Bloggang.com : Star of Perseverance - ตลาดสดตอนเช้า

ตลาดสดตอนเช้า

ณ ตลาดสดแห่งหนึ่ง ของจังหวัดหนึ่งในภาคอีสาน เป็นตลาดเช้าอำเภอเมือง ที่คึกคักมาก

Smiley

มองเห็นพระถือถุงกับข้าวมากมาย บางถุงมีเงินในถุง เราก็งง ว่า เอ๊ะ พระมาจ่ายตลาดหรือนี่ (คิดบาปมาก T.T ) สักพักกำลังซื้อผัก แม่ค้าทิ้งลูกค้า แล้ววิ่งมาทางพระรูปหนึ่ง ใส่บาตรกับข้าวที่ทำเอง แล้วรอรับพร ---- สรุปว่าท่านมาบิณฑบาตเช้า แต่บาตรเต็มเลยต้องถือถุงเอง

ยืนรอแม่ค้าก็หันไปเห็นป้ายตรงทางเข้า (ลืมถ่ายรูปมาค่ะ) มีป้ายแปะ(ข้อความประมาณ) ว่า "ห้ามภิกษุ - สามเณรเข้าบิณฑบาตรในตัวตลาด

อะ...อ้าว ---- เมื่อกี้เห็นเดินลิ่วๆไปรูปนึงอ่ะค่ะ ... แต่เอ๊ะ ทำไมต้องห้ามท่าน แล้วทำไมพระท่านมาบิณฑบาตรที่ตลาด งงหมด สรุปว่า จบแบบงงๆนี่ก็แล้วกัน

Smiley

หน้าตลาด ใกล้ร้านขายผัก มีป้าคนนึงถือกระสอบแบบที่เป็นกระสอบปุ๋ยพลาสติกมาและเริ่มแกะถุง เราก็เดินผ่านไป

เดินลึกเข้าไปข้างใน ผ่านร้านเนื้อค่อนข้างกลิ่นแรงและคาวมาก รีบเดินผ่านไปถึงร้านขายผักอีกร้านที่อยู่ท้ายตลาด ซื้อผักขี้เหล็ก.... พอซื้อเสร็จปุ๊บ

แม่ค้า - เอาผักโขมมั้ยคะ ผักโขมบ้านอร่อยๆ หากินยากนะ

บิดา - มีๆ ที่บ้านก็มีครับ
แม่ค้า - เหรอ เนี่ย เก็บยากมากเลยนะ ที่จริงจะได้เยอะกว่านี้ ควายแย่งกินเกือบหมดเลย ตอนไปเก็บก็เหลือแค่นี้เอง (เริ่มเล่าเรื่องการเก็บ) พอดีเขากำลังแบ่งที่ ทำที่กั้นเขต ......บลาๆๆๆ แล้วควายก็เลยมากินแถวนั้นสิทีนี้ เกือบไปไม่ทัน ได้มาเท่านี้ ฮ่าๆๆๆ (หัวเราะกันทั้งคนซื้อคนขาย)

ป้าแกน่ารักดีค่ะ ๕๕๕๕

Smiley

เดินผ่านร้านขายผักพื้นบ้าน

บิดา - ป้า นี่มันอะไรครับ

ป้าคนขาย - อ๋อ มันนก หายากมากเลยนะ ต้องไปขุดไกลถึง ......บลาๆๆๆ เล่าตำนานอีกเรื่อง ๕๕

บิดา - (หันมาทางกอกอ ) เอาไปลองกินดูมั้ย ของธรรมชาติ ได้รับพลังจากดิน มีคุณค่ามากนะ

ก็เลยได้ซื้อมันนกไป ๑ กระจาดเล็ก

ได้วัตถุดิบครบแล้ว เดินวนตลาดอีกรอบ เผื่อเจออะไรที่อยากกิน

พอออกมาข้างหน้า คุณยายคนที่เอากระสอบมาวาง ตอนนี้กระสอบกลายเป็น ไก่ ไก่ที่ยังดิ้นได้ มีชีวิตอยู่ ถูกมัดเท้าวางเรียงกันไว้สามสี่ตัว

ตอนนั้นกอกอ นึกถึง อารมณ์หนังจีนที่เด็กถูกพามาขายไปเปนทาสเลย ถูกมัดมือเท้าวางเรียงๆไว้อย่างนี้ แล้วก็รอคนมาซื้ออ่ะ ต้องรีบเดินตามบิดากลับไปที่รถ (ผ่านกรงนกที่เค้ามาจับมาให้ปล่อยด้วย) รู้สึกสงสารไก่มากๆ นึกถึงถ้าตัวเองเป็นไก่ โดนมัดเท้ามาขาย โดยไม่รู้ชะตากรรมตัวเองต่อ ก็ไม่รู้ว่าจะดิ้นรน หรือจะรอจุดจบอยู่อย่างนั้น....ทรมานจริงๆ

เพิ่งคิดได้ว่า ตอนเช้ามันควรจะเป็นเวลาแห่งการเริ่มชีวิตใหม่ แต่สิ่งมีชีวิตกลุ่มหนึ่งจะต้องจบชีวิตลงเพื่อเลี้ยงชีวิต

ไม่ได้อยากปรัชญา แต่มันชวนคิดไปงั้นจริงๆนะ

ตลาดสดก็มีหลายๆมุม ทั้งมุมที่น่ารัก อบอุ่น แต่บังเอิญวันนี้เจอดราม่า ก็เลยอยากบันทึกเอาไว้หน่อยค่ะ Smiley