กลบทช้างประสานงา ~..มิเลือนลา..~
~..มิเลือนลา..~
❀~
มิเลือนลา ถ้อยคำ รำพันเอ่ย
ร้อยพึงอ่าน ผ่านเคย เลยสุขี
รับส่งเขียน เรียนช่วย ด้วยไมตรี
โดยมอบตรึง พึงชี้ ที่ดวงมาน..
❀~
ทอด้วยมิตร คิดเหมือน มิเลือนจาก
มารับใจ ได้ฝาก หากสื่อสาร
ห้วงสุดสาย ปลายฟ้า มาสื่่อกานท์
มอบส่งกลอน สอนผ่าน กาลล่วงเลย..
❀~
เกือบลับรอย อาลัย ดวงใจนี้
ดั่งจากเนิ่น เกินที่ วจีเผย
วอนจงผูก ปลูกเสียง เคียงข้างเคย
คำขอคิด ชิดเชย เอ่ยคะนึง..
❀~
อันความใน ให้เรียง เพียงสับสน
ผ่านสุดสาย ปลายฝน มุ่งพร่ำถึง
มัดผูกถ้อย สอยไว้ ใฝ่ตราตรึง
เฝ้าติดตาม ความหนึ่ง พึงเพียงพอ..
ƸӜƷ..อิงดาว พราวฟ้า .«☆».
กลบทช้างประสานงา
ข้อบัญญัติ : บัญญัติพิเศษเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ
...- บังคับให้มีการสัมผัสอักษร ระหว่าง "๓ คำของปลายวรรค
ก่อน" ไปยัง "๓ คำแรกของวรรคถัดไป"
** กลบทนี้มีที่มาปรากฏทั้งใน "กลบทศิริวิบุลกิตติ์" และ "จารึก
วัดพระเชตุพนฯ"
ในกลบทศิริวิบุลกิตติ์ เรียกกลบทนี้ว่า "กลบทอักษรบริพันธ์")