พุทธศักราช 359 สิ้นยุคราชวงศ์ของพระเจ้าอโศก พราหมณ์ปุษยมิตร อำมาตย์แห่งราชวงศ์โมริยะก่อการกบฏ ปลงพระชนม์กษัตริย์พฤหัทรถ ล้มราชวงศ์โมริยะ ตั้งราชวงศ์ “สุงคะ” ขึ้นใหม่ ครองแคว้นมคธ ได้ดำเนินการกำจัดพระพุทธศาสนาอย่างหนัก เข่นฆ่าพระ เผาวัด กวาดล้างชาวพุทธ อย่างเหี้ยมโหด และออกประกาศ หากใครตัดหัวพระสงฆ์และชาวพุทธได้ จะมีรางวัล ๑๐๐ ทินาร์ นับว่า เป็นยุคมืดยุคแรกของพระพุทธศาสนา นับตั้งแต่พระพุทธองค์ประกาศพระธรรมคำสั่งสอนมา เป็นอุทาหรณ์เตือนสติให้ชาวพุทธพึงสังวร และเงี่ยโสตลงสดับ ถึงประวัติศาสตร์แห่งการทำลายล้างพระพุทธศาสนาของกษัตริย์และผู้ปกครองต่างศาสนา ซึ่งเคยเกิดขึ้นมา ครั้งแล้วครั้งเล่าในอดีตในยุคนี้ พระพุทธศาสนาต้องเผชิญชะตากรรมแห่งการทำลายล้าง ถึง ๓๔ ปี ตลอดรัชสมัยของกษัตริย์ปุษยมิตรแห่งฮินดู เป็นเหตุให้พระพุทธศาสนาในมคธอ่อนแอลงอย่างมากราชวงศ์สุงคะปกครองมคธอยู่ ๑๑๒ ปี

พุทธศักราช 400 พญามิลินท์ หรือ พระเจ้าเมนันเดอร์ กษัตริย์กรีก สืบเชื้อสายมาตั้งแต่สมัยพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ ครอบครองดินแดนตั้งแต่แคว้นโยนกและคันธาระ ได้แก่ อัฟกานิสถานและปากีสถาน ในปัจจุบัน พระองค์ทรงเป็นพุทธมามกะ และทรงทำให้พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองในดินแดนแถบนี้ทั้งหมด พญามิลินท์ หันมานับถือพระพุทธศาสนา เพราะการตอบปัญหาอันแหลมคมของพระนาคเสน เป็นเหตุให้ทรงเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา และเกิดพระพุทธรูปครั้งแรก พญามิลินท์ทรงริเริ่มสร้างพระพุทธรูปศิลปะคันธาระแบบกรีก ถือว่า เป็นต้นกำเนิดของการสร้างพระพุทธรูป จนถึงปัจจุบัน

Voranai blog,2007  บันทึกว่าหลังจากปรินิพพานของพระพุทธเจ้า ราว 400 ปี ยังไม่มีการสร้างรูปเคารพเหมือนพระองค์หรือที่เรียกว่า "พระพุทธปฏิมา" เพราะเชื่อกันว่าเป็นการดูหมิ่นไม่ให้ความเคารพอย่างรุนแรง แต่เมื่อศิลปวัฒนธรรมกรีโอ – บุดดิสซึ่ม เริ่มได้รับความนิยม จึงเริ่มมีการสร้างรูปเคารพ แต่พุทธศาสนิกชน "ลูกผสม" ส่วนใหญ่ ก็ยังคงใช้ "รูปสมมุติ" ขึ้นแทนรูปเคารพบุคคล เช่นรูปดอกบัว แทนสัญลักษณ์ของการประสูติ รูปม้าที่ไม่มีคนขี่และรอยพระพุทธบาท แทนการเสด็จออกมหาภิเณษกรมณ์ รูปพระแท่น และรูปต้นโพธิ์ แสดงตอนตรัสรู้ รูปกงจักร หมายความถึงวงล้อของการเวียนว่ายตายเกิด รูปกวางหมอบคู่หนึ่งหน้าธรรมจักร หมายถึงสวนกวางของป่ามฤคทายวัน รวมทั้งรูปพระสถูปเป็นสัญลักษณ์แสดงตอนปรินิพาน ในช่วงแรก จนราวปี 450 ช่างปฏิมากรลูกผสมกรีก ผู้ศรัทธาในพระพุทธศาสนา จึงได้สร้างพระพุทธรูปองค์แรกขึ้น ในรูปของ "นักปรัชญา" ผู้ยิ่งใหญ่ในคตินักคิดของกรีก เจ้าชายเจ้าชายสิทธัตถะของลัทธิหินยาน พระโพธิสัตว์ของลัทธิมหายาน ตามคติมหาบุรุษในคัมภีร์มหาปุริสลักขณะของพราหมณ์

อิทธิพลของวัฒนธรรมกรีก ในสมัยกษัตริย์เมนันเดอร์ ทำให้เกิดการนับถือรูปเคารพแบบบุคคลมากขึ้น ซึ่งเข้ากันได้ดีกับลัทธิพราหมณ์-ฮินดู ที่มีรูปเคารพเทพเจ้าทั้ง พระศิวะ พระวิษณุ ฯลฯ และวัฒนธรรมทางพุทธศาสนาลัทธิมหายานที่มีความเชื่อในเรื่องมนุษย์กึ่งเทวะ "พระโพธิสัตว์ พระมนุษิพุทธะ" อิทธิปาฏิหาริย์ของพระพุทธประวัติ. ลัทธิมหายานจึงกลายมาเป็นทางเลือกหนึ่งของเหล่าชาวกรีกลูกผสม ที่มีความเชื่อดั่งเดิมแบบเทวนิยม ศรัทธาในเหล่าเทพเจ้า "ผู้ครอบครองฟ้า" เช่น มหาเทพซีอุส (Zeus) โพไซดอน (Poseidon) อพอลโล (Apollo) เทวีฮีรา (Hera) เทวีอาเธน่า (Athena) และเหล่าทวยเทพอีกมากมายในความเหมาะเจาะลงตัวของนิกายมหายาน ที่มีคติความเชื่อในเรื่องของกึ่งเทวนิยมกับพระพุทธบัญญัติ การผสมผสานนี้นำไปสู่ ความต้องการในการสร้างรูปเคารพที่แตกต่างออกไปจากเดิมของลูกผสมกรีกในแคว้นคันธาราฐ

            ต่อมาพุทธศาสนาได้เจริญรุ่งเรืองในอินเดียมายาวนาน จนถึงราวพ.ศ 1600 กองทัพมุสลิมบุกยึดอินเดียและเผามหาวิทยาลัยนาลันทา ที่เป็นศูนย์กลางเผยแพร่พุทธศาสนาเสื่อมโทรมลง รวมทั้งการถูกกลืนจากศาสนาฮินดูโดยให้พระพุทธเจ้าเป็นอวตารองค์หนึ่งของพระนารายณ์ และวงการพุทธไม่มีชาวอินเดียที่เป็นผู้นำและปราชญ์ทีมีความรู้อันสูงส่งเหมือนในอดีต ทำให้พุทธศาสนาสูญหายจากอินเดียจนกระทั่งปัจจุบันทั้งๆที่เป็นแผ่นดินแม่.