ยาม+นรสิงห์+ว.2...เปลี่ยน ภาพจากอินเตอร์เนต ผมกับเพื่อนนั่งอยู่ภายในรถกะบะรุ่นเก่า ใกล้ๆกันมีรถกะบะ รถแท็กซี่ รถเก๋ง รถเมล์ รถมอเตอร์ไซด์ และรถเกินกว่าสี่ล้อ กำลังติดไฟแดงอยู่บริเวณสี่แยกมาบุญครอง เซ็นเตอร์พ้อยท์ สยามดิสคัพเวอร์รี่และหอศิลปะแห่งกรุงเทพมหานคร สถาปัตยกรรมหน้าใหม่รูปร่างคล้ายขนมเค๊กขนาดยักษ์ มีเสาคล้ายเทียนที่ดับแล้วแต่ไม่เท่ากันอยู่ด้านหน้าสามสี่ต้น ส่วนยอดของเสาแขวนป้ายไวนิลงานแสดงศิลปะ รอยยิ้มสยามฯ ห้อยลงมาล้อลมและฝุ่นควัน หอศิลป์แห่งนี้รอคอยกันมานาน บางยุค บางสมัยเคยโดนผู้ว่าชิมไป บ่นไป นำไปดองในไหกระเทียมเสียหลายปี และมีทีท่าจะพับโครงการแปลงพื้นที่นี้เป็นทุน ด้วยเหตุที่ว่าพื้นที่แห่งนี้มีมีมูลค่าทางธุระกิจมหาศาล จำได้ว่าโครงการสร้างหอศิลป์แห่งกรุงเทพมหานคร อมรรัตนโกสินทร์ฯลฯ เริ่มผุดขึ้นครั้งแรกสมัยผู้ว่ามดงานและมาสำเร็จแบบงงๆในสมัยผู้ว่าหล่อเล็ก รวมแล้วใช้เวลาก่อสร้างร่วมสิบปี เราสองคนในฐานะจิตรกรต่างจังหวัดที่ติดไฟแดง แหงนดูหอศิลป์แห่งกรุงเทพมหานคร แหงนดูรางรถไฟฟ้า แหงนดูมาบุญครอง แหงนดูสยามดิสคัพเวอร์รี่แล้วก็กลับมาแหงนดูไฟแดง ยังมีเวลาพอที่จะย้อนกลับมาดูหอศิลป์อีกครั้ง “กูว่าสีแม่งแปลกๆว่ะ” หนึ่งในสองคนเริ่มเปิดประเด็น “อืม มันซีดๆไปนะ น่าจะเป็นอะไรที่ดูโดดเด่นกว่านี้” อีกคนรับลูกทันที “น่าจะมีความเป็นไทยอยู่บ้างนะ” ผลัดกันรับ ผลัดกันส่ง “ไม่ชอบแถบหินอ่อนที่คาดตัวอาคารนั่นเลย ดูไกลๆเหมือนคานปูนที่สร้างยังไม่เสร็จ” “เออน่ะ เขาคงสร้างให้แมทกับรางรถไฟฟ้า ดูป้ายหอศิลป์ซิ เล็กกะจิ๊ดเดียว สีเหมือนลูกกวาดเลย “ “เอาน่ะได้แค่นี้ก็บุญแล้ว ดีกว่าไม่มี” เริ่มชุลมุน ผลัดกันออกความเห็น “เขาสร้างเสร็จแล้ว จะมาบอกอะไรตอนนี้” “นั่นสิ ตอนยังสร้างไม่เสร็จ... ดันไม่มาถามกู” “ไปเหอะ ไฟแดงแล้ว” ผมแยกจากเพื่อนที่หอศิลป์จุฬาเพื่อกลับมาชมหอศิลป์กรุงเทพ เพื่อนมันบอกเคยมาดูแล้ว ผมเดินลัดผ่านมาบุญครอง จริงแล้วมันไม่ได้ลัดเลย งงกับเส้นทางภายในห้างจนต้องขอคำแนะนำจากร.ป.ภของห้างว่าทางออกมันอยู่ตรงไหน ผมเดินข้ามสะพานลอยที่เชื่อมต่อมายังหอศิลป์ด้วยความคาดหวังที่ไม่แน่ชัด ประมาณว่ามันคงจะน่าตื่นตาล่ะน่ะ ตั้งอยู่ในย่านธุระกิจและแฟชั่นทั้งที คงมีคนหนาตาบ้างล่ะเมื่อเปรียบเทียบกับหอศิลป์อื่นๆที่คุ้นเคย มีผู้สันทัดในวงการศิลปะเคยให้ทรรศนะแบบเหน็บแนมวงการศิลปะเมืองไทยไว้ว่า นิทรรศการศิลปะบ้านเรานั้นเปิดแสดงจริงๆอยู่วันเดียว คือวันเปิด หลังจากนั้น.......ฟู่ๆ เสียงใครเป่าสาก ลอยมาตามลม จิตรกรต่างจังหวัดเดินผ่านเครื่องตรวจอาวุธขึ้นบันใดเลื่อนมาด้วยใจระทึก โอ้แม่จ้าว....... กลิ่นหอมแห่งศิลปะโชยมาแต่ไกล ภายในหอศิลป์บันใดเลื่อนระโยงระยางไปหมด ชั้นแรกที่ดูเหมือนจะยังติดตั้งงานไม่เรียบร้อยดี แต่ก็สามารถเข้าชมได้เกือบทุกห้อง ส่วนมากเป็นงานดีไซน์ผสมแนวคิดแปลกๆ มุมมองที่นำเสนอมันส์ๆดี มีถูกใจอยู่หลายชิ้น นิทรรศการ “รอยยิ้มสยาม+ศรัทธา+การเมือง+ความรัก”จัดแสดงอยู่ส่วนบนของอาคาร คือจุดประสงค์ที่ตั้งใจมาชม ศิลปินที่คัดมาแสดงได้ข่าวว่าเจ๋งๆทั้งนั้น ก็หวังว่าจะเป็นตามนั้น ในชั้นนี้ผู้คนข้อนข้างมาก มีทั้งไทยและเทศเข้ามาชม ที่น่าแปลกใจคือ บุคคลในเครื่องแบบคล้ายทหารหน้าตาขึงขังเดินไปเดินมาและดูจะมากเป็นพิเศษ มีเสียงวิทยุสื่อสารดังมาเป็นระยะ ในใจคิดว่างานศิลปะครั้งนี้คงมีมูลค่ามหาศาล จึงมีการเข้มงวดในการรักษาความปลอดภัยอย่างแน่นหนา ผิดกับหอศิลป์ที่เคยชมมาก่อนนี้ซึ่งมีเพียงภัณทรักษ์นั่งอยู่ตามมุมห้อง ด้วยที่ไม่คุ้นเคยกับคนในเครื่องแบบคล้ายทหารจำนวนมากในนิทรรศการศิลปะ ทำให้รู้สึกประหม่า หรือว่าเรากำลังถูกจับตามองจากเขาเหล่านั้นแบบไม่คลาดสายตา “ว.2...ชั่นห่า...เรียบร้อยดีบ่....เบิ่งให้ทั่วล่ะ...” “ว.2 บ่มีหยัง...เปลี่ยน” ผมเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าประติมากรรมและจิตรกรรมชิ้นใหญ่ของนาวิน ยืนอ่านแนวความคิดของเขา ผลงานของนาวินเหน็บแนมนักจัดการทางศิลปะเมืองไทยได้แสบทีเดียว ใกล้ๆกันมีฝรั่งแม่ลูกสองยืนชมอยู่ด้วย เคยได้ยินมาว่าในประเทศตะวันตก ประชาชนของเขามีพื้นฐานความเข้าใจในงานศิลปะมากกว่าเรามาก สักครู่คนในเครื่องแบบคล้ายทหารเดินผ่านไปแล้วก็ผ่านมา แล้วเขาก็เดินเข้าไปหาฝรั่งแม่ลูก เสียงว.2...เปลี่ยนยังดังเป็นระยะ เขาพูดอะไรกับหล่อนเป็นภาษาอังกฤษอยู่สักครู่ ซึ่งหล่อนส่ายหัวอย่างเดียว ชายในเครื่องแบบคล้ายทหารเดินจากไปพร้อมเสียงว.2...เปลี่ยน.. เรายืนอยู่ใกล้กันมาก ผมพยามฟังแต่ก็ไม่เข้าใจพร้อมกับเก็บความสงสัยนั้นไว้ เมื่อเดินครบตามเส้นรอบวงของตัวอาคารมาถึงที่เคาท์เตอร์ประชาสัมพันธ์ก็ถึงบางอ้อ จึงพอคาดเดาได้ว่า คนในเครื่องแบบคล้ายทหารนั้นแนะนำหล่อนว่า มีวิทยากรอาสาพาชมและอธิบายผลงานนะ แต่จะด้วยสำเนียงอังกฤษแบบไทยกระมัง ฝรั่งจึงส่ายหัวลูกเดียว จากชั้นนั้น เดินขึ้นบันไดลอยเลื่อนที่พาดข้ามช่องตรงกลางอาคารสู่ชั้นต่อไป มองลงมาเห็นชั้นล่างสุดให้เสียววูบ ขาอ่อนโดยพลัน นึกเสียดายพื้นที่ที่หายไป ช่องว่างตรงกลางตัวอาคารมากจริงๆ ความสวยงามกับความเสียดายพื้นที่ใช้สอยชั่งน้ำหนักอยู่ภายในใจของจิตรกรต่างจังหวัด ผมเข้าใจว่านี่คงเป็นเรื่องของระบบแสงและการประหยัดพลังงานภายในตัวออาคารแต่... งานศิลปะชิ้นใหญ่ๆหลายชิ้น ถูกติดตั้งแนบกับผนังคล้ายรังนกนางแอ่นที่เกาะตามผนังถ้ำ งานชิ้นใหญ่ๆเท่าที่ร่ำเรียนมาต้องใช้พื้นที่ระยะในการชมพอสมควร แต่นี่แทบไม่มีพื้นที่ให้ถอยไปชมงานเลย ขืนถอยไปไม่ดูหลังอาจพลาดท่าตกมาคอหักตายสิ...เอาเหอะ ดีกว่าไม่มี นิทรรศการศิลปะ”รอยยิ้มสยาม”ครั้งนี้มีผลงานหลากหลาย มีงานสะสม งานเก่าเก็บหลายชิ้นที่ยากจะมีโอกาศได้ชม แต่ก็ยังเสียดายที่การติดตั้งผลงานหลายชิ้น ทั้งจิตรกรรม ประติมากรรม สื่อผสม ต้องมากระจุกตัวอยู่ในพื้นที่จำกัด ผลงานที่นำมาแสดงโดยรวมนับว่าเป็นที่น่าพอใจ ด้วยความใหม่กับการจัดการใช้พื้นที่กระมัง ที่ทำให้จัดวางผลงานบางชิ้นรู้สึกอึดอัดและขาดอรรถรสในการชมไปอย่างน่าเสียดาย เช่น ผลงานของอ.โชคชัย ตักโพธิ์ ชื่อ”เดินจงกรม”สื่อถึงสมาธิ วิปัสนา แต่มาวางไว้ไกล้ๆกับงานวีดีโออาร์ต จอทีวีจากงานนั้นส่งเสียงแคว๊กๆรบกวนสมาธิอยู่ตลอดเวลา ขณะที่ผมเดินเสพงานศิลป์อยู่เพลินๆ ชายในเครื่องแบบคล้ายทหารเดินออกมาจากหลืบหลังบอร์ดแขวนภาพผ่านหน้าไป วิทยุสื่อสารว.2...เปลี่ยน ดังขึ้นเป็นระยะ คราวนี้มากันสามคน เขาหยุดอยู่ที่หน้าผลงานจิตรกรรมของประสงค์ ลือเมือง ผลงานชื่อ”สัตว์เป็นสัตว์”ขนาดสูงสามเมตรยาวเกือบห้าเมตร ศิลปินได้รับแรงบันดาลใจมาจากเหตุการณ์พฤษภาทมิฬ ผลงานชิ้นนี้คงสร้างปัญหาอะไรบางอย่างแก่พวกเขา ในมือเขาถือบันทึกประจำวัน หนึ่งในนั้นกำลังจดรายละเอียดบางอย่างที่อธิบายภาพจิตรกรรมชิ้นนั้น ปัญหาของเขาคืออะไรหรือว่าเขากำลังทำวิจัยทางศิลปะว.2....เปลี่ยน ชายในเครื่องแบบคล้ายทหารคนหนึ่ง แยกตัวมาชมผลงานของลุงหวัน คราวนี้ลุงหวันมาแปลก เห็นไกลๆครั้งแรกผมก็ไม่รู้ว่านี่คืองานของใคร แกวาดซิลเวสเตอร์แรมโบ้, อาร์โนลคนเหล็กและอีกดารานักบู๊หลายคนล้อมรอบเศียรพระ ผมไม่ทราบได้ว่าลุงหวันมีแนวความคิดอย่างไรกับรูปวาดขนาดใหญ่ชิ้นนี้ แต่ดูๆแล้วชายในเครื่องแบบคล้ายทหารคนนั้นดูจะชื่นชอบภาพนี้เอามาก ว.2....เปลี่ยน ผลงานอีกชิ้นหนึ่งที่ผมชื่นชอบในแนวความคิดของศิลปิน คือ งานปั้นพระพุทธรูปปางต่างๆจากเศษธนบัตร์เก่าที่ถูกทำลายแล้วของคามิน ใกล้ๆกับผมมีฝรั่งแก่ๆสองสามคนมายืนชมงานด้วยความสนใจ ด้วยผลงานมีหลายชิ้นมากจึงต้องใช้เวลาในการชม คามิน มีหนังสือเล่มเล็กๆอธิบายพระพุทธรูปปางต่างๆเพื่อความเข้าใจแนวความคิดแก่ผู้ชม ถัดจากนั้นเป็นงานหนังสั้น”นรสิงห์ อวตาร”ของผู้กำกับไฟแรง ผมยืนชมด้วยความสนใจ ชายในเครื่องแบบเดินใกล้เข้ามา ว.2...เปลี่ยนอีกแล้ว คราวนี้เขาหยิบคู่มือชมผลงานของคามินขึ้นเปิดดู เปรียบเทียบรูปปั้นนั้นกับรูปภาพในหนังสือ แล้วตรวจดูผลงานตรงหน้าว่ายังอยู่ดีหรือเปล่า ฝรั่งเดินเลี่ยงไปชมงานชิ้นอื่น คนในเครื่องแบบคล้ายทหารเดินเดินกลับไปพร้อมเสียงว.2...เปลี่ยน “นรสิงห์ อวตาร”ใกล้จะจบ ชายในเครื่องแบบเดินกลับมายืนที่จุดเดิม เปิดหนังสือเล่มเดิม ทำท่าทางแบบเดิม ว.2...ยังคงดังอยู่เป็นระยะเหมือนเดิม นรสิงห์จบลง ผมเดินไปชมงานชิ้นอื่น คนในเครื่องเดินเดินผ่านหน้าผมไป มือขวาถือว. มือซ้ายล้วงเข้าไปในกางเกงใน เกาก้นแกรกๆ แล้วหายไปในซอกหลืบหลังตัวหนังตะลุงขนาดใหญ่พร้อมกับเสียงว...2....เปลี่ยน นรสิงห์ที่พูดถึง หวาดเสียวกับบางส่วนที่หายไป ใช้เพลงหน้ากากเสือเพราะหานรสิงห์ไม่ได้ อีกนัยหนึ่งเพื่อความหน้าตื่นตาตื่นใจของหอศิลป์หน้าใหม่และการพบกันของจิตรกรต่างจังหวัด   Create Date : 27 ตุลาคม 2551 35 comments Last Update : 29 ตุลาคม 2551 2:26:30 น. Counter : 2737 Pageviews. Share Tweet

เสพงานศิลป์ผ่านสายตาจิตรกร ได้อารมณ์มาก ๆ เลยค่ะ แต่เสียง ว.2 เปลี่ยนนี่มันเป็นของจริงหรือสื่อสัญลักษณ์ภาพรวมของงานกันคะ แค่อ่านยังรับรู้ได้ถึงความน่ารำคาญ ตาพรานบุญบรรยายได้เก่งค่ะ   โดย: ชิงดวง 27 ตุลาคม 2551 20:57:52 น.

กร๊ากกกกกกกกกกก...คิดว่าไปทำหรัยที่บางกอก ที่แท้ก็ไปยืนแลพี่"ซะเคียวริตี้"เกาโบง"แกรกๆ"นะเอง ลงทุนอย่างแรงเลยตาพราน...๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕   โดย: พราย...หุหุหุ IP: 117.47.84.242 28 ตุลาคม 2551 0:11:08 น.

อรุณสวัสดีจ๊ะตาพรานฯ ----------------------------------- อืม! ว.2 (ทราบ) ว.8 (เปลี่ยน) ว.00 (ขอบคุณ) ว. อะคึ่ ๆ ปล. บันไดเลื่อนมองแล้วเสียววูบบบบ   โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น 28 ตุลาคม 2551 8:38:46 น.

ว.2 ม.2(เข้าท่ากว่า...เพราะยังดัดฟัน...ตกกระ กลิ่นอายสารเคมียังไม่มาก) ว.8 ทราบแล้วเปลี่ยน มีแววเจ๊งแฮะ...อี ว.2 ว.8 เนี่ย เพื่อนลูกพี่เปิดร้านชื่อนี้แหละ ว.กันอยู่นั่นแหละ เลยต้องปิดปรับปรุง (วงแตก) อ๊ะ.....กว่าจะมีหอศิลป์ได้ แทบตาย จะแตกได้ไงเนอะ ไอ้ตัวขวางก็นอนเกามะเร็งขั้วตับอยู่บำรุงราษฏร์ม่ายช่ายเหรอ เหอ...เหอ...ม่ายด้ายแช่ง......แต่ศิลปินหลายคนมีองค์นะเฟ้ย....ไอ้.......(เติมเอา) จะไปออนทัวร์แถวเชียงใหม่....โอนตังก์มาเลย 3 หมื่นก็ได้ น่าจะพอ....เดี๋ยวจะแมสเสจเบอร์ธนาคารให้ ธารดาวเขาว่า .......................... ตังค์พอใช้ป่าว บอกมาเลยไม่ต้องเกรงใจ (แค่ถามดู) โดย: ตาพรานบุญ 27 ตุลาคม 2551 1:07:03 น. ผู้มาเยือนคนที่ 25 อะโธ่ ไม่แน่จริงนี่พี่พราน โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.197 27 ตุลาคม 2551 7:55:34 น. ......................... "คนจริงอ๊ะป่าว....ผู้บ่าวเอ๋ย" มีสาโทแม่อิง...ชิมแล้วใช้ได้ หวานเล็กน้อย ถ้าไม่แพงมาก (ค่าส่ง) จะส่งไปให้ชิม...เนอะ...เนอะ   โดย: ปลายแปรง 28 ตุลาคม 2551 12:58:58 น.

แง้วๆ   โดย: ชิบุ IP: 203.172.234.149 29 ตุลาคม 2551 10:38:20 น.

สบายดีนะครับ ฟังเพลงนี้ ได้อารมณ์นักสู้เลยครับ   โดย: pu_chiangdao 29 ตุลาคม 2551 12:13:14 น.

เดี๋ยว Up Blog เรื่องนี้ก่อนแล้วจะมาเชิญ อ่านสนุกดีค่ะ   โดย: เพื่อนบล๊อค IP: 124.121.224.117 29 ตุลาคม 2551 13:26:34 น.

มาเสพงานศิลป์ผ่านคำบรรยายของจิตรกรต่างจังหวัดค่ะ ว.2 ว.8 ไม่ได้แวะมาเยือนดินแดนแห่งนี้นานแสนนาน(ตามความรู้สึก) สบายดีนะคะ   โดย: ปางหวัน 29 ตุลาคม 2551 14:00:40 น.

ไปดูมาเหมือนกันค่ะ รู้สึกเช่นเดียวกันว่า คุณพี่ซีเคียวฯ เยอะมากจริงๆ เดินป่วนเปี้ยนเต็มไปหมด   โดย: Neilnuch_T 29 ตุลาคม 2551 18:30:26 น.

สวัสดีครับตาพรานบุญ เสียดายที่ไม่รูปประกอบที่เอ่ยถึงหลายรูป แต่ละคนน่าสนใจทั้งนั้น เคยชอบงานประสงค์ ลือเมืองสมัยหนุ่มๆ (สมัยผมหนุ่มๆนะ) เดี๋ยวนี้ไม่รู้ว่างานเขาเป็นอย่างไรบ้าง ไม่ได้เห็นนานแล้ว วันนี้หอศิลป์ จามจุรี แถวจุฬาแสดงงานของกลุ่มกังหัน ผมยังไม่ได้อยู่ดูเลย เพราะมาเชียงดาวเสียแล้ว   โดย: พ่อพเยีย 29 ตุลาคม 2551 18:34:25 น.

เออเนาะ ยังไม่ได้ไปเลยจ้ะตาพราน ดูไฮโซๆๆยังไงไม่รุ๊ ย่านนั้นเราต้องมีองค์ ถึงจะเข้าไปได้ 555 เราไปชมงานเกาหลีฯที่หอศิลป์สมเด็จฯ ไม่มียามนะ มีแต่หนุ่มเฝ้าหล่อๆ 5555 หอศิลป์ของ กทม. เราก็ว่าไม่โดนเลยเรื่องสถาปัตยกรรม นั่นดิ ทำไมไม่มาถามศิลปินมั่งเนาะ อิอิ   โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน 30 ตุลาคม 2551 10:19:49 น.

ไม่ได้แวะมานาน สบายดีนะคะ   โดย: teansri 31 ตุลาคม 2551 1:40:00 น.

อยากกินเค้กช็อกโกแลต เอาสีช็อกแลตไปราดท่าจะน่าอร่อยขึ้นอีกเยอะ   โดย: เพลงฝนต้นลมหนาว 31 ตุลาคม 2551 18:02:55 น.

หึหึ ไม่รู้จะขำหน่วยรักษาความปลอดภัย หรือขำศิลปินต่างจังหวัดดี... ให้มันรู้ซะมั่งถิ่นไผ ว.2 ว.8 ว่าก็ว่าเถอะ งานเขียนชิ้นนี้ได้กลิ่นประชดประชันและเสียดสีแบบใครบางคนที่อยู่ปะทิว ---- แวบๆ พี่ปลายแปรง ณ ปลายฟ้าข้างบน ทำให้เิริ่มเข้าใจว่า ศิลปินเค้ามีภาษาเป็น ของตัวเอง 555! ว.2 ว.8   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.225 31 ตุลาคม 2551 19:41:54 น.

บาดแผลที่กรีด หาใช่ผู้ใดชี้นำ กระบี่อยู่ในมือข้า   โดย: ตาพราน IP: 117.47.81.182 1 พฤศจิกายน 2551 3:15:24 น.

บาดแผลที่กรีด หาใช่ผู้ใดชี้นำ กระบี่อยู่ในมือข้า โดย: ตาพราน IP: 117.47.81.182 1 พฤศจิกายน 2551 3:15:24 น. -------------------------------------------------- ตูว่าแล้วเชียว....เห็นเลือดตาพรานไหลโจ๊กๆยังกะพลังเสื้อแดง ที่แท้ตวัดกระบี่พลาดซัดเข้าหน้าแข้งตัวเอง.... ******************* แวบๆ พี่ปลายแปรง ณ ปลายฟ้าข้างบน ทำให้เิริ่มเข้าใจว่า ศิลปินเค้ามีภาษาเป็น ของตัวเอง 555! ว.2 ว.8 ธารดาวจ๊ะ ไม่ใช่ภาษาศิลปินจ๊ะ...ศิลปลิ้นที่ข้างกลม.....เหอ...เหอ อ้าว.....นี่ม่ายช่ายบ้านเราเหยอ โทษที....โทษที เพิ่งตื่นน่ะ สมองมันเคว้งๆด้วย...คันหัว หงอกขึ้นหลายเส้น เดี๋ยวแดดออกจะไปซื้อยาย้อมผมซะหน่อย หงอกเกินสองเส้นนี่อันตรายต่อชีวิตและจิตใจอิชั้นมาก ดูสตาร์วอร์ต่อดีกว่า...เมื่อวานเพิ่งดูแอทแทคออฟเดอะโคลน...ซันนี้ดูต่อ เหลืออีกตั้ง 4 ภาค สตาร์วอร์ชอบทุกอย่าง...ขัดใจแต่พระเอกอย่างเดี๋ยว ทั้งภาคลูก ภาคพ่อ หน้าไม่เข้าเปคสักคน....หน่าย สู้ลอร์ดม่ายด้าย..... วันนี้เน็ตวิ่ง...ก็วิ่งซะยาวๆเนอะ....เผื่อตาพรานจะได้หายคิดถึงอิชั้น แล้วเมื่อไหรจะว่างขึ้นมาละยะหล่อนจะได้ไปติดต่อพรรคพวกที่แม่สลองไว้.....ทิ้งเล สู่ภูซะมั่งหล่อน จะได้สำรองบ้านพักอ้ายตั้มให้หล่อนฮันนี่มูน   โดย: ปลายแปรง 4 พฤศจิกายน 2551 9:40:01 น.

......ดูอะไร อะไร ก็เป็นศิลปไปหมด นี้แหละตัวจริงเลยครับ มองยังไงนะพี่..   โดย: ใบไม้ดนตรี (benjarong9 ) 5 พฤศจิกายน 2551 7:05:23 น.

...ขอบคุณมากครับ ...พี่พรานบุญ ..ขอผมไปเมาด้วยคนนะครับ อิอิ   โดย: .ใบไม้ดนตรี IP: 124.121.247.151 5 พฤศจิกายน 2551 13:27:51 น.

เมาด้วยดิ...^^ เวียนแวะมาด้วยความเมา เอ๊ย ความระลึกถึงจ้ะพ่อพราน   โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน 5 พฤศจิกายน 2551 14:48:55 น.

มาเสพงานศิลป์ด้วยคนคร้า สายตาคนศิลป์ มองอย่างศิลป์ คิดอย่างศิลป์ อยากทำคิดอย่างศิลป์ด้วยคนอ่ะค่ะ   โดย: เงาตะวันฉาย 5 พฤศจิกายน 2551 15:32:13 น.

...แวะมาสวัสดีครับ...คุณพราน... ...ผมยังไม่ได้ไปแถวนั้นเลย...55 ...อ่านสนุกดีครับ มีอารมณ์ ขันดีครับ...   โดย: นายนุ (nai-nu-19 ) 5 พฤศจิกายน 2551 16:00:54 น.

แวะมาเยี่ยมค่า ได้ข่าวว่าหอศิลป์สร้างเสร็จแล้วเหมือนกัน แต่ยังไม่ได้ย่างกรายไปสักที ดูท่าหลายอย่างจะไม่ค่อยลงตัวดี คิดว่าผู้บริหารคงยังต้องปรับปรุงไปเรื่อยๆ แต่เอาเหอะ ยังไงก็เป็นสิ่งที่ดีมากๆที่มีหอศิลป์อยู่ใจกลางกทม. ฟังเพลงหน้ากากเสือแล้วนึกถึงความหลัง เป็นการ์ตูนที่ประทับใจมากเลยค่ะ แต่เราชอบเพลงช้ามากกว่า ไม่รู้ชื่อเพลง พยายามไปค้นมาจนเจอเลยเอามาฝากค่ะ   โดย: haiku 5 พฤศจิกายน 2551 17:13:01 น.

มาอ่านดูเผื่อมีโอกาสได้ไป...ครับ..   โดย: ค่ำคืนหน้าหนาว 6 พฤศจิกายน 2551 0:28:11 น.

ดีจ๊ะตาพรานฯ ---------------- หายมึนหรือยังละ กาแฟขม ๆ สักแก้วนะ จะรู้สึกดีขึ้น เพิ่งค้นหาหนังสือเล่มนี้เจอจ๊ะ ว.2 ว.8 อะคึ่ ๆ   โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น 6 พฤศจิกายน 2551 10:29:02 น.

...ดีครับ ขอบคุณพี่พรานบุญมากเลยนะครับ ที่นำข่าวสารมาบอก นะครับ อย่างนี้จะพลาดได้ไงละครับ ...มีข่าวน่าสนใจ หรอพี่พรานบุญอยู่ไกลไปไม่ได้ บอกผมได้นะครับ น้องบาวจะจัดการ..   โดย: ใบไม้ดนตรี (benjarong9 ) 6 พฤศจิกายน 2551 19:26:40 น.

สวัสดีครับ ตาพรานบุญ แวะมาเยี่ยม ได้อ่านแล้วได้มุมมองของศิลปะแถมาอีกด้วย ยังสบายดีน่ะครับ   โดย: ดอกเสี้ยวขาว 9 พฤศจิกายน 2551 18:45:48 น.

อะโห...อะโหย ผู้สาวขอนแจ้นช่างสรรหามาแต้ๆน๊อ....อะโห....อะโหย ไปละ แค่นี้แหละ   โดย: ปลายแปรง (ปลายแปรง ) 11 พฤศจิกายน 2551 9:02:36 น.

สวัสดียามแลงจ๊ะ ตาพรานฯ ----------------------------------------------- สุขสันต์วันลอยกระทง ขอให้โชคดีนะจ๊ะ โอมมมเพี้ยง......   โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น 12 พฤศจิกายน 2551 17:03:44 น.

หวู๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.....พี่น้องงงงงงงงงงงงงง..เอ๊ยยยยยย... กลับมานะคับพี่น้องงงงงงงง...อย่าติดไปกับกระทง...อิอิอิ...   โดย: พราย...หุหุหุ IP: 117.47.205.2 13 พฤศจิกายน 2551 0:16:02 น.

ตาพรานบุญสบายดีนะครับ...   โดย: pu_chiangdao 13 พฤศจิกายน 2551 10:42:09 น.

พี่บาวว งานยุ่งมั้ยครับ   โดย: ใบไม้ดนตรี (benjarong9 ) 14 พฤศจิกายน 2551 13:10:25 น.

มาแย้ววววววว.... มาใหม่อีกแย้วววววววววว...... ลูกพี่เป็นแมงโบ้งไปแล้ว... รู้จัก "แมงโบ้ง" ไหม? อยากรู้ถามสาวเหนือดูเด่ะ....แต่อย่าหาแฟนสาวเหนือนะ จั๊กเดี๋ยวงามกว่าข้อย...ม่ายอาว หนาวง่ะ...   โดย: ปลายแปรง แห่งปลายทางช้างเผือก IP: 124.157.158.128 14 พฤศจิกายน 2551 20:07:49 น.

สบายดีนะคะ มาทักทายค่ะ   โดย: ปางหวัน 15 พฤศจิกายน 2551 21:52:43 น.

ชื่อดังนะค่ะไปตรงไหนก็เจอ เพิ่งมาใหม่ ยังเซ่อๆอยู่เลยค่ะ   โดย: Um'sure 3 มิถุนายน 2552 6:39:55 น.

ยังไม่เคยไปเลยค่ะ   โดย: tantawan IP: 58.137.191.18 6 สิงหาคม 2553 14:37:50 น.