|
มงกุฎหัวใจ - ฬีฬา (หนังสือเล่มที่ 32 ของปี)
รายละเอียด : "ไลล่าส์" เป็นครูเล็กๆ ในโรงเรียนเล็กๆ กลางหุบเขาสุดชายแดนเลนีเธีย เธอปรารถนาเพียงได้เห็นเด็กๆ เติบโตมีอนาคตที่ดี แต่ความฝันนั้นใกล้สลาย เมื่อโรงเรียนเล็กๆ แห่งนี้กำลังจะหายไป ส่วน "เจ้าฟ้าชายเซเนเธีย" รัชทายาทอันดับสองแห่งราชบัลลังก์เซเนเธีย ปรารถนาเพียงครอบครัวอบอุ่นเล็กๆ ทั้งสองรู้จักกัน ณ หุบเขาแห่งนี้ หญิงสาวทุกคนล้วนใฝ่ฝันอยากครอบครองมงกุฎราชินี แต่สำหรับเธอแล้ว คงต้องใช้มากกว่าเวทมนตร์ของนางฟ้า จึงจะได้พบเจ้าชายในฝัน และต้องใช้มากกว่ากลิ่นหอมหวานของทุ่งกุหลาบ จึงจะหล่อหลอมสองดวงใจให้เป็นหนึ่ง
โดยส่วนตัว : สวัสดีคะ ^^ สำหรับเล่มนี้อันซื้อเพราะว่า พระเอกของเรื่อง ไม่ใช่รัชทายาทอันดับหนึ่ง หรือ มกุฎราชกุมาร อย่างนิยายเล่มอื่นๆ แต่เป็นรัชทายาทอันดับที่สอง แทน แต่ก็เหตุผลที่ซื้อที่แหละ ก็ทำให้น่าเบื่อไปเล็กน้อย เพราะว่า ด้วยควา่มที่เป็นรัชทายาทอันดับที่สองที่แหละ จึงทำให้ไม่มีใครขัดขวาง หรือ ความไม่เหมาะสมของราชวงศ์
เรื่องนี้จะมีอยู่้สองคู่ด้วยกันค่ะ คือคู่ของเจ้าชายเซเนเธีย และไลล่าส์ ความรักของทั้งคู่นั้นเกิดจากความเป็นเพื่อนที่เจ้าชายขอจากหญิงสาว แต่ต่อมา ความเป็นเืพื่อนของทั้งคู่ก็กลายเป็นความรัก เรื่องราวทั้งหมดจะเกิดขึ้นใน ประเทศเลนีเธีย ที่ผู้แต่งสมมติขึ้น จะอยู่ท่ามกลางหุบเขาอะไรประมานนั้น อีกคู่ คือคู่ขององค์รักษ์ค่ะ องครักษ์ของเจ้าชื่อ คือ เรย์ และ เอน่า องค์รักษ์ของพระขนิษฐา ทั้งสองเป็นคู่หมั้นกันตั้งแต่เด็กอยู่แล้ว ก็จะมีฉากกุ๊กกิ๊กอยู่นิดหน่อยค่ะ
สำหรับเล่มนี้อันเฉยๆค่ะ ชอบเล่มอื่้นๆของผู้เขียนท่านนี้มากกว่า เพราะอันว่าคิดว่า มันไม่ค่อยมีฉากตื่นเต้นชวนอ่านซะเท่าไหร่ แต่ก็อ่านเรื่อยๆค่ะ ^^
Create Date : 06 เมษายน 2552 |
|
7 comments |
Last Update : 6 เมษายน 2552 22:54:14 น. |
Counter : 1047 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: nikanda 7 เมษายน 2552 2:00:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: พุดน้ำบุศย์ IP: 117.121.208.2 7 เมษายน 2552 22:19:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: ติ๊ก IP: 58.8.244.127 20 พฤษภาคม 2552 16:12:58 น. |
|
|
|
|
|
|
|
แต่บทน้อยไปหน่อย..น่าเสียดาย
เพราะตอนอ่านตอนแรกๆ..ที่ปูพื้นหลังวัยเด็ก
เราแอบเชียร์ให้คู่นี้..เป็นคู่เอก..เพราะเป็นคู่ที่น่ารักมากๆ
เรื่องพล็อต..เห็นด้วยค่ะ..ว่าเบามาก
ไม่มีประเด็นขัดแย้งรุนแรง..หรือบีบหัวใจให้ลุ้นตาม
แต่ก็ชอบค่ะ.งอ่านและเสพเอาความหวานอย่างเดียว
เพราะความหวาน..ผู้เขียนเขียนมาอัดแน่นเกินร้อย..