They follow my voice.

กล่องเครื่องประดับที่พ่อให้มาตอนปีใหม่.. ตอนนี้มันเริ่มล้นแล้ว

หวานอ่ะ ตั้งแต่เด็ก ก็เป็นคนที่ชอบใส่เครื่องประดับมาก

..ชอบชื้อด้วยนะ แต่..
พอจริงๆ ก็ไม่ค่อยได้ใส่ หาไม่เจอบ้าง บางชิ้นนี้ลืมไปแล้วว่าเราเคยมี ทำหล่นทำหายก็ลืม..
บางชิ้นเพื่อนยืมไปพึ่งเอามาคืน ยังจำไม่ได้ว่าเป็นของตัวเอง

ยิ่งตอนม.ปลายนะ เดินสวนจตุจักรทุกอาทิตย์ ชื้อมันทุกอาทิตย์
ยิ่งโรงเรียนห้ามใส่ เรายิ่งอยากใส่
แบบแพรวพราว พังค์ หรือ สายคาดหนังแบบคนขี่มอไซค์
ก็ใส่กับชุดนักเรียนมาแล้ว ..

พอเรียนมหาลัย ก็ไม่มีใครห้ามแล้วนี่ แต่ก็ไม่ใส่
เพราะ รู้สึกขี้เกียจ ปนรำคานสายตาคนอื่นมอง
ไปๆ มาๆ ใส่แหวนหมั้นของแม่วงเดียว ..
มีแต่หวานนี่ล่ะมั้ง ที่ชอบริบของแม่มาใส่ ..



เริ่มต้นด้วย .. สุดรักสุดหวง ถ้าหายนี้อาจโดนหามเข้าโรงพยาบาลได้
เพราะโดนแม่ตบ เอิ๊ก... เป็นต่างหูมุกที่เข้าชุดกับสร้อยมุก ที่แม่ใส่ตอนหมั้น ..
หวานเห็นครั้งแรก หวานโยนทิ้งเลยอ่ะ เอิ๊กๆๆ แบบว่า
คิดว่า มันแสนจะเชย
น้า (น้องสาวคนเล็กของแม่) พึ่งเจอใต้ตู้เก็บเสื้อผ้า ก็เลยเอามาคืนให้

แม่เห็นก็ตกใจอ่ะ คิดว่า ตัวเองทำหายไปแล้ว
หารู้ไม่ ว่าลูกสาวจับโยนทิ้งไป เอิ๊ก..
พอตอนนี้ แม่หวานก็เก็บไว้ เป็นที่ระลึก
ตอนนี้แฟชั่นโบฮิเมี่ยน ฮิต หวานเห็นมันกองๆอยู่
เลยขโมยแม่เอามาใส่ เออ.. หรูดีว่ะ ...



แต่จะให้มาใส่กับสร้อยมุกยาว
ก็แบบว่า หน้าตาดีไม่ถึงขึ้นใส่อะไรก็ขึ้นอ่ะนะ
ก็เลยเอาแต่ต่างหูมุกกับถักเปียเส้นเล็กติดกิ๊บหน้า
ปล่อยหัวลอนฟูๆ โผล่ไปหลอกหลอนชาวบ้านนี่แหละ

เมื่อวาน ตอนจับมาถ่ายรูป ..
ก็ขอแม่ล่ะ แม่ หมูหวานเอาต่างหูแม่นะ
แม่..เขาก็อืมๆ ยิ้มๆ.. หวานก็ทำไมอ่ะ ..ดีใจเหรอ?

ที่เก็บไว้ตั้งแต่วันหมั้น จนวันนี้ลูกสาวโตขนาดนี้ล่ะ..
แม่หวานตอบว่า "เปล่า.. แค่แปลกใจ ทำไมลูกสาวฉันงกงี้ .. "
(=ต่างหูคู่เดียว ไม่มีปัญญาชื้อหรือไงหล่อน )





ลองมาทายเล่นๆ กันในใจ ว่าสองคู่นี้ อันไหนแพงกว่า

ส่วนมากที่หวานชอบ จะเป็นของถูก ชื้อของแพงไป มันก็เท่านั้น
สุดท้าย หมาหวานก็ทำหายอยู่ดี เป็นพวกไม่รักษาของ
..ปล่อยเลยตามเลย ส่วนมากที่เหลืออยู่ในกรุจริงๆ จะเป็นของที่ระลึก
ที่พอหยิบมาใส่แล้ว ได้คิดถึงคนให้บ้าง โอกาสพิเศษมากกว่า

พวกจะเสียสตางชื้อ จะเสียสตาค์ทั้งที ก็ ชื้อแบบที่สวยแล้ว
ดูเหมือนของแพงนิดหนึ่ง





สร้อยข้อมือ อันนี้ ตอนแรก ..เกิดเหตุ
จากงานผูกข้อมือรับขวัญน้องเมื่อปีที่แล้ว(ปีสาม)
หวานตั้งใจจะชื้อรับขวัญให้รุ่นน้องคนหนึ่ง
แต่ไปๆ มาๆ หวานลืมไปแล้วว่าจะให้ใคร
จนปีนี้งานรับขวัญ(ปีสี่) หวานก็ติดธุระสำคัญ (ก็คือนอนอยู่)
เพื่อนจัดกันสายฟ้าแลบมาก ..
สุดท้าย มันก็เลยนอนเน่าอยู่กรุนี้แหละ
แต่นานๆ หวานก็จับเอามาใส่ที (ทุกวันนี้ก็จำไม่ได้แล้วชื้อมาให้ใคร)

ไอ้กิ๊บนี้ หวานไม่ได้อยากจับมาถ่ายด้วยหรอก
แต่ว่า กล้องหวานมันห่วยแตกมาก ปิดระบบชดเชยแสงอัตโนมัติไม่ได้ ..
กล้องจับโฟกัสอะไรก็เบลอไปหมด
หวานเลยต้องใช้ไอ้นี้มาให้มันมาจับโฟกัสแทน
เพื่อนหวานบอกว่า แพงอ่ะ ตัวล่ะ สิบบาทก็หรูแล้ว
..แต่แบบว่า คนขายเขาน่ารักอ่ะนะ ..ผู้หญิงอะไรก็ไม่รู้ แก้มใส..
ติดแล้วก็ดูแบ๊วๆ น่ารักดี ..



กระเป๋าถือสีดำ กับ รูปเกือกม้าขาว หวานไปชื้อตึกข้างเซ็นทรัล ..
น่ารักเนอะ ..เสียดาย เพชรหลุดไปข้างล่ะ

รูปเกือบม้านี้ชอบเป็นพิเศษ เพราะ เพื่อนบอกว่าใส่ขึ้น ว่ะแก..
ส่วนมากจะจับคู่กับสร้อยข้อมือมุก (ปลอม) ชื้อมา หกเก้า ที่สำเพ็ง

ตอนแรกนี้แทบจะไปตบกับอีกคนที่ยืนเลือกเหมือนกันแล้ว
แม่ง.. เอามุกขาวล้วนไป .. แล้วก็ยืนเยื้อ ไม่ยอมวางสักที
หวานเห็นมุกขาว ก็ชอบอ่ะ อยากได้ ถ้าไม่เอา ขอได้ไหม
สุดท้าย มันเห็นหวานอยากได้จัด มันก็เลยชื้อไป ชิ..
หวานก็แบบ อย่าให้กูเจออีกนะมึง.. หันมาเจอ มุกขาวอมเทานิดๆ
โอ้ว..คุณพระงามเลิฯ สวยกว่ามุกขาวอีก เห็นปุ๊บรีบคว้าเลย
สวยมาก มีมงกุฏ (ชอบมาก มงกุฏเนี้ย) กับกางเขน เพชรแวววาว.. เลิศค่ะ



อันต่อมา หวานชื้อไว้สองคู่ สีแดงกะสีฟ้า เป็นต่างหูแบบแขกๆ
พอใส่แล้วอยากแขกกระโหลกตัวเอง ไม่ได้เข้ากับเราสักนิดเลย
ชื้อข้างเซ็นทรัลเวิดด์ ตอนช่วงปีใหม่
แล้วแพงด้วยนะ สีแดงเหลือข้างเดียว อีกข้างหาไม่เจอ
หาโอกาสกับชุดใส่ยากมากๆ


จะมีใครจำชุดสีแดง สุดตอแหลของหวานได้มั้งนิ


//www.bloggang.com/mainblog.php?id=sweet-lover&month=13-11-2007&group=12&gblog=18

ก่อนวันที่เขาจะแต่ง เพื่อนหวานบังคับ .. ขอย้ำว่าบังคับ ให้หาต่างหูใส่ด้วย
หวานก็เลยเอาคู่นี้มา ตอนนั้น มันยังใหม่อยู่อ่ะนะ .. ก็ทองแวววับเชียว
แต่พอมาตอนนี้ดิ ยังกะ มันทำมาจาก หูร้อยม่าน
ที่ขายตามแผนกงานประดิษฐ์อ่ะ


สร้อยข้อมือเพชร นี่เป็นยางยืดๆ สาวๆ คงมีกันใส่กันเยอะ
แต่ถ้าใครไม่มี แนะนำว่าอย่าชื้อมาใส่ .. มันดำง่ายมากๆๆๆๆๆๆๆ
หวานเลยได้จากขนมห่อด้วยอ่ะ ..แต่เพชรเทียมพลอยเทียม
มันแวววาวน้อยกว่านี้ อภินันทนาการจากคุณแม่
เพราะหวานข้อมือเล็ก แม่ใส่ไม่ได้ กลัวขาด



ต่อไป เป็นของขวัญจากคุณพ่อ ..
ตามคติพจน์ของพ่อหวาน ที่เคยเล่าไปในบล๊อกที่แล้ว
"ความสุภาพมาก่อนความสวยเสมอ"
พ่อหวานไปเดินสำเพ็ง ทีไหร่ก็จะชื้อของจุกจิกของผู้หญิง ให้ลูกสาว
หวานก็ดีใจนะ ที่พ่อชื้อของจุกจิกให้



แต่พอดูแต่ละอัน .. หวานแบบ ...
"แม่.. พ่อคิดอย่างไงถึงชื้อของแบบนี้มา" แม่หวานเอามาดูแต่ละอัน
แล้วโยนทิ้งเลย "หูย.. อันละบาท ฉันยังไม่ชื้อเลยนะเนี้ย แต่ละอัน ชื้อมาได้ โคตรเชย"
แล้วสองแม่ลูกก็หัวเราะ เอิ๊กๆ 555 รูปดาวนี้มีสีดำด้วยนะ แต่ไม่รู้ทำหล่นหายไปไหน ..

เอานะ .. ควรให้อภัยในความพยายามของผู้ชาย

ต่อไปเป็นสมบัติสุดรักสุดหวง แต่ก็ยังไม่วาย
ทำหายไปจนได้ อันนี้ชื้อตั้งแต่เด็กเล็กๆ อ้อนแม่ชื้อให้
ถ้าใครมีต่างหูแบบนี้อีก แล้วมาขายต่อ หวานรีบชื้อเลย
น่ารักง่ะ ...ใส่บ่อย แม้มันไม่ค่อยเข้ากับเราเลย



เส้นนี้ก็รักมาก .. เพราะอ้อนแม่ชื้อให้วันเกิด ..ตอนสมัยขึ้นม.ปลาย
ตอนนั้นเป็นปลื้มมาก เป็นอะไรที่จุกจิกเล็กๆ น่ารัก ใส่แล้วรู้สึกว่า
เราดูดี อ.ก็ไม่ดุ ด้วยนะ .. เรานี่เก๋ไก๋ สไลเดอร์ ดีดดิ้นเดิ้น แนวสุดๆ
ไม่รู้เป็นบ้าอะไร ถึงคิดบ้าไปได้ไกลขนาดนั้น



เกือบลืมอีกคู่ ที่พ่อชื้อให้ .. เป็นคู่เดียวที่ชอบ .. ชอบมาก..
แบบว่า ดูไม่ออกจริงๆ ว่ามันคืออะไร
เป็นปริศนาธรรม นโน วจี กรรมอะไรหรือเปล่า
รู้แต่ว่ามันมีปีก ชอบอ่ะ อะไรที่มันมีปีก ชอบจัง
(ยกเว้นผ้าอนามัย ไม่ชอบแบบมีปีก ติดไง ก็ดิ้นหลุด.. เอิ๊กๆ )
แล้วถ่ายรูปขึ้นด้วยนะ ของจริงๆ ไม่สวยง่ะ แต่ก็ชอบ




อันสีฟ้าอันนี้ น้าให้มา ตอนฉลองปีใหม่..จริงๆ น้าให้เลือกหลายอัน
เขาไปเหมาโหลมา แล้วมาแจก หวานเป็นหลานสาวคนเดียว
ก็เลยต้องเอาอันนี้ไปโดยปริยาย เพราะ สาวสุดๆ ที่พอจะใส่ได้ พวกน้าๆ ใส่ไม่ได้
เอามานี้ก็ชอบนะ ใส่แล้วเบาหวิว แต่หาโอกาสใส่ไม่ได้เลย ..
นี่จะชนอีกปีก็ยังใส่ไม่ได้

ส่วนอันที่ใส่ได้ ใส่ไม่กี่ที ก็ทำหักไปแล้ว

ได้เวลาเฉลย .. ในภาพแรกว่าอันไหนแพงสุด





คิดว่าไม่น่าจะเดายาก

อันนี้แพงสุดแล้ว .. แต่สวยใช่ไหมล่ะ

เจออีกทีหนึ่ง เจอแบบคล้ายๆ กัน ขาย 29 บาท ..เอิ๊ก..
เสียความรู้สึกไปเล็กน้อย คู่นี้ใส่ซิปล๊อคไม่ให้อากาศเข้า
ห้ามโดนน้ำ เพราะกลัวว่ามันจะหมอง
ถ้าหมองนี่เสร็จเลย .. หมดค่า 5บาทก็ไม่มีใครเอา



ถูกสุด นี้ไปคุ้ยมาจากกองของเหลือในตลาดแบกะดินพันทิพงามวงวาน
สิบบาทเท่านั้น .. แต่ถ้าใส่ชุดหรูนิดๆ ชีจะเปล่งประกายขึ้นมาก
อย่างกับว่าชีเป็นของแพง.. ต่างหู มันดีอย่าง ตรงที่ว่า มันจิ๋วมาก
เห็นไกลๆ บอกยากว่าแพงหรือถูก .. เห็นแวววาวๆ สวยๆ ถ่ายรูปก็ผ่านแล้ว

ดูดิ จะใส่ให้ดู กล้องยังถ่ายไม่ได้เยย



รวมราคาให้ดู .. สี่คู่ยังไม่ถึงร้อยเลย..
ของงี้ไม่ได้อยู่ที่ราคา มันอยู่ความหน้าด้าน เอ๊ย.. ความมั่นใจ
คิดว่าใส่แล้วฉันสวย..(ทั้งๆ ที่ไม่จริงเลย) ก็โอเคแล้ว ผ่าน!!

(รู้สึกไหมว่าบล๊อกมันยาวๆ .. ก็รู้สึกอยู่เหมือนกัน แต่ช่างมันเต๊อะ..)

หลายวันก่อน มาจัดๆ รื้อๆ ไอ้กล่องต่างหูนี่แหละ
หวานก็คิดว่า จะชื้อที่แขวนต่างหู แบบที่เคยเห็น วางขาย
แต่พอมาย้อนคิด ถึงเพื่อนบอกว่า ชื้อมาอันล่ะ 20
แต่หวานคิดว่า มันก็แพงใช่เหตุเกินไป 20 บาทนี้ เท่ากับค่ารถเมล์ไปกลับเชียวนะเออ..

เผอิญว่าเป็นคนมีสตางค์เหลือใช้ แต่ก็อยากเก็บไว้ใช้เรื่องอื่นมากกว่า

ของแค่นี้ ทำเองก็ได้

อย่างหวานนะเหรอจะทำแค่ที่แขวนต่างหู พื้นๆ มันก็มีการปั๊ดตะนา กันนิดหนึ่ง
ไหนๆ ของมันก็เหลือใช้จนเราคิดว่าเดือนหนึ่งใส่ไม่หมดอยู่แล้ว
ถ้างั้นก็แขวนประจำแต่ละวันไปเลยสิ จะได้ไม่ซ้ำจริงๆ

ขั้นแรก มองหา ของเหลือใช้ หวานเผอิญไปเจอ นิตยสารแจกฟรี
เดียวนี้ เขามีปกสวยๆ แล้วพิมพ์บนกระดาษดีๆ ด้วยสิ
หวานก็เลยเอามาวาง กะๆ ด้วยสายตาไป

จากนั้นก็ตีตาราง ตีตารางเนี้ย ขอบอกว่าแล้วแต่ศรัทธาจริงๆ
เพราะหวานเลย ก็ตีมั่ว .. แบบว่า เอาให้วางแล้วกำลังดี
หวานเอาแค่ห้าวันพอ สวยเลิศแค่ห้าวัน ก็พอแล้ว
แบ่งอีกสองวันคนให้อื่นสวย .. (กล้าพูดนะเนี้ย)



คิดว่า คงไม่ยากเกินไปนะ สูตรหวาน ใช้ หนึ่งนิ้ว คูณหนึ่งนิ้วครึ่ง
วิธีที่ไม่ลืมว่าต้องเจาะช่องไหน ก็ให้ขีด /////
ลงไป แค่นี้ก็ไม่ลืมแล้ว ถ้าหากว่า กรีดเกิน ... ก็ไม่ยาก
เอาสก๊อตเทปแปะลงไป (เพราะหวานก็แปะพลาด55555 )
พยายามกรีดแบบหวานกรีดแนวทั้งแนวนั้น กะแนวนอนก่อน
จะได้กะได้ถูก แล้วค่อยเล็ม เอากรอบอื่นออก



พอสำเร็จ ก็จะได้ดังภาพ ไม่ยากเลย ชิมิ๊ๆๆๆ ฮี่ๆๆ ก๊บๆๆ
(ออกแนวแก้วหน้าม้าอีกล่ะ)

จากนั้นก็ตบแต่ง เอารูปจากในเล่มนั้นแหละ เอามาแปะๆ พื้นหลัง
ให้สวย ให้สีพื้นขับให้ต่างหูเรายิ่งเด่น ..




ตัดตัวอักษร หรือ เอาตัวอักษรสวยๆ มาแป๊ะ ก็แล้วแต่ความครีเอท

แต่นังหวาน .. ขี้เกียจว่ะค่ะ เอาแค่นี้ก็พอแล้ว
จากนั้นก็ดึงกระดาษให้เล่มให้มันเบาๆ เวลาติดผนัง

แต่ก่อนอื่นก็ อย่าลืมแม๊คเย็บกระดาษเข้าหากัน
แต่ยังปกหลังให้เปิดปิดได้ ทั้งนี้ เพราะเวลาแขวนต่างหูแบบติดหู
ก้านมันจะชน ให้เพยอออกมานิดหนึ่ง แต่ก็ไม่เป็นปัญหา
อีกประโยชน์หนึ่งคือ เราสามารถเอาโพสท์อิท
ไปแป๊ะที่ด้านหลัง เป็นนัดหมาย ได้อีกอย่างหนึ่ง

เช่น 14 ใส่ต่างหูคู่นี้ไปผ่าตัดแปลงเพศกับหมอเสริม
22 นังหวานโหด มันยืมต่างหูเพชรแดงไป เผื่อเวลาไปเอาคืนจะได้อ้างถูก 'หายก็รู้ เป็นระเบียบก็งามตา' คำโปรยโปรดของคุณย่าหวานเอง





แถมน้ำหอมให้อีกตัว เผื่อมีคนอยากรู้ หวานชอบกลิ่นเนี้ย ชื้อมาหลายปีแล้ว รู้สึกว่ามันสะอาดดี แต่ไม่ค่อยได้ใส่ .. ชอบเอามาดมๆ แล้วปิดคืนใส่กล่อง



ไปล่ะ ง่วง.. พรุ่งนี้มีนัดปล้นธนาคาร.. แล้วจะเอากระปุ๊กหมูมาฝาก

ถ้าหวานไม่กลับมา เอาผัดกระเพราเนื้อผักรวมกับชาเย็นไปฝากหวานด้วยนะ