ความพยายามทำ MRI (อีกครั้ง)

(ต่อจากครั้งก่อนนะครับ)
วันถัดมาน้องภัทรต้องอดข้าวอดน้ำไปโรงพยาบาลแต่เช้าอีกครั้ง คราวนี้เตรียมตัวโดนวางยาสลบครับ ขั้นตอนก้อคือคุณหมอให้ดมแก๊สอารมณ์ดีก่อน ไม่น่าเชื่อว่าแค่ไม่ถึงนาที น้องภัทรก้อหมดฤทธิ๋ จากนั้นคุณพ่อคุณแม่ก้อถูกเชิญให้ออกจากห้อง เพราะว่าคุณหมอ พี่พยาบาล และพี่ฝ่าย MRI เต็มห้องไปหมด

จากการสอบถามก้อคือว่า พอน้องภัทรสงบแล้ว ก้อต้องฉีดยาสลบและใส่ท่อช่วยหายใจ จากนั้นจึงจัดท่าให้อยู่บนเตียงอย่างเหมาะสม มีที่หนุนศีรษะและที่กันศีรษะกระแทก มีการอุดหูด้วย ear plugs (เครื่องเสียงดังมาก) และมีแปะ marker ไว้ที่ dimple (marker เหมือนจะเป็นเม็ดน้ำมันตับปลาเลยครับ)

ผ่านไปชั่วโมงครึ่ง ทุกอย่างเรียบร้อย พอออกจากเครื่องไม่นาน น้องภัทรก้อตื่นและเริ่มโวยวายทันที ดีที่เอาท่อช่วยหายใจออกหมดแล้ว น้องภัทรไม่ยอมนอนบนเตียงที่หมอจัดให้ เพื่อพาไปพักฟื้นรอดูอาการ ภัทรร้องไห้ ดิ้น เตะผ้าห่มออก ก้อเลยต้องให้พ่ออุ้มไป ส่วนพี่พยาบาลก้อเข็นเตียงเปล่าไป oxygen ที่เตรียมมาก้อไม่ได้ใช้ เพราะภัทรตื่นมาก้อหายใจได้เองเลย

คุณแม่คิดว่าน้องภัทรคงหิวมากๆ คุณหมอกลัวสำลัก เลยให้ลองทานน้ำก่อน แต่มันยิ่งทำให้หิวมั้งครับ ภัทรงอแงต่ออีก ก้อเลยให้กิน crackers นม ตามด้วยอาหารเช้า cereal ในขวด ตามด้วยน้ำอีก คราวนี้สงบได้ เดินเล่นได้ อารมณ์(เกือบ)ดี ติดอยู่แต่ว่าพลาสเตอร์บนมือกะ tag รอบข้อมือยังเอาออกไม่ได้ ภัทรพยายามแกะ แกะ แกะ ก้อผมรำคาญนี่นา ... แกะไม่ได้ก้อโวยวาย แม่ต้องพยายามหาอย่างอื่นให้สนใจแทน แต่ก้อไม่วายที่ภัทรจะกลับมาแกะ แกะ แกะ อีก

ผ่านไปประมาณชั่วโมงกว่าๆ ภัทรไม่แหวะนม ไม่อาเจียน ปกติดีทุกอย่าง ก้อเลยได้กลับบ้านครับ สรุปว่าค่าใช้จ่ายในการดมยาแพงกว่าทำ MRI ประมาณเท่าตัว เพื่อความสบายใจและความปลอดภัยของภัทร พ่อกะแม่ยอมทุกอย่างครับ พ่อกะแม่รักภัทรมากกกกจริงๆนะลูก

Create Date : 14 พฤษภาคม 2552		0 comments
Last Update : 14 พฤษภาคม 2552 9:38:21 น.
Counter : 687 Pageviews.
Share Tweet