Bloggang.com : weblog for you and your gang
...ในโลกนี้ไม่มีคนแปลกหน้าสำหรับเรา มีแต่เพื่อนที่เรายังไม่พบเท่านั้น...
ขอเพียงเธออยู่ ฉันผ่านพ้นไปได้ทุกสิ่ง
"อยู่ด้วยกันนะ...ที่รัก" "ขอเพียงเธออยู่ ฉันผ่านพ้นไปได้ทุกสิ่ง"
ความรักที่สดชื่น หอมหวาน happy ending เมื่อพระเอก-นางเอกลงเอยกัน แต่หลังจากนั้นหนังไม่ได้บอกต่อว่า เบื้องหลังการแต่งงานเขาจะยังสดชื่น หอมหวานได้ตลอดรอดฝั่งหรือเปล่า วันนี้เราได้พบสัจจธรรมอย่างหนึ่งว่า
ชีวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ในความเป็นครอบครัว ยังต้องมีอะไรอีกมากมายที่ไม่คาดคิด ทั้งดีและร้าย เฉกเช่นเดียวกับเรื่องที่เราเจอเมื่อวานนี้ (23 March 10)
คำสัญญาของการแต่งงานอย่างหนึ่ง คือ เราจะไม่ทอดทิ้งกันไม่ว่าจะทุกข์สุข ยากจนหรือมั่งมั่นมี...ผู้ชายคนนี้เขา ทำให้คนทั้งโลกได้รู้ว่าเขายังอยู่กับเธอเสมอไม่ว่าชีวิตจะัเป็นอย่างไรก็ตาม เธอเองก็ภูมิใจ ดีใจที่เลือกคนไม่ผิด
และนั่นคือ ทั้งหมดที่คนทั้งสองร่วมสร้างเป็นครอบครัว
เมื่อวานไปงานเปิดตัวหนังสือเล่มหนึ่งมา ชื่อว่า "วอลเตอร์+ซาย ลี ก้าวเดินไร้ขา" ชื่อคุ้นใช่ไหม คนเดียวกับที่ออกรายการจับเข่าคุยและเจาะใจ
คุณวอลเตอร์ ลี เชฟชื่อดังที่ต่อสู้เพื่อให้ลูกคนที่ 3 "น้องซาย" ซึ่งเกิดมามีเพียงแขนซ้ายข้างเดียวได้รับสิทธิเท่าเทียมในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง
ที่พึงจะได้รับ คุณวอลเตอร์มุ่งมั่นว่าน้องซายต้องไม่นั่งรถเข็นแล้วแหงนหน้าคุยกับคนอื่น แต่ลูกต้องยืนและเดินได้ คุยกับคนในระดับสายตาปกติ
แต่กว่าที่เขาและภรรยาจะมีหัวใจเข้มแข็ง แล้วก้าวออกจากวิกฤตที่เกิดขึ้น "กำลังใจแข็งแรง" เป็นสิ่งที่ต้องมี
คุณวอลเตอร์น่านับถือมาก เพราะเขาไม่เพียงเป็นผู้นำในยามปกติ แต่เขายังอยู่เคียงข้างก้าวไปข้างหน้ากับคุณนก ภรรยา เยียวยาความเจ็บปวดซึ่งยิ่งกว่าฝันร้าย เมื่อลูกที่ประคบประหงมมาถึงเก้าเดือน ทั้งที่อัลตาซาวน์แล้วไม่ได้พบว่าลูกพิการ ช่วงเวลาแห่งการรอคอยด้วยความชื่นชมยินดีกลับกลายเป็นความเงียบงัน
เมื่อเด็กชายออกมาแล้วมีแขนซ้ายที่ปกติเพียงข้างเดียว เป็นใครจะไม่ช็อก แต่วอลเตอร์ ลีสามารถยืนหยัดได้ท่ามกลางมรสุมชีวิต
เมื่อเกิดเรื่อง รพ.ที่ทำคลอดทำกับครอบครัวคล้ายไม่มีอะไรเกิดขึ้น วอลเตอร์จึงทำทุกวิถีทางเพื่อหาทางรักษาลูกชายให้ยืนและเดินได้ แม้จะไม่เห็นทางเป็นไปได้ แต่ด้วยความมุ่งมั่นและคติประจำใจ "ัyes....if...." ผลักดันให้เขามีความเชื่อแรงกล้า แม้ต้องเสียเงินเท่าไหร่
ถ้าลูกเดินได้ เขาทำทุกอย่าง
ค่าแห่งความสุขของครอบครัวนี้ วัดจากคนในครอบครัวที่มีความสุขน้อยสุด นั่นคือ "น้องซาย" แม้ว่าลูกจะเป็นยังไง เราก็ยังรักเขาโดยไม่มีเงื่อนไข
และพยายามทำให้ดีที่สุด เขาทุ่มเท ทุ่มทุนเพื่อน้องซาย เป็นคุณพ่อที่น่ายกย่อง การต่อสู้ การพยายามตามหาหมอที่จะช่วยสานฝันให้เป็นจริง เขาใช้เวลาถึง 1 ปีเต็มทีเดียว แล้วฝันก็เป็นจริงที่เยอรมัน วันที่รู้ว่าจะต้องหาซื้อรองเท้าคู่แรกให้น้องซาย คุณวอตเตอร์น้ำตาไหล ร้องไห้อย่างไม่อายใคร วันที่เห็นจากกล้องวีดีโอว่าน้องซายเดินได้ เป็นวันที่เขาตื้นตันใจอย่างไม่สามารถบรรยากาศได้
เพราะความรัก...ผลักดันให้ผู้ชายคนนี้ทำสิ่งยิ่งใหญ่ แรกที่เกิดเรื่องเขาอาจทำเพื่อลูกเขา แต่เมื่อเรื่องดำเนินไป เขาพบว่ามีคนพิการอยู่มากมาย
วอตเตอร์ ลีจึงก่อตั้ง "มูลนิธิซาย มูฟเม้นท์ ฟาวเดชั่น" เพื่อช่วยเหลือเด็กพิการทางการเคลื่อนไหวที่ขาดโอกาสอีกมายมายในสังคม
ความรักของวอลเตอร์ ลีเป็นแรงบันดาลใจที่ดีให้กับทุกคนที่มีความรัก เป็นแรงบันดาลใจให้กับวงการแพทย์ เขาทำให้เห็นว่าไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้
หาก คนเรามีความเชื่อ...เราเปิดหนังสือ"วอลเตอร์+ซาย ลี ก้าวเดินไร้ขา" อ่านในช่วงเวลาที่เดินทางกลับออฟฟิศ รับรู้ถึงกำลังมหาศาลที่เขาต้องให้กับคนรอบข้าง เพื่อให้ก้าวผ่านไปอย่างน่าประทับใจ รับรู้ว่าเขารักลูกจนลองนอนลงกับพื้นแล้วใช้แขนข้างซ้ายทำทุอย่าง นั่นเขาถึงเข้าใจความเป็นน้องซายว่าจะลำบาก แสนสาหัสแค่ไหน ทำให้เขาไม่สามารถนิ่งนอนใจแล้วดูลูกโตแต่ละวันอย่างเจ็บปวด
น้องซาย ได้ความรักจากพ่อแม่ พี่ ๆและคนรอบข้าง เขาเป็นเด็กน่ารัก รอยยิ้มสดใสและยืนได้ด้วยสองขาเทียม กำลังใจทั้งหมดของเขามาจาก
บุคคลที่เขาไว้ใจ นั่นคือ แม่และพ่อ วอลเตอร์ ลี แสดงให้เห็นถึงความเป็นครอบครัวที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก เราอ่านหนังสือของเขาจบลงเพียงไม่นานด้วยความซาบซึ้ง ประทับใจ ที่สำคัญเขายังเป็นสามีที่ดีไม่ทอดทิ้งให้ภรรยาแต่ให้กำลังใจตลอด
ความรัก...ชนะทุกอย่าง จริง ๆ
"เราจะอยู่เคียงกัน แม้วันนั้นจะเต็มไปด้วยหยาดน้ำตา"
................
วอลเตอร์+ซาย ลี ก้าวเดินไร้ขา
สำนักพิมพ์นิตยสารแพรว
ราคา 135 บาท
รายได้ส่วนหนึ่งมอบให้ มูลนิธิซาย มูฟเม้นท์ ฟาวเดชั่น
Create Date : 24 มีนาคม 2553
Last Update : 24 มีนาคม 2553 13:17:36 น.
7 comments
Counter : 680 Pageviews.
Share
Tweet
อืม...น่าอ่านจังเลยค่ะ
เคยดูรายการตีสิบครั้งนึง
ที่มีสามีภรรยามาออกรายการ
ที่มีลูกไม่มีขาและแขนมีเพียงข้างเดียว
ไม่แน่ใจว่าใช่คนๆเดียวกันหรือเปล่า....
แต่เท่าที่เล่ามา...
ใกล้เคียงกันมากๆค่ะ...
ดูครอบครัวนี้เค้าจะรักกันมากๆเลยทีเดียว
โดย: ยัยเป๋อ (
ลายมือยุ่งๆของคนไม่มีเวลา
) วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:11:01:52 น.
น้ำตาไหลเลยน่าอ่านมากๆค่ะ
โดย:
บางส้มเปรี้ยว
วันที่: 24 มีนาคม 2553 เวลา:13:52:35 น.
กลับบ้านแล้วคับ
โดย:
zerxiustor
วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:16:00:26 น.
เรื่องราวน่ารักมากคับ
โดย:
zerxiustor
วันที่: 10 เมษายน 2553 เวลา:12:31:03 น.
น่ารักมากๆค่ะ
โดย:
ข้าวกับดิน
วันที่: 19 เมษายน 2553 เวลา:14:33:27 น.
หนูเป็นนักศึกษาพยาบาลที่ไม่เคยชอบพยาบาลเลย แต่ที่เรียนอยู่ทุกวันนี้แค่อยากทำให้ พ่อ กับ แม่ ภูมิใจในตัวลูกสาวคนนี้แค่อยากตอบแทนท่านที่เลี้ยงเรามาอยากทำให้ท่านมีกำลังใจและมีความสุข
แต่พอมาเรียนแล้วรู้สึกท้อแท้ เหนื่อยมากเหมือนได้ทำหน้าที่ให้ผ่านไปวันๆแต่เหมือนไม่มีจิตใจที่จะมีความสุข เป็นเด็กโง่คนนึงที่สอบตกเกือบทุกวิชา แล้ววันนี้หนูอ่านหนังสือ เรื่องราวของคุณแล้วน้ำตาไหลใน..ตอนที่น้องคลอดออกมาแล้วคุณไม่รู้จะบอกกับพี่นกยังไง...ความรักของคนยิ่งใหญ่ที่สุด ไม่ว่าจะรักแบบใหน พ่อกับลูกหรือสามีกับภรรยา หนูอ่านแล้วรู้สึกว่ามีกำลังใจไปต่อไม่สนกับคำพูดของคนอื่น ชีวิตมันเป็นของเราอยู่ที่เราเลือกว่าเราจะเดินต่อข้างหน้าอย่างไร..หนูไม่รู้ว่าคุณจะเข้ามาอ่านไหม..แต่ถ้าใครที่ติดต่อกับคุณได้ช่วยบอกกับคุณว่าหนูปลื้มคุณกับพี่นกมากถ้าคุณมีเวลาช่วยตอบหนูด้วยนะคะ
pueng105@hotmail.com
โดย: นักศึกษา พ.บ เพื่อแม่ IP: 61.7.221.146 วันที่: 7 กรกฎาคม 2553 เวลา:12:41:44 น.
เรื่องดีมากเลยครับ
โดย:
biomechanic
วันที่: 26 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:31:04 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
หลักไมล์
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
...EVERYTHING IS A INSPIRATION...
Group Blog
inspiration
In touch
Cheer up
make wish
book
<<
มีนาคม 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
24 มีนาคม 2553
ขอเพียงเธออยู่ ฉันผ่านพ้นไปได้ทุกสิ่ง
All Blogs
ขอให้อยู่รอด ปลอดภัยกัน
Merrry Christmas
สูญเสีย แต่ได้กลับมา
บางเบาในหัวใจ
เสียงข้างใน
ขอเพียงเธออยู่ ฉันผ่านพ้นไปได้ทุกสิ่ง
ใจหาย แม้ไม่ผูกพัน แต่ครั้งหนึ่งเคยอยู่ร่วม
เหงา...คิดถึง...รอ... แต่อย่าหมด
ยกนิ้วให้กับความไม่สมบูรณ์แบบ
ของขวัญที่ไม่ต้องจ่ายด้วยเงิน แต่เปิดด้วยหัวใจ
เดินล่นในความทรงจำ
Make Wish Come True
Friends' blogs
เจ้าจัน
ชบาฉาย
discipula
ชวนคุย
KhunnongOrn
sawkitty
prunelle la belle femme
Saturn9
praewa cute
Johann sebastian Bach
Webmaster - BlogGang
[Add หลักไมล์'s blog to your web]
Links
อากาศกวี
Guidepost Magazine
axc
brio magazine
bangkokbookclub
Oprah Winfrey
เฉลียง
อักขระบันเทิง
Thaimission
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
เคยดูรายการตีสิบครั้งนึง
ที่มีสามีภรรยามาออกรายการ
ที่มีลูกไม่มีขาและแขนมีเพียงข้างเดียว
ไม่แน่ใจว่าใช่คนๆเดียวกันหรือเปล่า....
แต่เท่าที่เล่ามา...
ใกล้เคียงกันมากๆค่ะ...
ดูครอบครัวนี้เค้าจะรักกันมากๆเลยทีเดียว