Feb 4 2010
Miracal where are you??? ใครรู้และตอบได้บ้างว่าปฎิหารมันจะเกิดขึ้นกับครอบครัวเราไหมหนอเพราะอะไรเราที่เรียกร้องหาปฎิหารเพราะเราอยากให้ยายเราหาย แต่มันเป็นไปได้อยากมากมายเพราะอาการป่วยของยายเรามันหมดหนทางที่จะรักษาให้ประโยคนี้เราพูดใจเราเองตลอดเวลานะว่าสักวันหนึ่งยายจะได้กลับมาบ้านนะ เมื่อวานเราคุยกับน้าชายเราเค้าเองก็พูดกับเราว่าข้างในของยายอวัยวะบางส่วนได้หยุดทำงานไปแล้วนะเราฟังเรายังตกใจเลยแล้วแม่เราหล่ะจะรับได้หรือเปล่าเนี่ยเราคิดว่าแม่เราเองก็รับไม่ได้เหมือนกันนะน้องสาวเราเองก็คงจะแน่นิ่งไปเลยถ้าได้ยินหมอแบบนี้นะ เราเห็นยายเจ็บแบบนี้ทำไมและทำไมอีกว่าจะรอให้มีปฎิหารหรอถ้ามีก็ดีสิยายจะได้หายจากโรถภัยไข้เจ็บในครั้งนี้เพราะเราเห็นหมอแทงตามร่างกายยายของเราตัวเราเองรับไม่ได้ไปเยี่ยมที่ไรน้ำตาแอบไหลทุกที่สิเนี่ยยายคงเจ็บน่าดูเลยนะแถมตามแขนและขายายก็บวมโอ้ยๆๆทำไมยายเป็นแบบนี้หนอมันช่างทรมารเสียนี้กระไรสิอีกอย่างที่น้าชายเล่าให้เราฟังคือถ้ายายหายก็ต้องเป็นเจ้าหญิงนิทาในกรณีที่จัดการกับโรคร้ายไปได้หมดจากตัวยายนะ แต่ที่ดูและฟังมาทั้งหมดนี้มันก็ต้องดูว่ายายจะสู้กับมันได้หรือเปล่านะ รู้เพียงแต่ว่าCAไม่สามรถรักษาให้หายได้เพราะเค้าต้องฉายแสงให้ยายนะเพราะเวลาฉายแสงต้องเอาO2ออกและหมอเองก็ไม่กล้าเอาออกเพราะยายเราเองหายใจได้แค่12ที่เองถือว่าน้อยมากและมีตวามเสี่ยงสูงมากและถ้าผ่าตัดลอกพังผืดออกจากท้องยายก็ต้องดมยายายอีกนั้นแหละโรคชองยายที่เป็นอยู่ก็มีทางรักษาแต่การรักษาแต่ละอย่างมันเสี่ยงมากพอสมควรนะที่ผ่านมาล่าสุดเราไม่ได้ไปเยี่ยมและไปหายายน้าชายบอกกับเราว่าเราเกือบไม่มียายแล้วนะแต่หมอได้ช่วยยายไว้ได้ทันเห็นน้าบอกว่าคราวหน้าแม่เราไม่ให้ปั้มยายแล้วปล่อยให้ยายไปเพราะสงสารยายเพราะเวลาปั้มที่น่ากลัวมากเพราะต้องขึ้นไปกดบนตัวยายด้วยนะ Right here this momment ตอนนี้ทางบ้านเราให้ยายนอนฟังคำสวดชีณบัญชรจะได้ช่วยให้สงบและไม่เจ็บปวดจากการป่วยครั้งนี้ เราคิดว่าช่วยได้มากแต่ก่อนเราไม่เคยนึกคิดหรืออยากสวดตอนนี้พยามนั่งสวดตามcdที่แม่หามาให้เราฟังทำให้เราใจเย็นลงได้ในหลายเรื่องเลยนะ เราคิดว่าเพื่อนๆๆคนไหนไม่เคยฟังลองไปหาฟังสิจะช่วยได้หลายอย่างนะจะบอกให้
Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2553 |
|
2 comments |
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2553 14:28:30 น. |
Counter : 293 Pageviews. |
|
|
|
ตอนแรกเห็นชื่อก็คิดว่าคุ้นๆจังชื่อนี้
พอได้เห็นรูปที่หัวมุมด้านซ้ายก็ว่า ใช่แล้ว คนที่เราเคยรู้ัจักแน่
แต่พอมาอ่านเรื่องที่เขียนเอาไว้
ก็เกิดความรู้สึกเห็นใจเป็นอย่างยิ่ง
เรื่องแบบนี้ใครไม่เจอกับตัวคงไม่ทราบหรอกว่ามันทรมานแค่ไหน
อาหารโรงพยาบาลที่บอกว่าเจ้าอร่อยๆ
พอมาเจอแบบนี้ก็ทานอะไรกันไม่ลง
ไม่อยากเดิน ไม่อยากนั่ง ท้องไส้มันปั่นป่วนไปหมด
แต่หน้าที่ของเราคือต้องดูแลท่าน
ดังนั้นเราจะป่วยหรือล้มไม่ได้ ต้องดูแลตัวเองให้แข็งแรงเอาไว้นะครับ
เวลาทานก็ต้องทาน เวลานอนก็ต้องนอน
อย่าเพิ่งคิดมากเกินไป
ถึงผมจะไม่เชื่อเรื่องปาฏิหาริย์มากนัก
แต่ก็อดที่จะขอพรให้พระท่านเมตตาช่วยคุณยายของคุณให้ผ่านอาการเจ็บป่วยนี้ไปได้
หวังว่าคงจะมีเรื่องที่ทำให้ครอบครัวของคุณคลายกังวลลงไปได้
ขอให้ใจของคุณ มีความหนักแน่น
พร้อมที่รับกับเรื่องราวต่างๆ
อย่าเพิ่งท้อ
แวะไปคุยกันได้ที่blogหุบเขาฯ
อาจจะไม่มีสาระ แต่มีน้ำใจให้เสมอ