" จีฉ่อย " ร้านในตำนานของเด็กจุฬาฯ วันนี้ได้ชะแว๊บไปอ่านกระทู้ที่ห้องกล้องแล้วได้ไปเจอกระทู้แนะนำกระทู้นึง " ใครรู้จักร้าน จีฉ่อย ตรงสามย่านมั่งครับ " เห็นปุ๊บคลิกเข้าไปดูปั๊บ ... รับรองร้านนี้เด็กจุฬาฯ ทุกคนต้องรู้จัก เกตุเป็นลูกค้าเจ๊ฉ่อย ตั้งแต่สมัยเรียนปี 1 ยันปี 4 ... รู้สึกอึ้ง และทึ้ง กับการจัดหาของของเจ๊แกจิงๆ ค่ะ แบบว่าของมันเยอะมาก (รกมาก) แต่ถ้าเราต้องการอะไร แกจะหายเข้าไปค้นๆ รื้อๆ แล้วกลับออกมาพร้อมของที่ต้องการได้ทุกที ... แต่ถ้าจะไปซื้อของที่ร้านแก แนะนำให้แวะร้านแกเป็นร้านแรกค่ะ ... เพราะถ้าเกิดเราดันไปซื้ออย่างอื่นมาก่อนแวะร้านแก แกจะงอน แล้วจะมาถามว่าซื้อมาเท่าไหร่ ... ร้านแกก็มี ถูกกว่าด้วย ... ถ้าซื้อของครบแล้ว และต้องเดินผ่านร้านแกก็ต้อง เอาของที่ซื้อมาหลบๆ แกค่ะ นึกแล้วก็ขำดี เกตุกะเพื่อนก็เอาของหลบกันสุดฤทธิ์ ตอนเดินผ่านก็เดินอย่างเร็ว เมื่อประมาณเดือนก่อนมีโอกาสได้ผ่านไปแถวนั้นยังรู้สึกดีใจที่เห็นเจ๊แกยังขายของอยู่หน้าร้านแต่พอมา อ่านบทความนี้เข้าไป " จีฉ่อย " ถึงได้รู้ว่าฝาแฝดของแกเสียไปแล้วคนนึงค่ะ (อาซิ้มสองคนผลัดกันเฝ้าเวร) เกตุไม่เคยสังเกตเลยว่า ทั้ง 2 คนแตกต่างกันตรงไหน ก็รู้แต่ว่าเจ๊แกมีฝาแฝด พออ่านก็เลยได้รู้ว่าต่างกันตรงฟันทอง ใครผ่านไปผ่านมาแถวนั้นแวะไปอุดหนุนแกบ้างนะคะ เมื่อกี้แวะไปอ่านกระทู้ที่ห้องกล้องอีกรอบถึงเพิ่งได้รู้ว่า ต่อไปจะไม่มีร้านจีฉ่อยอีกแล้วค่ะ รู้สึกใจหายยังไงบอกไม่ถูก .... ตามข้อความของคุณ laser ที่เอามาโพสไว้ ... " ร้านจีฉ่อยกำลังจะกลายเป็นตำนานที่มีอีกไม่นาน เนื่องจากทางจุฬาฯไม่ต่อสัญญาตึกแถวทั้งหมดในบริเวณนี้แล้ว รวมถึงอาคารเรียนของคณะนิติศาสตร์ ที่เคยเป็นโรงเรียนศึกษาวัฒนา และตลาดสามย่าน ความจริงสัญญาหมดเมื่อธันวาคมที่ผ่านมานี่เอง รอเพียงตลาดแห่งใหม่สร้างเสร็จเมื่อไหร่ มุมสามย่านฝั่งนี้ทั้งหมดก็จะถูกรื้อทันที เพื่อสร้างเป็นศูนย์การค้าขนาดใหญ่ ซื้อของร้านนี้ตั้งแต่รุ่นแม่แก ร้านนี้มีพี่น้องทั้งหมด 4 คน เป็นหญิง 3 ชาย 1 เป็นคนเชื้อสายกวางตุ้ง พี่สาวคนโตและคนที่ 2 ช่วยแม่ทำร้านนี้ตั้งแต่กว่า 40 ปีที่แล้ว เสียดายที่ร้านอันเป็นตำนานของสามย่านกำลังจะหายไปครับ "   Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2551 26 comments Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2551 10:14:37 น. Counter : 2132 Pageviews. Share Tweet

โดย: I.Brother 4 กุมภาพันธ์ 2551 10:14:40 น.

เคยได้ยินแต่ชื่อ ไม่เคยไปซ๊ากกกกที กิตติศัพท์ลือลั่น เรื่องได้ของที่ต้องการทุกอย่างนี่แหละ มันเป็นความจริงใช่มั้ยคะ ? มีความสุขมาก ๆ นะคะ   โดย: บัวริมบึง 4 กุมภาพันธ์ 2551 10:46:38 น.

เดินผ่านทุกครั้งที่ไปกินโจ๊กกับไปตลาดสามย่านค่ะ แต่ไม่เคยไปอุดหนุนเลย   โดย: offita 4 กุมภาพันธ์ 2551 11:31:48 น.

ไม่ได้อยู่จุฬา แต่ได้ยินเพื่อนพูดถึงเหมือนกันว่ามีทุกอย่าง ขนาดใบลงทะเบียนวิชา ยังมีเลย ฮ่าๆ   โดย: ไร่ปลายตะวัน 4 กุมภาพันธ์ 2551 11:40:50 น.

รู้จักครับ อิ อิ อิ   โดย: ตาอ้วนชวนคุย 4 กุมภาพันธ์ 2551 11:45:13 น.

ไม่เคยไปอุดหนุนค่ะ แต่พออ่านเรื่องร้านนี้ มันทำให้นึกถึง "ร้านยายขายทุกอย่าง" ในการ์ตูนเรื่อง 4 แองจี้ ทุกทีเลย ^_^   โดย: Partenza 4 กุมภาพันธ์ 2551 16:09:04 น.

อ๊ะ งั้นเวลาที่ตะเองไปซื้อของทุกที ก็ไม่รู้ใช่มะว่าซื้อกะคนไหนอ่ะ   โดย: monkey_bone 5 กุมภาพันธ์ 2551 8:58:38 น.

โดย: somnumberone 5 กุมภาพันธ์ 2551 14:17:42 น.

อะ ไม่ช่ายเด็กจุฬา แล้วก็เลยมะรุจักง่ะ แต่เหงแล้วก็คงดูน่ารักอบอุ่นดีเนอะ   โดย: INLovE_doll 5 กุมภาพันธ์ 2551 19:19:35 น.

เคยได้ยินเรื่องของร้านนี้เหมือนกันอะ แต่ไม่เคยไปเลยคะพี่ “ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้“ ปีใหม่นี้ขอให้ทุกอย่างสมหวัง ร่ำรวยๆนะคะ ^^   โดย: น้องผิง 6 กุมภาพันธ์ 2551 11:52:07 น.

เออ อ่านแล้วก็เศร้าเนอะ... ร้าเก่าแก่น่าเสียดาย พี่เจเจเคยอ่าน forward mail เรื่องร้านนี้มาสักพักใหญ่แล้ว อ่านแล้วก้ฮาดี แบบว่า เออ...ร้านแบบนี้ก็มีด้วย มันรู้สึกดีนะ เหมือนชุมชน เหมือนเพื่อนบ้านอ่ะ แต่พอเกตุเล่าว่าจะมีศูนย์การค้าหรือว่าตึกใหม่ๆมาเบียดชุมชนคนพื้นที่เดิมให้ต้องระเห็จออกไปมันก็ใจฝ่อๆ ก็จะทำไงได้ สมัยนี้มันทุนนิยมอ่ะเนอะ ก็รับสภาพกันไป   โดย: Jolly Joey 6 กุมภาพันธ์ 2551 14:15:41 น.

เค้าไม่เคยสังเกตุร้านนี้เลยนิตะเอง แถวนั้นไม่ใช่ถิ่นเค้าอ่ะ อิอิ แต่ก็ฟังแล้วเศร้าๆเนอะ ร้านแบบนี้ในเมืองหายากแล้วนิ มีแต่ห้างๆ เต็มไปหมด ตะเอง แวะไปบล๊อกเค้าด้วยนะคะ อิอิ   โดย: rocky oreo 6 กุมภาพันธ์ 2551 22:19:27 น.

ได้ยินกิตติศัพท์มานานแต่ไม่เคยได้อุดหนุนค่ะ เด๋วนี้ร้านพวกนี้หายไปเยอะเลยเนอะ   โดย: Cat Slave 6 กุมภาพันธ์ 2551 22:49:16 น.

ดีจ้า นู๋เกตุ ขอโทษทีนะจ๊ะหาย(หัว)นานไปหน่อย ขอบคุณน้าที่แวะไปที่ blog ไว้อีก 1 เดือน ไปซาวน์แล้วจะเอารูปเจ้าตัวเล็กมาลงให้ดูนะจ๊ะ ตอนนี้ขอนอนเอาแรงไปเรื่อยๆก่อน เรื่องร้านจีฉ่อย น่าเสียดายเนอะ ความเจริญและเงินๆทองๆ มาทำลายตำนานไปซะหมดเลย พี่ไม่เคยเรียนจุฬาหรอก แต่ไปชอบแวะเวียนไปหาพี่ๆเพื่อนๆที่ครุart บ่อยๆแล้วก็ชอบไปซื้อของร้านนี้ ทึ่งกับการเก็บและหาของของป้าเค้าจริงๆ   โดย: up IP: 124.120.186.49 7 กุมภาพันธ์ 2551 22:48:35 น.

คิดถึงค่ะเลยแวะมาเยี่ยม สบายดีนะคะ   โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) 9 กุมภาพันธ์ 2551 13:26:02 น.

สมกับเป็นร้านในตำนานจริงๆค่ะ ดูร้านแล้วทึ่งมากในการหาของเจอ แต่ร้านแบบนี้ก็เป็นเสน่ห์ดีนะคะ   โดย: KOok_k 10 กุมภาพันธ์ 2551 22:31:53 น.

แล้วก็กลายเป็น "ตำนาน" เป็นร้านที่ดังจนไปอยู่ในวิกีพิเดียเลยนะเนี่ย น่าทึ่งมากๆ   โดย: ST.Exsodus 11 กุมภาพันธ์ 2551 19:33:53 น.

มาเยี่ยมจ้า..มีความสุขมากๆๆๆนะ   โดย: - (ONce mOre.. ) 12 กุมภาพันธ์ 2551 14:52:34 น.

โอ้ว.......... ร้านในตำนาน.......... เดินผ่านบ่อยๆๆ ยังสงสัยแกหาของเจอได้ยังไง   โดย: ^_^ หมูน้อยเกเร ^_^ 12 กุมภาพันธ์ 2551 21:24:34 น.

เพิ่งได้อ่านบล๊อกนึงเมื่อไม่นานนี้เองว่าบ้านเขาโดนถนนตัดผ่านหน้าบ้าน แล้วผมก็นึกถึงบ้านย่าที่ผมเคยอยู่ตอนเด็กๆ ซึ่งตอนนี้กลายเป็นทางด่วนไปแล้วเหมือนกัน ........... ผมว่าบางทีสิ่งที่จะไม่หายไปง่ายๆ ก็คือความทรงจำดีๆ นะครับ   โดย: พลทหารไรอัน 13 กุมภาพันธ์ 2551 1:53:00 น.

ผ่านมานานหลายปีแล้วนะคะเนี่ยที่ไม่ได้ผ่านไปแถวนั้น ถ้าจะต้องปิดไปเราคงอดเสียดายตำนานของร้านนี้ไม่ได้ เพราะเหมือนเป็นร้านที่อยู่คู่สามย่านมานานแล้ว นึกแล้วอยากไปเดินหาของกินแถวนั้นอีกจัง   โดย: แมวจอมกวน 19 กุมภาพันธ์ 2551 3:44:56 น.

เคยแต่เดินผ่าน ไม่กล้าซื้อ อิๆ   โดย: fedexfc 13 มีนาคม 2551 22:58:29 น.

เราเปงคนสามย่าน ใจหายแบบว่านะ เราก็ชอบไปซื้อของร้านแกเหมือนกาน แบบ อาจต้องรอหน่อยแต่ได้ชัวอะ ดีนีที่มีคนมาบอกเล่าเรื่องลาวที่ดีๆให้คนได้รู้ ฮิฮิ   โดย: หยิง IP: 58.9.208.53 27 มีนาคม 2551 15:47:04 น.

มีข้อมูลเพื่อนเก่าบ้างไหม   โดย: อรุณรัตน์ ไกรประสิทธิ์ IP: 203.155.3.62 17 สิงหาคม 2551 19:30:41 น.

ซึ้งสุดๆไปเลย แง้แง้   โดย: อรุณรัตน์ ไกรประสิทธิ์ IP: 125.26.234.227 25 พฤศจิกายน 2552 6:10:23 น.

ไอ้ควาย   โดย: อรุณรัตน์ ไกรประสิทธิ์ IP: 125.26.234.227 25 พฤศจิกายน 2552 6:12:02 น.