เรื่องของรองเท้าที่หายไป...อีกข้างแล้วครับ
เหมือนเดิมเลยค่ะ หลังจากการแช่งชักหักกระดูกของเจ้าของเรื่องคนก่อน พร้อมกับคำสรรเสริญเยินยอมากมาย ที่ทำเอาเจ้าของบล๊อกแทบจะก้มกราบ แล้วขอร้องว่าพอเหอะ ... ช้านขอโทษ วันนี้ เจ้าของบล๊อกก็ยังไม่เข็ดค่ะ ยังคงมีเรื่องใหม่มานำเสนอ เอาเพื่อนตัวเองมาประจานให้ได้อายกันต่อไป ... โฮะๆๆๆๆ
เรื่องนี้เกิดที่ถนนคนเดิน จังหวัดเชียงใหม่ เพื่อนชั้นปีเดียวกับเจ้าของ ยกโขยงไปเดินลัลล้าที่ปาย-เชียงใหม่ ตอนซัมเมอร์ ไปกันสิบกว่าคน แล้วจะมีที่ไหนน่าช๊อปไปกว่าถนนคนเดิน ... จริงไม๊คะ?
เดินกันไปเลยค่ะ เฮฮา สนุกสนาน โวยวาย และวิ๊ดว๊ายกันตามประสา ต้นเหตุของเราชื่อ "แก้ม" ค่ะ แก้มก็เริ่มต้นการเดินถนนคนเดินเหมือนคนทั่วๆ ไป คือหาของกิน และช๊อปปิ้งของพื้นเมือง สาวแก้มของเราแวะที่ร้านรองเท้าตั้งแต่ต้นถนนเลยค่ะ ได้รองเท้าแตะแบบใส่สบายมาคู่หนึ่ง แล้วก้อเดินลัลล้ากันไปค่ะ เพื่อนๆ กว่าสิบคนเฮฮากันตามประสา ซื้อของกินและโวยวายแย่งกันเองอีก มาถึงท้ายถนนแล้วค่ะ ที่นี้เพื่อนๆ ก็เริ่มเอาของที่ซื้อมาอวดกันแล้วค่ะ
สาวแก้มของเราก็ดึงถุงใส่รองเท้าออกมาเลยค่ะ เตรียมอวดเพื่อนเต็มที่ แต่เมื่อกางถุงออก กลับพบว่ารองเท้าแตะคู่สวย ... เหลืออยู่เพียงข้างเดียว เอาอีกแล้วค่ะ สาวแก้มของเราก็เริ่มโวยวาย และเดินวนๆ หารองเท้าข้างที่หายไป แต่ก็ไม่เจอค่ะ ทำไงหล่ะคะ สาวแก้มก็ถามเพื่อนที่ไปด้วยกันว่า "แก เห็นรองเท้าชั้นไม๊" คุณเพื่อนที่น่ารักทำท่างงๆ แล้วบอกว่า "แกซื้อมาเอง ถือมาเอง แกยังไม่รู้เลย แล้วใครจะรู้ฟระ" เอ่อ จริงค่ะ มันพูดถูก แต่สาวแก้มก็ยังคงโวยวายอยู่ต่อไป ประหนึ่งว่าไม่ได้ยินเสียอย่างนั้น กว่าครึ่งชั่วโมงได้มั้งคะ เพื่อนๆ ที่น่าสงสารจึงช่วยกันพาสาวแก้มกลับไปที่ต้นถนนอีกครั้ง
แล้ววันนั้น ที่ถนนคนเดิน สาวแก้มของเราก็ได้รองเท้าแตะแบบใส่สบาย มาฝากคุณแม่ที่กรุงเทพฯ เป็นจำนวนหนึ่งคู่ครึ่งค่ะ
Create Date : 24 มิถุนายน 2551 |
|
0 comments |
Last Update : 24 มิถุนายน 2551 23:17:31 น. |
Counter : 635 Pageviews. |
|
|
|