หนูไม่เข้าเรียนแค่คาบเดียว ...

คือแบบว่า

ตอนนี้ถ้าไม่พูดถึงการเมืองคงไม่ได้

หวานก็..

ชอบสมัคร เกลียดทักษิณ หลงอภิรักษ์ รำคานพันธมิตร

จบน่ะ อย่าต่อ ..นี้บล๊อกระบายอารมณ์ อย่ามีเหตุผลมาก

หวานเป็นโรคภูมิแพ้สาระ รับสาระมากไม่ได้ จะเวียนหัวค่ะ

เมื่อเช้าตื่นมาตอนตีสอออออง

ปกติหวานตื่นกี่โมงรู้ไหมค่ะ

บ่ายสอง.. เยส .. ตื่นบ่ายสอง แทบทุกวัน

แต่ก็ไปเรียนจนใกล้จบปีสี่เทอมหนึ่งได้

ทุเรศซ่ะไม่มี ...

วันนี้ตื่นตีสอง เพราะ .. อีน้องเวรมันตั้งไว้ตอนปลุกตีสอง ทำหอยอะไร

สุดท้ายก็มีแต่ อิหอยนี่แหละตื่นตาค้าง.. ปรกติเป็นคนตื่นยาก

หลับยาก ตื่นยาก .ผลคือ ตื่นบ่ายตลอด

แต่ถ้าตื่นกลางดึกล่ะก็... หลับต่อไม่ได้ หลับอีกทีตอนตี5

ตี 5 กุก็ไม่นอน

แต่พอเอาจริงๆ เก้าโมงกำลังจะออกจากบ้าน

ฝนตกค่ะ.. อยู่ดีๆ ฝนก็ตก ตกแบบแดดเปรี้ยงเลย

รอจนสิบโมงสิบ ก็เลยตัดใจลุยฝนไปเรียน

ผลคือ ไปสาย ..

จารย์เข้าแล้ว แต่เราพึ่งมา


ทำไมไปสาย

ฝนตกค่ะ จารยดูเสื้อ หันไปมองข้างนอก

(แดดทั้งนั้นอ่ะค่ะ แต่บ้านหวานฝนตก แม่ง ฝนเลือกตกเฉพาะที่)

จารย์ยิ้ม อ่ะไปนั่งๆๆๆ

(จารย์คนเดียวกะที่เคยสอนขั้นต้นหนึ่ง .. แกถนัดสอนอะไรยากๆ มากมาย วิชานี้หวานได้คะแนนดีสุด เพราะความเข้าใจในบทเรียนที่แกสอนดีมากๆ แต่ตอนขั้นต้นหนึ่ง แกสอนแบบ คุณพระป่ะเจ้า นี่มันอะไร .. แต่แกยังเมตตา ความพยายามเป็นเลิศให้ผ่าน)

พอท้ายชั่วโมง จารย์เรียกถาม ก ข ค. ง ท้ายเล่ม


เราไม่รู้จะตอบอะไรดี เผอิญตอนเขาให้ทำ เรามัวแต่สลึมสะลือ .

ควายค่ะ


แจ๊ดจะโด้!~~~~~~~~~~~

ถูกด้วย

โอ้วซซซซซซซซซซซซ พลังแห่งเต๊บ ตึงๆ โป้งๆ ซึ่ง..ๆๆ

พอท้ายชั่วโมง สติกลับ สตางค์ก็ไม่มีเหมือนเดิม

พลิกดูบท .. กูเรียนบทไรว่ะ

บท 12


หนังสือมีกี่บทว่ะ 12



อิ๋บอายแล้วววววววววววววว ชั่วโมงนี่ปิดครอส


ขอท้าวความเดิม

ชั่วโมงแรก

จารย์ วันแม่ เอ้าหยุด

ชั่วโมงที่สอง

จารย์ไม่บาย ทุกคนกลับได้

ชั่วโมงที่สาม

ตอบคำถามบนกระดาษ ส่งกระดาษท้ายคาบ

ชั่วโมงที่สี่

เรียน แต่นังหวานมัวแต่กลิ้งเป็นหมูอยู่ในปลักควาย

ชั่วโมงที่ห้า ชั่วโมงนี้

จบบท!!!!!!!!!!!!!

อุแม่เจ้า.. เกิดมาไม่เคยเสียดายเงินค่าเทอมงี้มาก่อน


พ่อแม่ทำงานหนักแทบตาย อิชั้นมัวแต่ไปมุดหัวทำอะไรอยู่

ไม่มีความรู้มิลิกลัมเดียวหยดเข้าสู่หัวสมอง คือแค่ชื่อบทนี้ยังไม่รู้เลย

อิชั้นตื่นตาค้างยิ่งกว่าตอนตีสองซ่ะอีก

รีบลองโน๊ตย่อเพื่อน .. อันน้อยนิด กาเฉลยกขคง

พอหันไปเจอเพื่อน เพื่อนถามทำไมแกทำหน้าแห้งเชี๊ย..

แก.... ฉันต้องอ่านเองครึ่งเล่มจริงเหรอ? ......

กูพลาดไปคาบเดียวนี้ ถึงกะจบชีวิตกูเชียว.....

เพื่อนบอก ...

เอ่อ ทำไงได้ล่ะ จารย์เขาไม่ว่างสอน ...ก็ต้องอ่านเอง


คาบหน้าก็ต้องมาเรียนอีก เพื่อนำเสนออะไรสักอย่าง

ที่เราแอ๊บเนียนไปเกาะเป็นปลิงอยู่กะกลุ่มเค้า..

วันนี้แจกเบอร์เพื่อน ยังกะตัวเองสวยตายห่า

ได้โปรดเชฟเบอร์กู......... กูอยากมีความรู้บ้าง ให้กูทำอะไรที....

กูอยากมีความรู้ ได้โปรดถ่ายทอดวิชาการตรวสอบภายในให้กูที .......

เฮ่อ...

เข้าใจแล้วที่แม่บอกว่า

หวาน.. เอาให้จบพอลูก เอาให้จบปีนี้ แม่ก็ดีใจมากแล้ว



แม่คงรู้จักลูกสาวคนนี้ดีอ่ะเนอะ..

แค่มันเรียนจบ นี่ก็สุดความพยายามมันแล้ว


มองหนังสือแล้วถอดถอนหัวใจ

กุต้องอ่านเองจริงเหรอเนี้ย.......... ครึ่งเล่ม........

ใครก็ได้ปลุกหนูที....... นี่ฝันไปใช่ไหม?

ปล. ไม่แปลกใจแล้วที่ผู้สอบภายในทั้งประเทศไทย มีไม่ถึง 10 คน

ปล.2 เจอแว่นอีกล่ะ ... แว่นน่ารักมาก แต่ยังไม่ได้คุยกันเหมือนเดิม



จบ เห่!~

Create Date : 04 กันยายน 2551 Last Update : 4 กันยายน 2551 0:00:16 น. Counter : 588 Pageviews.		6 comments
Share Tweet