J.Kim Maina บุกวังดอกท้อ ตอน ลำยอง 2008

	เฮ้อออ ใกล้หน้าหนาว สาวโสดคงนอนครวญคราง อิ๋งๆๆ เกาพื้น แกร๊กๆ ช่วยไม่ได้นินา ผ่านมาหลายฤดู ยังหาคนเปิปบริสุทธิ์ไม่ได้ ก็ต้องอดทนกันไป หนาวๆอย่างนี้หาอะไรทำกันดีมั๊ย กิจกรรมที่ต้องอาศัยความร่วมมือร่วมใจกันทำ พูดแล้วเปรี้ยวปาก .. เส้นเลียบทางด่วนรามอินทรา คลาคล่ำไปด้วยสถานที่อโคจร ล่อตาล่อใจนักท่องเที่ยว วันนี้ที่ โรงเบียร์เยอรมัน ตะวันแดงตอนบ่าย 4 แก่ๆ (ตามอายุนักร้องที่จะมาร้องวันนี้) ช้างและเก้ได้รับมอบหมายจากสมาชิก J.Kim Mania ให้มาจองโต๊ะ คิดสภาพตอนร้านยังไม่เปิด พนักงานพึ่งมาถึงซิ แต่อีสองตัวนี่ยืนเซ้าซี้จะเอาโต๊ะ พอได้ดั่งใจ พนักงานก็เดินพาเราไปทุ่มทิ้งไว้ที่โต๊ะ ชั้น 2 ทำเลมองไม่ค่อยจะเห็นเวที แต่เอาเถอะ นาทีนี้ได้ก็ดีแล้ว “ ลูกค้ามาแล้วหรอ !! ” หนึ่งในพนักงานที่เดินผ่านไปผ่านมา ถึงกับตกอกตกใจ ที่เห็นเราสองคน สั่งอาหารมาแก้ขัด โทรจิกโทรตามสมาชิก พี่แอน พี่ขวัญ ปาล์ม และหริ่ม ได้ความว่าทุกคนกำลังใช้ความพยายามในการมาให้ถึงที่ร้านไม่เกิน 6 โมง และแล้วสมาชิกรายแรกก็มาถึง พี่แอน พาเจ้าปาล์มและบักหริ่มน้อยมาถึง ช้างเดินลงไปรับ มาถึงโต๊ะสั่งอาหารเติมพลัง (สังเกตว่า พวกเราไปไหนมาไหน ก็มีแต่เรื่องกิน) เมนูที่เล่นเอาช้างปลาบปลื้มก็ต้องเป็น ก๋วยเตี๋ยวหลอดปู ขอบอกว่าอร่อยมาก เป็นเมนูแนะนำจริงๆ บนเวทีรายการโชว์มีมานำเสนอเรื่อยๆ สลับกับการร้องเพลงจากนักร้องของร้าน ที่หลายๆคนเสียงดีเข้าขั้นนักร้องอาชีพ บางโชว์ก็สร้างความหวาดเสียวตื่นเต้น บางโชว์ก็เล่นเอาฮาเข้าว่า ครู่เดี๋ยวพี่ขวัญเดินเสื้อแดง คล้ายพนักงานซะจริง มองเผินๆ เกือบเรียกสั่งอาหารแน่ะ พอพี่ขวัญมาเราก็สั่งอาหารชุดใหม่ ช้างก็ยังเนียนกินตามเคย โดยเฉพาะ ก๋วยเตี๋ยวหลอดปู ช้างคะยั้นคะยอให้คนนู้นคนนี้กิน จนเขารำคาญ พออิ่มท้อง ปาล์มก็ร่ำร้องจะกิน เบียร์ เอาตามใจเด็กหน่อย สั่งมาเรียกน้ำย่อยกันเหยือกแรก “ ชน !! ” สองพี่น้อง พี่ขวัญกับปาล์มกระดกยังกับน้ำเปล่า ช้างได้แต่นั่งมองตาปริบๆ ต้องออกตัวนิดนึงพอดีว่ามีชนักติดหลัง งานต้นฉบับค้างยังไม่ได้ส่งเลยต้อง งดเหล้าเข้าพรรษาซะนี่ ทุ่มตรง ช้างได้รับสายปลายทางเป็นพี่เกศ สมาชิกคุณแม่ลูกสอง ที่เดินทางผ่านมา แวะเข้ามทักทายแนะนำตัวกับ J.Kim Mania แอบบอกว่า พี่เกศ ตื่นเต้นกว่าได้เจอพี่คิ้มซะอีก นั่งทำความรู้จักพูดคุยกันสักพัก พี่เกศก็ต้องขอตัวกลับ เพราะสามีกวนตัวซะแล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่าวันแรกที่เจอ J.Kim Mania จะประทับใจรึเปล่า รึ ไม่ก็กลัวกันไปเองในที่สุด จากนั้น พวกเราก็รวมหัวกัน ตกลงว่าจะลงโทษพี่แก้วยังไง โทษฐานมาถึงช้ากว่าที่สัญญาเอาไว้ แล้วมติก็เป็นเอกฉันท์ว่า จะลงโทษพี่แก้วด้วยการหอมแก้มคนละ 2 ฟอด ว่ะ ฮ่า ฮ่า เสร็จล่ะงานนี้ ทุ่มครึ่ง เราขอพนักงานเปลี่ยนโต๊ะ เข้าไปติดระเบียง เพื่อให้เห็นชัดขึ้น เกือบสองทุ่มพี่แอน นางสนองพระโอษฐ์ของพี่แก้ว ก็หุนหันลุกออกไปรับพี่แก้ว เชื่อมั๊ยว่าพวกเรากิ๊วก๊าวกันยกใหญ่ โต๊ะรอบมองตามนึกว่าดารา มาถึงปาล์มก็มึนไกลไปหลายขุมแล้ว แต่ยังมีกะใจโชว์น้องไบล์ธ ตุ๊กตาหน้าประหลาด หัวโตพิลึก ให้พี่แก้วดู พอมันเอามาวางใส่กระเป๋า ยังกับศพในโลงแก้วเลย พี่แก้วมาถึงนั่งหายร้อนได้แป๊บเดียว พี่แหม่ม พิไลวรรณ บุญล้น และเพื่อนๆอีก 4 คน ก็เดินทางมาถึง เป็นการร่วมโต๊ะกันเป็นครั้งที่สอง สั่งอาหารอีกแล้ว แต่คราวนี้ช้างไม่กล้าเนียน เขิลอ่า ขาหมูเยอรมัน 2 จาน ต้มยำปลาช่อนแป๊ะซะ ทอดมันปลากราย และอาหารอื่นๆ ทยอยมาเสิร์ฟ พี่ขวัญที่กำลังได้ที่ก็กินไม่หยุดปาก จะว่าไปคนเมาเนี่ยมีหลายอย่างนะ เมาแล้วหลับ เมาแล้วพูดมาก เมาแล้วร้องไห้ แต่พี่ขวัญเนี่ย พอได้ที่ก็กินเอ๊า กินเอา ขนาดกินปลาช่อนแป๊ะซะหมดแล้ว เหลือแค่หัวก็ยังหวงเอาไว้ซดน้ำซะงั้น จนพี่ขวัญลุกไปห้องน้ำ พนักงานเห็นเป็นโอกาสเหมาะ รีบมาเอาไปเก็บ พอพี่ขวัญกลับมาเท่านั้นหล่ะ เหวี่ยงทันที “ ใครเอาหัวปลาช่อนพี่ไป ! ” เวลาเดินมาถึงสี่ทุ่ม เฮียจิ๊บ ก็เดินขึ้นมาแวะทักทาย “ พี่ไก่มายัง ” ช้างถามเฮีย “ มาแล้วๆ” เฮียตอบเสร็จก็ขอตัวไปเซ็ตวง พวกเราเองก็ต้องเตรียมตัวเช่นกัน เพราะขืนปล่อยให้สองพี่น้องกินกันต่อ กลัวว่าอยู่ไม่ทันพี่คิ้มมาแน่ๆ เบรกเอาไว้ชั่วคราว ปิดท้ายการโชว์ของทางร้านกันด้วย เพลงเบาๆ เกากีตาร์กันไป หลังจากนั้นพี่คิ้มก็ขึ้นมาโชว์ตัว โชว์เสียงเพลงเพราะๆให้หลายๆคนที่อุตส่าห์ตั้งตารอ แล้วก็สมกับที่คิด เปิดโสตกันด้วยเพลง คิดถึงเธอ ทุกทีที่อยู่คนเดียว ตามมาด้วย ไม่ยอมหมดหวัง หน้าเวทีเด็กเกาะกันตรึม “ นึกว่ามางานวันเด็กนะคะเนี่ย ” พี่คิ้มเนี่ยรักเด็กจริงๆเชียว หลังจากนั้นก็มีแขกรับเชิญขึ้นมาสร้างสีสัน ชายผู้เป็นชายในฝันของพี่คิ้มอีกหนึ่งคน ชายผู้ที่ไม่เคยร่วมงานกับพี่คิ้มมาก่อน ไอ้เราก็เดากันใหญ่ ใครว๊า .. ที่สุดแล้วก็ไม่ใช่คนที่เราเดาเลยซักนิด พอเพลงของ Bodyslam ดังขึ้น แจ๊ส ชวนชื่น ก็โดดมาดิ้นเป็นไส้เดือนโดนน้ำร้อน “ แค่อยากเป็นคนที่ถูกรัก ” ตะแน่วๆๆๆ ดิ้นพล่าน วัยรุ่นก็มันส์ตาม แต่อาเจ้ อายี่กิ๋ม อาซาซิ้มนั่งเงิบเลย “ อีเป็งครายว้า ” ออกแนวอาแปะที่งานเปิดหนังสือเลย อารมณ์เดียวกัน พี่คิ้มเลยต้องมาแจกแจงว่า แจ๊ส เป็นใครมาจากไหน ปากพวกตลกนิร้ายกาจมาก แซวพี่คิ้มว่าไม่ต้องใช้มือปีนต้นไม้ แต่สามารถใช้อวัยวะบางส่วนที่ มีปริมาณมากเกินขนาด เป็นตัวช่วยในการขึ้นต้นไม้ได้ เล่นเอาพี่คิ้มอายม้วนไปเลย พักปากให้แจ๊ส ร้องเพลงต่ออีก 2 เพลง ในเพลง โกหก ของ Tattoo color และเพลง ติ๋ม ระหว่างที่ร้องเพลงก็ลงไปนัวกับเจนนิเฟอร์ คัน คนดูที่ตัวเล็กกว้าโอ่งมังกรราชบุรีหน่อยเดียว สร้างเสียงหัวเราะสนั่นลั่นร้าน จบจากแจ๊สโชว์ก็เป็นเวลาของพี่คิ้มเต็มๆ ยกเมดเลย์ในคอนเสิร์ตคิ้มไรเดอร์มาขับกล่อม มีทั้ง เพลงจุดอ่อนของฉันอยู่ที่หัวใจ อยากรู้แต่ไม่อยากถาม ใกล้กันยิ่งหวั่นไหว ไม่ใช่ใครก็ได้ คนดูเลยร้องตามกันได้แทบทุกคน “ ได้เห็นใกล้ๆ ไม่ต้องเสียบัตรแพงๆด้วยล่ะ ” หญิงสาวสองคนสนทนากันข้างหลังช้าง เออ เห็นด้วยอย่างที่สุด หยุดแซวกันบ้างเล็กน้อย ก่อนจะต่อกันด้วย เพลง Shanghai Tan และ เหยเลี่ยนไต้เปี่ยวหว่อเตอซัน(เพลงสมัยโจวเหวินฟ่ะเป็นพระเอกเรื่อง เตะเธอโลกแตกแน่ !) ซาบซึ้งทรวงในอกเราจริงๆ พวกเราทั้งโต๊ะ แหกปากร้องตามได้สบายมาก ยกเว้นพี่ขวัญ ไม่รู้มึนรึเมา ร้องไม่ได้ซักเพลง พักอารมณ์อึมครึมกันด้วยเพลงมันส์ ลุกขึ้นขยับแขนขา กันในเพลง Music Lover ลมหายใจ และเพลงคนใจง่าย 3 เพลงต่อติดเรียกเหงื่อ เปียกชุ่ม โต๊ะพวกเรา มีช้าง ปาล์ม และหริ่ม ที่ใจกล้าหน้าด้านเป็นที่สุด ส่วนพี่ๆก็ได้แต่เชียร์ “ เอาอีกๆ ” น้องก็ยุขึ้นซะด้วยซิลุกเต้น โยกซ้าย โยกขวา เด้งหน้าเด้งหลังกระดึบๆ เพลงเดิมๆแต่บรรยากาศดี๊ ดี เลยเต้นกันไม่คิดชีวิต พักเดียว มีแต่เสียง หอบถี่ๆ พ่นลมหายใจฟืดๆ เหนื่อยเว้ย เต้นซะปวดตับเลย ปิดท้ายกันด้วยเพลง Hero เพลงสากลเพราะ (กับเวอร์ชั่นที่ทำให้เราอึดอัด เวอร์ชั่นเดียวกับที่งานบำรุงราษฏร์) สุดท้ายกับเพลง สายลม เป็นอันจบงาน พวกเราบางส่วน ช้าง เก้ ปาล์ม และหริ่ม ขอปลีกตัวจากพี่แก้ว พี่แอน พี่ขวัญ ลงมาหาพี่คิ้มข้างหลังเวที “นังลำยอง !!” พี่คิ้มกร่นใส่ปาล์มทันทีที่ช้างชงว่า ปาล์มมันมึน ก็จริงนิ ขาพันกัน ต้องให้หริ่มประคองไว้ ขืนหริ่มปล่อยมือ มันมีร่วงไปนั่งพื้นแน่ๆอ่ะ ตามมาสมทบด้วยพี่แก้ว พี่แอน และพี่ขวัญ ที่งานนี้พี่ขวัญขโมยซีนพวกเราหมดสิ้น เพราะพอพี่คิ้มเห็นพี่ขวัญ ก็โผเข้าไปกอด แหวกวงที่เรายืนอยู่ ประหนึ่งว่าไม่ได้เจอกันมาหลายปี ทิ้งคำถามไว้ให้พวกเราว่า พี่ขวัญเล่นของป่ะเนี่ย??? ไม่นานทาเคชิก็มาร่วมวง พี่หยาม เฮีย พี่หนึ่ง พี่เบ้ง เวียนว่ายมาทัก แต่โดนกันท่าเพราะเห็นแล้วว่าน้องของช้างไม่ได้สติเต็มร้อย โดยเฉพาะพี่หยาม ถึงเนื้อถึงตัวตลอด ก้มดูนาฬิกา เอ้าเฮ้ย!! ตีหนึ่งกว่าแล้ว พี่คิ้มถึงกับต้องไล่กลับบ้าน อะไรอ่ะ ยังไม่หนำใจเลย กลับก็ได้ ทั้งหมด ดอดขึ้นรถพี่แก้วยัดกันแน่นเอี้ยด ก่อนจะค่อยหย่อนลงตามทาง แล้วเดี๋ยวเช้าค่อยมาเก็บ เฮ้ยย ไม่ใช่ขอทานนะเฟ้ย ท้ายเรื่อง บางเวลา เราอาจรู้สึกตะขิดตะขวงใจกับอะไร กับใครสักคน ความรู้สึกที่ว่า มันมาจากหลายสาเหตุ ทั้งที่จิ๊บจ้อยพอให้อภัยได้ ไปจนถึง เรื่องใหญ่โตเกินอภัย แต่ สามัญ สำนึก (Common sense) เท่านั้นที่จะทำให้เราเข้าใจเหตุผลความงี่เง่าเของชีวิตมนุษย์ เวลาเราเจอะเจอคนแปลกมีพฤติกรรมเหนือมนุษย์ สามัญสำนึกจะบอกให้เราอยู่ห่างเข้าไว้ ในทางกลับกัน เมื่อใดก็ตามที่คนดีๆเดินผ่านเข้ามา สามัญสำนึกจะตะครุบตัวเขาคนนั้นไว้ ไม่ปล่อยให้แค่เพียงเดินผ่าน ขอให้ทุกคนจงอยู่ในความพอดี สมเหตุและผล คนดีที่เข้ามาในชีวิต บางทีเค้าก็จะมาหาเราแค่ครั้งเดียว อยู่ที่เราแล้วล่ะ จะกอดไว้ รึจะปล่อยไป ถึงเวลานั้นจะมาเสียดายไม่ได้นะ ป.ล. สุดท้ายแล้วพวกเราก็ไม่ได้ทำโทษพี่แก้ว เนื่องจากนางสนองพระโอษฐ์กั๊กท่าซะนี่ รูปลงไม่หมดนะคะ หายใจเข้า หายใจออกถ่ายไว้ซะหมดเลย ไม่ไหวจะลงหล่ะ ตามไปดู(เกือบ)ทั้งหมดได้ที่ //www.esnips.com/web/pictures4 ร้อยเรียงเรื่องราว โดย ช้างน้อย นำเสนอ โดย บูเก้ Apple & Bouquet Productions...

Create Date : 30 ตุลาคม 2551		13 comments
Last Update : 1 พฤศจิกายน 2551 0:49:44 น.
Counter : 1063 Pageviews.
Share Tweet