กุหลาบขาว
เเวะมาเขียนบล๊อกวันเถลิงศกจ๊ะ ความจริงเเล้วอาจจะงงว่าทำไม่มีบล๊อกที่เกี่ยวกับกวีเยอะจัง จะบอกว่าสุกี้เป็นคนชอบอ่านกลอน เขียนกลอนกวีอะไรพวกนี้อยู่เเล้ว ทั้งกลอนไทย กลอนต่างประเทศล่อหมด ขับขานกานต์กวีนี้จะเป็นการเขียนกลอนที่เป็นกลอนไทย ฉันทลักษณ์ไทยทั้งหลาย ไม่ว่าจะโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน อะไรๆประมาณนี้
พอดีช่วงนี้สุกี้เเข่งขันอ่านหนังสือโครงการ"เหมันต์ขยันอ่าน"อยู่ มันพอดีกับการที่สุกี้เริ่มจับปากกาเขียนนิยายอยู่สองเรื่องเขียนสลับไปมา คือ "กุหลาบราชชินี"กับเรื่อง"ทางที่วกวน" เลยไม่ค่อยมีเวลาเขียน ในเรื่องกุหลาบราชินีนี่มันจะมีบทกลอนเเทรกอยู๋ไม่น้อยเลย ขอยกมาให้ชิมลางกันก่อนจ๊ะ...
^
^
^
^
กุหลาบขาว
กุหลาบขาว เสลาเเย้ม เเฉล้มหอม
ผึ้งภมร บินดอม กลีบดอกไม้
หัตถ์ทมิฬ เด็ดกิ่ง กุหลาบไป
ใบลอยคว้าง มล้างไร้ ซุกเเทบดิน!
.......................................
ภมรเคล้าหวังถวิลประทินหวาน
เมื่อร่วงโรยโปรยปรายสู่สายธาร
ยังเจือจานผ่านดินอย่างยินดี
แม้มิเหลือค่าพอให้รอรัก
แต่ตระหนักมิขาดจากธาตุสี่
ถ้าดิน.น้ำ.ลม.ไฟ.ใจปราณี
ชุบชีวีให้ตนเป็นคนเดิม
....เป็นจินตนาการ..ที่ชุบชีวิตหญิงคนนึงได้ค่ะ