"เหน็บหนาว" โอ้..จันทร์นวลชวนให้ใจลุ่มหลง เลื่อนลอยส่งแสงฉายอยู่ปลายหาว จรัสเรื่อล้อมรอบด้วยกรอบดาว สุกสกาววาวแวมแต้มราตรี สายลมพลิ้วโพยพัดสะบัดโบก กลีบดอกโศกโยกฟ้อนอ้อนแสงสี หยดน้ำค้างหล่นหยอดยอดมาลี เสียงดนตรีบรรเลงด้วยเพลงไพร รัตติกาลนี้น้องต้องเหน็บหนาว น้ำตาพราวอาบปรางเป็นทางไหล เพราะพี่มาเลือนร้างหายห่างไกล ทิ้งน้องร้องร่ำไห้ใต้เงาจันทร์ โสมส่องฉายพรายพราวบนหาวห้วง สาดส่องดวงใจเหงาเศร้าโศกศัลย์ ขาดพี่เคียงเรียงร้อยถ้อยผูกพัน ที่รังสรรค์วันหวานเหมือนผ่านมา นอนกอดหมอนกล้ำกลืนสะอื้นไห้ โอ้พี่จ๋ารู้ไหมใครพร่ำหา ด้วยศรรักปักซึ้งตรึงอุรา ยึดคำมั่นสัญญา ....ว่ายังคอย ! จวบใกล้รุ่งทิวาอุษาสาง ยากปล่อยวางดวงจิตคิดเหงาหงอย หลับมิลงหลงเพ้อจนเหม่อลอย ใจดวงน้อยเหน็บหนาวแทบร้าวราน “สุนันท์ยา”   Create Date : 09 พฤษภาคม 2557 6 comments Last Update : 11 พฤษภาคม 2557 18:48:39 น. Counter : 1838 Pageviews. Share Tweet

โดย: สุนันยา 9 พฤษภาคม 2557 9:35:13 น.

สวัสดีค่ะคุณสุ.. สบายดีนะค่ะ.. แวะมาอ่านบทกลอนที่ไพเราะด้วยค่ะ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้กันนะค่ะ   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 9 พฤษภาคม 2557 12:42:25 น.

สวัสดีค่ะคุณอ้อมแอ้ม ขอบคุณมากค่ะ   โดย: สุนันยา 9 พฤษภาคม 2557 13:48:16 น.

สวัสดีค่า คุณสุ ^^ มาอ่านกลอนเพราะๆค่ะ แต่กลอนเศร้าจังเลยค่ะ ขอให้สุขภาพดีขึ้นๆเร็วๆนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ คุณสุ   โดย: lovereason 9 พฤษภาคม 2557 21:24:12 น.

สวัสดีค่ะคุณนุ่น ขอบคุณมากค่ะที่ติดตามกันเสมอมาค่ะ   โดย: สุนันยา 9 พฤษภาคม 2557 23:02:16 น.

สวัสดีค่ะคุณสุ มาอ่านกลอนเพราะๆค่ะ เพลงเพราะ กลอนเพราะค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่ไปทักทายขอให้คุณสุกลับมาเขียนบล็อกด้วยกันอีกนะคะ แล้วจะตามมาอ่านกลอนเพราะๆอีกค่ะ มีความสุขวันหยุดค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 10 พฤษภาคม 2557 13:55:21 น.