สิงหาคม 2556

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
เรื่องเล่าลึกลับ.....ตอนที่1
 ผี.....ใครๆก็กลัว ผู้ใหญ่ก็ชอบหลอกเด็กว่าเดี๋ยวผีมาหลอกนะ

น้ำตาลเริ่มรู้จักกับผีตอนซัก 3 ขวบกว่าๆได้มั้ง รู้จักแบบจริงจังว่ามันคืออะไร

เรื่องมันมีอยู่ว่าตอนเด็กๆคุณตาพาไปเที่ยวชะอำและนอนพักที่บ้าน 

ครอบครัวเรามีบ้านพักตากอากาศที่ชะอำค่ะ เป็นบ้านไม้ 2 ชั้น มีต้นหูกวางต้นใหญ่หน้าบ้าน 

และข้างบ้านมีต้นยอใหญ่อีกต้น ที่โคนต้นมีจอมปลวกใหญ่ 

ตอนนั้นคิดว่ามันใหญ่นะ เพราะมันสูงท่วมหัวเด็กเลยทีเดียว

หน้าบ้านก็มีกองทรายที่ตอนซ่อมบ้านยังเหลือไว้ น้ำตาลก็ไปนั่งเล่นทรายอยู่คนเดียวหน้าบ้าน 

แม่ก็นั่งดูลูกเล่นทรายในบ้าน ไม่ได้ห่วงอะไรเพราะบ้านมีรั้วรอบขอบชิดอยู่



น้ำตาลก็นั่งเล่นทรายแบบเพลินๆ เงยหน้าขึ้นมาก็เห็นคนแก่เป็นผู้ชายผมขาวแก้มตอบ 

ใส่ชุดสีขาวนุ่งผ้าแบบแขกอ่ะค่ะ ด้วยความดัดจริตคิดว่าเพื่อนคุณตาแน่ๆ

ก็เลยเดินไปยกมือไหว้อย่างสวยงามพร้อมถามว่า 

"มาหาคุณตาใช่ไหมคะ เดี๋ยวน้ำตาลไปตามคุณตาให้" 

เหมือนเค้าจะร้องบอกอะไรซักอย่างแต่ไม่ฟังค่ะ รีบวิ่งไปตามคุณตา แล้วก็แหกปากตะโกน 

"คุณตาๆๆ มีเพื่อนมาหา"



คุณตาก็เดินออกมาถามหาว่าอยู่ไหน?? น้ำตาลก็หันกลับไปตรงที่หน้าบ้าน ไม่มีใครเลยค่ะ 

เค้าหายไปไหนก็ไม่รู้ แม่ก็ตะโกนออกมาจากในบ้านว่าไม่มีใครมานะ แม่นั่งดูอยู่ 

น้ำตาลก็ยืนยันว่ามีคุณตาคนนึงมาหาคุณตาแน่นอน ชัวร์ป๊าบ เมื่อกี่ยังสวัสดีเค้าอยู่เลย

ตอนนั้นน้ำตาลรู้สึกงงมากค่ะ

คุณตาก็เลยถามว่า เพื่อนคุณตาคนนี้ลักษณะเป็นไง ก็ตอบไปว่า ผมขาวแก้มตอบๆ ใส่ชุดสีขาว 

คุณตาก็เลยบอกว่า "งั้นเราไปไหว้เจ้าที่เจ้าทางกัน"



ก็เด็กอ่ะนะคะ ให้ทำอะไรก็ทำ.....คุณตาก็พาไปไหว้เจ้าที่ตรงจอมปลวกข้างบ้าน 

จุดธูปแล้วพนมมือไหว้ คุณตาก็หลับตาไหว้ เราก็เลียนแบบหลับตาไหว้ด้วย 

พอลืมตาปั๊บ.........




นั่นแน่!!!! เพื่อนคุณตานั่งอยู่บนจอมปลวกนี่เอง




แล้วก็เลยกระซิบบอกคุณตาเบาๆว่า "ตะกี้เพื่อนคุณตานั่งอยู่บนจอมปลวกนะ" 

แล้วก็เดินงงๆเข้าบ้านไป

แม่มาเล่าว่า นั่งดูลูกอยู่แล้วอยู่ดีๆ ก็ลุกขึ้นเดินไปสวัสดีและพูดคนเดียว 

แม่นึกว่าลูกเพี้ยนเล่นละคร.....5555++


-------------------------------------------------------------



สมัยเรียนอยู่ขอนแก่นก็ต้องอยู่หอพัก เด็กปี 1 ทุกคนผู้หญิงส่วนใหญ่จะถูกจับให้อยู่หอ26 

ผู้ชายจะอยู่หอ27 เป็นหอสร้างใหม่แต่ก็ไม่ใหม่มากนะคะ 

น้ำตาลอยู่ชั้น 2 ห้อง 210 ติดกับห้องน้ำ เพื่อนที่มาจากโรงเรียนเดียวกันอยู่ชั้น 3 ห้อง 306 

ติดห้องน้ำเหมือนกันแต่คนละชั้น ห้องน้ำที่หอพักนักศึกษาเป็นห้องน้ำรวมนะคะ



พอเราย้ายเข้าไปใหม่ๆยังไม่เปิดเทอมดีนัก มีกิจกรรมรับน้องตามประสา

วันหยุดที่ไม่มีกิจกรรมอะไรก็นอนตื่นสายๆ ตื่นแล้วก็อาบน้ำแต่งตัว 

กะว่าจะไปชวนเอมไปกินข้าวกัน ก็เดินขึ้นไปหาเอมที่ห้อง มองผ่านหน้าต่างเข้าไปก็ไม่มีคนอยู่ 

ก็เลยเดินไปที่ห้องน้ำตะโกนถามว่า เอมอาบน้ำอยู่รึเปล่า 

เอมก็ตอบออกมาว่าอาบจะเสร็จแล้วรอเดี๋ยว


แล้วเอมก็เดินออกมาใส่เสื้อคลุมเรียบร้อย ไขกุญแจห้องแล้วเดินนำเข้าห้องไปก่อน 

น้ำตาลก็เดินตามเข้าไปแล้วปิดประตูให้เรียบร้อย มั่นใจว่าปิดประตูแล้วแน่นอน

เอมก็เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าแต่งตัว น้ำตาลก็เดินไปนั่งบนเตียงเอม



แล้วประตูก็มีเสียงกริ๊กแล้วเปิดออกช้าๆ 

เปิดจนกว้างพอที่คนจะเดินเข้ามาแล้วก็ปิดกลับดังกริ๊กเหมือนเดิม 

ลักษณะเหมือนมีคนเดินเข้ามา แต่ไม่มีใคร!!!

ทั้งน้ำตาลและเอมคุยกันอยู่ก็เงียบและมองหน้ากัน ไม่มีใครพูดอะไร



นี่คือเรื่องแรกที่หอนี้.....มันมีอีกค่ะ



---------------------------------------------------



เรื่องที่สองของหอ26 ช่วงใกล้สอบปลายภาคเทอมแรก 

มันจะมีช่วงเวลาอ่านหนังสือสอบกันอยู่ค่ะ หอพักนี้ห้องนึงจะอยู่กัน 4 คน 

เตียง 2 ชั้น 2 เตียง น้ำตาลนอนเตียงติดหน้าต่างใกล้ประตูเปิดไปที่ระเบียง


วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ เพื่อนๆในห้องหนีออกไปอ่านหนังสือกันข้างนอก 

ออยกลับบ้านในเมือง เจี๊ยบกะปอเรียนคณะเดียวกันเลยออกไปติวด้วยกัน 

น้ำตาลไม่ไปไหนขี้เกียจเลยนอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียง 

แล้วเปิดประตูระเบียงไว้ให้ลมพั มันเย็นดีค่ะ

อ่านไปอ่านมาก็หลับคร่อกกกกก......จนเย็นค่ำ


สะดุ้งตื่นขึ้นมาก็เดินออกไปล้างหน้าล้างตาที่ห้องน้ำข้างๆห้อง กะว่าจะมาอ่านหนังสือต่อ 

เอะใจ.....ทำไมประตูระเบียงปิดแล้ววะ????

สงสัยเพื่อนจะเข้ามาเอาของเลยมาปิดประตูให้เดี๋ยวยุงเข้า

แล้วก็อ่านหนังสือไปเรื่อยๆ จนสัก 2 ทุ่มได้ เจี้ยบกะปอก็เข้ามาชวนออกไปกินกาแฟหลังมอกัน 

ก็เลยออกไปด้วย นึกไงไม่รู้ก็เลยถามเพื่อนออกไปว่า

"เออ.....ตอนเย็นอ่ะใครเข้ามาปิดประตูระเบียงให้อ่ะขอบใจนะ"

สองคนนั้นก็บอกว่าไม่ได้เข้ามานะ เพิ่งเข้าไปตอนที่ชวนมากินกาแฟนี่แหละ



อิชั้นก็ตาเหลือกสิคะ ประตูระเบียงไม่ได้เป็นลูกบิดนะ มันเป็นแบบกลอนประตูอ่ะ 

แถมประตูที่ปิดก็ใส่กลอนเรียบร้อยอ่ะ......><"



---------------------------------------------------------



เรื่องสุดท้ายของคืนนี้นะคะ.....อิอิ

คณะสถาปัตย์สมัยนั้นพวกเรายังนอนสตูกันอยู่ค่ะ อยู่ทำงานจนเช้า นอนที่นั่นบ้าง ไม่นอนบ้าง 

แต่อยู่กันทั้งคืน แต่ละชั้นปีก็มีสตูดิโอเป็นของตัวเองค่ะ อาคารคณะส่วนสตูจะมี 2 ตึก 

ตึกแรกชั้น1 เป็นสตูพี่ปี 3 น้ำตาลอยู่ปี 1 จะอยู่ชั้น 2 ส่วนชั้น 3 เป็นของพี่ปี 5

แล้วอีกตึกนึงมีทางเดินยางเหยียดเชื่อมกันเป็นสตูพี่ปี 2 และปี 4 ค่ะ



ตอนปี 1 เรานอนสตูกันบ่อยมาก ทางเข้าด้านหลังคณะก็เปลี่ยวมาก 

ควรค่าแก่การเจอผีสุดๆ 5555++ แต่กลัวกันซะที่ไหนล่ะ 

ก็ยังคงทำงานและค้างคณะกันเป็นประจำ



มีช่วงนึง น่าจะเป็นปี1 เทอมแรกนี่แหละ ใกล้จะปิดเทอมแล้วก็ต้องจัดทรรศการกัน 

โดยโชว์ผลงานของนักเรียนปี 1 ทั้งชั้นปีว่าเราเรียนอะไรกัน 

โดยจะจัดตามทางเดินหน้าห้อง Lecture ในคณะค่ะ ทั้งชั้นปีก็มาช่วยกันทำ ประชุมกัน 

ร่างแนวความคิด ตกลงกันจะทำงั้นงี้ แล้วก็แบ่งหน้าที่กันไปทำ พวกปี 1 ก็เดินกันให้พล่านทั้งคืน 

ทำโน่นทำนี่ตลอดทั้งคืนหลายๆวันติดๆกัน

ทุกๆคืนแต่ละคนก็จะเจอเรื่องแปลกๆต่างกันไป



ป้าเอี้ยงมือเพ้นท์บอร์ดเจอน้องเด็กวิ่งผ่านหลังตอนยืนเพ้นท์บอร์ดอยู่

ป้าก็วิ่งตัวสั่นงันงกเข้ามาในสตู พร้อมขอให้เพื่อนไปยืนเป็นเพื่อนด้วยตอนทำงาน



ไอ้อุ้มเห็นผู้หญิงใส่เสื้อขาวผมยาว นึกว่าน้ำตาลกำลังจะเรียกให้มาช่วยงาน 

เค้าเดินหายเข้าไปในเสาเฉยเลย....อุ้มแทบล้มทั้งยืน



กุ๊กกิ๊กขี่รถไปซื้อกาแฟหลังมอให้เพื่อน ขากลับเจอคนยืนอยู่ตรงทางเข้าคณะ 

พอขี่เข้ามาใกล้ก็หายไป....แทบฉี่ราด



น้ำตาลเห็นเงาว๊อบแว๊บตลอดทั้งคืน เหมือนมีคนมาแอบดูเราทำงานกัน



เอี่ยมแอบไปนอนก็เจอน้องเด็กมาวิ่งเล่นบนตัวจนตื่น



พวกเราก็ได้แต่บ่นกันว่า เจองี้แล้วเมื่อไหร่งานจะเสร็จ ก็ก้มหน้าก้มตาทำงานกันไป 

หลบผีกันไป 5555++ จนพี่ปี 2 คนนึงก็มาเล่าให้ฟังว่า

ญาติเค้าเคยมารับเค้าที่คณะ และเค้าเป็นซินแส บอกว่า



"คณะนี้ลื้ออยู่กันได้ยังไง มีแต่ผีเด็กเต็มไปหมด เกาะอยู่ตามเสาเนี่ย 

ทุกต้นเลยนะ ที่ดินตรงนี้มันเป็นแอ่ง พลังและวิญญาณจะไหลมารวมกัน"



แต่พอเราเรียนและอยู่กะเค้าไป....เราจะชินกันไปเองค่ะ



Create Date : 11 สิงหาคม 2556
Last Update : 11 สิงหาคม 2556 5:42:19 น.
Counter : 1506 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

bemynails
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 69 คน [?]



ผู้หญิงธรรมดาที่ชอบช๊อปปิ้ง แต่งหน้า เพื่อความสุขเล็กน้อยๆของตัวเอง ในโลกการทำงานที่ผู้ชายเป็นใหญ่
งานออกแบบเป็นชีวิต....ก็ขอออกแบบชีวิตประจำวันด้วยสีสันบ้าง....

เพราะผู้หญิงก็ยังเป็นผู้หญิงวันยังค่ำ.... ^_^


ไม่อนุญาตให้ใช้ข้อมูลหรือชื่อ bemynails ในการนำไปอ้างอิงเพื่อขายสินค้าใดๆค่ะ


แอดเป็นเพื่อนกันใน facebook ได้ค่ะ

bemynails