หมา ก็รักนะคะ  ที่บ้านเคยเลี้ยงน้องหมา อายุ 17 ปี เค้าจากไป แต่ตอนนั้น ถือว่า ไม่ได้เลี้ยงเอง เพราะว่า คุณย่าเป็นคนให้ข้าว ให้ค่ายา

พอพึ่งพาตัวเองได้ ก็มีโอกาส รับแมวขาดบ้าน มาเลี้ยง ทำให้รักแมวมาก มาก มาก เลยเถิด ไปรัก แมวตามท้องถนนด้วย

ตอนนี้ ส้มบางมด แมวตัวแรก ที่เลี้ยงด้วย น้ำพักน้ำแรง หยาดเหงื่อแรงงานจากอาชีพสุจริต จากไปแล้ว......... หลับอย่างสงบบนเบาะ ที่ทาวน์เฮ้าส์ที่เค้าซื้อให้ทาสแมว เมื่อ 24 มีนาคม 55

ส้มบางมด เป็นแมวสีส้ม เพศผู้  ตอนที่มาอยู่ด้วยกัน หมอบอกว่า อายุ 8 ปีกว่าๆ ตอนที่จากกัน น่าจะอายุ 12-13 ปี   

ตอนแรกรับมาจากห้องแมวเวปพันทิป นัดกันว่า จะรับตัวมาวันศุกร์  แต่ขอผลัดไปเป็นวันอาทิตย์  วันเสาร์ เดือนเมษายน ปี 50  ได้เรื่องเลย น้องบางมดถูกหมาไล่ลงถนน แท็กซี่ทับขา ต้องตัดขา เหลือแค่ สามขา

คนที่ให้อาหาร โทรมาถามว่า จะเปลี่ยนไหม?  จะเปลี่ยนได้ไง  ปกติ มี 4 ขา ครบ ชีวิตแมวไร้บ้าน ก็ลำบากอยู่แล้ว ไม่ควรเปลี่ยนตัว แมวที่พิการสมควรอย่างยิ่งที่จะต้องมีคนดูแล

ตั้งแต่ ส้มบางมด มาอยู่ด้วย ส้มบางมด ก็ซื้อทาวน์เฮ้าส์ให้อยู่  จากแมวไร้บ้านที่ต้องหวาดกลัว การทำร้าย ต้องหิว ต้องหนาว ต้องระวังภัยตลอดเวลา

ส้มบางมด มีบ้านอยู่ มีอาหารกิน มีเพลงฟัง มีทีวีดู  ไม่ต้องคอยระวังระแวงอะไร

ยกเว้น ตอนที่ต้องไปหาหมอ

5 ปี ผ่านไป  ส้มบางมด หลับแล้ว หลับเลย ไปบนเบาะ

ที่ผ่านมา ส้มบางมด ได้มีโอกาส ฟังเสียงคนสวดมนต์บ้าง ฟังเสียงพระเทศน์ธรรมะ จาก CD บ้าง  ส้มบางมดคงมีบุญวาสนาพอที่จะได้เกิดเป็นคน คนดี มีศีลธรรม แน่ๆ