"ยืมไหล่ซบ ...ลบแผลใจ" "ยืมไหล่ซบ ...ลบแผลใจ" ร้าวระทม ตรมแต้ม สองแก้มอาบ เป็นรอยคราบ น้ำตา คราหลั่งไหล อยากลบเลือน แผลเก่า ที่เศร้าใจ ยิ่งเหมือนใคร เอามีด มากรีดทรวง อยากจะลืม กลับจำ ช้ำจริงนี่ ขอบอกพี่ เจ็บนี้ ช่างใหญ่หลวง น้องอกหัก ช้ำรัก จากชายลวง น้ำตาร่วง แทบกระอัก รักทำลาย กลับมาหลบ ซบกาย อ้อมใจพี่ โปรดปรานี ด้วยหนา คราเขาหน่าย ช่วยปลอบขวัญ น้องยา นะพี่ชาย มิได้หมาย ยึดพี่ นี้มาครอง น้องรู้อยู่ แก่ใจ พี่ชายนั้น มีหญิงอื่น ผูกพัน เป็นเจ้าของ ขอยืมอก โอบเอื้อ เพื่อประคอง ซับน้ำตา ที่นอง ให้น้องที แล้วจะขอ จากไป ให้ไกลหน้า ไม่กลับมา กวนใจ ให้หมองศรี เดินตามทาง เดียวดาย ใครไม่มี เพื่อหลบหนี ซาตาน ในม่านใจ หวังพี่ไม่ ตอกย้ำ ทำเหหัน ให้น้องนั้น ต้องช้ำน้ำตาไหล เจ็บครั้งนี้ เกินกล่าว เศร้ากระไร ขอพี่ให้ ไหล่ซบ เพื่อลบรอย “สุนันยา”   Create Date : 28 พฤศจิกายน 2553 23 comments Last Update : 28 พฤศจิกายน 2553 20:50:46 น. Counter : 1891 Pageviews. Share Tweet

หากพี่ให้ยืม น้องจะลืมได้จริงเหรอ หาใช่แค่ทำใจให้เผลอ คนเก้อต่อไปคือใจพี่ มือพี่มีไว้เช็ดน้ำตาเจ้า เมื่อเหงาพี่กล่อมด้วยดนตรี อกพี่ให้เจ้าซบนะคนดี ใจพี่พลีให้เจ้าถ้ารักจริง มาต่อกลอนสด แสนรันทดยามอ่านหนอ ถ้อยคำทำนองล้วนน้ำตาคลอ ราตรีนี้ขอเป็นเพื่อนเปื้อนอารมณ์   โดย: gymstek 28 พฤศจิกายน 2553 21:03:07 น.

คำว่ายืม ย่อมต้องคืน ไม่อาจฝืน เก็บไว้ ให้ขื่นขม พี่ปรานี ก็สุขใจ ในคำคม อย่าให้ตรม กว่านี้ เลยพี่ยา ไหล่ของพี่ มีเจ้าของ คอยมองอยู่ ไม่อยากตู่ เก็บไว้ ใจไม่กล้า ยืมชั่วคราว ลบคราบ อาบน้ำตา ใจอ่อนล้า แกร่งได้ ไม่ถือครอง หากมีใจ โอบเอื้อ เหลือมาแบ่ง อย่าได้แกล้ง ลวงคำ ทำหม่นหมอง มาเป็นพี่ ไม่หนีไกล ดั่งใจปอง ก็จะยอม เป็นน้อง ท่องกวี... ******************** สวัสดีค่ะ คุณ gymstek ขอบคุณ มากค่ะ ที่แวะมาเยี่ยม พร้อมบทกวี งามๆค่ะ   โดย: สุนันยา 28 พฤศจิกายน 2553 21:32:08 น.

ฟังเจ้าพูด น้ำคำ ช่างหม่นหมอง ไร้คนปอง ช้ำใจไป ใยน้องพี่ ถูกคนลวง ทิ้งให้ช้ำ จำไว้ให้ดี หลังราตรีคือทิวา ฟ้าใหม่มา พี่อาจเป็น ได้แค่เพื่อน เจ้าเท่านั้น จงอย่าหวั่น หาได้แกล้ง แว้งกัดหนา แม้เป็นเพียง คนไกล ใจสั่งมา ขอสัญญา ทุกทิวาราตรี จักมาเจอ   โดย: gymstek 28 พฤศจิกายน 2553 21:56:02 น.

เพลงเพราะคะเพิ่งฟังเป็นครั้งแรก   โดย: gymstek 28 พฤศจิกายน 2553 21:57:26 น.

ให้ซบไหล่กลัวห้ามใจไว้ไม่อยู่ คงคว้ากอดยอดพธูผู้ผิดหวัง อาจเชยคางซับน้ำตาคราชิงชัง อาจช่วยสร้างความหวังให้หลั่งริน อาจช่วยดามหัวใจให้คืนกลับ อาจช่วยพับความเศร้าเฝ้าถวิล อาจเปิดห้องหัวใจให้อยู่กิน อาจได้ยินคำ "รัก" จากปากชาย   โดย: chanjit 28 พฤศจิกายน 2553 22:03:29 น.

หากน้ำตาเจ้าไหลพี่ซับให้ เกรงไปใย เริ่มใหม่ ใจอย่าใส่กลอน เริ่มใหม่ อย่าเป็น นิยายรักขาดตอน รักเก่าสะท้อน รักครั้งใหม่ ให้แข็งแรง อดใจไม่ไหวต้องมาติดตามคะ แม่หนูยิมจ้าา   โดย: gymstek 28 พฤศจิกายน 2553 22:29:05 น.

ขอบคุณ มากค่ะ คุณแม่หนูยิม สุจำได้ แล้วค่ะ.. ขอคุณคุณ ไมตรี พี่มีมอบ รู้สึกชอบ พีมาก ใช่จักเพ้อ ชอบน้ำใจ มากมี ที่ได้เจอ ที่เสนอ เรียงร้อย ถ้อยปรานี หากแม้ไม่ รังเกียจ เบียดมาหา สุนันยา คงชื่นนัก จักไม่หนี ขอต้อนรับ จับไว้ ด้วยไมตรี ชื่นฤดี พี่เยือน เป็นเพื่อนใจ.. ว่างๆมาอีกนะคะ   โดย: สุนันยา 28 พฤศจิกายน 2553 22:49:10 น.

สุลืมบอก แม่หนูยิม ค่ะ เพลงนี้ เก่าแล้วค่ะ ของฝน ธนสุนทร สุเขียนกลอนนี้ ไปร่วมแจม กับเพื่อน ที่เวปอื่น แต่ไม่ได้บอก ที่มา ค่ะว่ามาจากเพลงนี้ ไม่รู้เหมือนกันว่า เค้า จะ ตามมาอ่านหรือเปล่า..หุหุ ..   โดย: สุนันยา 28 พฤศจิกายน 2553 22:52:06 น.

๐๐๐ ยามหมอกจาง ๐๐๐ คะนึงครวญหวนหากลางฟ้ากว้าง คะนึงนางหวนคิดจิตเหงาหงอย คะนึงนี้หวนให้จนใจลอย คะนึงคอยอาลัยจากใจคน ถวิลถึงใครหนึ่งซึ่งเคยภักดิ์ ถวิลรักใครสองไม่ต้องสน ถวิลคอยร้อยเรียงเพียงอดทน ถวิลคนไหนหนอ....ที่รอคอย เจ้าเจ็บหนาวร้าวลึกสำนึกหลอก หรือเพียงบอกความเศร้ายามเหงาหงอย ยามจิตพังฝังตรึกสำนึกพลอย แล้วก็คล้อยตามเงาที่เจ้ารอ เมื่อใจลอยร่อนเร่ในเวหน หมอกมัวหม่นมากมีคอยอี๋อ๋อ เมื่อหมอกลดหมดเงาพะเน้าพะนอ น้ำตาคลอว่าหมอกช่างหลอกลวง ยามเช้าใหม่หมอกมาสู่ฟ้ากว้าง กลับคืนร่างสู่หมอกสีออกม่วง ต่างเป็นหมอกหลอกกันสะบั้นทรวง ก็แค่ช่วงบ่ายหรอกที่หมอกจาง   โดย: พันคม 28 พฤศจิกายน 2553 23:04:29 น.

ให้ซบไหล่กลัวห้ามใจไว้ไม่อยู่ คงคว้ากอดยอดพธูผู้ผิดหวัง อาจเชยคางซับน้ำตาคราชิงชัง อาจช่วยสร้างความหวังให้หลั่งริน อาจช่วยดามหัวใจให้คืนกลับ อาจช่วยพับความเศร้าเฝ้าถวิล อาจเปิดห้องหัวใจให้อยู่กิน อาจได้ยินคำ "รัก" จากปากชาย.......chanjit ขอเพียงแค่ ยืมไหล่ ไว้อิงซบ ขอเพียงลบ รอยแผล ให้แลหาย ขอเพียงแค่ เท่านี้ ที่เดียวดาย ขอพี่ชาย หยุดยั้ง ฟังน้องยา จะช่วยดาม หัวใจ ให้จริงเหรอ พี่ละเมอ หรือเปล่า มาเย้าว่า อาจมีคำ บอกรัก ฝากให้มา ใจอ่อนล้า ไม่กล้ารับ กลัวยับเยิน.. ขอบคุณ นะคะ ที่มาเยี่ยมเสมอๆค่ะ   โดย: สุนันยา 28 พฤศจิกายน 2553 23:11:13 น.

จะกล่าวคำปลอบขวัญก็หวั่นนัก ขอมาทักเย้าบ้างอย่างเขินเขิน แอบข้างเสาเข้าบังก่อนย่างเดิน เพราะบังเอินรักร้างไม่ต่างกัน จะปลอบเขาเรายังกลืนน้ำตา ชายก็ช้ำอุราอยู่หวั่นหวั่น รักสมหวังอย่างไรอยู่ไกลครัน ผ่านมานั้นช้ำจริงเพราะหญิงลวง (รู้มั้ยละครับ) มารู้จักจ๊ะจ๋าแล้วว่ารัก สนมนักสุดสนิทจนติดบ่วง กว่าจะรู้ว่าร้ายใจฉันกลวง เหลืองแต่ทรวงเหงาเหงากับเศร้าตรม เรื่องอกหักมิมักมีแต่ที่หญิง ที่ชายนิ่งเช่นนี้ก็มีขม เมื่อรักหายกลายลับกับสายลม มิกล้าข่มใจลอบมาปลอบเลย ..................... โอ...พรุ่งนี้ ................... สวัสดียามค่ำคืนครับคุณสุ   โดย: panwat 29 พฤศจิกายน 2553 0:05:56 น.

มอร์นิ่งคะหนูสุ แม่หนูยิมมาปลุกหนูให้ตื่น ความทุกข์ทิ้งไปในยามค่ำคื่น เช้าสดชื่นตื่นมาสู้ต่อไป.....   โดย: gymstek 29 พฤศจิกายน 2553 8:07:30 น.

สวัสดีค่ะคุณสุ สบายใจดีแล้วนะคะ แวะมาเยี่ยมค่ะ แต่งกลอนเก่งจริงๆ ได้ทุกอารมณ์เลยค่ะ ยอดเยี่ยมจริงๆ ขอให้มีควาสุขทุกวันค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 29 พฤศจิกายน 2553 11:18:30 น.

(โคลงกลอักษรรวนสมุทร) หนาวเพรียกเมาหมอกล้อม....................... หลุดฝัน เธอเพรียกใจฉับพลัน................................. หลุดเศร้า พร้อมเพรียกเทพสรวงสวรรค์...................... หลุดหล่น ได้นา ลองเพรียกมนต์เมาเร้า.............................. หลุดหลอน รอนล่วงเมาสมัครข้าง.............................. ขอบขม หมองล่วงเพียงพิศผสม............................ ขอบว้าง หวานล่วงเลื่อนระดมตรม........................ ขอบท่วม ล้นแล ใครล่วงใจระทึกค้าง............................... ขอบหมาย หลายหลากร้อนวุ่นเค้น........................... สุดสาว ฟ้าหลากแสงกระพริบพราว..................... สุดพริ้ง ใจหลากรักผลิตระนาว........................... สุดกลบ เนียนเฮย คนหลากร้าย ฤ ทิ้ง................................ สุดกล กมลยิ่งซับซ่อนร้อย................................ รสการณ์ เขียนยิ่งจารจรดปาน............................. รสข้น ฟ้ายิ่งเปลี่ยนสีสาน............................... รสแทรก ทรวงฤๅ ฝันยิ่งตามไปค้น................................... รสไหว ในโลกเป็นถิ่นแคว้น.............................. เชี่ยวแจง หล้าโลกเจนปรับแปลง............................ เชี่ยวล้ำ มองโลกผ่านร้อนระแหง........................... เชี่ยวขื่น ตระหนักโลกฉ่ำล้ำช้ำ.............................. เชี่ยวกระบวน สวัสดีวันเจียนสิ้นปีค่ะ มีโปรแกรมพิเศษอะไรหรือยังคะ?พี่สุ   โดย: ญามี่ 29 พฤศจิกายน 2553 14:50:05 น.

เมื่อใจลอยร่อนเร่ในเวหน หมอกมัวหม่นมากมีคอยอี๋อ๋อ เมื่อหมอกลดหมดเงาพะเน้าพะนอ น้ำตาคลอว่าหมอกช่างหลอกลวง ยามเช้าใหม่หมอกมาสู่ฟ้ากว้าง กลับคืนร่างสู่หมอกสีออกม่วง ต่างเป็นหมอกหลอกกันสะบั้นทรวง ก็แค่ช่วงบ่ายหรอกที่หมอกจาง...................................คุณพันคม หมอกมัวหม่น คลุมเครือ เมื่อยามรุ่ง ละอองคลุ้ง ยากแยก ให้แตกต่าง หมอกลงหนา ดวงตา พลอยฝ่าฝาง มองเห็นเพียง เลือนราง กลางร่องรอย เมื่อดวงใจ ดวงหนึ่ง ยังซึ้งค่า เมื่อรักมา คราครั้ง ยังเหงาหงอย เมื่อมีเขา ซับทรวง ยังห่วงคอย ใจก็คล้อย ลอยตาม น้ำคำคน ให้เป็นเงา เคียงคู่ อยู่ไม่ห่าง ร่วมเส้นทาง เดินไป ในทุกหน ประคองใจ กายผ่าน ด้านทุกข์คน สัญญาใจ สองคน ดลผูกพัน ให้เขาเป็น น้ำใส ไหลชอุ่ม ชโลมใจ เย็นชุ่ม กุมเกี่ยวฝัน ไม่เคยคิด ว่าจะเป็น เช่นหมอกควัน เมื่อตะวัน สาดส่อง ต้องละลาย ยามเช้าใหม่หมอกมาสู่ฟ้ากว้าง ปลายเส้นทาง หม่นอยู่มิรู้หาย ใจอ้างว้า ห่วงหา พาเดียวดาย ยังมิวาย โศกเศร้า เฝ้าคร่ำครวญ.. ขอบคุณ สำหรับกลอนดีๆ พร้อมแง่คิด ที่นำมาฝากนะคะคุณพันคม   โดย: สุนันยา 29 พฤศจิกายน 2553 15:08:02 น.

มารู้จักจ๊ะจ๋าแล้วว่ารัก สนมนักสุดสนิทจนติดบ่วง กว่าจะรู้ว่าร้ายใจฉันกลวง เหลืองแต่ทรวงเหงาเหงากับเศร้าตรม เรื่องอกหักมิมักมีแต่ที่หญิง ที่ชายนิ่งเช่นนี้ก็มีขม เมื่อรักหายกลายลับกับสายลม มิกล้าข่มใจลอบมาปลอบเลย.............คุณพันวัตต์ ไม่เคยรู้ มาก่อน คอยอ้อนพี่ เห็นทุกที ปลอบใจ ก็ใครเอ่ย เมื่อไม่บอก ไม่รู้หรอก ว่าพี่เคย อกหักเผย ซะบ้าง อย่าค้างใจ น้องจะปลอบ พี่ชาย อย่างไรนี่ ถูกขยี้ รักพัง ยัง อ่อนไหว ขืนปลอบพี่ คราวนี้ คงช้ำใน น้ำตาไหล สองคน หม่นฤดี ใจบาดเจ็บ ย่ำแย่ ยากแก้หาย จะผ่อนคลาย ไม่กล้าแนะ แกะรอยพี่ ได้แต่ท้อ รอหมอใจ ให้ช่วยที หมอสตรี ช่วยพี่ชาย หายระทม......หุหุ สวัสดีค่ะคุณ พันวัตต์ สุไปไม่เป็นเลย ...(ไม่บอกไม่รู้นะเนี่ย)   โดย: สุนันยา 29 พฤศจิกายน 2553 15:23:58 น.

สวัสดีค่ะ คุณแม่ หนูยิม สุตื่นเช้าค่ะ ต้องจัดการ เรื่องลูกไปโรงเรียน.. ขอบคุณ มากเลยค่ะ ที่แวะมาทักทาย ..   โดย: สุนันยา 29 พฤศจิกายน 2553 15:34:35 น.

เข้ามาฟังเพลง กับอ่านกลอนแล้ว ครับ เศร้าจัง   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 29 พฤศจิกายน 2553 15:40:57 น.

สวัสดียามค่ำครับคุณสุ   โดย: panwat 29 พฤศจิกายน 2553 19:17:57 น.

สวัสดีค่ะ คุณกิ่ง สุก็ เรื่อยๆมาเรียงๆค่ะ ขอบคุณ นะคะ สำหรับความห่วงใย ...   โดย: สุนันยา 29 พฤศจิกายน 2553 19:25:10 น.

หวัดดีจ้ะ น้องมี่ โคลงสวยจัง ขอบใจมากนะจ๊ะ พี่เขียนแบบธรรมดาก็แย่แล้ว ขืนเล่นอักษรด้วย มึนตึบเลย 555 ชอบใจมากนะจ๊ะ   โดย: สุนันยา 29 พฤศจิกายน 2553 19:34:21 น.

สวัสดีค่ะคุณไวน์ แบบว่า สุตั้งใจ ให้เศร้า นี่นา พอมีคนบอกว่า เศร้าจัง ถือเป็นคำชมค่ะ ขอบคุณ มากนะคะ   โดย: สุนันยา 29 พฤศจิกายน 2553 19:36:05 น.

สวัสดียามค่ำ ค่ะ เช่นกันค่ะ คุณ พันวัตต์ ..   โดย: สุนันยา 29 พฤศจิกายน 2553 19:37:11 น.