ขณะนี้ยังไม่มีรูปที่ไปหาดเจ้าสำราญ จึงอ่านตัวอักษรกันไปก่อนก็แล้วกัน เริ่มก็จะยกที่ หญิงหวัก เล่าไว้มาประเดิมก่อน

..สงสารโอ๋จัง..ก็งานนี้ผู้ชายคนเดียว ผู้หญิง 8 คน(คิดดูแล้วกันนะ....)
...ปัทมา ใจ หนุ่ย อู๊ด(วรรณา) จี๊ด ตุ้ม(สุพิศ) หวัก พอพร้อมหน้ากัน ก็ดังนกกระจอก+ข้าวตอกแตก..ไม่รู้จะฟังใครดี ผ่านไป 2 ชม. หมดน้ำ 4 ขวด...ใจเสียงแหบเลย...
dinner ชายทะเล(..ดูดีเนอะ..) กลางสายลม และเสียงคลื่น..พร้อมกับครอบครัวของกร(..ลูกชายหล่อออ) พออิ่ม ก็มีเสียงจากป้าๆทั้งหลาย...ไปหาหวานเย็นในตลาดกินกันเถอะ...ไร้เสียงคัดค้าน..ก็ยกขบวนไปในเมืองเพชรฯ
พอถึงในเมือง...คุณป้าหัวใจซิ่งทั้งหลาย...เราไปหัวหินกันเถอะ...(โอ๋...หรือจะกล้าค้าน).....ตกลง..ไปเดินตลาดโต้รุ่งหัวหิน..กินหวานเย็นคนละถ้วย...แล้วกลับมานั่งเม้าท์ต่อ
จนเกือบตีสอง
ขอบคุณ ตุ้ม ที่ขับรถจากหลังสวน เพื่อพบเพื่อนๆ
ขอบคุณ ปัทมา ที่ดูแล จัดหาสถานที่
ขอบคุณ โอ่ ที่พาป้าๆไปเที่ยว


โดย: 5962 IP: 125.25.98.67 24 พฤษภาคม 2553 20:39:08 น.

สวัสดีตอนดึกๆ ฝันดีจ้า ^__^

ต่อด้วยข้าน้อยที่เมื่อวานนี้ไม่สะดวกเล่า เพราะเมื่อวานไปชลบุรีวันนี้กลับ พรุ่งนี้ก็จะไปอีก.........ช่วงนี้เห็นรถชลทุกวันเลย
เล่าคร่าว ๆแบบที่หญิงหวักเล่าบ้างนะ หลังจากที่มีการตกลงกันเป็นมั่นเป็นไม่มั่นแล้วว่าจะมีหนุ่ม ๆและครอบครัวใครไปบ้าง รวมทั้งหลายสาวใหญ่ที่ตกลงไว้ แต่ด้วยเหตุสำคัญระดับชาติ ทำให้หลายครอบครัว และ หลายคนต้อง cancel จึงเหลือเพียง 8 เซียนสาว กับ 1 หนุ่มผู้ฟังที่ดี เพียงแต่ครอบครัวของ ป๊ง รัษฎกร ไปพักที่ Fisherman’s Village ซึ่งเป็นที่พักที่น่าจะดีที่สุดในหาดเจ้าสำราญ แต่ไม่ไกลจากที่พักที่ “สถานพักฟื้นและพักผ่อน กองทัพบก” มากนัก ตั้งแต่ยามบ่ายที่ครบทีม เสียงก็เริ่มอย่างที่หญิงหวักเล่านั่นแหละ
.......อู๊ด วรรณา อยู่ใกล้สุด คือเพชรบุรี
.......ปัทมา กับ โยมสมใจ มาจากราชบุรี
.......หญิงหวัก คุณนายจี๊ด คุณนายหนุ่ย พรทิพา และข้าเจ้า จากบางกอก
................ที่มาไกลหน่อยก็ ตุ้ม สุพิศ ขับรถแบบเดี่ยว ๆมาคนเดียว จากหลังสวน ..............นับถือ นับถือ
................ที่มาไกลมาก ๆ ก็ ป๊ง รัษฎากร และ สามี From USA นับถือ นับถือ เช่นกัน

สำหรับตุ้มว่าต้องขับรถไกลจากหลังสวนไปเพชรบุรี แค่นั้นเพื่อน ๆกลัวจะเหนื่อยไม่พอ ให้ขับจากที่พัก เข้าเมือง เพชรบุรี ยังต่อไปกินน้ำแข็งใสคนละถ้วยที่ตลาดโต้รุ่งหัวหิน แล้วก็กลับ ..........สรุปจึงต้องสลบก่อนใคร ที่เหลือก็เป็นภาพที่หลาย ๆคนคงเคยเจอมาแล้ว คือมีหลายคนที่เพิ่งเจอกันเป็นครั้งแรกในรอบ 30 กว่าปี เช่น ปัทมา และ หนุ่ย พรทิพา โดยเฉพาะโยมสมใจคงจำกันได้บ้างนะว่า แกพูดช้า ช้าจนเราฟังไม่ทันเลย ข้าเจ้าฟังสาว ๆวัยสิห้าคุยกันจนเจ็บคอ ตีหนึ่งกว่า ๆก็ลาไปนอน
วันอาทิตย์ก็เตรียมเดินทางกลับ แต่ไปกินอาหารกลางวันกันที่ “ครัวเม็ดทราย” หาดชะอำ เสร็จก็แยกย้ายกันกลับ ส่วนข้าเจ้าก็อาสาเป็นสารถีไปส่งป๊ง สามีและลูกชายที่หัวหิน...............จากนั้นก็รวดเดียวถึงบางกอก

คราวหน้า................................มีต่อ แต่ยังไม่รู้ว่า.........ที่ไหน

บางท่านที่เข้ามาที่ เสวนา 6 และยังไม่เข้าไปที่เสวนา 5 ก็อย่าลืมแวะไปอ่าน ไปดูกันนะ มีสิ่งดี ๆเยอะที่นั่น ทั้งข้อคิด ข้อความดี ๆจากหลวงเตี่ยง และที่เด็ดอีกพอสมควร จาก ญ ไก่ ผดุงขวัญ

แก้ไขพื้นหลังblogให้หน่อย ตาลายอ่านไม่ออกครับ

Image File Not Found เต็มหน้า จอ..เลยง่ะ...
สีพื้นเข็มก็ดีไปอย่างเหมือนกัน..เวลาโพสต์..จะได้ตั้งใจกันอ่านมากขึ้น...

...แบบอัศวิน2 ว่า ช่วยทีเถอะ อ่านลำบากจริงๆ เมื่อวานนี้ก็เพิ่งไปตัดแว่น ที่ร้าน อ้อย-ลิ้มชุนกี่ หลังสวน มาหยกๆ

...พรุ่งนี้ วิสาขบูชา ขอชี้ชวน เพื่อนและครอบครัว หาโอกาส ร่วมทำบุญตักบาตร เวียนเทียน เพื่อพุทธบูชา น้อมรำลึกถึงพระบริสุทธิคุณ-ปัญญาคุณ-มหากรุณาธิคุณ ของพระพุทธศาสดา

...พระพุทธเจ้าในทัศนะของ อจ.พุทธทาส สวนโมกข์ ไชยา มี3องค์ 3แบบ
1.พระพุทธเจ้าที่เป็นบุคคล เรียกว่าพระพุทธเจ้าในประวัติศาสตร์ อย่างบุคคลทั่วๆไป/ทำการบูชาด้วยดอกไม้ ธูปเทียน เดินเวียนประทักษิณด้วยกาย กล่าวคำด้วยวาจา ทำใจน้อมส่งไปถึง
2.พระจิตที่ตรัสรู้ จิตของบุคคลที่สมมติเรียกว่าพระพุทธเจ้า คือ จิตที่ปราศจากกิเลส/บูชาด้วยการทำจิตให้ปราศจากกิเลส ตามแบบอย่างพระพุทธเจ้า
3.อิทัปปัจจยตา หรือ ปฏิจจสมุปบาท คือ ธรรมธา-ตุ มีอยู่ตามธรรมชาติ เป็นอนันตกาล มีสิ่งนี้จึงต้องมีสิ่งนี้(มีเหตุ-มีผล)/บูชาด้วยการทำให้รู้แจ้ง ทำให้ดับทุกข์ได้

...ภาพสัญลักษณ์ หรือเครื่องหมายแทนพระพุทธเจ้ามี 5 อย่าง
1.พุทธจักษุ/ดวงตาของท่านผู้รู้ หมายถึง ปัญญา
2.ดอกบัวบาน/พุทโธ ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน และสอนให้ผู้อื่นรู้ ปลุกให้ผู้อื่นตื่น ทำให้ผู้อื่นเบิกบาน
3.ต้นโพธิ์-ใบโพธิ์/ปัญญาตรัสรู้
4.ธรรมจักร/วงล้อพระธรรมที่หมุนไป ไม่มีวันหยุด
5.สถูปที่เก็บพระพุทธธาตุ/ธาตุรู้ พระองค์ทรงมี และนำออกมาใช้อย่างสุดสมบูรณ์ยิ่ง

...เจริญพร...

ขออภัยเพื่อน ๆ ไม่ได้เข้ามาดู ไม่รู้ว่ามันลายไปหมด แก้ไขแบบนี้ไปก่อนนะ ดึก ๆ จะเข้ามาใหม่

I want to thank friends for the good time at the Haad Chao Samran Beach. It was great to see most everybody again. My family and I are very happy and touched by the warm friendship, kindness and the help with the transportation provided. We are very grateful.

Take care and later.

Rassa

ต้องขอโทษเพื่อน ๆ ด้วยที่ไม่สามารถไปร่วมสังสรรค์ที่หาดเจ้าสำราญ (เพชรบุรี)ตามที่ได้ตกลงรับปากกับปัทมาและสาวิตรีไว้ เนื่องจากบริหารเวลาไม่ลงตัวคือต้องทำหน้าที่คุณแม่ที่ดีต้องไปรับลูกสาวซึ่งเสร็จสิ้นจาการฝึกงานที่ ปตท.เคมิคอล จ.ระยอง ก็เลยไม่ได้ไปเล่านิทานหรือเรื่องความหลังที่สนุก ๆ ให้เพื่อน ๆ ได้ฟังกัน คิดว่าโอกาสต่อไปคงไม่พลาดแน่นอน สัญญา ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

เสาะเผี๊ยะ แปลว่าดอกบัวสีขาว .(ไม่ได้เก่งภาษาจีน..ปัทมาบอกให้ตอน ม.ศ.2)..เข้ากับวันวิสาขบูชา..เลย..ทำบุญไหว้พระให้จิตใจสงบนะคะ...แผ่เมตตาให้เจ้ากรรมนายเวรด้วย....

-.....ให้อิจฉาวันคนไปเที่ยวที่หาดเจ้าสำราญโทรแซว..เรา...ซึ่งกำลังหัวฟู..ระวังตัวให้ดีงานนี้..มีเอาคืน..
-งานเยอะมาก..ไว้อาทิตย์หน้า จะเข้ามาโพสต์ใหม่

ไก่และลูกสาวที่น่ารัก

ส่งภาพที่โรงแรมที่พักให้ดู พนักงานที่โรงแรมดูแลเป็นอย่างดีเพราะเป็นแขกทีพักนานที่สุดขณะนี้ โรงแรมชื่อแก่งสะพือริเวอร์ไซด์ ซึ่งอยู่ริมแม่นำมูล
และแก่งสะพือ ตามตำนานแก่งสะพือเป็นคำเพี้ยนจากคำว่าซำพืดซึ่งภาษาส่วยแปลว่างูใหญ่หรือพญานาค ตำนานโบราณได้กล่าวขานว่า แก่งสะพือเป็น
ดินแดนที่ เจ้าแม่พระพือสิงสถิตย์อยู่ (ตามรายละเอียดที่แนบให้)
ไม่ต้องเป็นห่วงงานทุกอย่างทันตามกำหนดแต่ต้องเข้มงวดเพราะเวลามีน้อยและต้องทำให้เจ้าของงานพอใจ เพราะงานที่จะสร้างใหม่ใหญ่กว่าที่ทำอยู่
ถึงสิบเท่า พ่อรู้ว่าช่วงนี้งานแม่มากและต้องเตรียมตัวสอบด้วยแต่ก็ไม่เกินความสามารถแม่ไก่หรอก ส่วนลูกสาวสองคนก็ค่อยๆพูดไม่ต้องกังวลมากเด็กวัยรุ่น
รุ่นใหม่ต้องคอยเตือนตลอดอย่าเบื่อ พ่อกลับกรุงเทพฯวันอาทิตย์(30/5/53)ไม่ต้องห่วง

รักและคิดถึงมากๆ
พ่อ

ไม่รักกันจริง..ไม่Copy อีเมล์ของสุดที่รักให้อ่านแก้เซ็ง..กันหรอกน่ะ...หวานซ่ะ......

วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่จะอยู่ในกทม. พรุ่งนี้ (29พค.)จะเดินทางกลับอเมริกาแล้วค่ะ ความคิดถึงเพื่อนๆและประเทศไทยจะติดตรึงในใจไปอีกนาน

ขอขอบคุณเพื่อนๆที่หาดเจ้าสำราญเป็นอย่างมาก ขอให้ทุกท่านมีความสุขและรักษาสุขภาพนะคะ

เมื่อวานนี้เป็นวันพระใหญ่ วันวิสาขบูชา ก็ไม่ได้ไปเวียนเทียนหรือทำบุญอะไรพิเศษอย่างที่หลวงเตี่ยงบอกหรอก ไหว้พระที่บ้านเท่านั้น แต่ยังมีธรรมะอยู่ในใจเสมอ และสิ่งสำคัญที่เป็นการย้ำสำหรับลูก (เป็นคำสั้น ๆที่บอกลูก ๆให้จำไว้เป็นคติประจำบ้าน)และตัวเอง คือ "คิดดี ทำดี มีสติ"

อู๊ด วรรณา ร่วมจ่ายเงินเข้ากองทุน 1,000 บาท (ส่วนรายละเอียดกองทุน ติดตามวันที่ 3 มิ.ย.)
อัศวิน2..คราวหน้าคงเจอกันได้แล้วนะ เพื่อน ๆคิดถึง
ง้อ........ถ้าในงานมีง้ออยู่ด้วย เพื่อน ๆจะสนุกเพิ่มอีกหลายเท่า คราวหน้า ก็อย่าพลาดอีกเน้อ
ไก่........เชื่อแล้วล่ะว่า สมบูรณ์ และ อบอุ่นดี น่ารักมาก
ป๊ง .......ออกจากโรงแรมเมื่อ ตี4 ป่านนี้คงลอยอยู่บนฟ้า ถึงแล้วส่งข่าวด้วย ยังได้เจอกันอีก
คุณเพื่อน ๆที่ถ่ายรูปตอนไปหาดเจ้าโปรดทราบ ช่วยส่งรูปให้เพื่อน ๆได้ดูกันบ้าง อย่าลืม อย่าลืม อย่าลืม....

ต้องไปต่างจังหวัดอีกแล้ว .....ชล-เพชรบุรี

ได้รับรูปจากจี๊ดบ้างแล้ว.........ค่ำ ๆจะกลับมา แล้วจะลงให้ดู

ป๊งมาถึงบ้านแล้วค่ะ ยังเหนื่อยและง่วงนอนมากๆ จะพยายามส่งรูปถ่ายไปให้โอ๋เอามาลงในบล็อก...ขอขอบคุณโอ๋และเพื่อนๆที่หาดเจ้าสำราญ อย่างสุดซึ้ง...หวัก, ปัทมา, จิ๊ด, ตุ้ม, วรรณา, พรทิพา, สมใจ...และขอขอบคุณ อัศวิน,ไก่ (ผดุงขวัญ) เป็นอย่างสูง ทั้งสองคนน่ารักมากๆๆที่โทรฯมาให้กำลังใจ และเพื่อนๆทุกท่านถึงแม้ไม่ได้เอ่ยชื่อ ป๊งขอส่งความระลึกถึงค่ะ

มีคนเลี้ยงไก่ 2 คน

คนที่ 1 ทุกเช้าจะเอาตะกร้าเข้าไปในโรงเรือนเลี้ยงไก่ แล้วก็เก็บ "ขี้ไก่" ใส่ตะกร้ากลับบ้าน!!
แล้วทิ้งไข่ไก่ให้เน่าไว้ในโรงเรือน
เมื่อเขาเอาขี้ไก่กลับถึงบ้าน ทั้งบ้านก็เหม็นหึ่ง ไปด้วยกลิ่นขึ้ไก่ !!! คนทั้งบ้านต้องทนกับกลิ่นเหม็น!!!

คนเลี้ยงไก่คนที่ 2 เอาตะกร้าเข้าไปในโรงเรือนเลี้ยงไก่ เก็บ "ไข่ไก่" ใส่ตะกร้าเอากลับบ้าน
เขาเอาไข่ไก่ลงเจียว กลิ่นหอมอบอวลไปทั่วบ้าน คนทั้งบ้านได้กินไข่เจียวแสนอร่อย ไข่ไก่ที่เหลือเขาก็
เอาไปขาย แล้วได้เงินมาใช้จ่ายในบ้าน ทุกคนในบ้านมีความสุขมาก.....

ในชีวิตของเรา พวกเรา เป็นคนเก็บ "ไข่ไก่" หรือ เก็บ"ขี้ไก่"

เราเป็นคนเก็บ "ขี้ไก่" โดยเฝ้าแต่เก็บเรื่องร้ายๆ แย่ๆที่เกิดขึ้นในชีวิตเราไว้ในหัวของเรา และมี
ความทุกข์ตลอดเวลาที่คิดถึงมัน!!!

หรือเราเป็นคนที่เก็บ "ไข่ไก่" เราจดจำสิ่งที่ดีๆที่เกิดในชีวิตของเรา และมีความสุขทุกครั้งที่คิดถึงมัน!!

คนเราส่วนใหญ่ชอบเป็นคนเก็บ "ขี้ไก่"
เราถึงต้องเป็นทุกข์ตลอดเวลา เรื่องความเสียใจ ความผิดพลาด ความเจ็บใจ ฯลฯ มักจะติดอยู่ในใจ
ของเรานานเท่านาน

ถ้าเราอยากมีความสุขในชีวิต เลือกเก็บ "ไข่ไก่" กับชีวิต
ทิ้ง "ขี้ไก่" ไปเถอะ ชีวิตของเราจะได้มีความสุขซักที ...




จงยังประโยชน์ ณ.ปัจจุบัน

ให้ถึงพร้อม ด้วยความไม่ประมาทเถิด

...พระไม่ต้องเป็นภาระในการโกนหัวแล้ว เพราะถูกถอนอยู่บ่อยๆ...ยอม...ขอปลีกวิเวก...(ที่แล้วมาพลาดพลั้งไป หรือล่วงเกินท่านใด มากบ้าง น้อยบ้าง ขอรับผิดชอบ ขออภัยเพื่อนๆทุกคนด้วย)

...เย็นนี้ ไปร่วมบุญงานศพพร้อมกับสุทิน เพิ่งกลับมา
..."ศพคุณแม่ บุญธรรม ศรีวิลัย อายุ 82 ปี" (แม่ของสิงโต/อจ.สมศักดิ์) ทำบุญที่บ้านด่าน
...รายนามเจ้าภาพ
26 พ.ค. - บุตร ธิดา
27 พ.ค. - ครอบครัวสิริยานิกร/เธียรทศพล
28 พ.ค. - ครอบครัวไชยวัฒน์/โมระมัต/พุทธาวุฒิไกร
29 พ.ค. - ครอบครัวพลาลิขิต/ภูมิระวิ/หจก.วีนัส จิวเวลลี่
30 พ.ค. - ครอบครัวรัตนาลังกาล/รร.พิชัยรัตนาคาร ระนอง/ผู้นำ ต.วังตะกอ
31 พ.ค. - รร.สวนศรี/ครอบครัวพริ้มแก้ว
1 มิ.ย. เวลา 12.09 น.ฌาปนกิจวัดแหลมทราย

...เจริญพร...

มีเพื่อนส่งอีเมล์ให้ไก่เนื่องด้วยประเทศไทยตอนนี้ มีผู้คนแบ่งฝ่ายกันมากโดยเฉพาะในกรุงเทพ ....จะมีคนจนเมืองและคนชั้นกลางต่างเลือกสีชัดเจน..เขาจึงรณรงค์ให้คนไทยอย่าโกรธกัน...ให้เอาชนะใจตัวเองให้ได้...ดีกว่า..เหมือนในสุภาษิตตอนเด็กๆที่พวกเราคงได้ยินกันเสมอว่า..ถ้าเอาชนะตัวเองไม่ได้ก็อย่าหวังชนะคนอื่นเลย....ไก่อ่านอีเมล์แล้วก็รู้สึกเป็นสิ่งดีน่าประทับใจ..ก็อยากมาฝากให้เพื่อนฝูงกันค่ะ...ไก่ไม่ได้เป็นคนดิบคนดีอะไรนักหรอก...เพียงแค่Copy เค้ามา...

เพื่อนหลายคนโชคดีที่ไม่อยู่ในกรุงเทพฯที่แสนวุ่นวาย.....วันนี้เปิดเรียนทุกระดับตั้งแต่อนุบาล-มหาวิทยาลัย..รถติดหนักมาก..รถมอเตอร์ไซค์..รถซาเล้ง.รถกะบะ ..รถบรรทุก..รถเมล์และฯลฯ...พวกที่อยู่ในกรุงเทพฯจะกระอักตาย...แล้วความมีน้ำใจ...มรรยาทในการขับรถ..หาได้น้อยมาก..บางครั้งไก่ยังโดนตัดหน้ากระทันหัน...บางครั้งก็โดนผู้ชายซึ่งเป็นคนขับด่าด้วยภาษามือ...(คงไม่ต้องอธิบายไว้เค้ายกนิ้วไหนให้นะคะ..)..
...ช่วงนี้เขาอภิปรายสภากันค่ะ...คนในเมืองใหญ่ก็ดูข่าวไป...อยากจะเขี้ยงทีวีก็หลายครั้ง..นอกจากมีแต่คนพูดจาโกหกพกลม....
..ไก่ก็มีญาติธรรมส่งอีเมล์ธรรมะให้อ่านเรื่อยๆ..เพราะทราบดีว่าไก่นิสัยแย่..ได้อ่านธรรมะ..จะได้มีสติตั้งรับได้บ้าง...
ชีวิตคนเรา..เดี๋ยวก็ไปสู่บ้านเก่ากันทั้งนั้น...ไม่มีอะไรยั้งยืนได้ซักอย่าง......มีชีวิตในขณะนี้ก็เพียงอยู่ได้เพราะมีความทุกข์พอทนได้เท่านั้น...

--เพื่อนๆได้เห็นรูปที่หาดเจ้าสำราญหรือยังคะ...ทุกคนสวยสง่า..กันมาก..ดู Happy เป็นที่สุด...ไปดูกันซิคะ...จะได้หายคิดถึงกัน...Bye..Bye...

...อาการของอาตมางวดนี้ สาหัสมาก จะบากหน้าไปพึ่งพาหมอภาส(ศัลยแพทย์) ท่านก็คงไม่รับเย็บ เพราะตรวจดูสภาพคนไข้แล้ว เละมากๆ ไม่มีที่จะลงเข็ม แถม..มีกลิ่นเหม็นยิ่งกว่าไข่เน่า อีกต่างหาก
...ขั้นสุดท้าย เข้าตาจน ยอมจำทนรักษาบาดแผลด้วยตนเอง ก็ไม่รู้ว่า ต้องใช้ระยะเวลาเยียวยานานเท่าใด อาการจะทุเลา พอได้โผล่หน้าเข้ามาบ้าง ดูลาดเลาลึกๆแล้ว มีทีท่าจะไม่หาย มีแต่จะ"หายหน้า..เสียสูญ"ไปเลย
...เออ !!..สมนำหน้าตัวเอง อยู่ดีไม่ว่า..แกว่งขาหาเสี้ยน...

...เผลอสติ พูดพลั้ง-คะนองปากเกินไป ไม่เหมาะกับสมณสารูป ต้องขอโทษเพื่อนๆอีกครั้ง

...เจริญพร...

นมัสการ หลวงเตี่ยง
เกิดอะไรขึ้นหรือ เท่าที่ผ่านมาก็ไม่ได้มีอะไรที่น่าจะทำให้ถึงกับต้องขอโทษขอโพยเพื่อน ๆ หรือถึงกับต้องปลีกวิเวก เรื่องพูดพลั้ง หรือคะนองปาก ก็ไม่เห็นมี คนที่ได้อ่านข้อความของเหลวงเตี่ยง ทุกข้อความมีการสรุป มีข้อคิดทั้งนั้น อย่าได้คิดอะไรมากเลย มีอะไรดี ๆ ก็เอามาเผยแผ่เพื่อน ๆต่อไปดีกว่า อย่าเพิ่งท้อ เป็นเหมือนเดิมต่อไปเถิดครับ

เมื่อวานได้โทรไปหาตู่ เห็นว่ากำลังยุ่งเรื่องซื้อ-ขายทุเรียน มีการซื้อขายกันตั้งแต่ค่ำยันสว่างทุกวัน รู้เรื่องงานแม่ของสิงห์โตแล้ว แต่ยังไม่สะดวกไปและยังไม่รู้ว่าจะฝากใครช่วยดำเนินการดี เมื่อคืนเป็นคืนสุดท้ายของการสวดด้วย จึงได้ช่วยประสานงานให้ โดยติดต่อให้ แหลม (สกล มังกรแก้ว) ให้ช่วยไปเอาเงินที่ตู่ จำนวน 3,000 บาท เพื่อไปช่วยงานในนามของ "สวนศรี'17" ขอเป็นเจ้าภาพร่วมด้วย แต่การสื่อสารอาจไม่ครบหรืออย่างไรไม่ทราบ เท่าที่หลวงเตี่ยง copy มาให้ดู ไม่มีชื่อรุ่นเราเป็นเจ้าภาพ แต่คิดว่าสิงห์โตคงรู้

ขอแสดงความเสียใจกับสิงห์โตและครอบครัวด้วยนะ

เค้าเป็นคนเขียนไม่เก่งเลย! และบางทีก็พูดไม่ค่อยออกด้วยซ้ำไป! บางครั้งคิดว่าเป็นปัญญาอ่อน...อิอิ...ได้อ่านคำคมที่เพื่อนๆ, หลวงพี่ และไก่เขียนมาก็รู้สึกเห็นพ้องด้วย ดีใจที่ได้อ่านเป็นวิทยาทาน... เดี๋ยวนี้โลกเปลี่ยนไปไกลมากนะ น่าเห็นใจ และเป็นห่วงที่คนไทยมีความแตกแยก แบ่งฝ่ายกัน คงเป็นเพราะหลายสาเหตุ? แต่ส่วนใหญ่แล้ว เป็นเพราะเศรษฐกิจใช่ใหม? การประท้วงจบไปแล้ว แต่ปัญหาคงยังไม่จบ และคงจะมีต่อไปอีกเรื่อยๆ พูดถึงความไม่รัก ไม่สามัคคี ความเห็นแก่ตัวและก้าวร้าวของมนุษย์แล้ว มันมีทุกแห่งในโลก จะต่างกันที่ภาษาและวัฒนธรรม...ไปเมืองไทยครั้งนี้คิดว่าต่างจังหวัดสนุกกว่า และอากาศดีกว่าในเมืองหลวงมาก สักวันถ้ามีการแบ่งย้ายความเจริญของกรุงเทพเข้าต่างจังหวัดบ้าง ก็ดูจะเป็นความคิดที่ดีนะ

ขอให้เพื่อนๆมีความสุขตามสถานะของท่านนะคะ

Dear friend Singhto, Pi Sak (Archan Somsak), Pi Usa and all family members,

I just learn now that your mother has been in peace recently. I am deeply sorry that I can not attend the funeral because of the distance.

I am praying with respect to the Lord Buddha to inspire you and all of your family members to recover from sorrow due to the loss, and go on with strength and happiness.

I always remember you, Khun Singhto and Pi U-Sa ( your elder sister who was in the same class as my elder sister at Wat Khun Nguen school). Pi Sak taught Agricultural class for boys at Suansri. Pi U-Sa was one of the greatest chair-ball player from the elementary school. I always remember her.

I am not sure if you would get my messages here. I would appreciate if anyone who reads this blog and knows Singhto's address, would be kind to let me know at Vanchartpra@hotmail.com. then, at least, I can send Singhto a letter. Thanks so much.



Vanchart Pradabmooksiri,

White Plains, New York.

สวัสดีค่ะ สิงโต,

ขอแสดงความเสียใจกับการสูญเสียของคุณแม่บุญธรรม ศรีวิลัย คุณงามความดีที่ท่านได้ทำไว้จะเป็นที่จดจำโดยลูกหลานตลอดกาล ขอให้ท่านไปสู่สุคติ

รัษฎากร

Dear Khun Vanchart,

How are you? It is good to talk to you again and I know you've been with us everyday. I am doing fine, just getting back from Thailand few days ago and trying to adjust myself back to the normal routine. Are you going to Thailand in the next few months? Have a great time ka!

Best regard,

Rassa

...ขอรายงานตัว กลับมาจิ้มเหมือนเดิม...หลังจากไปหลงแสงสี...เอ้ย..ม่ายช่ายๆ..ไปหลง เกลียวคลื่น+สายลม+แสงแดด+เพื่อนอีก 12 คน...
...หลวงเตี่ยง ...เกิดอะไรขึ้นคะ...สงสัยว่าน้ำเย็นแก้วเดียวคงเอาไม่อยู่...อจ. สุทิน ช่วยราดน้ำสัก 1 ถัง เถอะ จะได้หายร้อนตัว หรือนิมนต์ไปนอกกุฏิตอนฝนตก คงจะดีนะ
...ไอทะเล จากหาดเจ้าสำราญ ...ยังไม่จางหาย...ขอเก็บตกมาเล่าต่อนะ...คืนวันเสาร์( 22 พ.ค.) จบลงพร้อมเสียง
ของปัทมา...พรุ่งนี้เราจะไปซื้อปาท่องโก๋ มาให้กินนะ...
ตื่นเช้า..เราพบภาพประทับใจ....ตุ้ม นอนให้ปัทมานวดอยู่
หน้าบ้าน..พร้อมเสียงบ่น...ว่าเมื่อคืน...ได้ยินเสียงปัทมากับใจ กระซิบคุยกันไม่ยอมหลับนอน...สักครู่ก็ชวนกันไปเดินเล่นที่ชายหาด....พร้อมกับมีบางคนทวงปาท่องโก๋...
ปัทมาตอบว่า....วิเคราะห์แล้ว ไม่ดีต่อสุขภาพ จึงไม่ซื้อให้เพื่อนกิน...โอโฮ..หวังดีกับเพื่อนจริงๆ....( ที่แท้...ลืมจ๊ะ)
...มื้อกลางวัน..สั่งอาหารหลายอย่าง...แต่หนุ่ย เสนอเมนูยำจานเด็ด ทำเอาพวกเราขำ(เกือบ)กลิ้ง แต่ตุ้มไม่รู้จัก...
จนต้องกระซิบเฉลย...จึงบางอ้อ...ใสเจียนะ...บอกใน blog ไม่ได้...ถามหนุ่ย ดูเองนะ....

...ขออนุญาต ระบาย...หัว..
...ที่สวนศรี 17 อาตมาเข้ามาติดตามอยู่ทุกวัน แต่จากนี้ไปจะสำรวมวาจา คำพูด ให้มากขึ้น คือ จะพูด/แสดงความคิด ให้น้อยลง (จะเอนไปทางนักอ่าน)

...รู้สึกด้วยตัวเองว่า ระยะนี้จิตใจเปราะบางเสียเหลือเกิน หดหู่ หงอยๆไม่ค่อยคึกคัก ความคิด ความอ่าน การตัดสินใจหรือทำกิจเกือบทุกเรื่อง ออกแนวเสียศูนย์ มั่วๆ มึนๆ สับสน โลเล เป็นกังวลโน่นนิดนี่หน่อย ไม่รู้ว่าเป็นอาการปกติของวัยทอง หรือวัยใกล้โลง ใครหรือ ญ.หวัก รพ.กลาง มีความรู้ช่วยอธิบายหาทางแก้ไขที นี่ขนาดอยู่ใกล้กับธรรมโอสถทิพย์ ยังไม่รู้จักหยิบใช้ อาการจึงไม่ค่อยสู้ดี แต่ยังไง ก็จะเพียรพยายามๆๆๆ หาวิธีทางปรับสมดุลย์ ต้องเจอแน่นอน เพราะทางพระยืนยันแล้วว่า"ไม่เกินความเพียรพยายาม"

...เจริญพร...

...แหม !!..ยังอดใจไม่ได้ ติดใจเมนูยำ ของสาวหนุ่ย

...ถ้าให้ทาย น่าจะเป็น"ยำชายชั่ว"/ยำไข่แมงดา
...หรือไม่งั้นก็ แอม..แอม..."ยำหัวเป็ด"
...หรือนอกเหนือจากนี้ มีทีเด็ดกว่าอีก ช่วยเฉลยด้วย เผื่อทีจะได้วานลูกศิษย์ช่วยจัดหามาลองดู

...เจริญพร...

Dear Rassa,

Thanks for your messages. I'm glad to hear from you. Did you have fun in Thailand? Actually, I'm pretty hectic with my job here and so on. I stay very late every night. I rarely can go to bed before 1 am.

Yes, I plan to go back home in BKK in August for my mom's birthday. Also, I might be able to see a few friends in Launsuan, Surat, and Nakorn Sri. Let's see! I really like the south of Thailand and I plan to look for something to do to keep me busy before I'm retired from here in next a few years.

Take care yourself.

Regards,

VP.

...ถึงแม้สถานการณ์การเมือง หรือความแตกแยกของคนไทย ยังไม่สงบเข้ารูปเข้ารอย แต่เมืองไทย-คนไทย ยังเพียบพร้อมด้วยเสน่ห์ ไม่สิ้นมนต์ขลัง ดูซิ...รัษฎากร เพิ่งเดินทางกลับไปหมาดๆ ยังละเมอฝันถึงอยู่เลย วันชาติ ก็เช่นกัน เริ่มวางโครงการ จะมาสร้างวิมานที่เมืองไทย ทั้งนี้ อาตมาคิดว่า"กลุ่มเพื่อนสวนศรี17"เล็กๆไม่กี่คนนี่แหละ เป็นพลังแฝงอยู่ด้วย วันชาติจะมาเดือนสิงหา ก่อนสังสรรค์สวนศรี17ประจำปีเสียอีก เพื่อนๆเตรียมติดไฟ ต้มนำร้อนรอท่าได้เลย เพราะหนุ่มใหญ่มาจากภูมิภาคอากาศหนาว มีหิมะตก เมื่อมาโดนนำร้อน การต้อนรับจะได้"อบอุ่น"

...เจริญพร...

...ปรับจุดสมดุลย์เข้าที่ดีแล้ว ไม่เป็นบ้าแล้วครับ อาตมาขอกลับคืนเข้าสู่สภาพสามัญ...

...ทางพระสอนว่า รอยเท้าสัตว์ที่ใหญ่กว่าสัตว์ใดๆ คือ รอยเท้าช้าง ฉันใด ข้อธรรมะต่างๆทั้งหมด "สติ"คือธรรมะข้อใหญ่สุด ทุกข้อธรรมที่เหลือจึงรวมอยู่ในสติ ฉันนั้น...
...สรุป...จะทำ(กาย)/พูด(วาจา)/คิด(ใจ) จึงต้องมีสติกำกับอยู่เสมอครับ

...ขอพูดเรื่องติดพัน จากเมื่อวาน
...ไม่เห็นมีสาวๆท่านใดที่ร่วมทริปชะอำ ออกมากล่าวแย้งคำเฉลยเมนูยำจานเด็ดของสาวหนุ่ย ถือว่าที่ทายไว้ถูกต้อง ปัดโธ๋..เอ้ย..ไม่เห็นเป็นเรื่องเสียหายสักหน่อย หรือแปลกอะไรเลย เพราะคำเฉลย ญ.หวัก ก็แย้มแพลมออกมาแล้ว 2 จุด
1."ตุ้ม/สุพิศ ไม่รู้จัก" ไม่ใช่แต่ตุ้มคนเดียว ปัทมา/สมใจ ก็ไม่รู้จัก จะให้เธอบอกว่ารู้จักได้ไง แปลก !! เพราะเธอต่างก็ไม่มีผัว
2."ใสเจียนะ...บอกในblogไม่ได้" แสดงว่า ต้องมาในแนวคำผวน....เปะเลย
...ก็คล้ายกับคำจีนว่า"เสาะเผี๊ยะ"/บัวสีขาว นั่นแหละ คำแปลก็แฝงอยู่ในคำไทยว่า"ปัทมา"

...ที่นี้ขอเล่าเพิ่มอีกเรื่องว่า ครั้งหนึ่งในลักษณะทริปชะอำนี่แหละ บรรยากาศริมทะเล ซีฟู๊ด เมนู จึงได้รับเลือกให้เป็นตัวเอก อาหารต่างๆก็ถูกทยอยสั่งมาเรื่อยๆ หนึ่งในหลายรายการ เป็นหอยแมลงภู่อบหม้อดิน ไม่มีปรุงอะไรเป็นพิเศษ เหมือนปกติทั่วไป คนหนึ่งหยิบหอยจะป้อนเข้าปาก แต่ช้าก่อน ไม่ประมาทกลัวถ่ายท้อง ให้ อย.ทำหน้าที่ตรวจสอบก่อน ใช้จมูกดมกลิ่น.."ฮึ..หอยเหม็น" อย.ชูป้ายแสดงห้ามผ่าน
เพื่อนอีกคนหนึ่งนั่งอยู่ขอบโต๊ะฝั่งโน้น หันมองตามเสียงบอก แล้วพูดว่า"เฮ้ย..!!..ไหนละไม่เห็นมี"
เพื่อความชัวร์ คนแรกก็เอาหอยเข้าใกล้จมูก ทดสอบซำ ยำคำเดิมว่า"หอยเหม็น"พร้อมทั้งยื่นส่งให้คนที่2รับไป
คนที่2พลิกมองหาดู ก็ไม่เจอ ยืนคำเดิม"เฮ้ย..!!..ไหนละไม่เห็นมี" พูดจบ ส่งหอยเข้าปาก เคี้ยวกลืนหายไป(แกถือคติว่าท้องเสีย ดีกว่าเสียของ)
...เพื่อนอีกคนหนึ่งในโต๊ะ พูดขึ้นมาว่า"เรื่องกลิ่นจะให้มองเห็นได้ไง"ทั้งกล่าวเตือนว่า"ใครเหม็นอย่ากิน ใครเห็นก็อย่ากิน ใครเห็นแล้วจะกินก็ไม่ว่า ใครกินแล้วเกิดเปลี่ยนใจคายทิ้งออกมาก็ได้ หรือใครจะเคี้ยวกลืนลงไปด้วยก็ตามใจ"

...เป็นเรื่องคนละจินตการแท้ๆ

...เจริญพร...

"มีบุญมาบอก"
ขอรบกวนเพื่อนๆ ให้คำแนะนำ/ตำหนิ ได้เต็มที่ครับ อาตมาให้ใช้สิทธินั้น เดี๋ยวนี้ ถือเป็นการเอาบุญ ไม่เป็นบาป กับพระก็สอนได้ ไม่มีห้ามไว้ อาตมาเป็นคนเข้าใจง่าย ออกจะเกรงใจคน จนน่ารำคาญด้วยซำ

เอ๊...........วันนั้น มื้อกลางวันที่ชะอำ รึว่านั่งไกลสาวหนุ่ยไปหน่อย จึงไม่ได้ยินเมนูเด็ด ทั้ง ๆที่ไปกับเขาด้วย แต่ไม่รู้เรื่อง (หรือว่าสาว ๆเขาตั้งใจให้ไม่ได้ยิน) ส่วนคำเฉลยจะตรงกับที่หลวงเตี่ยงเดาไว้หรือไม่....3S กับ 3M ช่วยออกมา confirm ด้วย

และแล้วของจริงของแท้ ® มีลิขสิทธิ์ด้วยนะ ก่อนหน้านี้ไปคิดเอาเองว่า ไม่อยู่กับร่องกับรอยหรืออะไรทำนองนี้ล่ะ แล้วจะปลีกวิเวกอีกต่างหาก แต่วันนี้บอกว่า "ปรับสมดุลย์ได้แล้ว" เหมือนเดิมแล้ว ซึ่งโดยส่วนตัวแล้ว เห็นว่าก็ปกติดีอยู่แล้ว เพราะในบทสรุปในการ post แต่ละครั้งก็มีข้อคิดติดมาด้วยอยู่แล้ว ยิ่งของวันนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับจินตนาการ ยิ่งชัดเจนว่า เป็น "หลวงเตี่ยง" ตัวจริง จิ้ม(เสียง)จริง อยู่คุยกับเพื่อน ๆต่อไปเถิด ไม่ต้องปลีกวิเวกหรอกครับ

หลวงพี่น่าจะสึกออกมาเป็น stand up comedian นะ!

Dear Khun Vanchart,

I had a great time in Thailand despite the curfew and the political difficulty. My husband's flight on May 16th was canceled (due to the tornado warning) and it was rescheduled to arrive at 11:15 pm on May 19th. The Bangkok curfew started on May 19 at 8:00 pm - 6:00 am. At around 4:45 pm, I left for the airport. The traffic jam was so heavy and everybody was frantically leaving for home to beat the curfew. I thought in my mind, 'Am I going to make it?' Because the taxi driver seemed reluctant to take me there. Complaining and griping about the possibility of not getting back on time and being fined by police. 'What if he tells me to get out of his cab', I thought. But it was fortunately I made it there at 6:00 pm. Though my husband's flight was delayed, he arrived at midnight. We stayed at the resort hotel near the airport. Now it may sound like a fun adventure but it was a bit scary at time.

It was great to see friends at the beach and the time we spent together is priceless. It will be in my memory for a long time. I started to feel homesick days before leaving for the US. Despite the political instability, Thailand is a unique place like no others. The charm and friendliness of Thais are truly sincere and innocent. It'll be a great choice of place for retirement. I, too, thought about retiring there after coming back from the reunion last year. First, I thought at the srinakarind dam, Srisawat district in Kanchana Buri, there is beautiful scenery with mountainous green forest. As time goes by, I started to change my mind because I don't want to look at the mountain all day long. I will want to be in the city sometime. Maybe I'll go south. The beach sounds better. Oh well, I have more years to think about it yet.

I understand your busy working life. It is tough to go to bed past 1 am. I hope you'll eventually find more time to rest and get lots of sleep as best as you can.

Take care,

Rassa

...ตามเข้าไปดูรูปทริปชะอำหน้าโน้น เพื่อค้นหาคำตอบว่า 3Sกับ3Mคือท่านใดบ้าง ? เจอเพื่อนหลบมาโพสต์อยู่4ราย ไม่นับโอ๋ มี ญไก่/ผอ.กุ๊ก/อจ.เคียง/ญ หวัก, อาตมาชวนให้มาแจมในหน้านี้

...จากรูปที่18 พ้นจากบางอ้อ เลยไปถึงชะอำ ปรากฏว่า..
...3s/3single คือ ตุ้ม-สุพิศ/ปัทมา/สมใจ
...3m/3marrier คือ หนุ่ย-พรทิพา โชคอำนวย/หวัก-อุ่นเรือน รัฐวินิจ/จี๊ด-อัจนา Aj.

...เหลือบไปเห็นข้อความภาษาอังกฤษยาวๆ...อื้อ...งานเข้า...
...ดูคำลงท้าย เป็นของสาวป๊ง
...ดูคำขึ้นต้น.."เดียร์ คุณ วันชาติ" โล่งใจ, ถ้าเป็น"ไฮ ออล เฟรนด์" ก็ค่อยยังชั่ว มีข้ออ้างหลบหลีก ปล่อยให้เฟรนด์คนอื่นทำหน้าที่ได้ ซึ่งผลงานดีกว่าอาตมาแน่นอน แต่ถ้าขึ้นนำมาว่า"นมัสการ หลวงพี่"ที่นั่นแหละ..ไอ้หยา.. แม่เจ้าเอ๊ย...ใช้เวลาร่วมเดือนแหละ กว่าจะแปลความได้ถูกต้อง ไม่งั้นก็ต้องวุ่นวาย เรียกหาล่ามมาช่วยแปลให้..จำเป็นจริงๆก็ต้องว่ายนำไปพลาง แปลไปพลาง นำเข้าจมูกเสียงดังฟุดฟิดๆ

...พูดถึงได้อ่านภาษาอังกฤษบ่อยๆก็ดีเหมือน มีประโยขน์หลาย เช่น สุขภาพแข็งแรง เพราะต้องเป็นคนว่ายนำเป็น แข็งนำ สำคัญดำนำต้องทน(คือแปลความดำนำส่งเดช) อีกอย่างเป็นการเพิ่มทักษะด้านจินตนาการ เพราะอ่านไป แปลไป ถูกต้องตรงบ้าง ถูกต้องแต่ไม่ตรงบ้าง แปลไปตามจินตนาการของตัว ที่อยากจะให้เป็นไปบ้าง เป็นต้น หรือท่านใดพอเห็นประโยชน์ ตรงจุดไหนอีก ช่วยต่อยอดที...

...เจริญพร...

....นมัสการ หลวงเตี่ยง หวัด(ไม่ดี)ดี..เพื่อนทุกคน...หลวงเตี่ยงห้ามลองยำ เมนูของหนุ่ยเด็ดขาด...ขืนลอง...มีสิทธิขึ้นหน้าหนึ่ง แน่นอน...และที่ทายมาไม่ใช่...แต่ใกล้เคียง..ดีใจที่หลวงเตี่ยง กลับสู่สามัญได้..ทำให้เพื่อนๆหลายคนเป็นห่วง...เพราะเท่าที่จำได้...หน้าผากก็ไม่ได้กินพื้นที่เท่าไร?...ก็คงเป็นเช่นที่...เราเลี้ยงไก่แบบปล่อยตามธรรมชาติ...เวลาเก็บไข่ก็อาจติดขี้ไก่มาบ้าง...เลอะบ้าง...เหม็นบ้าง...ทำความสะอาดกันได้...อย่าคิดอะไรมาก...
....วันชาตินอนดึก เพราะงานยุ่ง...แต่ของหวัก...คนยุ่ง..และมีพฤติกรรมที่ทำให้เรา ได้ฝึกความอดทนและทน..ทน..ทน..ก็คิดว่าเป็นสิ่งท้าทายนะ..
....กว่าจะถึงเวลาที่วันชาติกลับมา...สาวๆคงได้พบปะสังสรรค์กันก่อน แน่นอน
....ทริปหาดเจ้าสำราญ..ปลอดแอลกอล์ฮอล์คะ..(ขอเสียงปรบมือหน่อย....ขอบคุณจ้า)

ด้วยความพยายามทั้งวัน ในเรื่องเมนูเด็ดของ M(ไทย)หนุ่ย สรุปจำได้แค่ลาง ๆ ไม่ชัดเจน ว่า วันนั้นเมื่อสาวหนุ่ยพูดเสร็จทุกคนก็หัวเราะ รวมทั้งป๊ง รัษฎากร ด้วย ยังมีใครคนหนึ่งถามป๊งเลยว่ารู้เรื่องหรือที่หัวเราะ ป๊งตอบว่ารู้เรื่อง แต่.........มีสาวคนใดคนหนึ่ง หรือ 2 คน (ไม่รู้ว่าจะเป็นโยมสมใจกับคุณป้าปัทหรือไม่) ที่คิดตามเมนูนั้นไม่ทัน เลยไม่ได้หัวเราะพร้อม ๆเขา.........ยังงี้ใช่มั้ย ญ.หวัก

ใช่แล้วก่อนวันชาติจะมาถึง คงมีโปรแกรมก่อนแน่นอน ว่าแต่จะเป็นทิศไหน ยังไม่แน่ แต่น่าจะยัง concept เดิม คือไม่ไกลจากกทม.มากนัก แต่ถ้าจะไปที่ไกลมากก็น่าจะเป็น เขื่อนแถว ๆบ้าน "เมืองเนาว์" ....คราวที่แล้วปรบมือให้ที่สามารถปลอดแอลกอล์ฮอล์ได้ แต่คราวหน้า ไม่รับประกันเน้อ

ช่วงนี้อยู่ในระยะรักษาตัว ใช้เวลากับหน้าจอให้น้อย ๆหน่อย

หวัดดีจ้ะเพื่อนๆ

บอกตรงๆว่าตอนแรกไม่รู้เรื่องหรอกว่าพูดอะไรกัน จนเพื่อนคนนึงบอกว่าให้เติมตัว ย ยักษ์ ก็พอจะเดาออกว่าเป็นการเล่นคำ เลยหัวเราะ นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้ว และลืมไปแล้วว่าเป็นยำอะไร?

...โอโฮ..!!!..ยังมียำทีเด็ดกว่าที่ทายไปซะอีก อะไรจะปานนั้น แต่..เอ๊ะ..บรรยากาศชายหาด เป็ดสัตว์บก ไม่ใช่ อ้อ..!!..ซีฟู๊ด เมนู จริงๆด้วย...."ยำหอย มดตะนี"..

...ช่าง ส. ฟังดู พยาบาลเขาติดเบรคเหล้าเบียร์แล้วนะ งวดหน้าต้องแอบๆแล้วละ แต่ไม่เป็นไรหรอก มีโอ๋ช่วยยืนบังอยู่ เธอคงมองไม่เห็น ถึงเห็นเธอก็ไม่ต่อว่าหรอก เธอใจดี..

...หน้าผากไม่กว้างหรอก ตอนนี้ลามยึดพื้นที่ไปแล้วครึ่งหัว แต่เนื่องจากพระต้องโกนหัว เลยมองไม่ค่อยรู้ชัด เตี่ยของอาตมา ใจยุติธรรม มอบมรดกไว้ให้ลูกคนสุดท้อง คนเดียว..(เตี่ยอาตมาหัวล้านครับ)

...ต่อจากเมื่อวาน เรื่องข้อความภาษาอังกฤษฉบับเดียว หลายท่านอาจพูดว่า แหม..!!..ใช้เวลาแปลร่วมเดือน เว่อร์เกินไปมั้ง มีเครื่องคอมพ์ก็จับยัดบังคับให้มันช่วยแปลซิ มัวโง่อยู่ได้ แป๊บเดียวรู้เรื่อง ใช้เวลาไม่ถึงวันด้วยซำ นั่นถูกต้อง สำหรับหนุ่ม/สาว รุ่นดิจิตอล อาตมารุ่น พ่อหลวน/เด็ดพูดไม่ซัด ย่อมงกๆเงิ่นๆ
...ที่เขียนมาแนวนั้น เพราะอาตมาใช้จินตนาการ โน่น.....ส..มั..ย..โน้..น..น..น สมัยเรียนช่วงชั้น ม.ต้น/ม.ปลาย/ม.มหาลัย เฉพาะ ม.ต้น นุ่งกางเกงขาสั้นสีกากี(สีเทือกนี้ พระกลัว) ปักหน้าอก ส.ศ.สีนำเงิน(สีเทือกนี้ พระชอบ) ถ้าเจอกับวิชาภาษาอังกฤษ อาตมาใช้วิธีการอย่างนั้นจริงๆ รู้สึกหอบเหมือนว่ายนำนั่นแหละ อาการดังว่าจึงยังจำได้อยู่ มั่นใจว่าเพื่อนหลายๆคนก็คงเคยเป็นเหมือน แต่บางท่านอาจไม่ก็ได้ เพราะได้คะแนนท๊อปวิชาภาษาอังกฤษ

...แต่จริงๆของจริงๆ คือ เรื่องที่อาตมาเขียนมาทั้งหมด ไม่ใช่เรื่องจริงทั้งหมด จะเป็นเรื่องตลกด้านๆละมากกว่า...

...เจริญพร...

...??...เรื่องสัปดนวันละนิดจิตแจ่มใส ที่อาตมาเขียนเล่าๆมา มีใครเคยผ่านสายตามาก่อนหน้ามั้ย? สัปดน กับ ลามก คนละความหมายนะครับ.

ต่างกันแน่นอนสำหรับ สัปดน กับ ลามก
ลามก ติดลบมากว่า สัปดน ถ้าเป็นคนก็
คนสัปดนยังดูดีกว่า คนลามก .....ใช่มั้ย

ส่วนเมนูเด็ด ก็คลุมเครือกันต่อไปก็แล้วกัน ไว้ไปเฉลยในทริปหน้า และทริปหน้า ไม่น่าจะปลอดแอลกอล์ฮอล์เนาะ
ทั้งนายช่าง ทั้งหนุ่มtot ทั้งหนุ่มนักบิน แถมยังมีคนขับรถอีก

...เมื่อเช้าลืมถามไปว่า โอ๋ เป็นโรคอะไร ต้องพักรักษาตัว ? อาตมาขอส่งความปรารถนาดี ขอให้โรคจางหายไป ในเร็ววัน จะได้กลับมาทำหน้าที่มือติดกาว ตามปกติต่อไป

...เพื่อนๆอย่าได้เที่ยวหิ้วแจกัน ดอกกล้วยไม้ ไปเยี่ยมไข้นะ บางคนเขาถือ...กล้วยไม้/ใกล้ม้วย...

...นายช่าง ที่ว่า คือ ส-ม-ยศ/หนุ่มtot คือ สมศักดิ์-บุศ/นักบิน คือ สุมิตร/คนขับรถ คือ ตุ้ม-สุพิศ.....อาตมาเข้าใจถูกต้อง???

...เมนูเด็ด ที่อาตมาทายไป ถ้ายังไม่ถูก อย่าเพิ่งรีบเฉลย ไว้ฝึกสมอง ดักอัลไซเมอร์

...เจริญพร...

...อาตมา รอจะพูดธุระกับ ญไก่ อยู่2-3เรื่อง เธอยังไม่เข้ามา ขอแปะคำปรึกษาไว้ก่อนเลย เผื่อทีเธอมีวันว่าง จะได้อ่านและลองคิดดู ว่าจะมีโอกาสเป็นไปได้มั้ย..
...ขอเริ่มเลยนะ ไม่ต้องไหว้ครูให้เสียเวลา..

...1.ญไก่..จุ๊..จุ๊..จุ๊..เป็นเรื่องลับเฉพาะ ระหว่างเราสองคน คือ พระ กับ she กติกาข้อบังคับแรก ต้องกล่าวคำสาบาน ห้ามพูดบอกใครเด็ดขาด...ให้เขาอ่านเอง...
...เรามารวมหัวกัน เขียนหนังสือแนวจับฉ่าย หลอกขายพวกป้าๆลุงๆ แถวละแวกนี้ ดีมั้ย ? หน้าตาดูซื่อๆเซ่อๆทั้งนั้น หลอกง่าย เชื่อพระเถอะ..แต่..เอ๊ะ..ถ้าเผื่อขายไม่ออก พวกป้าๆลุงๆหลอกเอาฟรีละ ทำไงดี ? she เป็นคนรับผิดชอบนะ เพราะพวกป้าๆลุงๆที่เที่ยวเดินเตร่ วางมาด วางใจได้ยากเหมือน แต่ละท่านหน้า..ดูโง่..แต่..ฉลาด..ทั้ง..น้าน..เขี้ยวงี้คมกริบ..

...2.พูดก็พูดเถอะ เรื่องการเขียนหนังสือ ถ่ายทอดประสบการณ์นี่ อาตมาเคยให้คำแนะนำกับคุณพงษ์ศักดิ์ สวนนายดำ ไว้แล้วเมื่อปีกลายว่า คนเก่งแบบไม่ธรรมดาอย่างคุณนั้น ต้องทิ้งผลงานไว้ เขียนหนังสือนี่แหละ เพราะมันมีเหตุผลอยู่ว่า คุณพร้อมทุกอย่าง ผ่านประสบการณ์มาเยอะแยะนับไม่ถ้วน เส้นทางเดินของคุณรอบโลกแล้วนะครับ ไม่ใช่รอบที่1ด้วย แถมดีกรี"ทูตส้วม"อีกต่างหาก..ลงปากกาเลย..ได้เวลาแล้ว..
...ผลปรากฏว่า..เหลว..จนป่านนี้ อาตมาไม่เคยได้อ่าน
...นี่คือ งานชิ้นที่2 ของ ญไก่ ช่วยเป็นผู้จุดชนวนใหม่ ให้แก่คุณพงษ์ศักดิ์ ดูที ถ้าหัวเหล็กแก๊สไม่มี ขอเบิกฟรี ที่สำราญแก๊ส

...คุณโอ๋ ก็เหมือนกัน เริ่มเขียนได้เลย อจ.เคียง จุดเหล็กไฟรอไว้นานแล้ว ... อจ.เคียงช่วยเป็นภาระ ป้องๆลมไว้หน่อย อย่าให้ดับ..

...งานชิ้นต่อไป 3.แต่นี้ไป เธอคือบุคคลที่ต้องรับหน้าเสื่อเป็นล่ามประจำblog แปลภาษาต่างประเทศเป็นไทย ให้เพื่อนๆได้เข้าใจตรงกัน (ยกเว้นภาษบาลี เพราะอาตมาเคยเห็น ขนาดเขียนยังไม่ถนัด) ไม่ใช่ว่าท่านอื่นมีความสามารถไม่พอ แต่ดูแล้วเธอคล่องตัวที่สุด (เพื่อนท่านอื่นว่ามั้ย) จะได้ช่วยโอ๋ อีกแรงหนึ่ง

...งานโบว์แดงทั้ง3 ญไก่ พร้อมเมื่อไหร่ ปฏิบัติงานได้ทันที ไม่ต้องรอคำสั่งซำ

...ระดับเงินเดือน เดือนนี้ มิถุนายน มี 30 วันครับ...

...เจริญพร...

...ญไก่...

...เริ่มทดลองงาน จากฉบับ"เดียร์ คุณ วันชาติ" จาก"สาวป๊ง" ได้เลย ขอเชิญ...

...เจริญพร...

...เมนูยำ ของหนุ่ย ทำให้เราหลายคนหาคำตอบ แม้คนไกลอย่างป๊ง ก็เข้ามาร่วมวงด้วย...ตั้งรางวัลดีกว่า...ตอบถูก ..มีรางวัล...(..รับที่หนุ่ยจ๊ะ...) คนที่หัวเราะก่อนเพื่อนคือใจกับปัทมา..(อย่าคิดว่า โยมไม่รู้นะ..) ส่วนไม่รู้จริงๆคือตุ้ม
...ทริปนั้นปลอดแอลกอฮอลล์ ด้วยเหตุการณ์และเหตุผลหลายประการ ที่สำคํญคงเพราะ '' ตาเฒ่า ทั้งหลายเบี้ยว''
..เป็นเสียงบ่นจากสาว(เหลือ)น้อยนางหนึ่ง??..
...ทริปต่อไปคุยกันบ้างแล้ว แต่ยังไม่ตกลง..เขาค้อ..วังน้ำเขียว...สวนผึ้ง...ทุ่งดอกกระเจียว..เฮ้อ.เลือกไม่ถูกเลย...แต่ห้ามนัดตรงวันพระเด็ดขาด สงสัยจะมีแต่สาวน้อยร่วมทริปนะซิ...ท่านผู้ตรวจฯเคลียร์งานเร็วๆนะ...มีงานรอ อีกหลาย jobs จ๊ะ..

...ง้ำ ง้อ..ทำไมเงียบหายไปละ...คิดถึงนะ..ตุ๊ก..เป็นอย่างไรบ้าง...งานหลวงหรืองานราษฎร์ละ..ที่รัดตัวอยู่...
...ตุ๊ก(กาญจน์) คงยุ่งกับงานขาย(ต้นไม้+ประกัน)นะซิ
...จี๊ด..ออกเวรแล้ว มาคุยกันบ้างนะ

พิมพ์ข้อความยาวเหยียด แต่พอกด Submit เกิดข้อผิดพลาด..........หายไปหมดเลย

ไว้เปิดเป็น blog พิเศษเฉพาะ เรื่องกองทุนสวนศรี'17 ให้เพื่อน ๆได้ดูต่างหากทีหลังนะ ตอนนี้บอกใหม่สั้น ๆ ดังนี้
ตู่ได้เปิดบัญชีแล้ว เป็นธนาคารกรุงไทย สาขาหลังสวน โดยใช้ชื่อตู่คือ พรทิพย์ พุทธรัตน์ เลขที่บัญชีคือ 804-0-18301-4 เหตุที่เป็นชื่อตู่ ตู่แจ้งว่าทางธนาคารไม่อนุญาตให้ใช้ชื่อกองทุนหรือชื่ออื่น ๆ (ไว้ถามตู่ให้ชัดเจนอีกครั้ง) และยอดเงินที่ตู่เปิดคือ 7,000 บาท จากเดิม
...รวบรวมกันครั้งแรกที่ Dailry Queen ได้ทั้งหมด 15,000 บาท
...หลวงเตี่ยงสมทบอีก 1,000 บาท รวมเป็น 16,000 บาท
...ใช้ช่วยงานเพื่อน 3 ครั้งครั้งละ 3,000 เป็นเงิน 9,000 บาท
...จึงเหลือเงินอีก 7,000 บาท (ที่ตู่ไปเริ่มเปิดบัญชี)
... ยังมีเงินที่เพื่อน ๆสมทบในงานปาร์ตี้ที่บ้านแก้ว ยุทธนา อีก 12,200 บาท
... อู๊ด วรรณา สมทบล่าสุดที่หาดเจ้าสำราญ อีก 1,000 บาท
... รวมที่โอ๋ต้องโอนเช้าบัญชีเป็นเงิน 13,200 บาท
... สรุปเงินกองทุน ณ ตอนนี้เป็นเงินทั้งหมด 20,200 บาท

นี่ขนาดย่อ ๆยังยาวเลย ที่พิมพ์ไปแล้วหลายเรื่อง รวมทั้งเรื่องนี้ด้วย หายไปหมดเลย จะเริ่มใหม่และพิมพ์ให้เหมือนเดิม อารมณ์มันก็ไม่ใช่ซะแล้ว เรื่องบัญชีสัญญาไว้ว่าจะมาบอกในวันที่ 3 มิ.ย. ........ลืมซะสนิท จากข้อความที่พิมพ์แล้วหายไปได้พิมพ์ชื่อตู่ เรื่องว่าตู่ได้หายไปจาก blog ทำให้นึกขึ้นมาได้ว่าจะมาแจ้งเรื่องเลขบัญชีและรายละเอียดต่าง ๆ ตอนนี้ก็สรุปเป็นว่า...จะเปิด blog เฉพาะ แล้วจะแจงรายละเอียดให้ได้ดูความเคลื่อนไหวกันตลอดไปก็แล้วกัน

ท้ายนี้ ขอเฉลยหลวงเตี่ยง 2 เรื่อง 2 ปริศนา แต่ที่แน่ ๆ ทั้ง 2 ปริศนา ไม่มีเรื่องเมนูเด็ดของ M(ไทย) หนุ่ยเลย
....เรื่องแรก ที่ต้องห่างจอบ้าง เพราะกำลังรักษาเรื่องอาการที่กำเริบเกี่ยวกับ "หมอนรองกระดูเคลื่อน" อาการอยู่ในขั้นที่มีสิทธิ์เป็นคนมีบุญได้ (มีแค่นั่งกับนอน)

....เรื่องที่สอง คนขับรถที่ว่านั้น ไม่ใช่ตุ้ม สุพิศหรอก แต่เป็นคนคนเดียวกันที่เป็น "หมอนรองกระดูกเคลื่อน" ครับผม

..วะ..!!!..ที่ทายไปยังไม่ถูก..อะไรจะวิเศษกว่านั้นอีก..ยำอะไรของแก/สาวหนุ่ย..ฮาย..!!..เปรี้ยวปาก อยากหามาลอง ที่ไหนพอมีขายบ้างละ หรือมีแต่ที่เพชรบุรี..

ยำชายชั่ว..ไม่ใช่..จานนี้เคี้ยวมัน คล้ายๆเคี้ยวถั่วเขียว
ยำหัวเป็ด..ไม่ใช่..จานนี้ตักกินมาก เจ็บหัว
ยำหอยมดตะนี..ไม่ใช่..จานนี้คงแพงระยับ เพราะกว่าจะหาได้สักจาน คิดดู
ยำหูหมี..ก็ไม่น่าจะใช่..จานนี้พอเสาะหาได้ ราคาพื้นๆ

..???..อือ..อ..อ..พอมองเห็นจุดพิรุธ..ญหวักว่า"ลงข่าวหน้า1"/สาวป๊งว่า"เติม ย.ยักษ์"..

...อ้อ.อ..!!..จ๊าก..!!!..ข่าวพาดหัวแน่นอน ปาราชิก โดนจับสึกด้วย.....".ยำยายเพชร."

..ถ้ายังทายไม่ถูก อาตมาขอยอมแพ้ เจอกับคุณยาย หายอยากแล้ว..
..เฮ้ย..!!..ขำอะไรของแกกันนักหนา..

.เจริญพร.

ปาราชิก คือ ข้อพระวินัยที่มีโทษสูงสุด4ข้อ-เสพเมถุน/ลักขโมย/เจตนาฆ่ามนุษย์/อวดอุตตริมนุสธรรม

..โอ๋..จากรูป ขนาดใส่เสื้อผ้าสีเข้ม ยังดูพองไปทุกส่วน คงตามใจต่อมนำย่อยมากไป

....หลวงพี่ที่เคารพ เพื่อนๆที่แสนคิดถึงทุกๆๆๆๆๆๆท่าน
...ไชโย ดีใจจัง ฮิๆๆๆๆๆๆ ยำของสาวหนุ่ย ยังไม่ผุ้ใดทายถูกเลย
....เอ้า เฉลยดีกว่ารู้สึกบาป
...แต่เอ นั่งนึกดู ถ้าเฉลยจะเป็นบาปกว่า100เท่า ไม่เอาดีกว่า ปล่อยให้เป็นปริศนาของ "ยำ" ต่อไปดีกว่า
....เอ้า ใครทายถูก มีรางวัลให้ เหมือน ญ หวัก บอก
....เพื่อนๆ ตอนนี้ เงียบหายไป หนุ่ยก็เพิ่งมาดู เพราะต้องต่อสู้กับธุรกิจอยู่ ปวดหัวเหมือนกัน ในสถานการณ์บ้านเมืองขณะนี้ ( โดยเฉพาะเดือนที่ผ่านมา ) อิจฉาตาร้อน หลวงเตี่ยง จังเลย ได้อาศัยใบบุญที่สงบ และร่มเย็นในผ้าเหลือง ( สงบ .... จริงหรือเปล่า สงสัยเหมือนกัน)
Trip ต่อไป ขอแสดงความเห็นด้วยคน นะจ๊ะ วังน้ำเขียวน่าจะ โอ สุด ไหม ! เพื่อน
.... แล้วเจอกันนะ เพราะติดงาน ต้องไปงานศพ แม่เพื่อน อีกแล้ว ปลงไหม ! เรา หลวงเตี่ยง .... มีธรรมดีๆ
ก็โปรด เพื่อนๆ โยมๆ ใน กทม. ด้วยเถิด

...โอ๋....
ดูแลรักษาสุขภาพตัวเองดีๆนะ เป็นผลมาจากที่ต้องขับรถบ่อยและใช้เวลานานหรือเปล่า
ขอร่วมวงทายปริศนาด้วยคน ตัวเองเป็นคนชอบกินเหล้า กับแกล้มประเภทยำเป็นจานโปรดทีเดียว ไปที่ไหนก็จะสั่ง ต่างประเทศยิ่งชอบสั่ง ขอทายว่า..ยำ...ปลา....เจ๊ด

...จุ๊..จุ๊..ท่าน ส.ว. ทั้งหลาย..ระวังจะโดน ท่านอาจารย์ดุเอานะ....คุยกันเรื่องยำ เดี๋ยวเขาก็คิดว่าพวกเราทะลึ่งนะ...หรือจะยอมรับดี..ทะลึ่งบางเวลา...(แต่บ่อยครั้ง??)
หนุ่ยเอ้ย..บาปจะตกที่ใครละ คนพูดหรือคนพิมพ์...หลวงเตี่ยง คงแค้นใจแย่แล้วล่ะ...ทายก็ไม่ถูก..หากินก็ไม่ได้...เปลี่ยนเรื่องดีกว่า..สาวฝายท่า ทำไมเงียบหายไปล่ะ..หรือกำลังรักษาดวงตา...ถ้าร้อนมาก ก็ปรึกษาหวักได้นะ..
โอ๋..รีบรักษาตัวนะ

SIN-SIN-SIN-SIN-SIN


???????????YAM-HAE-YAI-KEE' ??????????????


@@@@@@@@@
^^^^^^^^^^
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

THE END



KON KAE'.

...ทั้งก๊าก..ทั้งจ๊าก...
.เมนูยำของสาวหนุ่ย ที่เพื่อนๆร่วมส่งมาชิงรางวัล คงหนีไม่พ้นแล้วละ
."ยำปลาเจ็ด"ของอัศวิน2 จานนี้ทานมากคงเมื่อยตัวแย่
."YAM-HAE-YAI-KEE"ของ Yam Yam SAP SAP จานนี้คงเคี้ยวไม่ไหว เมื่อยกราม อย่างดีก็แค่ ทอก-ทอก-กลืน

.ญ หวัก...อาตมาว่า ท่าน ผอ./อจ.ท่านคงไม่ต่อว่าอะไรหรอก เผื่อทีเที่ยวเสาะหาด้วยซำ เพราะท่านคงเคยผ่านรสยำมาแล้ว มากต่อมาก

.สโลแกนที่ว่า"สัปดนวันละนิดจิตแจ่มใส" เพื่อนๆคงเคยคุ้นหูกันดี เป็นของ"นายศุขเล็ก"อดีตนักเขียนการ์ตูนชื่อดัง/นักคอลัมนิสต์/นักรนณรงค์เพื่อสังคม/และอีกหลายๆนัก ยกเว้น สุนัข ชื่อจริงของท่าน"ประยูร จรรยาวงษ์" ปัจจุบัน ท่านไม่ได้แจ้งระบุไว้ ว่าประกอบอาชีพอะไร?ที่ไหน?
.คาดว่า คงอาศัยอยู่กับเมีย ชื่อ"นางฟ้า"ที่"นครสวรรค์"(ท่านลาโลกนี้ไปหลายปีแล้วครับ)

.เจริญพร.

.อจ.ยุพดี อาสา สอนคณิต ชั้น ม.2 ท่านเคยพูดกับอาตมา นอกรอบ คือนอกเวลาสอน ด้วยเสียงในฟิล์ม"โกวิด เทอนี้ กลิ้งเหมือนเม็ดหนุน เผล็ดไปเผล็ดมา จับไม่อยู่ ลื่นมือ"
.ตรวจทานดีแล้วครับ พิมพ์ไม่ตกหล่น กลิ้ง..ไม่มี..กลอก..ตามครับ ถึงตามก็ตามไม่ทัน เพราะกลิ้ง.......ไปไกลแล้ว

กลายเป็น YAM GO SO BIG ไปซะแล้ว ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ เมื่อก่อนคุยเรื่องอะไรก็ตามที คนไกลอย่างวันชาติ ลงท้ายชื่อด้วยคำว่า "THE BOY" แต่พอคุยเรื่องยำ คำลงท้ายกลายเป็น "KON KAE'" หรือ "คนแก่" ไปทันที ยิ่งคุยเรื่องยำ ยิ่งทำให้ยิ่งแก่กันยิ่งขึ้น ขอปิดบัญชีเรื่องยำไว้ก่อนนะ หลังจากทริปหน้า รับรองกว่ากระจ่างแน่ ๆ แต่ตอนนี้ก็ลืม ๆกันไปก่อน

เกล็ดย่อยเกี่ยวกับ "นายศุขเล็ก" เป็นเรื่องที่น่าสนใจ สมัยก่อนได้เห็นผลงานของท่านบ่อย ๆตามหน้าหนังสือพิมพ์ ปัจจะบันยังพอหาได้จากการรวมรวมของลูก ๆ (ลูกสะไภ้) ทำเป็นตำราอาหารไทย ๆ ที่ดูแล้วน่ากินทั้งนั้น ประยูร จรรยาวษ์ ว่าไว้ "สัปดนวันละนิด จิตแจ่มใส" เป็นธรรมดาเมื่ออยู่ในกลุ่มเพื่อนสนิทเรื่องแบบนี้ต้องมีบ้างแน่นอน กับคนอื่นเราคงไม่กล้ากันหรอก

ทริปหน้า มีผู้ฟันธงมาก่อนคนแรกแล้วคือสาวหนุ่ย ฟันธงคือไม่มีให้เลือกที่อื่นใด ๆทั้งสิ้น ยายแน่มาก เอ๊ย...นายแน่มากสาวหนุ่ย ซึ่งความเป็นไปได้ที่นี่ก็มีมากมาย เป็นสถานที่พักผ่อนที่กำลังนิยมในยามนี้ พอ ๆกับสวนผึ้ง แต่คราวที่แล้วไปย่านเมืองเพชรซึ่งไม่ไกลจากราชบุรีมาแล้ว คราวหน้าจึงเปลี่ยนทิศซะบ้าง ไปให้ไกลอีกนิด คนที่มาไกลอย่างตุ้ม สุพิศ หรือคนอื่น ๆก็ใช้โดยสารรถทัวร์หรือเครื่องบินก็ได้ ลงที่กทม.แล้วต่อ "รถเพื่อน" สะดวกกว่าเยอะ
ส่วนสถานที่คงต้องปรึกษากัน ถ้าสถานที่ที่เพื่อนเราคือหนุ่มtot (สมศักดิ์ บุศราทิศ) ไปเริ่มปลูกเป็นรีสอร์ทไว้ ยังไม่แล้วเสร็จเราก็ไปหาอื่นก่อนก็ได้ เสร็จเมื่อไหร่ค่อยไปอุดหนุนกัน ขอเสียงสนับสนุนด้วย

.เห็นว่าเพื่อนๆมีรหัสใช้กันส่วนตัว อาตมาเลยนึกสนุกด้วย..
เช่น ตอนนี้ถ้าเอ่ยถึง อัศวิน2 ก็หมายถึง สุมิตร, หนุ่มtot/สมศักดิ์-บุศ, ช่าง ส./สมยศ,บ่าวแก้ว/ยุทธนา,คนคอน/ผอ.กุ๊ก-กิตติ,หนุ่มNY/วันชาติ,สาวPVL/หนุ่ย-พรทิพา,สาวtot/สาวิตรี,สาว กฟผ./ป้าปัท(เธอยังไม่แก่หรอก แต่เรียกตามโอ๋),จี๊ดAj./อัจนา(Aj.ยังไม่รู้ที่มา),คุณโยม/สมใจ,สาวป๊ง/รัษฎากร,นึกถึงใครได้อีกละ..อ้อ..เด็กฝ่ายท่า/ญ.ไก่,สาวหล่อ..เอ้ย..ไม่ใช สาวตุ้ม/สุพิศ,อาจารย์(มีอยู่หลายท่าน)ตอนนี้หมายถึง อจ.เคียง
.ที่ยังเป็นปริศนาอยู่ก็"ภูเขาเงิน" ส่วน"Yam Yam SAP SAP"ที่ทายเมนูยำของสาวหนุ่ย ไม่ต้องเฉลยใครก็รู้ อาตมาบอกแค่ว่า งวดที่ผ่านมา หวยออกหมายเลข 874 แต่เพื่อเป็นการฟันธง เธอคือ vi-ii-iv-o

.คำแนะนำสำหรับ ญ.หวัก ชื่ออย่างอื่นได้ทุกรหัส จะเป็น ฟอร์มสีขาว/สาวopd. อะไรก็ได้ตามใจ อาตมาขอสงวนชื่อ"หวักเหงก" อย.ไม่อนุญาตครับ.

.สำหรับของอาตมา-vixvi-มาจากอักษรโรมัน i-1/v-5/ix-9 อ่านออกเสียงว่า"วิกหวี่"ไม่มีคำแปลทั้งไทย-อังกฤษ แต่ก็ใกล้เคียงกับแมลงหวี่ในภาษาไทย ที่คอยรบกวนลูกตา/หูของชาวบ้าน ยังดีที่ไม่ไปรบกวนส้น.........(ตีน)

.เจริญพร.

.เกือบลืมไปอีกท่านหนึ่ง..เด็กดอง..ท่านทำงานแถวอีสาน ถ้าเพื่อนๆจะไปเจอตัว คนละเส้นทางกับนครสวรรค์นะครับ..อย่าหลง

ทริปหน้า "วังน้ำเขียว" เห็นด้วยหรือไม่ ไปหรือไม่ไปก็ ให้ความเห็นได้

มีชื่อเพื่อน ๆที่หายไปจาก blog นานมากแล้ว บางคนก็มาครั้งสองครั้งก็หายไป เช่น ผอ.ประหยัด, ธวัช (รายนี้จะครบรอบ 1 ปีในการ post วันที่ 15 มิ.ย.นี้ครับ), เด็กดอง (รายนี้คงต้องใช้ไม้ตาย ที่สาว ๆคงรู้ดีว่าไม้ตายคืออะไร ไม่งั้นไม่ยอม post), ตู่ พรทิพย์, เล็ก ไพฑูร (คนนี้ยังไม่นานมาก), ปุ๋ย บุญทิพย์ (มาแว๊ปนึง) และอีกหลาย ๆท่าน รวมถึงคนที่อ่านอย่างเดียว (ก็ดีใจแล้วที่มีเพื่อน ๆคอยตามข่าวคราว ด้วยการอ่านอย่างเดียว เมื่อถึงวันเลี้ยงรุ่นปีนี้ก็ไปเจอกัน คุยกันแบบตัวเป็น ๆก็ยิ่งมีความสุขไม่น้อย) ไม่ว่าเพื่อนอยู่ที่หลังสวน กทท. หรือจังหวัดอื่น ๆ เช่น จ.ตาก ที่เคยมีเพื่อน(ของเพื่อนเรา)มา post แทน ก็เดา ๆเอาว่าเพื่อนเพื่อนของถวัลย์ ใช่หรือไม่ก็แสดงตัวด้วย

มีเพื่อนเรา 2S เช้าไปกินขนมจีนย่านใกล้ ๆบางยี่โร แล้วซื้อไปถวายหลวงเตี่ยงด้วย พอมื้อเที่ยงก็ไปกินปูกันที่ริมทะเล แถวปากน้ำหลังสวน แถมโทรไปหาเพื่อน ๆให้ตาลุกตาวาวกันเล่น บาปนะโยม เห็นเพื่อน happy เราก็มีความสุขด้วย เชิญเพลิดเพลินกับการกินต่อไปนะโยมสมใจและ she ตุ้ม

ส่วนสถานที่แว่ว ๆว่า มีพ่วง "อัมพวา" มาด้วย ที่ไหนก็ได้ ขอให้ได้เจอเพื่อน ๆและได้เที่ยว (ปลอดเรื่องลูกเล็กกันหมดแล้วนี่ ยิ่งสาว ๆ S ยิ่งสะดวกใหญ่เลย)

.ญ.หวัก โทรมาบอกอาตมาว่า จะมีโยมๆแวะมาเยี่ยมที่กุฏิ เพลวันนี้ ก็ไม่ได้ถามว่าเป็นใคร? รู้ว่าถ้าถาม คงมีคำตอบว่า เดี๋ยวก็รู้เอง เลยปล่อยไว้
..คุณโยม/สมใจ มาพร้อมกับ สาวหล่อ..เอ๊ย..ไม่ใช่ สาวตุ้ม/สุพิศ....ครับ.
.เพิ่งได้เห็นกับตา ได้ยินกับหู เชื่ออย่างสนิทใจ ว่าคุณโยมสมใจช่างเจรจาจริงๆ พอตุ้มอ้าปากจะพูด สมใจก็ชิงพูดไปก่อนแล้ว พอตุ้มอ้าปากจะพูดอีก สมใจก็ชิงไปอีก ตุ้มเลยเป็นคนนั่งฟัง สรุปมา2 ได้คุยกับอาตมา1พระคุยกับโยม
.สมใจ กลับมาเยี่ยมแม่ แถวเขานำซับ บางนำจืด กลับราชบุรี วันที่10(ข้าราชการบำนาญ)
.ตุ้ม ทำธุรกิจขายแผ่นCD-เครื่องเสียง ตลาดอวยชัย2 หลังสวน

.เห็นว่าเพื่อนๆมีรหัสใช้กันส่วนตัว อาตมาเลยนึกสนุกด้วย เช่น ตอนนี้ถ้าพูดถึง อัศวิน2 ก็หมายถึง สุมิตร,หนุ่มtot/สมศักดิ์-บุศ,สาวPVL/หนุ่ย-พรทิพา,สาวtot/สาวิตรี,สาว กฟผ./ป้าปัท(เธอยังไม่แก่หรอก แต่เรียกตามโอ๋),อาจารย์ มีอยู่หลายท่าน แต่ตอนนี้หมายถึง อจ.เคียง เป็นต้น
..คำแนะนำสำหรับ ญหวัก อย่างอื่นใช้ได้ทุกรหัส จะเป็น ฟอร์มสีขาว/สาวOPD หรืออะไรก็ได้ตามใจตัว อาตมาขอสงวนชื่อ"หวักเหงก"อย.ไม่อนุญาตครับ.

.สำหรับของอาตมา"vixvi"มาจากอักษรโรมัน i-1/v-5/ix-9 อ่านออกเสียงว่า"วิกหวี่"ไม่มีคำแปลทั้งไทย-อังกฤษ แต่ก็ใกล้เคียงกับแมลงหวี่ในภาษาไทย ที่คอยบินรบกวนลูกตา/หู ยังดีที่ไม่ไปรบกวนบริเวณส้น..........(teen)

.เจริญพร.

อ้อ..เกือบลืมไปท่านหนึ่ง"เด็กดอง"ท่านทำงานแถวอีสาน ถ้าเพื่อนๆจะไปเจอตัว คนละเส้นทางกับนครสวรรค์นะครับ..อย่าหลง

...วันนี้ คงมีบางคนที่ต้องอิจฉา ตุ้มกับใจ ตุ้มลงทุนปิดร้าน 1 วัน เริ่มด้วยมื้อเช้าตอน 10.30น.ขนมจีนที่พ้อแดง
แวะไปถวายเพล ให้หลวงเตี่ยง มื้อเที่ยงเป็นปูม้านึ่ง+ส้มตำที่แหลมริ่ว..โดยโทรมาหาหวัก เป้นระยะๆ ...สนุกเค้าละ..

.ขอรีเพลย์นิดเดียว
ยำไปกันใหญ่ ของโอ๋..พอรู้
Yam Yam SAP SAP ! ของคนแก่ ทีแรกนึกไปว่า เป็นยำแซปแซป รสชาติดีอะไรอย่างนั้น เพิ่งนั่งนึกขึ้นได้ว่า อ๋อ...คล้ายๆแยม มีกลิ่นสาปสาป......ภาษาอังกฤษตามมุขไม่ทัน

.ที่ปากนำ ฝนตกพอสมควร ตุ้มกับใจคงกลับกันแล้ว เพราะร้านที่ว่าอยู่ริมทะเล อ่าวแหลมริ่ว อาจโดนลมฝนสาด นั่งไม่สบาย(เป็นร้านของพี่เมียสำราญแก๊ส) ใกล้กับท่าเรือเฟอรี่ซีทรานส์ ไปเกาะเต่า

.ขอโทษ แก้ไขคำผิดครับ

กลิ่นสาป ที่ถูกคือ กลิ่นสาบ หมายถึงกลิ่นไม่พึงปรารถนา
สาป ส่วนมากใช้คู่กับคำแช่ง ไปมั่วๆกับคำว่าบุญบาป เลยหลงออกตัว ป.ปลา....ขอโทษครับ

.อ้าว..ว้า..ผิดอีกคำหนึ่ง

ตามมุขไม่ทัน ที่ถูกคือ มุก ก.ไก่ ครับ รับมุกตลก/วิธีทำให้ขบขัน
มุข แปลว่า หน้า,ปาก,ทาง,หัวหน้า.........ครับ

ขอบใจเพื่อนที่เป็นห่วงเรื่องสุขภาพ ทั้งท่านอัศวิน2, ญ.หวัก และวันชาติ ซึ่งรายหลังโทรมาถามด้วยความเป็นห่วงโดยตรง รวมทั้งเพื่อน ๆทุกคนด้วย

ฝากบอกบุญไว้2-3วันแล้ว ที่พอมีคำแนะนำเข้ามา ก็สาวป๊ง/ญหวัก/สาวหนุ่ย ขอได้รับพร
"เอวํ ตยา ปถิต ปตฺถนํ โหตุ"
อันความปรารถนาที่ท่านได้ปรารถนาแล้วอย่างนี้ จงมีหรือจงสำเร็จ..เจริญพร

เรื่องนี้จินตนาการได้หลายแง่..
1.ไม่มีใคร(หน้าไหน)โผล่เข้ามาอ่านเลย/ข้อนี้โนเวย์ เพราะมีโพสต์เข้ามาแล้ว หลายราย
2.ไม่รู้จะแนะนำ(มัน)ทำไม อ่านแล้วผ่านเลย ไร้สาระ (สันดานมันเลว)แก้ไขไม่ได้หรอก
3.ยังมองไม่เห็นจุด(ทุเรศ)/พูดแบบขัดไม่ได้ พอให้พ้นๆไปคราวหนึ่ง แบบบัวไม่ชำนำไม่ขุ่น
4.ไม่มีอะไรจะแนะนำ/ตำหนิ ดีหมดทุกอย่าง(ไอ้ห่า หัดพูดโกหก)
5.นอกเหนือจากนี้ ที่เงียบฉี่ ไม่มีใครสามารถเข้าไปล่วงรู้จิตวิญญาณของท่านได้หรอกครับ

...หมายเหตุ...คำในวงเล็บห้ามอ่าน ถ้าอ่านแล้ว โปรดย้อนอ่านคืน

ข้อ1/ข้อ3/ข้อ5 ไม่ตอบ เพราะได้อธิบายไว้แล้ว
ตอบข้อ2..ถูกต้องครับ มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง ผสมปนเปกันไป เปรียบเหมือนเรามีสำรับวางอยู่ตรงหน้า เราก็ต้องเลือกอาหาร ดูว่าชิ้นไหนเนื้อ ชิ้นไหนกระดูก ชิ้นไหนกาก ชิ้นไหนก้าง ขืน(แดก)ไม่เลือกเหมือนแพะตาบอด ก้างติดคอตาย
...เลือกหยิบชิ้นที่เป็นประโยชน์ซิครับ...
โบราณว่า สันดอนขุดได้ สันดานก็ขุดได้ครับ
สันดอน ขุดโดยใชเครื่องมือเจาะขุด เสียม จอบ ตามเรื่อง
สันดาน ใช้ปัญญาขุดครับ ปัญญาเกิดจากการฟัง/คิด/เจริญภาวนา

ตอบข้อ4..โกหกชัดๆ เหมือนพูดว่าอมพระประธานมาพูด จะอมได้ไง?องค์ทั้งใหญ่
ท่าน อจ.พุทธทาส สวนโมกข์ ไชยา กล่าวสอนเป็นกลอนไว้ว่า
...เขามีส่วนเลวบ้างช่างหัวเขา จงเลือกเอาส่วนที่ดีเขามีอยู่
เป็นประโยชน์โลกบ้างยังน่าดู ส่วนที่ชั่วอย่าไปรู้ของเขาเลย
...จะหาคนมีดีโดยส่วนเดียว อย่ามัวเที่ยวค้นหาสหายเอ๋ย
เหมือนเที่ยวหาหนวดเต่าตายเปล่าเลย ฝึกให้เคย"มองแต่ดี"มีคุณจริง

เต่าไม่มีหนวดครับ อย่ามัวเที่ยวหา เสียเวลา ฉะนั้น กรุณาอย่าได้ตั้งความหวัง ว่าจะมีเทพบุตร/เทพธิดา หน้าไหนสมบูรณ์แบบ..ลูบแล้วต้องเจอจุดสะดุดมือครับ..

ถ้าเราผิด รู้รับผิดชอบ แล้วรีบแก้ไขปรับปรุง
คนอื่นผิด เขารู้สำนึก "อภัยให้เขาซะ" ใจเราเบาสบาย ได้บุญกุศลด้วย แฮปปี้ เอนดิ้ง...

...เช้านี้ ธรรมะล้วนๆ อ่านจบ คงมีเผลอตัว ยกมือสาธุบ้างละ...

มาแล้วจ้าสดๆ ร้อน ทริปทัวร์ ที่จะขอนำเสนอให้เพื่อน ๆ สวนศรี 17 พิจารณา หลังจากห่างหายไปนาน เราขอเสนอให้ไปถึงเมืองนอกเชียวละ คือสิงดโปร์โตก ไม่รู้ว่ามีใครสนใจจะไปบ้าอะป่าว ส่วนรายการอาหารและขนมหวาน ถ้ามีคนสนใจก็จะนำเสนอในภายหลัง 55555555..........

เสียดายจังไม่ได้มาเที่ยวเพชรบุรีด้วย อดถ่ายรูปกับนางแบบจากหลังสวนเลยเรา ไม่งั้นได้เจอ ป๊งด้วย ครอบครัวน่ารักมาก บ่าวแก้วหายไปไหนละ ปัทมายิ้มไม่หยุดเลยนะ โอ๋ไม่มีเพื่อนชนแก้วเลยนายช่างสมยศไม่มา หญิงหวักดูเท่จัง สาวิตรีหายไปไหนนะเงียบจัง ทริปหน้าแล้วแต่สาวๆครับบ้านวังน้ำเขียวยังไม่เริ่มงานเลยน่าจะเสร็จปลายปีนี้ โอ๋หายดีหรือยังละ คิดถีงทุกคนครับ

..สาธุ..จะจำและพยายามทำคะ แต่คำในวงเล็บคงห้ามช้าไปแล้วละ ...แล้วก็แล้วไป ไม่ต้องคืนหรอกนะ
...ตอนนี้ ยังลังเล ว่าจะไปไหนดี อัมพวาและสวนผึ้ง ใกล้เดินทางสะดวก วังน้ำเขียว สวย+อากาศดีแต่ไกลกว่า แต่คงจะรอให้โอ๋พร้อมกว่านี้จึงจะเดินทางไกลๆ ทริปหน้าคงมีคน ชนแก้วกับโอ๋แน่นอน...สาว(น้อย)พวกนี้ละ
...เห็นทริปที่ง้อนำเสนอแล้ว หวัก..ยังเกรงๆอยู่นะ...ขอดูรายการอาหาร ประกอบหน่อยซิ...
...หนุ่ม tot ไม่ต้องห่วงเรื่องที่พักที่วังน้ำเขียวหรอก เพื่อนเราบางคน พร้อมนอนเต้นท์..(แบบว่า เบื่อห้องแอร์..เบื่อจากุชซี่...ช่ายมั้ย..หนุ่ย..) แต่ถ้าบ้านเสร็จเมื่อไหร ไม่ต้องเกรงใจ (เอ๊ะ..ใครควรเกรงใจ..) เชิญพวกเราได้เลย...
...คุณเลขา เงียบหายเลยนะ ง้ำ สนใจทริปไหนบ้าง ขอเสียงหน่อย...หรือ นักอ่านทั้งหลาย จะไม่เชิญพวกเรา ไปเยือนบ้างหรือ?

เรื่องรายการอาหารของเราที่จะนำเสนอคิดว่าน่านำเสนอสดๆ ตอนที่ไปเจอกันไม่ดีกว่ารึ เพราะเราเกรงว่าจะไม่เป็นที่ถูกใจของใครเข้าก็ได้ เอาเป็นว่าชวนชมวิวทิวทัศน์ตามที่เขาเล่ามาก็แล้วกัน เห็นว่ามีโค้งที่สวยงามมาก ๆ ก็คงจะเป็นโค้งงวย นั่นแหละ ไอ้เราก็ไม่เคยไปเลยอยากจะไปดูให้เห็นกับตาตัวเองเหมือนกัน ฮิ ฮิ ฮิ

เนื้อเพลง : ยังยินดี..ครับเพื่อน

ได้ยินว่าเธอได้เจอกับเพื่อนใหม่
และไปได้ดีกับใครคนนั้น
ก็คงไม่โทษเธอที่รักเขามากกว่าฉัน
ก็เจ็บเหมือนกันแต่พอเข้าใจ

ไม่รักกันแล้วจะไปไม่ว่ากัน
อย่ากลัวว่าฉันจะทนไม่ไหว
แต่เพียงแค่ย้ำเตือนว่าเพื่อนยังคงห่วงใย
จะเจ็บเท่าไรแต่ใจคิดถึง

ผ่านมาทางนี้เมื่อไรให้เธอเข้ามาทักทายบ้าง
อาจยังมีที่ตรงกลางให้เธอเข้ามาพักใจ
อย่าทำห่างเหินหมางเมินกันจนเหมือนคนไม่มีเยื่อใย

หากเธอมาวันไหนฉันยังยินดี

ก็พูดอย่างคนที่กลายเป็นเพื่อนเก่า
ถ้าคิดว่าเหงาให้ผ่านมาหา
แต่หากว่าเธอเจ็บ ก็ขอให้รีบกลับมา
ให้เธอสัญญาสักคำได้ไหม

ผ่านมาทางนี้เมื่อไรให้เธอเข้ามาทักทายบ้าง
อาจยังมีที่ตรงกลางให้เธอเข้ามาพักใจ
อย่าทำห่างเหินหมางเมินกันจนเหมือนคนไม่มีเยื่อใย

หากเธอมาวันไหนฉันยังยินดี

คนเดิมคนนี้ยังอยู่ ให้กลับมาพบมาเจอ
และยังมีรักให้เธอ อยู่ตรงนี้

ผ่านมาทางนี้เมื่อไรให้เธอเข้ามาทักทายบ้าง
อาจยังมีที่ตรงกลางให้เธอเข้ามาพักใจ
อย่าทำห่างเหินหมางเมินกันจนเหมือนคนไม่มีเยื่อใย

หากเธอมาวันไหนฉันยังยินดี

ผ่านมาทางนี้เมื่อไรให้เธอเข้ามาทักทายบ้าง
อาจยังมีที่ตรงกลางให้เธอเข้ามาพักใจ
อย่าทำห่างเหินหมางเมินกันจนเหมือนคนไม่มีเยื่อใย

หากเธอมาวันไหนฉันยังยินดี
กลับมาเจออีกครั้ง ฉันยังยินดี
ฉันยังยินดี..

.......ง้อ เก็บรายการทั้งหมด ไว้คุยกันสดๆ ก็ดีเหมือนกัน แล้วจะได้เห็นว่าใครจะตกทริปบ้าง
...ตอนนี้ สงสัยว่า เด็กเขาเษก คือคนเก่า..แต่ใช้ชื่อใหม่..แม่นบ่?..
...

สวัสดีครับ สิงโต,
ขอแสดงความเสียใจกับการสูญเสียของคุณแม่บุญธรรม ศรีวิลัย คุณงามความดีที่ท่านได้เป็นที่จดจำของลูกหลานตลอดกาล ขอให้ท่านไปสู่สุคติ

จากชาญ มศ.1-3/1 ส.ศ.17

สวัสดีครับ สิงโต,
ขอแสดงความเสียใจกับการสูญเสียของคุณแม่บุญธรรม ศรีวิลัย คุณงามความดีที่ท่านได้เป็นที่จดจำของลูกหลานตลอดกาล ขอให้ท่านไปสู่สุคติ

จากชาญ มศ.1-3/1 ส.ศ.17

..เพื่อนเอย
"อย่าให้มีการเปรียบเทียบอยู่ในใจ อย่าให้มีการแข่งขันอยู่ในใจ ให้ถือว่าทุกคนเป็นเพื่อน เพื่อนเกิด แก่ เจ็บ ตายด้วยกันทั้งหมด ไม่มีใครในโลกควรแก่ความโกรธ/ควรแก่ความเบียดเบียน/ควรแก่ความรังเกียจ"

ที่นี่....มีดอกไม้ สวยสดใสในพื้นหญ้า
ที่นี่....มีแววตา ไร้มายาพาสับสน
ที่นี่....มีความรัก อบอุ่นนักยามมืดมน
ที่นี่....ไม่อับจน เพราะมากล้นคนเข้าใจ
ที่นี่....มีแสงธรรม ส่องนำทางชีวิตได้
ที่นี่....มีนำใจ หล่อเลี้ยงไว้ให้ทุกคน

..เสถียรธรรมสถาน..

เด็กเขาเษก น่าจะหมายถึง เพื่อนที่มีบ้านอยู่แถวละแวกวัดเสกขาราม นะครับ น่าจะเป็นชาย เพราะขึ้นต้น"ยังยินดี..ครับเพื่อน"
เสกขาราม มาจาก เสกขะ+อาราม
เสกข-,เสกขะ/ผู้ยังต้องศึกษา,พระอริยบุคคลผู้ยังไม่บรรลุพระอรหันต์
เสกสมรส/แต่งงาน ใช้กับเจ้านาย ก็ใช้ ส.เสือ
ขออนุญาตแนะนำ เด็กเขาเษก น่าจะใช้ ส.เสือ นะครับ
เสก/การร่ายมนต์เพื่อให้ขลังหรือศักดิ์สิทธิ์
เษก/ไม่มีในพจนานุกรมครับ

ไม่ได้แวะเวียนมา 2 วัน ด้วยภาระและด้วยจำต้องห่างจอซะบ้าง เพื่อรักษาสุขภาพตัวเอง เพราะถ้าไม่ดูแล มีหวังได้คอยฟังเพื่อนเล่าเรื่องในทริปหน้าแน่ ๆ
ดีใจมากที่มี "เพื่อนเด็กเขาเษก" และ สุรชาญ แดงขนิษฐ์ เข้ามาใน blog สวนศรี'17 นี้ โดยเฉพาะ สุรชาญ แสดงตัวแบบชัดเจน เป็นเพื่อนร่วมรุ่น หมายเลข 6144 ดีใจมาก ๆ ถ้าสะดวกขอทั้งสองท่านช่วยฝากเบอร์โทรให้เพื่อน ๆติดต่อไว้ด้วย หากมี meeting คราวหน้าในกทม.หรือเขตใกล้เคียงจะได้เจอตัวเป็น ๆกันบ้าง ยินดีและดีใจมาก ๆครับ

ขอแจ้งข่าวเศร้าสำหรับเพื่อนร่วมรุ่นของเราคือ วิไลวรรณ เครือหงษ์ (#5961) ที่ต้องสูญเสียคุณแม่ผู้มีประคุณไปเมื่อเร็ว ๆนี้ ขณะนี้กำลังมีการบำเพ็ญกุศลสวดพระอภิธรรม ที่บ้านหน้าสถานีรถไฟควนหินมุ้ย และจะมีการฌาปณกิจใน วันอาทิตย์ ที่ 13 มิถุนายน ณ.เมรุวัดแหลมทราย จึงขอแจ้งข่าวถึงเพื่อน ๆที่อยู่หลังสวนหรือใกล้เคียง เพื่อเข้าร่วมฟังพระสวด ในคืนวันศุกร์หรือคืนวันเสาร์นี้โดยพร้อมเพรียงกัน และในนามของ "สวนศรี รุ่น 17" ขอร่วมเป็นเจ้าภาพในครั้งนี้ด้วย (วันที่แน่นอนจะแจ้งให้ทราบภายหลัง)

สวัสดีค่ะวิไลวรรณ และเพื่อนๆทุกท่าน

ขอแสดงความเสียใจกับการสูญเสียของคุณแม่อันเป็นที่รักของวิไลวรรณ เครือหงษ์ คุณความดีที่ท่านได้กระทำไว้จะถูกจดจำไว้ตลอดกาล ขอให้ท่านไปสู่สุคติ..

ครูทางธรรมคนหนึ่งที่ผมเคารพ ท่านเล่าว่า
ความเกลียดชังซึ่งนำไปสู่ความรุนแรงที่เกิดขึ้นในบ้านเมืองเราขณะนี้เป็นกรรมที่คนไทยทำร่วมกัน

“เริ่มมาจากการไม่มีความจริงใจ ให้กันมาระยะหนึ่งแล้ว
ต่างฝ่ายต่างเอาชนะกัน ต่างฝ่ายต่างมองว่าตนเองถูก
และฟังข้อมูลแต่ฝ่ายตน พรรคพวกข้างตนเองถูกต้องที่สุด
มองอีกข้างเป็นศัตรู จึงกลายเป็นผลกรรมที่ต้องรับร่วม กัน
นี่จึงเป็นผลกรรมที่ทำร่วมกัน ไม่ใช่กรรมของผู้นำ ไม่ใช่กรรมของผู้ตาม
แต่เป็นกรรมของคนไทยด้วยกันที่ ทำแล้วไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้น”

ใครที่เผยแพร่ข้อมูลข่าวสารทั้งที่จริงและเท็จด้วยอกุศลเจตนา
ต้องการให้คน เกลียดชังฝ่ายตรงข้ามปรารถนาจะเห็นความพินาศของผู้อื่น
ก็ได้ชื่อว่าเป็นผู้ราดน้ำมันเข้าไปในกองไฟ สร้างความเดือดร้อนให้กับทั้งตนเองและผู้อื่นเช่นเดียวกัน

ในสภาวะที่บ้านเมืองแตกแยก เต็มไปด้วยความรุนแรง
หนังสือพิมพ์มติชนถึงขนาดพาดหัวข่าวว่า “ประเทศพินาศ” ยิ่งชวนให้เรารู้สึกสลดหดหู่
แต่ผมกลับคิดว่าไม่มีสถานการณ์ใดจะเหมาะสำหรับการเจริญภาวนา
และหมั่นระลึกถึงคุณค่าของความดีได้มากไปกว่าช่วงนี้อีกแล้ว

ยิ่งเราอยู่ในความมืดที่มืดมิดเพียงไร เราก็จะมองเห็นแสงสว่างได้ชัดเจนยิ่งขึ้น

ขอให้เรามองย้อนกลับไปเมื่อประมาณ 6 ปีก่อน ตอนที่เกิดมหันตภัยสึนามิ
เฉพาะในประเทศไทยมีผู้เสียชีวิตและสูญหายมากว่าหมื่นราย
และอีกกี่หมื่นครัวเรือนที่ต้องสูญเสียญาติพี่น้อง สูญเสียบ้านและทรัพย์สิน

จำได้ไหมว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น...

มีคนไทยจากทั่วทุกภูมิภาคของประเทศเดินทางลงมายังภาคใต้เพื่อช่วยเหลือผู้ประสบภัยเหล่านั้น
และอีกตั้งเท่าไรที่บริจาคข้าวของเงินทอง น้ำ อาหาร หยูกยา เสื้อผ้า
โดยไม่ต้องร้องขอ โดยไม่หวังอะไรตอบแทน
ธารน้ำใจได้หลั่งไหลลงมาสู่พี่น้องชาวใต้และผู้ประสบภัยทุกคน
โดยไม่แบ่งแยกชนชั้น เชื้อชาติ หรือศาสนา

จากคนไทยที่รักและเห็นอกเห็นใจกลับมาโกรธแค้นเกลียดชังกันได้ในเวลาไม่กี่ปี...
เพราะฉะนั้นอีกเดี๋ยวพวกเราก็จะกลับมารักกันได้อีก
เพราะว่าทั้งความรักและ ความโกรธเกลียดนั้น ต่างก็เป็นของชั่วคราว เหมือนๆ กัน
แล้ววันหนึ่งเหตุการณ์นี้ก็จะผ่านพ้นไป... เป็นธรรมดาของโลกใบนี้...

เขาว่าคนไทยลืมง่าย ผมเองก็คิดว่าวันหนึ่งคนไทยก็จะลืมความเกลียดชังนี้ แล้วกลับมาอยู่ร่วมกันได้อย่างพี่น้องอีกครั้ง

เมื่อเทียบกับอายุของคนแล้ว ประวัติศาสตร์ของประเทศหนึ่งๆ นั้นยาวนานกว่าหลายสิบหลายร้อยเท่า
เหตุการณ์ความวุ่นวายในชาติเพียงสองสามปี เมื่อเทียบกับอายุคนก็เหมือนไม่กี่เดือนไม่กี่วัน

หากเรามองว่าประเทศไทยล้มเหลวในการปกครอง
“แบบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นพระประมุข”
ก็ขอให้เราดูสหรัฐอเมริกาที่มีประวัติศาสตร์ “ประชาธิปไตย” ยาวนานกว่าเราเป็นร้อยๆ ปี
เขาต้องผ่านสงครามประกาศอิสรภาพ ต้องผ่านสงครามกลางเมือง มีคนตายเป็นหมื่นเป็นแสน

หากเปรียบประเทศไทยภายใต้การปกครองแบบประชาธิปไตย (ซึ่งมีอายุแค่เกือบ 80 ปี) เป็นมนุษย์
ตอนนี้ก็คงเป็นเด็กวัยรุ่นซึ่งอยู่ในวัยหัวเลี้ยวหัวต่อ

จำได้ไหมว่าช่วงที่พวกเราเป็นวัยรุ่นเราผ่านอะไรมาบ้าง
ผมเคยจมอยู่ในความโศกเศร้า
เคยหันความเกลียดชังใส่ทุกคนแบบไม่เลือกหน้า
เคยคิดอยากจะฆ่าตัวตายตั้งหลายครั้ง

แต่ก็ผ่านช่วงนั้นมาได้... กลับมามีความสุขความพอใจในปัจจุบัน และภูมิใจที่ได้เป็นตัวเองอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้

ในสายตาของผมนั้น ประเทศไทยในตอนนี้ไม่มีอะไรน่าสิ้นหวังเลยสักนิด
พวกเราเพียงแต่ยังไม่โต ยังไม่รู้ว่าอะไรถูกอะไรผิด
ก็เหมือนกับเด็กๆ ที่ทั้งดื้อทั้งซน สอนอะไรก็ไม่ฟัง ต้องให้ลองถูกลองผิดจนเจ็บเสียก่อนถึงจะเรียนรู้

คนไทยที่มีความเห็นอกเห็นใจ ปรารถนาจะให้บ้านเมืองสงบสุขนั้นมีอยู่มากมายนับไม่ถ้วน
เพียงแต่ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่พวกเขาจะแสดงพลังต้องให้ความมืดมิดนี้ผ่านพ้นไปก่อน
(ไม่มีใครกระโดดเข้าไปช่วยผู้ประสบภัยตอนสึนามิมาจริงไหม ต้องให้มันผ่านไปก่อนถึงจะเข้าไปช่วย)
เพราะฉะนั้นขอให้คนไทยทุกคนอย่าเพิ่งสิ้นหวัง อย่าเพิ่งท้อใจ

ใครที่รักตัวเองและรู้จักความเจ็บปวดของตัวเองดี
ย่อมสามารถรักคนอื่น และเห็นอกเห็นใจในความเจ็บปวดของผู้อื่นได้เช่นเดียวกัน
ผมเชื่อว่าความทุกข์ทรมานของพี่น้องคนไทยในครั้งนี้
จะเป็นบทเรียนให้พวกเราเรียนรู้และเติบโตไปพร้อมๆ กันได้

ความเกลียดชังไม่เคยก่อให้ เกิดอะไรนอกจากความเกลียดชัง
และสิ่งที่จะฆ่าความเกลียดชังได้ คือ "ความรักและความเมตตา"

ขอให้ทุกคนช่วยกันฆ่าความเกลียดชังในสังคมด้วยความเมตตา
ขอให้พวกเราหันมารักกันโดยไม่แบ่งแยกสี แยกฝ่าย ให้อภัย ไม่ถือโทษโกรธเคืองเรื่องในอดีต
ไม่ต้องหวังให้อีกฝ่ายเข้าใจเรา แต่ให้เราเริ่มเข้าใจเขา... เห็นใจเขาก่อน

ผมเคยโกรธเกลียดคนอื่น ขนาดที่ไม่คิดว่าชาตินี้ทั้งชาติจะสามารถให้อภัยเขาได้
ผมรู้ดีว่าขณะที่ใจตัวเองถูกครอบงำด้วยความเกลียดชังนั้นมันทรมานแค่ไหน

เชื่อเถอะครับ ถ้าได้ลองสักครั้งแล้วจะรู้ว่าการรักคนอื่นนั้น มันง่ายกว่าการเกลียดคนอื่นเยอะเลย
การมอบความรักให้ผู้อื่นนั้น นอกจากจะทำให้ตัวเองมีความสุขแล้ว ยังทำให้คนรอบข้างมีความสุขอีกด้วยครับ

ถึงเพื่อนรักทุกท่าน and Hi ! Good day

เฮ้อ....ไม่ได้โพสต์เสียนาน...เพื่อนๆสบายหู..สบายตาบ้างไหมค้า.......
วิไลวรรณ...ไก่ขอแสดงความเสียใจต่อการจากไปของคุณแม่ด้วยนะคะ....

โอ๋...ไก่เป็นห่วงนะคะ..รักษาสุขภาพด้วย..ตัวเองยังไม่แก่ซักหน่อยแต่อายุเยอะแล้ว(เอ๊ะยังไง...ของมัน)..ก็ต้องดูแลกระดูกกระเดี๊ยบ้าง...

วันชาติ...ไก่จำเรื่องสนทนาตอนเด็กๆระหว่างเราได้ ..1 เรื่องล่ะ..ซึ่งไม่กล้าโพสต์...กลัวคุณชายจะหัวใจสลาย...เป็นรอบที่2...ไก่ยังจำสีหน้าและแววตาของวันชาติ...ในวันนั้นได้เลยง่ะ...Hurt..สุดๆๆ...นึกถึงแล้วยังขำไม่หาย(ตอนนี้นะที่ขำ...55555.....ขำง่ะ..)....แต่เมื่อตอนโน้น...เห็นใจมากกกกก.......เรื่องอะไร..จำได้ไหมเอ่ย......ใครเป็นเพื่อนสนิท...ช่วย เฉลยหน่อยซิ........

หวัก....นัดไปเที่ยวหน้าฝนเหรอ...ไปที่ใกล้ๆนะไก่ได้ไปร่วมด้วยได้..

สาวิตตีและง้อ...สวัสดีค่ะ..ขอแนะนำตัวเอง..ไก่ค่ะ..เป็นคนเรียบร้อยเรียนปานกลาง..นิสัยดีน่าคบ..ไม่เคยเอาเรื่องเพื่อนๆมาอำ...อย่าไปเชื่อข่าวลือนะคะ...พวกเค้าชอบรังแก..น้องเล็ก(ไก่เกิดปลายปี)...
ปัทมา,สมใจ,จี๊ด,....ไปตากอากาศมาแล้วหายไปกับสายลมกับแสงแดดเลย

พรทิพา,ป๊ง....พบกันเมื่อชาติต้องการนะคะ


คิดถึงเสมอ

เรียนพระเตี้ยง

เมื่อวานนี้คุณแม่ของไก่พึ่งกลับชุมพร..ขึ้นมากรุงเทพฯมาดูซิว่าลูกสาวสุดที่รักทำไมเงียบหาย..เกือบไปแจ้งความคนหายอยู่แล้ว...

คุณแม่เล่าให้ฟังว่าเมื่อ 2-3เดือนที่ผ่านมามีอจ.สวนศรีท่านหนึ่งชื่อหญิง(ขอโทษถ้าคุณแม่จำผิด)..รูปร่างอวบระยะสุดท้ายถามกับคุณแม่ของไก่ว่าลูกสาวเรียนชั้นเดียวกับหมอประภาสใช่ไหมค้า..ขอเบอร์โทรศัพท์ด้วยและบอกว่าน้องชายของอจ.หญิงท่านนี้เรียนที่สวนศรีรุ่น17 นี้ด้วย..ก็เลยให้เบอร์โทรศัพท์ไป.......
ที่จริงตั้งใจกลับชุมพรกับแม่ด้วยว่าจะไปนอนกับท่านซัก5วัน..ท่านก็ดีใจมาก..พอวันอังคารที่8/6/53..เช็คเรื่องงานของตนเองจบ...อ้าว....ดันมีเรื่องลูกค้าขอประชุมด่วนระหว่างผู้ถือหุ้นเพื่อขยายแผนลงทุน.......
คุณแม่ท่านงอนไก่เลยนะค่ะ...ไก่ต้องพาท่านไปช๊อปช่วยชาติ..แถมเงินโบนัสให้ด้วย..ให้ท่านคลายโกรธไก่ไปได้บ้าง..ซื้อทุกอย่างทีขวางหน้าที่ท่านอยากได้และสัญญาว่าปลายปีจัดเวลาพาท่านเที่ยวอย่างแน่นอ

ส่วนเรื่องงานที่ให้ไก่เริ่มที่ เดียร์Vanchart นั้นคาดว่าไม่ได้ล่ะ...เดี๋ยวไก่แปลผิดแปลถูก...มั่วให้เพื่อนเสียหาย..จะซวยทั้งคนให้แปลและคนแปลนะเจ้าค่ะ....

ไก่จะโพสต์เผื่อไว้เยอะๆที่มีเวลาว่าง...หากเงียบหายไป..ก็อย่าเข้าใจเป็นอย่างอื่น...งานไก่หนักมากและเครียดด้วยค่ะ(น่าสงสารไหมค่ะ..)...

สุดท้ายนี้ให้ท่านช่วยแผ่เมตตาให้ไก่ได้เจอะเจอกับเพื่อนบ้างนะคะ...กลัวจัง...เพราะมีตารางแน่นเอี๊ยด...ไก่กลัวเพื่อนเสียความรู้สึกที่นัดที่ไร...ติดงานทุกที

นับถือ

ไก่

นมัสการหลวงเตี่ยง และหวัดดีเพื่อน ส.ศ.17 ทุกคน
ทีทักทายมาแบบนี้เพราะถ้าเอ่ยชื่อหมดทุกคนก้คงจะสาทยายกันอีกนาน เพราะว่าตอนนี้มีเพื่อน ๆ เขามามากมาย ขอบอกว่าดีใจมาก ๆๆๆๆๆ เลย เพราะไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งโลกมันก็หมุนกลับมาอีกครั้งหนึ่ง ทำให้พวกเราได้มาเจอะเจะและมานั่งเล่า และพูดคุยถึงความหลังครั้งกระโน้นกัน มีผู้รู้ได้กล่าวไว้ว่า เริ่มกินของขม ชมเด็กสาว เล่าความหลัง ก็แสดงว่าเกินมานาน(แก่) ไม่อยากจะคิดเลยจริง อย่างน้อย ๆ เราก็เคยอายุ 17-18 มาแล้วเหมือนกัน ชิมิ(ภาษาวัยรุ่นเค้าใช้กัน) หญิงหวักถ้าอยากจะรู้ถึงเมนูอาหารของเรา ก็รีบ ๆ กำหนด วัน เวลา สถานที่ ได้แล้ว เดี๋ยว เมนูอาหาร คาว หวาน จะเซ็ง ไปเสียก่อน เราคิดว่าครั้งต่อไปเราคงจะได้เจอกันอีก แน่นอน สวัสดีก่อนนะจ้ะ งานเข้า

My dear friend, Wilaiwan,



I am truly sorry for your loss. The Lord Buddha, Phra Dhamma, and Phra Sangha are always with you and your family. They also strengthen your spirit, soul and physical health to be in naturally neutrality as we have learned as Buddhists.

For years and years, I have never forgotten about you. I remember you as a sweet young woman but serious student. Sometimes, you were emotional when you talked about yourself and family. I was always sympathetic about you. I also remember that you came from Ampaer Patew before entering Suansri school. And you were the top first among girls for the entry.

Now, I want to know where you are and how you are doing. If you get this messages, please kindly let us know about you and your contacts. We are always looking forwards to seeing you.



My sincere sympathy.



Vanchart Pradabmooksiri,

White Plains, New York.

Dear Khun Ying Gai,



Are you trying to deceive me to tell people about something terrible? You know that the boy # 5940 is, most of the times, very nice and gentle ( HA, HA. HA).

I can not be fooled by Khun Ying Gai 100%.


VP

Wilaiwan = Maew

.ญ.ไก่..นั่นแหละต้นทาง หมายเลขโทร ที่นำมาบอกเพื่อนๆใน blog รู้มานานแล้วว่า โยมลออ คือคุณแม่ของ ญ.ไก่ ท่านมาปากนำบ่อย คุ้นเคยกันดีกับ อจ.อุ่นเรือน ไชยขันธ์ (เกษียณแล้ว) ถูกต้องครับ พี่สาวชื่อ หญิง อยู่ในก๊วนนั้นด้วย คงจะอ้วนอยู่ตัว เพราะพอมีเวลาว่าง ส่วนมากจะหาอะไรทำกินกันบ่อยๆ

.โยมง้อ..เชิญเลย ทักทายแบบย่อๆได้เลย "หวัดดีทุกคน" อย่างงี้ก็ได้ ไม่ต้องนมัสการเป็นการเฉพาะ(อนุญาต)
แล้วค่อยมาเน้นๆเนื้อหา สาธยายมากๆได้เลย เพื่อนนักอ่านของเรายังมีอีกเยอะ พอเราเริ่มสนุกสนาน ตั้งลำได้ดี มีมาร่วมอีกแหละ เชื่อพระเถอะ

.เพื่อนในพื้นที่ แล้วเราจะไปร่วมงานบำเพ็ญบุญ คุณแม่ของวิไลวรรณ (แมว) เครือหงษ์ คืนวันไหนดี ?
.คงจำแมวกันได้ดี ขาเธอเป็นโปลีโอข้างหนึ่ง ตัวเล็ก

5555...อิอิอิ....มีคนร้อน...อก...ร้อน..ใจ เพิ่มอีกคนแล้ว....
คิดเหรอว่าไก่มีเรื่องไม่จริงโพสต์...ก่อนจะถึงคุณชายวันชาติ...และอจ.ผู้ทรงเกียรติทั้งหลาย

เริ่มที่ศักดิ์เพื่อนรัก..รายแรกแล้วกัน....(หากโกรธกันก็จะฟ้องลุงดำกับป้าต๋อย....เพราะอย่างไรอย่างไร...ลุงดำกับป้าต๋อยก็เข้าข้างไก่อยู่แล้ว55555)

แอน...แอ๊น.....(เสียงประกอบฉากภาพยนต์..16ม.ม.)ประมาณเดือนมีค.51..ไก่ไปเยี่ยมคุณแม่ที่ชุมพรและเลยไปเที่ยวหลังสวนด้วย..ตอนขากลับจากหลังสวนก็เห็น..ป้าย...โอว..แม่เจ้า...สุดยอดส้วม...

...ไม่ได้แล้วผ่านเลยไม่ได้....ต้องแวะไปเยี่ยมเจ้าของส้วมที่ดีที่สุดในประเทศไทยเสียหน่อย..ก็สั่งให้พลขับ(คนขับรถประจำบ้าน)...เลี้ยวแวะที่ทุ่งตะโก.."สวนนายดำ"...แล้วก็สั่งให้พลขับอยู่บนรถห้ามลง..เดี้ยนพร้อมด้วยคุณแม่ก็นวยนาดลงจากรถ...........
-----เข้าไปทำทีเป็นลูกค้าไฮโซ(you know "hiso"....เหนื่อยจริ๊งจริง...ต้องแปลให้ตลอด...high social )...น้องจ๋านี้ลูกอะไรจ๊ะคลุกน้ำตาลด้วย(ดัดจริตถามไปอย่างนั้นแหละ...ลูกจันทร์ดองไง..)...
..แม่ค้าสาวสวยตอบ...ลูกจันทร์ค่ะ..อร่อยมากนะคะ..ของฝากของหลังสวนค่ะ...
..สาวไฮโซ.....อ้อ..เหรอจ๊ะ(ทำเสียงสูงขึ้นจมูก...สายตาก็สอดส่ายไปทั่ว...แล้วก็เจอ..ชายแก่..เอ้ยไม่ใช่ ชายกลางคน..ไม่ช่ายอีก..ผู้ชายแล้วกัน...)..เออ..น้องจ๊ะ...ลูกชายโกดำอยู่ไหมจ๊ะ......
..แม่ค้าสาวสวย...เงยหน้าขึ้นทันควัน...มองหน้าสาวไฮโซแล้วตอบเสียงเรียบๆๆว่า...ไม่อยู่ค่ะ....

..ว้าว...สนุกๆๆ...สาวไฮโซนึกในใจก็เห็นนี้นะว่านั่งห่างไปไม่ถึงเมตร..กำลังเอากระดาษทรายขัดป้าย..คำขวัญ..อะไรนี้ล่ะ.........


.........กรุณาติดตามตอนต่อไป.....

สวัสดี อีกครั้งสำหรับเพื่อน ๆ สวนศรี 17 และขอขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกคนที่ตอนรับเพื่อนคนนี้ จากบ้านมาไกล ปัจจุบัน อยู่ที่ อุดรธานี ได้มีโอกาสโทร. คุยกับล้อยครั้งหนึ่งนานมาแล้ว หากมีโอกาสจัดงาน หรือมีกิจกรรมใดๆ ให้เพื่อน ๆ โทรมาที่ 087-8550206 นะครับ เออได้เห็นรูป ส. ด้วย ยังหล่อเหมือนเดิม จำได้ใหมเราเคยเรียนห้องเดียวกัน ถ้าจำไม่ผิด ส. เป็นหัวหน้าชั้นของพวกเรา แล้วมี จง อีกคน ที่ทำหน้าที่หัวหน้าชั้น อยากคุยกับเพื่อน ๆ คงมีโอกาสได้เจอกันนะครับ
สวัสดี

น่าชื่นใจที่เริ่มมีเพื่อนๆ เข้ามาในblogกันเพิ่มขึ้น ข้าพเจ้าช่วงนี้ขอลาหน้าblogสักเดือน ต้องใช้สมาธิและข้อมูลทำธุรกิจกับแอฟริกาใต้หน่อย ค่าหน่วยกิตมันแพง
....ไปละครับ....หมดบอลโลก...จะเข้ามาใหม่

สวัสดีค่ะ คุณชายสุรชาญ
ยินดีต้อนรับเสมอแหละค่ะ...ส. กฤษฎาพัฒน์...เนี๊ยะไก่จำได้ขึ้นใจเลย..คนอะไร..ชื่อเท่..มาก..เพราะด้วย..อยู่อุดรเป็นอำเภอเมืองหรืออำเภออะไรละค่ะเวลาไปแถวนั้น..จะได้เรียกใช้บริการให้คุ้มครองให้หน่อย...กลัวโดนเผาแบบศาลากลาง..แหะๆๆ...ล้อเล่น

จำรัษฎากรได้หรือเปล่าค่ะ...เพราะรัษฎากรบอกว่าอยู่ม.ศ.1/1เหมือนกัน...ส่งเสียงทักหน่อยนะคะ...ฝันบินน่าดูตอนมาเที่ยวกรุงเทพช่วงเดือนพฤษภาคม2553

ด้วยความยินดี

ไก่

เฮ้ย...อัศวิน 2....เห็นแก่ตัวมาก..ทำธุรกิจคนเดียวไม่เผื่อแผ่ข้อมูลบอกเพื่อนฝูงเลย...บอกหน่อยดิ..ว่าใครจะชนะ..ใครจะได้เป็นแชมป์...ไก่จะมีข้อมูลไปคุยกับคนอื่นได้..ใจดำ...ใครก้ด้าย..บอกหน่อยดิ...

พึ่งกุ๊กนักบอลสวนศรีได้หรือเปล่าหนอ...แล้ว VC ล่ะพึ่งได้เปล่า พระเตี๊ยง,ศํกดิ์,เคียง..ฯลฯ.ใครไม่ให้ข้อมูลเรื่องฟุตบอล...ไก่จะไม่โพสต์คุยด้วย....จริงๆๆ...(ดีแล้วล่ะ..พวกเรา..อย่าบอกข้อมูลมัน...รำคาญ...เสียงพวกผู้ชายที่แยกตัวดูบอล)

ใจดำอย่างกันอีกา...ไม่เคยเปลี่ยนนิสัยเลยพวกคุณชายทั้งหลายเนี๊ย...

โกรธ

ไก่

ไหน...ไหน..จะหลบไปเชียร์บอลกันหมดก็...ด้าย..เรื่องที่ต้องขยายให้จบจะได้ไม่ต้องคาราคาซังกัน...แปลกเนอะ..ทำไม๊...ไก่ถึงจำแต่เรื่องไร้สาระตอนเรียนกันตลอด..มิน่าล่ะ..ยาณีย์..จึงสรรเสริญว่า....เรื่องไร้สาระเนี๊ยะ..ไก่เก่งที่สุด...เรื่องการเรียน..ไม่ได้เรื่องเอาเสียเลย......

ต่อจากความตอนที่แล้วที่....นางอิจฉาไปราวี..นางเอกและพระเอก....เหตุการณ์ต่อไปจะเป็นอย่างไร...ติดตามในบล๊อค ถัดไป

สาวไฮโซ...ก็หันไปสบตากับแม่ค้าสาวสวย พร้อมกับยิ้มน้อยๆ..พูดว่า “ต้องการพบศักดิ์..ไม่ใช่น้องพงษ์ “
(แง...แง..ไก่แกใจร้าย...ม๊าก..มาก...สงสารแม่ค้าสาวสวย...เป็นเสียงสะอื้นของหญิงปัทมา)
จากนั้นสาวไฮโซ....ก็เดินตรงเข้าข้างในพร้อมส่งเสียงเรียก” ศักดิ์...ศักดิ์จ๋า “.(นึกถึงแล้วยังขำตัวเองไม่หาย....พูดไปได้)

ชายชราเอ๊ยไม่ใช่...หนุ่มใหญ่...เงยหน้าขึ้น..พร้อมอุทานว่า... “เฮ้ย...ไก่...มาได้อย่างไรกัน”
(ประโยคคลาสสิค เน๊อะ...ได้ยินบ่อยมาก....เกือบจะตอบไปแล้วว่ากระพรือปีกมา)..


สาวไฮโซ ก็ตอบกลับไปด้วยเสียงอ่อนหวาน “ ลมคิดถึงพัด..ไก่..มาหาศักดิ์ล่ะ”
(ไม่ต้องอาเจียน....มีหวานเลี่ยนยิ่งกว่านี้อีก- more sweet again…55555…)


หนุ่มใหญ่...ยิ้มแห้ง..ๆ...แบบเซ็ง..ๆ..อึกอัก..ทำอะไรไม่ถูก..เพราะแม่ค้าสาวสวยจ้องเขม็ง
…”เอ้อ...เออ...ไก่...จะพูดอะไรดีว่ะ ”..บ่นพึมพำกับตัวเอง..แล้วสาวเท้ารีบเดินนำหน้าสาวไฮโซมาที่แม่ค้าสาวสวยพร้อมแนะนำว่า
“น้องครับ...เนี๊ยะเพื่อนของพี่ตั้งแต่เด็กๆ” พร้อมกับกระซิบกับสาวไฮโซว่า “แฟนของศักดิ์เองแหละไก่”

สาวไฮโซ ทำเสียงสูง...“ศักดิ์แต่งงานได้ไง....โดยที่ไม่บอกไก่....ไหนเคยสัญญาว่า.......” เว้นจังหวะให้...เครียดเล่น....
แม่ค้าสาวสวยหน้าจ๋อย...ส่วนศักดิ์ทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก..กัดฟันถามสาวไฮโซ ว่า “ศักดิ์เคยสัญญาอะไร”
สาวไอโซ.. “ ก็ศักดิ์สัญญาจะให้ไก่เป็นเพื่อนเจ้าบ่าวไง...5555”
ต่อจากนั้นก็ยิ้มหวานให้กับแม่ค้าสาวสวย พร้อมพูดว่า “ศักดิ์โชคดีมากเลยที่ได้แฟนที่สวยและเก่งมากช่วยดูแลกิจการ..แต่น้องโชคร้ายที่มาแต่งงานกับพี่ศักดิ์ที่น่าตา.ดูไม่ได้เลย” 55555

หนุ่มใหญ่ “อ้าววววว.... อ้ายไก่..เดี๊ยวเถอะ...พวกจบบัญชีเนี๊ยะปากไม่ดี...นิสัยเห็นแก่ตัว...ไม่เว้นซักคน”

สาวไฮโซ.ทำท่าจะกรีดร้องแล้ว...ต้องรีบหุบปาก..(ทำตัวเป็นกุลสตรีขึ้นมาทันที) ...เพราะได้ยินเสียงลุงดำและป้าต๋อย ตะโกนทักมาแต่ไกล...” ไก่..ไก่เหรอลูก...ไปอยู่ที่ไหนมา...ไม่เห็นมาเยี่ยมลุงกับป้าบ้างเลย”

สาวไฮโซ..คิดแก้เผ็ดหนุ่มใหญ่ “ลุงดำขา..ป้าต๋อยขา...ศักดิ์ว่าไก่อีกแล้ว...”
ป้าต๋อย “โอ๊ย...ศักดิ์ไม่กล้าว่า..ไก่หรอก”
(โธ่ป้า...ก็มันพึ่งด่าไก่ไปเมื่อกี้เนี๊ยะ...นึกในใจ)
สาวไฮโซ เข้าไปกอดป้าต๋อยและลุงดำ..พร้อมจีบปากจีบคอเหมือนนางอิจฉา “ พึ่งว่าไก่..ปากไม่ดี...” พูดไม่ทันจบประโยคป้าต๋อยก็บอกว่า..”ศักดิ์ล้อเล่น...น่ะลูก”
(ทำไมล้อเล่น...แรงจังว่ะ..พึมพำในใจ)

ลุงดำ “ไก่เอาขนมไปกินลูกเอาไปเยอะๆ......ไม่เห็นมาเที่ยวหลังสวนบ้างเลย “
ต่อจากนั้นก็หันไปคุยถามสาระทุกข์สุขดิบกับคุณแม่ของดิชั้น..ส่วนแม่ค้าสาวสวยมากๆคนนั้น..ก็ดูเหมือนโล่งอก...แสดงว่า..ป้าไฮโซเป็นเพื่อนกับพี่ศักดิ์จริงๆ…ไม่มีอะไรในก่อไผ่

แต่เป็นการตัดไฟแต่ต้นลม..กลัวเพื่อนเก่าเพื่อนแก่..จะเผาเรือน..เลยชวนสาวไฮโซไปทานกาแฟ...(เป็นกาแฟที่อร่อยที่สุดในประเทศไทยอีกนั้นแหละ..)
ในช่วงที่กำลังเดินไปร้านกาแฟซึ่งอยู่ถัดไปจากที่ขายของที่ระลึก....หนุ่มใหญ่ก็เหลือบเห็นพลขับเดินตรงเข้ามาที่สาวไฮโซ....

หนุ่มใหญ่ ทำแววตาเจ้าเล่ห์แล้วเดินเข้ามาใกล้แล้วถามว่า“ใครน่ะไก่..”
สาวไฮโซ “ คนขับรถที่บ้าน”
หนุ่มใหญ่ “คนขับรถบ้านไก่...หน้าตาดีน่ะ.”.พร้อมยกมือเกาะไหล่เพื่อนและหัวเราะขบขัน

สาวไฮโซ..สะดุ้ง กระซิบถามเพื่อน “เอาคืน..เหรอว่ะ..ศักดิ์” (พร้อมใช้ศอกกระทุ้งพุงศักดิ์ ไป หนึ่งหน.....).”.ถอยไปไกลๆๆเลย....”

หนุ่มใหญ่ “ทีใคร..ทีมัน 5555”…แล้วเอ่ยทักพลขับว่า “พี่ครับพี่น่ะ โชคร้ายมากเลย..ที่แต่งงานกับไก่”

พลขับ “ครับผมก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน”
ต๊าย....นี้รวมหัวกันเผากันเลยเหรอ.....สาวไฮโซอุทาน
2หนุ่มใหญ่ประสานเสียงหัวเราะกัน...จิบกาแฟอย่างมีความสุข..

ฝากไว้ก่อนเถอะ...ไว้คิดบัญชีกันทีหลัง สาวไฮโซ กัดฟัน ด้วยความโมโห..
(...มิน่าล่ะ...เรียนบัญชีเพราะเหตุนี้..นี่เอง)

...แมว..หวักขอแสดง ความเสียใจกับการจากไป ของแม่ ด้วยนะ..เราคงได้พบ เพื่อรำลึกความหลังกันนะ

...หวัดดี ทุกๆคน ขอต้อนรับเพื่อนเก่าที่เข้ามาใหม่คะ..แวะมาทักทายกันบ่อยๆนะ
...ได้คุยกับตุ้มแล้ว เที่ยวที่ไหนก็ได้..แต่ต้องให้โอ๋ไปด้วย...ในฐานะหัวหน้าทัวร์
...ง้อ..จัดเตรียมโปรแกรม..และของคาวหวาน รอหน่อยนะ..บางคนมีเวร..บางคนต้องไปวัด..วันพระ..บางคนใจพร้อมแต่กายไม่พร้อม..ก็ให้เวลาหน่อย สรุป..รออีกนิดดดด
...อัศวิน 2 จะขอลาจากหน้าจอ ด้วยเหตุผลสั้นๆ(..แต่ยิ่งใหญ่..) แบบนี้เหรอ
..ใครนะ ช่างรังแกไก่ได้ฮึ..(จิ้มไป พร้อมกัดปากตัวเองไป) อ้อ. ถึงไม่เรียนบัญชี..ก็..คิดบัญชี..(บางคน???)..ได้นะ 55555

สรุปว่าคืนวันเสาร์ที่ 12 นี้ "สวนศรี รุ่น17" เป็นเจ้าภาพงานบำเพ็ญกุศลสวดพระอภิธรรมแม่ของวิไลวรรณ เครื่อหงษ์ ที่บ้านหน้าสถานรถไฟควรหินมุ้ย เวลา 20.00 น.

ขอเชิญเพื่อนร่วมรุ่นทุกท่านที่อยู่ที่หลังสวนหรือใกล้เคียงด้วยนะ

คืนวันเสาร์นี รบกวนเพื่อน ๆอย่าปล่อยให้หลวงเตี่ยง ไปแบบโดดเดี่ยวก็แล้วกัน

ทริปต่อไป ยังไง ๆก็ยินดีไปอยู่แล้ว

ขอบคุณสุรชาญ ที่บอกเบอร์ให้เพื่อน ๆได้รู้ มีข่าวคราวจะรีบแจ้งให้ทราบทันที แต่ถ้าสะดวกล่ะก็ ติดตามใน blog นี้ ก็จะไปตกข่าวแล้วล่ะ มีโอกาสผ่านไปจะติดต่อไปทันที อยู่ย่านนั้นน่าจะรู้จัก ท่านรองผู้กับยุ่น ธีระยุทธ เพื่อนเรานะ

ปีนี้เราจะเลี้ยงรุ่นครั้งใหญ่(ปีละครั้ง) ตรงกับงานแข่งเรือที่หลังสวน (คงจะเป็นวันที่ 24 ตุลาฯ) ถ้าสะดวกเชิญไปร่วมงาน จะได้เจอกับ ส. และเพื่อน ๆอีกหลายคนแน่นอน เชิญเพื่อน ๆทึ่ยังไม่เคยไปร่วมงาน (รวมท่านที่เคยไปมาแล้วด้วย เขาจัดกันมาหลายปีแล้ว ส่วนตัวเองก็เพิ่งไปเป็นครั้งแรกเมื่อปีที่แล้วนี่เอง) ปีนี้ก็รีบ ๆเคลียร์งาน ลางานล่วงหน้ากันได้แล้ว เพื่อที่จะได้ไปมีความสุขในการได้คุย สังสรรค์กับเพื่อนเก่า ๆ รับรองว่าต้องถูกใจแน่ ๆ

ขอสนับสนุนอย่างที่หลวงเตี่ยงว่าไว้คือให้ ญ.ไก่เขียนหนังสือขายได้เลย แต่ถ้าจะเริ่มตอนนี้แต่ละเล่มเธอคงใช้เวลานานพอสมควร เพราะงานเธอเยอะเหลือเกิน ทั้ง project ที่รับเงิน ซึ่งคาดว่าคงมีหลายทาง นอกเหนือจากงานตรวจ บ/ช และที่เสียเงินซึ่งก็มีหลายทางเช่นกัน

เพื่อนที่ไก่เอ่ยถึงไปแล้วก็หลายคนนะ ไม่รู้ว่าได้เข้ามาอ่านหรือยัง คุณน้องทยานีย์ คุณนายจี๊ด คุณเจ้าของส้วมที่โด่งดัง(ศักดิ์) ที่เพื่อน ๆ ในblog นี้ได้อ่านแล้วก็คงเพลิดเพลินกันมากพอสมควร เพลิดเพลินแบบสนุกสนานด้วยนะ แต่คงไม่อยากให้มีชื่อใน list รายต่อไปของคุณเธอ แบบอาจารย์เคียงและวันชาติหรอกนะ ใช่มั้ย........โดยเฉพาะวันชาติค่อนข้างมั่นใจนะว่า ไก่ไม่น่าจะมีอะไรเมื่อครั้งอดีตที่จะให้เอ่ยถึงได้ในแนวนี้ (อย่ามั่นใจมากไปนะเพื่อน คุณเธอแกมีความจำพิเศษ ที่เรา ๆไม่ควรประมาทกัน.... ขอเตือน 5555)

สะดวกเมื่อไหร่ เชิญ ญไก่บรรเลงได้เลย...

ขณะนี้อยู่ที่เมืองชลบุรี

วันนี้ทำไมไม่คึกคักเลยเนาะ

สวีดัด สวัสดียามบ่าย เพื่อนสวนศรี 17 ทุกคน และขอแสดงความเสียใจกับแมวด้วยนะจ้ะ พอดีช่วงนี้พอจะมีเวลาว่างก็เลยได้เข้ามาทักทายพูดคุยกับเพื่อน ๆ บ่อยขึ้น สำหรับหนุ่มโอ๋ ยังไง ยังไงก็พยายามรักษาเนื้อ รักษาตัว เตรียมร่างกายให้พร้อมสำหรับทริปต่อไปด้วยเน้อ ท่านสุมิตรเอ๊ย.ย.ย.ย. เราอยากจะได้เบอร์โทรของ วันเพ็ญ บุญกาญจน์ (ปี๊ด) พอจะหาได้ไหม เพราะเราคิดถึงมาก ๆ แต่ไม่รู้ว่าตอนนี้ปี๊ดอยู่ที่แห่งหน ตำบลใด อยากรู้จริง ๆ หรือว่าเพื่อนคนไหนรู้ก็ขอความกรุณาด้วยนะจ้ะ น้าง้ำ และน้าปัท เป็นอย่างไรกันบ้าง เงียบหายไปนะ หลานแอนฝากความคิดถึงมาด้วยจ้ะ

COMPARISONS



One thing that people do spontaneously when they see each others after years and years is to compare what they remember in the past and what they learn at that moment about others.

Here is a story about two close friends who were in the same class since they were in 5th grade. Both of them were champions academically and athletically. After missing each others for 35 years, they came back as middle-aged men, running into each others and hugging for a moment, just like kids.

The following series of conversations are real for their content, but for wordings, may not be exactly of what the writer remembers. I would like to identify the two close friends as a TAN BOY, and, a WHITE BOY.



In 2514, both boys graduated from a local elementary school. One day, as they prepared to take an entrace exam for Suan Sri school, they walked to Chinese school lane in Ta-Lard Lang Suan towards Lang Suan river for swimming. But, before jumping into the river, they looked around. There were no one else in the area, only both of them alone. They decided to remove their Pa Kaw Ma, just plain naked. The boys then looked at each others and started to scrutinize for their curiosity about manhood.



Tan boy: Look at this! I have little hair now.

White boy: Oh Yeh! but I do not have one yet.

Tan boy: You will have one soon and it gets bigger too.

White boy: Then, what you do about it?

Tan boy: I become a man now. It's so good.

White boy: ( silent-thinking about his future thing)

Tan boy: Mine is bigger than yours now.

White boy: Oh Yeh! (sad-looking at his baby one)

Tan boy changed the subject: Did you read a lot for the exam to Suan Sri?

White boy: (sad): No, I do not care any more.

Tan boy: Why? ( really caring for friend)

White boy: ( almost cry) I want to go to Suan Kularb school in stead, but no one takes me to Bangkok.

Tan boy: I want to continue playing football and I have to do well for the exam. What percentage did you get from the elementary school exit? I got 82%.

White boy: (reluctant to answer) Not much! The final exam was damn-tough! I did not do well.

Tan boy: How much?

White boy: (soft voice) only 86%

Tan boy: You got more than mine.

White boy: Umm... just like the same.

Both boys then, jumped into the river naked with shrinken-swinging manhood things. They swam across the river (Fai- Ta), but stayed in the water near the river bank for a while. Then, swam back to the same place to put clothes on.



In 2552, thirty-eight years later, the white boy who is now a middle-aged man found the tan boy phone numbers from Suan Sri 2517 web blog. He suddenly had flashback to his childhood memmories. The phone call was made to the Tan boy (who is now a high ranking professinal man). They made arrangement to see each others along with a few other friends.

Here is the two close friends private conversations during the trip. To be continued for next blog visit. (Do not miss out this novel! The writer actually spent time to make some contribution to the blog for entertainment purpose only.)



Whiter: Mature man.

นมัสการพระเตี๊ยง

คือ..คือ..อาตมา..เอ๊ยไม่ใช่...โยมไก่...ขอออกตัวไม่แปลงานเขียน..Mature Man...นะเจ้าค่ะ..ขณะนี้เวลา2ทุ่มครึ่งกำลังนั่งดูบอลโลกคู่แรก...

ถ้าไม่เป็นการรบกวน..ช่วงเพ่งบารมีให้ Tan Boy ช่วยแปลงานเขียนนี้ในช่วงระหว่างรอบอลโลกคู่ที่2ที่จะแข่งตอนตี 1.....จะเป็นบุญคุณกับเพื่อนฝูงมากมาย.....

เห็นนักกีฬาใส่เสื้อสีเขียวเหลืองด้วยล่ะ...นึกถึงตอนเชียร์บอลโรงเรียนนะเจ้าคะ...

นับถือ

ไก่

อัศวิน 2..รีบๆไปทำธุระให้เสร็จ รับปากนะว่า จะไม่หายหน้าไปพร้อมกับจบบอลโลก..

สุรชาญ..อยู่อุดร ช่วยเป็นภาระหาตัวรองยุ่นให้หน่อย ไม่รู้ว่าท่านมัวหลงทำอะไรอยู่ เงียบไปนาน..

ญ.ไก่..อาตมาคิดว่า ถ้าเป็นเพื่อนคนอื่นๆได้เจอกันในลักษณะนั้น คงดีใจและพูดคุยกันพื้นๆ พอให้เป็นที่ระลึกถึง ก็สุขใจมากแล้ว แต่นี่เป็นความสามารถเฉพาะของ ญ.ไก่ จะเรียกว่าอะไรดีละ ว่าปฏิภาณไหวพริบ/ฉลาดพูด/เสน่ห์ส่วนตัว ประมาณนี้แหละ อีกอย่างที่สำคัญ มีความคุ้นเคยกับครอบครัวสวนนายดำเป็นกรณีพิเศษ การพบกันของ ญ.ไก่ กับหนุ่มใหญ่/เฮียศักดิ์ จึงเป็นกันเองยิ่ง รู้ได้เลยว่ารสกาแฟวันนั้นหอมหวานประทับใจ..
...เออ..ญ.ไก่,เฮียศักดิ์..อาตมาขอแบบแยกเล่มนะครับ...

comparisons...ของ mature man อาตมามีข้อขัดข้อง นำเข้าจมูก ต้องขออุบ

เนื่องจากพลขับประจำตำแหน่ง/สุทิน ติดธุระในวันพรุ่งนี้/เสาร์12 อาตมาเลยขอปลีกตัวไปร่วมบุญก่อนแล้ว ในเย็นวันนี้ ในงานเจอกับน้องชาย ญ.หวัก พูดคุยกันนิดหน่อย ก๋วยเตี๋ยวขายดี ญ.หวักไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ
ราบนามเจ้าภาพ งานบุญคุณแม่เล็ก เครือหงษ์ 92 ปี
8 มิ.ย.-ครอบครัวจันทร์นพรัตน์
9 มิ.ย.-ครอบครัวเครือหงษ์
10 มิ.ย.-ผอ.สุรินทร์ ชวลิตานนท์,ผอ.วิลาส วงศ์สุวัฒน์,ผอ.โสภณ มนตลักษณ์,ผอ.ธรรมนิจ ชอุ่มผล,รร.ศรียาภัย,รร.วัดท่าทอง
11 มิ.ย.-กลุ่ม รร.มัธยมศึกษาชุมพร,รร.ปะทิววิทยา,รร.ท่าแซะรัชดาภิเษก,ชมรมแอโรบิก ชุมพร,เครือข่ายกองทุน ต.นาขา
12 มิ.ย.-สนง.อย.,สส.ธีระชาติ ปางวิรุฬรักษ์,ครอบครัวชูชีพ,ฝคศ.ชุมพร09,(สวนศรี17)/ยังไม่ขึ้นกระดาน
13 มิ.ย.ประมาณ 13.00 ฌาปนกิจวัดแหลมทราย

แมว/เจ้าภาพ พูดจาคล่อง น้องๆโยมสมใจ รู้สึกว่าเธอเป็นบุคคลพิเศษไม่เหมือนทั่วไป เพราะเธอบอกว่าจำเสียงของอาตมาได้ แต่จำชื่อ จำหน้าไม่ได้ กับสุทินก็เหมือน เธอถามว่าเป็นเพื่อนหรือเป็นญาติ สุทินว่าเป็นทั้ง2 เธอบอกว่าจำเสียงได้ จำหน้า จำชื่อไม่ได้ เออ..อะไรของแก..แปลก..
พูดคุยกันครู่ใหญ่ เธอทำงาน สธ.แผนก อย.,แฟนเปิดอู่ซ่อมรถ บุตร2คน
คนโต เรียน ม.เกษตร เพิ่งเข้ารับถ้วยของพระเทพฯเมื่อปีกลาย ด้านดนตรีไทย
คนเล็ก ปวส.ปี2
แมวฝากขอบคุณมาถึงเพื่อนๆ ทุกกำลังใจที่มอบให้ เธอรับปากว่าจะพยายามมาร่วมงานสังสรรค์ ปลายตุลานี้ แล้วคอยเจอตัวเธอ..

ช่วงหนึ่งของการสนทนา เธอออกปากขอเบอร์ อาตมาก็บอกว่าปกติไม่เคยบอกใคร แต่เห็นเป็นกันเอง ขัดใจก็ดูกระไร เลยบอกไปว่า"งวดที่แล้ว874 งวดนี้รอวันที่16"..ที่แท้ขอเบอร์โทรครับ..

...สวัสดี.ทุกคน ใช้โอกาสที่คนที่บ้านดูบอล เข้า blog มาคุยกับเพื่อนโดยไม่ต้องแปลดีกว่า
...หนุ่ยเอ้ย! อย่าหัดเป็นนักอ่านนะเพื่อน หวักรออยู่นะ
...เย็นนี้ ได้รับโทรศัพท์จากน้องชาย ได้พบหลวงเตี่ยงกับเพื่อน(..คงเป็น อจ.สุทิน) ที่งานศพแม่ของแมว คิดว่าเมื่องานเสร็จเรียบร้อย พวกเราคงได้คุยกับแมว
...ฝากสุรชาญ อย่าลืมบอกต่อเพื่อนคนอื่น ให้รู้จัก blog นี้ด้วยนะ
...เด็กเขาเสก จะเผยโฉมมั้ยเอ่ย?
...ไก่ รีบทำงาน เคลียร์งานเร็วๆนะ จะได้ป๊ะหน้ากัน คุยกับตุ้มและหนุ่ยแล้ว ตอนนี้เราสนองนโยบาย ไทยเที่ยวไทย หน้าฝนก็ไม่กลัว( กลัวอย่างเดียว...นัดแล้วไม่ไป??)

กระทบกระเทียบ...ประชดประชัน....เหลือเกินแม่คุณ...แม่จะตีวัวกระทบคราดไปถึงไหน...จ๊ะ.....

แม่ต้องเจียมเนื้อเจียมตัว..ว่าพวกเรามิใช่เพื่อนซี้ระดับเกรดA ที่ใครเขาจะมาให้ความสนใจ....จะพูดจะคุยด้วยก็เหมือนกลัวดอกพิกุลจะร่วง.........

..เราต้องหลบลี้หนีหน้าไปเสีย.ถ้าจะดี....แต่นึกๆ..ก็ให้เห็นใจคนต่างแดนที่พยามยามเป็นกาวใจ........ทุ่มทุนสร้างมากกก......

....เอาไงดีล่ะ พรรคพวกสาวๆ...boycoltดีไหม.......(พระเตี๊ยง...กูรพึ่งชมมันไปหยกๆๆ....tiger_ก.....ก่อmob..อีกแล้ว..ไม่รู้จักโตเสียที....)


..

ขอโทษที ลืมบอกเบอร์โทร
วิไลวรรณ..ชื่อล่าสุด..ไข่มุก เครือหงษ์ 08-6600-3621
เธอบอกว่าเปลี่ยนชื่อบ่อย แต่ลองนับไล่ดูแล้ว ยังไม่ถึงสิบ

ญ.ไก่...เด็กชายแทน/ขาว เขาทำอะไรกันละ ?
แก้ผ้าอาบนำในคลองหรือเปล่า ?
วัดขนาดลูกกล้วย หรือสำรวจความร่มคลึ้มของต้นหญ้า ?
เอ๊ะ...หรืออะไรกันหว่า ? มีผ้าขาวม้า มีฝ่ายท่า ?
หรือว่ายนำข้ามฟาก ไปบอกรักเด็กฝ่ายท่า ? เออ...ดูน่าจะเข้าเค้าเว้ย...

เฮ้ย....ไก่...ไม่มีอะไรจริงๆ ลูกผู้ชายสาบานที่ไหนก็ได้ เธอก็เคยพูดไว้ก่อนหน้านี้ว่าสนิทกันกับสวนนายดำทุกคน ตั้งแต่เล็กแต่น้อยแล้ว อย่าได้คิดเป็นอื่น โอย...ตายแล้ว ซวยเลย แหม...ให้ใครช่วยมาผ่าอกฉันดูที ว่าเป็นคนอย่างไร

5555...เมื่อกี้ได้รับโทรศัพท์จากพระเตี๊ยง...น้ำเสียงไม่สบายใจ...สืบเนื่องจากการเข้าใจผิดในการสื่อสารเล็กน้อย...คือไก่ Post พูดกับหวัก...ในเรื่องSomethingซึ่งรู้ระหว่าง 2 เรา....เท่านั้น.....ที่รู้เรื่อง

บังเอิญจังหวะที่พระเตี๊ยงท่านก็โพสต์เข้ามาพอดี...ตกอกตกใจ..คิดว่าทำอะไรให้สีกาไม่สบายใจ....(โลกกลับกันแทนที่สีกาจะเป็นฝ่ายตกใจไม่สบายใจ..แต่เป็นหลวงพี่ไม่สบายใจเสียเอง...)

ไก่สนิทกับศักดิ์ก็เหมือนกับที่ไก่สนิทกับกุ๊ก,ทยาณีย์,หวัก,น้อย,อ้อย,ประภาสฯลฯ..ที่รู้จักันตั้งแต่เด็กและรุ้จักพี่น้อง,พ่อแม่,ของแต่ละฝ่าย

...พระท่านตกใจที่ไก่ชวน พรรคพวกสาวๆboycoltง่ะ....ต้องอธิบายไปหัวเราะ..ไป...ขอประทานโทษนะคะท่านไม่สำรวม...ก็ ขำ..จริงๆเจ้าค่ะ...

.....ไม่มีใครเขาboycolt..หรอกค่ะ..พวกนี้นะใจอ่อนจะตายขี้สงสารด้วย.พวกเขาไม่ร่วมกับไก่หรอกค่ะ....ปล่อยให้ไก่ มันboycolt คนเดียว...เดี๋ยวก็ Uturn กลับมาหาเองแหละ...เรียกร้องความสนใจไปงั้นแหละ...

ถึงเพื่อนๆที่รัก
...ประมาณ 5ทุ่มครึ่งได้รับโทรศัพท์ ก็แปลกใจเอ๊ะเบอร์แปลก...ก็เป็นเสียงหนุ่มทุ้ม..ขอพูดสายกับไก่..น้ำเสียงมีความกังวลใจมาก..ตอนแรกคิดจะอำ..ว่าโทรผิด....ก็ไม่ดีกว่า.....ไม่อย่างนั้นบาปแย่..

.ตอนแรกนึกว่าเป็น Sri Nam Tan โทรมาหาเสียอีกอุตส่าห์แอบดีใจ...ผิดหวังง่ะ...ไม่เป็นไร...เราก็สามารถทำให้เขาผิดหวังได้เหมือนกัน....(ต้องวางแผน.....คนนี้เขารักเพื่อนมาก...ดังนั้นน่าจะ...ใช้แผนฟร์อมสีขาว..คือตีวัวกระทบคราด...ทำให้เพื่อนรักของ Sri Nam Tan เซ็งก็แล้วกัน...รับรอง Sri Nam Tan อกระเบิดแน่....

ใครช่วยคิดแผนการหน่อยดิ...ช่วงนี้กำลังปลอดคนเพราะไปดูบอลกันหมด...รับรองไม่มีใครรู้ความลับแน่ๆ

โล่งใจ..ไม่ต้องมัวรอดูคะแนนจากทุกสำนักครับ อาตมาต้องหาค่าหน่วยกิตเพิ่ม เพื่อซ่อมวิชาการแปลความ ทั้งภาคไทย/อังกฤษ
เข้าตำราโบราณ ที่สอนว่า"ฟังไม่ได้ศัพย์ จับไปกระเดียด" อ่านลวกๆ แล้วรีบตีความ ไม่ตรวจดูองค์ประกอบให้ครบถ้วนเสียก่อน เที่ยวนี้หละหลวมไปมากเลย

ขอยำ คืนนี้ 20.00 สวนศรี17 ร่วมเป็นเจ้าภาพงานบุญ คุณแม่เล็ก เครือหงษ์ หน้าสถานีรถไฟ บ้านควนหินมุ้ย ถ้าสะดวกขอเชิญเพื่อนทุกคนนะครับ อาตมาไม่ว่าง เผอิญช่วงเวลานั้น ต้องเข้า course เรียนแปลความเพิ่มเติมครับ

เจ้าภาพจัดพิเศษ มีบรรเลงสด ดนตรีไทยจาก ม.เกษตร นำทีมโดยลูกชายโยมแมว/ไข่มุก..(ถ้าเธอเป็นชาย เธอคงเลือกชื่อ"ไข่ฝังมุก"..สาวๆกรี๊ดเลยละ)

: ช่างไม่รู้เลย


ในแววตาทั้งคู่ไม่รับรู้อะไร
เธอคงยังไม่เข้าใจ ว่าฉันไม่ใช่คนเก่า
เรายังคงเหมือนเพื่อน หยอกล้อเหมือนวันวาน
แต่ฉันคือคนใจสั่น แต่ฉันคือคนหวั่นไหว

ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย
ในความคุ้นเคยกันอยู่
มันแฝงอะไรบ้างอย่างที่มากกว่านั้น
ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย
ว่าเพื่อนคนหนึ่งมันแอบมันคิดอะไรไปไกล
กว่าเป็นเพื่อนกัน

กลายเป็นคนฝันใฝ่อยู่ใกล้ใกล้เธอ
กลายเป็นคนที่รอเก้อ
เหมือนหนังสือที่เธอไม่อ่าน
ตาคอยมองจ้องอยู่อยากให้รู้ใจกัน
แต่แล้วเธอยังมองผ่าน และฉันก็ยังหวั่นไหว

ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย
ในความคุ้นเคยกันอยู่
มันแฝงอะไรบ้างอย่างที่มากกว่านั้น
ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย
ว่าเพื่อนคนหนึ่งมันแอบมันคิดอะไรไปไกล
กว่าเป็นเพื่อนกัน

ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย
ในความคุ้นเคยกันอยู่
มันแฝงอะไรบ้างอย่างที่มากกว่านั้น
ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย
ว่าเพื่อนคนหนึ่งมันแอบมันคิดอะไรไปไกล
กว่าเป็นเพื่อนกัน

มันคิดอะไรไปไกลกว่าเป็นเพื่อนกัน

ดาวมหาลัย


หนูดาวเป็นลูกสาวกก จบชั้นม.6 โรงเรียนบ้านหนองใหญ่คุณแม่ขายไร่ขายนา ส่งดาวเข้ามาเรียนมหาลัยมาเรียนอยู่ในกรุงเทพ ยูนิเวอร์ซิตี้ที่ทันสมัยดาวสวยดาวเริ่ดดาวเด่น คนมันสวยทำอะไรก็เด่นก็เลยถูกพรีเซ้นต์ให้เป็นดาวมหาลัย

เพื่อนๆที่คณะ ปลื้มดาวสุดๆเลยนะฮะ

ซัมเมอร์แม่เรียกตัวกลับมาช่วยทำไร่ทำนาอยู่ที่บ้านหนองใหญ่
ไปอยู่บ้านป่ากับดงดาวบอกตรงๆว่ามันไม่ใช่
บ้านนอกขาดการพัฒนามีแต่ทุ่งนาและหมูหมากาไก่
ชาวบ้านก็ด้อยการศึกษากินแต่ปลาร้าที่ไม่พาสเจอร์ไรซ์กินกบกินอึ่งกินแย้ แมงจินูน แมงจิโป่ม ดักแด้กินแม้แต่กุดจี่ที่อยู่ในกองขี้ควาย
ฮื้อ กินเข้าไปได้ไงอะ แวะ
หนุ่มๆมีแต่ซุมโลโซ เมาเหล้าขาว เหล้าโท ซิ่งมอเตอร์ไซค์ไม่เหมือนหนุ่ม ม.กรุงเทพ ขี่เบนซ์ ขี่เชฟ บีเอ็ม รุ่นใหม่ลูกทุ่งฟังไม่เป็นจริงๆ ดาวชอบสตริง โฟร์ มด กอล์ฟ ไมค์อยากไปเมืองทองธานี ดูอคาเดมี่แฟนตาเซีย ก็มีแต่เสียงอีสาน นกน้อย ปอยฝ้าย คำมอด ลูกแพร เงี๊ยะ หมอล้ำ หมอลำ
เซ็นทรัล โรบินสัน เดอะมอลล์ เซเว่น บิ๊กซี ไม่มีที่บ้านหนองใหญ่มีแต่ตลาดนัดคลองถม ไร้รสนิยม ดาวรับไม่ได้ เสื้อยืดตัว199 ไม่รู้ว่าเขาใส่ได้ยังไง
เคยเดินเล่นแถวเซ็นเตอร์พอยท์ ต้องมาเดินต้อยๆไล่วัวไล่ควายคิดมาเศร้าใจอดสู คิดถึงสังคมหรูๆ ตอนที่ดาวเรียนอยู่เป็นดาวมหาลัย
เจอสังคมบ้านนอกๆอย่างนี้ ดาวปรับตัวไม่ทันนะ
ไปนาใส่เกิบส้นสูง ตกคันนาหงายท้องดาวนั่งร้องไห้ใส่เอวต่ำสายเดี่ยวเกี่ยวข้าว
ควายเถิกควายเฒ่ายืนน้ำลายไหลคุณแม่พานั่งรถอีแต๊ก หัวสั่นด๊อกแด๊ก กลับถึงบ้านเป็นไข้
อยู่มหาลัยเป็นเชียร์ลีดเดอร์ เป็นพริตตี้ เป็นพรีเซ็นเตอร์ให้มาเป็นฟาร์เมอร์
ดาวว่า มันไม่ใช่ มันไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของดาวอะแม่ขาอยากกลับกรุงเทพ คิดถึงเพื่อนๆ ที่มหาลัยหนูเบื่อบ้านนอกคอกนา
หยะแหยง ปลาร้า และกลิ่นโคน สาปควายดาวเบื่อชีวิตคันทรี่ อยากไปอยู่ ซิตี้ เป็นดาวมหาลัยอย่างหนูมันต้องอยู่กรุงเทพ ถึงจะตรงคอนเซ็ปต์ที่ดาวตั้งไว้อะ

เบอร์นาร์ด ชอร์ ปราชญ์ชาวอังกฤษ กล่าวว่า"ไม่มีอะไรดี ไม่มีอะไรชั่ว แล้วแต่จะคิดเอาเอง"

แต่ที่แน่ๆ หยุดพูดคำ"สัปดน"ดีกว่า มาแนวเรียบๆ สบายๆ วันนี้ เสนอ
..มนุษย์กับธรรม(ชาติ)

...แว่วดุเหว่า ยุ่ วู้ ยุ่ วู้ ประสาน
สำเนียงเสนาะสดับ ณ กาล อุษาสาง
...สูรย์ระเรื่ออะเคื้อยะแย้มนภางค์
ประดุจดรุณยุพาสะอาง ยะยั่วยล
...พันธุ์ผกาขจรขจายสุคนธ์
ระเริงระบำระรื่นกะฝน ระบายสี
...รุ้งกระพริบระยิบระยับรุจี
เสมือนสะพานผสานวิถี ทิฆัมพร
...ธรรมชาติประสาทพิศุทธิ์ประอร
กะปวงประชาคณานิกร เสมอกัน
...โดยมิเคยจำแนกจะแยกจะสรร
เฉพาะกะกูแหละพวกกระนั้น สิต้องยำ(มีไม้โท)
...ว่ามนุษย์น่ะควรจะชวนกระทำ
*กรุณกรรมประดุง ณ ธรร- มชาติ เทอญ ฯ
*อ่านว่า กะ-รุน-นะ-กำ-ประ-ดุง-นะ-ทำ-มะ-ชาด-เทอน

ผลงาน..อจ.สุชาติ การถนัด 1 เมษายน 2551

พอพูดถึง อ.จ.สุชาติ การถนัดแล้วเรายังรู้สึก ร้อน ๆ หนาว ๆ อยู่เลย เพราะว่าเราเป็นคนที่เรียนไม่ค่อยเก่ง แต่รักหมดใจ อะ ล้อเล่น ๆ น่า แต่ที่เป็นเรื่องจริง คือว่าเราเป็นคนเรียนไม่เก่งจริงๆ พอ อ.จ.สุชาติ เดินเข้ามาในห้องรู้สึกใจเต้น ตุ๊ม ๆ ต่อม ๆ ไม่เป็นจังหวะด้วยนะ เพราะกลัวอาจารย์ จะถามแล้วตอบไม่ถูก และเพื่อน ๆ ในห้องเราก็คงจะเป็นเช่นเดียวกันกับเรานั่นแหละ พออาจารย์สุชาติถาม ทุกคนจะนั่งเงียบกริบ ไม่มีใครยกมือตอบเลยสักคน ก็ทำให้อาจารย์โกรธ ทำให้มี ข้อความแปลก ๆ ออกมา เรายังจำได้ดี คือ "คนซ๋วยๆ ชอบนั่งเช๋ย ๆ" แล้วอาจารย์ก็จะถามต่อไปอีก ทุกคนก็ยังนั่งเงียบเหมือนเดิม อาจารย์ก็เลย ลบวรรณยุกต์ จัตวาออก คงเหลือข้อความว่า "คนซวย ๆ ชอบนั่งเชย ๆ" ไม่รู้ว่าใครยังจำได้บ้างอะป่าว

ก่อนอื่นต้องแจ้งเพื่อน ๆใน blog ก่อนนะว่า ต่อไปจะไม่ใช้นาม "พขร" แล้วนะ เห็นมีเพื่อนเข้ามาใช้ชื่อนี้ แหมทั้ง someone ทั้ง พขร ขอบคุณที่นำเพลงเพราะ ๆมาฝาก

วันนี้มีเวลาหน่อยนึง (เพิ่งกลับมาจากชลฯ) จึงแวะเข้ามา พรุ่งนี้ก็ไปเมืองชลฯ (อีกแล้ว) คงหลายวัน ถ้าจังหวะเหมาะก็คงเข้ามาบ้าง แต่ถ้าไม่เหมาะก็คงต้องกลับ กทม. แล้วค่อยเข้ามาใหม่

แว่ว ๆมาว่า เสาร์นี้คงมีนัดย่อยกันอีกแล้ว สำหรับบางคนที่ยังไม่เคยเจอเพื่อน ๆเลย หรือบางคนที่นานมากแล้ว ก็เตรียมตัวกันนะ ส่วนสถานที่และเวลา พรุ่งนี้คงรู้ แล้วจะแจ้งให้ทราบ

คุณพี่วิกหวี่ .....อย่าหายไปไหนนานนะครับ เพื่อน ๆคิดถึง

คุณเลขา....รับบุญจากชายผ้าเหลืองแล้ว น่าจะมีผลบุญที่จะได้คุยกับเพื่อน ๆบ้างนะ สำหรับงาน...ที่ทำ ต้องลงตัวได้แล้วล่ะ

คุณพี่ง้อก็แวะมาแล้ว คุณพี่ง้ำล่ะ หายไปไหน

อ่อย หลังผ่าตัดเป็นเดือนแล้ว อาการเป็นไงบ้าง วิ่ง 100 เมตรได้หรือยัง

เพื่อน ๆที่อยู่ ตจว. ทุกจังหวัด แข่งเรือปีนี้เจอกันเน้อ

หวัดดีเด้อค่า ชาวสวนศรี 17

ช่วงนี้รู้สึกว่าจะขาดอะไรไปซักอย่างหนึ่งเสียแล้วถ้าหากว่าวันไหนไม่ได้เข้ามาอ่าน หรือเข้ามาทักทายกับเพื่อน ๆ สงสัยจะเป็นสิ่งเสพติดรึป่าวเนี๊ยะ เรากำลังรอฟังข่าวนะว่าวันเสาร์นี้จะนัดเจอกันที่ไหน อย่าลืมส่งข่าว ป่าวร้องให้รู้ด้วยเน้อ

...เสาร์นี้ พบกันยามแดดร่ม ลมตกนะ สถานที่คงต้องรอโอ๋
งานนี้คงได้ลองเมนูคาวหวานหรืออาจแถมทริปท่องเที่ยวจากง้อ..อย่าลืมลากง้ำ มาด้วยนะ สถานที่ต้องรอ...แต่คนที่พร้อมจะพบกัน แน่นอนแล้วมี 6 สาว(..ไม่ต้องการคำขยายคะ...)
....หลวงเตี่ยง ได้ผลงานของ อจ.สุชาติ มาได้อย่างไร ถ้ามีอีกก็ post ได้เลย พร้อมอ่านคะ
....ไก่ มืความจำที่ยอดเยี่ยมจริงๆ...ส่วนเราก็ลืมๆไปแล้วว่าเมื่อ 30 ปีก่อนนั้น เคยละเมอ หรือรำพึงรำพันอะไร ให้ไก่ ได้ยินไว้บ้าง...เฮ้ย!..ห้ามรื้อฟื้นใน blog นะยะ..

ยังอยู่ชลบุรี.

สำหรับวันเสาร์นี้สถานที่เท่าที่หาได้ ไม่ไกลจากถนนจรัญสนิทวงศ์มากนัก อยู่บนถนนเกษตร-นวมินทร์ ใกล้ ๆแยกเสนา ถ้ามาจากแยกเสนา จะเลยร้านกุ้งเต้นไปอีกหน่อย ชื่อร้านคือ Lake Hill ร้านหรู บรรยากาศดี กำลังรอเวลาจองที่อยู่ เรียบร้อยแล้วจะแจ้งให้ทราบอีกครั้ง ก็เชิญชวนกันทาง blog นี้ไปด้วย ใครว่าง ใครสะดวก ก็เชิญไปพบปะคุยกันมัน ๆได้ ตั้งแต่ 17.30 น.เป็นต้นไป

ขอเปลี่ยนแปลงสถานที่นัดพบวันเสาร์นี้ จากเดิมว่าจะไปที่ Lake Hill เช็คแล้วไม่มีห้องที่เหมาะสำหรับคุยมีแต่ห้องสำหรับร้อง

......จึงเปลี่ยนเป็น ห้องอาหาร "แดรี่ ควีน" หน้า ม.เกษตรฯ ถ.งามวงศ์วาน (ที่เดิมที่เคยเจอกันเมื่อปลายปีที่แล้ว และน่าจะเป็นห้องเดิมด้วย) ตั้งแต่เวลา 17.30 เป็นต้นไป

คนใกล้คนไกล อยู่ที่ไหนก็มาเจอกันได้นะครับ

" Dairy Queen " หน้ามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ บางเขน ตั้งแต่ 17.30 น.เป็นต้นไป งานนี้นายช่างคงไม่ไปตั้งแต่เที่ยงเหมือนคราวที่แล้วนะ เพราะถ้าอุ่นเครื่องนานเกินไป กลัวติดลม

เข้ามารายงานตัวก่อนครับวันเสาร์นี้ติดธุระอีกแล้วต้องไปแจกของให้เด็กนักเรียนที่กาญจนบุรีโรงเรียนบ้านน้ำพุร้อนชายแดนพม่าโน่นเลยมาร่วมงานไม่ได้อีกแล้ว แต่บอกท่านอดิศักดิ์ไว้แล้วให้ไปร่วมงานให้ได้ ต้องขอโทษเพื่อนๆทุกคนครับ
ไม่งั้นได้ชนแก้วกับนายช่างสมยศอีกแล้ว คิดถึงทุกคนครับ

หวัดดีเพื่อนยามดึก ช่วงนี้งานหลวงเยอะ ติดประชุมบ่อย เลยไม่ค่อยมีเวลา แต่ได้ยินข่าวแว่ว ๆ มาว่าจะมีจัด Party
กันอีกหรือ งานนี้คงไม่พลาด กลัวเพื่อนๆ จะเสียใจ แต่เอ้
หนุ่ม ทีโอที บอกว่าติดงานไปแจกของ ทีกาญ งานส่วนตัวหรืองานหลวงแฮะ ช่วยชี้แจงแถลงไขให้ทราบด้วย

สวัสดีจ้่าเพื่อนๆ

พยายามเข้ามาเมื่อสองวันก่อน แต่เข้าไม่ได้ เพราะ "Servers not found"

จะมีปาร์ตี้อีกแล้วเหรอจ๊ะ แหม! อิจฉาจิงจิ๊ง เราอยู่ไกลไปไม่ได้จ้ะ ฉลองกันให้สนุกมากๆๆนะจ๊ะ ^____^

งานผ้าป่าโรงเรียนน้องๆที่ทำงานจัดให้พี่ที่ทำงานจะ
เกษียณปีนี้ครับเป็นคณะทำงาน ขาดนี้ไม่ได้ครับ
งานยุ่งมากไหมครับ

เย็นวันนี้แล้ว พบกันที่ "แดรี่ ควีน" หน้า ม.เกษตรฯ บางเขน

สมาชิกหายไปกับบอลโลกหรือไรนี่

ผู้หญิงลืมยาก

เธอเป็นผู้ชาย เธอก็คงจะไม่ลำบาก
คงไม่ยากเย็น กับการลบเลือนเรื่องของเรานั้น
เพียงแค่ข้ามคืน อาจลืมร้อยพัน วันที่ผ่าน
แค่เธอนั้น ได้พบใครอีกคน

กับตัวฉันเอง ตรงข้ามกัน กับเธอทุกอย่าง
เพียงแค่วูบเดียว ที่ฉันคิด ถึงเรื่องวันนั้น
ก็มีน้ำตา ยังเสียใจ อย่างนี้มานาน
อาจมีใคร ที่ดีผ่านเข้ามา ก็ยังไม่ลืมบางคน ที่คุ้นตา

* เธอคงไม่รู้ ว่าผู้หญิง ที่จริงแล้ว ลืมยาก
ถ้าลองรักใครมาก ก็มักจะฝังใจ
อยากทำให้ได้ เหมือนอย่างเธอ
ไม่รู้วันไหน ต้องรอถึงเมื่อไหร่
หรือต้องรอถึง วันตาย จะลืมเธอ

อาจเป็นเพราะเธอ มีหัวใจ เพื่อวันข้างหน้า
แต่ตัวฉันเอง วางหัวใจ ไว้กับความหลัง
ภาพที่เห็นกัน ดูเหมือนฉัน ดีขึ้นทุกอย่าง
แต่ความจริง ไม่ใช่เลย รอยยิ้มอย่างเคย ที่มีมันหายไป ....

บรรยายความรู้สึก..ที่โดนมากๆๆ

สวัสดี อีดครั้ง ชาวสวนศรี17
เจ้าเก่ามาอีกแล้ว สบายดีกันทุกคนนะครับ คุณธีระวุฒิ วัฒธา ท่านอยู่ที่ใหนไม่เห็นมาเยี่ยมเพื่อนใน blog บ้างเลย จำกันได้ใหม เราเรียนร่วมห้องเดียวกัน ตั้งแต่ ป.5 รร.วัดดอนชัย แล้วต่อที่ สวนศรี ม.ศ.1/1-3 ไง
ออเรียนคุณรัษฎากร ข้าเจ้ายังจำได้ครับส่วนมากจะจำชื่เพื่อนได้เกือบทุกคน นั้นแหละ อย่างเช่น คุณธรรมรัตน์ คุณราเชนทร์ คุณธงชัย คุณสุรพล ฯลฯ สำหรับท่านรองผู้กำกับหยุ่น ทราบว่าอยู่ที่อุดรฯเหมือนกันไม่ทราบว่าท่านได้ไปงานชมรมชาวใต้ที่อุดรฯบ้างหรือไม่ ถ้าไปคงได้เจอกันบ้าง เพราะว่าผมไปเกือบทุกครั้งที่มีงานชมรม
แค่นี้ก่อนนะวันหลังจะมาโม้อีก

เอ๊ะ คุณสุรชาญ เรานึกหน้าท่านไม่ออก แต่บอกว่าคุณราเชนทร์ เราจำหน้าได้ รู้สึกว่าจะมีปานบนใบหน้าใช่ไหม
ถ้าใช่ก็ไม่ปิดฝาผิดรูป เพราะปานนั้นเป็นปานมหาเสน่ห์ของคุณราเชนทร์ เชียวละ

สวัสดีตอนกลางคืนค่ะ

พึ่งกลับจากงานเลี้ยงกลุ่มย่อยที่ "แดรี ควีน" มีเพื่อนร่วมกลุ่มกัน 8 คน ผู้หญิง6 ก็มีไก่,หญิงหวัก,หญิงง๊ำ,หญิงง้อ,หญิงหนุ่ย,หญิงแมว
ชายหนุ่มมี 2 คน ชายโอ๋ศุภกิจ,ชายเล็กอดิศักดิ์....และมีการโฟนลิ้งไปยังเพื่อนๆหลายคนเช่นพระเตี้ยง,หญิงตุ้ม,หญิงจี๊ด,หญิงปัทมา,และเพื่อนผู้ชายอีก2-3คน ฟังชื่อไม่ถนัดนัก..เพราะมัวเม้าท์กันสนั่น...

มีการแย่งซีนกันเล็กน้อยระหว่างไก่กับหญิงหนุ่ยในการเอาอกเอาใจชายโอ๋....เรียกว่ามีการตัดหน้ากันในระยะเผาขน.(ใครดีใครได้55555..)...งานนี้ให้สงสารชายโอ๋...เสียเหลือเกิน....โดยมีชายเล็กส่งสายตามองเพื่อนด้วยความหว่งใย...(ระหว่างที่นั่งคุยกันฟุตบอลโลกคู่ฮอล์แลนด์ กร๋อยไปเลย....)

ฟังหญิงแมววิไลวรรณเม้าท์เรื่องลูกและพ่อของลูก...ขำมากๆ....และในระหว่างทางที่...คุณเธอต้องใช้ความพยายามฝ่าด่านลูกชายและคนใกล้ตัวเพื่อมาหาเพื่อนๆ..หัวเราะเสียงอหาย..ซึ่งเรื่องนี้ให้หญิงแมวมาโพสต์เองดีกว่า...(ขอบอกฮาโครตๆๆ)

นิทานของหญิงง้อ..2เรื่องและมีการเล่าความหลังเผาเพื่อนที่ชื่ออารักษ์เรียกเสียงฮาได้ไม่หยุด...หัวเราะจนน้ำตาไหล...เพราะaction ของเธอ..กินขาด

หลังจากนั้นก็โทรไปปลุกพระเตี้ยง..ให้มาบอกธรรมะกับเหล่า "จอมมารทั้ง8"....ซึ่งหลังจากพระท่านให้พร...หญิงหนุ่ยหันมาถามเพื่อนว่า..ควรมพูดอย่างไร..ชายเล็กอดิศักดิ์..ก็กระซิบบอกไปว่า..พะยะค่ะ..เท่านั้นล่ะ..555กันทั้งห้อง...แถมมีการให้พระท่านทายชื่อยำ..ปริศนา ของหญิงหนุ่ย.....ที่เป็นสนในของเพื่อน..(สาวtot งง..สุดๆ..จน.เพื่อนต้องเปิดคอร์สภาษาไทยภาคภาษาวิบัติให้ คุณเธอฟัง...กว่าจะถึงบางอ้อ...ทำเอา..ชายโอ๋และชายเล็กอดิศักษ์ หน้าแดงแล้วแดงอีก...ก๊ากก....)


หลังจากนั้นหญิงไก่ก็ขอพูดกับพระเตี้ยงต่อ..หลังพระท่านพูด"เจริญพร"..เจ้าหล่อนก็ตอบกลับไปว่า..."OK นะคะ."..ทำเอาหลวงพี่อึ้ง..รีบวางโทรศัพท์อย่าง..งง.....งง....(สงสัยกำราบพวกมารไม่อยู่เสียแล้ว..)...

สาว ToT..ก็มีเรื่องความงาม...มาขยายและเรื่อง IT..(อย่าลืมบอกยี่ห้อน้ำยาย้อมผมให้ด้วย....)..อันนี้ต้องยกให้เธอเพราะเธอดูอ่อนเยาว์กว่าเพื่อน...

...มีเรื่องความหลังครั้งเก่า..ของเพื่อนหลายคน..ที่อยู่ในช่วงการประมวลผล...ที่จะนำเสนอใน บล๊อคนี้โดยชายเล็ก.อดิศักดิ์ท่านจะช่วยดูแลคดีความฟ้องหมิ่นประมาท..ที่เอาเรื่องจริงมาพูดเล่น....55555...ขอบอกเรือ่งที่VC โพสต์ไว้นะ..ถือว่าเด็กๆๆ...ถ้าเที่ยบกับเรื่องที่ไก่จะโพสต์...แต่ไม่ดีกว่า...เอาไว้เจอกันแล้วคุยกันต่อหน้าดีกว่า..ดูซิจะมีอะไรแก้ตัวได้ไหม....

---ส่วนเรื่องของเคียง,ถวัลย์,สุรชาญ..ฯลฯ..ชายเล็กอดิศักษ์แนะนำให้ใช้อักษรย่อ...ไก่มี่แหล่งข่าววงในนะ...จะบอกให้...(สนุกจริงๆ...)...จะเขียนในบล๊อทตอนที่พวกเค้าเผลอไม่เข้ามาอ่าน...เป็นช่วงระยะปลอดภัยที่สุด

...ก่อนกลับ..แต่ละคนได้มอบวงแขนอันอบอุ่นให้กับเพื่อนฝูง..นี้คือ"มิตรภาพ..ของพวกเรา"

รัก

ไก่

EASY MATH.



2 men = 6 women

1 man = 3 women



??????????????????????
^^^^^^^^^^^^^^
@@@@@@@@@@@


OH! GOD!



WHAT A STAMINA !!!!

เมื่อคืนประมาณ 4 ทุ่มครึ่ง โอ๋โทรมาหา รับแล้วได้ยินเสียงเจี๊ยวจ๊าวของสาวๆเล็ดลอดเข้ามา รู้ได้เลยว่าพรรคพวกมีงานปาร์ตี้ โอ๋ส่งให้ง้อรับสายเป็นคนแรก เธอไม่ได้ถามหรอกว่า จำเสียงได้มั้ย? ว่าเป็นใคร? อาตมาออกตัวดักคอก่อนว่า จำเสียงใครไม่ได้หรอก ไม่ต้องให้ทายว่าเป็นใคร เธอบอกว่า..ง้อ..พูด ตอบไปว่า..อ้อ..รู้จักดี..นงนุช แซ่เอี่ยว เธอยังไม่มั่นใจกลัวว่าอาตมารู้ไม่จริง ขยายความเพิ่มว่า บ้านอยู่ตรงนั้น แม่ชื่อนั้น ฯ อาตมาตอบยำว่า..พอแล้วๆ..รู้จักดี..โม้เรื่องอื่นต่อดีกว่า จะไม่รู้จักดีได้ไง ก็เธออยู่ปากนำ เรียนมาด้วยกันตั้งแต่ประถม
อาตมาถามว่า สังสรรค์เนื่องในวันอะไรกัน เธอตอบว่า"วันเกิด" อาตมาถามกลับไปว่า"วันเกิดใคร จัดที่ไหน" ในใจก็คิดว่าจะอวยพรได้ตรงตัว เธอตอบว่า"เกิดอยากจะเจอกัน" เลยนัดพบกันที่ร้านอาหารหน้า ม.เกษตร ลักษณะแนวนี้ เรียก"ปากฝังมุก"
ที่รู้ก็มี2หนุ่ม..โอ๋/อดิศักดิ์ กับอีก6สาว..ง้อ/งำ/ไก่/หนุ่ย/หวัก/แมว ได้คุยกับ ไก่/หนุ่ย/โอ๋ อาตมาบอกว่าระยะนี้ต้องทิ้งช่วงห่างblog เพราะพูดคุยลำบาก เรารู้แต่อารมณ์ของตัวเอง จับทางไม่ถูกกับอารมณ์ของผู้อ่าน ซึ่งมีหลากหลาย ไว้มีโอกาสได้เจอกัน แล้วค่อยพูดคุยแบบกันเองๆ ได้ยินว่าจะลงมาหลังสวน ช่วงงานแข่งเรือปลายตุลา
เพื่อนในพื้นที่ รู้ข่าวแล้ว เตรียมตัวต้อนรับด้วยละกัน

ถึงตอนนี้ เริ่มเห็นเค้าหน้าสุรชาญบ้างแล้ว อจ.สุทิน บอกว่าบ้านอยู่แถววัดดอนชัย-นำตก ผิวคลำๆไม่ถึงกับดำ เป็นคนพูดน้อย สำหรับราเชนทร์ สกุลแพทย์ ที่สาวtot พูดถึง เรียนเกษตรห้อง1 บ้านอยู่บางมะพร้าว หน้ามีปาน+ตาหวาน โม้พอปานกลาง

เหมือนกับนัดกันไว้ ที่ปากนำ พรรคพวกเพื่อนฝูง ที่เคยร่วมก๊วนกันสมัยฆราวาส เป็นชายล้วนประมาณ15คน รุ่นพี่บ้าง รุ่นเดียวบ้าง รุ่นน้องบ้าง แต่ห่างกันไม่มากปีนัก เป็นข้าราชการ-การเมืองบ้าง ครูบ้าง ตุลาการบ้าง ตำรวจบ้าง บ้างก็นักธุรกิจ ทนายความ และอื่นๆ ได้นัดเจอกันที่บ้านเพื่อน มีทั้งดื่มพร้อมเล่นไพ่ ตั้งกติกาว่า ใครใคร่ดื่ม-ดื่ม ใครเล่นไพ่-เชิญ หรือทั้ง2อย่างก็ได้ ได้เวลาแล้วจะกลับ-กลับ จะหลับ-หลับ จะแจ้ง-แจ้ง ตามอัธยาศัย
เล่นไพ่13นำครับ เป็นไพ่ป๊อก สำรับหนึ่งมี52ใบ เล่นกัน4คน คนละ13ใบ เกมนี้สนุกกว่ารัมมี่ครับ ขอบอก
ไม่รู้นึกครึ้มกันท่าไหน ประมาณ2ทุ่ม คนหนึ่งโทรมา ว่าเพื่อนคนโน้น คนนั้น คนนี้ ก็ที่นั่งร่วมวงนั่นแหละ นิมนต์ให้ไปฉันกาแฟ อาตมารู้ทางดี เพราะตั้งแต่คบหากันมา ยามแดดร่ม ลมตก มีแต่ชงเย็นไม่มีชงร้อน เลยตอบปฏิเสธ
มีอีกสายหนึ่ง สายสุดท้าย พูดนิ่มๆว่า"ผมขอนิมนต์หลวงพี่ มาฉันกาแฟครับ ให้ห่มจีวรรอท่าได้เลย ผมจะให้คนไปรับท่าน เดี๋ยวนี้ครับ" อาตมาจำเสียงได้ว่าเป็นใคร แต่ก็ต้องตอบปฏิเสธ ว่า"นี่ก็เพิ่งวางมือ จากล้างถ้วยกาแฟควำเก็บไว้ อีก10นาทีก็จะเตรียมตัวสวดมนต์ไหว้พระ ของดรับกิจนิมนต์ครับ" แล้วรีบวางสาย
ปกติไม่ค่อยจะมีใครขัดใจท่านหรอกครับ แต่อาตมาถึงบทจำเป็นจริงๆ....ท่านเป็นผู้พิพากษาครับ.

กล้าฟันธงว่า ที่ปากนำ คงสว่างคาตา เสียดาย..บ้านพรรคพวกอยู่คนละเส้นทางกับที่ออกบิณฑ. ไม่งั้น คงได้ขอบิณฑบาตอบายมุขบ้าง สักนิดก็ยังดี ...แต่..แหม..!!..นึกย้อนไปตอนโน้น เมาได้ที่ ขยับร้องเพลง คุณชายถนัดศรีบ้าง ครูเอื้อบ้าง สุเทพบ้าง ชรินทร์บ้าง กล่อมเพื่อนขี้เมา(หมายถึงกล่อมตัวเองด้วย)...ก็สนุกไปอีกแบบ

แหม! ญ.ไก่ กลับไปถึงบ้านไม่หลับไม่นอนหรือไง เห็นเวลา Post แล้วรู้ได้เลยว่าเธอไม่ยอมนอน ถ้าไม่ได้ Post เดี๋ยวท้องขึ้นอืด แหม่! จะให้เราบอกเคร็ดลับ สาวพันปีต้องคิดค่าครูหน่อยละ แต่เห็นว่าเป็นเพื่อนหรอกน่ะ เอียงหูมา เดี๋ยวสาว tot จะกระซิบเบา ๆ เพราะความลับนี้พูดดังไม่ ได้หมดความขลัง ถ้างามกันหมดแล้วใครจะชมเราล่ะ 5555 เอ้ เราว่าหว้ายเจอกันใหม่แล้วเราค่อยบอกดีกว่า เพราะถ้าบอกตอนนี้คราวหน้าหาสาวงามไม่ได้ เพราะงามกันทุกคน แต่แย้มให้หน่อยพอเนาะ ๆ สีทำผม ยี่ห้ออะไรไม่รู้อ่านไม่ออก ภาษาญี่ปุ่น แต่ภาษา อ. เขียนว่า Beauteen เป็นรูปสาวผมยาวสีทอง หาซื้อได้ตามห้าง The Mall,Centrel ที่เราเห็นนะ ส่วนราเชนทร์ นั้น เรากระซิบ ให้หลวงเตี่ยงฟัง นะ ว่าเราแอบชอบเขาตั้งแต่สมัย
เรายังใส่กางเกงขาสั้นเลย พูดแล้วเขินยังเลย 5555

...นัดพบของคน 'เกิดอยากจะเจอกัน' ทำให้เราได้พบเพื่อนเก่าเพิ่มอีก 2 คน ทำให้รู้ว่าเวลาเดินเร็วมาก และเรายังมีเรื่องที่จะคุยให้เพื่อนๆฟังอีกมากมาย แต่หาช่องสอดแทรกยากเหลือเกิน...มีการวางแผนนัดครั้งต่อไป...วางแผนไกลถึงช่วงตุลา...วางแผนนิมนต์หลวงเตี่ยงโปรดจอมมารทั้งหลาย...แต่ที่โดนนน...ก็คือลีลาของแมวและง้อ ให้คะแนนไม่ถูกเลย....ส่วนเพื่อนๆทั้งหลายที่ถูกพาดพิง...ก็..ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า...กระแสจิต..จะแรง...และตรงกันจนสำลัก..น้ำลาย...น้ำเมา..หรือน้ำเป-ล่า..กันบ้างหรือเปล่า??
งานนี้..ผู้ชายแทบจะไม่มีโอกาสพูดเลย ยังสงสัยอยู่นัดคราวหน้าเล็กจะยอมมาเจอพวกเราอีกหรือเปล่า เพราะยิ่งคุย..ลาย..ยิ่งชัด.. เพราะคุณเธอทั้งหลายปากฝังมุก..อย่างหลวงเตี่ยงพูดจริงๆ...เสียดายแทนคนที่ไม่ได้มาพบกัน..
...สำหรับคนไกลอย่างตุ้ม(สุพิศ) คงแทบนอนไม่หลับ เพราะตอนเที่ยง ก็ได้โทรมาปรึกษาว่า ไม่รู้เป็นอะไร ตาร้อนผิดปกติ ยิ่งบ่ายยิ่งร้อนมากขึ้น ถ้าหนุ่ยไม่ห้ามไว้ งานนี้มีตุ้มด้วยแน่นอน..(สงสารจัง....)...แล้วจะจัดนัดปลอบขวัญให้นะ(..เอ้อ..หาข้ออ้าง...นัดครั้งต่อไปได้แล้ว..อิอิอิ)

...เด็กเขาเสก ถ้าเป็นสวนศรี 17 ก็กรุณาบอกเลขประจำตัวนะจ๊ะ มิฉนั้นป้า(แกล้งแก่สักวัน...)จะคิดว่าเป็นลูกหลานที่แอบฟังผู้ใหญ่เขาคุยกันนะ หรือว่าเป็น....???...

แหม...หล่อนโพสต์เร็วก็แซว..โพสต์ช้าก็บ่น..เอาใจไม่ถูกเลยนะยะ...
-1)ที่ต้องรีบโพสต์เพราะพรุ่งนี้มีนัดเรื่องงานแต่เช้า...ไก่มีงานที่ต้องทำเสาร์-อาทิตย์..ไปจนถึงสิ้นเดือนตุลาคม2553
-2)ไก่ก็อยากสวยบ้างไม่ได้เหรอ....สวยด้วย สินค้าก็ถูกมีคุณภาพด้วย..แถมเพื่อนๆที่ผ่านมาอ่านจะได้ซื้อไปใช้กันได้ด้วย...(หากยังมีผมให้ย้อม..5555..อิกกิมสะดุ้งละซิ)
-3)ไก่บอกให้ตุ้มสุพิศเข้ามาอ่านในโพสต์..แล้วจะให้เพื่อนรอนานได้อย่างไร...นึกถึงหัวอกคนรอคอยซิว่า..เป็นอย่างไร (อันนี้ไม่ได้ว่ากระทบการะทั้งใครนะคะ..มิบังอาจ....)

-4)นี้หล่อนแอบหลงปลื้มเค้าแบบเนี๊ยะ...สารภาพตรงๆแบเนียะ...คุณชายราเชนทร์ไม่สยองแย่หรือย่ะ..
....แต่เอ...หลงแอบปลื้ม..แอบชอบแบบไหนกันหนอ....ถึงได้มีลูกชายแสนหล่อกับSomebodyนะ...(...หล่อนจะหลอกเพื่อน..ไปถึงไหนจ๊ะ...)
---5)หญิงหวัก...หาช่องว่างในการแย่งเพื่อนพูดไม่ค่อยได้..น่าสงสารที่ซู๊ด...กุลสตรีอย่างไรอย่างนั้น.
....เวลาเพื่อนหญิงพูดจาพาเสียวไส้...คุณเธอต้องคอยเบรกว่า..ให้สงสาร..2คุณชายบ้าง....ก๊าก...และพูดว่า..ชั้นเข้าใจแล้วล่ะว่าทำไมคุณชายทั้งหลายไม่ยอมจีบเพื่อนๆรุ่นเดียวกัน..เพราะ.พวกหล่อนร้ายกาจอย่างนี้เอง......

..ตุ้มเพื่อนรัก...

จำตอนเด็กๆที่เราสองคนปรับทุกข์กันได้ไหม ไก่จะปรับทุกข์กับตุ้มเรื่องโดนคุณพ่อและคุณแม่กวดขันเรื่องการเรียนแล้วตุ้มให้กำลังใจไก่ว่า เพราะพ่อแม่รักมากหรอกนะถึงเข็มงวด..
---ซึ่งไก่ประทับใจมากเลยนะ.......

รักนะ...จุ๊บๆๆ

ไก่

คุณหญิงแมวจุดประเด็น..ยิงแสกหน้าไก่..ตรงๆๆ.."ไก่เธอมีPuppy loveกับใครตอนเรียนหนังสือ.."...(เพื่อนๆทั้งหลายสะดุ้งเป็นแถว...รวมถึงคนที่กำลังอ่านในขณะนี้ด้วย..อิอิ )
---ไก่ตอบไปว่า..."ไม่มีอ่ะ...ไม่มี..ซักคน...มีแต่ใช้ให้เป็นแม่สื่ออ่ะ..555 "
---หญิงแมว...พยักหน้าหงึกหงัก...แสดงสีหน้าเห็นใจมากๆๆแล้วถามว่า.."แล้วเป็นแม่สื่อได้เรื่องหรือเปล่า"
---ไก่..."ไม่ได้เรื่องอีกแหละ..โดนเพื่อนสาว..ว่าทำตัวแก่แดด"555
--หญิงแมว..."ไม่ยากเชื่อไก่เลยง่ะ...โอ๋ว่าไม๊"
--โอ๋.........."อืม...ไม่รู้เหมือนกัน...เพราะเห็นไก่ที่ไรก็วิ่งเล่นตลอด"
---สาว tot " ชั้นแอบชอบราเชนทร์ล่ะ..หล่อมั๊กมากกกก(หล่อนลากเสียงเสียยาว)
---ไก่ "ราเชนทร์..เหรอ....จำไม่ได้แฮะ"
--สาว tot "เชยมากหล่อน....ก็ราเชนทร์ไง(พยายามให้เพื่อนสาวจำขวัญใจวัยรุ่นของหล่อนให้ได้)

---ไก่ "เออ...จำได้แล้ว"(เอาใจเพื่อน...กลัวหล่อนงอน..แต่ใครว้า...นึกไม่ออก)
--ชายอดิศักดิ์.."ใครจำถวัลย์ได้บ้าง "..สาวๆตอบจำได้..จำได้..กันเซ็งแซ่
--หญิงหวัก " หน้าตาขาวๆ..ปากแดงๆ"
--ไก่ "ถวัลย์นั้นผู้ชายนะหล่อน..ไม่ใช่ผู้หญิง"
--หญิงหวัก " ก็ผู้ชายนะซิ..ชั้นแอบอิจฉาเลย ผิวสวยมาก...แล้วขี้อายมากๆๆ"
ชายอดิศักดิ์ " เดี่ยวนี้เปลี่ยนไปแล้ว...ไม่ขี้อายแล้ว..แต่ไม่หล่อเหมือนเดิมแล้วน่ะ..55555"
หญิงแมว "ไก่เธอไม่มีPuppy loveกับใครตอนเรียนหนังสือ....จริงๆง่ะ"....(ถามรอบที่..2..คาดคั้นเต็มที่)
--ไก่ "แมวเอ๋ย..ไก่ก็อยากมีกับเค้าเหมือนไก่แหละ...แต่ไม่มีใครสนใจง่ะ...นะโอ๋นะ

--ชายโอ๋..."อืม...ใช่"(ตอบจริงใจมากๆๆ...ไม่นึกถึงจิตใจอันแสนบอบบางของเพื่อนฝูงเล้ย...)

---หญิงแมว.."5555...น่าสงสาร5555"

เพิ่งมา เพิ่งกลับ อ่านรวดเดียวหลาย post ดีเหลือเกิน ตั้งแต่เด็กเขาเสก ที่เข้ามา post ที่ blog นี้ ด้วยความยินดียิ่งอยู่แล้ว เพราะอย่างน้อย ๆ ก็ต้องเป็นคนบ้านเดียวกัน ยิ่งถ้าเป็นรุ่นเดียวกัน ก็จะยิ่งดีใจใหญ่เลย ไว้สะดวกเมือ่ไหร่ก็บอกชื่อเสียงเรียงนามก็ได้นะ จะบอกแบบใบ้ ๆหรือแบบตัวตรงก็ได้ ส่วนท่านสุรชาญ ที่ตามหาเพื่อน ธีระวุฒิ วัฒธา ถ้าใครรู้ใครทราบก็ช่วยแจ้งต่อ ๆกันด้วยนะ จะได้รู้ว่าเพื่อนคิดถึง และถ้าเป็นไปได้เร็ว ๆนี้ท่านสุรชาญอาจจะได้เจอเพื่อนสวนศรี'17 ที่อุดรฯ ก็เป็นได้นา.....รับสายด้วยก็แล้วกัน รวมถึงท่านรองผู้กับด้วย และ party เมื่อคืนนี้เห็นได้ว่าทุกคนมีความสุขที่ได้คุยเรื่องสมัยนู้นนนน ยิ่งได้ผู้นำเสนออย่างง้อด้วยล่ะก็ มันมันเนาะ....รวมทั้งไก่ทั้งแมว ง้ำ(นักเรียนพิเศษวิชาภาษาไทย) หนุ่ยสาว ม.เสน่ห์ กับคุณป้าหวัก(ที่เฉลยยำของสาวหนุ่ยแล้วด้วย และไม่ต้องบอกให้เฉลยที่ blog นะ No Way ฮิฮิฮุฮุ555) ทุกท่านต่างก็ก๊ากกันลั่นกับนิทานของง้อ ไหนจะเรื่องชุดนอนยับ (ซึ่งก็ไม่รู้ว่าคืออะไร เพราะไม่ได้ฟังตอนเริ่มต้น) ไหนจะเรื่องคู่ตายายกับข้างห้องคู่หนุ่มสาว .........เพลิดเพลินกันใหญ่ คุยกันแป๊ป ๆ สี่ทุ่มกว่าซะแล้ว เลยต้องแยกย้ายกัน ไว้คราวหน้าใครว่าใครสะดวกก็ไปตักตวงความสุขแบบที่เล่า ๆมาได้เลย ....โปรแกรมหน้าก็เร็ว ๆนี้ (อย่าเพิ่งเบื่อนะว่า ....จะเจอกันอีกแล้วหรือ ก็เจอแล้ว happy นี้นา....)

ก่อนที่จะเลยเที่ยงคืนไปซะก่อนขอ

Happy Birthday สุขสันต์วันเกิด ญ.หวัก ขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์ขอให้หวัก (1)มีสุขภาพแข็งแรง (2)อยากจะเที่ยวที่ไหนก็ได้ไปดั่งปรารถนานะ (3) มีความสุขทั้งกายและใจ

ถ้ามีสุขภาพแข็งแรง จะไปเที่ยวที่ไหนก็ไปได้ เมื่อได้ไปแล้วก็จะมีแต่ความสุข จริงมั้ย

จากเพื่อน ๆ สวนศรี'17

เมื่อคืนนี้ได้รูปสมัยเรียนจากง้อมาหลายรูป รอหน่อยนะแล้วจะเอามาลงให้ดูกัน รวมทั้งรูปที่ไก่ให้มาด้วย และไก่ก็ได้ฝากเงินเข้ากองกลางอีกด้วย 2,000 บาท (คร่าว ๆตอนนี้เงินกองกลาง รวมทั้งของไก่ด้วย ก็จะอยู่ที่ 19,200 บาท ) ขอเวลาอีกนีด ไว้ภาระกิจน้อยกว่านี้ซักหน่อย จะมี blog รายละเอียดตามที่ตกลงไว้ให้ทราบความเคลื่อนไหวกัน ตอนนี้ตัวข้าเจ้ายังไม่นิ่งเลย ยังต้องเดินทางอยู่แทบทุกวัน รอกันหน่อยนะครับเพื่อน ๆ

เนื่องในวาระโอกาสที่....ครบรอบฉลองแซยิ๊ด..ขอให้อาม่าหวัก....อยู่เป็นขวัญและกำลังใจต่อลูกหลานนานๆเน้อ...เออ...แล้วก็...ขออย่าได้ตัองรีด..ชุดนอนยับ..นะ..อาม่า..อิอิอิ...

คำพร เนื่องในโอกาสครบรอบวันเกิด ญ.หวัก

"สิทฺธิกิจฺจํ สิทฺธิกมฺมํ สิทฺธิลาโภ ชโยนิจฺจํ"

...ขอความสำเร็จในหน้าที่การงานน้อยใหญ่ ขอให้ประสบลาภผล ตลอดกาลเป็นนิจ เทอญ ...

...Happy Birthday นะจะเพื่อนรัก

..ไม่ได้นั่งทางใน แต่มีเส้นทางหามาให้ได้ พิเศษสำหรับสุรชาญ จะได้คุยกับเพื่อนเก่า ตั้ง30กว่าปีแล้วไม่ได้เจอกัน ..

..ธีระวุฒิ (หลิด) วัฒธา 08-1930-3845 กรมประมง กรุงเทพ ฯ

..ส.กฤษฎาพัฒน์ แสงอรุณ 08-7380-0813
แฟน-บุญสม เจ้าหน้าที่ศาลหลังสวน / ญ.เรียน ม.2,ช.เรียน ป.5

สุขสันต์ วันเกิด ญ.หวัก คิดอะไรก็ขอให้ได้ดังที่คิดไว้ ไม่เจ็บ ไม่ป่วย อายุยืนยาว ๆ เป็นร้อยปี

เรื่องนี้ดัดแปลงขึ้นจากเค้าโครงของเรื่อง

ผมชื่อ ดิน เกิดที่ จ.ชุมพร อ.หลังสวน ชีวิตของผมในวัยเยาว์ก็สนุกสนานตามประสาลูกชาวสวน เติบใหญ่มีโอกาสได้ไปทำงานกับลุงเปี๊ยก ไปเป็นช่างฟิตอู่เล็กๆของแกที่จังหวัด ชุมพร ผมได้มีโอกาสเห็นกรุงเทพเมืองอมรส่องฟ้า สะพานพุธ สนามหลวง วัดพระแก้ว พาต้า วงเวียนใหญ่ ได้เห็นอะไรที่ตื่นตาตื่นใจมากมายกว่าที่ลูกชาวสวนโดย กำเหนิดอย่างผมจะได้พบพาน มานัก แต่ทุกสิ่งที่ผมเห็นมันไม่ได้มีค่า หรือ ยิ่งใหญ่ หรือ สวยงาม มากไปกว่า เธอ .


“แก้ว “นามนี้อาจจะเป็นชื่อดอกไม้ที่มีกลิ่นหอม คนกรุงเทพนิยมปลูกใส่กระถางเอาไว้หน้าบ้านหลังบ้านเพื่อที่จะได้สูดดมความ หอมของดอกไม้ชนิดนี้


“แก้ว” เธอเป็นลูกสาวผู้มีอิทธิพลในจังหวัดชุมพร ทุกๆวันพ่อของเธอไปส่งเธอที่หน้าโรงเรียนและรับกลับทุกวันหลังเลิกเรียน หนุ่มๆหน้ามนทั้งหลายได้แต่ขี่จักรยานวนเวียนเทียวไปเทียวมาผ่านหน้าบ้าน..(ได้แค่นั้นจริงๆๆ)



ผมก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ต้องตาต้องใจ มันเหมือนกับรักแรกพบเลยก็ว่าได้ แต่ด้วยความต่ำต้อยทางฐานะและสังคมทำให้ผมต้องคอยสงบเสงี่ยมเจียมกบาล ไม่ แสดงออกนอกหน้ามากนัก เวลาที่มีโอกาสได้พบปะพูดคุยกับเธอ.. พ่อของแก้ว แกเป็นเพื่อนซี้เพื่อนสนิทของลุงเปี๊ยกลุงเจ้าของอู่ที่ผมทำงานอยู่ด้วย ผมซึ่งมีศักด์เป็นหลาน ห่างๆเลยพลอยเกาะแข้งเกาะขาลุงเชิดหน้าตาได้บ้าง


เข็มนาฬิกาเดินเร็วเหมือนวิ่ง เหมือนผมเพิ่งจากบ้านสวนของผมมาได้ไม่นาน... 3 ปี ผ่านไปผมได้เรียนในโรงเรียนที่มีชื่อของจังหวัดชุมพร ฟ้าเป็นใจทำให้ผมได้เรียนห้องเดียวกับแก้ว ความสัมพันธ์ของผมกับแก้วค่อยๆพัฒนาขึ้นเป็นลำดับ จากไม่เคยพูดกันเลย ก็พอได้พูดคุยกันบ้าง แก้วเป็นผู้หญิงน่ารัก ไม่ถือตัว แต่มีพ่อดุ ผมว่านี่ก็เป็นส่วนดีที่ ทำให้หนุ่มๆทั้งหลายไม่กล้าหมายปอง หนามยอกอก หอกข้างแคร่ ที่น่าจับตามองก็คือ ไอ้โก้ ลูกชายเจ้าของปั๊มน้ำมันที่จังหวัดชุมพร ที่มันยังคงตามทำคะแนนเหมือนกับผมในช่วงระยะเวลาที่ผ่านมา


ไอ้โก้ มันมีอันจะกิน พ่อมันเป็นเจ้าของกิจการหลายอย่างในจังหวัด มันมีน้องสาวอีกคน ชื่อ ยุ้ย อายุห่างกับมันสองปี นี่แหละแผนการของมันเอาน้องสาวผู้น่ารักมาบังหน้า วันหยุด เสาร์ – อาทิตย์ มันจะพาน้องสาวมันเดินมาให้แก้วติวหนังสือ เช้า สาย บ่าย เป็น ค่ำ มืด ดึก ดื่น มันมาดูน้องสาวมันได้ทั้งวัน แต่พอน้องสาวมันไปโรงเรียนมันก็จะโผล่หน้ามาพร้อมๆกับผม โดยขี่จักรยานผ่านหน้าบ้านแก้ว ..คือเช้า กลางวัน เย็น ต้องเจอแม่งแทบจะทุกวัน จนไม่รู้ว่ามันกับผมจะจีบ “แก้ว” หรือเราสองคนนัดจีบกันเอง.


..โปรดติดตามตอนต่อไป...

หวักจ๋า...สุขสันต์วัเกิด ขอให้มีความสุข ประสบความสมหวัง มีสุขภาพสมบูรณ์ อายุยืนนานเพื่ออยู่เป็นที่รักของครอบครัว และเพื่อนๆ

สวัสดี

เบอร์โทรของเพื่อน ช/ญ ที่ได้มาแต่ละราย อาตมาไม่เคยโทรนำร่องก่อนเลยนะครับ ปล่อยให้เพื่อนสนิทได้สื่อสารกันเอง จะชวนเข้าblogหรือไม่ ตามอัธยาศัยครับ
รายของราเชนทร์ เพิ่งนึกขึ้นได้ มีชื่อเล่นว่า ตุ๋น คนละตุ๋นที่ตายไปเมื่อต้นปีนะครับ ได้ข่าวเพิ่มว่า ยึดอาชีพพ่อค้า เขียงขายเนื้อ ที่ละแม เบอร์โทรได้แน่ รอไม่นาน

สำหรับทุกคนไม่เฉพาะ ญหวัก ถ้ามีอายุยืนได้เป็นร้อยปี มีหวัง วันๆคงนั่งขยำขี้ตัวเองเข้าปาก เป็นที่มึนหัวของหลาน เหลน โหลน น่าดู, ญหวัก ถูกจำกัดสิทธิ์เป็นย่าไม่ได้ ได้แค่ยาย เพราะมีลูกสาวคนเดียว แต่ถ้าต้องการจะเป็นย่าจริงๆ ก็ต้องเรียกเพิ่มว่า"ย่าเขย"(เอ๊ะ...หมายความว่าไงวะ?)

พิเศษสำหรับ ญหวัก ที่บอกว่าพร้อมอ่านผลงาน อจ.สุชาติ วันนี้ขอเสนอ หัวข้อพุทธธรรม
That, that is, is;
That,that is not, is not.
Is not that so ?
วิสัชนาโดย..พระราชญาณกวี อดีตเจ้าคณะ จ.ชุมพร วัดขันเงิน (พระอารามหลวง)
อจ.สุชาติ ท่านนำมาแปลเป็นไทย ทั้งอรรถ(เนื้อความ)พยัญชนะ(ตัวอักษร) ขอยกมาแบบย่อ ดังนี้
....สิ่งที่มันเป็น มันก็เป็น/สิ่งที่มันไม่เป็น มันก็ไม่เป็น/อย่างนั้นไม่ใช่หรือ ?....
นี่คือหลักอิทัปปัจจยตา ในพระพุทธศาสนา, ประโยคสุดท้ายของบทความ มีนัย(Imply)สื่อถึงการให้เสรีภาพแก่ผู้อ่าน ที่จะปฏิเสธหรือยอมรับความจริง ของ2ประโยคที่มาก่อน ปล่อยให้ผู้อ่านคิดเอง ตัดสินใจเอง เป็นความคิดที่เป็นประชาธิปไตย
ทั้งยังสอนให้ผู้อ่านระลึกได้ว่า "ความเป็น"และ"ความไม่เป็น"เกิดขึ้นจากปัจจัยที่ปรุงแต่งให้"มันเป็น"และให้"มันไม่เป็น" ไม่ควรยึดมั่นให้เกิดความทุกข์ ดังพระบาลีที่ว่า"สพฺเพ ธมฺมา นาลํ อภินิเวสาย"ธรรมทั้งหลายทั้งปวง ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น
สุดท้าย ท่านเขียนเป็นโคลงสี่สุภาพ ดังนี้
...อันใดอันหนึ่งนั้น เป็นไฉน ก็ดี
ฤาไป่เป็นเช่นไร (ก็)เช่นนั้น
อยากเป็นไป่เป็นไย เป็นทุกข์
หยุดอยากหยุดยึดหมั้น(มั่น) หยุดได้ความเป็น
(ใช้ ยึดหมั้น แทน ยึดมั่น เพราะต้องเป็นรูปหรือเสียงวรรณยุกต์โท ในทางฉันทลักษณ์ เรียก"โทโทษ")

HAPPY HAPPY HAPPY BIRTHDAY

TO

WAG WAG WAG WAG WAG WAG WAG AND WAG

HEALTHY HEALTHY HEALTHY HEALTHY HEALTHY

PROSPERITY PROSPERITY PROSPERITY

PEACE PEACE PEACE PEACE PEACE PEACE PEACE

LOVE LOVE LOVE LOVE LOVE LOVE LOVE LOVE

ESTEEM ESTEEM ESTEEM ESTEEM ESTEEM

AND

BEAUTY....................................................

เช้านี้ได้อ่านพุทธรรมจากหลวงเตี่ยง ที่ตัวเองก็เป็นคล้าย ๆเช่นนี้อยู่แล้วแต่ยังไม่ตรงเป๊ะ "ไม่ควรยืดมั่นถือมั่น" แต่..แค่บทความพุทธรรมแค่สั้น ๆ ยังอ่าน 2 รอบกว่า ๆ สงสัยจะยังเข้าถึงธรรมยากไปหน่อย ขอรบกวนหลวงเตี่ยงเอามาฝากบ่อย ๆ อาจจะช่วยให้เข้าถึงธรรมได้ง่ายขึ้น และถ้าเพื่อน ๆได้คุยกับท่านบ่อยขึ้นอาจจะเป็นคนที่ใช้คำพูดกับพระได้ดีขึ้น จะได้ไม่ต้องงงว่า "เมื่อจบสนทนากับพระแล้วควรจะพูดว่า เจริญพร หรือว่า สาธุ" ฟังแล้วมึนกันดีเนาะ คนที่พูดประโยคนี้ เป็นคนค่อนข้างห่างวัดหรือไม่ อันนี้ไม่แน่ใจ แต่เมื่อเพื่อน(โยมสมใจ)ชวน "ไปวัดกันมั้ย" (ไม่ได้หมายถึงไปเที่ยวนะ แต่เป็นการไปวัดฟังธรรม) คุณเธอตอบแบบฉะฉานพร้อมยกมือประกอบ "ไม่ไป๊ ไม่ไป"

ส่วนเรื่องของสาว "แก้ว" ที่เด็กฝ่ายท่าเอามาฝาก น่าติดตามมาก อย่าทิ้งช่วงนานนะ

ขอขอบคุณมานะครับ สำหรับเบอร์โทร. ของหลิดกับ "ส." แล้วจะรีบโทร.หาเพื่อนคิดถึงมาก ๆๆๆๆ ขอขอบคุณอีกครั้งครับ

HAPPY BIRTHDAY TO หญิงหวักจ้ะ

ช้าไปหรือป่าวเนียะ คงไม่เป็นไรนะ เพราะว่าเมื่อวานนี้เราไม่ได้แวะเวียนเข้ามาเลยตกข่าวไป ก็ขอให้หญิงหวัก มีความสุขนะจ้ะ และก็ขอให้อย่าเจ็บ และอย่าจนด้วย

โอ๋ เราขอบคุณนายมาก ๆ เลย ที่หาเบอร์โทรของอ้อม (ศรินทิพย์) มาให้เรา คิดว่าการนัดพบครั้งต่อไปน่าจะมีสาวสวยไปร่วมวงเสวนาเพิ่มอีกอย่างน้อยก็ 1 คน ดีใจจังเลย ที่จะมีคนหลงกลมาร่วมฟังนิทานของของเรา 555

happy birthday to ฟอร์มสีขาว ตุ้ม(สุพิศ)เอง

...ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนสำหรับคำอวยพร และขอให้พรที่เราได้ ความสุขที่เรามี ส่งกลับถึงเพื่อนทุกๆคนเช่นกัน...thank หลายๆๆๆๆ
...กร..สบายดีหรือเปล่า รู้สึกว่าเว้นช่วงนานและคุยน้อยลงนะ
...ตอนนี้ พอมีเสียงโทรศัพท์..คุณสามีกับคุณลูก..ก็ซุบซิบให้เราได้ยิน..."นัดกันอีกแล้ว"...."สวนศรีคุยกัน"..แต่ก็ยังโชคดีกว่าเพื่อนเราบางคน ลูกชายต้องโทรมาสั่งว่า..."มาพบเพื่อนได้แต่ห้ามมีกิ๊กใหม่นะ"...โอ้โห..เสน่ห์ดีจริงๆเพื่อนเรา
...หลวงเตี่ยง เป็น google ของพวกเราจริงๆนะ ถามอะไร...รู้...ขออะไร...ได้...
...เด็กฝ่ายท่า อย่าให้เพื่อนรอนานนะจ๊ะ..

ตุ้ม(สุพิศ)

-ดีใจจังเลยที่ตุ้มเข้าโพสต์ในบล๊อคนี้...ต้องเป็นเพราะอานิสงค์ของหญิงหวัก..ไม่อย่างนั้นไม่โชว์ตัวล่ะซีนะ...แหมนามแฝงก็เท่ห์จริงๆ "โสดไม่ได้ตั้งใจ"...ใจคอจะทักทายเฉพาะฟอร์มสีขาวหรือไง...จ๊ะ

-ดูอย่างฟอร์มสีขาวซิคะเธอทักทายทั่วถึงนะ...บริหารเสน่ห์ได้เยี่ยมมาก..ไม่ให้ใครน้อยหน้าใคร..เพราะรู้ดีว่า "คนแก่ใจน้อยเก่ง" 55555555.....

-แปลกไหม...คนที่เคยโพสต์กันมาก่อนหน้านี้..หายเงียบเลยง่ะ...รู้ไหมว่าเพื่อนที่เข้ามาโพสต์ที่หลังอยากคุยด้วย...อย่าต้องให้เพ่งทางในคุยกันเลยนะค้า....กลัวและใจหายที่เพื่อนที่เคยโพสต์กันไม่เข้ามาเลย.....


ยังคิดถึงกันอยู่หรือป่าว

ไก่

เรื่องนี้ดัดแปลงขึ้นจากเค้าโครงของเรื่องจริง (ต่อจากตอนที่1)



ไอ้โก้มันเจ้าชู้ นี่ก็ถือว่าเป็นโชคดีของผมอีกเหมือนกัน ก็พ่อมันมีเงินมอเตอร์ไซค์มันก็มี พูดถึงมันก็หน้าตาดีด้วยนะ ไม่น่าจะแปลกที่มันเจ้าชู้ เพราะไอ้โก้มันครบองค์ประกอบของความเจ้าชู้ทุกข้อ สี่เท้ายังรู้พลาดนักปราชญ์ ยังรู้พลั้ง เต่าเดินสี่ตีนยังตีลังกาฉันใด ก็เหมือนกับ ไอ้โก้รับสาวซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์กอดเอวฉันนั้น ผมหมดคู่ต่อสู้ไปอีกหนึ่งราย หลังจากใช้ระยะเวลายาวนานถึง 3 ปีกว่าจะบ่งหนามรูปหล่อพ่อรวยตัวนี้ออกจากอกผมได้ แต่ก็ใช่ว่าหมด ไอ้โก้ แล้วจะหมดคู่แข่ง….. ยังมีรุ่นพี่ที่เข้ามาทำทีเป็นพี่ชายที่แสนดีเข้ามาดูแล..แก้ว..ที่เข้ามาเรียนหนังสือในกรุงเทพ

จากวันเป็นเดือน จากเดือนหมุนเวียนเป็นปี ความสัมพันธ์ของผมกับแก้วก็คืบหน้า..เพียงเล็กน้อย... ผมก็ได้แต่ตั้งหน้าตั้งตาทำงานพร้อมเรียนหนังสือด้วย เพื่อพิสูจน์ตนเองและเก็บเงินอดออมเพื่อวันข้างหน้า เพื่อวันที่ผมหวัง และฝันเอาไว้เงียบๆคนเดียวในหัวใจ


ผมเลือกเข้าเรียนต่อในในมหาลัยเปิด ภาษาอังกฤษ คณิตศาสตร์ สองวิชานี่ทำให้ผมปวดกบาลแทบแตก เรียนไปตกไป ซ่อมไป แก้ไป การเรียนของผมเหมือนกับการซ่อมเครื่องที่อู่อย่างใดอย่างนั้น แต่ก็มีนางฟ้าคนสวยมาโปรด “แก้ว” ช่วยสอนให้ชาวสวนอย่างผมพอที่จะพูดภาษาประเทศนอกกับเค้าได้บ้าง ส่วนคณิตศาสตร์ไม่ยากผมตกแค่สองเทอม ในภาคการเรียนที่เหลือ ผมผ่านมาโดยได้คะแนนดีแทบทั้งหมด ไม่ใช่ว่าเก่งอะไรหรอก แค่แอบเอาฝิ่นเข้าห้องสอบก็เท่านั้น


4 ปีต่อมาผมจบการศึกษา…วันที่ผมรับปริญญา ไม่มีครอบครัวของผมมาแสดงความยินดีเนื่องจากพ่อแม่ของผมไม่มีเงินค่ารถขึ้นมากรุงเทพฯแต่นางฟ้าของผมได้ถามผมว่ามีใครมาแสดงความยินดีในวันปริญญาหรือเปล่า ผมตอบเธอไปว่า มีพ่อแม่และญาติของไอ้โก้เพราะผมรับปริญญาวันเดียวกับมัน ก็ขออาศัยบารมีของมันในการฉลองปริญญาด้วย

เช้าวันที่ผมรับปริญญาผมตื่นเต้นและ มีความสุขล้นใจเมื่อเห็นแก้วหอบดอกกุหลาบสีแดงช่อใหญ่มาแสดงความยินดีกับผม



“ ดิน ..ขอแสดงความยินดีกับบัณฑิตใหม่นะ..ถึงคนที่บ้านดินไม่ได้มา..แต่แก้วเชื่อว่าพวกเขาส่งใจมาด้วยนะ”

“ ขอบใจมาก... “ ผมแอบปลื้มอยากพูดอะไรให้มากกว่านั้นแต่ได้แค่นี้จริงๆ



หกเดือนผ่านไปหลังจากจบงานรับปริญญาของพวกเรา ผมกลับมาที่บ้านสวนของผมอีกครั้ง ไปหาลุงเปี๊ยก และได้ข่าวว่ามีรุ่นพี่ที่ ทำทีเป็นพี่ชายเดินเกมรุกโดยเข้าทางพ่อแม่ของแก้ว..แล้วพ่อแม่ของแก้วก็ปลื้มรุ่นพี่มาก ๆ แต่แก้วยังไม่มีท่าทีตอบรับไมตรีแต่อย่างไร ลุงเปี๊ยกชมว่ารุ่นพี่เป็นคนดีมีพร้อมทุกอย่าง ดูคู่ควรกับแก้วมากที่สุด..ถึงผมจะร้อนใจอย่างไรก็อดทนอดกลั้นไว้เพราะผมมีความหวังกับการสอบเข้ารับราชการ

โปรดติดตามตอนต่อไป……

หวัก...สุขสันต์วันเกิดจ๊ะ ช้าไปนิดแต่จริงใจนะ เพิ่งเข้ามาอ่านวันนี้ ขอแสดงความเสียใจกับแมวที่สูญเสียคุณแม่ด้วยจ๊ะ เมื่อวันที่ 12-13 มิ.ย.2553 กลับบ้านปากนำ หลังสวนไปธุระ ได้เจอตุ้ม(โสดโดยไม่ได้ตั้งใจ)แต่ถูกเพื่อนตั้งใจรบกวนให้ช่วยหาทุเรียนหลังสวนมาให้คนกรุงเทพที่ตามไปเที่ยวแล้วอยากกินทุเรียนหลังสวนขึ้นมา เดือดร้อนถึงพรทิพย์เจ้าแม่ทุเรียนให้มาโดยไม่คิดสตางค์ เจ้าป้า(ปัท)ฝากขอบพระคุณในไมตรีจิตของทั้งสองเพื่อนนะคะ ไว้โอกาสหน้าเจ้าป้าคงมีโอกาสตอบแทน ต้องขออภัยเพื่อนๆที่ปากนำ และหลังสวน ไม่ได้ไปหาใครเลยเพราะต้องกลับวันรุ่งขึ้น รออ่านนิยายตอน3 ของเด็กฝ่ายท่านะจ๊ะ

ไก่ ขอโทษนะ ที่ไม่ได้ทักทาย ใจจริงคิดถึงเพื่อนๆ ทุกคน ถ้าไก่และเพื่อนๆแน่จริง ทริปหน้าเจอกันที่อัมพวา นะ ตุ้มขอออร้ออง

....ดีใจที่สาวไฟแรงสูง(..แรงงงง นะนี่ เข้าใจตั้ง..) เข้ามาทักทาย แสดงว่าเพื่อนสบายดีแล้วนะ นัดต่อไปคงไม่พลาดนะจ๊ะ
....ตุ้ม ท้าเพื่อนๆแล้วนะ หวักจะรอดู..ว่าใครแน่จริง...แต่เวลาขอยืดไปหน่อยยยยย...เพราะตอนนี้ เรากำลังโดนคุณท่านทั้ง 2 คนที่บ้าน บอกว่าเป็นสาวสังคม...นัดบ่อย..
ขออยู่บ้านลบคำกล่าวหาก่อนนะ...ล้อเล่นนนนจ๊ะ...ความจริงคือว่า ช่วงนี้มีทั้ง อบรม เสนอผลงาน ประชุมคณะกรรมการฯ( เป็นเลขาฯด้วย ..ไม่ชอบเลย...แต่พอทนได้..) จนถึง 9 ก.ค. แต่ถ้าสาวหนุ่ยจะพาไปบางปู ก็คงหาเวลาได้บ้าง...อิอิอิ..(รับมุขหน่อย...จ้า...)
....เด็กฝ่ายท่า..นิยายคุณ ห้ามยืดนะยะ..

เป็นผลานิสงส์จากวันเกิดเจ้าแม่หวัก..เอ๊ย..ไม่ใช่เจ้าแม่ ที่แท้คือ ญหวัก มือร่วมประสานสวนศรี17ตัวจริงครับ จึงมีหนุ่มหน้ามน..เอ๊ย..ไม่ใช่หนุ่ม แต่คือ สาวหน้ามน..ตุ้ม-สุพิศ..โผล่เข้ามาอวยพร
..ขอยินดีต้อนรับ สาวตุ้ม-สุพิศ ร่วมวง"สวนศรีเฮฮา"ครับ..
เริ่มก่อนเลยจาก"โสดไม่ได้ตั้งใจ"...ฮะ...ฮ้า...มาแปลก...
ขอออกตัวก่อนว่า เป็นจินตนาการส่วนตัว ไม่จริงจังอะไร ไม่ต้องการคำรับหรือปฏิเสธ แต่ถ้าเต็มใจจะอธิบายเพิ่ม ก็แล้วแต่
1)แสดงว่า ความตั้งใจจริงๆนั้น ไม่คิดเป็นโสด แต่ที่ฝืนอยู่เป็นโสด เพราะมีเหตุผล-บังคับ
2)เคยไม่โสด แต่กลับมาโสด เพราะมีเหตุบังเอิญ-บังคับ
3)หาไม่เจอ กับสิ่งที่ทำให้ไม่โสด พูดง่ายๆหาผัวไม่ได้ หาไม่ได้ เพราะเธอใช้กล้องจุลทรรศน์ตรวจสอบคุณสมบัติ

คำแนะนำของอาตมา เธอคิดอยู่เป็นโสด ถูกต้องแล้วครับ ไม่ว่าตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ ให้ถือคติว่า
.."อยู่คนเดียวแสนสบาย สุขใจแต่ไม่สนุก อยู่สองครองทุกข์ แสนสนุกแต่ไม่สบาย"
ปูนนี้แล้ว อย่าได้เที่ยวดิ้นรน หา"ผีมาเป็นผัว"หรือ"มีผัวแบบผีๆ"อีกเลย
พลอยร่วมวงสมทบ ตะลอนเที่ยวไปกับกลุ่มป้าๆอาๆ นั่นแหละดีแล้ว สบายใจไร้กังวล
ฝ่ายชายก็เหมือนกัน ที่ยังอยู่บนคาน หัวเรือไม่เคยลงแหวกนำ ก็อย่าได้คิดหาเมีย เพราะเคยได้ยินเข้าหูอยู่บ่อยๆว่า.."นรกมีจริง"..

ปกติทั่วไปภาษาของชาววัด คือ พระ+สามเณร จะใช้ภาษา"บา-ลี"เป็นหลัก ถือเป็นภาษาที่ศักดิ์สิทธิ์ แต่ที่อาตมาพูดหรือเขียน เรียกว่าภาษา"บ้า-หลี"
บ้า..คือ..บ้า
หลี..เป็นศัพท์สแลง(slang) ยุคสมัยหนึ่ง นิยมใช้พูดกันมาก ในรั้ว ม.เกษตร/จุฬา/ธรรมศาสตร์ หมายถึง การพูดเกี้ยวเชิงชู้สาว/กระหนุงกระหนิง/หนุ่มจีบสาว/สาวจีบหนุ่ม ประมาณนั้น ปัจจุบันน่าจะใกล้เคียงกับคำว่า"กิ๊ก"
หรือ อาจมาจากภาษาจีน คำเต็มๆว่า"หลีเกี่ยวฮวด"ก็เป็นไปได้

...ออกทะลึ่งไปบ้าง ก็อย่าได้ถือสาหาความกัน..วง..ฮา..เฮ..นี่ครับ...

สวัสดีค่ะเพื่อนทุกท่าน

-แหม.คุณชายเอ้ย..คุณหญิงตุ้ม..มีการท้าทายเชียวน่ะ..ถ้าเที่ยวคราวหน้าอยากให้ไปนครนายก..มีResort..สวยงามจะนำเสนอ..ล่ะมีลำธารเล็กๆไหลผ่านที่พักด้วย...เผื่อจะมีเด็กชายบางคนรำลึกความหลังว่ายน้ำข้ามคลอง...55555...

-ดังที่บอกไปแล้วว่า วันเสาร์-อาทิตย์ไก่ติดงานถึงเดือนตุลาคม ไปเที่ยวช่องพย.-ธค...นะจ๊ะที่รักไก่จะได้ไปด้วยรับรอง"แน่จริงอยู่แล้ว"

-พวกเพื่อนทั้งหลายอย่าไปอินหรือหลงเคลิ้มนิยายน้ำเน่าของเด็กฝ่ายท่ามากไปน่ะ...เรื่องไม่จริงทั้งแหละ.......แหม..ไก่แอบรู้สึกได้น่ะ..ลุ้นกันจัง.."เป็นใครกันว้า...หวาดเสียวแท้ๆๆๆ".....55555...แต่ละคนดูจะมีบาดแผลกันทั้งนั้น...อิอิอิ...เอาน่าผ่านไปแล้ว..30ปี...ถือเป็นมุขขำขันแล้วกัน....

-หญิงหวัก..กลัวเป็นแบบหนังช่อง7..หรือไงมีการยืด...ไปให้ลุ้นกันเรื่อยๆ...ก็เรื่องนี้เป็นสารคดี..แบบรายการคนค้นคน...ไม่ยืดแน่ๆ..เด็กฝ่ายท่าฝากมาบอก....

-ธรรมดาพระเตี้ยงจะช่วยวิจารณ์ โน้นนี้..คราวนี้ไม่วิจารณ์ เรื่องของเด็กฝ่ายท่า เลยง่ะ...รู้หรือค่ะท่านว่าเป็นเรื่องไม่จริง....5555....

รักนะจึงหยอกเล่น

ไก่

เรื่องนี้ดัดแปลงขึ้นจากเค้าโครงของเรื่องจริง (ต่อจากตอนที่2)


..ต่อมาผลการสอบรับราชการประกาศผล..ผมสอบไม่ติดผมเศร้าใจ มากผมอยากไปพบใครซักคนที่ปลอบใจและให้กำลังใจ..ผมตัดสินใจไปหาแก้ว..แต่ผมก็พบภาพบาดตาเจอหนุ่มรุ่นพี่ฐานะดีนำดอกไม้มาให้(ไม่รู้ว่าที่บ้านมีสวนดอกไม้หรืออย่างไร.)..ผมรู้สึกน้อยใจผสมกับเสียใจที่สอบไม่ได้...จึงตัดสินใจทำอะไรบางอย่างที่ตอนนั้นคิดว่าดีที่สุดแล้ว ผมขอนัดเจอแก้วเป็นการส่วนตัว..ที่ภัตตาคารแห่งหนึ่ง


ดิน “ แก้วครับผมถามแก้วตรงๆนะครับ...แก้วชอบผมใช่ไหม”
แก้ว “ ชอบซิ !. เธอตอบทันทีไม่มีแววเขินอายใบหน้ายิ้มแย้มสบตาผมตรงๆแล้วพูดว่า

“..ก็ดินเป็นคนดีใครๆก็ชอบทั้งนั้นแหละ”

ดิน “แก้วอย่าชอบผมเลยนะ...ผมไม่ชอบผู้หญิงสไตล์นี้ “
แก้ว “ เหรอ....อืม...ดินชอบผู้หญิงสไตล์ไหนล่ะ...บอกแก้วให้รู้บ้างซิ”
ดิน “ชอบผู้หญิงที่เรียบร้อยเป็นแม่ศรีเรือน...ไม่ต้องเก่งมากนักก็ได้”
แก้ว “แก้วก็ไม่เก่งนะ..ดิน”
ดิน “ไม่หรอก...แก้วเก่ง....อย่างน้อยก็เก่งกว่าผม...แล้วก็มีคนแอบชอบเยอะ...ที่สำคัญ..ยังไม่เรียบร้อยพอสำหรับผม”…
(ความจริงคือผมกลัว..ไม่อยากให้มีคนมาชอบแก้ว ผมหวงแก้ว....ผมไม่มีความเชื่อมั่นในตัวเอง)


ตอนนั้นผมอยากนะเขกกะบาลตัวเองมาก...แก้วหน้าจ๋อยดูซึมไปถนัดตา...แก้วพยักหน้าบอกว่าเข้าใจแล้วขอตัวกลับ....ผมตัดใจบอกแก้วว่าไม่ไปส่งนะ ..แก้วพยักหน้าและเดินอย่างรวดเร็วออกจากภัตตาคารไป ส่วน..ผมทนไม่ได้ต้องแอบสะกดรอยตามไปถึงที่พักของแก้ว ก็เห็นภาพบาดใจรุ่นพี่มานั่งรอแก้ว

ผม อยากตะโกนเรียกแก้ว ให้หันกลับมา..แต่เหมือนมีอะไรมาจุกที่คอหอย.เมื่อเห็นอาการของรุ่นพี่ที่แสดงความห่วงใยต่อแก้ว...เห็นเขาเอามือลูบ ศรีษะแก้วเบาๆเป็นการปลอบโยน ตอนนั้นผมอยากออกไปบอกแก้วว่า..”.แก้วผมโกหก..”.แต่ผมก็ทำได้แค่คร่ำครวญในใจเพียงผู้เดียว ตอนนั้นผมคิดว่าผมทำดีที่สุดแล้ว... ผมไม่กล้าพรากต้นแก้วแววฟ้า จากเมืองฟ้าอมรลงมา ให้มาเป็นแก้วกลางดงได้....


หลังจากนั้นไม่นาน.ผมก็สามารถสอบเข้ารับราชการได้อย่างที่หวังไว้และย้ายไปปฏิบัติงานในจังหวัดต่างๆ...ผมทำงานอย่างหนัก...ทำให้มีความเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงาน และต่อมาได้แต่งงานมีครอบครัว...ถึงแม้นเวลาจะผ่านไปนานซักเทาไนก็ตามผมก็พยายามติดตามข่าวของแก้วตลอดเวลา มีความสุขทุกครั้งที่ทราบว่าแก้วมีครอบครัวที่อบอุ่น..

ผมไม่กล้าเจอหน้าแก้ว..เมื่อนึกย้อนหลังที่เห็นภาพ...แก้วหอบดอกไม้ช่อโตไปแสดงความยินดีกับผมในวันที่รับปริญญา ซึ่งเมื่อ30ปีก่อนโน้น...ต้องตื่นตั้งตี3 นั่งรถเมล์ไปหาซื้อดอกไม้ที่ปากคลองตลาดและต้องมาจัดช่อดอกไม้เอง(สมัยนั้นหน้ามหาวิทยาลัยยังไม่มีร้านดอกไม้)...นึกถึงรอยยิ้มที่บริสุทธิ์ใจในมิตรภาพที่แก้วมอบให้ผมในวันสำคัญที่ไม่มีญาติพี่น้องเลย...นึกถึงใบหน้าที่หมองเศร้า ปน งง!..งง!..เมื่อผมแสร้งพูดว่า..ผมไม่ชอบผู้หญิงสไตล์แบบเธอ...

”แก้ว...ผมขอโทษ..ที่ทำให้แก้วเสียน้ำใจ...ผมขอโทษจริง.จริง....แก้วเพื่อนรัก”

****************************************************

เมื่อละครจบแล้วก็ต้องมีเพลงประกอบฉาก...หวังว่าคนที่เขาเสก..คงไม่สงวนลิขสิทธิ์...ถ้าจะให้อิน เลิฟ..มั๊กๆๆ..ต้องเปิด ยูทูบท์ทางอินเตอร์เน๊ตด้วยนะ

เพลง : ยิ้ม ยิ้ม
ศิลปิน : อ้น ศรีพรรณ

เนื้อเพลง :

อยู่ ๆ ก็บอกว่าเลิกกัน
เบื่อ ๆ ก็คงหาเรื่องไป
ปล่อยให้เรานั่งงง เกิดคำถามมากมาย
ว่าผิดอะไร ตรงไหน
หากเธอกำลังคบใครอื่น
เจอกันก็มาทักทายได้
แต่คงไม่เหมือนเดิม เพราะสิ่งที่อยากพูดไป
มันเก็บอยู่ในใจฉัน
พูดไม่ออก ไม่ได้โกรธ
ฉันคงส่งยิ้มให้เท่านั้น
แต่มีคำเป็นล้านคำอยู่ข้างใน
ฉันไม่แคร์ ฉันคนใหม่
ฉันไม่อ่อนไหวเช่นวันนั้น
อยากบอกเธอว่าฉันยิ้มจากหัวใจ
จะขอบใจเธอที่ทำถูก
ที่ปล่อยให้ฉันนั่งร้องไห้
เมื่อไม่มีความชัดเจน ที่แตกในหัวใจ
ยิ่งกว่าถูกทำร้าย
หากเธอกำลังคนใครอื่น
เจอกันก็มาทักทายได้
แต่คงไม่เหมือนเดิม เพราะสิ่งที่อยากพูดไป
มันเก็บอยู่ในใจฉัน
พูดไม่ออก ไม่ได้โกรธ
ฉันคงส่งยิ้มให้เท่านั้น
แต่มีคำเป็นล้านคำอยู่ข้างใน
ฉันไม่แคร์ ฉันคนใหม่
ฉันไม่อ่อนไหวเช่นวันนั้น
อยากบอกเธอว่าฉันยิ้มจากหัวใจ

.......แล้วเจอกันใหม่ปลายปีนะ.....

"โสดไม่ได้ตั้งใจ" ชื่อนี้ฟังดูก็เหมาะดีกับ "สาวโลตัสบาน"
แต่พอมาเจอ "สาวไฟแรงสูง" ต้องร้องว๊าววว เลย. คุณป้าแกคิดได้ไงนะ เยี่ยมจริง ๆ แล้วเมื่อไหร่ "สาว อ.ย." จะแวะเข้ามาบ้างล่ะ คุณเลขา, คนเมืองคอน, เด็กดอง หายกันไปนานหน่อยแล้วนะ

สุรชาญได้คุยกับเพื่อนธีระวุฒิแล้วหรือยัง

เมื่อวานนี้พยายามหาเบอร์ "อ้อม ศรินทิพย์" จนเจอ โทรไปเช็คก่อนว่าใช่หรือไม่ ได้คุยกันนิดหน่อย เพราะไม่อยากจะให้เพื่อนต้องนึกนานว่าเราเป็นใคร เลยส่งเบอร์ต่อให้ง้อ นงนุชคุยจะดีกว่าเพราะทั้งสองต่างจำกันได้อยู่แล้ว ส่วนตัวก็จำอ้อมได้ (แล้วจะชี้ในรูปนักเรียนให้ดู ตามไปดูได้ที่ "หน้าตาเพื่อนร่วมรุ่นฯ")

ไก่มีสถานที่แนะนำก็ว่ามาเลยนะ เป็นไปได้ที่อาจจะมีการเปลี่ยนแปลงสถานที่ทริปหน้า ไปนครนายกก่อนก็ได้ ว่าแต่ลำธารที่ว่า หน้านี้ไม่รู้ว่าจะมีน้ำหรือไม่ ถึงน้ำจะไม่มีหวักก็ไป (เชื่อสิ)

ส่วนเรื่องราวของสาวแก้วกับหนุ่มดิน ท่านวิกหวี่ วิจารณ์บ้างก็ได้นะครับ เป็นเรื่องที่อ่านแล้วเป็นอย่างที่ไก่ว่าจริง ๆ คือมีการลุ้นหรือคิดไปเรื่อย ๆว่าเป็นเรื่องราวของใครในยุคนั้น (เท่าที่รุ้หรือว่าน่าจะเป็นไปได้) บ้างหรือไม่ แต่ขณะที่อ่านก็คิดไม่ออกหรอกว่าเป็นใครหรือใกล้เคียงกับใคร แต่ไม่แน่นะบางคนอาจจะจินตนาการตรงกับใครบ้างก็เป็นได้ ถ้ามีก็บอก ๆกันบ้างก็ดีนะ หรือ เด็กฝ่ายท่าจะใบ้ให้เพื่อน ๆรู้บ้างก็ยินดีรับฟัง และ ขอให้มีอีกต่อไป (ยกมือขวาแล้วร้องว่า "เอาอีก เอาอีก เอาอีก" เหมือนอังกอร์ ( ENCORE) ตอนดูคอนเสิร์ตเลยมั้ย เพราะฉนั้นเด็กฝ่ายท่าต้องทำให้เหมือนด้วย ช่วยรับมุกหน่อย

THAI HISTORY REMINDER



SIAM REVOLUTION



24 JUNE 2475



OF THE PEOPLE BY THE PEOPLE

AND FOR THE PEOPLE



OUR FIRST CONSTITUTION MONARCHY



SEMINARS FOR THIS TOPIC TODAY:

-----Ramkhamhaeng University (Hau Mark)

-----Thammasart University ( Tha Phrachun)

From 12 noon to 0530pm

The boy ...I don't understand what topic you are writing about , so short post.

By the way , nice to have you here.


-ถึงเพื่อนๆ...เรื่องราวแก้ว-ดิน..นั้นเกิดในปี 2524-2525(C. 1981-1982)....เป็นช่วงรอยต่อเรื่องความเสมอภาคของสิทธิสตรี...ชายหญิงมีสิทธิเท่าเที่ยมกัน..การที่หญิงแสดงความรู้สึกที่ดีต่อชายไม่ได้หมายความว่าจะต้องเป็นเรื่องชู้สาว เสมอไป..นี้คือแก่นของเรื่องที่นำเสนอ...

-แน่นอน..แล้วแต่มุมมองของแต่ละคน..จะคิดเห็นกันอย่างไร...บางคนยังรับไม่ได้กับความเสมอภาคในการแสดงออกของผู้หญิงก็อาจจะมองว่า..ผู้หญิง.แก่แดดแก่ลม(ใช้คำพูดเบาที่สุดแล้วน่ะ..)

-ถ้าบางมุมมองก็มองว่า เพื่อนและมิตรภาพ..ไม่มีแยกเพศ..เพื่อนก็คือเพื่อน...เรื่องดินและแก้ว...ถ้าเป็นเรื่องจริง..ใครที่น่าเสียใจที่สุด....แต่คงไม่ต้องทำอะไรแล้วล่ะเวลามันฆ่าทุกอย่างอยู่แล้ว..

-หากเดาความคิดของ The boy ไม่ผิด นั้นแสดงว่า The boy ไม่เชื่ออย่างแน่นอนว่าจะเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในยุคของเขา..น่าจะเกิดสมัยจอมพล ป. พิบูลสงครามมากกว่า..นั้นเพราะว่าสภาพแวดล้อมของเขาอยู่ที่ประเทศที่สิทธิผู้หญิงเท่าเทียมกับผู้ชายจริงๆไม่ใช่อยู่ในกระดาษหรือในกฎหมายรัฐธรรมนูญ....

-ตุ้มจ๋า...ไก่จะว่างในวันเสาร์-อาทิตย์ก็ช่วงตุลาคม2553...ถ้าอยากเจอเดี่ยวไก่ไปหาที่หลังสวน....เอง...แต่หลังจากเดือนตุลาคม2553..ว่างแล้ว......แต่ถ้าตุ้มอยากมาเที่ยวอัมพวา..ในช่วงก่อนเดือนตุลาคม ไก่อาจแวะไปได้ในช่วงบ่ายวันเสาร์...นะจ๊ะ...คนมีกรรม..งานไม่ค่อยเหมือนกับชาวบ้านเขา...เดือนสิงหาคม ลูกสาวไปอังกฤษด้วย..ยังไม่รู้ว่าจะได้เจอ The boy..หรือเปล่า.......แต่ไก่ก็ได้ข่าวว่าเพื่อนฝูงเตรียมต้อนรับไม่ให้เหงาอยู่แล้ว....เออ..ตุ้มถ้าวันชาติไปหลังสวน...อย่าลืมชวนเพื่อน ดูแล..ชาวต่างประเทศด้วยนะ555555
-โอ๋,หวัก,ง้อ,สาวิตตี..และเพื่อนๆ...คิดถึงนะตัวเอง

รักและคิดถึงเสมอ

ไก่

วันนี้มีเวลาพอเข้ามาอ่าน เพื่อดูว่าเพื่อนๆคุยอะไรกันบ้าง ก็ดีใจที่เพื่อนเข้ามาคุยกันมากขึ้น แถมสำนวนโวหารระดับเซียน เจ้าป้าขอแอบดูท้ายขบวน ง้อ บอกหลานแอนด้วยเจ้าป้าไม่ลืมที่หลานคอยบริการป้าๆเลยไปกินอาหารที่ไหนก็คิดถึง อ่านสำนวนหญิงไก่ก็ภูมใจที่มีเพื่อนเป็นนักเขียนไว้เจอกันตัวเป็นๆคุยกันมันกว่า แต่ถ้ามีโยมสมใจด้วยเราพูดไม่ทันเลย ยกให้หนึ่งคน แต่ก็แว่วๆมาว่า ลีลาการพูดของแมวเป็นน้องๆโยมสมใจ ญ.หวักต้องนัดสองคุณป้ามาปะทะคารมเพื่อจัดลำดับความเร็วด้วยการนับคำต่อนาที
จัดเวทีเมือไหร่ ต้องป่าวประกาศ

Dear friends,



My note was just a reminder of what happened on 24 June 2475, 78 years ago in our mother land that has to be recorded properly in our national history.



I have to write it short for now due to timing. I need to go to a Thai temple in next a few minutes.



Khun Ying Gai : I understand an implication of your story about women's equal right. However, Thai culture and society have been used to with having men as leaders and more authority. Things change as time goes by. Good job!



Take Care,

Vanchart ( Thai National Day)

ตอนแรก..งง!....ใครหนอสาวแรงสูง..ตอนแรกนึกว่าหญิงจี๊ด,หญิงตุ๊กวัลยา,....อืมไม่ใช่..(หญิงตุ๊กมัวแต่เฝ้าพระลูกชายอยู่หรือเปล่าค่ะ..ไม่เผื่อแผ่บุญให้เพื่อนฝูงเลยนะ...ไม่มีลูกชาย..อาศัยผ้าเหลืองลูกชายเพื่อนได้ป่ะ...)

.สุดท้ายก็คือน้องสาวของพี่เสาะหงิมนั้นเอง...แหมนามแฝงได้ใจจังเลย...ชอบง่ะ...ใครอยู่ใกล้ระวังโดนดูด...อุ๊ยพิมพ์ตก..ระวังโดนไฟฟ้าดูดมีสิทธิ์ถึงแก่ชีวิตได้...ช่วยหาชื่อให้ไก่หน่อยดิ..เพื่อนๆช่วยหน่อย..ใครตั้งให้ถูกใจ..มีรางวัลให้นะจ๊ะ..
-ความลับนะคะสาวไฟแรงสูง..มีคนบอกว่าการที่จะเขียนเรื่องต่างๆได้นั้น..ต้องเริ่มจากเรื่องส่วนตัวก่อน..เพราะเป็นวัตถุดิบที่ดีที่สุดไม่ต้องซ้ำกับใคร.....อันนี้เป็นทฤษฎีของการเขียนเรื่องย่อ...แต่อย่าวางใจ "เด็กฝ่ายท่า"...อาจอำก็ได้...(The boy จะเข้าใจ.."อำ" หรือเปล่า..ใครช่วยหน่อยแล้วกัน..)
-อยากเจอเพื่อนๆมากๆหวังว่า...ถ้าไม่ติดภาระกิจดูแลคุณลูกขา...หรือ..เป็นแจ๋วกวาดบ้านให้คุณผู้ชาย...ต้องได้เจอกันแน่นอน...ยิ่งโดนท้าว่า.."ถ้าแน่จริง..จากสาวตุ้มอยู่"...เนี๊ยพึ่งละสายตาจากงาน..ว่าจะปิดคอมพิวเตอร์ ..ก็คิดถึงเพื่อน..หากเพื่อนไม่พบตัวเป็นๆ..แต่มีจดหมายรักมาฝาก..ความผิดคงลดลงบ้างนะค้า.....

รัก
แก้ว..เอ้ย..ไก่..555555

happy birthday to Vanchart ( Thai National Day).

Vanchart = Thai National Day = June 24 = Today

Happy Birthday สุขสันต์วันเกิด "วันชาติ"

ขอพรคุณพระศรีรัตนตรัย และ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้หลาย
ให้เพื่อนมีสุขภาพกายและสุขภาพใจที่แข็งแรง มีความสุข
หลาย ๆในต่างแดนนะเพื่อน
***************

อ้าว ........พิมพ์ยาวไปหน่อย โผล่อีกที คุณพี่ไก่ Happy Birthday ไปแล้ว ก็น่าจะเข้าใจตรงกันนะ

Wishing you special happiness Wondrefulvmemories Ane all the best On your Birhday and every day,request have strong health , there is the progress in the work and have one's hopes fulfilled for what , wish every the points .

...สุขสันต์วันเกิดจ๊ะ "วันชาติ" สุขกาย สุขใจ ทุกที่ ทุกเวลา
...และสุขสันต์วันเกิด แด่เพื่อนๆที่เกิดในเดือน มิย. กันทุกคนนะคะ
...นิยายจบแบบไม่ได้ดั่งใจเล้ย(ไก่มันแกล้ง..ใครบางคนแน่เลย...) แถมยังมีเพลงประกอบให้อีก...ไอ้สิ่งที่ถูกฆ่าด้วยกาลเวลา...อาจหวนคืนมาหลอกหลอนเอานะ!!!
...ขอทำงานก่อนนะ ถ้าไม่ดึกเกินไปจะมาจิ้มต่อ..คิดถึงๆๆๆ

..คำพร สำหรับครบรอบวันเกิด..ตุ๋ย/วันชาติ

..."ขอให้เจริญด้วยจตุรพิธพรชัยมงคล"...

..อายุ/ให้อายุยืนหมื่นปี..วรรณะ/ให้ราศรีงามผ่องใส..สุขะ/ให้คนรักทั่วๆไป..พละ/ให้โพยภัยพินาศพลัน..

Happy Birthday to Khun Vanchart...(are you turning 25?) May all the great health, wealth, success and lots of love be with you forever. Have a good one!

หามาเพิ่มได้อีก 2 รายครับ

ราเชนทร์ (ตุ๋น) สกุลแพทย์ 08-4059-4732

จำเรียง สุขปะทิว รายนี้บ้านอยู่ปากนำ ใกล้กับบ้านเจ้าป้า(ปัท)/สาวไฟแรงสูง, งำ/สาวtot,และเจ๊ง้อก็รู้จักดี
เปลี่ยนเป็น..จิตรวี เทียนโชติ 08-5913-8985
แขวงการทางกาญจนบุรี บุตร1/ธิดา1

Dear friends,



Thank you so very much for all good wishes for The Thai National Day ( 24 June 2475). Fortunately, I was born on June 24,. You were right. How did you know that?

I went to a temple in Long Island, New York for my birthday and a demarcation ceremony for a new temple building. There were also about 300 Bhikkus from all over the USA, other countries in Europe, Scandinavia, and Thailand came to participate in the ceremony for 4 days from June 24 to 27.

I made all good wishes for all friends during the ceremony. Please accept the good wishes I made for you. As well, I e-mailed some pictures from the temple and my recent summer time to "O" and "K.Y. Gai". I wish I have all friends' email addresses for sharing all good things with all of you.

Friends are always take good care of friends. Frienfship will last forever.



Namasakarn Laung Pi Kovito,

May you please write me your email address. When I went to the temple, I thought about you. I wish you were a part of the ceremony here. I would like to share a lot of Bhikkus' pictures and the temple here in New York. My email address: Vanchartpra@hotmail.com.

Dear Rassa,

Thanks for make me turning to 25. Yes, I'm pretty young both mental and physical. Hope things going well with you there. Take care. Talk to you soon.



V.P.,

New York

นิยาย"แก้วกลางดง"..เอ๊ย.."แก้วกลางใจ"จบลง ไก่/โอ๋ ว่าให้ช่วยวิจารณ์บ้างก็ได้ ไม่รู้จะวิจารณ์อย่างไร ขอพูดสั้นๆตามจินตนาการเรื่อยเปื่อย

"แก้ว"..ก็คือ แก้ว เป็นมณีมีค่าอยู่ในตัวอยู่แล้ว ยิ่งได้ประดับอยู่บนยอดเรือนแหวน ยิ่งเพิ่มค่าขึ้นอีกทบทวี

"ดิน"..ก็คือ ดิน ผู้ตำต้อย เจียมตัว อดทน ที่สำคัญมีใจมั่นคง แฝงไว้ด้วยคุณประโยชน์แก่มนุษย์ เพราะเป็นที่เกิดแห่งไม้ดอกและไม้แดก

...ไม่กล้าฟันธง เพียงแต่เงื้อ..เงื้อขวานขึ้นถือเล่น พอให้เมื่อยมือ...

e-mail...kovito3@gmail.com

..บ่ายนี้ได้รับโทรศัพท์จากตุ้ม..จา-ไป-เที่ยว-งะ- คนชอบเที่ยว ไม่ใช่เราคนเดียวนะโอ๋ แต่ถ้าชวนไปเที่ยวน้ำตก แล้วไม่มีน้ำ(ตก) ก็ขอ..ลาบพร้อมส้มตำและข้าวเหนียวนะ
...555
...ในช่วงเดือนสิงหา หวักมีโปรแกรมไปประชุมในโครงการฯ ที่ทำร่วมกับอีกกว่า 10 ร.พ. ในกทม. ที่สวนผึ้ง(จุ๊..จุ๊..ตุ้มใจเย็นๆ..) อาจเกิดโครงการต่อเนื่อง ก็ได้นะ รอดูวันที่ให้แน่นอนก่อน แล้วจะแจ้งเพิ่มเติม...นะทุกๆท่าน

ตั้งใจว่าจะไม่Post:ซัก1อาทิตย์..เพราะติดเชียร์บอลกับครอบครัว..เชียร์บอลไปกินขนมไปน้ำหนักขึ้นตั้งเยอะแนะ...แต่พอเข้ามาอ่านเห็นญ.ตุ้ม..โทรชวนเที่ยว..ก็แสดงว่า ทริปที่ไปหาดเจ้าสำราญคงน่าประทับใจมาก.....ใช่ไหมเอ๋ย.....
-ตุ้มรอหน่อยซิจ๊ะ...ประมาณเดือนสิงหาคม..The boy จะไปกลับมาเยี่ยมคุณแม่และญาติพี่น้องรวมทั้งเพื่อนๆด้วย..ช่วงนั้นพวกเราน่าจะมีวันหยุด3-4วันติดกัน...(แฮะ..ๆๆ..โดดร่ม 1วันคือวันศุกร์)...หลังจากไหว้พระขอพรจากคุณแม่แล้ว..ก็อาจนัดเจอกันได้ ..จะได้เจอกรุ๊ปใหญ่หน่อย(คิดแบบนักบัญชีนะเนี๊ยะ..คุ้มทุนแน่นอน)...ไก่คาดว่าน่า..จะมีเพื่อนเยอะเนื่องจาก The boy..ถ่อมาไกลข้ามทวีปเชียวนะ...(ตุ้มน่าจะจำ the boy ได้เพราะเรียนม.ศ1-2ห้อง9 ด้วยกันมานี้นา)..

-ฟอร์มสีขาวค้า..เดือนสิงหานั้น..ไก่อาจเกิดชีพจรลงเท้านะฮ้า(บอกไปแล้วว่าเรื่องอะไร..)..ถ้าพลาดพลั้งไม่ได้ไปเที่ยวด้วย...ห้ามดีใจออกนอกหน้าล่ะ........ไม่มีคนแย่งพูดแย่งกันตัดหน้าระยะเผาขนเพื่อเอาใจชายหนุ่ม..อิอิอิ..(อิอิชายหนุ่มที่เหลือน้อย555.....งานนี้สาวหนุ่ยหมดคู่แข่ง..หมดเส้ยนหนาม..5555...แต่อย่าลืมว่ามีญแมว ญ.สาวิตตี ญ.ง้อ,ญ ง่ำ,ญไฟแรงสูง..ญ.เลขา,ญ.ตุ๊ก.และ ฯลฯ)

รักนะเด็กดื้อ

ไก่

นมัสการพระเตี๊ยงที่นับถือ...

เรื่องแก้วกลางใจ...ชอบนะ..ชื่อนี้นะ..ที่ให้ร่วมวิจารณ์ก็จะได้ไปปรับปรุงแก้ไขต่อนั้นเอง..เอาไปเล่าอำชาวบ้านต่อให้สดุ้งเล่น...แก้วและดินเป็นเค้าโครงที่เกิดขึ้นจริงในอดีตแต่บิดเบือนไปบ้าง..เพื่อไม่ให้เกิดอาการสะเทือนซาง....กัน

-แค่..หยอกเอินกัน..
-แค่ต้องการให้เพื่อนได้รำลึกเรื่องราวหนหลังที่ย้อนกลับไปแก้ไขไม่ได้....แต่ในอนาคต...พวกเขากำลังได้พบกัน
-แค่มีเหตุกาณ์เบื้องหลังที่ต่างฝ่ายต่างปกปิดกันไว้...
-แค่ต้องการให้มิตรภาพเดิมๆกลับมา....

เชื่อไหมค่ะท่าน..บางทีสิ่งที่เรานึกว่ามันสามารถประสานได้ง่ายๆ..กลับยากอย่างไม่น่าเชื่อ...

ด้วยความเคารพ

เด็กฝ่ายท่า

โอ๋...คำวิจารณ์นิยาย มันเนียนจนเป็นเนื้อเดียวกันเลยเหรอ ? ไม่เห็นโต้กลับ หรือยังไม่ได้อ่าน หรืออ่านดูแล้วแต่แสงสว่างไม่พอ...ละเอียด...ลึกซึ้ง..หน่อยครับ..พ่อหนุ่ม

นี่ขนาด"แก้ว"กำลังส่งประกายเจิดจรัส เปรียบกับดาว เธอเป็นดาวค้างฟ้าครับ เปรียบเป็น"จันทร"ก็เป็นจันทร์ข้างขึ้น ลอยเด่นสวยงามกลางนภาครับ

..สุดท้ายที่บอกว่า"ไม่กล้าฟันธง"นะ อาตมา"ฟันจนขวานบิ่นแล้วละครับท่าน"...

ตั้งชื่อว่า"ไม้ดอก..ฤา..จะสู้ไม้แดก"..(copy ไอเดียจากท่านวิกหวี่มา...)..ใครเห็นด้วยให้คะแนน..ด่วน...ชอบมาก..
..เดือนตุลาคม...ไก่จะไปกราบขอพรจากพระโกวิท...อย่าลืมบทสวดมนต์"ตอนปราบแม่นาคคืนชีพนะคะ..(The boy&Rassa ยังจำหนัง เรื่อง"แม่นาคพระโขนง"ได้ป่าว.....)...อิอิอิ...(ฟอร์มสีขาว..บ่นพึมพำ..ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเล้ย...อ้ายไก่เนี๊ยะ..)

-พี่มากเหรอค่ะ....อาจเป็น พี่ตุ้มสุพิศหรือพี่โยมสมใจ..ก้อเพื่อนๆที่ยังไม่ได้เจอกันไง...จะไปหลอนเสียให้เข็ด...

-คุณน้องโอ๋..ขึ้นหน้าใหม่ได้แล้วนะเคอะเห็นรูปคุณชายนิวยอร์คหรือยัง..หล่อมากก..หล่อแบบไม่เกรงใจ..ชาวบ้านเลยง่ะ...(พูดจริ้ง....)...คงเป็นเพราะทำบุญเข้าวัดบ่อยนี้เองจึงได้มีผิวพรรณเปล่งปลั่งดั่งสังข์ทอง...อิอิอิ...(ตอนถอดรูปเจ้าเงาะซาไกออก..คุณน้องโอ๋อย่ายอมแพ้นะ..ฟิตหุ่นหน่อย..ลดพุงยุ้ยแล้วจะเท่ห์สุดๆๆ......ไก่และสาวหนุ่ยเชียร์น้องโอ๋เต็มที่..สู้ๆๆ..ต้องรีบไปทำธุระแล้วล่ะ. งานเสร็จจะเข้ามาโพสต์ใหม่

ระลึกถึงเสมอ.

ไก่

...เมื่อคืนถึงบ้านก็ตอนบอลคู่ โปรตุเกส - บราซิล เริ่มแล้ว แถมดูไม่จบซะอีก แบทเตอรี่หมดซะก่อน เป็นไปได้ที่หลับตั้งแต่บอลยังไม่จบ จึงไม่ได้ online เลย
คำวิจารณ์ของท่านวิกหวี่ก็เป็นที่พอใจของแก้วแล้วนี่ ชื่อเรื่องก็ถูกใจ จึงไม่ขอ comment ผู้วิจารณ์อีกทีครับ ถ้าเรื่องต่อไปล่ะก็ จะขอร่วมวิจารณ์ด้วยคน

เรื่องทริปต่อไป ที่ไหนดี ใครว่างก็ไปกัน รอหน่อยนะ ตุ้ม

ตุ้ม....เจอปานแล้วหรือยัง?

... ส่วนรูปคนแดนไกล ได้รับแล้ว เห็นเขาผ่องอย่างที่คุณพี่ไก่ว่ามานั่นแหละ แถมพุง-เพิง ก็ราบเรียบซะแบบไม่น่าเชื่อ ฤาต้องไปอยู่ NY ถึงจะได้เป็นแบบนั้นได้ (ถ้าไปอยู่จริง สงสัยจะหนักกว่าที่เป็นอยู่ เอวคงไปซัก 50 แน่ ๆ)

....แล้ว....ค่ำ ๆจะขึ้นหน้าใหม่ให้นะ

...เพื่อนๆส.ศ. 17ที่คิดถึงทุกคน เพราะเป็นคนขี้เหงาขี้....อีกด้วย รู้ทันนะยะ ญ.ไก่ว่าคิดอะไรอยู่ สงสารแต่ ญสาวิตรีจะทันไหมหนอ
...ญ.ไก่ เรื่อง น้องโอ ด้วยสถานภาพเรากินขาดแล้วเพื่อน 555 k.น้องอย่าคิดมากนะ พี่ๆแก่แดด แก่ฝน 2 คนล้อเล่นนะจะ
...หวัก...เรื่อง บางปู ตัวพร้อมเมื่อไร ยกมือขวาโลด...เพราะเราเป็นคนว่างงานอยู่แล้ว อิๆๆๆ น่าสงสารไหม...
...เมื่อวาน ญ.ตุ้ม phoneมา ขออ้อล้อภาษาฝรั่งจักกะหน่อย หลวงเตี่ยง คงไม่ว่ากันนะ เจ้าคะ
...โอย...เกือบลืมเลย มีคนแซวเราว่า โยมสมโจ ชวนไปวัดแล้วปฎิเสธ ของsheหมายถึง ต้องไปนอนค้างอ้างแรมซึ่ง she ทำได้ แต่ i ไม่สามารถ ขนาดนั้นเพราะยังมี ราคะ เฮ้ย.....ไม่ช่ายๆๆๆ ภาระอยู่ understand นะยะ
...ถึงจะดู เป็นสาวเปรี้ยว แสบ ๆ คันๆ แต่ขอบอก ทำบุญตักบาตร ทุกวันพระนะจะ จะบอกไฮ่ ฮือๆๆๆ...หลวงเตี่ยง ช่วยด้วยเจ้าคะ...คนพวกนี้ รังแก..หนู...
...Angry...เอกอังกถษ โท..สัปดน นะขอบอก เอ้า...เข้าเรื่องสาวตุ้ม โทร มาปรึกษาเลย ดีกว่า
...ตุ้ม บอกว่า เฮ้ย หนุ่ย อยากเที่ยวแล้วนะ เมื่อไร จะลงตัวกันเสียทีละ ที่ไหนก็ได้ตุมไม่เกี่ยงเรื่องสถานที่ ขอให้ได้เที่ยว ก็โอ แล้ว...
...ด้วยความสงสาร เราก็ปลอบเพื่อนทั้งนำตาตกในไปว่า ใจเย็นๆๆเพื่อนรัก คนอื่นเค้ามีครอบครัวกัน...น่าเห็นใจพวกเค้านะ ไม่ปลอดภัยเหมือนเรา 2 คน...single -widow
...ตุ้ม บอก งั้นเรา 2 คนก่อนไหม เซี่ยงไฮ้ ก่อนดีไหม นึกในใจ งานเข้า ไหมละตู และที่สำมะคัน เรามีนัดแล้ว 5-6ก.ค.นี้
...แต่เพื่อรักษานำใจ อันเปี่ยมล้น ของเพื่อนโสด ก็เลย ตะโกนไปว่า ขึ้นมาเลยเพื่อนไปด้วยกัน

...พอสอบถามความนัย ว่าเราไปกับใคร อย่างไร ตุ้ม บอก หนุ่ยอย่ามีใครเลยนะอยู่เป็นเพื่อนกับต้มนะ เราตัดสินใจแค่เสี้ยววินาที o.k.เพื่อนรัก
...ป้าๆๆ-ลุงๆๆทั้งหลาย เคลียร์ทางบ้านเร็วๆ หน่อย เด้อ สงสาร คนขี้เหงามั้กๆๆจะ
...รักและคิดถึงเพื่อนทุกๆคนจ้า

พึ่งถึงบ้านนะคะ...ก็รายงานตัวกับสุดที่รักตัวจริงและคุณลูกขาที่เคารพ 2สาวเสร็จแล้ว...ก็เข้ามารายงานตัวกับ "สุดที่รักของคนอื่น."..ทันที....

-สาว pvl..อย่ามาข่มเดี้ยนให้ยาก..แหม...ยกตัวเองนะยะว่าสภาพตัวเองกินขาด...อันนี้เดี้ยนไม่เถียงอยู่ก็หล่อนสวยขนาดนั้น..ใครๆก็ชิดซ้าย...แต่เรื่องตัดหน้าระยะเผาขนนี้ เดี้ยนฝีมือขั้นเทพ...จริงไม่จริงเหตุการณ์วันที่20/6/53 ผู้อยู่ในเหตุการณ์ย่อมประจักษ์แก่สายตาเป็นอย่างดี..ก๊าก..

-เล่าให้ผู้ที่ไม่ได้ไปทานอาหารที่เดลีควีนฟังหน่อยก็ได้....คือสาว PVL..เธอกะหว่านเสน่ห์ คุณน้องโอ๋..โดยส่งผลไม้ให้ ข้ามฟากมาหให้.. คุณน้องโอ๋ พร้อมยิ้มหวานแต่สายตาหล่อนมาจิกที่ดิชั้น...ท้าทายในทีว่า.."ไงย่ะหล่อน..."

ดิชั้นมีหรือจะยอม..แหมก็ชายหนุ่มนั่งใกล้กับดิชั้น..ดิชั้นก็ชิงยื่นมือรับผลไม้จากมือหล่อนมาแทน...ก๊าก.....แล้วก็ป้อนผลไม้ยัดใส่ปากคุณน้องโอ๋..

..เออ...คุณน้องโอ๋สำลักเล็กน้อยด้วยความตื้นตันใจและตกใจกลัวผลไม้ติดคอ...ญ.หวัก,ญ.แมว ญ.ง้อ ญ.ง้ำ..กรี๊ดกันสุดเสียง เสียงแสบแก้วหูมากกว่าเพื่อนก็เป็น..สาว PVL...ส่วนชายเล็กอดิศักดิ์ ชะเง้อมอง..คุณน้องโอ๋ด้วยความห่วงใย....

....

ไปว่ากันต่อที่ "เสวนา - ศิษย์เก่า สวนศรี'17 (7)"

**************************