นานจนจำไม่ได้แล้ว
ที่เรารักผู้ชายคนหนึ่ง เพียงเพราะเขาดูดี ในสายตาเรา
จากนั้น เราก็คบกัน เลิกกัน แล้วเราก็คิดว่า มันเหงาเกินไป ..
อยากจะรักใครสักคน ที่สักแป๊บ ให้อุ่นใจ .. พอเจอนิสัยเสีย ก็ลืมไป
หันมา ก็เจออีตานี่
งืม... เอาฟร่ะ ใกล้ๆ รักอีตานี่ดีกว่า
เขาเป็นคนสุภาพ เรียบร้อยดีนะ
ใครๆ ก็รักเขา เพราะเขาน่ารักดี อ่อนโยนดี
ทำไมใจเราปฎิเสธอีตานี่ไม่ลงฟร่ะ หนำซ้ำยังรักมากขึ้นเรื่อยๆ
นับวันผ่านไป มันยิ่งดูดีในสายตาเราเรื่อยๆ
พอมานั่งคิดทบทวน คงรักเขาจริงๆ เข้าให้แล้ว
แต่พอมาคิด ไม่ใช่นะ มันไม่ใช่ความรัก มันก็แค่ อะไรสักอย่างตอนนั้น
ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ เดียวก็จะรู้ว่าไม่ได้รัก
เพื่อนเถอะ
เวลาก็ผ่านมานานจนจำไม่ได้
ก็พิสูจน์จริงๆ ว่าไม่ได้รัก .. แต่มันก็พิสูจน์ได้เหมือนกันว่า ..
"เสียดาย"
เสียดายนะ
ฉันทำโอกาสดีๆ หล่นหายไปเสียแล้วสิ
พึ่งรู้ว่ารัก - Breakfast In Bed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
