***คิดถึงเหลือเกิน***
อยากจะบอกออกไปให้รู้ว่า
แม้นเวลาผ่านกาลนานแค่ไหน
ครั้งเราต้องห่างกันนั้นแสนไกล
แต่ดวงใจใฝ่เพ้อละเมอครวญ
ยามราตรีเงียบงันฉันมิหลับ
นอนกระสับกระส่ายร่ำไห้หวน
คิดถึงเมื่อวานวันแสนรัญจวน
คิดถึงอวลอุ่นไอเคยได้เคียง
จึงบอกรักฝากลมที่พรมไหว
นำข่าวไปแทนคำลำนำเสียง
ฝากอักษรสื่อสารคำหวานเรียง
แทนสำเนียงเสียงร่ำจำนรรจา
คิดถึงเธอเหลือเกินอย่าเมินหาย
หรือสิ้นคลายมนต์มาตรปรารถนา
ด้วยสายใยผสานที่ผ่านพา
นำรักมาสู่ห้วง...แม้นล่วงกาล
.
สุนันยา