พบหมอศิริราช (ครั้งที่ 1)



มาต่อกัน...

นั่งรออยู่หน้าห้องหมอ (จริง ๆ ต้องเรียกว่า คอกหมอสิ เพราะมันเป็นแค่ partition กัั้น ระหว่างหมอ กับหมอเท่านั้น) นานเกือบ สองชั่วโมง... นั่นไม่ใช่ปัญหาเลย รอได้ ทนไหว ขอให้ได้พบหมอ แล้วฉันก็ถูกเรียกชื่อ...

หมอที่เรียกชื่อเป็นหมอผู้หญิง ดูก็รู้ว่าเป็น หมอพึ่งจบ หน้า partition เขียนว่า พญ.... แพทย์ประจำบ้าน ตำแหน่งนี้เก๋จัง หมอเริ่มต้นจากการถาม ๆๆๆๆๆ เรียกง่าย ๆ ว่า ซักประวัติ ซักถึงขนาดว่า นอนกรนไหม๊ นอนกับใคร ที่บ้านมีใครป่วยบ้าง พ่อตายเพราะอะไร ตอนอายุเท่าไหร่ เยอะอะ... แต่นั่นก็ทำให้ฉันรู้สึกดี มันรู้สึกเหมือนมีคนใส่ใจในชีวิตสุขภาพของฉัน มันลบทัศนคติที่ฉันมีต่อโรงพยาบาลรัฐไปทันที คือ พูด สองสามประโยค แล้วจ่ายยา แต่นี่ไม่เป็นแบบนั้น เราคุยกันนานกว่าสิบนาทีแน่ ๆ อาจจะเกือบยี่สิบนาทีด้วยซ้ำ 

คุยไปซักพัก แล้วหมอก็วิเคราะห์ยาที่เรากิน แล้วก็วิเคราะห์ยาที่จะให้ พร้อมกับเปิดฐานข้อมูลตัวยาที่มีในโรงพยาบาล มันช่างดีจริง ๆ ซักพักหมอก็บอกว่า "คราวหน้าต้องตรวจเลือด และตรวจ สแกน ตานะคะ เพราะว่าเสี่ยง ค่าไขมันสูงมาก เราต้องตรวจก่อนตอนที่ยังไม่เป็นอะไร" โอวก๊อดดดด นี่ถ้าอยู่โรงพยาบาลเอกชน หมอจะพูดแบบนี้ไหม๊ล่ะ...แม่เจ้าโว๊ย ช่างดูแลและเอาใจใส่กระไรอย่างนี้ มันเป็น first impression จริง ๆ คุ้มค่ากับการรอคอยมาก ๆ  

ก่อนจะเสร็จการพูดคุย หมอบอกว่า "เดี๋ยวรอพบอาจารย์หมอก่อนนะคะ" เราก็ทำท่าทีตกใจ "ห๊า...ยังไม่เสร็จเหรอ" หมออมยิ้มเล็กน้อย แล้วบอกว่า "แป๊บเดียวค่ะ ไม่เกินสิบนาที" เราก็พยักหน้าแล้วยิ้ม ๆ ไปตามนั้น

ก่อนที่จะเจออาจารย์หมอ เราเห็นหมอประจำบ้านถือแฟ้มเราเข้าไปคุยกับอาจารย์หมอก่อน คิดในใจ นี่สินะ วิธีการฝึกแพทย์ ช่างแยบยลจริง ๆ พอเข้าไปหาอาจารย์หมอปุ๊บ...ไม่สิ เรียกคุณลุงน่าจะเหมาะกว่า

คุณลุงหมอดูท่าทางใจดี ช่างพูดช่างจา ช่างซัก ช่างถาม ถามคำถามที่เราไม่คิดว่าจะถาม..

"หมอถามจริง ๆ นะ เบื่อกินยาไหม๊"  
"เพราะอะไรถึงไม่ค่อยกินยา"
"ควรกินอาหารเช้านะ เพราะมันเป็นมื้อสำคัญที่สุด"
"รู้สึกกังวลไหม๊ที่เป็นโรคนี้"

ดูสิคุณลุงหมอถามเหมือนฉันเป็นเด็กดื้อไม่ยอมกินยา ดูใส่ใจดีจัง แล้วหมอก็อธิบายยาแต่ละตัวที่เราต้องกิน คิดว่าคงพยายามพูดให้เราตระหนักว่าเราต้องกินยา..ตัวนี้แก้อะไร ตัวนี้ดียังไง ตัวนี้กินแล้วน้ำตาลจะลด แถมยังทำให้น้ำหนักลดด้วยนะ ช่างวิเศษอะไรอย่างนี้...

ก่อนจากกัน ฉันทิ้งท้ายกับคุณลุงหมอว่า "เดี๋ยวหนูไปปรับวินัยของหนู คราวหน้าคงลดกว่านี้ค่ะ" หมอถามย้ำอีกว่า "อะไรลด"  "ก็ ไขมันไงค่ะ ถ้าออกกำลังกาย ไขมันก็จะลดค่ะ" ฉันตอบ หมอยิ้ม หมอคงคิดในใจว่า รู้นี่ แต่ไม่ทำ !!!! 55555

นั่นแหละ มันเป็นอย่างนี้มาตลอดชีวิต เพราะงั้นชีวิตเลยไม่เคยผอมซะที 5555

ฉันจากหมอมา พร้อมกับได้ใบเอกสารนัดหลายใบเลย ทั้งนัดตรวจเลือด ตรวจตา ตรวจเบาหวาน เรามีนัดกันที่ศิริราชอีกทีเดือนกุมภาพันธ์ 2017 

ฉันกลับบ้านมาพร้อมถุงยาใบใหญ่ กับตัวยา 4 ตัว พร้อมกับยาแก้ไอ ที่ไอมาเป็นเดือนแล้วไม่ยอมหายซะที ทั้งหมดราคารวม 645 บาท มันเป็นตัวเลขที่ัฉันไม่ต้องจ่าย น่าประหลาดปะล่ะ นี่ถ้าเข้าโรงพยาบาลเอกชน คงต้องเติม 0 ข้างท้ายอีกด้วย ...หมอศิริราชใจดีจุง 

นี่สินะคือคำสอนของพระบิดาที่ลูกหลานชาวมหิดลทุกคนต่างรู้ในคำสอนของพ่อดีว่า

'True success is not in the learning, but in its application to the benefit of mankind'.

เพราะคำสอนนี้ที่ฉันยึดถือในการปฏิบัติหน้าที่ และวันนี้ฉันก็ได้รับสิ่งนี้กลับคืน

สำนึกในบุญคุณของพระบิดา และ ในหลวงรัชกาลที่ ๙ เสมอ

ภูมิใจอย่างที่สุด ที่ในชีวิตนี้ผูกพันกับ "มหิดล"

31 ธันวาคม 2559
วันสุดท้ายของปี
หนึ่งทุ่มสามสิบเจ็ดนาที






Create Date : 31 ธันวาคม 2559
Last Update : 31 ธันวาคม 2559 19:37:52 น. 2 comments
Counter : 485 Pageviews.

 
คิดว่าบล็อกนี้คือตอนแรก คงต้องอ่านย้อนหลังไปอีกแน่เลย


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2561 เวลา:20:55:04 น.  

 
ขอบคุณที่เข้าไปอ่านนิยายนะคะ


โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 16 มกราคม 2566 เวลา:20:01:44 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Stand by bowky
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]







ความเหงาคือความรู้สึก
เหมือนมีช่องว่าง
ที่ถมไม่เต็ม
ระหว่างตัวตนภายใน
ของเรา
กับสิ่งที่เราคิดว่า
เป็นตัวตนของคนอื่นๆ
มันไม่ได้ก่อรูปขึ้น
จากความไร้ญาติขาดมิตร
หากเกิดจากการพบปะ
ปฏิสัมพันธ์กับผู้คน
ที่เรารู้สึกแปลกแยก
ทางความรู้สึกนึกคิด
ต่างหาก



เวลาที่คุณอยากบอกใคร
สักคนว่าคุณชอบ
และเกลียดกลัวสิ่งไหน
หรืออยากทำอะไร
ในชีวิต
แล้วเขาไม่เข้าใจ
สิ่งที่คุณพูด
คุณจะอ้างว้างหนาวใจ
ขึ้นมาติดหมัด
ในแง่นี้
การถวิลหาความรัก
ก็คือ
การค้นหาทางออก
จากสถานการณ์ดังกล่าว




เราอยากมีใครสักคน
ที่คอยบอกว่า
ฉันเข้าใจว่า
คุณรู้สึกอย่างไร
ไม่ใช่เพราะ
คุณบอกออกมา
แต่ฉันเอง
ก็รู้สึกอย่างเดียวกัน
กับคุณ

การบรรจบอารมณ์
ความรู้สึกนี่แหละ
ที่ทำให้
เราเรียกเพื่อนสนิท
หรือคนรักว่า"คนรู้ใจ"



คนรู้ใจไม่ต้องรอ
ฟังคำอธิบายอันยืดยาว
ก็เข้าใจทุกอย่าง
ที่คุณอยากจะบอก
เพราะเขาเอง
ก็เคยผ่านประสบการณ์
ทางอารมณ์
แบบเดียวกันมาแล้ว
เมื่อมองจากมุมนี้

เราก็เข้าใจได้ทันทีว่า
เพราะเหตุใดมิตรภาพ
จึงถือเป็นความรัก
อีกสายพันธุ์หนึ่ง



จากความลับในความรัก
conditions of love
แปลโดย
จีระนันท์ พิตรปรีชา

Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2559
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
31 ธันวาคม 2559
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Stand by bowky's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.