............นกหลงรัง.........   ดุจนกที่แรมรอนหาคอนจับ  ตะวันลับ ขอบฟ้าจะนอนไหน  เที่ยวสัญจรร่อนบิน จากถิ่นไพร  สู่เมืองใหญ่ ดายเดียวเปลี่ยวชีวี เกาะเกี่ยวบนกิ่งไม้หมายพิงพัก  เพื่อเป็นหลัก อาศัย คลายโศกศรี แต่กลับกลายคล้ายกรรมตามราวี  ถูกทุบตีปวดแสบ  แทบวางวาย โอ้นกไพรจากถิ่น บินเหว่ว้า  เที่ยวเสาะหาเลาะเลี้ยวเกี่ยวที่หมาย  เพียงเพื่อเลี้ยงตัวตนพ้นความตาย  แต่กลับถูกทำลายให้ร้าวรอน ต้องพลัดถิ่น เดียวดายดั่งพรายผลาญ  ทรมาน หวั่นไหว ไกลสิงขร  อกสะท้าน สั่นหนาว เศร้าอาวรณ์  เกินจะอ้อน อธิบาย เพื่อใครฟัง แม้ระทม ถมทับ สุดรับไหว  แต่จำต้องสู้ไป ดั่งใจหวัง  เพื่อชีวิต นี้หนอ พอประทัง  เป็นพลัง รองรับซับดวงแด หากินไกล ถิ่นฐานบ้านกำเนิด  บินเตลิดไกลพ้น คนแยแส ขาดแม่พ่อ ที่ฝันใฝ่ให้ดูแล  ถูกลอยแพเดียวดาย ไว้ลำพัง สุนันยา        Create Date : 26 พฤษภาคม 2556 21 comments Last Update : 5 กรกฎาคม 2556 12:26:22 น. Counter : 2623 Pageviews. Share Tweet

ตามมาอ่านกลอนพร้อมเพลง ไพเราะหวานเศร้าในนี้ค่ะ คุณสุนันยา เป็นแรงบันดาลใจให้กล้าลงกลอนตัวเองในถนนนักเขียน เหมืได้ฝึกฝนทดลอง ศึกษากลอนแนวนี้ โดยมี คุณสุนันยาเป็นแบบอย่างค่ะ   โดย: nana_tjj 26 พฤษภาคม 2556 9:15:12 น.

สวัสดีค่ะคุณนานา กระทู้ที่ถนนของสุโดนอุ้มหายไปไหนไม่รู้ ก็เลยอัฟบล็อคแทนค่ะ ที่จริงเขียนแนวธรรมชาติไว้แล้วตามที่สัญญากัยคุณขุนฯเอาไว้ แต่บังเอิญเจอแรงบับันดาลใจจากเพลงนี้เลยต้องขอก่อนค่ะ อิอิ ฝีมือคุณนานา ไม่ด้อยเลยนะคะ แถมยังดีมากด้วยเขียนได้เจ๋งจริงๆค่ะสุยืนยันได้ เขียนบ่อยๆนะคะ เพื่อถนนนักเขียนจะได้มีผลงานดีๆไว้อ่าน   โดย: สุนันยา 26 พฤษภาคม 2556 10:53:58 น.

มาอ่านกลอนซึ้งค่ะ คุณสุ ^^ นุ่นไม่มีความสามารถด้านกลอนจริงๆ เวลาพี่ๆแต่งกลอนได้แต่มองตาปริบ อยากเขียนอยากมีส่วนร่วม แต่มันนึกไม่ออก เฮ้อ นุ่นก็นึกอยู่ว่ากระทู้หายไปไหน มาอ่านในบล็อคเพื่อนๆพี่ไม่เห็นเสียดาย ลองลงใหม่อีกทีสิคะ   โดย: lovereason 26 พฤษภาคม 2556 17:23:42 น.

สวัสดีค่ะคุณนุ่น คนเราความถนัดต่างกันค่ะ ถ้าจะให้พี่สุ ไปเขียนนิยายเรื่องสั้นเหมือนคุณนุ่น ก็คงทำไม่ได้ ทั้งที่มีเรื่องราวมากมายอยากถ่ายทอด แต่ความสามารถไม่มีค่ะ รู้ว่าชอบก็พอใจแล้วค่ะ ผลงานที่มีคนติดตาม แม้นเพียงไม่กี่คน ก็ทำให้เจ้าของผลงานมีกำลังใจ ที่จะสร้างงานต่อไปเรื่อยๆด้วยความรักค่ะ   โดย: สุนันยา 26 พฤษภาคม 2556 18:15:29 น.

สวัสดียามค่ำครับ   โดย: ก้อนเงิน 28 พฤษภาคม 2556 22:09:47 น.

“สายลม บ้านทุ่ง” สายลมพลิ้ว ทิวสน โอนเอนไหว สายธารใส ไหลล่อง ท้องทุ่งกว้าง แสงแดดอ่อน ทอทาบ ฉาบสีจาง สองริมทาง ซ้ายขวา ดอกหญ้าบาน บัวชูช่อ ล้อลม ที่พรมแผ่ว หอมดอกแก้ว รวยรื่น ชื่นสนาน ดอกราตรี ยี่สุ่น กรุ่นดวงมาน รัตติกาล อบอวล ชวนภิรมย์ อาทิตย์ลับ เหลี่ยมเขา เป็นเงาไหว แสงดาวใส แจ่มกระจ่าง พร่างเวหน เดือนโค้งเรียว เกี่ยวฟ้า นภาดล เสียงอึงอล เสนาะยิ่ง ริ่งเรไร สายลมหวน ยวนเย้า ราวหยอกยั่ว โลมไล้ทั่ว สองข้าง ของปรางใส ลมดั่งลูบ จูบแต้ม แก้มทรามวัย ซ่านทรวงใน ไหวหวาม ยามต้องลม.. “สุนันยา”   โดย: สุนันยา 4 มิถุนายน 2556 17:26:17 น.

สวัสดียามค่ำครับน้องสุ   โดย: ก้อนเงิน 9 มิถุนายน 2556 20:04:31 น.

แวะมาสวัสดียามค่ำค่ะคุณสุ คืนนี้ฝันดีนะคะ   โดย: นุ้ย นารีจำศีล (ปริยาธร ) 10 มิถุนายน 2556 22:47:39 น.

อรุณสวัสดิ์ยามเช้าค่า   โดย: นุ้ย (ปริยาธร ) 14 มิถุนายน 2556 7:08:47 น.

สวัสดียามค่ำครับ   โดย: ก้อนเงิน 15 มิถุนายน 2556 19:13:20 น.

คิดถึงน่ะค่ะ ทั้งเพลงทั้งกลอน เศร้าจังเลยค่ะ แถมบรรยากาศครึ้มฟ้าอย่างนี้ด้วย มันทั้งเศร้าทั้งเหงา   โดย: pranfun 17 มิถุนายน 2556 15:05:24 น.

สวัสดีค่ะคุณสุนันยา.. แวะมาอ่านบทกลอนไพเราะ เหงาๆด้วยคนนะค่ะ มีความสุขมากๆนะค่ะ   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 23 มิถุนายน 2556 16:02:13 น.

เจ้าร่อนร้องเสียงดัง คนฟังเจ้า สุขหรือเศร้าล้อมรอบคอยปลอบขวัญ แต่ฉันเล่าร้องซึมยังงึมงัน โอดรำพันเดียวดาย ไร้คนแล   โดย: ท่อนไม้ IP: 1.4.233.65 27 มิถุนายน 2556 11:28:48 น.

หรือมิรู้สักนิดใครคิดห่วง อยู่ในห้วงดวงใจคล้ายเป็นแผล เพียงเดียวดายร่ายร้อยถูกลอยแพ เขารังแกให้เจ็บต้องเก็บกลืน....   โดย: สุนันยา 27 มิถุนายน 2556 21:47:16 น.

แค่เคียงเคียงเบาเบาเหมือนเงาทาบ มิอาจทราบหลุมล่มคารมฝืน เมื่อต่างล่องลอยแพชะแง้ยืน ต้องกล้ำกลืนเราสองต่างล่องลอย คนมันเหงา ไม่ได้ไปเขียนไหน อย่าว่่านะครับ   โดย: ท่อนไม้ IP: 1.4.225.11 28 มิถุนายน 2556 20:04:12 น.

หากมีเราร่วมร้อยถ้อยคำขาน สื่อผสานดวงใจคงไม่หงอย สัมผัสลึกตรึกตราสมค่าคอย เพียงสักน้อยน้ำใจเธอให้มา สุเพิ่งใช้เน็ตได้ ตอบช้าไปคงไม่ว่านะคะ คุณท่อนไม้ มาเขียนที่บล็อคสุได้เสมอค่ะ สุจะได้มีผลงานคุณเก็บไว้ ขอบคุณมากค่ะ   โดย: สุนันยา 3 กรกฎาคม 2556 11:52:03 น.

โดย: สุนันยา 3 กรกฎาคม 2556 12:35:46 น.

ฉันซึ้งซาบกาพย์กลอนคำอ้อนออด มิม้วยมอดมานหม่นจนหล่นหาย วจีเจ้าหวานอ่อนมิคลอนคลาย เหมือนดั่งสายธาราน่าภิรมย์ แม้ห่างเหินเดินไปใจต้องกลับ เหมือนได้หลับแล้วตื่นมิขื่นขม อุราเร้าเฝ้าหาอยากมาชม กับคำคมหวานหวานที่ผ่านมา   โดย: ท่อนไม้ IP: 1.4.225.185 3 กรกฎาคม 2556 18:45:20 น.

แม้เป็นเพียงคำหวานผ่านอักษร แต่ทุกตอนเอื้อนเอ่ยเปรียบเปรยหา ล้วนจากใจใครหนึ่งรำพึงมา แทนสำเนียง วาจาภาษาใจ หวังแค่เธอรู้นัยว่าใครนี้ ดวงฤดีรอนร้าว คราวอ่อนไหว เฝ้าคิดถึงคืนวันที่ผ่านไป กลัวเหลือเกิน..รู้ไหมเมื่อไกลกัน   โดย: สุนันยา 3 กรกฎาคม 2556 19:11:10 น.

สวัสดีค่ะคุณสุนันยา... เดือนกรกฎาคมนี้..เป็นเดือนเกิดของอ้อมแอ้มค่ะ ครบรอบปีที่...ไม่บอกดีกว่า.. มีกิจกรรมให้ร่วมสนุกอีกแล้วค่ะ.. ปีนี้จะแจกของรางวัลให้ทุกๆค่ะ.. แต่ก่อนที่จะได้รางวัล ก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนกันหน่อย..อิอิ อ้อมแอ้มขอตั้งคำถามหน่อยว่า.. ในวันคล้ายวันเกิด..อยากจะทำอะไรพิเศษกับใคร ? คนพิเศษ..อาจจะเป็นแฟน เป็นเพื่อน เป็นครอบครัว หรือดาราที่ชื่นชอบ เพียงถ่ายรูปกับคนที่พิเศษ..มาให้ดูหน่อย.. จะถ่ายภาพคู่กันเลย..หรือถ่ายเฉพาะคนพิเศษคนนั้นก็ได้ค่ะถ้าไม่อยากเปิดเผยตัว.. ยกตัวอย่าง..ในวันเกิดของอ้อมแอ้ม.. อยากจะไปทำบุญวันเกิดพร้อมๆกันทั้งครอบครัวค่ะ ส่งรูปมาให้ดู..แบบนี้ค่ะ   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 10 กรกฎาคม 2556 9:37:13 น.

แวะมาทักค่ะ   โดย: Megeroo 11 กรกฎาคม 2556 15:13:56 น.