ไปเรื่อยๆ
1.
ตอนสมัยหวานเรียนม.ปลาย
กิจกรรมหนึ่ง ที่โรงเรียนจัด แล้วหวานชอบที่สุด
ก็คือ การประกวดแข่งดนตรี
เด็กม.ปลาย มันจะเล่นได้ดีสักแค่ไหนกัน
แต่ถึงอย่างไง หวานชอบที่จะไปดู
บางทีเพื่อนตกรอบไปแล้ว (555+)
หวานก็ยังไปดู เพราะชอบความสดของดนตรี
จริงๆ หวานไม่ชอบเสียงดังๆ ไม่ชอบคนเยอะๆ
แต่ดนตรีที่เล่นสด มันมีเสน่ห์อย่างน่าประหลาด
ขอให้ทำด้วยหัวใจ ทุกสิ่งอย่างล้วนสมบูรณ์แบบ
หลายวันก่อนหวานเดินผ่าน ลานเบียร์
มีเด็กม.ปลายมาเล่นบนเวที หวานอยากยืนดูมาก..
แต่ก็นั่นแหละ หวานไม่ใช่เด็กสาวๆ แล้วอ่ะเน้อ
จะไปดูเด็กม.ปลาย เขาจะหาว่า พวกชอบกินเด็กซ่ะเปล่า
ก็ได้แต่เดินผ่าน แอบฟังอยู่ไกลๆ เบียร์ก็อยากดื่ม
แต่ไม่มีเพื่อนชอบดื่มสักคน จะดื่มคนเดียว จะกลับบ้านไงล่ะเออ
ว่าแต่ ป้าแก่ๆ มาทำอะไรลานเบียร์หนอ?
2.
หวานมีโน๊ตบุ๊คอยู่เครื่องหนึ่ง (ยี่ห้อโตโยต้า ที่อยู่ในฉากพื้นหลังนี่แหละ)
หวานก็เหมือนคนอื่นๆ อ่ะนะ เขาให้ดีสมา 10กิ๊ก
กูก็หาอะไรมาเชฟแม่ง 9.5 กิ๊กเลย หนัง เพลง รูปผู้หญิงสวยๆ งานมีติ๊ดหนึ่ง
ช่วงนี้มีงานกลุ่ม หวานต้องยกโน๊คบุ๊คไปทำงานด้วย
ยกโน๊คบุ๊คไปทำงานด้วย
ระบบมหาลัยในมหาลัยเนี้ย เป็นระดับอุดมศึกษาจริงๆ
คือ ไวรัส เวิม โทรจัน อะไรหอยก็ไม่รู้ อุดมสมบูณร์สุดๆ
แล้วยังเฟลชไดรฟ์เพื่อนอีก
ก็คิดว่าไม่เป็นไรหรอก มีโปรแกรมแสกนไวรัสอยู่
พอเสร็จงาน ผ่านไปสองวัน เครื่องเริ่มเดี้ยง
หวานก็เอาแล้วไงกู .. จับแสกนไวรัส ได้ม้าโทรจันมาเลี้ยง 22 ตัว
เอาม้ามาแบ่งครึ่งเล่นแตะบอลกันในคอมหวานได้เลยอ่ะนะ
แค่ก็ไม่หายเดี้ยง ยังอืดๆ บางทีหวานก็เริ่มท้อแล้ว
จะต้องฟอร์แมตดีสก์ ไหมว่ะเนี้ย หวานคิดว่า ถ้าวันนี้แก้ไม่ได้
พรุ่งนี้จะฟอร์แมตเลย เสียดายหนังสุดๆ
ใช้เวลาไป7ชั่วโมง แก้ได้ตอนเที่ยงคืน
สรุปว่า เป็นเพราะลงโปรแกรมต้านไวรัสมันยกพวกตีกันที่วิภาวดีซ.3
ตอนนี้ก็ยังเดี้ยงอยู่ แต่ย้ายไฟล์ออกมาได้เกือบหมดแล้ว
แต่ดูรอแร่ขึ้นทุกที
ผลตอบแทนของการทะเลาะกัน ก็คือความฉิบหาย
ก็ไม่รู้ว่าจะทะเลาะกันไปทำไม ทะเลาะกันแล้วอย่างกับมีใครได้อะไร
ยังดีนะ ที่เรื่องเกิดในโน๊ตบุ๊ค จับฟอร์เมตก็หมดเรื่อง
แต่ไอ้ที่เกิดอยู่นอกบ้าน ในประเทศเรานี่สิ จะทำอย่างไงกะมันดี?
3.
ฟู่ อ่ะฟู่ ในที่สุดก็ล้างเครื่องได้สำเร็จ ประหยัดไปสามร้อย
ตอนนี้เครื่องเร็วมาก แต่อะไรก็ไม่มีสักอย่าง โหลด จิ๊กจกหางไฟ
เอ๊ย จิ๊งจอกหางไฟเป็นอย่างแรก
พรุ่งนี้มีสอบย่อยตอนสิบโมง ตีสองง่วงตาจะปิด
แต่ก็ยังอยากเขียนบล๊อกก่อนอ่ะคนเรา
วันนี้กินมาม่าเกาหลีด้วย ตอนแรกจะกินรสแกงกะหรี่
แต่แม่อยากกิน เลยยกให้แม่ไป หยิบรสแกงส้มมาแทน (ไม่รู้อ่ะ น้ำซุปสีส้มๆ)
หันมาอีกที แม่ฉีกผิดห่อไปฉีกรสอะไรไม่รู้
หวานเลยเอ่อ..กินรสแกงส้มก็ได้ ส่วนกะหรี่ให้น้องไป
แต่กลับกลายเป็นว่า รสแกงส้มอร่อยที่สุดเลย มีปลาหมึกหนึบๆ ดีด้วย
4.
สอบซ่อมผ่านไปสี่วันแล้ว ยังไม่ได้ไปเช็คเลยว่าผ่านหรือเปล่า
ไม่ผ่านนี่ก็ไม่รู้จะทำไงแล้ว อ.ก็ช่วย เราก็อ่านเต็มที่ ตกก็เรียนใหม่เหมือนทุกที
วันนี้ไปเรียนภาษาอังกฤษสายอีกแล้ว ไม่เคยได้ไปเช้าสักที
คิดว่าสายจนอ.เริ่มจำหน้าได้แล้ว สายแต่ขยันตอบจริงๆ
ตอบได้เป็นอับดุลด้วยสิ .. เหมือนจะดีเลยเรา
เราเรียนผิดสายจริงๆ ด้วยสิ .. นี่ถ้าไปเรียนอังกิด ตอบได้เป็นอับดุลงี้คงรุ่งไปแล้ว
วันนี้ทั้งวันหมดไปกับการพิมพ์งาน เพื่อนก็ขยันหาข้อมูลมาให้พิมพ์
เห็นเราพิมพ์เร็ว มันก็ขยันให้เราพิมพ์
พอไม่มีโน้ตบุ๊ค ไม่ถนัดมือ ก็พาลรำคานเล่นแต่เน็ต
ไม่อยากเชื่อเลยว่า เน็ตมหาลัยจะเร็วขึ้นเยอะมาก
โหลดเพลงเข้าแฟลชไดรฟ์ ได้เร็วโคตรๆ
5.
กลับบ้านมา ไม่เจอใคร ..ก็กลุ้มใจเหมือนเดิม
ย่าไม่ยอมออกจากโรงพยาบาลสักที
พูดให้ใครฟังก็ไม่ได้ ว่าเราอึดอัดใจ อยากให้ย่าทำใจให้ได้สักที
ย่าหนีความจริงไปไม่พ้นหรอก ..หลานย่ามันเสียคนไปแล้ว
ไปลุ้นเปิดฝาเบียร์เอาล่ะกันว่าจะท้องเมื่อไหร่
พยาบาลบอกว่าย่าป่วยใจ
อยากตอบจริงๆ ใครก็รู้ แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไง
อยู่บ้านก็เจอหลานเวรก็เครียด อยู่โรงพยาบาลมีคนมาหา มีคนมาเอาใจ เขาคงชอบ
แล้วดูสิ ..ไปดูย่า แล้วเราต้องอยู่บ้านคนเดียวทุกที ..
เราก็อยากให้พ่อแม่กลับมาหาเราเหมือนกันนะ
ย่าเบียดเบียนความสุขเราทางอ้อมนะเออ
แต่พูดหมาๆ ไปก็เท่านั้น
ที่ไม่อยากเชื่อ .. ก็คงจะเป็น
หลานสาวคนโต แอบด่าพ่อเราลับหลัง
เราฟังจากปากแม่ก็หัวเราะเหอะๆ ปากร้ายจริง..
คนเรารู้หน้า ก็ไว้ใจไม่ได้ ยิ่งใกล้ ยิ่งเปิดโอกาสให้เขาเข้ามาทำร้ายเรา
เอ่อ..กูปากหมา แต่กูก็ไม่เคยด่าพ่อใครนี่หว่า
เคยแต่ด่าแม่มึงออกอากาศเท่านั้นเอง ..
ุ6
ไปล่ะ .. นอน..
ึ7.
สั่งคอนแทคสีไว้ ที่จริงต้องได้อาทิตย์นี้แล้วนะนี้
สนามบินปิดงี้ ..เมื่อไหร่จะได้ใส่ล่ะนี้
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
