ขอเวลาทำใจหน่อย...ตั้งตัวไม่ทัน หลังจากที่แม่ได้งานทำทั้งๆที่แม่ก็ยังไม่หายดีเลย.....ฉันก็ต้องคอยพาแม่ไปโรงพยาบาลบ่อยๆเพื่อที่จะทำคลีโม และทุกๆครั้งที่แม่ทำคลีโมจะต้องนอนโรงพยาบาลตลอด........ในตอนนั้นฉันสงสารไม่อยากให้แม่ต้องทำงาน.... จึงคิดที่อยากจะเปิดกิจการเล็กๆสักอย่างให้แม่ เพื่อที่แม่จะได้ไม่ต้องเหนื่อยมาก ฉันจึงไปยืมเงินเพื่อนมาก้อนนึง+กับเงินเก็บเล็กๆน้อยๆที่พอมีอยู่เปิดกิจการร้านกิ๊บช็อบให้แม่ ตอนนั้นฉันมีความสุขมากที่ได้ทำอะไรสักอย่างให้แม่ จนวันนึงฉันก็พาแม่ไปโรงบาลปกติ(แต่กลับไม่ปกติ) หมอเอ็กซเรย์ร่างกายแม่....ผลออกมาคือ มะเร็งร้ายได้ลุกลามไปที่ต่อมน้ำเหลือง " โดยจะมีตุ่มโผล่ขึ้นตามคอแม่ " ตอนนั้นฉันช๊อกมากอีกแล้วหรือนี่..ทั้งๆที่แม่ก็พึ่งผ่าตัดเต้านมไปได้ไม่นานเอง คราวนี้มันลามไประยะเกือบจะสุดท้าย หมอบอกให้ฉันทำใจเรื่องแม่ แต่แม่ก็ห้ามไม่ให้ฉันบอกใคร แม่เป็นผู้หญิงที่ดีและเสียสละเพื่อทุกคนในครอบครัวได้เสมอ แต่ในขณะเดียวกันที่แม่กำลังป่วยอยู่-น้องชายแม่= น้าชายฉันขับรถมาหาแม่ฉันที่ทำงานเพื่อยืมเงิน แต่แม่ก็ไม่มี...แม่จึงมาหาฉันและยืมเงินจากฉัน.......ฉันก็ไม่มีเงินสดติดตัวมากพอที่จะให้ใครยืมได้....เพราะแม่ของฉันยังป่วยและต้องเข้าโรงบาลบ่อยๆ........แต่ฉันก็ไม่ใจดำให้โทรศัพท์ที่ฉันใช้อยู่ไปจำนำแทนได้เงินมา3500บาท น้าชายฉันก็ไปทำธุระและกลับมาที่บ้านยาย (ฉันและแม่อยู่คนละบ้านกับน้า) พอมาถึงน้าก็กินข้าวไป3จานและก็ขึ้นบ้านไปนอนตามปกติเหมือนทุกวัน แต่พอตอนเช้าวันรุ่งขึ้นประมาณ7โมงเช้า... มีเสียงโทรศัพย์ดังขึ้นอยู่หลายรอบที่ห้องนอนแม่ "แม่คงจะเหนื่อยเลยไม่ได้รับ สักพักโทรศัพย์ฉันก็ดังขึ้น...ออนหรอ ขอสายแม่ออนหน่อย น้ำเสียงยายแปลกมากจนฉันเอะใจ......และรีบเอาโทรศัพท์ไปให้แม่..แม่คุยสักพักก็ส่งเสียงร้องอย่างดัง..ปลุกให้ทุกคนรีบไปบ้านยายทันทีและบอกว่าน้าเป็นอะไรไม่รู้โวยวายใหญ่เลย....ทุกคนรีบตื่นไปทันที (แต่ตอนนั้นฉันคิดว่าคงไม่เป็นอะไรมาก)...แต่พอไปถึงเห็นน้องๆนั่งร้องไห้อยู่หน้าบ้าน แม่และฉันตกใจมากรีบวิ่งขึ้นไปดูข้างบนบ้าน ภาพที่เห็นคือน้าชายนอนตายอยู่ ฉันร้องไห้เสียใจมาก เพราะตอนที่ฉันเด็กๆน้าคนนี้แหละที่เลี้ยงดูและคอยซื้อทุกๆอย่างให้ ในตอนนั้นทุกคนในบ้านทำอะไรไม่ถูกเลย...และไม่มีใครมีเงินด้วย ฉันจึงรีบโทรยืมเงินดอกจากคนรู้จักและออกไปเอาเงินทันที และรีบกลับมาบ้านเอาเงินแบ่งให้ยายและแม่ติดตัวไว้ พอสายๆหน่อยก็รีบเข็นศพจากบ้านไปวัด........ตลอดทางหมาเห่าเสียงดังไม่ขาดสาย........ ทุกคนในครอบครัวปรึกษากันว่าจะจัดงานยังไง....เกือบจะทุกคนลงความเห็นว่าให้เอาดอกไม้ปลอมจัดบริเวรข้างโรงศพเนื่องจากที่บ้านไม่ค่อยมีเงิน...แต่ฉันบอกวย่าให้สั่งดอกไม้สดมาเลย....จัดให้สวยเดี๋ยวฉันจะจ่ายเอง...เพราะนี่คือสิ่งสุดท้ายที่ฉันจะได้ทำให้น้า แต่ที่น่าสงสารที่สุดในเวลานี้ก็คือลูกสาวของน้า2คน คนพี่อายุ8ขวบและคนน้อง6ขวบ ซึ่งพอแม่คลอดคนน้องได้1เดือนก็หนีไปแล้วไม่เคยติดต่อมาเลย ทิ้งลูกที่ยังเล็กไว้กับน้าฉันและยาย แต่ตอนนี้เด็ก2คนนี้กำลังจะขาดพ่อไปอีกคน........ช่างน่าสงสารเด็ก2คนนี้เหลือเกิน ฉันได้จุดธูปและบอกหน้าศพหน้าว่าไม่ต้องห่วง..ฉันจะดูแลลูกทั้ง2คนของน้าเอง..ฉันสัญญา..และขอให้น้าไปสบายไม่ต้องห่วง ฉันต้องมีภาระเพิ่มขึ้นมาอีกเพราะต้องดูแลเด็ก2คนนี้   Create Date : 17 มีนาคม 2554 10 comments Last Update : 17 มีนาคม 2554 22:11:50 น. Counter : 556 Pageviews. Share Tweet

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ และขอให้เข้มแข็งเพื่อเด็กๆทั้งสองนะคะ เอาใจช่วยค่ะ   โดย: somjaidean100 18 มีนาคม 2554 0:31:04 น.

น่าสงสารจัง ทั้งเด้กน้อยและคนที่ต้องอยู่รับผิดชอบทั้งหมด สู้ๆ นะคะ   โดย: Sassy Imp 18 มีนาคม 2554 0:46:40 น.

ตามมาอ่านต่อค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมที่บล็อกด้วยนะคะ   โดย: อารีรัตน์ 18 มีนาคม 2554 2:00:51 น.

เป็นกำลังใจให้นะคะ   โดย: Mutation IP: 125.25.108.172 18 มีนาคม 2554 9:08:56 น.

แวะเข้ามาอ่านค๊า ยังไง ก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณนะค๊า   โดย: Borken 18 มีนาคม 2554 21:44:14 น.

น่าเห็นใจจัง เราว่าปัญหาของเราหนักแล้ว คุณยิ่งกว่าเราอีก สู้ๆนะค่ะ เหนื่อยก็พัก อย่ายอมแพ้ค่ะ   โดย: Fung Lan 20 มีนาคม 2554 16:24:23 น.

อ่านแล้ววิสกี้ก็ขอเป็นกำลังใจให้ต่อสู้และผ่านพ้นกับความยากลำบากนี้ให้ได้นะคะ เสียใจด้วยนะคะกับการสูญเสียค่ะ   โดย: วิสกี้โซดา 21 มีนาคม 2554 3:11:53 น.

เสียใจเรื่องน้าด้วยนะน้องออน พี่มีคำถาม ว่า ออนเขียนว่าจู่ๆน้าก็นอนตาย ตายยังไงหรอพี่ไม่เข้าใจ เขาเป็นไรถึงเสีย เพราะเห็นเรื่องมันเดินมาแบบว่าเขายีมเงินออนไป แล้วก็เสียเลย มันเกี่ยวไรกับเงินออนป่าว รออ่านตอนต่อไปด้วยเด้อคร้าา ปล คิดถึงเหมือนกันนะคะตะเอง   โดย: Thip (Siriporn&Flemming ) 21 มีนาคม 2554 3:25:44 น.

สวัสดีค่ะน้องออน ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ขอบใจมาก ๆ นะคะที่แวะไปอ่านงานเขียนของพี่ เรื่องงานเขียนที่พี่เขียน ก็เขียนไปเรื่อย ๆ ตามข้อมูลที่มีอยู่นิดหน่อย บางส่วนก็เป็นเรื่องจริงจากคนใกล้ตัว ส่วนเรื่องบางเรื่องที่พี่อยากรู้ พี่ก็เสริทหาทางเน็ตนี่แหละคะ google ได้อ่านหลายแบบดี เป็นการเรียนรู้ชีวิตของคนเหล่านี้ไปอีกแบบค่ะ จะว่าไปแล้วตัวละครกานดาไม่โชคดีเสมอไปค่ะ มีโชคร้ายหลายอย่างค่ะ แต่จะเจออะไรบ้างก็รอติดตามอ่านนะคะ มีอะไรแนะนำพูดคุยก็ฝากข้อความไว้ได้เลยนะ แล้วพี่จะแวะมาคุยด้วย ช่วงนี้โรงเรียนเปิดเทอม พี่ต้องไปสอนหนังสือเด็ก ๆ ด้วย ตอนเย็นก็ทำงานบัญชีอีกที่หนึ่ง อาศัยเขียนก่อนเข้านอนเท่านั้นจ้า แต่พี่จะหาเวลามาเขียนบ่อย ๆ เพราะมีความสุขกับการเขียนและการอ่าน จัดว่าเป็นงานอดิเรกก็ได้จ้า พี่ได้อ่านเรื่องราวของน้องออนในวันนี้ รู้สึกว่าน้องสู้ชีวิตมาก ๆ เลยนะ พี่เสียใจด้วยนะคะเรื่องคุณน้าที่เสียชีวิต พี่ขอให้ดวงวิญญาณของคุณน้าไปสู่สุคตินะคะ สำหรับน้องออน พี่ก็ขอเป็นกำลังใจให้ทุกอย่างนะ ทุกเรื่อง ๆ นะคะ โดยเฉพาะเรื่องครอบครัว ยังไงก็อย่าท้อแท้และอย่ายอมแพ้เด็ดขาด เดี๋ยวสักพักพี่ขอตัวไปนอนก่อน พรุ่งนี้มีสอนแต่เช้า ไว้จะแวะมาคุยใหม่นะ ราตรีสวัสดิ์จ้า   โดย: roslita 22 มีนาคม 2554 13:17:25 น.

คนที่อยู่ต้องสู้ต่อไปนะค่ะ กำลังใจอยู่รอบตัวเราค่ะ สู้ๆๆๆๆๆ   โดย: CKY 777 12 มิถุนายน 2554 15:11:00 น.