“Hoya” (นมตำเลีย) ไม้ดอกชนิดนี้อยู่ในวงศ์ “Asclepiadaceae” สกุลของเขาคือ “Hoya” แต่สกุลของไทยคือ “นมตำเลีย” กระจายพันธุ์อยู่ในเขตร้อนของทวีปเอเชีย ออสเตรเลีย และหมู่เกาะในมหาสมุทรแปซิฟิก ไม้กลุ่มนี้มีมากกว่า 200 ชนิด ในประเทศไทยพบว่ามีประมาณ 40 ชนิด ข้อมูลรวม ๆ บอกว่าเป็นไม้เถาหรือไม้เลื้อย ทุกส่วนมีขาวขาวคล้ายน้ำนม ลักษณะดอกจะเป็นช่อ ภายใน 1 ช่อจะประกอบไปด้วยดอกเล็ก ๆ อีกหลายดอก ตรงกลางของแต่ละดอกจะมีส่วนที่เรียกว่า “มงกุฎ” ขนาดของช่อดอกก้อต่างกันไปตามสายพันธุ์ มีตั้งแต่ขนาดใหญ่จนถึงขนาดเล็กมาก ๆ สำหรับเรามองดูว่าดอกของหล่อนคล้ายพลาสติก เพราะค่อนข้างมันเงา เท่าที่ผ่านสายตามาพบว่าดีไซน์ทั้งใบและดอกในแต่ละสายพันธุ์จะแตกต่างกันมาก สำหรับคนรักโฮย่า ถ้ามีพร้อมกันหลาย ๆ สายพันธุ์ ชีวิตคงหวือหวาดี บางชนิดให้ดอกตลอดปี บางชนิดให้ดอกปีละครั้ง หลายชนิดให้ความหอมที่แตกต่างกันออกไปจนถึงขั้นเหม็นก้อมีค่ะ (เขาว่ากันมาแบบนั้น) ข้อมูลส่วนใหญ่จะบอกว่าโฮย่าเป็นไม้ที่ชอบรำไร ดอกจะเกิดที่ช่อเดิม ดังนั้นอย่าไปตัดออกนะคะ ส่วนเรื่องปุ๋ยและการให้น้ำของแต่ละคนอาจไม่เหมือนกัน ลองสังเกตพฤติกรรมดูด้วยนะคะ

“Hoya heuschkeliana” พวกเซียนที่ห้องต้นไม้เขาเรียกกันว่า “ฮิวอี้” ต้นนี้ซื้อมาด้วยตัวเอง ดอกเล็กและดกมาก (เล็กกว่าโฮย่ามะลิป่า) แต่ไม่มีกลิ่น ตอนที่ไปเจอหล่อน เขาจัดระเบียบให้ห้อยย้อยลงสู่เบื้องล่าง ประทับใจในขนาดและความห้อยย้อยจึงสอยกลับมาห้อยโหนที่ระเบียงห้องค่ะ เช็คข้อมูลแล้วพบว่าหล่อนให้ดอกตลอดปี เซียนบอกว่าหล่อนชอบกินปุ๋ย ถ้าหมดฤทธิ์ปุ๋ยจะให้ดอกจะน้อยลง เราไม่ชอบชนิดดอกใหญ่ ๆ แบบอลังการงานสร้าง เอาไว้แอบดูของเพื่อนในห้องต้นไม้ดีกว่านะคะ

“Hoya nummularioides" ชื่อไทยคือโฮย่ามะลิป่า สายพันธุ์นี้พบในประเทศไทยด้วย ต้นนี้คุณพี่ชายซื้อมาให้ ทางร้านเขาจัดระเบียบให้เลื้อยขึ้นด้านบนไปตามโครงลวดที่ห้อยโหน เลยไม่ถูกใจเราสักเท่าไหร่ และผลการเลี้ยงที่ระเบียงห้องเราให้ผลไม่ค่อยดีนัก ใบไม่เขียวสดตลอด แต่ก้อไม่มีปัญหาในการเลี้ยงอื่น ๆ ให้ดอกปีละครั้งช่วงฤดูหนาว กลิ่นหอมฉุนรุนแรงจนเวียนหัวเลย จึงต้องขนกลับไปกระจายความฉุนไว้ที่บ้านนอกนะคะ ขนาดของช่อดอกมีความกว้างประมาณเหรียญบาท ในแต่ละช่อดอกก้อมีดอกเล็ก ๆ อยู่อีกหลายดอก จัดว่าเป็นโฮย่าที่มีขนาดเล็ก เพียงแต่ใหญ่กว่าสายพันธุ์ข้างบนนะคะ

“ปัญหาที่พบ" เราไม่ค่อยประสบผลสำเร็จในการเลี้ยงโฮย่า ตั้งแต่ชนิดแรกคือมะลิป่า จนมาถึงคุณย่าฮิวอี้ ซึ่งปกติเราเลี้ยงในแดดรำไร ประมาณตามภาพค่ะ รดน้ำตอนเช้าครั้งเดียว แต่จะรดหลายรอบด้วยป๊อกกี้ เรียกว่ารดกันให้ฉ่ำไปเลย ฉีดปุ๋ยสัปดาห์ละครั้ง สภาพรากที่แงะออกมาดูว่ายังคงปกติดี



ต่อมาใบจะเป็นจุดแล้วใบก้อจะค่อย ๆ กลายเป็นสีเหลือง แย่ไปกว่านั้นบางกิ่งจะเริ่มเหี่ยวแห้งกลายเป็นสีเหลือง ส่วนใบก้อเหี่ยวเฉาลงเรื่อย ๆ เซียนโฮย่าบอกว่ารากไม่รับน้ำแล้วจึงเกิดใบเหี่ยวเป็นคลื่นแบบนี้ ต้องแงะดูว่ารากมีปัญหาหรือไม่ เมื่อแงะรากออกมาจากกระถางพบว่าเชื้อราขึ้นทุกตารางนิ้วในกาบมะพร้าว เมื่อผ่ากาบมะพร้าวออกพบว่ามดเต็มไปหมดเลย กำลังขนอาหารอย่างเพลิดเพลิน เราไม่ตัดรากบางส่วน แต่เอาทิ้งไปทั้งหมด จากนั้นชำใหม่ ดูท่าว่าจะไม่น่ารอด แล้วจะมาขยายผลให้ฟังในภายหลังนะค๊า