แล้วก็...ผ่านไป






ข่มใจหลับไม่คิดไม่วุ่นหา
เปียกยะเยือกน้ำตายามลมโชยมาไหว
หลับลงนะดวงดาว ณ ฟ้าไกล
เขาจากไปอสงไขยกาลเวลา

เก็บเร้นลึกอารมณ์วาบวูบดั่งตกเหว
มองเพลิงเปลวเลือนห่างเหนื่อย...หมุนถลา
สะพานทอดบนยอดเขาที่ผ่านตา
กำแพงเบื้องหน้าคือคำตอบ...จากลากัน

สิบปีแล้ว...หวนไปเพิ่งเกิดไหม้
ก้าวล้ำไปรอยเหงา...กลิ่นอวลหวั่น
ร้าวรอนลึกใครเล่า...ปลอบใจทัน
หมอกเหนือไม้คือคำตอบ...แค่เคยพาน

ลุกขึ้นเถิด..ความหลังเจ้าจงกล้า
แม้น้ำตาเพิ่งแห้งไม่มาผลาญ
มวลดอกไม้ผลิช่อให้เบิกบาน
อย่ากลัวธารที่เคยทอดทับเงา..







Create Date : 22 กันยายน 2558
Last Update : 22 กันยายน 2558 5:45:40 น.
Counter : 3472 Pageviews.

1 comments
  

โดย: ภวิตรา วันที่: 22 กันยายน 2558 เวลา:5:47:11 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ภวิตรา
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



กันยายน 2558

 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
22 กันยายน 2558