J.Kim Mania บุกวังดอกท้อ ตอน ป้าเหนื่อย (อีกแล้ว)

	ครื่น...ครื่น..เสียงฟ้าคำราม ทำเอาช้างหวาดหวั่นกับนัดเย็นนี้อยู่ไม่น้อย อากาศแปรปรวนทุกทีที่จะไปสตู JSL ให้ตายเถอะ ถ้าฟ้ามืดขนาดนี้ เห็นทีจะต้องรีบแล้วล่ะ บึ่งออกจากที่ทำงานย่านชิดลมไปลงเรือที่ประตูน้ำ ดูหนทางแล้วเป็นระยะที่สั้นที่สุด เร็วที่สุด ท่ามกลางการจราจรที่ติดขัดของแยกราชประสงค์ แปะ....แปะ..สายฝนเริ่มรินไหล หยดแหมะใส่หัวพอให้กระหม่อมบางๆของช้างรู้สึกถึงความเย็นของน้ำฝน “ ปาล์ม พี่ลงเรือก่อนนะ เดี๋ยวค่อยคุยกัน ” กดวางสายไอ้เด็กดำ ก็ก้าวลงเรือ คนแน่นเกิ๊น...แถมแจ๊คพ๊อตได้ยืนอีกแน่ะ เรือผ่านไปแต่ละท่าคนก็เบียดลงมาจนแทบจะไม่มีที่หายใจ ช่วงที่เรือสองลำสวนกันก็หายใจไม่ทั่วท้อง หัวเรือเหินสู้กับคลื่น วูบเดียว ท้องเรือลงมากระแทกกับท้องน้ำ กว่าจะมาถึงท่าที่ช้างต้องลง ก็จวนจะกระชากวิญญาณช้างให้ได้เลย เรือคลองแสนแสบนี่น่ากลัวโคตรๆ แวะไปหาพี่ขวัญที่ร้านข้าว นั่งโซ้ยข้าวไปโทรจิกเก้ไป “ เข้าแยกลาดพร้าวแล้ว” เก้เอ้ย ไม่ต้องรีบแต่...เร็วๆหน่อยก็ดีนะ กินเสร็จก็เดินมานั่งรอเก้ตรงหน้าป้อมยาม ฟ้าฝนยังคงโปรยปราย พักเดียวสามคนพี่น้องก็รวมตัวกันได้ โทรหาพี่กบใหญ่ “ เมื่อกี้พี่คิ้มบ่นว่าหิวน่ะ แกะขนมกินใหญ่เลย ” พี่กบใหญ่ชวนคุยสองสามคำ ก่อนจะขอตัวกลับบ้านไป “ ปาล์มไม่มาหรอ ” พี่ข้าวตูเดินออกมาทักและถามหาแม่ตัวแสบของกลุ่ม “ ฮึ..มาไม่ได้ พักนี้ต้องทำตัวดี พึ่งโดนป๊าตีหมาดๆ ” พี่ๆที่รักมันพร้อมใจกันตอบ “ สมน้ำหน้า ” สั้นๆแต่ได้ใจความจากพี่ข้าวตู ชะโงกหน้าเข้าไปดู พี่คิ้มกำลังใช้สมาธิจำเนื้อเพลงเลยไม่อยากรบกวน นั่งเล่นหยอกเย้ากันอยู่สามคน พี่แหม่ม พิไลวรรณ ก็เดินผ่านมา “ พี่แอน ฝากมาให้คะ ” ส่ง Volume กับขนมไปให้พี่แหม่มกับพี่น้อง อรุโณทัย “ ขอบคุณมากๆ ” พี่แหม่มพลิกดู Volume ที่ได้ไป “ ฮือ..” พี่แหม่มยิ้มๆ แล้วก็แยกย้ายไปทำงาน ระหว่างรอ พี่หนึ่ง จักรวาลก็เดินใส่สูทลายหมีแพนด้าผ่านมา “ มาหาเจ๊กันหรอ ” สามพี่น้องพยักหน้าหงึกๆ คล้อยหลังพี่หนึ่งแป๊บเดียวพี่หยาม มือกีตาร์ วงทาเคชิ ก็เดินผ่านมา สามชะนียกมือไหว้ พี่หยามไม่เดินมาเปล่า มาทิ้งหม้อใบเบ้อเร่อไว้ให้น้องๆได้ขำกัน “ กลับกันก่อนเลยนะ วันนี้ดึกมาก ” พี่คิ้มเดินแวะมารับขนมและขู่ กรรโชก เอ้ย..แวะมาเตือน หน้าพี่คิ้มซีเรียสซะด้วย นี่หล่ะเหตุผลของผู้ใหญ่ (กว่า) แบบพี่คิ้มที่ดูจะเข้าใจยาก และคาดเดาอะไรไม่ได้เลย แต่ด้วยคำพูดและแววตามาผสานกันให้คนฟังอย่างเราๆเข้าใจ และทำตาม ออกมาข้างนอกนั่งดูการซ้อมอย่างตั้งอกตั้งใจ “ ซารางัง เฮโย...” เพลงในซีรีย์เกาหลีดังอย่าง ฟลูเฮ้าท์ ค๊อฟฟี่ปริ๊น และอื่นๆ ถูกหยิบเอาร้อง จากคำบอกเล่าของพี่กบเล็ก เทปนี้เป็นเทปแรกที่ทางรายการมีการปรับรูปแบบในการนำเสนอ คงต้องการเพิ่มความหลากหลายให้แฟนรายการได้สนุกมากขึ้น น่าจะได้เห็นแพร่ภาพกันเร็วๆนี้ Concept รายการวันนี้เกี่ยวกับ เทรนด์เกาหลี ทางรายการจึงรวบรวม บรรดาสาวกเกาหลีมาไว้คับคั่ง รวมถึงนักร้องที่นำเอาเพลงเกาหลีมา Cover ใหม่เป็นเวอร์ชั่นภาษาไทย ส่วนไฮไลท์ของคืนนี้อยู่ที่นักร้องจากประเทศลาว เมื่อซักซ้อมเข้าที่เข้าทางก็เริ่มอัดจริงโดยมี มิ้นท์ อรรถวดี จิระมณีกุล และ ปิงปอง ศิรศักดิ์ อิทธิพลพาณิชย์ มาร้องเพลงและพูดคุย “ ผมรู้จักกับนางแบบจากเกาหลีคนนึง เธอดังมากที่เกาหลี ผมมีภาพมาให้ดู” พี่ทินปูทาง “ อะไรอีกอ่ะ หักหลังใครอีก” พี่คิ้มร้อนตัว ภาพสไลด์ฉายขึ้น นางแบบเกาหลีที่ว่าหน้าคุ้นๆ แฮะ...ทีมงานข้างล่างขำกันเกรียว ภาพที่กำลังฉายไม่ใช่ใครอื่น พี่คิ้ม กับ Volume เล่มล่าสุดนั่นเอง “ นั่นอะไรครับ หัวเด็กสองหัวเหรอครับ ” พี่ทินแซว ไม่บอกก็น่าจะรู้ว่าเป็นส่วนไหนของพี่คิ้มนะ ภาพการถ่ายแบบวาบหวิวของพี่คิ้มโดนทีมงานเอามาแฉซะแล้วงานนี้ “ รูปนี้ เห็นอะไรมั๊ย จริงๆมีกระปุกเกี้ยมฉ่าย ไว้กินกับขาหมู” พี่คิ้มแซวตัวเอง พอเจ๊สุ (สมัยก่อนจะเรียก เจ๊ไฝ แต่พี่เค้าไปเอาไฝออกมา เลยเรียกไม่ได้ล่ะ ) สั่งคัท พี่คิ้มถึงกับวีนทีมงาน (แบบขำๆ) “ ใครเนี่ย ใครเป็นคนทำ หักหลังป้าได้ไง ” ทีมงานได้แต่ยิ้ม เสร็จเบรกแรกก็เชิญ วง ฮอนลี่ ฮอนลี่ ฮอลิเนส ที่มา Cover Super Junior ที่ประกอบไปด้วยสาวหล่อและหนุ่มสวย ออกมาแดนซ์เรียกความตื่นเต้นวี๊ดวิ้วในห้องส่ง ถึงขนาดน้องเก้งนักศึกษายังอยากกิ๊กกั๊กกับสาวหล่อกลุ่มนี้เลยทีเดียว ทางรายการก็เอาใบหน้าของตัวจริง วง Super Junior มาเทียบกับ น้องๆที่มา Cover บางคนเหมือน บางคนก้ไม่เหมือน แต่พอคนไหนก้าวเท้าออกมา พี่คิ้มเป็นต้องแซวซะเสียหลักกันไปข้างนึง “ น้องเป็น ชีวอน S-H-E วอน อ่านะ ” แถมมีกระชากป่อย ป๊อยไปบนเวทีเอาหน้าบวมๆของมันไปเทียบกับหนึ่งในสมาชิกวง Super Junior ซะงั้น “ ตายละเธอ แม่ฉันรู้หมดว่าฉันเป็นกระเทย ” ป๊อยออกปาก อู้ย แม่คุณ ! สาวแตกขนาดนี้พ่อแม่ยังไม่รู้อีกหรอเนี่ย... “ พี่ชอบป้า เวลาซ้อมคิว ป้าน่ารักดี ” พี่ขวัญพูดความจริงในใจซะแล้ว ยิ่งเวลาพี่คิ้มพูดเล่นกับพี่ๆทาเคชิ ยิ่งน่ารัก รอยยิ้มอย่างเป็นทางการรอยเดิมที่เคยยิ้มบนเวทีคอนเสิร์ต ถ้ามาดูตอนนี้มันเป็นธรรมชาติมากกว่า ดูน่ารักกว่าเยอะเลย อีกอย่างเวลาซ้อมคิวจะเป็นเวลาเดียวที่พี่คิ้มได้หยุดพัก แล้วหันไปเม้าท์กับพี่ทิน นั่นหล่ะธรรมชาติที่สุดแล้ว อัดเบรกนี้เสร็จ ก็เป็นไฮไลท์ของคืนนี้ นักร้องจากประเทศลาว หรั่ง สิทธิประเสริฐ หน้าตาคล้ายๆ โต๋ ศักดิ์ สิทธิ บ้านเราอ่ะนะ “ ดูป้าซิ จะกินเด็กอีกแล้ว เทปแรกกินหนุ่มๆ K-Otic ไปแล้วนะเนี่ย ” พี่กบเล็ก หันมาเล่า สำหรับ หรั่ง เขาว่ากันว่าเป็น เรน ของประเทศลาว แต่มาออกอัลบั้มที่เมืองไทย งานนี้ดูพี่คิ้มจะฟังหรั่งเข้าใจไปหมด ไม่ว่าพูดอะไร ตาพี่คิ้มจะเป็นประกายตลอดเวลา ทำหน้าที่เป็นล่ามแปลให้พี่ทินฟังได้ตลอด “ ไม่ทราบว่าคุณ หรั่ง ชอบศิลปินไทยคนไหนบ้างครับ ” พี่ทินถาม “ ก็หลายอยู่ครับ แดน-บีม กอล์ฟ-ไมค์ ฟิลม์ รัฐภูมิ และ ” หรั่งผายมือไปที่พี่คิ้มที่ยืนจ้องจะกิน เอ้ย จ้องหน้าหรั่ง “ ชอบดิฉัน บอกมาซิว่าเพลงล่าสุดที่ดิฉันร้องเพลงอะไร” เอาซิ ! หรั่งยังเหวอ เล่นถามกันอย่างงี้ “ ไม่ต้องถามหรั่งหรอกครับ ถามผมๆยังไม่รู้เลย ทั้งชีวิตพี่คิ้มมีเพลงดังอยู่ 2 เพลง ” พี่ทินแก้สถานการณ์ พี่คิ้มเลยได้แต่ยิ้ม เอ่อ เขาเล่นกันแรงนะ ! ตัดเบรกให้พี่คิ้มกับหรั่งซ้อมแลกเปลี่ยนอารยธรรม ร้องเพลงประจำรายการเป็นภาษาเกาหลี “ เอาใจช่วยยี่โกวหน่อย” พี่ทินเดินมานั่งตรงสามชะนี “ สบายใจได้ ยี่ห้อ ยีโกวซะอย่าง ” ช้างตอบ หันหลังไปอีกทีเจอพี่จิ๊บมานั่ง “ ไงเฮีย ” ช้างทัก “ มากันแค่นี้หรอ ปาล์มล่ะ ” พี่จิ๊บถาม ช้างก็ตอบไปเหมือนที่ตอบพี่ข้าวตู “ บอกมัน เตือนมันไม่ได้หรอ ” พี่จิ๊บเค้นเอาความจริง “ โถ่ ขนาดพ่อแม่ มันยังไม่ฟังเลย เราเป็นใครล่ะ เตือนไม่รู้จะเตือนยังไงแล้ว เข้าหูซ้ายทะลุหูขวาตลอดล่ะมันน่ะ พอดุมันก็จะเปลี่ยนเรื่องทันที” พี่ขวัญร่ายยาว พี่จิ๊บได้แต่ทำหน้าหน่ายๆ เหนื่อยๆ “ พี่พึ่งไปเปลี่ยนยามา นี่ก็จะเป็นลมอีกล่ะ ” พี่จิ๊บนั่งหน้าซีดเล่าเรื่องสุขภาพตัวเองให้ฟัง พี่จิ๊บเนี่ยเป็นประเภทตัวใหญ่แต่ใจเสาะ กระเสาะกระแสะ ป่วยบ่อยเกินเหตุ เปลี่ยนเรื่องคุยดีกว่า เดี๋ยวจะพากันเข้าโรงพยาบาลซะเปล่าๆ เปลี่ยนมาคุยเรื่องโรงเรียนเบสที่พี่จิ๊บสอนอยู่ แววตาพี่จิ๊บมีความสุขทุกทีที่พูดเรื่องนี้ โรงเรียนเบสที่เปิดมาด้วยน้ำพักน้ำแรง ด้วยความตั้งใจของพี่จิ๊บ ถึงแม้ตอนนี้จะอยู่ในช่วงเริ่มต้น อะไรๆจะขลุกขลักก็เถอะ แต่พี่จิ๊บคงไม่มุ่งเน้นผลประกอบการทางธุรกิจที่เห็นเป็นกำรี้กำไรมากกว่าการได้สอนเด็กๆ ที่อนาคตข้างหน้าจะมาเป็นมือเบสที่มีชื่อเสียงที่ผ่านการสอนโดย อ.จิ๊บ ดูท่า หรั่งกับพี่คิ้มจะซ้อมเข้าขากันล่ะ อัดเบรกนี้จบก็ต้องถ่ายซ่อมเทปแรกที่เหลือไว้อีกหน่อยนึง พอหรั่งกับพี่คิ้มร้องเสร็จ เจ๊สุสั่งคัทปั๊บ น้องๆ ฮอนลี่ ฮอนลี่ ฮอลิเนส กับ น้องนักศึกษาก็กรูกันเข้าไปถ่ายรูป หรั่งกันแน่น ช้างก็ได้มา 3 รูปฝีมือของพี่กบเล็ก กว่าจะเคลียร์เหล่าชะนี เก้งกวางลงจากเวทีได้นานโข เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก เกือบห้าทุ่ม ยังเหลือถ่ายซ่อมเทปแรกอีก ห้าว....กันปากจะฉีก แต่ต้องเก็บอาการเดี๋ยวโดนของหนัก “ เทปนี้ป้าต้องเป็นทองกวาวล่ะ ” พี่กบเล็กบอก โอ้ว..อยากเห็นๆ ทีมงานจัดฉาก เอากองฟาง ทุ่งหญ้ามาจัดให้บรรยากาศคล้ายท้องนา ขาดก็แต่ไอ้ฉ่ำกับอีแฉะ ซึ่งป๊อยกับน้องเก้งนักศึกษาเสนอจะรับเกียรตินั้นนะ มาลุ้นทองกวาว 2008 ปีกว่า จะสวยเหมือนตอนน้ำผึ้งเล่นมั๊ย จะคิขุแบบกบ สุวนันท์ เล่นมั๊ยหนอ กำลังเพ้อๆได้ที่ เหลือบเห็นเมียกำนันเดินมาไกลๆ ใส่เสื้อเขียวลายโคตรดอก ผ้าถุงม่วงเดินเข้ามาใกล้ “ ป้า !! ” ตบ อกแล้ว อุทาน พี่คิ้มติดดอกไม้ใหญ่กว่าหน้านุ่งห่มชุดที่บอกไปข้างต้นเดินขึ้นมาซ้อมละคร The show must go on จริงๆ เทปก่อนพึ่งโชว์หุ่นสวยไปเอง เทปนี้หมดกันเลย ส่วนพี่ทินก็เป็นพี่คล้าว กางเกงแดงได้อีก “ ต้องจากกันไกลแล้วใครกันเล่า ที่จะคลอเคล้าเอาใจเมื่อยามที่เราห่างไกล... ” “ หัวใจคงเหงา แสนเศร้าเพียงใด ต้องห่างเธอไป เหมือนใจหลุดลอย ” พี่คิ้มกับพี่ทินดวลกันในเพลงสัญญาก่อนลา เพลงประกอบละคร มนต์รักลูกทุ่ง การอัดผ่านพ้นไปได้ด้วยดี จบไปอีกหนึ่งวันการทำงาน ดูสภาพทีมงาน พี่กบ พี่ปอ เจ๊สุ อีป๊อย ช่างไฟ ตากล้อง ฯลฯ เหนื่อยล้าไปตามๆกัน พอสิ้นเสียงเจ๊สุ “ ผ่าน ” ทุกคนถึงกับแตกฮือ ได้กลับบ้านแล้ว วู้ย.... “ เหนื่อยมั๊ย พี่ไก่ ” ช้างเดินไปถาม เห็นสภาพอ่อนเปลี้ยเพลียแรง ต้องให้พี่ทินประคองลงจากเวที “ วันนี้เหนื่อยมาก” พี่คิ้มก้าวลงจากเวทีเดินเข้าห้องเปลี่ยนเครื่องแต่งตัว ช้างวางครีมรกแกะของเบลล์แล้วเดินจากมา เห็นพี่คิ้มแล้วไม่อยากชวนคุยอะไร ปล่อยให้พี่คิ้มได้พักจะดีกว่า “ กลับกันดีๆนะ ” พี่คิ้มส่งท้าย “ รู้ไหม ว่าเหนื่อยแค่ไหน รู้ไหมว่าฝืนทน ที่ต้องทำเหมือนแข็งแรงเอาไว้ อยากมีใครสักคนให้ฉันได้ซบตรงไหล่ กอดคอร้องไห้ได้โดยไม่อาย... ” เพลงหน้ากาก ของพี่แอม สะท้อนก้องในหัว ทุกครั้งที่เห็นใครก็ตามเหน็ดเหนื่อยกับการใช้ชีวิต บางครั้ง คนบางคนไม่ได้ต้องการคนช่วยแก้ปัญหา เขาอาจต้องการแค่คนรับฟัง และคอยอยู่ข้างๆ อิงไหล่ จับมือไว้ ให้รู้ว่าอย่างน้อยยังมีที่ให้พัก อยากให้ความเหนื่อยสะสมแต้มได้จัง พอเหนื่อยได้แต้มเยอะๆ แล้วจะได้เอาไปแลกของรางวัลแบบโปรโมชั่นบัตรเคดิตอ่ะ ทีนี้ล่ะคงมีแต่คนอยากเหนื่อยกันเต็มบ้านเต็มเมือง รูดปื้ดๆ ( เพ้อว่ะ ) “ โครก...คราก...” เสียงท้องสามชะนีพี่น้องร้องแข่งกันระงม หิวไส้.... “ กลับกันยังไง แก๊งค์เสื้อชมพู ” พี่กบเล็กถามด้วยความสงสาร “ ติดรถพี่ไปได้นะ ” โถ่ แม่พระ ในใจชะนี แป๊บเดียวสามชะนีนั่งในรถพี่กบเล็กเรียบร้อย “ ดีใจจังได้นั่ง Yaris แล้ว” พี่ขวัญกระเซ้า นั่งรถพี่กบเล็กเหมือนได้นั่งรถไฟเหาะผสมรถวิบาก กี่เนินพี่กบขับผ่านไม่แตะเบรกเลย คนมีรถขับอย่างพี่ขวัญเลยได้แต่ร้อง โอ้ว...สงสารช่วงล่างจับใจ ไหนจะแบกน้ำหนักสามชะนี ยังโดนกระแทกอีก กลับถึงบ้านเอนตัวนอน เคลิ้มหลับไปได้นิดเดียว ก็ต้องสะดุ้งตื่น อาบน้ำแต่งตัวไปทำงาน เฮ้อ...ง่วง เช้ามาแวะ 7-11 ซื้อกระทิงแดงไปโด๊ปเพิ่มความกระปรี้กระเปร่า อ่า..แปลงร่าง !! เป็นลูกผู้ชายตัวจริง... สู้โว้ย...คร่อก.ก.....ก....ฟี้ด..ด.. ร้อยเรียงเรื่องราว โดย ช้างน้อย นำเสนอ โดย บูเก้ Apple & Bouquet Productions...

Create Date : 29 สิงหาคม 2551		8 comments
Last Update : 1 กันยายน 2551 16:21:10 น.
Counter : 1037 Pageviews.
Share Tweet