******"ฝนซาฟ้าใส"***** ส่งถ้อยถึงถามไถ่ในอักษร สำนวนกลอนซ่อนนัยอาลัยหา คารมครวญหวนไห้เมื่อไกลตา ดังเมฆปิดนภาคราฝนปราย พิรุณฉ่ำนำชื่นสู่ผืนหล้า มื่อฝนซาฟ้าหม่น"เริ่มพ้นหาย" หากดวงจินต์สิ้นเหงาความเศร้าคลาย คือความหมาย รักร้อย ที่คล้อยตาม พิลาศล้ำพจน์ศิลป์ถวิลห่วง ลำนำสรวงสาส์นส่งตรงคำถาม เพ่งพินิจพิศถ้อย เรียงร้อยนาม ปรากฏงาม ในรส บทวลี ด้วยลีลา อารมณ์ ที่ชมชื่น มาหยิบยื่น ไล่โศก วิโยคหนี  ร่ายรินร่ำ นำกานท์ ผ่านกวี ให้เป็นที่รองรับ ซับอารมณ์..... "สุนันยา"   Create Date : 13 กรกฎาคม 2556 20 comments Last Update : 13 กรกฎาคม 2556 9:46:48 น. Counter : 2213 Pageviews. Share Tweet

โดย: สุนันยา 13 กรกฎาคม 2556 9:38:04 น.

บทนี้เพราะมาก   โดย: วลีลักษณา 13 กรกฎาคม 2556 10:36:51 น.

ขอบคุณค่ะพี่วลี   โดย: สุนันยา 13 กรกฎาคม 2556 10:38:30 น.

ตามมาอ่านกลอนไพเราะ ในบล็อคค่ะ ชอบทุกบทค่ะ อ่านแล้วได้อารมณ์จริงๆค่ะ   โดย: nana_tjj 13 กรกฎาคม 2556 11:52:35 น.

ขอบคุณค่ะคุณนานา   โดย: สุนันยา 13 กรกฎาคม 2556 14:23:16 น.

"ยามฟ้าใสก็ไร้ฝน" ยามฟ้าครึ้มเมฆมัวสลัวแสง ดั่งฝนแกล้งแหล่งหล้าฟ้าถล่ม หาก..พอดีมีสุขไม่ทุกข์ตรม เกิน..นาล่มจมเน่าเฝ้าคร่ำครวญ หากยามใดฟ้าใสก็ไร้ฝน นำกมลคนแจ่มมีแย้มสรวล ทุกทิศาอ้าอร่ามงามชื่นชวน จิตรัญจวนนวลนางกลางฤดี เหมือนดั่งไร้ใดขวางหรือสรวงกั้น ใจด้นดั้นฝันใฝ่ในฉวี ลอยรื่นลมชมชอบมอบนารี จากทางนี้ที่ส่งตรงนงราม ให้รับรู้คู่ใจกระไรหนอ จะยังรออยู่ไหมในรักหวาม ไกลสุดหล้าฟ้าผ่องมองโมงยาม หวั่นครั่นคร้ามยามคิด..จิตรำพึง. "บ้านริมโขง" ที่ส่งถ้อย ไถ่ถาม ด้วยความห่วง ใจเหนี่ยวหน่วง เพ้อพร่ำ ย้ำคิดถึง หรือไม่รู้ ทุกช่วงห้วงคำนึง ยังซ่านซึ้ง หวามไหว อยู่ในทรวง เลิกรอนร้าว เฝ้าครวญ รัญจวนจิต ยังคงคิด ติดตรึง คะนึงหวง อย่าระแวง หวั่นว่า สุดาดวง จะลืมรวง รังรัก เคยพักพิง เมื่อฝนซา ฟ้าสวย อำนวยสุข ปลดเปลื้องทุกข์ ทิ้งไป ในทุกสิ่ง ล้างโศกศัลย์ เถิดหนา อย่าประวิง มีรักจริง วางเรียง อยู่เคียงใจ แม้อยู่ไกลสุดหล้ายังกล้ารัก คอยท้วงทัก ถักทอ รอฟ้าใส ระยะทาง ฤๅ กั้น ให้หันไกล หนึ่งฤทัย ดวงนี้ ..ไม่มีจาง...(สวมรอยจนได้โล่ แล้ว นะเนี่ย ) "สุนันยา"   โดย: สุนันยา 13 กรกฎาคม 2556 21:27:17 น.

สวัสดีค่ะ คุณสุ ^^ วันนี้อัพบล็อคกลอนเพราะจังเลยค่ะ เพลงก็เพราะ ขอบคุณมากๆนะคะ   โดย: lovereason 14 กรกฎาคม 2556 0:46:29 น.

สวัสดีค่ะคุณนุ่น ขอบคุณมากค่ะ ที่ติดตามผลงานเสมอมา   โดย: สุนันยา 14 กรกฎาคม 2556 15:23:37 น.

สวัสดีครับ ท่าน สุนันยา ท่านสบายดี นะครับผม ขอให้ท่าน มีความสุข มากๆนะครับผม   โดย: อังกาบ IP: 1.4.169.73 15 กรกฎาคม 2556 19:12:30 น.

สวัสดียามค่ำครับ   โดย: ก้อนเงิน 18 กรกฎาคม 2556 20:16:17 น.

* เข้าถนน นักเขียน ก็เวียนหา เห็นแต่หน้า เก่าก่อน ที่ย้อนหลัง คุณสุ.ใข้ ไม่สบาย หายหรือยัง เข้ามาฟัง อาการ ที่บ้านเอย... * สวัสดีครับคุณสุ. วันนี้มาหาที่บ้านครับ   โดย: ตาเป๋า IP: 203.172.178.20 26 กรกฎาคม 2556 13:58:05 น.

สวัสดีค่ะคุณอังกาบ สุต้องขอโทษด้วยนะคะที่ทักทายช้าไป พอดีสุไม่สบายต้องนอนโรงบาล เพิ่งกลับมาบ้านได้2วันรวมทั้งวันนี้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาเยี่ยม   โดย: สุนันยา 27 กรกฎาคม 2556 11:12:28 น.

สวัสดีค่ะพี่ก้อน ขอบคุณดอกไม้สวยๆนะคะ   โดย: สุนันยา 27 กรกฎาคม 2556 11:13:19 น.

คุณเป๋าคะ ยังอ่อนล้าอยู่ค่ะเหนื่อยง่ายมากเลย ขอบคุณในความห่วงใยนะคะ   โดย: สุนันยา 27 กรกฎาคม 2556 11:16:48 น.

เป็นอะไรมากไปหรือเปล่า พักผ่อนให้มากๆนะครับ เป็นห่วง โอ้นอ..คนเราไม่เป็นอย่างก็เป็นอย่าง แต่ก็เข้าใจนะครับเราต้องทำมาหากิน แต่อย่างว่าละครับระวังสุขภาพให้มากกว่าเดิมนะครับ ๑.ระวังกาย กินเป็นอยู่ ๒.ระวังใจ อย่าโลภมาก อย่าเครียด ระงับดับร้อน เป็นห่วงนะครับ   โดย: ท่อนไม้ IP: 1.4.231.74 28 กรกฎาคม 2556 9:06:55 น.

สวัสดีค่ะคุณท่อนไม้ ขอบคุณมากค่ะสำหรับความห่วงใย ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่สุจะเป็นปรกติเหมือนเดิมซะที หรือว่าจะไม่มีโอกาสนั้นแล้ว   โดย: สุนันยา 28 กรกฎาคม 2556 13:59:13 น.

สุขสันต์วันแม่นะครับ   โดย: ก้อนเงิน 11 สิงหาคม 2556 12:14:10 น.

สุขสันต์วันแม่ ขอรับ   โดย: ขุนเพชรขุนราม 12 สิงหาคม 2556 1:04:09 น.

สวัสดีค่ะคุณสุ ดีใจจังที่คุณสุไปทักทายกิ่งไม่รู้ว่าคุณสุมาอัพบล็อกไม่ได้เข้ามาเยี่ยมเลยต้องขอโทษด้วยนะคะ เห็นเงียบไปคิดว่าคุณสุคงป่วยยังไม่กลับบล็อกแต่วันนี้เห็นแล้วว่ามาแต่งกลอนเพราะเหมือนเดิมแสดงว่าดีขึ้นแล้วนะคะ กิ่งดีใจด้วยจริงๆค่ะ ขอให้คุณสุหายเร็วๆและสุขภาพแข็งแรงๆนะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ส่งกุหลาบประจำวันเสาร์มาฝากค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 17 สิงหาคม 2556 17:14:21 น.

ใครสักคน นอนหนาวด้วย พิษไข้ใต้ผ้าห่ม ร้าวระทม ตรมใจ ไร้คนห่วง มีเพียงเงา เคล้าอยู่ เป็นคู่ควง คอยปลอบทรวงยามที่ไม่มีใคร สายลมพลิ้วแผ่วพัดตรมกัดหมอง ชลนาหลั่งนองสองปรางใส อ่อนล้าเหลือ ร้าวรอนบั่นทอนใจ ห้วงหทัยท้อทับ กับระทม เสียงฟ้าครวญ ครางครืนสะอื้นไห้ ฉันไร้คนห่วงใยใจขื่นขม โศกสะท้อนอ่อนมานต้องซานซม ฝนพร่างพรมลมไหวเสียงใจครวญ มีบ้างไหมสักคนบนโลกนี้ ยื่นไมตรีมีมอบปลอบกำสรวล ที่ฝังลึกตรึกในเนื้อใจนวล ด้วยอุ่นอวลไอรัก ปักตราตรึงตรึง.... “สุนันยา   โดย: สุนันยา 20 กุมภาพันธ์ 2557 20:38:20 น.