แย่ ฝนเม็ดโตผ่านไปก็ตั้งนานแล้ว สายลมเย็นยะเยือกก็หยุดพัด แต่ทำไมยังหนาว อาจเพราะความชื้นในหัวใจ ยังมิแห้งระเหย หรือไม่ ม่านน้ำข้างในนั้น...ตกอยู่ตลอดเวลา . . . ความรู้สึกกระจัดกระจาย ดั่งปุยนุ่น เพียงพอกับความเจ็บปวดซ้ำซาก ความทุกข์ไม่เคยพอดีอย่างที่ควรจะเป็น ยิ่งนานวันยิ่งทับถม ตะกอนเศร้าสีทึมแทนที่ความสุข . . . ฉัน..อยากปลดปล่อยตน ให้คืนสู่ดิน ไร้ค่าต่อมนุษย์ แต่เศษซากคงพอสร้างประโยชน์ แก่สิ่งมีชีวิต...ที่ไม่ต้องการรับรู้เหตุผลซ้อนทับใดใด   Create Date : 22 กุมภาพันธ์ 2550 2 comments Last Update : 22 กุมภาพันธ์ 2550 17:20:22 น. Counter : 617 Pageviews. Share Tweet

คิด ถึง ว่ะ ดี ดี นะ   โดย: ไอโบ IP: 203.118.120.56 26 กุมภาพันธ์ 2550 22:00:28 น.

เขียนได้ดีค่ะ แวะมาทักทาย สบายดีหรือเปล่าคะ รักษาสุขภาพด้วยนะ เราสองคน   โดย: ฝากเธอ 13 มีนาคม 2550 19:35:21 น.