~~~อยากเขียน ~~~ ร้อยกรองร้องให้ จรดปลาย ปากกาภาษาศิลป์ ด้วยดวงจินต์ ขีดกานท์ สาส์นอักษร ร่ายรินคำ พร่ำพจน์ บทสุนทร ด้วยร้าวรอน กับกาล อันระทม ได้แต่โทษ ชะตา ฟ้าลิขิต อยู่ในบท ชีวิต พิษขื่นขม มีมากมาย ปัญหา มาปิดปม อยู่บนโลก โศกซม ตรมเดียวดาย เฝ้าแต่ถาม ทำไม เป็นแบบนี้ เกิดเป็นคน ทั้งที่ ไร้ความหมาย อยากปลิดชีพอำลา ดั่งท้าทาย แต่มีห่วง เหนี่ยวท้าย ไม่กล้าทำ หรือถึงแล้ว เวลา คราพลัดพราก ถึงคราวจาก หนาวเหน็บ ที่เจ็บหนำ มีสิ่งใด ล่วงเกินมา โปรดอย่าจำ ขอชดใช้ เวรกรรม....ที่นำทาง.. “สุนันยา”   Create Date : 08 ธันวาคม 2554 17 comments Last Update : 8 ธันวาคม 2554 23:16:53 น. Counter : 1168 Pageviews. Share Tweet

อ่านร้อยกรองร้องไห้ใจไหวหวั่น คำรำพันดูเศร้าแสนเหงาหงอย แม้ทุกข์ทนหม่นหมองต้องรอคอย สักวันหนึ่งคงเคลื่อนคล้อยไปจากใจ.....   โดย: เจียวต้าย 9 ธันวาคม 2554 6:28:15 น.

กราบขอบคุณ คุณพ่อเจียวต้ายค่ะ คิดว่า จะไม่มีใคร คอมเม้นท์ ซะแล้ว... ..... อยู่ในช่วง ฤดี มีแต่หมอง ขาดคนช่วย ประคอง จึ่งร้องไห้ มันสับสน เกินคำ พร่ำพิไล คงทำได้ เพียงระบาย ในกลอนกานท์...   โดย: สุนันยา 9 ธันวาคม 2554 6:39:08 น.

.. ทุกสิ่งมา ลาจาก ล้วนหลากหลาย ล้วนมากมาย ถ่ายเปลี่ยน เวียนวนหมุน หลากสิ่งสุข ทุกข์ระราน หวานละมุน ทั้งใส~ขุ่น อุ่น~หนาว คละเคล้ารุม .. ทุกสิ่งมี ที่มา ก่อนลาจาก อาจมีขวาก หลากรั้ง ขวางกองสุม มีสุข~เศร้า เหงา~ชื่น แผ่ผืนคลุม ก้าวผ่านหลุม รุ่มร้อน ก็ผ่อนคลาย .. ทุกสิ่งมา แล้วก็ไปค่ะพี่สุฯ ทุกสิ่งมีทางออกเสมอค่ะ ค่อยๆคิดนะคะ   โดย: เกสรผกา 9 ธันวาคม 2554 9:52:49 น.

ระบายเถิด ถั่งโถม ลดโทรมเศร้า เรียกเร่งเร้า ถามตอบ บอบช้ำหมอง ว่าทำไม หนึ่งชีวา น้ำตานอง ยังครอบครอง รางวัล อันระทม เผื่อสักวัน ไม้หัก อาจปักช่อ ยืนต้นตอ ตระหง่าน สุขศานต์สม น้ำตาเล็ด เกล็ดวาว รอยร้าวตรม อาจเหือดหาย ขื่นขม ระบมมา ผ่านแรมปี แรมเดือน ที่เคลื่อนคล้อย สนิมสร้อย ต่อเติมยิ่ง เริ่มหนา โปรดกระเทาะ ใจผุ สุนันยา เห็นน้ำตา เจ้าทีไร หัวใจตรม   โดย: ท่อนไม้ IP: 111.84.142.51 9 ธันวาคม 2554 14:04:38 น.

.. ทุกสิ่งมา ลาจาก ล้วนหลากหลาย ล้วนมากมาย ถ่ายเปลี่ยน เวียนวนหมุน หลากสิ่งสุข ทุกข์ระราน หวานละมุน ทั้งใส~ขุ่น อุ่น~หนาว คละเคล้ารุม .. ทุกสิ่งมี ที่มา ก่อนลาจาก อาจมีขวาก หลากรั้ง ขวางกองสุม มีสุข~เศร้า เหงา~ชื่น แผ่ผืนคลุม ก้าวผ่านหลุม รุ่มร้อน ก็ผ่อนคลาย ...... หากแม้ก้าวผ่านหลุม ที่รุ่มร้อน ก็คงผ่อน ให้เย็น เป็นที่หมาย ที่กลัวคือ ยากก้าวผ่าน ถึงวันวาย สิ้นสลาย ทุกอย่าง ในวังวน ขอขอบคุณ คำปลอบ ที่มอบให้ น้องยังไม่ เข้าใจ ในเหตุผล จะอย่างไร ใช่ว่าพร้อม ยอมจำนน ต้องดิ้นรน ถึงที่สุด (ก่อน)หยุดบั้นปลาย.. สวัสดีค่ะคุณหนุ่ย ขอบคุณมากค่ะ...   โดย: สุนันยา 9 ธันวาคม 2554 16:25:28 น.

ระบายเถิด ถั่งโถม ลดโทรมเศร้า เรียกเร่งเร้า ถามตอบ บอบช้ำหมอง ว่าทำไม หนึ่งชีวา น้ำตานอง ยังครอบครอง รางวัล อันระทม เผื่อสักวัน ไม้หัก อาจปักช่อ ยืนต้นตอ ตระหง่าน สุขศานต์สม น้ำตาเล็ด เกล็ดวาว รอยร้าวตรม อาจเหือดหาย ขื่นขม ระบมมา ผ่านแรมปี แรมเดือน ที่เคลื่อนคล้อย สนิมสร้อย ต่อเติมยิ่ง เริ่มหนา โปรดกระเทาะ ใจผุ สุนันยา เห็นน้ำตา เจ้าทีไร หัวใจตรม...............ท่อนไม้ ขอบคุณที่ เธอมา คราฉันเศร้า สิ่งรุมเร้า ก่อการ สานใจขม มีเพียงแค่ อักษร กลอนพร่างพรม ให้ระบาย ทุกข์ถม ที่โรมรัน มิคิดเรียก ให้ใคร สนใจดอก หมดทางออก เรื่องราว คราวโศกศัลย์ ไม่มีใคร ยินยล คนผูกพัน ได้แต่ร้อย จำนรรจ์ ด้วยกานท์กรอง เธอเป็นเพียง ท่อนไม้ ไร้ชีวิต หรือจะรู้ ดวงจิต ลิขิตหมอง กี่ครั้งหน บ่นไป ใส่ทำนอง เธอเหลียวมอง บ้างไหม ว่าใครครวญ... ขอบคุณ นะคะ คุณ ท่อนไม้   โดย: สุนันยา 9 ธันวาคม 2554 17:53:43 น.

More Flowers Wishes Comments สวัสดียามค่ำครับ   โดย: ก้อนเงิน 9 ธันวาคม 2554 21:53:27 น.

22.00 น. ๏ ทุกจังหวะ จะหวัง เหมือนทั้งหมด คงสิ้นรส สดลิ้น กลิ่นแปลกใหม่ ถูกจังหวะ จะหวัง ได้ดังใจ ท้อแท้ไย ไทยแย่ แค่ชั่วคราว ๏ จังหวะหลอน วอนละ วางนะเจ้า คับขันเฝ้า เข้าฝัน จันทร์กลางหาว จังหวะลับ วับละ แว้บวะวาว มีขวัญข้าว ฟ้าวขัน ข้าวจันทร์มี ๚ะ๛ (งิงิ) 22.45 น.   โดย: นกโก๊ก 9 ธันวาคม 2554 22:47:38 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องสุ   โดย: panwat 10 ธันวาคม 2554 6:27:08 น.

สวัสดีค่ะพี่ก้อน ขอบคุณ ค่ะ   โดย: สุนันยา 10 ธันวาคม 2554 7:29:07 น.

22.00 น. ๏ ทุกจังหวะ จะหวัง เหมือนทั้งหมด คงสิ้นรส สดลิ้น กลิ่นแปลกใหม่ ถูกจังหวะ จะหวัง ได้ดังใจ ท้อแท้ไย ไทยแย่ แค่ชั่วคราว ๏ จังหวะหลอน วอนละ วางนะเจ้า คับขันเฝ้า เข้าฝัน จันทร์กลางหาว จังหวะลับ วับละ แว้บวะวาว มีขวัญข้าว ฟ้าวขัน ข้าวจันทร์มี ๚ะ๛ (งิงิ)......พี่นก 22.45 น. คงไม่มี จังหวะ ที่จะหวัง จบกระมัง พี่จ๋า ชีวานี้ ไร้วี่แวว แห่งวัน ฝันที่มี ผ่านหลายปี เลือนลับ คงอับปาง ทั้งขวัญข้าว คราวนี้ เห็นทีแย่ เป็นดั่งแพ ลำน้อย ที่ลอยห่าง หมดปัญญา น้องน้อย คงปล่อยวาง สิ้นหนทาง ที่หมาย ตัดใจลา... ขอบคุณค่ะพี่นก   โดย: สุนันยา 10 ธันวาคม 2554 7:42:41 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะ พี่พัน ขอบคุณมากค่ะ   โดย: สุนันยา 10 ธันวาคม 2554 7:43:42 น.

อย่ารันทดหดหู่เลยสุน้อง อย่าหม่นหมองให้อารมณ์ระทมหมาง ความเศร้าสร้อยค่อยค่อยปลดปล่อยวาง จะสว่าง..สะอาด..สงบ..พบทางธรรม ฯ   โดย: ปีศาจวสันต์ 10 ธันวาคม 2554 9:02:02 น.

More Flowers Wishes Comments สวัสดียามค่ำครับ   โดย: ก้อนเงิน 10 ธันวาคม 2554 21:47:17 น.

ฟ้าใสใส ใจฝันฝัน จันทร์สวยสวย ลมระรวย ชวยชื่น กล่อมคืนหนาว หลงเคลิ้มฝัน ว่าจันทร์งาม ยืนยามยาว จันทร์สกาว คงพราวพร่าง อย่างจีรัง...   โดย: ลุงแว่น 11 ธันวาคม 2554 6:51:54 น.

More Flowers Wishes Comments สวัสดียามค่ำครับ   โดย: ก้อนเงิน 11 ธันวาคม 2554 21:16:40 น.

จรดปลาย ปากกาภาษาศิลป์ ด้วยดวงจินต์ รินร่าย ใส่อักษร ลิลิตคำ พร่ำพจน์ บทสุนทร ด้วยร้าวรอน กับกาล อันระทม ได้แต่โทษ ชะตา ฟ้าลิขิต อยู่ในบท ชีวิต พิษขื่นขม มีมากมาย ปัญหา มาปิดปม อยู่บนโลก โสมม ตรมเดียวดาย เฝ้าแต่ถาม ทำไม ใครบ่งชี้ เกิดเป็นคน ทั้งที่ ไร้ความหมาย อยากปลิดชีพอำลา ดั่งท้าทาย แต่มีห่วง เหนี่ยวท้าย ไม่กล้าทำ หรือถึงแล้ว เวลา คราพลัดพราก ถึงคราวจาก หนาวเหน็บ ที่เจ็บหนำ มีสิ่งใด ล่วงเกินมา โปรดอย่าจำ ขอชดใช้ เวรกรรม....ที่นำทาง.. “สุนันยา”   โดย: สุนันยา 9 มิถุนายน 2555 7:35:05 น.