|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
|
|
|
|
|
|
12 เกมส์ สยาม
เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นในโรงเรียนแห่งหนึ่งย่านชานเมืองกรุงเทพมหานคร เมื่อกลุ่มเด็ก ม. 3 ประกอบด้วย เต้ แบ้ และมิก ได้พบว่าเพื่อนเก่าของพวกเขาเมื่อสมัยเรียนด้วยกันในชั้น ม. 2 ที่หายตัวไปอย่างลึกลับ กลับโผล่ออกมาทักทายเพื่อนใหม่ที่เพิ่งเข้ามาเข้ากลุ่ม คือ เบิ๊ด ทางอินเตอร์เน็ตผ่านโปรแกรมสนทนา ทำให้ทั้งกลุ่มต่างพากันสงสัย และพยายามที่จะค้นหาว่า ใครกันที่เป็นคนปลอมตัวมาเป็นกี้ เพื่อนคนที่ทั้งกลุ่มต่างเข้าใจว่า...ได้ตายไปแล้วด้วยซ้ำแต่ยังไม่แน่ใจซะทีเดียว หรือจะกลายเป็นกี้จริงๆ (ก่อนอื่นผมขอเล่าที่มาที่ไปของกี้ก่อนแล้วกันนะครับคือว่า กี้เป็นเด็กที่ติดเกมส์เป็นอย่างมาก...จนโงหัวไม่ขึ้นจนตายไปในที่สุดเพราะบ้าเกมจัด ประโยคนี้คนที่เล่าในเรื่องคือ มิก...เพราะมิกสนิทกับกี้ดีสมัยที่บ้าเล่นเกมด้วยกันใหม่ๆ)
หลังจากนั้น เด็กทั้งกลุ่มจึงเริ่มตามหาโดยไปที่บ้านของกี้ แล้วก็พบกับแม่กี้ ปรากฏว่า ทันทีที่แม่กี้เล่าให้ฟังว่า กี้ตายไปแล้ว ตอนตายก็ยังไม่มีใครมาเหลียวแลเขา (แม่กี้พูดไปน้ำตาไหลไป) ประโยคนี้ทำให้เบิ๊ดซึ่งไม่เคยรู้จักกับกี้มาก่อนแล้วได้แช็ตคุยกับกี้ทางอินเตอร์เน ท.. ถึงกับปากกาหล่นคามือเลย(เมื่อได้รับคำยืนยันจากแม่กี้ว่า กี้ตายไปแล้วจริงๆ) ต่อมา...มีอยู่คืนหนึ่ง เต้กำลังนั่งเล่นเกมอยู่เพียงลำพัง พ่อของเต้(ซึ่งเป็นตำรวจ)กลับมาบ้านพอดี บอกให้เต้ปิดคอมเข้านอนได้แล้ว แต่เต้บอกพ่อว่า เดี๋ยวก่อน อีกแป๊บนึง ระหว่างเล่นเกมอยู่ พ่อเต้ก็ขึ้นไปอาบน้ำ เต้ก็ยังเล่นเกม...จนสักพักเมื่อคิดถึงเรื่องกี้ได้ เต้ก็เลยหยิบซีดีเก่าๆในอดีตที่เคยอัดถ่ายไว้สมัยตอนเรียนอยู่ม.2 แล้วได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันมาดูอีกครั้ง ดูไปสักพักเต้ก็ต้องตกใจเมื่อกี้โผล่ออนไลน์เข้ามาแช็ตกับเต้ เต้เลยตอบกลับไปว่า "เป็นกี้จริงๆหรือเปล่า" (เพราะเขาไม่แน่ใจ) กี้ตอบว่า "ใช่ เราเอง" เต้เลยถามว่า ตอนนี้อยู่ไหน กี้ตอบกลับไปว่า "ตอนนี้อยู่ที่ 13" เต้เลยถามไปว่า "13 อยู่ไหน คืออะไร" กี้ก็เปลี่ยนเรื่องโดยเริ่มพูดว่า "เมื่อกี้เรารู้นะว่า นายดูวีดีโอสมัยที่พวกเราเคยไปเที่ยวกันที่ต่างจังหวัด" ประโยคนี้ทำให้เต้ขนหัวลุกทีเดียวเพราะเขานั่งเล่นอยู่ชั้นล่างท่ามกลางบรรยากาศสลัว ๆเพียงลำพัง...เต้จึงหันกลับไปมองด้านหลังว่า มีใครอยู่หรือเปล่าท่ามกลางความระทึก ปรากฏว่า...ไม่มีอะไร สักพักกี้ก็พูดต่อว่า "ให้รีบปิดคอมซะเพราะเดี๋ยวพ่อเต้กำลังจะลงมาแล้ว แล้วถ้าเต้ไม่ปิดคอม เขาจะมากระชากสายคอมออก" เต้เริ่มไม่แน่ใจเพราะยังไม่มีใครเดินลงมา ปรากฏว่า สักพักมีเสียงฝีเท้าคนจากชั้นบนเดินลงมา ปรากฏว่า เป็นพ่อเต้จริงๆ แล้วพ่อเต้ ก็พูดกับเต้ไปว่า "ให้ปิดคอมเพราะมันดึกแล้ว" เต้เริ่มเอ๊ะใจ ถามกี้กลับไปว่า "กี้รู้ได้ยังไง" กี้ก็บอกว่า "ให้รีบปิดซะเพราะพ่อเต้จะพูดเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว ถ้าไม่ปิดครั้งนี้เขาจะดึงสายออกแล้วจริงๆ" เต้ก็พยายามพิมพ์ข้อความถามกลับไปใหญ่ว่า "กี้ ตอนนี้อยู่ไหน รู้ได้ยังไง" อะไรประมาณนี้ เป็นจังหวะเดียวกับที่พ่อเดินกระชั้นชิดเข้ามาที่เครื่องคอมพร้อมบอกให้เต้ปิดคอม แต่เต้พยายามแช็ตคุยกับกี้ให้ได้เพราะอยากรู้ว่า "กี้อยู่ไหน" ปรากฏว่า พ่อดึงสายทันที ทุกอย่างจบลงในคำคืนนั้น
เช้าวันต่อมา เต้เอาเรื่องนี้มาเล่าให้เพื่อนๆฟังในวิชาวิทยาศาสตร์ มิกกับเบ้ฟังดูแล้วก็เริ่มสงสัย สักพักระหว่างครูกำลังสอนอยู่ กี้ก็โทรเข้ามาทางมือถือเต้ เต้แอบรับแต่เสียงโทรศัพท์เรียกเข้า...ดันได้ยินไปถึงหูอาจารย์หน้าห้องเรียน ครูเลยถามว่า โทรศัพท์ใคร ให้ออกมาหน้าห้องเดี๋ยวนี้ มิกเลยอาสารับผิดแทน... โดยครูทำโทษมิกด้วยการให้นำเชื้ออสุจิของตัวมิกมาให้เพื่อนๆทดลองในคาบวิชาวิทยาศาสต ร์แต่มิกแอบไปจ้างภารโรงร้อยนึงแทน(ช่วงจังหวะออกนอกห้องไปห้องน้ำ) ระหว่างนั้น...เต้แอบไปคุยใต้โต๊ะกับกี้ต่อเพื่อสืบหาที่อยู่ของเต้ กี้พูดทิ้งท้ายว่า เขาอาจจะไปหาเบ้ก็ได้...ถ้าเมื่อไหร่ที่เบ้เล่นเกมออนไลน์อะไรประมาณนี้ เต้เลยเอาเรื่องนี้ไปบอกกับเพื่อนในกลุ่มหลังเลิกเรียน แต่เบ้ฟังแล้วก็รู้สึกเฉยๆ
ตกคืนนั้น เต้ก็แช็ตออนไลน์แล้วปรากฏว่า กี้ก็เข้ามาคุยด้วยจริงๆอีกครั้ง ระหว่างนั้น มิกซึ่งอยู่อีกแช็ตนึงกับเต้ ก็บอกให้เต้พยายามคุยถ่วงเวลาไปก่อนเพื่อที่จะตามหา ไอพีของเครื่องที่กี้เล่นว่า มาจากไหน ปรากฏว่า มันเป็นเครื่องที่มาจากใน "โรงเรียน"
วันถัดมา เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเมื่อเบ้ได้หายไป ทุกคนสงสัยว่า อาจเป็นฝีมือของกี้แน่นอน เต้กับมิกจึงเริ่มวางแผนกันว่า คืนนี้จะแอบไปดูที่โรงเรียนว่า มีใครใช้เน็ทที่โรงเรียนอยู่หรือเปล่า โดยคดีการหายไปของเบ้นั้น...พ่อของเต้(ซึ่งเป็นตำรวจ)เป็นคนดูแลอยู่ ช่วงกลางวัน...พ่อเต้ได้นำเด็กทั้งสามมาสอบปากคำได้แก่ เต้ มิก และเบิ๊ด (ช่วงนี้ มิกกับเต้ พยายามไม่พูดอะไรมาก) แต่ในที่สุดเบิ๊ดก็หลุดบอกไปว่า มูลเหตุที่หายไปน่าจะมาจากที่กี้ได้ติดต่อกลับมาหาทุกคน (เต้ถึงกลับมีอาการเหลือบมองหน้าเบิ๊ดด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย) พ่อเต้จึงบันทึกไว้เป็นหลักฐาน หลังจากสอบปากคำเสร็จ เต้ได้มีโอกาสคุยกับพ่อตอนพ่อส่งเต้กลับบ้าน "พ่อครับ ถ้าเต้หายไปเหมือนเบ้ พ่อจะทำยังไงครับ" "ทำไมลูกพูดแบบนั้น" "เต้ถามเฉยๆครับ" "ไม่เอา กลับเข้าบ้าน แล้วดูแลตัวเองดีๆ อย่าออกไปไหนนะ มันอันตราย" "ครับพ่อ" แล้วเต้ก็เดินหน้าเศร้าเล็กน้อยเข้าบ้าน ส่วนพ่อก็ไปทำงานต่อ
ตกกลางคืนในวันที่มีการสืบสวนสอบสวนนั้น ตามที่ได้สัญญากันไว้ระหว่างเต้และมิกว่า จะไปสืบค้นหาความจริงที่โรงเรียนว่า...เป็นใครกันแน่ที่ใช้อินเทอร์เน็ท ปรากฏเมื่อทั้งสองแอบปืนเข้าไปในโรงเรียนยามวิกาล ก็ต้องเห็นแสงไฟจอคอมพิวเตอร์ในห้องวิทยาศาสตร์(ที่ไฟในห้องปิดมืดอยู่)พร้อมเงาของใ ครบางคนเดินไปเดินมาในห้องนั้น เด็กทั้งสองจึงแอบสะกดรอยเข้าไปในห้องวิทยาศาสตร์ ปรากฏพอไปถึง ในห้องปิดไฟมืดอยู่แต่มีแสงจากคอมสว่างอยู่เหมือนมีคนกำลังใช้งาน เด็กทั้งสองจึงเดินไปดูที่คอม เต้รับอาสาเป็นคนไปเปิดคอม ส่วนมิกเดินไปหาไฟเพราะในห้องค่อนข้างมืด ระหว่างที่เต้กำลังเปิดคอมก็ต้องพบกับภาพไฟล์วันที่ทั้งกลุ่มไปเที่ยวต่างจังหวัดกับ ทางโรงเรียน เต้เลยเปิดดู ระหว่างนั้นเอง...มิกก็เอามือคลำหาไฟ(ซึ่งเป็นกับจังหวะเดียวที่เงาของชายก่อนหน้านี้...กำลังเดินเข้ามาใกล้มือมิก) เสียงของดนตรีประกอบภาพยนตร์เริ่มดังระทึกขึ้นเรื่อยๆไปพร้อมกับที่เต้เห็นเสียงใครค นหนึ่งกำลังเข้าไปทำอะไร"บางอย่าง"กับกี้ในภาพวีดีโอ แต่เต้ยังไม่ทันเห็นอะไรก็รีบปิดเสียก่อนเมื่อห้องเปิดไฟสว่างแล้วปรากฏว่า เป็นครูวิทยาศาสตร์ที่เดินเข้ามาพร้อมจับมือมิกไว้ ครูโกรธมากพร้อมบอกว่า "พวกเธอมาทำอะไรในนี้ พวกเธอเห็นไฟล์ในคอมครูแล้วใช่ไหม อ๋อ เป็นพวกเธอนี่เอง" เต้ตอบว่า "ผมยังไม่ทันได้เห็นอะไรเลยครับ ครูหมายความว่ายังไงกันแน่" ครูเลยจัดการหยิบปืนขึ้นมาจ่อที่ขมับมิกพร้อมพูดว่า จะจัดการกับเด็กทั้งสองคน เต้เลยอาศัยจังหวะที่ครูเผลอ ขว้างขวดน้ำยาวิทยาศาสตร์ใส่หน้าครู หน้าครูไหม้เป็นรอยแผลเป็นไปเกือบครึ่งหน้า ครูโหโหมาก...เอาปืนวิ่งตามไล่ยิงเด็กทั้งสอง มิกกับเต้ก็หนีกันสุดชีวิต
ช่วงระหว่างหนีลงทางบันไดนั่นเองที่เต้โดนกระสุนเข้าที่ต้นขาเลือดอาบไปไหลตามทาง มิกต้องรีบพยุงเต้ไปยังที่ปลอดภัยก่อน มิกเลยตัดสินใจให้เต้เข้าไปหลบอยู่ในตู้เหล็กสี่เหลี่ยมพร้อมปิดประตู...แล้วบอกให้เต้หลบอยู่ในนี้ก่อน มันเป็นที่ที่ปลอดภัยที่สุดในเวลาวิกฤติเช่นนั้น เต้ก็นั่งรออยู่เงียบๆพร้อมความเจ็บปวดเพราะขาเต้กำลังเลือดไหลไม่หยุด ระหว่างนั้นเอง เหมือนมีแสงเงาจากภายนอกเดินไปเดินมาเป็นเงาตะคุ่มที่รูกระจกเล็กๆจากตาแมวของประตูเ หล็กด้านในตู้ เต้พยายามแอบมอง...แต่ภาพที่เห็นไม่ค่อยชัดถนัดนักเพราะด้านนอกก็มืดสลัวเช่นกัน สักพักอยู่ดีๆห้องสี่เหลี่ยมที่เต้เข้าไปหลบอยู่...กลับร้อนขึ้นเรื่อยๆ เต้ตกใจและไม่รู้ว่า เกิดอะไรขึ้น จึงตะโกนเรียกมิกที่ด้านนอกตู้ มีมือคนมาหมุนปุ่มสวิตซ์ความร้อนให้เพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆจนสุดกำลัง...เพราะนั่นคือ ตู้เตาอบนั่นเอง เต้ซึ่งอยู่ด้านในตกใจกับความร้อนที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ สักพักเขาก็เหลือบไปเห็นเหล็กดัดฟันของเบ้(ซึ่งได้หายตัวไป)....อยู่ข้างๆตัวเต้ เหล็กดัดฟันนั้นไหม้เกรียมหมดแล้ว เต้เริ่มรู้แล้วว่า เกิดอะไรขึ้นกับการหายตัวไปของเบ้
แล้วสักพัก กล้องก็ถ่ายไปด้านนอกตู้อบ ซึ่งคนที่เป็นคนปรับสวิตซ์เตาเผาก็คือ มิก นั่นเอง ที่ประตูทางเข้าหน้าห้องเตาอบ...ก็ยังมีศพของครูวิทยาศาสตร์นอนตายจมกองเลือดพร้อมปืนอยู่ข้างตัว สักพักมิกก็รับโทรศัพท์ที่มีเสียงเรียกเข้า "ฮัลโหล ว่ายังไง ตกลงกรูผ่านเกมแล้วใช่ไหม" มิกถาม "ใช่ มรึงทำตามขึ้นตอนได้ดีมาก" เสียงในสายตอบ...แล้วเสริมว่า "มรึงผ่านสู่เกมที่ 13 ได้" มิกยิ้มอย่างมีความสุข ขณะนั้นเอง กล้องก็ซูมไปที่ประตูเตาอบ...เสียงของเต้ดังกังวานสุดขีดพร้อมความร้อนที่เผาร่างกาย...ก่อนค่อยๆเบาลงงงงงงงงงงงงงงงง...
จากคุณ : ตี๋หล่อมีเสน่ห์
Create Date : 27 กันยายน 2549 |
|
11 comments |
Last Update : 27 กันยายน 2549 11:02:13 น. |
Counter : 3282 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: เฮ็กโฮ้วเทาซิม IP: 124.120.96.48 28 กันยายน 2549 10:52:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: ราชันย์เมฆา IP: 203.144.187.18 29 กันยายน 2549 1:12:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: เเดงดำ IP: 117.47.64.177 23 พฤษภาคม 2551 8:46:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: คน IP: 101.109.97.129 13 ตุลาคม 2554 11:25:44 น. |
|
|
|
|
|
|
|
2.) 12 Begins - เป็นอารัมภบทของ 13 มีเรื่องราวบางส่วนเชื่อมต่อมาจาก 12 ครับ
3.) 13 Beloved - คือ 13 เกมสยอง ที่จะได้ดูกัน
4.) 14 Beyond - จะเป็นเรื่องราวที่ต่อเนื่องจาก 13 อีกที จะเป็นจุดจบของซีรีส์โดยสมบูรณ์...รึเปล่า จะได้ดูกันไหมก็ขึ้นอยู่กับเสียงตอบรับของ 13 อีกที
จากคุณ : จีง...อ๊ะป่ะ?