กุมภาพันธ์...เดือนอาถรรพ์

เฮ้อ...
ฉันนั่งอยู่หน้าคอมพ์
แขนก็ปวดเหลือเกิ๊นนนนน
ดีว่าขาหายแล้ว ไ่งั้นจะมีออปชั่นกะเผลกๆ แถมให้บ่นอีก

มานั่งคิดดู
เดือนกุมภาพันธ์ ช่างเป็นเดือนมหาซวยสุดๆของชีวิตฉันตั้งแต่ม.1 เลยทีเดียว
เลยคันมืออยากเล่าขึ้นมา เหอๆๆ

ตอนนั้นก็เริ่มเหินห่างจากเพื่อน(อดีต)สนิท
ไม่ค่อยได้คุยอะไรกันเท่าไหร่
และก็เริ่มเปลี่ยนไปตามวัย

ม.2 เป็นปีที่รวมควาอภิมหาซวย+อาถรรพ์+แรงแค้นมากที่สุด(ในชีวิต - ไม่กล้าฟันธง เพราะในอนาคตอาจมียิ่งกว่า)
เนื่องจากว่าเดือนกุมภาพันธ์ เป็นช่วงที่ทำไดอารี่ vankoveen
เรียกร้องสิทธิคนโดนกลั่นแกล้งอย่างเรา
แต่ก็โดนเข้าใจผิดจากเพื่อน เลยต้องยุบไป
(แล้วยังโดนเอาไปฟ้องครูอีก อะไรก๊านนนนนน)

แถมอีกไม่พอ
ต้องขอเล่าอีกว่า ทำไมฉันไม่ชอบพฤติกรรมการเปลี่ยนแปลงของเพื่อนๆ
เนื่องจากว่าตอนนั้นเพื่อนๆทิ้งฉันให้อยู่คนเดียว ราวกับว่าเป็นส่วนเกิน
แถมทะเลาะกันก็ให้ฉันเป็นหัวเดียวกระเทียมลีบ รองรับคำกระแนะกระแหน และคำด่าอีก
ดังนั้นเลยเป็นที่มาของการรับไม่ได้ที่จะทะเลาะกับเพื่อน และ การต้องมาอยู่ลำพังกะทันหันเช่นนี้

หวังว่าเพื่อนๆปัจจุบันของนู๋ คงเข้าใจกันแล้วนะจ๊ะ

หลายคนอาจสงสัย(หรืองง)ว่าเราก็ไม่ต้องไปสนใจสิ หาเพื่อนคนอื่นคยก็ได้
เอ่อ...บอกไปหรือยังว่าฉันน่ะ
ดันเกิดมาเป็นอริทุกคนในโลกนี้โดยเฉพาะนะ
ตอนเพิ่งขึ้นม.2 เพื่อนๆในห้องทุกคนก็ไม่่อยากคบแล้ว(ยกเว้นเพื่อนตัวเอง)
ถึงขนาดมีศัตรูสามเหล่าทัพล้อมเลยขอบอก!!! ซ้าย ขวา และหลัง

แง แง ช้านทำอะไรผิดเนี่ย(วะ) ยิ่งกว่าแดจังกึมอีก รายนั้นมีแค่แก๊งป้าแช แต่ช้านสิ นอกจากในห้องยังมีนอกห้องอีก ระยำชัดๆ

เอาละ มาของปีนี้บ้าง
คิดว่าพระเจ้าคงไม่อยากให้ฉันต้องเป็นบ้าจริงๆ ว่าทำไมเพื่อนๆยังหนีไปอีก
แค่เพื่อนสนิทในโรงเรียนก็ไม่มีแล้วเนี่ย
(มีอยู่คนเดียวนะความจริง แต่ว่าอยู่กันคนละโรงเรียน แง ไม่ได้เจอกันมาจะ 4 ปีแล้ว)

ซึ่งเดือนนี้กันมาโกรธกับเพื่อนอีก
มีหลายข้อหาแหละ ที่ไ่ม่โดนใจเค้า
ฮือๆๆ แซด แซด

มานั่งๆ นอนๆโทษสวรรค์ชั้นฟ้า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายว่าทำไมเฮงซวย ให้เรามีเพื่อนกี่คนๆ คบไม่สมหวังซะที

แต่อาทิตย์ก่อน ก็คืนดีกันเรียบร้อยแล้วค่ะ
ขอบคุณพี่ชายที่น่ารักสุดๆๆ(ดูในลิสต์อันดับสาม)
ที่ให้ข้อคิดแก่เพื่อนที่ดีที่สุดของเรา
ทำให้เรากลับมารักกันได้อีกครั้ง

แต่ยังไง สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายคงไม่ให้อภัยที่เราไปว่าเค้าเฮงซวยแ่น่
ด้วยการให้เพื่อนใหม่เรามาโกรธเราต่ออย่างนี้
เอาละ พอทำใจ ว่าแต่นะ
ไม่อยากว่าเค้าหรอก(ยกเว้นในใจกะไดอารี่)
เพราะเราไม่มีอำนาจพอ เนื่องจากว่าใครๆ เขาก็ีพรรคพวก
การไปว่าเขาก็เท่ากับว่าหาที่ตาย อาเมน
(จำไว้ เผื่อปีหน้าต้องเจอ)





++ สรุป ++
เอาละ ตอนนี้ชีวิตเราก็มีแนวโน้มว่าจะขาขึ้น
เพราะว่ามันลงมาตั้งนาน ขึ้นบ้างก็ดี เย้ เย้

ตอนนี้จะไปปรับตัวเองให้สวย น่ารัก และสง่างาม+มั่นใจจริงๆ สักที
ปิดเทอมนี้แหละ ทำลุคใหม่

เพราะเปิดเทอมนี้ อาจจะต้องพร้อมรับศึกซะที
โฮะๆๆ เราต้องกล้าเผชิญหน้ากันจริงๆซะที และทำอย่างถูกต้อง
เนื่องจากว่า อริบางจำพวก อาจจะยังอยู่ ณ ที่นี้ โรงเรียนเดิมเหมือนเรา
และอาจจะอยู่แผนเดียวกับเราอีก

ต้องเสริมความเชื่อมั่น!!!
เพราะม.4 คงจะมานั่งเสียสุขภาพจิตไม่ได้แล้ว
คะแนนทุกคะแนนมีค่า ที่จะตัดสินว่าเราจะเรียนด้านคอมได้หรือไม่

และฉันขอสัญญาว่า
จะพร้อมเผชิญหน้าอย่างมั่นใจ กล้าพูดกล้าแสดงออกมากกว่านี้


และจะรักเพื่อนๆทุกคนตลอดไปค่ะ(ทั้งเพื่อนเก่า ใหม่ และทกคนที่ไม่เกลียดเรา) ^^
((ปล.นี่มันเรื่องอะไรกันแน่วุ้ย ชอบอัพมั่วเหลือเกิ๊น))

Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2549		6 comments
Last Update : 18 กุมภาพันธ์ 2549 17:16:22 น.
Counter : 576 Pageviews.
Share Tweet