+.,.+*^*+.,.+... เพียงเธอนั้น ใส่ใจกัน เบา เบา ...+.,.+*^*+.,.+
- - .. ก า ร เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง .. - -







แน่นอน ในชีวิตของเรา ย่อมต้องพบเจอกับการเปลี่ยนแปลง
ต้องเผชิญหน้ากับการเปลี่ยนแปลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

บางครั้ง เรายังไม่พร้อมที่จะรับการเปลี่ยนแปลงนั้น
แต่เราก็ไม่อาจรู้ได้เลยว่า สิ่งนั้นจะเกิดขึ้นกับชีวิตเราตอนไหน

ดังนั้น ก่อนที่การเปลี่ยนแปลงนั้นจะมาถึง
สิ่งที่ตัวเราสัมผัสและรู้สึกได้ก่อนคือ ความกลัว

ทั้งที่เราไม่อาจทราบเลยว่า
สิ่งที่เราต้องเจอในเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น จะเป็นอย่างไร

บางครั้ง เพียงแค่การคาดเดา ก็อาจทำให้เราไม่สบายใจไปเลยก็ได้


.... ....
....... ...
.. ..


เคยอ่านเจอเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งนานมาแล้ว
จำไม่ได้เหมือนกันว่าเคยอ่านเจอที่ไหน

เนื้อความประมาณว่า

มีหญิงสาวคนหนึ่งอาศัยอยู่ในบ้านเล็ก ๆ หลังหนึ่ง
หญิงสาวอาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้ตั้งแต่เด็ก
หน้าบ้านของเธอ มีต้นไม้ต้นใหญ่ต้นมาก
ต้นไม้ต้นนี้แผ่กิ่งก้านสาขา จนทำให้บริเวณนั้นดูร่มรื่น

และแล้ววันหนึ่ง เมื่อต้นไม้นั้นพ่ายแพ้แก่กาลเวลา
กิ่งก้านที่เคยร่มเย็นกลับก่อความยุ่งยาก
เมื่อมันหักและหล่นใส่บ้านข้างเคียงบ่อย ๆ
จนกระทั่งเป็นปัญหาถึงขั้นที่จะต้องโค่นล้มต้นไม้ใหญ่นั้นทิ้ง

หญิงสาวกังวลมากกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นตามมา
จะเอาร่มเงาจากไม้ใหญ่ที่ไหนคอยกำบังแดดฝน
ไม่มีภาพที่เคยมีเคยเห็นอีกต่อไปแล้ว
ยิ่งคิดไปต่าง ๆ นา ๆ ก็ทำให้หญิงสาวรู้สึกเสียดาไม้ใหญ่นั้น

เมื่อเวลาผ่านไป ชีวิตของเธอหลังต้นไม้ใหญ่ถูกโค่น
ก็เริ่มเปลี่ยนแปลง ..

ทุกเช้าที่เธอตื่น เธอจะได้รับแสงแดดส่องเข้ามาในบริเวณห้องของเธอ
จนทำให้วันนั้นเกิดรู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นทันที

เธอได้บริเวณบ้านมากขึ้น สำหรับปลูกไม้ดอกที่อยากจะปลูกมานาน

เธอกลับเริ่มรู้สึกดีๆ กับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น
มันไม่ได้แย่ไปอย่างที่เธอคาดไว้เสียทีเดียว

ถ้าต้นไม้ใหญ่นั้นไม่ถูกโค่นลง วันนี้เธอคงไม่ได้เห็นภาพเด็กๆ
วิ่งขึ้นลงรถรับส่งโรงเรียนอย่างร่าเริง ในอีกมุมตึกถัดไปอย่างชัดเจนเช่นนี้


...... ........

..
........ ..


พออ่านจบ เราก็รู้สึกว่ามันเป็นความจริง
คนเรามักจะกลัวการเปลี่ยนแปลงที่กำลังจะเกิดขึ้น

ทุกอย่างมันอยู่ความคิดจริง ๆ

บางคนกลัวการอยู่คนเดียว
กลัวไม่มีเพื่อน กังวลกับการไขว่คว้าหาความรัก

กังวลกับการไปโรงเรียนใหม่วันแรก
กลัวกับการไปทำงานวันแรก
ไม่อยากเปลี่ยนแปลง ไม่อยากย้ายจากที่ทำงานเดิม

บางคนกลัวที่จะสูญเสียคนรักไป
กลัวว่าถ้าขาดเขาชีวิตเราจะเป็นยังไง

.. .
..... .


อะไรก็ตามที่ เราคิดกังวลหรือกลัวและคิดไปเรื่อย
จนทำให้บางครั้ง เกิดความกลัวที่จะเปลี่ยนแปลง
จนบางทียอมที่จะทน กับสิ่งที่ทำให้ชีวิตคุณแย่ลง

.. .. แย่ยิ่งกว่าการเปลี่ยนแปลง .. ..

ลองมองในอีกมุมที่หญิงสาวคนในเรื่องไม่ได้มองดูสิ
มุมมองที่เป็นบวกกับชีวิต มุมมองที่จะทำให้เรา
ก้าวต่อไปได้ด้วยความตื่นเต้นและยินดี

.... ..
....... ..
..

แต่แน่นอน เมื่อเกิดการเปลี่ยนแปลง
ผลที่ตามมา เราไม่อาจคาดคิดได้หรอกว่าจะเป็นเช่นไร

อาจจะรู้สึกว่า

"รู้งี้ฉันไม่ทำอย่างนี้หรอก ฉันจะไม่เปลี่ยนแปลงอะไรเลย
ถ้าย้อเวลากลับไปได้.. ฉันจะไม่ทำมันเลยจริง ๆ"

เราเอง มิได้บอกว่า จงเปลี่ยนแปลง
แต่เรากำลังบอกว่า ถ้าจะเปลี่ยนแปลง

ในสิ่งที่คุณได้คิด วิเคราะห์และเลือกที่จะตัดสินใจแล้ว
หรือเกิดเหตุจำเป็นที่เราจะต้องพบเจอกับการเปลี่ยนแปลงนั้น
โดยมิได้คาดคิด

จงอย่ากลัว และจงก้าวข้าม ผ่านการเปลี่ยนแปลงนั้น ด้วยสติ
และพร้อมยอมรับทุกอย่างในสิ่งที่จะเกิดตามมา ..

อย่าเสียดาย กับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว ..


สองพี



Create Date : 21 พฤษภาคม 2553
Last Update : 21 พฤษภาคม 2553 10:37:40 น. 16 comments
Counter : 581 Pageviews.

 


โดย: nulaw.m วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:11:38:26 น.  

 
มาม่า หมูสับ นะเพี้ยน ชอบ บล็อกนี้ จัง


โดย: star_paradise วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:11:42:24 น.  

 

มีคำคมที่ปราชญ์(ที่ไหนไม่รู้) เคยว่าไว้
"การเปลี่ยนแปลงเป็นนิรันดร์"


Orkut



ยก wage รับการเปลี่ยนแปลง..อิ อิ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:11:53:22 น.  

 
ไม่แน่ใจว่าจะได้เจิมป่ะ เลยจิ้มจึ๊ก
ไปก่อง

555 ซื้อเกาเหลามาใส่มาม่าเหรอครับ
ฉลาดมากๆเลย เท่ากับได้สองชามเลยนิ
ขอแบ่งชามนึงจิครับ




โดย: nulaw.m วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:11:59:24 น.  

 
ขอบคุณสำหรับคำชมเรื่องเพลงนะครับพี่



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:12:18:12 น.  

 
ทุกครั้งที่มีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น...มันอาจจะมีทั้งสิ่งที่ดีๆผ่านเข้ามา
หรืออาจจะโชคร้ายกับการเปลี่ยนแปลงนั้นก็ได้...ถ้าเกิดปรับตัวได้ก็ดี
ถ้าปรับตัวไม่ได้...เป็นคนยึดติดและกลัวการรียนรู้หรือรับรู้สึกใหม่ๆ..
ชีวิตคงจะแย่...การเปลี่ยนแปลงอย่างเฉียบพลัน ก็คงยากจะยอมรับเช่นกัน
ไม่ว่าจะดีหรือร้าย...คงต้องให้เวลาปรับตัวซะหน่อย...


โดย: greenvases วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:08:35 น.  

 
หวัดดีเจ้า
เข้ามาแอ่ว แล้วม่วนแต้ บ้านนี้
เป็นเปื้อนบ้านกั๋นน่อ
ปี้แอดแล้วเน่อเจ้า
อย่าไปว่ากั๋นเน่อ
ปี้นิ่ม คนลำปางเจ้า


โดย: แทนตะวัน (TAN_TAWAN ) วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:13:28 น.  

 
จงยอมรับในการเปลี่ยนแปลง^^

สวัสดีในวันร้อนแรงค่ะ ไม่ได้แวะมานานเลย


โดย: ท่านหญิงน่าเกลียด วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:14:17:52 น.  

 
ขอบคุณนะคะกับบทความที่motivate ให้คนเราจงอย่ากลัว และจงก้าวข้าม ผ่านการเปลี่ยนแปลงนั้น ด้วยสติ
และพร้อมยอมรับทุกอย่างในสิ่งที่จะเกิดตามมา .. อย่าเสียดาย กับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว ..
จริงแล้วจะทำใจได้หรือไม่ได้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นแล้วก็คงเปลี่ยนแปลงไม่ได้ ชีวิตก็ต้องเดินหน้าต่อไปไม่ว่าจะพอใจกับชีวิตปัจจุบันหรือไม่ก็ตามคะ
สิ่งที่จะทำให้หนักเป็นเบาก็คงเป็นอย่างที่คุณสองพีกล่าวไว้
...อย่าเสียดาย กับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว...



โดย: cengorn วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:14:37:47 น.  

 


โดย: cengorn วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:14:53:47 น.  

 
เป็นเรื่องที่ดีครับ ให้ข้อคิดดีมากๆ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:42:12 น.  

 
พี่ มีครอบครัว อยุ่ที่นี่ค่ะ
ง่อมขนาด


โดย: แทนตะวัน IP: 83.219.96.235 วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:18:09:44 น.  

 
แวะมาเจอกำลังใจจากบล๊อคนี้ค่ะ

ขอบคุณมากๆ


โดย: น้าปังปอนด์ IP: 58.173.17.231 วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:18:14:42 น.  

 
เห็นเม้นท์ตัวเองเมื่อเช้า ..แล้วอยากจะบ้าตาย 55555
เพี้ยนอยากจะบอกว่า ...

"ขอเป็นมาม่าหมูสับนะคะ
เพี้ยนชอบบล็อกวันนี้จัง "
ไหงมันออกมาเหมือนเด็ก ป.1 ก็ม่ายรู้

เพี้ยนมาขอกาแฟบ้านนี้ค่ะ ..ขอซักสี่ห้าเหยือกเลยนะคะ ...
วันนี้รู้สึกเศร้าๆ ไงไม่รู้ คิกๆๆๆ


โดย: star_paradise วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:50:05 น.  

 

ก็อก ก็อก คนบ้านนี้นอนหลับแล้วหรือยังเอ่ย... ตอนนี้สามีกลับมาหรือยังค่ะ ต้องประจำอยู่ที่สถานีจนหมดวันอาทิตย์แน่เลย แต่ดีหน่อยที่สถานการณ์เริ่มคลี่คลายลงไปเยอะ

ที่บ้านพังงา ก็เป็นห่วงเอ๋กันทุกวันตอนที่อยู่กรุงเทพ เพราะที่ทำงานอยู่ใกล้ที่เค้าชุมนุม เอ๋มักชอบไปวิ่งสวนลุมฯ เอ๋มักชอบไปเดินพันธ์ทิพย์ จุดเสี่ยงหมดเลย ดีน่ะที่มีวันหยุด ก็เลยคิดว่ากลับบ้านเลยดีกว่า อย่างน้อยทุกคนที่บ้านจะได้หมดห่วง

ไม่ได้ทำงานมาตั้งแต่วันจันทร์ค่ะ แต่ตอนนั้นยังไม่สามารถกลับบ้านพังงาได้ เพราะต้องประเมินสถานการณ์เป็นรายวัน ไม่รู้ว่าจะโดนเรียกตัวด่วนไปทำงานหรือเปล่า ก็เลยยังไม่ได้กลับ เสียดายจัง หลายวันด้วยสิ

ตอนนี้เอ๋สบายดีค่ะ...คนทางลำพูนก็ต้องรักษาสุขภาพด้วยน่ะค่ะ นอนหลับฝันดีจร้า


โดย: aenew วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:22:30:13 น.  

 
มาทักทายตอนดึกๆ ค่ะ... ฝันดีนะคะ


โดย: namfaseefoon วันที่: 21 พฤษภาคม 2553 เวลา:22:32:04 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

SongPee
Location :
ลำพูน Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]









SongPee' Bloggang
ยินดีต้อนรับจ้า !!

"ยินดียิ่งแล้ว แขกแก้วมาเยือน"

สองพีเป็นเหมือนเป็ดค่ะ
จะบินก็บินไม่ได้เหมือนนก
จะว่ายน้ำ ก็ว่ายน้ำไม่ได้เหมือนปลา
สนใจมันทุกอย่าง แต่ไม่เคยลงลึกเลยซักอย่าง
ตามประสา.. เอิ๊กกกส์
blog นี้เลยออกมาเหมือนเป็ด ..
ขอให้มีความสุขกับทุกวันจ้า !!


Pit Songpee | ..


..เรื่องเล่า ถึงเจ้าของ blog..



ขอชี้แจง แถลงไข
แนะนำตัวเองไว้สักเล็กน้อย

ก็ออกตัวตั้งแต่ต้นว่าเป็น "เป็ด"
ดังนั้น ถ้าจะเห็นว่า อ้าว !! คราวนั้นคุยเรื่องนั้น
คราวนี้โดดเรื่องนี้ ห่างกันเป็นหลายกิโล..

อยากบอกว่า ก็แล้วแต่อารมณ์ จะทำไงดี
เป็นคนที่มีหลายอย่างในตัวมากกกก
(หมายถึงความรู้สึกนะจ๊ะ .. มีหลายภาพ 55)
อยากบอกว่ามีครบทุกรส ก็ออกจะเกินจริง

ไดอารี่ ก็ชอบเขียน หนังสือ ก็พอรีวิวได้
นักเขียนจะให้เขียนก็คงโอ ท่องเที่ยวก็ชอบ
ต้นไม้ดอกไม้ กล้วยไม้ก็ชอบ ครอบครัวเด็ก ๆ
ก็ลูกตัวน้อย ๆ กำลังน่ารัก ห้องครัวหรือ
ก็ทำอะไรอร่อยทานได้ ถักนิตติ้งโควเชต์ก็ชอบ
ข่าวคราวเหรอ ก็พออัพเดทนะ
ไดเอ็ท ออกกำลังก็พอรู้ เขียนหนังสือ
เล่าเรื่องหรือแม้กระทั่งบทกลอน ก็พอได้
แล้วชั้นจะ ...

เล่าอะไรตรงไหน .. ก็ตามประสาเป็ดไง

แต่ทุกอย่างที่ว่ามา "ไม่สุดยอดเลยซักอย่าง"
แล้วจะเป็นอะไรดี

ก็ขอบอกว่า เป็น "เป็ด" อย่างเดิมนี่แหล่ะค๊า..
ออกภูมิใจ๊ภูมิใจ .. อิอิ

เพราะงั้นไม่ต้องงง ถ้าวันก่อนมาเจอ
ยาวสามหน้า แล้ววันนี้มา เจอแค่กลอนบทเดียว..

คริคริ เอาเป็นว่าเรารู้จักกันแล้วนะ ..







: คนหลงเข้ามา

อัพใหม่ ๆ ใสสุด ๆ

~*~..กม.120 ถนนสายนี้มีตะพาบ : 2014 ในความทรงจำ^^..~*~

~*~ วันพ่อปีนี้คุณทำอะไร ~*~

~*~ ..โปรแกรมความรัก..~*~

~*~..กม.119 ถนนสายนี้มีตะพาบ : เริ่มต้นใหม่..กับใจดวงเดิม^^..~*~

~*~.. แววตาปนเปื้อนด้วยรอยยิ้ม ...~*~

~*~ หนาวนี้ไปไหนดี ~*~

งานก่อผนัง..เริ่มแล้ว

จากเสา.. ก็เป็นคานและพื้นชั้นสองกันหล่ะ

4. ปมปัญหาต่างๆ ในอดีต

3. ที่สุดของคำตอบก็คือตัวเรานั่นเอง

2.จงค้นหาเพื่อค้นพบวิถีแห่งตนเองด้วยตนเอง

New Comments
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2553
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
21 พฤษภาคม 2553
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add SongPee's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.