คติในการดำเนินชีวิตในแต่ละวัน... คติในการดำเนินชีวิตในแต่ละวัน... ให้เริ่มต้นด้วยการยิ้ม ไม่ว่าเรื่องที่จะทำให้ยิ้มได้แต่เช้านั้น จะมีอยู่ไม่กี่เรื่อง ในแต่ละวัน.....ให้นึก " ขอบคุณ" อะไรก็ตามที่ดีต่อเราวันละ 1 อย่าง หรือ 1 คน ในแต่ละวัน.....ให้จบทุกอย่างที่เป็นปัญหาไว้ที่ทำงาน ไม่ต้องแบกกลับมาที่บ้าน ในแต่ละวัน.....ให้ทำความรู้จักผู้คนเพิ่มขึ้นอย่างน้อยวันละ 1 คน แต่อย่าลืมบอกกับตัวเองว่า...ให้รักษาคนที่รู้จักให้อยู่กับเราได้นานๆ คำว่า " ไม่มีเวลา " ที่พูดบ่อยจนติดปาก หรือได้ยินบ่อยจนติดหู ทำให้ความสัมพันธ์ของหลายๆคนปิดตัวเองลงอย่างเงียบๆๆ ค่อยเป็นค่อยไป พอรู้สึกตัวอีกทีก็ห่างเหินจนลืมสาเหตุไปซะแล้ว สมองมนุษย์พยายามสร้างสรรค์ความสามารถทางการสื่อสาร ให้คนทั่วโลกมีโอกาสพูดคุยกัน ย่อโลกให้เล็กลง คุยกันได้แม้อยู่คนละซีกโลก แต่ลืมที่จะสื่อสารกับคนใกล้ตัว หรือแม้กระทั่งกับตัวเอง ยิ่งอยู่ใกล้กัน กลับคุยกันน้อยลง ถึงแม้ว่าจะไม่มีใครชอบการเปลี่ยนแปลง แต่ถ้า...เวลาเปลี่ยน อะไรๆก็เปลี่ยน เราก็คงต้องเปลี่ยนด้วยเช่นกัน อย่าลืมสำรวจตัวเองก่อนที่จะทำความรู้จักกับผู้คนใหม่ๆว่า... ในช่วงเวลาที่ผ่านมา คุณทำใครหล่นหายไปจากชีวิตบ้างหรือปล่า?   Create Date : 15 มีนาคม 2551 7 comments Last Update : 16 มีนาคม 2551 20:07:59 น. Counter : 1017 Pageviews. Share Tweet

หวัดดีจ๊ะ น้องสาวกลับมาแล้ว ดีใจมากๆ เลย คิดถึงจัง งานเพลาลงมั่งรึยัง มีเวลาพักผ่อนด้วยนะคะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมพี่รัตน์ค่ะ   โดย: รัตตมณี (kulratt ) 15 มีนาคม 2551 21:12:39 น.

หล่นหายไปเพียบเลยจ้า   โดย: ลิตช์ (Litchi ) 15 มีนาคม 2551 22:39:10 น.

ขอบคุณนะที่แวะไปเยี่ยม..เมษานี้พี่จะเข้ากทม.ล่ะ..   โดย: kidakarn 16 มีนาคม 2551 12:47:22 น.

สวัสดีค่ะ.. ขอบคุณที่ร่วมโหวตน้องหมาผู้น่าสงสารนะค่ะ คงจะชอบหมีพลูล่ะซิท่า.. ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ..   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 19 มีนาคม 2551 11:20:44 น.

ไม่เคยเลยค่ะ เราเก็บทุกคนไว้ในใจเสมอ ไม่เคยทำใครตกหล่น เว้นแต่คนคนนั้นจะควรค่ากับการตกหล่น ซึ่งก็มีน้อยค่ะ..ไม่มาก Hi5 Comments & MySpace Comments   โดย: เริงฤดีนะ 19 มีนาคม 2551 13:00:49 น.

ความเป็นจริงที่เราเจออยู่ทุกเมื่อเชื่อวันก็คือ เรามักจะพบว่า เราเหงาเป็นบ้าเลยว่ะ ทำไมเราเหงานะ.. เราก็เลยคิดว่า เราขาดอะไรสักอย่าง และแล้ว... ในที่สุด เราก็เพียรพยายามหาสิ่งนั้นมาชดเชยในสิ่งที่เราคิดว่าเราขาดอยู่ . . เราพยายามหา "คน" "สัตว์" "สิ่งของ" ต่างๆ มาชดเชยสิ่งที่เราคิดว่าเราขาดอยู่ตลอดเวลา เราก็พบความจริงอยู่ข้อหนึ่งว่า ไม่ว่าเราจะเพียรพยายามหาสักเท่าใด ก็ไม่เคยสักครั้ง ที่เราจะมีความรู้สึกว่า เราได้ถูกเติมเต็มแล้ว... มันยังไม่รู้สึกพอ รู้สึกหยุด มันยังไม่รู้สึกเต็มสักที ทำไมจึงเป็นอย่างนั้นล่ะ เราขาดอะไรกันแน่... . . ความจริงอันโหดร้ายของชีวิตก็คือ ไม่ว่าเราพยายามจะเติมเต็มชีวิตด้วยอะไรก็ตาม มันก็จะไม่มีวันรู้สึก พอ เพราะว่าเราไม่มีสติที่รู้เท่าทันกับความเป็นจริงที่เกิดขึ้น พึงระลึกไว้ว่า ความเหงาที่เกริ่นไว้ตั้งแต่ต้น มันไม่มีอยู่จริง ความเหงาตรงข้ามกับความอบอุ่น มีความอบอุ่นมาก ก็มีความเหงาน้อย มีความเหงาน้อยก็มีความอบอุ่นมาก ถ้างั้นจะไปกลัวอะไร มันก็แค่..อบอุ่นน้อยไปหน่อยนึง เท่านั้นเอง และเมื่อคิดได้ดังนี้แล้ว ก็ไม่เห็นจะมีอะไรที่น่ากลัวอีกต่อไป มิใช่หรือ..   โดย: Be my guest (abhirakk ) 19 มีนาคม 2551 17:58:30 น.

แวะมาทักทายยามบ่าย คิดถึงนะคะ   โดย: รัตตมณี (kulratt ) 20 มีนาคม 2551 15:32:06 น.