เจ็บ..ทั้งๆ ที่ไม่ได้รัก

เมื่อก่อนหวานคิดว่า ถ้าหวานจะรักใคร ก็ต้องยอมรับความผิดหวังที่เกิดขึ้น

แต่ตอนนี้ หวานเข้าใจแล้ว ว่าต่อให้ไม่ได้รักก็เจ็บได้

หวานมีหัวหน้าคนหนึ่ง ซึ่งหวานไม่ได้รับคำสั่งจากเขาโดยตรง

แต่ถึงอย่างไง ก็ต้องทำงานร่วมกัน


ตอนแรก หวานไม่สนใจหรอก ผู้ชายคนนี้

แล้วจะกี่ตอน หวานก็ไม่สนใจแน่ๆ

พี่เขาก็เป็นคนอารมณ์ดี หวานก็อารมณ์ดี

ไม่ใช่สิ หวานมันก็เป็นคนอย่างนี้ ใจง่าย ใครดี หวานก็ดีตอบ

ก็หวานไม่รู้ว่าจะทำเป็นหยิ่ง ยโส ทำเพื่ออะไร ได้อะไรขึ้นมา


หวานไม่เคยรู้สึกว่า สนิทอะไรเลยนะ กับพี่เขานะ

ไม่เคยหวั่นไหว ไม่ชอบด้วยที่เขามาเรียกหวานเป็นน้อง

อยู่ด้วยกันบ่อย วันหนึ่ง ต้องเจอกัน สิบนาที ทุกๆ ครึ่งวัน

พอมาสนิทกัน .. เขาก็เป็นคนคุยง่าย นั่งปรึกษาอะไร

นั่งปรึกษาอะไรไปเรื่อย หวานแกล้งทำเป็นสนใจใคร่รู้ไปงั้นแหละ


แล้วเพื่อนบก. เขารักหัวหน้าเขามาก เพราะหัวหน้าดูแลเขาดี

หวานก็เลยติดนิสัย ดูแลเขาไปโดยปริยาย

พี่กินข้าวหรือยัง พี่ยังไม่ได้กินข้าว งั้นกินขนมหนูสิ

บางทีชื้อขนมมาฝากพี่ๆ บก. ในกอง มันเหลือ ก็เลยเอาไปให้เขา

แต่ครั้นจะมาพูดว่า ของมันเหลือนะพี่ หนูเลยเอามาให้

หวานคงพูดไม่ได้ ก็เลยพูดไป ว่า หนูตั้งใจชื้อมาฝากพี่

หลายครั้ง หลายคำ ที่ทำไป ก็ตาม มารยาททั้งนั้นเลย

ที่พูดไปว่า หนูจะเชื่อฟังพี่ เคารพพี่ค่ะ ก็พูดไปงั้นๆ ทุกคำ

หวานไม่เคยคิดอื่นไกลกับพี่เขาเลย


แล้วจู่ๆ พี่เขาก็มาบอกกับหวานว่า .. อย่าชื้อขนมให้พี่อีกเลยนะ

หวานฟังตอนนั้น ก็ไม่ได้พูดอะไร ก็เลยไม่ได้ตอบอะไร

วันต่อมา หวานก็เลยถามหาเหตุผล ทำไมถึงชื้อขนมให้พี่ไม่ได้

เขาก็พูดอ้อมโลกซ่ะไกล

จนหวานรำคาน .. เลย พี่ค่ะ มีอะไรก็พูดมาเถอะ

สรุปว่า พี่เขาบอกว่าพี่เขาเป็นผู้ชาย แต่หวานเป็นเด็กผู้หญิง

แล้วเขาก็แคร์คนรอบข้างด้วย ว่าจะคิดอย่างไง ในทำนองชู้สาว

หวานฟังแล้วปรี้ดจะแตก เลยไม่เอาล่ะ ไปทำงานต่อดีกว่า


ตอนแรก หวานก็ไม่เข้าใจค่ะ แต่ตอนหลัง หวานเริ่มเก็ท..

ก็พี่เขาแคร์ว่า คนอื่นจะมองอย่างไง

แว่บหนึ่ง หวานก็อึ่ย!!!! ใครสักคนที่คิด หนึ่งในนั้นคือมึงคิดหรือเปล่าเหอะ

หวานเลยไม่พูดด้วยสักวันดิ๊ รอดูอาการ ว่า ถ้ากุงอน แล้วพี่เขาจะทำอย่างไง

ถ้าอีตาพี่บ้านี้ไม่คิดอะไรกับกุ ก็คงไม่แคร์หรอกว่า กุงอนแล้วจะเป็นอย่างไง

แต่ถ้ากุงอน แล้วมันมาทำท่านิ่งเฉย แต่เหลือบมอง กุอยู่ตลอด แสดงว่ามันคิด

แล้วก็เป็นดังคาด


มันก็ทำนิ่งๆ แต่แอบลอบมอง คอยสงสัยว่าทำไม หวานถึงไม่คุยด้วย

วันต่อมา หวานก็เดินไปคุยด้วยแต่เช้า

ถึงพี่เขาไม่ได้พูดอะไร แค่ตาวาวขึ้นมาทันที

หวานก็อ่านไอ้อ่านสายตาแบบนี้ออกชัดแจ๋ว

มึงนั่นแหละคิดกะกู!!!!


หวานรบกวนอะไรนิดหน่อย พี่แกรีบตาลีตาเหลือกทำให้ทันที

ไอ้อาการประหม่าแบบนี้ .. มันชอบกลอยู่นะพี่


พอวันต่อมา หวานเลยดำเนินแผน

นั่งเล่าเรื่องโหดให้เพื่อนบก. ฟัง โดยที่พี่แกอยู่ข้างๆ


(ถึงตอนนี้:
นับวัน มันคลุมเครือ ไม่ชัดเจนสุดๆ
นับวันผ่านไป ยิ่งไม่เข้าใจ จนเรื่องคบไม่คบ ไม่ใช่ประเด็นแล้ว
แค่ต้องคอยดูแลมัน แค่นี้แหละ ใครจะทำอะไรก็เชิญเลย ล่ะมั้ง กุว่า
)

บังเอิญว่า มือหวานไปปัดถ้วยกาแฟ กาแฟตกแตกกระจายเต็มพื้น

ไม่มีสักเอ๊ะ ที่พี่แกจะเงยหน้า ทำเป็นลุกขึ้นจับนู้นจับนี้ปั่นงาน ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น

เพื่อนบก. หวานต้องคอยมาช่วยหวาน กำจัดคราบกาแฟ


หลังจากนั้นมา ตั้งแต่รู้เรื่องโหด เขาทำเป็นไม่ค่อยอยากจะคุยกับหวาน

ติดโทรศัพท์งอมแงม มีธุระ ต้องคุย ขึ้นมาซ่ะงั้น

หวานก็ไม่ไ้ด้อะไรนะ โทรศัพท์เขามา หวานก็ชี้บอกให้รับทุกครั้งไป

ทีเมื่อก่อน ใครโทรมา พี่ตัดสายก่อน แล้วคุยกับหนูได้

เดียวนี้ทุกสาย ดูจะสำคัญ ขึ้นมาทันทีเสียอย่างนั้น

งานจะต้องเรียกบก. มาคุยงาน ตอนที่หวานมาเนี้ยนะ


หวานรู้เลยว่า ทุกวันนี้ ในสมองเขาเอาเรื่อง วางตัวไม่เหมาะสมในที่ทำงาน

มาทำเป็นเกราะกำบังตัวเอง กีดกันหวานออกไปจากตัวเขา


นี่แหละ ที่หวานโคตรเจ็บเลย .. คือหวานรู้ทั้งรู้ ว่าผู้ชายคนนี้คิดอะไรอยู่

แต่หวานก็ยังต้องทำเป็นไม่รู้


แล้วถ้าหวานมีใจให้พี่เขาสักหน่อย

มันคงขมขืนอย่างสมเหตุสมผลสักหน่อย

แต่นี้ .. แม่งไม่มีเหตุผลเลย เมิงงี่เง่าของเมิงเอง


หวานไม่ได้รักพี่เขาสักกะติ๊ด

ที่หวานรู้สึกกับพี่เขา ก็เป็นแค่ใครสักคน ล่ะวะ ที่อยู่ที่ทำงาน

เจ็บขึ้นเรื่อยๆ ก็เราไม่ได้คิดอื่นไกล

แต่ต้องมารับผลจากความคิดของคนอื่นที่คิดกับเรา


แล้วจากเคยคุยกันดีๆ อยู่ เดี๋ยวนี้มันคุยไม่ได้แล้วใช่ไหมค่ะ?


เฮ่อ.. เสียดายคนดีๆ ที่คุยสนุกๆ อารมณ์ดีๆ


หวานขอโทษค่ะพี่ ที่หวานทำดีกับพี่่ตามมารยาท

หวานขอโทษค่ะพี่ ที่หวานพูดเพราะๆ มันตามมารยาท

หวานขอโทษค่ะพี่ ที่หวานบอกว่าหวานตั้งใจ ชื้อขนมมาให้นะ

นั่นมันของเหลือทั้งนั้นล่ะค่ะ


หวานว่า ตัวหวานคงไม่ได้สวย มีเสน่ห์อะไรแบบนั้นหรอก

แต่พี่นะ เป็นพวกใจง่ายเหมือนกับหวานนั่นแหละ

พอเห็นใจ สัมผัสใครใกล้ๆ หน่อย ก็หลงรักเขาไปทั่ว


ถ้าสิ่งที่หวานทำนั้นมาจากใจ

มันก็คงแปลได้ว่าหวานก็อาจจะหลงรักพี่ค่ะ

แต่หวานทำไปตามมารยาทค่ะ

แล้วหวาน รู้ใจตัวเองทุกนาที

ว่า หวานไม่ได้หลงรักพี่สักกะติ๊ด


แล้วทำไม หวานต้องเลิกคุยกับพี่

ด้วยเหตุ พี่คิดกับหวานเอง สรุปเอาเองด้วยล่ะค่ะ

ถ้าหวานด่าแม่พี่เสียๆ หาย .. มันก็ให้น่าเลิกคุยหน่อย


เอาเถอะค่ะ หวานคงไม่ขอร้อง

หรือ คิดจะทำอะไรให้ พี่กลับมาคุยกับหวานหรอกค่ะ

เพราะมันเรื่องของพี่ที่จะคิดอย่างไงกับหวาน

หวานไปบังคับความคิดพี่ไม่ได้หรอก


แต่เจ็บค่ะ เจ็บโคตรๆ ที่ ทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้ด้วย

หวานแค่ทำไปตามมารยาท นี่มันผิดเหรอค่ะ?

ใจพี่นั่นแหละ คิดไม่ซื่อเอง แล้ว ทำไมหนูต้องซวยไปกับพี่ด้วยค่ะ

ต้องมาเจ็บ.. เจ็บทั้งๆ ที่ไม่ได้รักพี่ด้วย


บก. ลูกน้องพี่น่ะ เขารักพี่มาก ซึ่งตรงนี้ พี่คงเข้าใจ ว่าที่เขารักพี่

เพราะพี่เป็นหัวหน้าที่ดูแลลูกน้องเป็นอย่างดี

แต่กับหนู พี่คงสับสน ว่าทำไมหนูถึงดูแลพี่ ทำดีกับพี่

เหตุผล คือ มันไม่มีเลยค่ะ

ไม่ได้รักค่ะ ไม่สนใจ .. สนแต่เรื่องงานค่ะ

ยอมรับค่ะ ว่า หนูกึ่งๆ อยากให้พี่ประทับใจ พี่จะได้ทำงานกับหนูไม่มีปัญหา

ไม่เคยคาดคิดว่า มันจะเป็นอย่างนี้ไปได้


หนูจะทำอย่างไรดีค่ะ?

ถ้าหนูโพล่งไป ว่าไม่ได้คิดอะไรกับพี่ ทำไปตามมารยาท

พี่จะเลิกคิดเรื่องชู้สาวได้เลย แต่ยังซวยอยู่ดี

ทำพี่เซ็งอย่างนี้แล้วงานมันจะเดินได้ดำเท่าเก่าไหมเนี้ย

ตอนนี้หนูพยายามเงียบ แต่ถ้าเงียบไป พี่ยิ่งต้องคิดว่า มันจริงแน่เลย


ทำอย่างไง หนูก็ผิดหมดนั่นแหละ

Create Date : 18 ตุลาคม 2552 Last Update : 18 ตุลาคม 2552 1:19:39 น. Counter : 654 Pageviews.		5 comments
Share Tweet