Bloggang.com : หลักไมล์ : ผ่านพ้น คืนวันร้าย เพราะเรายังมีกัน

ผ่านพ้น คืนวันร้าย เพราะเรายังมีกัน

ผ่านพ้น คืนวันร้าย เพราะเรายังมีกัน

“พี่เหนื่อยเหลือเกิน ทำเพื่อคนอื่นมาตลอด มีแวบๆที่คิดว่าทำไมเราต้องมาเจอเรื่องแย่ๆแบบนี้ด้วย แต่ครั้งนี้ถึงเวลาที่พี่จะก้าวออกม าแล้ว มุ่งหน้าเพื่ออนาคตตัวเอง”

“พ่อพี่เสียแล้ว พี่รู้สึกแย่มาก อยากบอกให้รู้เท่านั้นเอง”

“เราลาออกจากงานเก่า กำลังไปเรียนต่อเมืองนอก”

“กำลังเริ่มต้นทำตามความฝัน เอาใจช่วยหน่อยนะ อยากได้กำลังใจและความเชื่อมั่น”

ยังอีกมากมายหลายประโยคที่ฉันได้ยินมาในช่วงเวลานี้ เพื่อนรอบข้างกำลังอยู่ระหว่างการเปลี่ยนแปลง รู้ดีทีเดียวว่าความรักในรูปแบบ “กำลังใจ” เป็นสิ่งสำคัญมากกว่าเงินทอง มากกว่าวัตถุ ไม่ว่าใครล้วนต้องพบพานกับทางแยกของชีวิต บางคนเจอปัญหาหนัก ประหนึ่งว่ากำลังยืนอยู่บนปากเหว ขยับนิดหนึ่งก็อาจพลาดพลั้งตกได้ สับสน เจ็บปวด และอ้างว้างเหมือนยืนอยู่คนเดียวท่ามกลางทะเลทราย หนาวเหน็บ และขาดน้ำ จนถึงขาดใจ

คนที่เคยเข้มแข็งที่สุด ก็มีวันยืนขาสั่น ใจหวั่นกับการเปลี่ยนแปลงในช่วงหนึ่งของชีวิต ฉันมีโอกาสได้คุยกับ MDหญิงคนหนึ่ง ดอกไม้เหล็กในวงการอสังหาริมทรัพย์ ถามเธอว่าเมื่อชีวิตไม่ใช่เรื่องง่าย แล้วก้าวผ่านแรงเสียดทานที่กดดันมาได้อย่างไร เพราะหลังจากเธอเรียนจบไม่นาน พ่อยื่นโปรเจ็กซ์ยักษ์ใหญ่มาให้คุมธุรกิจของครอบครัว ไม่มีความรู้ ขาดประสบการณ์ มีเพียง “หัวใจ” และ “สมอง” ที่สู้ยิบตา เมื่อตัดสินใจรับดาบจากพ่อ เพื่อลงสนามจริง เธอคิดเพียงอย่างเดียวเท่านั้นว่านี่คือโอกาสพิสูจน์ตัวเอง

“ฉันเป็นคนที่ตัดสินใจอะไรแล้ว ไม่เคยถอยหลังกลับ หนีปัญหา เป็นคนที่สู้ยิบตา แน่นอนเด็กจบใหม่ ลูกผู้บริหาร หลายคนมองว่าฉันเป็นคุณหนูไฮโซเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ ตอนนั้นคิดอย่างเดียวว่าจะพิสูจน์ให้เห็นว่าฉันก็ทำได้ แม้ช่วงแรกจะเต็มไปด้วยความไม่รู้ก็ตาม ไถ่ถามจากผู้รู้ในด้านต่างๆ ศึกษาจากหนังสือ ลงพื้นที่จริงเพื่อเรียนรู้ธรรมชาติของคนที่ร่วมงานกับเรา

เหนื่อยมาก ท้อเหมือนกันแต่ไม่ถึงกับเสียน้ำตาในเมื่อชีวิตไม่ใช่เรื่องง่าย เราก็ทำให้ชีวิตซับซ้อนน้อยลงได้ ด้วยการเปลี่ยนแปลงทัศนคติจากลบ เป็นบวกมองหาด้านดีๆที่เพิ่มพลังใจให้เรา แล้วปัญหาที่ดูใหญ่โต ก็จะค่อยๆเล็กลง”

ในช่วงเวลาของการตัดสินใจ ใครบางคนอาจเก็บตัวอยู่ในห้องแล้วคิดทบทวนเรื่องราวของเขาโดยลำพัง แต่กับบางคนก็ต้องการโค้ชที่ไว้ใจได้ เพื่อชี้แนะว่าจะเดินต่อไปทางไหนถึงดีที่สุด

การสงบนิ่งย่อมดีกว่าการวิ่งพล่าน สติแตกแล้วหาทางออกไม่ได้

คำตอบที่หาไม่พบ หลายครั้งก็ซ่อนไว้ในความเงียบงัน เพราะนั่นเราจะได้ยินเสียงหัวใจชัดเจน

พี่คนหนึ่งที่ฉันนับถือ ทำงานระดับผู้บริหาร ทุ่มเวลาทั้งหมดให้งาน ชั่วโมงการทำงานของเขาเริ่มต้นตั้งแต่ตะวันยังไม่ทอแสง จนกระทั่งพลบค่ำมีแสงดาว และแสงจันทร์เป็นเพื่อน ดูเหมือนว่าไม่ค่อยมีเวลาให้ครอบครัว ให้ตัวเองเท่าไหร่นัก จนครั้งหนึ่งวูบคาไซต์งานที่คุมเลยทีเดียว วันนี้เขามีเรื่องที่ต้องตัดสินใจ ต้องคิดอย่างรอบคอบ เป็นเรื่องใหญ่ที่เปลี่ยนแปลงชีวิตเขา ในเรื่องธุรกิจเขาคือเสือ ที่ต้องเข้มแข็ง แต่นอกเวลางานเขาก็แค่ปุถุชนธรรมดาคนหนึ่ง ที่ต้องการกำลังใจ และความเข้าใจจากคนรัก

“ภรรยาของพี่เป็นเพื่อนร่วมทุกข์มากกว่าสุข เพราะพี่เป็นคนบ้างานมาก ใช้เวลาทุ่มกับงานมากกว่าครอบครัว ถ้าเป็นคนอื่นคงทนไม่ได้ แต่เธอเป็นคนที่เข้าใจพี่ดีทีเดียว หลายครั้งที่เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นเธอจะอยู่เคียงข้างพี่เสมอ”

ในค่ำคืนที่เดียวดาย นาทีที่คนเราถูกบีบคั้นจนถึงที่สุด หลายคนตั้งรับไม่ไหวกับคลื่นมรสุม หัวใจไม่แกร่งพอ เลือกความตายเป็นทางออก พ่ายแพ้ต่อการทดลองของชีวิต สุดท้ายกลายเป็นข่าวหน้าเศร้าพาดหัวในเช้าวันรุ่งขึ้น

อย่างเมื่อต้นปีที่ผ่านที่มีสามีภรรยาคู่หนึ่งนอนตายเคียงข้างกัน หลังตกลงกันเรียบร้อย เพราะคิดไม่ตกว่าจะมีชีวิตต่อไปได้ไง เมื่อคนรักมีโรคร้ายรุมเร้า หาทางออก แม้แต่ดาราสาวเกาหลีก็คิดสั้นผูกคอตาย เพราะรักเป็นพิษ และไม่มีงานเข้ามา ข่าวออกมาในเวลาไล่เลี่ยกัน เมื่ออ่านดูก็อดสะท้อนใจกับการตัดสินใจของพวกเขาไม่ได้

ปัจจุบันสถิติคนเสียชีวิตจากการฆ่าตัวตายรายวันสูงขึ้นเรื่อยๆ ไม่ใช่กับประเทศที่เป็นผู้นำธุรกิจ แต่ประเทศเราเองก็เถอะ เพราะในขณะที่สังคมซับซ้อนขึ้น ผู้คนแปลกแยก ห่างเหิน ถ้าไม่ใช่กลุ่มก้อนของตัวเอง น้อยรายที่จะสนใจคนรอบข้าง ดูเหมือนมีกำแพงหนาๆขวางกั้น ความกลัว ทำให้ตัดสินไปก่อนว่า “อย่าเข้าไปยุ่ง ไม่ใช่เรื่อง”

แต่ใครจะรู้ว่าคนเหงาคนหนึ่งที่กำลังตัดสินใจปลิดชีวิตตัวเอง เพื่อหนีปัญหา หนีตายจากความเจ็บปวด มองตัวเองต่ำต้อย ไร้ค่า หากได้พบใครสักคนที่สนใจเขาอย่างจริงใจ เข้าใจ ยอมรับเขาได้อย่างที่เขาเป็น ไม่ใช่สิ่งที่เขามี อาจเปลี่ยนชีวิตมืดมน ให้กลับมีความหวัง และเดินหน้าต่อไปด้วยพลังได้

บางครั้งเรื่องบางเรื่องก็ไม่มีเหตุผล หาคำตอบไม่ได้ แต่เราสามารถรับรู้ด้วยหัวใจ

ฉันเชื่อว่าเราทุกคนมีส่วนร่วมในชีวิตซึ่งกัน และกัน มากบ้างน้อยบ้างก็แล้วแต่ว่าสะพานมิตรภาพได้ทอดยาวไปถึงไหน

การสร้างสะพานเชื่อมมิตรภาพ ย่อมดีกว่าการสร้างกำแพงปิดกั้นกันและกัน

Mitch Albom เจ้าของผลงานขายดี ที่ฝากความประทับใจไว้จาก Tuesday with Morrie กล่าวไว้อย่างลึกซึ้งในหนังสือ the five people you meet in haven (คน 5 คนที่คุณพบบนสวรรค์)

“เพราะลึกลงไปในจิตวิญญาณของมนุษย์ ต่างรู้ดีว่าชีวิตทุกชีวิตล้วนตัดผ่านกันไปมา ความตายไม่ได้เป็นเพียงแค่การรับเอาใครบางคนจากไป แต่ยังเป็นการมองข้ามใครอีกคนด้วย และในช่องว่างเล็กๆ ระหว่างชีวิตที่ถูกรับตัวไปกับชีวิตที่ถูกมองข้ามนั้น ชีวิตจะเปลี่ยนแปลง...มันมีความสมดุลอยู่ในนั้น คนหนึ่งโรยรา อีกคนหนึ่งเติบโต”

เราไม่สามารถเดินเพียงลำพังในโลกที่กว้างใหญ่นี้ได้ โดยไม่มีเพื่อน ทุกต่างต้องการใครสักคน แค่คนหนึ่งคนก็อาจจะพอแล้วที่เข้าใจ เชื่อใจ และพร้อมจะไปต่อกับเรา

“บางครั้งครอบครัวก็ไม่ได้หมายถึงการให้กำเนิดเสมอไป แต่ครอบครัวคือความผูกพันที่ผูกมัดเราเข้าไว้ด้วยกัน”

ประโยคในละคร “ฟ้ากับตะวัน” กระทบใจฉันอย่างจัง หลายครั้งเพื่อนที่ดีที่สุดของบางคนที่เข้ามาในช่วงหนึ่งของความทรงจำก็ไม่ใช่คนสายเลือดเดียวกัน แต่อาจเป็นเพื่อนคนใดคนหนึ่งที่เข้าใจ และผูกพันรวมเป็นหนึ่ง

สำหรับฉันเอง ในช่วงวันคืนที่เลวร้าย การก้าวผ่านไปนั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายนัก กำลังใจจากตัวเองบางครั้งไม่เพียงพอ แต่ความรักที่ถูกส่งผ่านมาในรูปแบบกำลังใจจากใครสักคน แค่เพียงคนๆเดียวที่พร้อมเป็น “เพื่อน” โดยไม่มีเรื่องฐานะ เงินทอง ตำแหน่ง ชื่อเสียงเข้ามาเกี่ยวข้อง มีเพียงความเข้าใจ ปรารถนาดีต่อกัน เท่านั้นก็อาจจะพอแล้ว

สิ่งหนึ่งที่ฉันเรียนรู้ในเรื่องราวของมิตรภาพ ไม่ว่าจะเป็นการ “ให้” หรือ “รับ” ความห่วงใย กำลังใจ หรือแม้แต่ความเข้าใจ ต้องมี “ความรัก” เป็นส่วนสำคัญที่ผูกใจเราไว้ด้วยกัน

ความรัก คือ พลังสำคัญที่จะหล่อเลี้ยงชีวิตอย่างมีจุดมุ่งหมาย ให้ก้าวเดินตามรอยฝัน และทำให้เราต่างก็ยืนอยู่บนโลกนี้ได้โดยไม่โดดเดี่ยว เพราะในความรัก เรายังมีกันและกันตลอดไป

.....แด่มิตรภาพ พวกคุณคือเรื่องดีงามที่พระเจ้านำพาให้พบ รู้จัก โดยไม่ใช่ความบันเอิญ.....ทั้งในชีวิตจริงและโลกไซเบอร์...มิตรภาพเกิดและเติบโตได้เสมอ หากเพียงเรามี "ใจ" ให้กัน

Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2553

Last Update : 25 กุมภาพันธ์ 2553 5:58:52 น.

2 comments

Counter : 529 Pageviews.

ทุกคนสามารถแบ่งกำลังใจให้แก่กันได้หลายทาง เบื้องต้นก็ง่ายๆเลยนะ ยิ้มๆ ไม่ยากเลยเนอะหลักไมล์

โดย: sawkitty

วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:33:02 น.

โอเล่พบโอเล่ ฉบับแรกมาแล้วคับ

โดย: zerxiustor

วันที่: 17 มีนาคม 2553 เวลา:7:05:39 น.