กฤติน เพลย์บอยไฮโซสุดหล่อ ยิ่งพ่อคุณมีความถนัดและรักการต้อนให้จนมุมเป็นชีวิตจิตใจ แถมแอบขี้หึงเล็กๆ อีกต่างหาก (ไม่เล็กนะยะ นางเอกขอเถียง ไม่เชื่อมาดูรอยช้ำที่… ที่ไหนก็ที่นั่นแหละได้เลย!)

   บุพเพจะอาละวาดหนักขนาดไหน นางเอกจะถูกกลั่นแกล้งรังแก (แบบที่เราๆ ต้องลงไปนอนอิจฉาแทบดิ้นตาย) และโดนจับมัดขึ้นตะแลงแกงที่เรียกว่าการแต่งงานได้อย่างไร มาตามเชียร์พระเอกผู้คู่ควรกับฉายามิสเตอร์เพอร์เฟ็กต์กันเถอะค่ะ

ความรู้สึกหลังอ่าน

   นิยายเรื่องนี้อ่านมาหลายรอบมากๆค่ะ ซื้อมานานแล้วค่ะ ตอนนั้น (ตอนที่เริ่มมาอ่านนิยาย) ต้องตามหาเรื่องนี้มือสองนานอยู่พอสมควรเลยค่ะ เพราะมันออกมานานมากๆแล้ว หาซื้อได้ก่อนที่สำนักพิมพ์จะออกเป็นฉบับ cookie (เล่มเล็ก) นะคะ อีกอย่างโดยส่วนตัวชอบอ่านนิยายแบบจับถนัดมือหน่อยๆค่ะ และไม่ชอบอ่านผ่านแอป เพราะปวดตา ตาเบลอตลอดเวลาจ้องหน้าจอนานๆ

   อ่าาา กลับมาเรื่องความรู้สึกหลังอ่าน ที่หยิบเรื่องนี้มาอ่านใหม่อีกรอบ เพราะตอนนั้นเพิ่งอ่านเรื่อง ดั่งสรวงสาป ของคุณมุตตา จบ แล้วรู้สึกคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา หลังจากที่อ่านเรื่องนี้ต่อจากเรื่องดั่งสรวงสาปแล้ว โดยส่วนตัวคิดว่า เรื่อง คือ...เธอ สนุกกว่าค่ะ เรื่องนี้เองถ้าถามว่ามันดีเริ่ดไหม ก็คงไม่ค่ะ ยังมีจุดที่แบบ นิย๊ายยย...นิยาย อยู่ ตรงที่พอนางเอกเจอเรื่องร้ายๆ ก็เจอซะวันเดียวกันเลย อะไรจะแย่ขนาดนั้น แต่ในเรื่องนี้มีจุดเล็กๆที่ดูอบอุ่นหลายๆอย่างที่คนเขียนพยายามสื่อระหว่างพระเอก-นางเอก เช่น นางเอกมายืนรอพระเอกตอนบริษัทพระเอกมีปัญหา เป็นต้นค่ะ

   ในส่วนของคู่พระรอง ก็เป็นอีกคู่ที่ลุ้นมานานมากกก อยากให้คนเขียน เขียนให้ได้อ่านสักที ซึ่งคุณพิมลพัทธ์ได้มาเขียนเป็นเรื่องสั้นลงใน "ความรู้สึกดี... ที่เรียกว่ารัก เล่ม 39" ชื่อตอน "เพียงเธอ" ซึ่งพอนำมาอ่านต่อกันแล้ว รู้สึกว่าบุคลิกของ "นิลยา" ไม่เหมือนตอนอยู่ในเรื่อง คือ...เธอ เลยแหะ เสียดายนิดหน่อย และก็จริงๆอยากอ่านเป็นเรื่องยาวมากกว่า แต่ก็ยังถือว่าคุณพิมลพัทธ์ยังมีฝีไม้ลายมืออยู่พอตัวค่ะ เอาเป็นว่าลองหามาอ่านดูค่ะ