คลอดแล้วค่ะ

     แม่เกิดวันที่ 3 ตุลาคม แม่ลุ้นอยู่ว่าหนูจะเกิดวันเดี่ยวกับแม่หรือเปล่า แต่แล้วก็ผ่านไป
     วันที่ 7 ตุลาคม ตอนเย็นแม่ันัด ป้าแอน ป้าแก็บ ป้าเจน (ซึ่งท้องน้องแสนดี) ไปกินส้มตำกัน (มีเพื่อนพี่แก็บไปด้วย) เค้าถามกันว่าแม่จะคลอดเมื่อไหร่ แม่ตอบไปว่าพรุ้งนี้ เค้าหัวเราะกันใหญ่เลย แต่แม่ไม่แน่ใจหลอกนะว่าหนูจะคลอดวันไหน แ่ต่คุณพ่อของหนูแอบลุ้นว่าต้องเป็นพรุ้งนี้แน่ ๆ (เพราะเป็นวันเสาร์) หลังจากกินส้มตำกันสนุกสนาน กลับบ้านมาแม่ก็อาบน้ำนอน ตอนเที่ยงคืนแม่ปวดท้องฉี่ แม่ก็ไปเข้าห้องน้ำ พอกลับมานอน มีน้ำไหลออกมา มันลื่น ๆ ใส ๆ ไม่มีกลิ่น (ตอนนั้นคิดว่าแน่แล้ว เหมือนที่แม่ ๆ คนอื่นเล่าใน pantip เลย) แม่ก็ปลุกพ่อว่าน้ำเดิน พ่อลุกมาหน้าตาตื่นมาก ๆ ถามว่าปวดท้องเปล่า แม่ว่าไม่ปวด แม่เลยไปอาบน้ำ สระผม (แม่แอนสั่งไว้ว่าปวดท้องให้อาบน้ำสระผมเลย เพราะจะไม่ได้สระอีกหลายวัน) แล้วพ่อก็ไปอาบน้ำ แต่งตัว แม่ไม่ปวดท้องเลย แต่น้ำไหลตลอด
     พ่อขับรถมุ่งหน้าไป ศิริราช พ่อมีสีหน้ากังวล แต่แม่ ชิว ชิว 55 ไปถึงศิริราช ฝนตกหนักมาก แม่โทรไปบอกแม่แอนว่า แม่ไปคลอดแล้วนะ ไม่ต้องมาหลอก เพราะยังไงก็ยังไม่คลอด มาพรุ้งนี้แล้วกัน
     พอถึงศิริราช ที่จอดรถว่างเยอะ เลยมั่วแต่เลือกที่จอดกัน สรุปเลือกชั้น 2 พอจอดรถเสร็จ ถึงได้รู้ว่าไม่มีลิฟท์! นั้นแหละแม่เลยเดินลงบันได ต้องเดินช้า ๆ แล้วน้ำไหลตลอดเลย พอไปถึงพยาบาลรับเรื่อง (ขอบอกหน้าตาไม่รับแขกอย่างแรง) แม่ก็บอกว่าน้ำเดิน เค้าก็เอารถมารับ คนเข็นรถบอกว่าแม่เป็นคนแรกของวันเลย พ่อทิปไป 50 พ่อบอกว่าแม่ตัวหนัก 55
     พอไปถึงห้องคลอดแล้ว พยาบาลก็มาัรับไปห้องรอคลอด คุณพ่ออยู่ข้างนอก พยาบาลให้คุณพ่อกลับบ้านก่อนเลยเพราะว่ายังไม่คลอดไม่ต้องรอ ตอนนี้แม่แอนมาแล้ว แม่แอนบอกว่าไม่มาได้ไง มาทั้งที่ฝนตกหนักมาก แม่แอนเลยลากพ่อของหนูกลับบ้านไปด้วย
     แม่อยู่้รอคลอดในห้องคนเดียว พอไปในห้องเค้าก็ให้เปลี่ยนเสื้อผ้า หนิบยาถ่าย ตรวจช่องคลอดว่าเปิดกี่เซนแล้ว ตอนนั้นเปิด 1 เซน แล้วก็วัดการเต้นของหัวใจลูก วัดการดิ้นของลูก แล้วให้น้ำเกลือกับยาเร่งคลอด เวลาผ่านไปช้ามาก แม่ก็นอนรออยู่อย่างนั้น กลัวก็กลัว แอบได้ยินห้องอื่น ร้องกันโอยดปวดแบบไหนนะ (แอบคิด) ผ่านไปได้ 3 ชม 55 มาแล้ว ปวดแบบนี้นี้เอง ปวดมาก แม่ร้องจนพยาบาลเข้ามาดุ ว่าอีกนาน ไม่ต้องร้องไป ถ้าให้ยาแก้ปวดตอนน้ แล้วตอนคลอดจริงจะลำบาก แม่ต้องอดทน อื่อ ๆ แม่อยากร้องไห้
     พอเช้าพยาบาลเข้ามาบอกว่า คุณแม่ กับสามีรอข้างนอกนะค่ะ แม่ร้องไห้เลย อยากให้ยายเข้ามาอยู่กับแม่ อยากให้พ่อมาจับมือไว้ แต่ไม่ได้ พ่อมาเช้ามาก พ่อบอกว่าพ่อไม่ได้นอนเลย เป็นห่วงไปหมด อยากรออยู่หน้าห้องมากกว่า แต่พยาบาลไม่ให้รอ พอมารอ พ่อบอกว่าคนอื่นเข้าไปออกมากันหมดแล้วเหลือแต่แม่ พ่อยิ่งห่วงมากขึ้นอีก หมอมาตรวจปากมดลูกอีก บอกเปิด 3 เซน ตอน 9 โมงเช้า แม่ปวดมากขึ้นเรื่อย ๆ ไม่เห็นเหมือนที่บอกปวดท้องอึเลย มันปวดแบบ บอกไม่ถูก รู้แต่ว่าปวดมาก แม่ปวดจนกันมือ กัดนิ้วหมดแล้ว แม่ได้แต่เฝ้ารอว่าเมื่อไรอาจารย์หมอจะมา
     และแล้วอาจารย์หมอก็มาตอน 13.30 น. อาจารย์มาตรวจปากมดลูก แล้วบอกว่าเปิด 3 เซนเท่าเดิม ผ่าเถอะนะ แม่ลูกอาจาย์หมอเลยว่าหนูรอคำนี้มานานแล้ว อาจารย์กับพยาบาลหัวเราะกันเลย
     ที่นี้พยาบาลก็มาเตรียมความพร้อมของแม่กันใหญ่เลย เปล่ยนเสื้อผ้า เสียบสายฉี แล้วก็รอเข็นไปห้องผ่าตัด ตอนนั้นแม่ไม่กลัวเลย แม่อยากคลอดอย่างเดียว แต่ยายกับพ่อ กลัวแทน ยายบอกว่าผ่าท้องมันตายได้
     พอถึงห้องผ่าตัดมีพยาบาลมาถาม แพ้ยาอะไร สายตาสั้นหรือเปล่า มีเครื่องประดับอะไรไหม แล้วก็ให้แม่นอน แปะออกซิเจน วัดชีพจร ความดัน ฉีดยาบล็อกหลัง หลังจากนั้นแม่ก็ไม่มีความรู้สึกช่วงล่างอีกเลย อาจารย์หมอมาก็ลงมือผ่ากันเลย แม่ไม่รู้สึกอะไรเลย
   จนได้ยินเสียงของหนู ความรู้สึกมันบอกไม่ถูกแต่ว่าแม่น้ำตาไหล เค้าเอาหนูมาให้แม่ดู แม่คิดว่านี้เหรอลูกฉัน 55 หน้าตาประหลาด แล้วเค้าก็ทำความสะอาดหนู แล้วเอาไปให้พ่อหนูดู พ่อหนูดูใหญ่เลย ตื่นเต้นมาก (แม่แอนบอก) แล้วเค้าก็ให้แม่ไปห้องพักฟื้นอีก 3 ชม ถึงได้เข้าห้องพัก ยายกับพ่อ รอแม่ที่หน้าห้องไม่ไปไหนเลย พ่อนะข้าวก็ไม่กินด้วย รออยู่ยังงั้นเลย

Create Date : 04 เมษายน 2555 Last Update : 4 เมษายน 2555 12:15:26 น. Counter : 941 Pageviews.		4 comments
Share Tweet