ขอโทษนะจ๊ะ..
ต้องขอโทษจริง ๆ สำหรับทุกๆ คนที่คลิกเข้ามาแล้วอยากจะเจอกับอะไร ๆ ที่มิใช่ "เหมือนเดิม" แต่ก็ต้องเจอกับความว่างเปล่าที่เหมือนจะตอกย้ำว่า .. หายไปไหน และ .. หายไปแล้ว .. บางคนอาจคิดว่า เลิกแล้ว ไม่สนแล้ว และ .. พอแล้ว จบไปแล้ว อยากบอกว่า .. ห่างหายไปจริง ๆ ไม่ได้เข้ามาแวะทักทาย ไม่ได้เข้ามาแสดงความรู้สึกในใจอะไร บนหน้ากระดาษที่ว่างเปล่านี้ .. ปล่อยให้มันเลือน ๆ ไปบ้าง บางครั้ง .. ด้วยอะไรหลาย ๆ อย่าง ไม่อยากคิดแก้ตัว ไม่อยากกล่าวอะไรที่เหมือนจะแก้ตัว หรือไม่อยากตอกย้ำความรู้สึกตัวเอง เพราะนี่คือตัวเรา .. เมื่อมันไม่อยาก เมื่อมันเบื่อ เมื่อมันเข้ามาแล้วก็เดินออกไปด้วยความรู้สึกเซ็ง .. เซ็งกับตัวเองนะจ๊ะ .. ก็เลยคิดว่า ลองปล่อยซิ ลองวางทุกอย่าง ลองไม่บันทึกอะไรที่มันไร้สาระ .. สำหรับคนบางคน..มั้ง ลองปล่อยให้หน้ากระดาษมันว่างเปล่า .. แล้วจะรู้สึกอย่างไร ?? .................. .. .. ... เหงานะ .. ความรู้สึกแรกโผล่มา.. แต่มีอะไรอีกหลายอย่างที่เราสามารถทำให้หายเหงา .. คิดถึงนะ .. ความรู้สึกต่อ ๆ มาบอกกล่าว โหยหา .. แล้วมันก็เริ่มทยอยมาเป็นระลอก ๆ ..................... .. ... บางครั้ง เรามีอะไรเราก็แบ่งปัน ไม่ด้านสังคม ก็ด้านความรู้สึก ไม่อยากให้ใครรู้จักตัวตนเหรอ .. เราก็ทำได้ แต่อยากให้รู้ความรู้สึกที่มี เราก็ยิ่งทำได้ .. จริงไหม ?? .............. .. การรู้จักกันผ่านทางโลกออนไลน์ โดยเฉพาะผ่านทางตัวอักษร .. รับรู้ถึงความรู้สึกผ่านตัวอักษรนะ .. บางครั้งเราก็แค่อยากได้กำลังใจจากตัวอักษร เท่านั้นจริง ๆ ไม่ได้อยากรู้จักใคร ไม่ได้อยากรู้ว่าตัวจริงของคนที่กำลังคุยกับเรา สูงต่ำดำขาวยังไง .. แค่คำพูดผ่านตัวอักษรบางคำกระทบใจเรา "แค่นั้นพอ" เท่านั้นจริงๆ .. และแค่รับรู้ว่า ความจริงใจ ของมนุษย์โลกที่ผ่านมาพบเจอกันเพียงแค่ตัวอักษรบางครั้งมากมายจริง ๆ สำหรับคำว่า "กำลังใจ" เท่านั้นจริง ๆ ที่่เราต้องการผ่านทางโลกออนไลน์นี้ ................. .. แต่บางครั้ง ที่เราพบเจอ มันมากเกินว่าคำจำกัดความที่ต้องการนั้น บางครั้ง หัวโขนที่เราสวม เราก็ไม่อยากให้เป็นสังคมนี้ .. จะมีใครเข้าใจไหม ?? ............. . ... นั่งแอบคิด และแอบคิด และสุดท้ายก็ตกผลึกว่า นี่มันโลกส่วนตัวของฉัน
หน้ากระดาษที่ว่างเปล่า ที่สามารถบันทึกได้อย่างอิสระอย่างใจนึก อย่างที่สโลแกนว่าไว้นี้ จะสามารถบันทึกได้จริง ๆ ฉันก็จะทำ และจะทำ อย่างที่ฉันต้องการ ใครจะรู้จักฉันเพียงแค่ตัวอักษร หรือใครจะรู้จักฉันจริงทั้งทางสังคม หรือรู้จักฉันจริงได้ด้วยการสัมผัสทางความรู้สึก ฉันก็แค่ "ฉันยินดี" .. และฉันก็รู้แล้วในตอนนี้ ......... .. ... ขอโทษสำหรับเพื่อน ๆ หลาย ๆ คน และสำคัญขอโทษสำหรับหัวใจดวงน้อย .. ของตัวเองเป็นที่สุดจ๊ะ .. 
สองพี : ลูกเป็ดขี้เหร่ ตัวเดิม
SongPee@The Ugly Duckling
| Create Date : 07 ธันวาคม 2555 |
| Last Update : 7 ธันวาคม 2555 22:09:28 น. |
|
35 comments
|
| Counter : 14911 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
อัพใหม่ ๆ ใสสุด ๆ
สวัสดีคุณสองพีค่ะ