7love Stories ภาคต่อ1








Chapter1(ต่อ1)
 เช้าวันต่อมา
หลังจากที่ผมกับพี่เพียวนอนคุยกันเมื่อคืนผมบอกตรงๆผมแทบไม่ได้นอนทั้งคืนเพราะมัวแต่นอนคิดถึงเรื่องความสัมพันธ์ของผมกับเปิ้ลว่าตกลงเราเป็นอะไรกัน ในสถานะเราคือแฟนกันแต่การแสดงออกของเปิ้ลที่ชอบมาๆหายๆ และไม่ค่อยมีเวลาให้ผมเหมือนคนเป็นแฟนกัน มันทำให้ผมเริ่มไม่แน่ในกับความสัมพันธ์นี้แล้ว .............
 ผมลืมตาขึ้นมาพร้อมกับห้องที่ว่างเปล่าเหมือนเช่นเคย ภายในห้องที่ว่างเปล่าสิ่งที่ไม่เหมือนเคยคือไม่มีเสียงเคาะประตูห้องเหมือนทุกวัน มีเพียงกลิ่นของอาหารที่ลอยเข้ามาชนจมูกผมเต็มๆ ผมเดินตามกลิ่นนั้นไป
เสียงกุกกักที่ห้องครัว กับ กลิ่นของอาหารมันช่างปลุกผมได้ดีจริงๆ พี่เพียวที่กำลังวุ่นกับการทำอาหารแบบก้มๆเงยๆ
โดยไม่ได้สังเกตว่าผมได้ยืนแอบมองอยู่เงียบๆ เออแบบนี้ก็ดีนะตื่นมาก็มีคนคอยทำอาหารให้กินแถมมีเพื่อนคุยด้วย
ผมกระแอมไปหนึ่งทีก่อนจะเดินยิ้มไปกล่าวทักทายพี่เพียว
 “วันนี้มีอะไรกินครับ กลิ่นหอมไปถึงบนห้องเลย”
 “หิวเลยล่ะสิ”
“แหมพี่กลิ่นหอมขนาดนี้ ลูกๆในท้องผมกระโดดเต้นกันใหญ่แล้ว ใกล้เสร็จยังอ่ะครับ” ผมยื่นหน้าเอาคางไปเกยที่ไหล่ซ้ายพี่เพียวพร้อมกับหน้าอ้อนๆ เคล้าขี้ตา อยู่สักครู่ พี่เพียวหันมายิ้มให้ผม กลิ่นแชมพูบวกกลิ่นสบู่ที่ตัวพี่เพียวทำให้ผมรู้สึกเกิดอารมณ์แปลกๆ ตอนนี้ผมไม่ได้กลิ่นอาหารแล้ว ความหอมจากแชมพูที่ไรผมพี่เพียวทำให้ผมต้องละสายตาจากกะทะ มาสนใจกลิ่นหอมจากไรผมพี่เพียวแทน แน่นอนครับด้วยความที่ผมกำลังอยู่ในวัยแรกรุ่น เช้าๆแบบนี้ และกลิ่นหอมจากตัวพี่เพียวมันทำให้น้องชายของผมตื่นตัวขึ้นมาอีกคน ผมยืนหลับตาพริ้มเกยคางดมกลิ่นหอมจากตัวพี่เพียวอยู่ครู่ใหญ่ๆ เหมือนตอนนี้โลกมันหยุดหมุนไป ก่อนที่พี่เพียวจะทำเสียงดุไล่ผมไปล้างหน้ามาแล้วมากินข้าวเช้าด้วยกัน ผมสะดุ้งกับเสียงพี่เพียวรีบหันหลังผละตัวจากพี่เพียวแล้วเดินตรงดิ่งไปที่ห้องน้ำพร้อมกับน้องน้อยของผมที่กำลังชูชันดันกางเกงนอนตัวบางของผมออกมาจนเห็นได้ชัด ผมรู้สึกอายมากที่น้องชายผมตื่นขึ้นมาแถมยังอวดเรือนร่างดันกางเกงแบบนี้ต่อหน้าพี่เพียว ผมไม่รู้ว่าพี่เพียวทันเห็นน้องชายสุดหวงของผมรึเปล่า แต่นั่นไม่สำคัญ เพราะสิ่งที่สำคัญกว่าคือ มันเป็นครั้งแรกที่ผมเป็นแบบนี้ นี่ผมเป็นอะไรไป เฮ้ออออ
“อ่ะลองผัดผักอันนี้ดู นี่แกเป็นอะไรทำไมนั่งเงียบแบบนั้น”
“ปะ ปะ เปล่าครับ”
“รีบๆกินนะ แล้วเดี๋ยวแกต้องพาพี่ไปเที่ยวด้วย แลกกับอาหารเช้าวันนี้”
ผมทำได้แค่ก้มหน้าพยักหน้าตอบไปเบาๆ “ครับๆ”
“นี่แกเป็นอะไร ทำไมก้มหน้าแบบนั้นแถมเงียบผิดปกติ เป็นไข้หรอ?”
“เปล่าครับ”
“เอ้า....ถ้างั้นก็รีบกินสิก้มหน้าอยู่ได้......หรือว่าอาย?”
“ห๊ะ!!!! เปล๊าไม่ได้อาย อายอะไร” ผมเสียงสูงมาเลยคราวนี้
“ไม่ต้องอายหรอก ใครๆเขาก็เป็นกันเช้าๆแบบนี้ ฮ่าๆๆๆ” พี่เพียวแซวผมมาแสดงว่าเมื่อกี้พี่เพียวก็เห็นหมดนะสิ แล้วผมจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนละเนี่ยยย โอ้ยยยย พระเจ้าทำไมมันต้องมาเกิดกับผมแบบนี้ต่อหน้าพี่เพียวด้วยแล้วผมจะทำไงดี
“เลิกอายได้แล้ว ไม่เห็นมีอะไรต้องอายเลยแก ตอนเช้าๆพี่ก็เป็นแบบนี้แหละ เอ๊า..กินๆเดี๋ยวอาหารเย็นหมดจะไม่อร่อย” ผมได้แต่ก้มหน้าก้มตารีบกินข้าวแล้วรีบวิ่งไปอาบน้ำทิ้งจานให้พี่เพียวเก็บอยู่คนเดียวด้วยความอายเต็มที
ถึงพี่เพียวจะย้ำบอกว่าไม่ต้องอายมันเหมือนยิ่งตอกย้ำให้ผมยิ่งอายไปมากเท่านั้น เฮ้ออออ....นี่ผมถอนหายใจไปกี่ครั้งแล้วละเนี่ย....
ผมหยิบมือถือคู่ใจวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว แต่ทะว่ากลิ่นหอมและใบหน้าของพี่เพียวตามมาหลอกหลอนผมถึงในนี้
เพลงโปรดของผมบรรเลงไปเรื่อยๆพร้อมกับน้ำจากฝักบัวที่ไหลพรมตัวผมอยู่ในตอนนี้ ผมพยายามไม่คิดถึงกลิ่นและใบหน้าของพี่เพียวแต่ พอผมหยิบแชมพูบีบใส่มือกลิ่นนั้นก็ยิ่งทำให้ใบหน้าและความรู้สึกเมื่อก่อนหน้านี้ชัดเจนมากขึ้นเท่านั้นยังไม่พอน้องชายของผมมันยังค่อยๆชูชันขึ้นมาอีก สายน้ำจากฝักบัวพรมใส่ตั้งแต่หัวแล้วค่อยๆไหลไปตามเรือนร่างของผม ผมหันวางขวดแชมพูแล้วถูมือไปมา ก่อนจะชโลมลงบนหัวของผม ผมเงยหน้าเล็กน้อยแอ่นอกเพื่อหนีน้ำจากฝักบัว ปากก็ร้องเพลงกลบเกลื่อนความรู้สึกที่มันเกิดขึ้นตอนนี้ แต่ทะว่ามันไม่ได้ช่วยอะไร สายน้ำจากฝักบัวสาดใส่แผ่นหน้าอกของผมและหัวนมอันน้อยนิดสีแดงอมชมพู แผ่นอกที่กว้างได้รูป เผยให้เห็นหัวนมแดงอมชมพูอย่างชัดเจน มันยิ่งกระตุ้นให้ผมมีอารมณ์มากขึ้นยิ่งน้ำกระทบกับยอดอกผมเท่าไหร่มันยิ่งเพิ่มพูนความต้องการมากขึ้นเท่านั้น จากยอดอกแดงอมชมพูเท่าเม็ดถั่วเขียวมันเริ่มก่อตัวเป็นไต ตั้งเด่นเป็นเม็ดบัวจนผมเผลอเอามือไปสัมผัสมันบ่อยๆ ผมลูปไล้ที่แผ่นอกของผมไปช้าๆ จนทั่ว ทุกครั้งที่มือของผมไปสัมผัสมันใบหน้าของพี่เพียวยิ่งชัดเจนขึ้นทุกที ผมเลื่อนมือลูบวนไปมาที่แผ่นอกกว้างอยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะเลื่อนต่ำลงมาที่สะดือสลับขึ้นลงไปมาบ้างลูบไล้บ้างบดขยี้เม็ดบัวอมชมพูระเรื่อของผม ความรู้สึกเสียวซ่านมันก่อตัวทวีความต้องการมากขึ้นเท่านั้น น้องน้อยของผมก็ผงาดง้ำค้ำโลกอยู่จนแทบจะระเบิดออกมายังไงยังงั้น ผมอดใจไม่ไหวหลับตาพริ้มเลื่อนมือมารูดเล่นเบาๆ ริมฝีปากบางๆชมพูอมแดงก็ขบเม้มกันนอย่างได้อารมณ์ ก่อนจะเร่งความเร็วขึ้นเป็นจังหวะตามใจเรียกร้อง ผมเผลอร้องครางซี้ดออกมาเบาๆ พร้อมๆกับเรียกชื่อพี่เพียวอย่างไม่ได้สรรพ มโนภาพของผมตอนนี้เห็นแต่ใบหน้าของพี่เพียวที่กำลังนั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าพลางผงกหัวเข้าผลุบๆโผล่ออกตามจังหวะมือของ จนร่างกายผมสั่นระรัวไปหมดบั้นท้ายของผมก็โยกย้ายตามจังหวะ ภาพพี่เพียวที่คุกเข่าผะงกหัวอยู่ ผมเร่งเครื่องเร็วขึ้น ลมหายใจของผมเริ่มถี่ขึ้นๆ ปากก็ร้องครางพลางเรียกชื่อพี่เพียว
“อ๊า....พี่เพียวครับผมเสียวครับ ผมมีความสุขมากเลยครับ”
ผมไม่สนใจอะไรอีกต่อไปแล้ว บั้นท้ายขาวอวบของผมโยกไม่เป็นจังหวะแล้วตอนนี้ มือของผมก็รูดเจ้าน้องน้อยของผมอย่างรัวไม่ได้ทะนุถนอมเหมือนอย่างตอนแรก เสียงร้องครางกระเส่าของผมเริ่มดังขึ้นอื้ออึงแข่งกับเสียงเพลงและน้ำที่ไหลประพื้นห้องน้ำ
“พี่...พี่เพียวครับ ผมจะไม่ไหวแล้วครับ ผมเสียวเหลือเกิน พี่เพียวชอบมั้ยครับ ??.”
ไม่นานนักผมก็สัมผัสถึงความอุ่นข้นเหนียวที่พุ่งผ่านมือของผมร่างกายผมเริ่มสั่นเทาและกระตุกอยู่สองสามครั้ง
“ผมไม่ไหวแล้วครับ อะ อะ อ๊า อา....”
เสียงหายใจผมกระเส่าเหมือนคนกำลังจะตายหายใจโรยรินเข่าผมก็เริ่มหมดแรง ภาพของพี่เพียวค่อยๆจางหายไปผมลืมตาเหงนหน้ามองเพดานและค่อยๆหย่อนก้นนั่งลงกับพื้นห้องน้ำอย่างช้าๆ ด้วยความอ่อนแรง น้องน้อยของผมก็หมดแรงด้วยเช่นกัน ผมนั่งพักถอนหายใจสักครู่
คำถามที่เกิดขึ้นตอนนี้คือ ผมเป็นอะไร ทำไมเมื่อกี้ผมถึงได้คิดถึงหน้าพี่เพียวและเกิดอารมณ์แบบนี้ ทั้งที่ผมไม่เคยมีอารมณ์กับผู้ชายมาก่อน หรือว่า ผมกำลังเบี่ยงเบนทางเพศ ไม่จริงนะ ผมมีแฟนแล้วเป็นผู้หญิงด้วย แต่ทำไมผมถึงไม่เคยคิดถึงภาพของเปิ้ลเลยสักครั้งล่ะ??.
 ผมสลัดความคิดนี้ทิ้งไปก่อนจะรวบรวมกำลังลุกขึ้นมาอาบน้ำล้างตัวและทำทุกอย่างให้เป็นปกติที่สุดแล้วออกห้องน้ำไป...................
 ป.ล. อย่าบอกพี่เพียวนะครับว่าผมแอบเอาใบหน้าของพี่เพียวเข้ามาห้องน้ำด้วย ถ้าพี่เพียวรู้ผมตายแน่ๆเลยไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเลยครับ T_T
>>>>>>>>เรื่องราวของเพียวและโอบจะดำเนินไปอย่างไร ติดตามตอนต่อไปน๊า
>>>>>>มาถึงตรงนี้เนื้อหาค่อนข้างจะติดเรท18+ ผู้อ่านควรใช้จักรยานในการอ่าน ผู้อ่านอายุน้อยกว่า18 ควรมีสติกับการอ่าน<<<<<
>>>>นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการเพิ่มเสริมเติมแต่งตามความพอใจของไร้ท์ ชอบก็เม้นท์พูดคุยกันได้ กดแชร์
กดถูกใจ กดติดตามblog แถมตบทิปให้ไร้ท์ด้วยก็ดีนะ จะได้มีกำลังใจอัพต่อไป <<<<<<




Create Date : 22 ตุลาคม 2559
Last Update : 23 ตุลาคม 2559 14:08:25 น.
Counter : 847 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะ VIP Friend
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

สมาชิกหมายเลข 3479594
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



ตุลาคม 2559

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
21
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
22 ตุลาคม 2559