สุภารัตถะ บล็อก
Group Blog
 
<<
มกราคม 2549
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
7 มกราคม 2549
 
All Blogs
 
ความฝัน ความตาย ความจริง



.......เมื่อคืนเพิ่งนอนไปเกือบตอนสว่าง หลับแล้วก็ฝันร้ายมากๆ จนต้องตกใจตื่น ฝันว่ากลุ่มชายฉกรรจ์กลุ่มนึงไล่ฆ่าจขบ. แล้วก็เป็นการฆ่าที่น่ากลัวมาก เพราะใช้เพียงมีดเล็กๆ ..ไล่กรีดมาตามเนื้อตัว กว่าจะตายคงยับเยินมากๆ ซึ่งจขบ.ใช้มือยกขึ้นป้องไว้ แล้วสะดุ้งตกใจตื่นเสียก่อน

พยายามทบทวนความฝัน ทำไมถึงต้องถูกฆ่าชนิดทรมานขนาดนั้น ความตายทำไมถึงน่าสะพึงขนาดนั้น คนที่ฆ่าก็ดูเหี้ยมโหดมาก ทั้งที่จขบ.ไม่ใช่คนอ่านหนังสือหรือดูหนังฆาตกรรมสืบสวนสอบสวน แล้วก็เป็นคนค่อนข้างจะฝันแม่น และมาในลักษณะเป็นนิมิต ต้องตีความเอาเองจากความฝัน ซึ่งคงเป็นตัวรู้บางอย่างของจิตทำงาน
ความน่ากลัวของการถูกฆ่า และจะต้องตายอย่างทรมานในความฝันคืออะไร คิดไม่ออก!! แต่ถ้าคิดว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีกับตัวเอง ก็จะทำให้ไม่สบายใจไปเปล่าๆ แถมในฝันยังมีรายละเอียดอีกหลายอย่าง คงต้องพิจารณาเอา ว่าหมายถึงอะไร

ตื่นไม่นาน ก็มีโทรศัพท์มาแต่เช้า.. พี่สาวโทร.มาบอกคุณน้าเสียแล้ว

แต่เป็นความตายที่น่ายินดีทีเดียว เพราะคุณน้าเป็นอัมพาตจนเหลือตัวเล็กแทบจะเป็นก้อนเนื้อมากว่ายี่สิบปี จนทำให้แม่จขบ.(ครั้งยังมีชีวิตกังวลพอควร) ต้องไปถามเจ้าเข้าทรง เพราะอยากให้คุณน้าไปสบาย แต่เจ้าที่บอกว่าคุณน้าทำการต่อชีวิตไว้ถึง 80 ปี คงช่วยไม่ได้แต่จะพยายามช่วย เออ... เรื่องจริง คุณน้าต่อชีวิตกับเจ้าไว้ถึงแปดสิบปีไว้จริงๆ เรื่องนี้เป็นความลับระหว่างจขบ.กับแม่ เพราะถ้าลูกหลานคุณน้ารู้คงโกรธ ที่จะไปทำเรื่องให้แม่เขาตาย แต่ก็นะ ความรักระหว่างพี่น้องร่วมสายโลหิตก็คงมี สรุป.. แม่ช่วย อาอี๊(คุณน้า) ให้ตายไม่สำเร็จ แม้ไม่อยากเห็นน้องสาวทรมานก็ตาม (การุณย์ฆาตหรือเปล่า.. แม่เรา..?)
แต่วันนี้ คุณน้าก็เสียแล้ว อายุ 80 หลังแม่ จขบ. ที่เสียไปก่อนหน้านี้หนึ่งปี อายุแปดสิบ เท่ากัน

จะว่าไป ความตายของแม่เป็นที่ตกใจของญาติพี่น้องทางแม่มากๆ เพราะกะทันหัน คุณน้า (ที่เรียกคุณน้าเพราะคนไทยฐานะดีมาขอไปเลี้ยงแต่เด็ก กลายเป็นคนไทยแท้ไป) ทรมานกับอัมพาตมากว่ายี่สิบปี คงเสียใจมากๆ ที่พี่สาวจากไปก่อน จำได้ว่าอาโซ๊ยอี๊(น้องสาวคนสุดท้อง) มาจากหาดใหญ่ ถูกสั่งห้ามไม่ให้ไปดูหน้าแม่จขบ. ก่อนเผา แต่ก็แอบไปดูจนได้

เห็นอาโซ๊ยอี๊ร้องไห้หนัก ทั้งที่ก่อนมาก็ไม่ได้แสดงความเสียใจอะไรมาก เป็นคนแก่ที่เก็บอาการได้เป็นอย่างดี แต่พอดูหน้าพี่สาว (แม่จขบ.) ก่อนเผาเท่านั้น อาโซ๊ยอี๊ถึงกับร้องไห้จนเป็นลม สร้างความสะเทือนใจให้จขบ.อย่างยิ่ง นึกถึงพี่น้องของแม่ที่มาจากเมืองจีน จนมากๆ ลำบากกันมาก เด็กๆ ต่างกระจัดกระจายถูกขอไปเลี้ยงคนละทิศละทาง แม่จขบ.ต้องมาเป็นสะใภ้ที่บ้านเตี่ย ทั้งที่อายุน้อยมาก ความลำบากทำให้พี่น้องที่ต้องจากกันแต่น้อย กลับกลมเกลียวกันอย่างประหลาด ไปมาหาสู่กันได้ตลอด พี่น้องสมัยนี้เสียอีก แม้โตมาด้วยกันก็อาจทำไม่ได้แบบนี้

ที่จริง ก่อนแม่เสียนั้น จขบ.ฝันว่าฟันหลุดเกือบหมดปาก เลือดที่กลบปากคุ้งคาวสัมฝัสได้แม้ยามตื่น มันเหมือนจริง!! ได้แต่คิดว่าคงจะมีญาติผู้ใหญ่เสียเป็นจำนวนมาก แต่ไม่คิดว่าจะเริ่มด้วยแม่ก่อน แล้วก็เป็นอีกหลายๆ คนตามมา เกลียดความฝันตัวเองเหลือเกิน

วางสายพี่สาวไป ก็ยังนึกไม่ออก ว่าจะเกี่ยวอะไรกับความฝันตัวเองหรือไม่

ก็มีอีกสายนึงเข้ามาทันที เป็นเพื่อนเก่าสมัยเรียนมหาวิทยาลัยคนละคณะ คุยสนุกกันไปชั่วครู่ เพื่อนถึงยอมเปิดปากถึงเรื่องที่จะโทร.มาบอก ว่าเพื่อนคนนึงในชมรม (ชมรมนึงของพวกเขาในมหาวิทยาลัย จขบ.ไม่ได้อยู่ชมรมนี้) ได้เสียไปแล้ว อยากให้จขบ.แจ้งเรื่องนี้กับเพื่อนอีกคนนึงซึ่งอยู่ชมรมเดียวกันให้ที เพราะคนที่เสียเป็นเพื่อนสนิทกับคนที่จขบ.จะต้องโทร.ไปบอก

พอได้ยินชื่อของเพื่อนที่เสียเท่านั้น จขบ.ถึงกับอื้ง จุก เพราะเธอคนนี้ จขบ.ไม่รู้จักก็เหมือนรู้จัก จากวีรกรรมของเธอที่อหังการ์ในชีวิตไม่น้อย เป็นที่รู้จักของเพื่อนในรุ่นเดียวกันเป็นอย่างดี หากใครจะพอนึกภาพจิรนันท์ พิตรปรีชา (เขียนงานเกี่ยวกับความหวังของหนุ่มสาว) ออกบ้าง ในบุคลิกที่อ่อนหวาน กล้าหาญ แล้วก็มีความฝัน เพื่อนคนที่เสียชีวิตก็เป็นคนแบบนั้น

สาวอักษรศาสตร์ รูปร่างแบบบาง เรียบร้อยน่ารัก แต่งงานกับรุ่นพี่วิศวฯ แล้วออกไปทำสวนทำไร่อยู่กับชีวิตธรรมชาติ ปฏิเสธสังคมศิวิไลซ์ ค่อนข้างจะเป็นที่กล่าวขวัญในหมู่ชมรมของพวกเขา ซึ่งจขบ.รู้จักคนๆ นึงในชมรมนี้อยู่ เลยถูๆ ไถๆ กับพวกเขาไปด้วย แต่ที่จริงไม่ได้อยู่

เธอทำไร่ไถนาได้จริงๆ มีชีวิตอยู่กับชาวบ้าน มีบุตรสองคน จขบ.ระลึกถึงเธอเสมอ ว่าคงจะมีความสุขกับชีวิตที่เป็นความจริงมากกว่าคนเมืองที่จมอยู่กับมายา คิดถึงลูกๆ ของเธอ ครอบครัวของเธอ และชีวิตของเธอคงเป็นความจริงมากๆ เด็กๆ ที่จะโตขึ้นมากับดิน และอยู่รอดได้ในอนาคต เธอกำลังจะทำ home school ให้เด็กๆ อีกด้วย

แต่เช้านี้ ข่าวการตายกะทันหันของเธอ กลับกลายคล้ายฝัน ทั้งที่เป็นความจริงที่สุด เพื่อนที่โทร.มาบอก แจ้งว่าเธอป่วยหนักเข้าโรงพยาบาล ไม่ทราบสาเหตุ เข้าไอซียู ไม่กี่วัน ก็เสียชีวิต

ข่าวนี้ ทำให้จขบ. คิดถึงแต่สามีและลูกๆ ของเธอเท่านั้น คนที่อยู่จะเป็นอย่างไร?? เมื่อผู้หญิงคนที่รักที่สุดมาจากไป นี่หรือเปล่า ที่เป็นความน่าสะพึงในความทรมานของการตายในฝันของจขบ.

มันไม่ใช่ความตาย แต่เป็นความเจ็บปวดของคนที่ยังไม่ตาย... เหลือเกิน..


Create Date : 07 มกราคม 2549
Last Update : 7 มกราคม 2549 12:25:39 น. 13 comments
Counter : 975 Pageviews.

 
เขียนไม่เรียบร้อยต้องขออภัย เพราะนั่งอัพบล๊อกขณะรอพี่สาว ที่จะต้องเดินทางไปรดน้ำศพที่ต่างจังหวัดด้วยกัน ลูกเจ๊ก ก็ไม่ค่อยรู้เรื่องแบบนี้เท่าไหร่.. ประเพณีไทยจีน ไม่มีอะไรเข้าสมองสักอย่าง..


โดย: suparatta วันที่: 7 มกราคม 2549 เวลา:12:12:24 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณสุภาฯ

รักดีขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะกับการจากไปของคุณน้า



โดย: รักดี วันที่: 7 มกราคม 2549 เวลา:12:26:53 น.  

 


โดย: rebel วันที่: 7 มกราคม 2549 เวลา:13:33:20 น.  

 
ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ ป้ามดคนนึงละ ไม่กล้าตีความเรื่องฝัน


โดย: ป้ามด วันที่: 7 มกราคม 2549 เวลา:13:43:19 น.  

 

ขอแสดงความเสียใจกับการสูญเสียนะคะ


โดย: p_tham วันที่: 7 มกราคม 2549 เวลา:13:59:54 น.  

 
กราบค่ะ

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ..


โดย: ป่ามืด วันที่: 8 มกราคม 2549 เวลา:17:36:46 น.  

 
ทำใจให้สบายนะคะ...อไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด...

ตั้งแต่ปลายปีจวบจนวันนี้ Pataree ขยิบตาข้างขวาบ่อยมาก...เลยแก้เคล็ดด้วยการพูดว่าขยิบตาข้างขวาก็ดีข้างซ้ายก็ดี...พร้อมใช้ชีวิตอย่างไม่ระมาท...บอกกับตัวเองว่าอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด...หากเราป้องกันไว้ดีแล้ว...เรียนรู้ที่เผชิญและยอมรับทุกสิ่งที่จะผ่านเข้ามาไม่ว่าจะดีหรือร้าย...หากยังไง ยังไงก็ต้องเจออยู่ดี...

เสียใจเรื่องคุณน้าด้วยนะคะ
อย่าลืมนะคะจิตสุดท้ายเป็นจิตที่จะนำไปเกิด...เราจึงควรระลึกถึงสิ่งดีดี สิ่งที่ป็นกุศลไว้เสมอ...เพื่อความไม่ประมาทค่ะ...

นอนหลับฝันดีฝันเห็นธรรม นะคะ


พร้อมยิ้มหวานๆ



โดย: pataree วันที่: 10 มกราคม 2549 เวลา:0:34:25 น.  

 
ไม่มีใครว่าหรอก ว่าเขียนไม่เรียบร้อย
ขอเข้ามารับทราบความเป็นจริงและบรรยากาศ ด้วยคน

อ่านแล้วก็คิดแตกกอได้หลายเรื่อง

น้าของผม(น้องสาวของแม่)ก็เดินลำบาก มักจะต้องการคนพยุง แม่ของผมยังเดินได้เอง

เพื่อนที่เรียนมหาลัย ก้อสิ้นไปแล้วเหมือนกัน หนึ่งคน เพื่อนคนนี้ ผมไม่ค่อยสนิทเท่าไหร่ เพราะเขารักเรียนมาก เรียนเก่ง แต่ไม่ค่อยออกกำลังกาย

คิดหลายเรื่องน่ะคับ

เรื่องความฝัน(บุรพนิมิตร)กับเรื่องจริง ก้อเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่คิด มันจะจริงเร๊อ นั่นเป็นเพราะผมไม่เคยเจอประสบการณ์นี้มาก่อน แต่ก้อไม่อยากจะลบหลู่เลย

แล้วคิดเรื่องก๋ง(ปู่) ท่านมาจากไหหลำ แต่ตอนนี้ ท่านเสียแล้ว

อ่านเรื่องนี้แล้ว ทำให้คิดหลายเรื่องคับ


โดย: yyswim วันที่: 10 มกราคม 2549 เวลา:17:08:17 น.  

 
ใดๆ ในโลก ล้วนอนิจจัง
ความตายไม่เข้าใครออกใคร ขึ้นอยู่แต่ใครจะไปก่อนไปหลังเท่านั้นเอง
ขอให้วิญญานคุณน้าไปสู่สุขคติค่ะ


โดย: กิ่งไม้ไทย วันที่: 10 มกราคม 2549 เวลา:17:24:12 น.  

 
แวะมาส่งยิ้มหวานค่ะ...ก๊อกๆๆ....


โดย: pataree วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:12:40:30 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณสภาฯ

รักดีขอบคุณมากนะคะที่ช่วยแนะนำเรื่องแคลเซียม

วันนี้รักดีเป็นไรไม่รู้นั่งทำงานรู้สึกง่วงนอนมากๆ

เดินไปเดินมาก็ไม่หาย เลยกลับบ้นมานอนหลับยาวเลย คืนนี้จะนอนหลับป่าวไม่รู้

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนอีก รักษาสุขภาพนะคะ


โดย: รักดี วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:18:53:07 น.  

 
ขออภัยค่ะ พิมพ์ชื่อ ไม่ติดสระอุ

สวัสดีค่ะ คุณ สุภาฯ


โดย: รักดี วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:18:55:09 น.  

 
สาธุเธอกล่าวได้ชอบแล้ว


โดย: sevenlotus (sevenlotus ) วันที่: 13 มกราคม 2549 เวลา:8:48:10 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

suparatta
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




..วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร..
..ท่านนาคารชุนะ..
วิภาษวิธี..เกริ่นนำ..ตอนจบ..

๐ สมุดเยี่ยมและบ่นได้..
**ทางลัด**
๐ สารบัญทักทาย(ทั้งหมด)
๐ ชวนคุย&ฟังเพลงปี48(ทั้งหมด)
๐ นอนดูจันทร์..(ส่วนตัว)

**log in หน่อยน่า..



Google.co.th
Friends' blogs
[Add suparatta's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.