Borobudur, or Barabudur, is a 9th-century Mahayana Buddhist monument in Magelang, Central Java, Indonesia. The monument consists of six square platforms topped by three circular platforms, and is decorated with 2,672 relief panels and 504 Buddha statues.A main dome, located at the center of the top platform, is surrounded by 72 Buddha statues seated inside a perforated stupa.Built in the 9th century during the reign of the Sailendra Dynasty, the temples design in Gupta architecture reflects India's influence on the region, yet there are enough indigenous scenes and elements incorporated to make Borobudur uniquely Indonesian.The monument is both a shrine to the Lord Buddha and a place for Buddhist pilgrimage. The journey for pilgrims begins at the base of the monument and follows a path around the monument and ascends to the top through three levels symbolic of Buddhist cosmology: Kāmadhātu (the world of desire), Rupadhatu (the world of forms) and Arupadhatu (the world of formlessness). The monument guides pilgrims through an extensive system of stairways and corridors with 1,460 narrative relief panels on the walls and the balustrades.
บุโรพุทโธสร้างอยู่บนฐาน 4 เหลี่ยมจำนวน 6 ชั้น ล้อมรอบฐานวงกลมด้านบนจำนวน 3 ชั้น รวมเป็น 9 ชั้น ซึ่งเมื่อรวมกับสถูปที่เป็นองค์ประธานที่อยู่บนชั้นบนสุดแล้ว จะมีจำนวนทั้งหมด 10 ชั้น มีภาพสลักเล่าเรื่องราวและตกแต่งจำนวน 2,672 ภาพ มีพระพุทธรูปในซุ้มเหนือฐานห้าชั้นมีทั้งหมด 432 องค์ ถ้านับรวมพระพุทธรูปในเจดีย์รายอีก 72 องค์ก็มีจำนวนทั้งสิ้น 504 องค์
สงสารวัฎและกฏแห่งกรรม ที่บรมพุทโธ The Sanskrit word samsara means "journeying." In Buddhism, as well as in Hinduism and Jainism, samsara is defined as a cycle of birth, death, and rebirth.
Samsara is sometimes thought of as a circumstance or an illusion. In Buddhism it is also thought of as the process by which karma causes rebirth.
Samsara is sometimes depicted as the opposite of Nirvana. However, the Mahayana school of Buddhism views both Nirvana and Samsara as mental representations. To one who appreciates the true nature of the world, Nirvana and Samsara are not different from one another
ภาพวัฎสงสารในวัฒนธรรมฮินดู
"วัฏสงสาร...คือ มหาภัยแท้" พุทธดำรัส
วัฏสงสารเป็นมหาภัย เพราะมีทุกข์กองใหญ่เหลือประมาณ ปุถุชนสามัย ผู้มีปรกติท่องเที่ยวอยู่ภายในวัฏสงสารมหาภัยตราบใด ก็ย่อมได้ชื่อว่าเป็นผู้จมติดจมอยู่ในห้วงทุกข์ทรมานอยู่ตราบนั้น เป็นเวลานับชาติไม่ถ้วน! ส่วนท่านผู้บำเพ็ญวิปัสสนากรรมฐานจนสามารถเห็นแจ้งแทงตลอดพระจตุราริยสัจ กำจัดอวิชชาได้เป็นครั้งแรกนี้ ท่านมีคุณวิเศษสามารถที่จะตัดกองทุกข์ใหญ่ออกไปได้มากทีเดียว โดยที่ท่านจะเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสารอีกอย่างมากไม่เกิน ๗ ชาติ จากหนังสือ.........โพธิธรรมทีปนี ของท่านเจ้าคุณศรี วิสุทธิโสภณ
samsara wheel of life
CYCLE OF SUFFERING
CYCLE OF SAMSARA
สังสารจักรของทิเบต แสดงถึงผลของการขาดปัญญาในการรู้ทันเหตุเกิดแห่งทุกข์ (สมุทัย) ทำให้ต้องจมเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในกองทุกข์ทั้งปวงไม่จบสิ้น
อ.นิธิ เอียวศรีวงศ์, 2555 เล่าถึงการแสวงหาปัญญาด้วยตนเองที่เป็นหัวใจของพุทธศาสนาในบรมพุททโธ ว่า คัมภีร์คันทวยูหะเล่าถึงการเดินทางแสวงหา ปัญญา ของชายหนุ่มที่ชื่อสุธน ได้พบครูนานาชนิด ซึ่งคัมภีร์เรียกว่า กัลยาณมิตร ที่แนะให้สุธนเดินทางไปพบครูคนอื่นต่อไปเรื่อยๆ ในคัมภีร์ได้พบครูถึง 110 คน แต่โบโรบูดูร์นำเสนอไว้เพียง 45 ตอน ประกอบเป็นระเบียงภาพ 126 ระเบียง ที่เหลืออีก 334 ระเบียงภาพเล่าตอนที่สุธนได้พบพระเมตไตรยบนที่อยู่ของพระเมตไตรยแล้ว (ไม่ใช่บนสวรรค์ชั้นดุสิต แต่เป็นส่วนหนึ่งของพุทธเกษตรของพระมหาไวโรจนะ) และได้รับคำสอนทั้งจากพระโพธิสัตว์เมตไตรย และพระโพธิสัตว์สมันตภัทร องค์หลังนี้มีความสำคัญที่สุดในการทำให้สุธนบรรลุ ปัญญา
วันที่: 22 กรกฎาคม 2555 เวลา:10:18:34 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 50 คน [
