Bloggang.com : โสดในซอย : ผู้ชาย 3 ถ. ตอนที่ 5

ผู้ชาย 3 ถ. ตอนที่ 5

ผู้ชาย 3 ถ. ตอนที่ 5

วีขอเชิญเพื่อน ๆ เลือกซื้อหนังสือของ โสดในซอย
เรื่อง “เติมรักให้เต็มรุ้ง” ได้
ในงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ครั้งที่ 40
ระหว่าง 29 มีนาคม – 8 เมษายน 2555
ที่ Plenary F03
บูธ ไอดีซี พรีเมียร์ นะคะ

เรื่องนี้ค่อย ๆ กระดึ๊บ ๆ ไปเรื่อย ๆ อย่างช้า ๆ
วีก็แก้ตัวอยู่ทุกครั้ง จนตอนนี้ต้องยอมรับแล้วค่ะว่า
คงจะช้าไปอย่างนี้เรื่อย ๆ แหละ
เพราะภารกิจรัดตัวจริง ๆ
รอให้เคลียร์เสร็จได้ วีคงจะมีเวลามากขึ้น
และคงจะเขียนได้เร็วขึ้นค่ะ

ที่จริงกำลังคิดจะเขียนนิยายสั้น ๆ สัก 12-15 ตอนจบสักเรื่องหนึ่ง
เป็นแนวน่ารัก ๆ ไม่คิดมาก
เพื่อคั่นเวลาเรื่องนี้
แต่มันจะยิ่งทำให้เรื่องนี้ช้าลงไปอีก
ก็เลยยังลังเล ๆ อยู่ค่ะ

แต่จะพยายามไม่ให้ช้ามากเกินไปก็แล้วกันนะคะ
อย่าเพิ่งเบื่อกันไปเสียก่อน
มีอะไรก็ติ ชม ทิ้งไว้ให้ชื่นใจกันหน่อยนะคะ
หากมีคำผิดก็บอกกันไว้หน่อยนะคะ
บางครั้งวีก็ตาลายเหมือนกัน

^^

ตอนที่ 5

ห้องบอลรูมภายในโรงแรมฟิวซ์ ถูกดัดแปลงให้มีพื้นทางเดินที่ยกสูงและทอดยาวมาเบื้องหน้า ซึ่งมีจุดมุ่งหมายที่จะจัดเป็นเวทีสำหรับนางแบบอย่างที่เรียกกันว่า “แคทวอล์ค” ซึ่งในขณะนี้ยังว่างเปล่า มีเพียงแสงสีฉายไล้บนพื้นอยู่ไปมาเท่านั้น ด้วยยังไม่ถึงเวลาที่เหล่านางแบบจะมาเดินอวดเครื่องเพชรสวย ๆ ที่ออกแบบด้วยฝีมือของนักออกแบบเพชรจากร้านเพชรชื่อดังที่เป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวางในประเทศไทย คือ ร้านของคุณอ๋อง ที่เซียนเพชรทุกคนต้องรู้จักนั่นเอง

เก้าอี้ของผู้เข้าร่วมชมการเดินแบบเพชรในครั้งนี้ ถูกจัดวางขนาบไว้ซ้ายขวาเหมือนเวทีเดินแบบโดยปกติ ซึ่งผู้มาชมก็หาใช่ใครที่ไหนไม่ ส่วนใหญ่ก็คือลูกค้าขาประจำของร้านเพชรของคุณอ๋อง ประกอบด้วยบรรดาไฮโซ และไฮซ้อทั้งที่มีเงินมากมายพอที่จะเหลือสำหรับการจับจ่ายเครื่องประดับในราคาเรือนล้านได้อย่างไม่เสียดมเสียดาย และทั้งที่เงินไม่ค่อยมี แต่อยากจะแสดงตัวว่ามีเงิน เพื่อเรียกเครดิตในวงสังคมให้กับตัวเอง เพราะผลประโยชน์ตอบกลับมันมีค่ามากกว่าราคาเพชรที่ซื้อมากมายนัก

ปราณปุริมนั่งอยู่แถวหน้า เฉดไม่ทำให้ผิดหวังเพราะหาบัตรเชิญมาให้เขาในนาทีสุดท้ายจนได้ ชายหนุ่มไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองกำลังอยู่ผิดที่ผิดทางเลยจนนิดเดียว ทั้ง ๆ ที่ด้านข้างประกอบด้วยผู้หญิงสูงวัยเสียเป็นส่วนใหญ่ มองไปรอบ ๆ ก็เห็นผู้ชายอยู่ไม่กี่คน ส่วนใหญ่ถ้าไม่มากับคนรักขี้อ้อน ก็มักจะเป็นผู้ชายไม่แท้ ที่ต้องการหาเครื่องประดับมาสวมใส่เพื่อสนองความต้องการของตัวเอง

จะว่าไปเขาก็เคยมางานเดินแบบในลักษณะนี้แล้วหลายครั้งเหมือนกัน ทั้งที่ตามมารดามาเพื่อ “เปิดหูเปิดตา” ตามที่คุณอรวรรณบอกกล่าว หรือการมาชมนางแบบที่เขากำลัง “เล็ง” เอาไว้เดินแบบและรอที่จะพาเธอกลับบ้านหรือไปที่ไหน ๆ ตามใจปรารถนา หรือแม้แต่การพาสาวสวยสักคนที่เขาพึงพอใจมาดูแฟชั่นโชว์ หรือเดินแบบของมีค่า เพื่อที่จะจบลงด้วยการใจป้ำ จ่ายเงินจำนวนมากเพื่อซื้อหาให้กับผู้หญิงเหล่านั้น เป็นการ “ซื้อใจ” ของเธอ ๆ เหล่านั้น

พวกผู้หญิงเอาใจไม่ยากสำหรับคนเจนจัดอย่างปราณปุริม... ก็แค่ จ่าย จ่าย และจ่าย ต่อให้ใจแข็งเป็นหินอย่างไร ก็จะอ่อนละลายเป็นขี้ผึ้งถูกไฟลนอยู่ในกำมือของเขาโดยง่ายในเวลาไม่นานนัก

ที่จริงแล้ว ด้วยรูปลักษณ์ที่เขาแสนภูมิใจ ปราณปุริมก็เชื่อว่า เขาสามารถได้ตัวเธอเหล่านั้นมาเปล่า ๆ โดยไม่ต้องใช้เงินหว่านด้วยซ้ำไป แต่ชายหนุ่มไม่ชอบอย่างนั้น เขาชอบการแลกเปลี่ยน...เพราะเมื่อไรที่เขาเบื่อหน่าย เขาจะสามารถผละจากมาโดยง่าย เพราะต่างฝ่ายต่างก็ได้ในสิ่งที่ตัวเองพอใจ มันไม่ได้แลกด้วยความรู้สึกเลยจนนิดเดียว

งานเริ่มขึ้นช้ากว่ากำหนดการในบัตรเชิญเกือบชั่วโมง ซึ่งเป็นเรื่องปกติสำหรับงานลักษณะนี้ ยิ่งนาน ก็ยิ่งกระตุ้นต่อมความ “อยากได้” ของคุณหญิงคุณนายที่จ้องจะจ่ายเหล่านั้นให้กระเหี้ยนกระหือรือหนักขึ้นไปอีก และเมื่อแสงไฟวูบวาบหรี่ลง กลายเป็นไฟสว่าง ก็มีพิธีกรคุ้นหน้าขึ้นไปก่อน

“ขอต้อนรับท่านผู้มีเกียรติทุก ๆ ท่านเข้าสู่งานหรูหราอลังการ จิวเวลรี่ ออฟ อิเทอนิตี้ ครับ..”
เสียงปรบมือต้อนรับดังสนั่น พร้อม ๆ กับพิธีกรได้เชื้อเชิญผู้จัดงานขึ้นไปกล่าวเปิดงานตามพิธีการที่กำหนดไว้ เมื่อเสร็จสิ้นการกล่าวเปิด ก็มีเสียงเพลงในจังหวะคึกคักดังขึ้น ก็เป็นการบอกให้รับรู้ว่า การเดินแบบเครื่องเพชรกำลังจะเริ่มขึ้น ณ บัดนี้

การเดินแบบในชุดแรก ๆ เป็นนางแบบน้องใหม่ ที่ยังไม่มีชื่อเสียงมากนัก และเพชรพลอยที่นำมาประดับก็อยู่ในราคา “พื้น ๆ” ที่ยังไม่ได้เรียกเสียงฮือฮาจากเศรษฐีเงินถังที่มานั่งรอจ่ายของแพง ซึ่งจะต้องแพงเพียงพอให้สามารถขึ้นหน้าหนังสือพิมพ์เป็นข่าวในวันรุ่งขึ้นได้ว่า คนไหน นามสกุลอะไร เป็นผู้จ่ายค่าเครื่องประดับราคาแพงไป ชนิดที่ราคามากพอ ๆ กับบ้านของคนชั้นกลางสักหลังหนึ่ง สิ่งที่ได้กลับมาคือ การมีหน้ามีตา และบางคนมันสะท้อนถึงการประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานได้ด้วยเหมือนกัน

...ก็ถ้าเงินไม่ดี งานไม่เดิน ก็คงจะจ่ายเงินมือเติบอย่างนั้นไม่ได้...

สังคมคนมีเงิน เขาวัดกันตรงนี้นี่เอง

นางแบบร่างสูงสง่าที่ปราณปุริมติดใจ ออกมาเดินแบบเครื่องประดับชุดแรกของเธอเอาเมื่อเวลาล่วงเลยไปพอสมควรแล้ว

อณูเฉิดฉายอยู่ในชุดราตรียาวสีน้ำเงินเข้ม ที่คอ หู ข้อมือและนิ้ว มีเพทายสีฟ้าประดับอยู่ครบชุด พิธีกรผู้ช่ำชองในวงการเครื่องประดับเป็นผู้ให้ความรู้เพิ่มเติมระหว่างที่เธอกำลังเดินแบบให้ผู้ชมทุก ๆ คนมองเห็นเครื่องประดับนั้นได้อย่างชัดเจนและถ้วนทั่ว

“ในงานนี้ไม่ได้มีเฉพาะเพชรครับ พลอยสวย ๆ น้ำงาม ๆ ก็มีมาให้ชมกัน สำหรับตอนนี้พบกับเพทายสีฟ้าครับท่านผู้ชม...เครื่องประดับชุดนี้ ได้รับเกียรติเดินแบบโดยคุณอณู นางแบบสาวชื่อดังแห่งยุคนี้ สวยไหมครับ...สวยสมกันทั้งคนสวมและเครื่องประดับเลยจริง ๆ สวยงามมาก...” พิธีกรหนุ่มย้ำแล้วย้ำอีก ฟังดูก็รู้เลยว่ามีความปลาบปลื้มส่วนตัวผสมผสานอยู่ด้วย “เป็นที่ทราบดีอยู่แล้วนะครับว่า เพทายสีฟ้าเป็นเพทายที่ราคาแพง แต่ว่า...บางครั้งเพทายสามารถกลายเป็นสีฟ้าได้จากการเผาได้เหมือนกัน แต่สำหรับคอลเลคชั่นนี้ คุณอ๋อง เจ้าของร้านเพชรกล้าเอาชื่อเสียงของร้านการันตีว่า เพทายชุดนี้เป็นสีฟ้าตามธรรมชาติ ใครได้เป็นเจ้าของต้องภูมิใจแน่ครับ เพราะไม่ใช่แค่ความสวยของเพทายเท่านั้น แต่การออกแบบที่ใส่ใจให้ออกมาลงตัวขนาดนี้ ไม่ได้จะหาได้ง่าย ๆ”

ปราณปุริมเอียงหัวไปกระซิบกับเฉดเบา ๆ สองสามประโยค หนุ่มผู้เป็นผู้ติดตามพยักหน้าช้า ๆ แล้วเฉดก็ลุกขึ้นไปจากที่นั่ง เดินลับหายไป ขณะที่ปราณปุริมหันไปสนใจการเดินแบบเครื่องประดับบนเวทีอีกครั้งหนึ่ง

อณูยังออกมาเดินแบบอีกสองสามครั้ง ด้วยเครื่องประดับที่แตกต่างกันออกไป โดยมีการเปลี่ยนเครื่องแต่งกายให้เข้ากับสีสันของเครื่องประดับทุกคราวไป

และหลังจากการเดินแบบดำเนินไปได้นานพอสมควรแล้ว ไฟในห้องบอลลูมปิดมืดสนิท ก่อนที่พิธีกรจะพูดนำขึ้นว่า

“ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกรานะครับ ถึงตอนนี้งานของเราเดินทางมาถึงการแสดงแบบชุดสุดท้ายแล้ว ซึ่งถ้าเป็นการเดินแบบเสื้อเรียกกันว่า ฟินาเล่...”

ไฟในห้องแห่งนั้นค่อย ๆ เพิ่มความสว่างมากขึ้นเรื่อย ๆ แล้วก็หยุดความสว่างไว้แค่แสงนวล ๆ แต่เมื่อมีร่างสูงเดินออกมาจากหลืบหลังเวที ก็มีเสียงฮือฮาดังขึ้น เมื่อมีไฟสปอร์ตไลท์ฉายไปที่นางแบบผู้ที่ก้าวออกมา ที่ลำคอประดับด้วยสร้อยเพชรที่ส่องประกายแวววาวราวกับเป็นแสงไฟอีกจุดหนึ่ง

“ชุดสุดท้ายนี้ คุณอณูให้เกียรติเดินแบบสำหรับเครื่องเพชรที่ราคาแพงที่สุดในงานนี้ครับ เพชรสวย ๆ จากเหมืองเพชรในแอฟริกาใต้ เป็นเพชรหายากครับ สีชมพูสดเลยทีเดียว ยิ่งในระดับกะรัตเศษ ๆ อย่างนี้ยิ่งหายากครับ เพชรสีชมพูจะหาเม็ดโต ๆ ได้ค่อนข้างยาก นำเจียระไนเป็นเพชรรูปไข่ทรงแปลกตา เพื่อให้ได้เหลี่ยมมุมที่สมบูรณ์แบบไร้ที่ติมากที่สุด ตกแต่งจัดวางเป็นดอกไม้สวยงามมากทีเดียว”

อณูวาดมือมาแปะไว้บริเวณลำคอเหมือนจะชี้ชวนให้ชมสร้อยระย้าที่ลำคอของเธอ มือ นิ้วมือ และต่างหูที่ว่างเปล่า แสดงถึงการไม่ต้องการจะแย่งความโดดเด่นจากลำคอของเธอเลยแม้แต่น้อย

ผู้จัดการประคองช่อดอกไม้ออกมาจากหลังเวที และเดินตรงมามอบให้กับนางแบบ พร้อมกับกอดกันกลม เหมือนงานอื่น ๆ ทั่วไป ก่อนที่จะโค้งรับเสียงปรบมือยาวนาน และจากนั้นคุณหญิงคุณนายที่นั่งอยู่สองข้างแคทวอล์คจะพร้อมใจกันลุกพรึ่บพรั่บขึ้นอย่างกระฉับกระเฉง เพื่อเตรียมตัวสำหรับการไป “จับจ่าย” ทั้งที่เป็นความนิยมชื่นชอบตามใจปรารถนาจริง ๆ บ้างก็เพื่อแสดงความมั่งมีให้ประจักษ์เท่านั้นเอง

บนเวที คุณอ๋อง เจ้าของงานสาวประเภทสองที่กอดตระกองอณูเดินกลับเข้าไปหลังเวทีอย่างไม่ยอมปล่อย พอพ้นเวที คุณอ๋องก็กระซิบดีอกดีใจ ดวงตาเป็นประกายพราว
“รู้ไหม น้องอณู เครื่องเพชร เครื่องพลอยที่น้องอณูใส่ออกไปเดินโชว์ทุกชุด มีคนจองหมดแล้วนะคะ..”

คิ้วเรียวบางขมวดขึ้นนิด ๆ อย่างนึกไม่ถึง แม้จะยอมรับว่าการดีไซน์ของคุณอ๋องทำออกมาได้เหนือชั้น แต่ราคาแต่ละชิ้นก็ไม่ใช่ถูก ๆ ยังไม่มีใครได้พินิจเครื่องเพชรเหล่านี้ใกล้ ๆ เลยสักรายเดียว ได้แต่มองไกล ๆ จากที่นั่งเท่านั้นเอง

“ที่สำคัญทุกชิ้น...จากคนซื้อคนเดียวกันค่า..” คุณอ๋องบอกด้วยประกายตาวาววามล้อเลียนอย่างเห็นได้ชัด “ชักไม่ค่อยแน่ใจแล้วว่า เครื่องเพชรของพี่สวย หรือว่า...นางแบบของพี่น่าสนใจกันแน่”

เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดของเธอเองเรียบร้อยแล้ว อณูก็เดินออกมาจากบริเวณโรงแรม เพื่อจะไปที่รถยนต์ของเธอ
หญิงสาวหย่อนแหวนเพชรเม็ดจิ๋วหลิวที่คุณอ๋องมอบให้เป็น “สินน้ำใจ” ลงกระเป๋าใบโตอย่างไม่สนใจมากนัก มันเป็น “แหวนใส่เล่น” อย่างที่คุณอ๋องบอกไว้ แต่ไม่ก็ไม่ได้คู่ควรกับนิ้วของเธอเลยสักนิด

“เอาไปสวมเล่น ๆ นะคะ คุณน้อง นิ้วเรียว ๆ อย่างน้องอณู ต้องมีอะไรวูบ ๆ วาบ ๆ บ้าง ไม่อย่างนั้นมันเปล่าเปลือยเกินไป...”

เป็นความใจป้ำของคุณอ๋อง เพราะเงินค่าเดินแบบก็จ่ายเต็มเม็ดเต็มหน่วย และถึงแม้แหวนเพชรจะเม็ดเล็ก แต่มูลค่าของมันก็ต้องอยู่ในระดับห้าหลักอยู่แล้ว

หญิงสาวยิ้มแค่น ๆ เพชรเม็ดเล็กเป็นเศษเพชรอย่างนั้น เธอไม่สวมให้เสียนิ้วหรอก อย่างเธอควรจะมีเพชรระดับหนึ่งกะรัตขึ้นไปมาประดับมากกว่า

ปกติหญิงสาวมีแหวนประดับนิ้วอยู่เหมือนกัน เป็นแหวนเก่าแก่ของแม่ ขนาดกะรัตกว่า ๆ ที่ตกทอดมาตั้งแต่รุ่นยาย แม้มันจะเก่าแก่ แต่เพชรยังคงแวววาวอวดแสงแพรวพราว เรือนแหวนเป็นแบบโบราณที่แน่นหนาและอวดฝีมือของช่างทองรุ่นเก่า อณูรู้ว่ามันสวยและหายากในปัจจุบันนี้ เพียงแต่วันนี้หญิงสาวถอดมันออกไว้ที่บ้าน เพราะไม่อยากจะใส่ติดนิ้วมาปะปนกับแหวนในงาน และไม่ต้องการจะถอดทิ้งขว้างเอาไว้ในห้องแต่งตัว ให้ต้องกังวลกลัวจะหาย

กำลังเดินคิดอะไรเพลิน ๆ จนไม่ทันได้สังเกตว่า มีผู้ชายสองคนยืนดักรออยู่ พร้อมกับช่อดอกไม้ที่ใหญ่มาก ใหญ่จนบังหน้าคนถือไว้จนมิดเม้น

“สวัสดีครับ..”
เสียงทักนั้น ไม่คุ้นหู แต่อณูก็หันไปทันที

ใบหน้าผ่องใสสะอาดตา กับมาดที่ชวนมองของชายหนุ่ม ทำให้หญิงสาวเผลอยิ้มออกมานิด ๆ เวลาอยู่กับคนที่คู่ควรแล้ว อณูไม่ใช่ผู้หญิงที่หยิ่งผยองอะไรนัก เผลอ ๆ ยังแสดงความท้าทายออกมาเสียอีกด้วยซ้ำไป

ผู้ชายคนนี้...ลูกชายคุณอรวรรณ มีตรา “บิวตี้แอนด์คลีน” แปะหน้าผากเอาไว้ เพราะการประชาสัมพันธ์ที่ดีเกินไป ทำให้ปราณปุริมกลายเป็นป้ายโฆษณาเคลื่อนที่ของ “บิวตี้แอนด์คลีน” ไปโดยปริยาย

ยิ้มของอณูกว้างขึ้นอีก เมื่อจำได้ว่า ปราณปุริมเคยพบเธอแล้วที่สระว่ายน้ำที่สปอร์ตคลับ เธอไม่คิดว่า เขามาพบเธอที่นี่โดยบังเอิญ มัน...ต้องมีอะไรมากกว่านั้น

“มาชมเครื่องเพชรหรือคะ..”
เมื่อเขามีมิตรจิต ก็ไม่แปลกที่เธอจะตอบไปอย่างมีมิตรใจ

“ไม่ใช่แค่ชมครับ แต่ซื้อด้วย...”
เขาโค้งศีรษะด้วยท่าทางเก๋ทีเดียว ก่อนจะหันไปคว้าช่อดอกไม้ใหญ่ยักษ์นั้นจากมือของผู้ติดตาม และยื่นให้เธออย่างมีพิธีรีตอง เมื่อมาอย่างนั้น อณูก็รับดอกไม้นั้นไว้ด้วยกริยาเช่นเดียวกัน

หน้าตาที่ได้รับการตกแต่งไว้อย่างประณีต ถึงแม้จะคมเข้มกว่าปกติ เพราะไม่ได้อยู่ท่ามกลางแสงไฟที่สาดส่องอย่างแรงเหมือนบนเวที แต่ก็ไม่ได้ทำให้เธอดูสวยน้อยลมเลย ผิวเนื้อที่เนียนละเอียดอย่างเป็นธรรมชาติทำให้อณูได้เปรียบผู้หญิงคนอื่น ๆ ไปไกล

“วันนี้คุณอณูเดินแบบได้สง่ามาก”
เขาเอ่ยชมเธอ ในขณะที่สายตามองเธอแน่วนิ่ง ไม่ละสายตา
คำชมจะจริงจะเท็จในความรู้สึกของเขา ไม่มีใครรับรองได้ แต่อณูก็ยิ้มรับไว้ก่อน ถึงอย่างไร ความมั่นใจในเรื่องการเดินแบบสำหรับอณูนั้น มันมีเกินร้อยอยู่แล้ว โดยไม่ต้องให้ใครมาช่วยยืนยัน

“ขอบคุณค่ะ ดีใจที่ได้ยินว่า มีคนสนใจนางแบบด้วย เพราะปกติมาเดินแบบเครื่องประดับทีไร นางแบบมักจะโดนเครื่องเพชรบดบังจนไม่มีคนมองเห็นทุกที”

“มีสิครับ ถ้านางแบบสวยกว่าเพชร”

อณูยิ้มกว้างอีกครั้ง ก่อนจะเอ่ยขอตัว
“อณูคงจะขอตัวเอาดอกไม้ช่อสวย ๆ นี้ไปเก็บในรถก่อนละค่ะ ช่อมันโตมาก ถือนานไปก็ชักจะหนัก”
หญิงสาวไม่ยอมยืนนิ่ง ๆ ให้เขาจีบง่าย ๆ แน่ ๆ ถ้าสนใจเธอจริง ๆ ก็ต้องออกแรงกันสักหน่อย

คราวนี้ปราณปุริมเป็นฝ่ายยิ้มออกมาบ้าง เขารู้ว่ากำลังเจอลูกเล่นของอณูเข้าให้แล้ว คนช่ำชองผู้หญิงอย่างเขา แค่ดูดวงตาพราวพรายของเธอก็พอจะรู้ว่า อณูเองก็สนใจเขาอยู่เหมือนกัน แต่หากจะแสดงออกมากนัก ก็คงจะกลัว “ราคาตก” มากกว่าอย่างอื่น

“ผมว่า เอาดอกไม้ไปเก็บในรถแล้ว เราไปหาอะไรทานกันก่อนจะกลับดีไหมครับ”

ร่างสูง ๆ ของอณูเอี้ยวกลับมามองพร้อมกับยิ้มหวานฉ่ำ
“เอาไว้โอกาสหน้าเถอะค่ะ วันนี้อณูเหนื่อยเต็มที”

ปราณปุริมได้แต่ยืนมอง รถยนต์สีดำที่ดูแลอย่างดีจนเป็นเงาวับของเธอ ค่อย ๆ เคลื่อนไปจนลับตา แล้วพึมพำกับตัวเอง พอให้เฉดได้ยินว่า

“ฤทธิ์เยอะเหมือนกันนะ...แต่ดีเหมือนกัน แบบง่ายกว่านี้ มันน่าเบื่อ”
เฉดมองตามรถคันนั้นไปเหมือนกัน เพียงแต่ความคิดของเขาแตกต่างจากเจ้านายของเขาไปคนละทาง

...เกมสนุก ๆ ของเจ้านายของเขา เริ่มต้นขึ้นแล้ว...

พุมเรียงตักข้าวใส่จานเพิ่มให้กับสว่างเป็นรอบที่สาม ท่าทางเขามีความสุขกับการกินมาก วัยกลางคนของเขาทำให้รูปร่างเปลี่ยนแปลงไปจากสมัยหนุ่ม ๆ มากพอสมควรอยู่ โดยเฉพาะเวลาถอดเสื้ออย่างในเวลานี้ มันมองเห็นพุงที่หลามออกมาได้อย่างชัดเจน จนพุมเรียงอดจะปรามไม่ได้

“กินข้าวเข้าไปมาก ๆ ต้องไปออกกำลังกายมั่งนะพี่สว่าง ไม่อย่างนั้นจะอ้วนเผละ เดี๋ยวกลายเป็นนักดนตรีร้อยโล จะขึ้นไปยืนเล่นกีต้าร์บนเวทีไม่ได้เชียว ทำเวทีเขาพังเอา”

กาลเวลาทำร้ายสว่างไปมากทีเดียว เขาเคยเป็นนักดนตรีหุ่นเพรียวลม ที่ผมยาวสลวยมีเสน่ห์ จนพุมเรียงหลงใหลคลั่งไคล้ ถ้าสามีคนที่สองไม่ชิงตายไปเสียก่อน พุมเรียงก็อาจจะทิ้งเขาไปเพื่ออยู่กับสว่างก็เป็นได้ แต่ตอนนี้สว่างเจ้าเสน่ห์คนนั้นกลายเป็นผู้ชายอ้วน ๆ ที่ผมเริ่มจะบางลง ๆ หัวเริ่มจะเถิก ใสเป็นเงา แล้วก็ยังตกงาน มองหาความน่าหลงใหลไม่เจอเลยสักจุดเดียว

คนที่กำลังกินข้าวอร่อย ๆ ถึงกับชะงัก แล้วก็กระแทกช้อนลงกับชามเสียงดัง หน้าตาบึ้งตึงจัด ขณะที่ตวาดใส่

“เธอจะมาทักอะไรฉันในเวลานี้นะ พุมเรียง กำลังกินอร่อย ๆ มาขัดคอซะหมดรสชาติเลยทีเดียว”

“ฉันก็หวังดีนะพี่สว่าง พี่ดูพุงตัวเองซิ ตอนนี้มันกลมยังกับคนท้องแปดเก้าเดือนแล้วนั่น”
พุมเรียงชี้ใส่พุงของสามี อาณาที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ ชะโงกมาดูแล้วก็หัวเราะ

“จริงด้วยค่ะพ่อ เหมือนคนท้องลูกแฝดไม่มีผิดเลย นี่ถ้าเป็นพุงของแม่ หนูคงจะดีใจที่จะมีน้องเร็ว ๆ นี้”

“พอเถอะ มีแค่อณูกับแกแค่สองคน แม่ก็ปวดหัวจะตายอยู่แล้ว”
พุมเรียงบ่น แล้วก็ตักข้าวเข้าปาก

“จริงสิ พูดถึงลูกสองคนแล้ว ฉันก็เพิ่งสังเกตว่า ลูกสาวคนโปรดของเธอไม่อยู่นี่ พุมเรียง ไปไหนเสียล่ะ หรือว่า เดี๋ยวนี้พอโด่งดังขึ้นมา ก็ร่วมโต๊ะอาหารกับฉันไม่ได้แล้ว”
สว่างหันไปมองรอบตัวเพื่อมองหาคนที่เขาหมายถึง แล้วก็อดจะแขวะใส่ไม่ได้ตามที่มักจะปฏิบัติอยู่เสมอ จนกลายเป็นความเคยชินไปแล้ว

“พี่สว่างก็รู้นี่ อณูเขาไม่เคยมากินข้าวกับเรานานแล้ว”
ถึงอย่างไร พุมเรียงก็ยังพยายามรักษาน้ำใจสามีที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาหลายปี แม้ว่าแรงพิศวาสมันจะจืดจางลงไปมากมายแล้วก็ตาม
พุมเรียงไม่อยากจะบอกตรง ๆ ว่า ก็เพราะสว่างนั่นแหละ อณูจึงไม่มาร่วมโต๊ะอาหารด้วย หญิงสาวทั้งเกลียดและรังเกียจสว่างอย่างออกเปิดเผย เกลียดขนาดที่ไม่นึกอยากจะมองหน้าด้วยซ้ำไป เลี่ยงได้เมื่อไร อณูไม่เคยลังเลที่จะหลีกเลี่ยง

“พี่อณูมากินไปแล้วพ่อ เพิ่งขึ้นไปข้างบนตะกี้นี้ พี่เขาเป็นนางแบบนะพ่อ จะให้กินตอนมืด ๆ ค่ำ ๆ อย่างเราคงจะไม่ได้หรอก เขากลัวอ้วน”
อาณาพยายามไกล่เกลี่ย ทั้งที่ก็รู้ดีไม่ต่างจากมารดามากนัก

...อณูเกลียดพ่อของอาณาจับใจ...

สว่างหมดความสนใจในเรื่องของลูกเลี้ยง เมื่อได้บ่นตามความเคยชินเรียบร้อยแล้ว เขาจึงเปลี่ยนเรื่องง่าย ๆ
“วันนี้ฉันเจอคุณก้าน...”

“คุณก้าน” หรือก้านตรง ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นเจ้าของคลับชื่อดังหลาย ๆ แห่งที่สว่างเคยเป็นนักดนตรีให้ในคลับของเขามาก่อน ก้านตรงเป็นที่รู้จักในเรื่องของความร่ำรวยและใจกว้าง จึงเป็นที่เคารพรักของคนในแวดวงกลางคืน โดยเฉพาะสว่าง ที่นาน ๆ ครั้งยังไปหาก้านตรงเพื่อถามหางานเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่พอจะประทังศักดิ์ศรีของเขาในสายตาของเมียและลูกเลี้ยงได้บ้าง

“เหรอ... เขามีงานให้ทำหรือเปล่า”
พุมเรียงนั้นสนใจอยู่เรื่องเดียวเท่านั้น วันไหนสามีออกไปจากบ้าน เขามีงานอะไรรออยู่หรือเปล่า หรือมีใครหยิบยื่นงานให้ทำบ้างไหม อาชีพเสริมสวยก๊อก ๆ แก๊ก ๆ ที่แทบไม่พอยาไส้ของพุมเรียง ทำให้เธอเริ่มระอาที่จะต้องแบกรับภาระสามีและลูกไว้เพียงผู้เดียว

อณูนั้นพอจะมีเงินอยู่บ้าง แต่หญิงสาวก็ไม่ใช่คนเผื่อแผ่ เธอมีความฝันเป็นของตัวเอง และในความฝันนั้น ไม่มีคนในครอบครัวอยู่ในนั้นด้วย

“เขาให้ฉันมองหาผู้หญิงสวย ๆ ไปประกวดที่คลับเขา... มันเป็นคลับเปิดใหม่ อย่างหรูเลยนะ พุมเรียง ตกแต่งหมดไปเป็นร้อยล้านเห็นจะได้ ประกวดก็แบบเลดี้ออฟเดอะไนท์ อะไรทำนองนั้นน่ะ เงินรางวัลมากโขอยู่นะ คงหวังจะดึงแขกหนุ่ม ๆ ให้เข้าร้านนั่นแหละ หัวคิดคุณก้านเขาเฉียบขาดเสมอไม่เคยเปลี่ยนแปลง”
คนพูด พูดไปกินไปอย่างเอร็ดอร่อย ลืมไปสนิทที่เมียและลูกทักไปเมื่อสักครู่ถึงพุงกลม ๆ ของตัวเอง

“เหรอ แล้วพ่อจะไปหาที่ไหนล่ะ คนแถวบ้านเราก็ไม่เห็นจะมีใครสวยซักคน”
อาณายื่นหน้าเข้ามาเสนอความเห็น ตามประสาเด็กช่างพูด

“ต้องหาจนได้แหละวะ แถวนี้หาไม่ได้ ก็ไปหาพวกหมอนวด พวกนั้นเดี๋ยวนี้สวยกว่านางแบบซะอีก”
ตอนท้าย ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจงใจจะกระทบลูกเลี้ยงหรือเปล่า แต่คนเป็นแม่ก็โยนช้อนโครมลงกลางวงข้าวอย่างเคืองจัด

“ทำไมต้องเอาหมอนวดมาเปรียบเทียบกับลูกสาวฉัน”

ทั้งสว่างและอาณาสะดุ้งโหยงพร้อมกัน ที่จริงสว่างก็ไม่ได้ตั้งใจ แต่อาจจะเป็นจิตใต้สำนึกของเขาก็ได้ จึงหลุดปากออกมาอย่างนั้น และเพราะเกรงใจพุมเรียงมาโดยตลอด ทำให้เขาได้แต่ทำหน้าสลด ไม่กล้าทำมากกว่านั้น

“ฉันไม่ได้หมายถึงอณูมันหรอกน่า พูดถึงนางแบบพื้น ๆ ทั่วไปสักหน่อย”

สีหน้าของพุมเรียงดีขึ้นเล็กน้อย
“ดีแล้วที่คิดอย่างนั้น ลูกสาวของฉันมันเป็นนางแบบมีชื่อ เป็นไปไม่ได้หรอกที่จะสวยน้อยกว่าหมอนวดของพี่สว่างน่ะ เลิกเอามาเปรียบเทียบกันให้ฉันอารมณ์เสียอีกอย่างเด็ดขาดเชียวนะ”

“จ้ะ จ้ะ...”
สว่างคว้าน่องไก่ขึ้นมาแทะ อย่างน้อยจะได้ช่วยอุดปากของเขาให้ไม่เผลอแขวะอณูทั้งที่โดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม แต่ในความคิดของเขา ได้แต่พร่ำด่าพุมเรียงตามประสาคนที่เก่งแต่ตอนที่อยู่ลับหลังเท่านั้น

...เออ เทิดทูนมันเข้าไป นังอณูน่ะ มันจะมานั่งอยู่บนหัวของแกอยู่วันสองวันนี่แล้ว...

สว่างเคยนึกว่า งานหาผู้หญิงเพียงไม่กี่คนไปเดินประกวดกันเป็นเรื่องง่าย ๆ แต่พอถึงเวลาที่ก้านตรงขอคำตอบ เขากลับมีผู้หญิงไปให้ก้านตรงยลโฉมเพียงสองคนเท่านั้น มิหนำซ้ำยังทำให้เจ้าของคลับหนุ่มใหญ่ เมินไปทางอื่นด้วยความรู้สึกผิดหวังอย่างรุนแรง

ก้านตรงดึงร่างอ้วนเผละของสว่างเข้าไปคุยในห้องตามลำพัง พร้อมกับบ่น
“นั่นมันรุ่นป้าแล้วหรือเปล่า สว่าง เหลือเดนสงครามแล้วนี่หว่า จะเอามาประกวดให้หนุ่ม ๆ มันหื่นกันนะโว้ย ไม่ได้เอามาให้เขากราบไหว้แบบวัตถุโบราณ”

ที่จริงสองสาวที่เขาพามาด้วย ก็ไม่ได้แก่ชราอย่างที่ก้านตรงค่อนว่า เพียงแต่การแต่งกายด้วยเสื้อผ้าราคาถูก และแต่งหน้าจัดอย่างหมอนวดหางแถว ทำให้สภาพนั้นดูไม่ดีเอาเสียเลย แต่มันก็จำเป็น เพราะก้านตรงขอให้เขามาผู้หญิงมาให้ดูตัวก่อนล่วงหน้าอย่างกระชั้นชิดเกินไป

“ตกลงคงจะหาได้ดีที่สุดแค่นี้สินะ..”
ก้านตรงทำท่าปลงตก มองผ่านกระจกใสในห้องออกไปเห็นผู้หญิงสองคนที่สว่างพามา แล้วก็ได้แต่นึกว่าเป็น “สินค้าหมดอายุ” อย่าว่าแต่เอาไปร่วมประกวดเลย แค่มอง...เขาก็ยังไม่อยากจะหันไปให้เสียสายตา

นึกตำหนิตัวเองอยู่เหมือนกันที่ดันเผลอไปเชื่อถือสว่างง่าย ๆ ทั้ง ๆ ที่พักหลัง ๆ มานี้ สว่างไม่เหลือเครดิตอะไรให้เชื่อมั่นได้อีกแล้ว ทำอะไรก็ไม่เคยสำเร็จสักอย่างเดียว ให้มาเล่นดนตรีที่ร้าน ก็มาบ้างไม่มาบ้าง ขาดความรับผิดชอบอย่างแรง จนสุดท้ายเขาต้องถอดสว่างออกจากวงดนตรีในที่สุด ให้มาช่วยโบกรถ รับรถ ก็ไม่ได้สนใจเท่าที่ควร เคยขับรถลูกค้าไปเฉี่ยวชน เขาต้องควักกระเป๋าจ่ายให้ลูกค้าไปตั้งมากกว่าจะเคลียร์กันลงตัว

ไม่รู้เหมือนกันว่า คนฉลาด ๆ อย่างเขา ทำไมเวลาอยู่ใกล้สว่างทีไร เป็นต้องเผลอเชื่อใจผู้ชายคนนี้ทุกทีไป ราวกับคนโง่

“ก็..ให้เวลาผมอีกสักหน่อย”
สว่างพึมพำเบา ๆ ทั้งที่ก็ยังมืดแปดด้านอยู่

จู่ ๆ ก้านตรงก็คิดอะไรขึ้นมาได้ บางทีเป็นเพราะเหตุนี้ก็ได้ ที่ทำให้เขาตัดสว่างไม่ขาด เพราะสว่างก็มีดี ๆ ซ่อนเอาไว้เหมือนกัน และก้านตรงก็รู้มานานแล้ว
“ถ้าอย่างนั้น แกช่วยฉันหน่อยสิ สว่าง”

“ครับ คุณก้านจะให้ผมช่วยอะไร ผมยินดีเสมอ”
ท่าทางสว่างกระตือรือล้น ยินดี

“ช่วยเชิญลูกเลี้ยงของแก มาเป็นเกียรติเปิดงานประกวดของฉันหน่อยได้ไหม จะแพงหน่อยฉันก็สู้ราคา ให้เขาเรียกมาก็แล้วกัน แล้วสำหรับแก ฉันก็จะตกรางวัลให้ด้วย”

คำตอบของก้านตรง ทำให้สว่างรู้สึกว่า สั่งให้เขาไปหาผู้หญิงสวย ๆ มาเพิ่มอีกสักสิบคน ยังจะง่ายเสียกว่า การไปทาบทามลูกเลี้ยงที่แสนเย่อหยิ่งของเขา ให้มาคลุกคลีกับแวดวงคนกลางคืน ที่เธอแสนจะดูแคลน และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เป็นงานที่สว่างเป็นคนหามาให้

สว่างกลืนคำว่า “เขาเป็นนางแบบมีชื่อนะครับ” ลงไปในคอ แล้วสบตาก้านตรงอย่างขลาด ๆ ก่อนจะตอบด้วยเสียงในลำคอพอให้พ้นตัว

“ถ้าคุณก้านอยากจะให้ทำแบบนั้น ผมจะลองดู”

ก้านตรงตบไหล่เขาสองสามที พร้อมกับหัวเราะลั่นอย่างพออกพอใจ

“ต้องให้ได้อย่างนี้สิวะ สว่าง”

ขอขอบคุณภาพสวย ๆ จาก
//beautifulwallpapers.blogspot.com/2009/03/beautiful-flowers-wallpapers-pictures.html

Create Date : 28 มีนาคม 2555

Last Update : 14 พฤษภาคม 2555 17:14:26 น.

106 comments

Counter : 1519 Pageviews.

*~..แวะมาทักทายจ๊ะ..ขอให้มีความสุข สดใส..หัวใจเบิกบาน..~*

..HappY BrightDaY..

โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~*

วันที่: 28 มีนาคม 2555 เวลา:0:11:53 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ลงสะพาน...เลี้ยวขวา Food Blog ดู Blog
โสดในซอย Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

นอนหลับฝันดีค่ะคุณวี

โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้

วันที่: 28 มีนาคม 2555 เวลา:0:54:41 น.

ตามไล่อ่านตั้งแต่ตอนเริ่มแรกจนกระทั่งถึงตอนนี้ จะรอตอนต่อไปเรื่อยๆนะค่ะ

โดย: bear hunt

วันที่: 28 มีนาคม 2555 เวลา:2:39:54 น.

สวัสดีค่ะคุณวี คุ้มกับที่รอคอยซะนานเลยค่ะ สนุกดีชอบค่ะ รอชมตอนใหม่อย่าช้าเกินนะคะ^0^
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
โสดในซอย Literature Blog ดู Blog

โดย: หญิงแก่น

วันที่: 28 มีนาคม 2555 เวลา:10:16:37 น.

เรื่องนี้เดายากครับคุณวี ว่าต่อไปจะเป็นอย่างไร เพราะดูๆแล้วพระเอก นางเอกดูจะแปลกๆอยู่ตรง อุปนิสัยน่ะครับ พระเอกรวย เห็นคนซื้อใด้ แถมสมใจแล้วยังดีดทิ้งอีก
นางเอกไม่มีอะไรนอกจากสวยแต่หยิ่งซะ

แถมชอบสังคมหรูหราอีก มันขัดๆความรู่สึกพิกลครับ

โดย: Tangible

วันที่: 28 มีนาคม 2555 เวลา:10:37:16 น.

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

มาลงชื่ออ่านครับ กำลังรอหนังสือของคุณวีที่ส่งมาให้ผมอยู่เลยครับ ตอนนี้ยังไม่ถึงมือผมเลยอ่ะ

อิอิ

โดย: อาคุงกล่อง

วันที่: 28 มีนาคม 2555 เวลา:14:24:21 น.

โหวตค่ะ

สนุกมากเลยค่ะ
แค่เริ่มไม่กี่ตอนก็ต้องติดตามลุ้นกันแล้ว

โดย: Batgirl 2001

วันที่: 28 มีนาคม 2555 เวลา:14:59:33 น.

ไ่ม่ลืมที่จะโหวต

โดย: saengchot (saengchot

) วันที่: 28 มีนาคม 2555 เวลา:18:39:59 น.

อณู แปลว่าเล็ก ๆ ๆ ปรานปุริมเห็นหล่อนเล็กตามชื่องั้นกระมัง ขอบคุณนะคะที่บอกแม่หนูยิม งานรัดตัวเหมือนคนเขียนเลย อิอิ เรื่องนี้เหมือนจะถอดเปลือกคนไฮโซยังไงยังงั้นเลยคุณวี

โดย: gymstek

วันที่: 28 มีนาคม 2555 เวลา:20:04:31 น.

แวะมาเกบลิ้งค์ไปแชร์ที่กลุ่มค่ะ
คิดถึงคุณวีน๊าาาา

โดย: ณ ปลายฉัตร

วันที่: 28 มีนาคม 2555 เวลา:23:30:43 น.

มาลงชื่อไว้ก่อนนะคะ
อ่านไปได้นิดหน่อย เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอ่านต่อค่า

โดย: AdrenalineRush

วันที่: 28 มีนาคม 2555 เวลา:23:52:51 น.

แวะมาอ่านนิยาย...

และ...

เอาดอกไม้มาฝากค่ะ...

123Friendster.com - More Flowers Comments

โดย: foreverlovemom

วันที่: 29 มีนาคม 2555 เวลา:2:23:51 น.

สวัสดีตอนสายค่ะ
ขอบคุณนะคะที่ไปทักทายกัน

อิอิ อุ๊อ่านหนังสือไม่ค่อยเก่ง ไม่ว่ากันนะคะ
ไว้มีเวลามากๆ จะเข้ามาตามอ่านค่ะ

วันนี้ทำงานมีความสุข
สมองปลอดโปร่งจะได้เขียนหนังสือได้ 12-15 ตอนรวดเดียวจบค่ะ

โดย: maitip@kettip

วันที่: 29 มีนาคม 2555 เวลา:10:57:37 น.

มาอ่านแบบเต็มๆเลยค่ะ

กำลังสนุก :)

โดย: AdrenalineRush

วันที่: 29 มีนาคม 2555 เวลา:11:20:52 น.

More Thinking Of You Comments
------------------------
วันศุกร์แล้ว อีกอึดใจหนึ่งพรุ่งนี้ก็เบาแล้ว แวะมาทักทายดั่งเช่นเคย สบายดีนะคะคุณวี

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 30 มีนาคม 2555 เวลา:11:43:45 น.

ตามมาอ่านและเป็นกำลังใจให้คุณวีเขียนต่อไปเรื่อยๆค่ะ เรื่องนี้ก็สนุกไปอีกแบบนึง อยากจะบอกว่าคุณวีเขียนอะไรก็สนุกน่าอ่านทั้งนั้นแหละค่ะ

โดย: ดอยสะเก็ด

วันที่: 1 เมษายน 2555 เวลา:8:53:06 น.

วันนี้ยอยศแวะมาเยี่ยมสว่างครับ

โดย: ยอยศ IP: 203.144.144.164 วันที่: 1 เมษายน 2555 เวลา:21:05:25 น.

ก้านตรงเป็นพระเอกหรือเปล่าครับ เรื่องนี้ผู้ชายเยอะดี

โดย: ในนามของความเหงา

วันที่: 1 เมษายน 2555 เวลา:21:12:40 น.

สวัสดีค่ะคุณวี..
ตกลงได้ผลสรุปเรื่องการทำบุญ
เป็นวันอาทิตย์ที่ 22 เมษายนนี้ค่ะ
จะนัดกันไปบริจาคเลือดที่สภากาชาดไทย
ถนนอังรีดูนังต์เริ่มกันตั้งแต่ 9 โมงเช้าเป็นต้นไป
อ้อมแอ้มจะไปรอรับเพื่อนๆที่ตึกบริจาคเลือด
เพื่อนๆจะสะดวกช่วงไหนก็มาได้ค่ะ..
แต่อย่าเกิน 11 โมงเช้า
เพราะถ้าเกินกว่านั้นแล้ว
จะทำให้ไปทานข้าวกลางวันกันช้าค่ะ
ให้เวลาบริจาคเลือดประมาณ 45-60นาทีค่ะ
ส่วนเพื่อนๆที่ยังไม่พร้อมในการบริจาค
อ้อมแอ้มเสนอให้เดินเล่นที่สวนงู ใกล้ๆกับที่บริจาคเลือด
มีเปิดให้เข้าชมการรีดพิษงูช่วงเช้า10โมงค่ะ
เราจะเริ่มเคลื่อนขบวนไปทานข้าวที่ริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา
ตรงกันข้ามกับวัดอรุณค่ะ วิวสวยมากๆ
มีชาวต่างชาติไปนั่งทานข้าวชมวิวกันเสมอ
คุณอุ้มสีจะติดต่อเรื่องห้องอาหารค่ะ
เพื่อนๆท่านไหนจะร่วมทำบุญและสังสรรค์ในวันนี้
ติดต่อมาได้เลยนะค่ะ จะได้จับจองที่นั่งได้พอเหมาะค่ะ
อาจจะมีดนตรีFolk Songจากเพื่อนๆในbloggang
มาร่วมแจมด้วยนะค่ะ
เรียนเชิญคุณวีมาร่วมทำบุญด้วยกันค่ะ..!
ถ้ามาไม่ได้ ก็อนุโมทนาบุญไปด้วยได้บุญเหมือนกันนะค่ะ

โดย: คนผ่านทางมาเจอ

วันที่: 2 เมษายน 2555 เวลา:12:51:59 น.

มีของกำนัลเล็กๆน้อยๆมาฝากค่ะ

123Friendster.com - More Flowers Comments

โดย: foreverlovemom

วันที่: 3 เมษายน 2555 เวลา:0:45:30 น.

สวัสดีครับ

แวะมาเยี่ยมจ้ะ แหมถ้ามีเพลงบรรเลงคลอเบา ๆนี่

นักอ่านจะชอบกันไหมน้าาา

โดย: find me pr

วันที่: 3 เมษายน 2555 เวลา:18:05:06 น.

ขอบคุณนะคะที่ตามไปเที่ยวด้วยกัน :)

โดย: AdrenalineRush

วันที่: 4 เมษายน 2555 เวลา:11:43:28 น.

More Hello Comments
------------------------
คุณวีได้แวะไปงานสัปดาห์หนังสือบ้างหรือเปล่าคะ ดีใจจังวันนี้อ่างทองฝนตกได้คลายร้อนบ้างแล้ว แวะมาทักทายยามบ่ายแก่ๆ ขอให้คุณวี มีความสุขมากๆค่ะ

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 4 เมษายน 2555 เวลา:16:17:06 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
โสดในซอย Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่า
---------------
แวะมาอีกรอบค่ะคุณวี รอบนี้มากดโหวตให้ค่ะ

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 4 เมษายน 2555 เวลา:16:46:46 น.

สวัสดียามเย็นค่ะ
มาชวนไปเที่ยวงานสัปดาห์หนังสือค่ะ

งานแบบนี้คงถูกใจคนชอบอ่านหนังสือนะคะ

โดย: maitip@kettip

วันที่: 5 เมษายน 2555 เวลา:16:37:39 น.

สนุก ทำให้อยากรุ้ว่าจะไงต่อ

โดย: แอร์ IP: 124.120.9.238 วันที่: 5 เมษายน 2555 เวลา:23:17:48 น.

เย้...

หนังสือ ครองโลก...

123Friendster.com - More Flowers Comments

โดย: foreverlovemom

วันที่: 7 เมษายน 2555 เวลา:9:56:02 น.

แวะมานั่งดู ในวันที่ทุกคนหยุดยาวครับ

เงียบจนอยากหอน

โดย: เป็ดสวรรค์

วันที่: 7 เมษายน 2555 เวลา:19:43:00 น.

Best story, i love it

โดย: Tgbyio IP: 124.120.55.59 วันที่: 7 เมษายน 2555 เวลา:23:45:45 น.

สวัสดีครับคุณวี

แฟนคลับตามติดอ่านเรื่องราวกันมากมายเลยนะครับ

แบบนี้ก็เป็นปลื้มตลอดเวลา และคงต้องเขียนแบบปลายปากกาห้ามแห้งเลยละ

โดย: find me pr

วันที่: 8 เมษายน 2555 เวลา:15:20:11 น.

ขอให้หนังสือขายดีเป็นเทน้ำเทท่าเลยนะคะ^^

โดย: กรุ๊ปบีราศีสิงห์

วันที่: 8 เมษายน 2555 เวลา:20:10:44 น.

สนุกมากครับ
มาโหวตโดยเฉพาะ

โดย: สมัชชาความรักแห่งชาติ

วันที่: 8 เมษายน 2555 เวลา:20:23:19 น.

........................,,-~*~,,
......................./:.:.:.:.:.|
......................|;.;.;.;.;./
......................|.;.;.;.;.|
............._,,,,,_.).;.;.;.;.|
.........,,-":.:.:.:."~-,;.;.;.|
........(_,,,,---,,_:.:.);.;.;..",,
......,-":.:.:.:.:.""-,,/;.;.;.;.;.",
.....(:.__,,,,,,,,,___);.;.;.;.;.;|
...../"":.:.:.:.:.:.:?""\\;.;.;.;.;.,"
....\\",__,,,,,,,,,,,__/;;;;;;;;;/\\
.....\\.::.:.:.:.:.:.:.;.);;;;;;;;;/:\\
.......\\,,,,,---~~~~;;;;;;;;,"::::\\
.........."""~~--,,,,,,,,,,-"::::::::::\\
...................\\::::::::::::::::::::::\\

โดย: สุขใจเมื่อใกล้เธอ

วันที่: 8 เมษายน 2555 เวลา:23:48:54 น.

สวัสดีค่ะคุณวี..
ล่าสุดที่ได้คุยกับคุณน้ำฝนได้ความว่า
จะว่างในวันเสาร์ที่ 21 เมษายนนี้เวลา 12.00-14.00น.
อยากจะเจอเพื่อนๆชาวbloggangมากๆค่ะ
ขอนัดร้านอาหารที่อยู่แถวๆหลังสวน ใกล้สยามพารากอน
อ้อมแอ้มเลยจองโต๊ะจีนที่ภัตราคารตั้งใจอยู่สาขาสุรวงค์
อยู่อาคารWall streetชั้นใต้ดินค่ะ
พูดง่ายๆก็คืออยู่ย่านพัฒน์พงษ์ ใกล้ร้านผ้าไหมJim Thomson
ใกล้กับธนาคารกรุงเทพฯสาขาสุรวงค์ค่ะ
เบอร์ทางร้าน 02-632-7292-3ค่ะ

โดย: คนผ่านทางมาเจอ

วันที่: 9 เมษายน 2555 เวลา:1:08:19 น.

พริ้งมาโหวตให้โดยเฉพาะ

โดย: pringpring

วันที่: 9 เมษายน 2555 เวลา:12:00:09 น.

สวัสดีค่ะคุณวี..

มีหลังไมค์มาฝากนะค่ะ

โดย: คนผ่านทางมาเจอ

วันที่: 9 เมษายน 2555 เวลา:14:41:30 น.

มาติดตามด้วยคนค่ะ ^^

โดย: a whispering star

วันที่: 9 เมษายน 2555 เวลา:16:27:00 น.

สวัสดีตอนเที่ยงวันค่ะ

โห ขอโทษด้วยค่ะที่ไม่ได้อุดหนุน
พอดีไม่รู้ว่าเป็นหนังสือใคร
แล้วก็ไม่ได้เข้ามาที่บล็อกก่อนน่ะค่ะ

แต่ไม่เปนไรนะคะ เดี๋ยวตามไปหาตามร้านหนังสือ
คุ้นๆว่าเห็นอยู่ค่ะ

สงกรานต์นี้ไปเที่ยวไหนคะ
ยังไงเดินทางปลอดภัยทั้งไปและกลับนะคะ

สวัสดีวันปีใหม่ไทยค่ะ

โดย: maitip@kettip

วันที่: 10 เมษายน 2555 เวลา:12:01:13 น.

vote

โดย: ในนามของความเหงา

วันที่: 10 เมษายน 2555 เวลา:20:34:38 น.

สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ คุณวี ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ เมื่อไหร่จะอัพนิยายล่ะคะ อยากอ่านต่อค่ะ

โดย: ดอยสะเก็ด

วันที่: 11 เมษายน 2555 เวลา:13:20:50 น.

น่าสนใจครับ รอตอนต่อไป สนุกมาก

โดย: โสภาค IP: 203.144.144.164 วันที่: 12 เมษายน 2555 เวลา:19:32:02 น.

ผมขอให้คุณวีมีความสุขในวันสงกรานต์ครับ
นิยายก็กำลังเข้มข้น แต่คนเขียนคงจะมีภาระมาก ไม่เป็นไร ผมรอครับ

โดย: สมัชชาความรักแห่งชาติ

วันที่: 12 เมษายน 2555 เวลา:19:41:54 น.

สิริสวัสดิ์วันสงกรานต์ สิริมานรมณีย์นะคะน้องวี

โดย: nart (sirivinit

) วันที่: 12 เมษายน 2555 เวลา:22:26:37 น.

แวะมาสาดน้ำสงกรานต์กับคุณวีค่า สงกรานต์นี้ขอให้คุณวีและครอบครัวมีความสุขมาก ๆ เย็นกายเย็นใจไปตลอดปี สุขสันต์วันปีใหม่ไทยค่า

โดย: haiku

วันที่: 12 เมษายน 2555 เวลา:22:54:07 น.

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]
----------------------
ขอให้ชีวิตเย็นดั่งสายน้ำนะคะคุณวี

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:10:40:19 น.

สุขสันต์วันปีใหม่ไทยเช่นกันครับ

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:11:42:31 น.

สวัสดีวันปีใหม่ไทยค่ะ

โดย: Calla Lily

วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:11:59:45 น.

สุขสันต์วันสงกรานต์นะคะ

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:12:01:03 น.

ขออวยพรให้หนังสือขายดีๆนะคะ^^

สวัสดีวันสงกรานต์ด้วยค่ะ

โดย: กรุ๊ปบีราศีสิงห์

วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:13:33:01 น.

สุขสันต์วันมหาสงกรานต์ นะคะ มีความสุขมาก ๆ
เดินทางปลอดภัยค่ะ

โดย: มิลเม

วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:14:01:20 น.

สวัสดีครับคุณวี

วันหยุดนี้จะอยู่เขียนหนังสือดีหรือไปเที่ยวสนุกดีน้ะ.... เที่ยวเผื่อด้วยนะครับ

วาระดิถี ปีใหม่ สงกรานต์นี้
ขอจงมี จิตแผ้ว กายผ่องใส
จะทำงาน การกุศล หรือสิ่งใด
ปลอดโรคภัย ห่างทุกข์โศก ทั้งมั่งมี

ขอจงช่วย แทนคุณ ถิ่นกำเนิด
ทำให้เกิด มั่งคั่ง และสุขศรี
ทดแทนคุณ พ่อแม่ ด้วยความดี
คุณพระศรี รัตนตรัีย ครูอาจารย์

อีกญาติมิตร พวกพ้อง สนับสนุน
เป็นบุญคุณ ยิ่งใหญ่ อย่าหน่ายหนี
จงมีจิต รับใช้ สังคมทวี
ความอยู่ดี ไม่ไปไหน วงศ์ไพบูลย์

จะหนักนิด เบาหน่อย อย่าถือโกรธ
เรื่องยกโทษ ขออภัย ไม่จางหนี
จำติดปาก ติดใจ ใช้ให้ดี
คนไทยนี้ มีรอยยิ้ม ติดตรึงใจ

โดย: find me pr

วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:14:17:42 น.

สุขสันต์วันสงกรานต์
ไปเที่ยวไหนกันดีค่ะ

[ กดเบาๆนะจ๊ะ ]

โดย: pantawan

วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:14:47:57 น.

สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะคุณวี
มีความสุขมากๆนะคะ

โดย: หญิงแก่น

วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:15:01:24 น.

สวัสดีวันสงกรานต์ค่ะ
มีความสุขมากๆนะคะ

โดย: ดาวริมทะเล

วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:15:27:02 น.

สุขสันต์วันสงกรานต์ครับคุณวี

ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ

โดย: นายแว่นธรรมดา

วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:15:38:24 น.

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรค่ะ
ขอให้คุณโสดในซอยและครอบครัวมีความสุขเช่นกันค่ะ
เอาแฮมเบอเกอร์มาฝากด้วยค่ะ

โดย: Mitsubachi

วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:16:40:52 น.

สวัสดีปีใหม่ไทยค่า ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะค่า ออกจากบ้านระวังตัวเปียกนะค่า เตือนแล้วน๊าาา 5555

โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา

วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:16:46:45 น.

สวัสดีวันสงกรานต์...ขอให้มีความสุขในวันสงกรานต์ นะครับ

โดย: **mp5**

วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:17:31:51 น.

ชาเย็นน่าชื่นใจจังค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมโมเสสนะคะ แวะมาสาดน้ำด้วยค่ะ

โดย: mariabamboo

วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:19:02:14 น.

มีความสุขมากมายในเทศกาลสงกรานต์จ้า
ขอบคุณที่ระลึกถึงกันนะจ๊ะคุณวี

โดย: หอมกร

วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:19:28:24 น.

สวัสดีวันสงกรานต์ครับ ขอให้ฉ่ำเย็นสบายใจในช่วงเทศกาลวันหยุดสงกรานต์นะครับ

โดย: yyswim

วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:19:28:58 น.

โดย: pantawan

วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:20:13:33 น.

ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณวี อิอิ ^^

สุขสันตวันสงกรานต์นะครับ

ทำบุญไหว้พระ รดน้ำผู้ใหญ่
เย็นกายสบายใจ สนุกสดชื่น
แล้วก็เดินทางกลับด้วยความปลอดภัยนะครับ

โดย: วนารักษ์

วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:21:05:12 น.

สุขสันต์วันสงกรานต์ ปีใหม่ไทยครับ มีความสุขมากๆนะครับคุณวี

โดย: panwat

วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:21:44:38 น.

สงกรานต์นี้ขอให้คุณวีและครอบครัวมีความสุขมาก ๆ เย็นกายเย็นใจไปตลอดปี สุขสันต์วันปีใหม่ไทยค่า

โดย: haiku

วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:23:57:25 น.

สุขสันต์วันสงกรานต์ ถึงจะร้อนกายแค่ไหน แต่ก็ขอให้เย็นใจ เดินทางไปไหนมาไหนก็ขอให้ถึงที่หมายโดยสวัสดิภาพนะครับ

โดย: highfly

วันที่: 13 เมษายน 2555 เวลา:23:58:12 น.

สวัสดีปีใหม่ไทยครับ คุณวี
ร้อนๆ ไปเล่นน้ำกันครับ

โดย: เศษเสี้ยว

วันที่: 14 เมษายน 2555 เวลา:2:46:06 น.

ขอให้หนังสือขายดีน่ะค่ะ

โดย: jewelmoda

วันที่: 14 เมษายน 2555 เวลา:5:30:19 น.

สวัสดีวันสงกรานต์ค่ะ

ขอให้คุณวีและครอบครัวมีความสุขมาก ๆ สุขภาพแข็งแรง สมหวังในสิ่งที่ปรารถนา ยอดขายหนังสือทะลุทะลายนะคะ

โดย: Lady & The Tramp

วันที่: 14 เมษายน 2555 เวลา:7:57:42 น.

สุข สดชื่น รื่นเริง บันเทิงใจ
ในวันขึ้นปีใหม่แบบไทยไทย นะครับ

โดย: Author online

วันที่: 14 เมษายน 2555 เวลา:9:34:16 น.

สุขสันต์วันปีใหม่ไทยค่ะ

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมและทักทายนะคะ

อ่านซะเพลินเลย สนุกดีจังค่ะ

โดย: Katai_Akiko

วันที่: 14 เมษายน 2555 เวลา:16:50:58 น.

แล้วอณูจะไปงานประกวดหรือเปล่านะะะะะะะะะะ รออ่านตอนต่อไปอยู่งับ

โดย: bee_บี

วันที่: 14 เมษายน 2555 เวลา:18:09:05 น.

สวัสดีค่ะ
สุข สมหวังในสงกรานต์ปีนี้นะคะ

สุขจรรโลงไป่เว้น................แววหวาน
โอนฤทธิ์จรัสเบิกบาน...........แบ่งแต้ม
ชะลอสลักรูปลงสาน............เสริมแต่ง
มานยิ่งพริ้งแยกแย้ม............หยดล้นชื่นเวหา

ปรารถนากลิ่นแก้ว................กำจาย
ให้ม่านค่อยเคลื่อนคลาย........คู่ฟ้า
หอมล้อมฉ่ำฟุ้งสาย...............สรวลสู่
โชติรุ่งบ่มีล้า........................แหล่งสิ้นกระแสสูญ

พูนเพิ่มผลทรัพย์เอื้อ..............อาบอวย
จิตมาดหมายมุ่งระรวย.............เรียบคล้อง
ชรรินแผ่เสริมสวย..................สู่สวัสดิ์
เย็นศิระอุระตรึงต้อง................ตอบรู้เกษมสมาน

นานเพิ่มแดดื่มด้น...................ดนุพจี
ฉมรื่นร้อยถ้อยวลี....................ละเมียดน้อม
ปิยะประจุแช่มสดศรี.................ศุภนิมิต
ใจจักหอมห่อห้อม...................ห่อนสิ้นพิลาสเสนอ

สม่ำเสมอจำจรัสห้อง.................เหินนภา
มธุรสคำพักตรา.........................แต่งแพร้ว
เหิมหอมวสะปรารถนา.................นึกวิโรจน์
กมลวิจิตรดังกล่อมแก้ว...............เกิดพริ้งประนอมหวัง

โดย: ญามี่

วันที่: 14 เมษายน 2555 เวลา:19:02:59 น.

อ่านครบทุกตอนแล้วค่ะ สนุกดีจัง

โดย: bee_บี

วันที่: 14 เมษายน 2555 เวลา:19:41:17 น.

รอตอนต่อครับ

โดย: สา IP: 124.122.66.191 วันที่: 14 เมษายน 2555 เวลา:21:31:57 น.

ไม่นานหรอกครับ ผมรอปลายมาชาติหนึ่งแล้ว ยังรอได้เลย”

คำตอบนั้นทำให้ปลายเลิกคิ้ว แล้วถามกลับไปอย่างสงสัย
“ว่าอะไรนะคะ”

.
.
.
b_bee ต้องไปตามอ่านที่ไหนอะงับ

โดย: bee_บี

วันที่: 14 เมษายน 2555 เวลา:22:27:33 น.

ขอบคุณที่แวะทักกันวันสงกรานต์จ้า สาวโสด^^

โดย: แม่อ้วนคนสวย

วันที่: 15 เมษายน 2555 เวลา:10:37:44 น.

ตามมารอตอนใหม่ทุกวันเลย

โดย: แหลม IP: 115.87.74.178 วันที่: 15 เมษายน 2555 เวลา:19:35:54 น.

มาแย๊วค่าาาา อิอิ พักนี้มัวแต่ติดละครน่ะ
แถมวันนี้เข้าหน้าจัดการก็ไม่ได้
สงสัยไม่ได้เข้าเกิน3วัน หน้าจัดการหมดอายุ อิอิ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ

โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้

วันที่: 15 เมษายน 2555 เวลา:23:21:09 น.

ขอบคุณที่แวะไปที่ blog นะคะ

สุขสันต์วันสงกรานต์นะคะ...

โดย: Mameepee

วันที่: 16 เมษายน 2555 เวลา:16:26:33 น.

สวัสดีครับคุณวี

ห้องบอลรูม ใช่ไหมครับ บอลลูมนะ ไม่คุ้นเลย อิ อิ

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 16 เมษายน 2555 เวลา:21:54:47 น.

สวัสดีเช้าวันอังคารค่ะ

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว

วันที่: 17 เมษายน 2555 เวลา:7:10:01 น.

ยังไม่มีเวลามาอ่านนิยายของคุณวีเลยอะ 55

ตะเองเขียนไว้เด๋วเค้ารวบยอด อ่านทีเดียวนะ
หุหุ

โดย: ปันฝัน

วันที่: 17 เมษายน 2555 เวลา:7:24:41 น.

สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ นักเขียนคนเก่ง ย่าไปเที่ยวเรณูนครมา เพิ่งอับบล๊อกตอนแรก สนใจตามไปชมนะคะ

โดย: ดา ดา

วันที่: 17 เมษายน 2555 เวลา:9:08:03 น.

สวัสดีครับคุณโสดในซอย

เยี่ยมมากสำหรับบทประพันธ์เรื่องนี้

ขอบคุณที่แวะไปทักทายในช่วงสงกรานต์
เมื่อคืนเข้าบล็อกไม่ได้ เลยเพิ่งมาอัพเดทเช้านี้

มาบอกว่าทำเรื่องตุรกีตอนที่ 4 เสร็จแล้ว เชิญติดตามได้ครับ

มื้อกลางวันวันนี้ มีแอปเปิลมาฝากเป็นผลไม้หลังอาหาร ขอให้อร่อยนะครับ.

โดย: ทองกาญจนา

วันที่: 17 เมษายน 2555 เวลา:12:54:41 น.

สวัสดีค่ะคุณวี (เรียกตามเค้าค่ะ) เหมือนเราเคยคุยกันแล้วนะคะ ทำไมหายไปไม่รู้เนาะ

ขอบคุณที่แวะมาชมภาพงานพระเมรุนะคะ

มีคนพูดถึงหนังสือคุณวี ในงานหนังสือครั้งนี้ ใครน้า...นึกไม่ออก

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 17 เมษายน 2555 เวลา:16:39:37 น.

สวัสดีปีใหม่ไทยย้อนหลังนะคะ

ช่วงนี้เดินทางบ่อย
ผลุบๆโผล่ๆค่ะ

โดย: AdrenalineRush

วันที่: 17 เมษายน 2555 เวลา:21:48:18 น.

แวะมาเยี่ยมหลังสงกรานต์ ^___^

แวะมาอ่านต่อนะคร้าา

โดย: สาวสะตอใต้

วันที่: 18 เมษายน 2555 เวลา:12:53:47 น.

คิดถึงคุณวีนะคะ

123Friendster.com - More Thinking Of You Comments

โดย: foreverlovemom

วันที่: 18 เมษายน 2555 เวลา:19:22:46 น.

มาอวยพรให้หนังสือของคุณวีขายดีดีนะคะ

โดย: sawkitty

วันที่: 18 เมษายน 2555 เวลา:19:51:00 น.

โหวตค่ะ สนุกมาก

โดย: Original April

วันที่: 18 เมษายน 2555 เวลา:23:45:23 น.

มานั่งชม

แต่ไม่ได้อ่านคับ ดึกละ

เอาพลังใจไปสามตันแทนเน้อ

ฮูล่าๆ

โดย: เป็ดสวรรค์

วันที่: 19 เมษายน 2555 เวลา:2:02:19 น.

คุณวี เช็คหลังไมค์ด่วนนนนนจ้าา โทรหาด้วยน๊า รออยู่จ้ะ

โดย: น้ำฝน (CeciLia_MaLee

) วันที่: 19 เมษายน 2555 เวลา:8:06:24 น.

อกิลาสุ วินฺเท หทยสฺส สนฺตึ
คนขยันวุ่นกับงาน จะได้ความสงบใจ

พัฒนาความสงบที่ได้จากการทำงานให้เกิดปัญญาณ ตลอดไป...นะคะ

โดย: พรหมญาณี

วันที่: 19 เมษายน 2555 เวลา:10:29:32 น.

More Keep in Touch Comments

/////////////////////////////////////////////////////////
สวัสดียามสายๆของวันศุกร์ค่ะ อีกอึดใจเดียวน๊าพรุ่งนี้ก็นอนยาวกันได้แล้ว ช่วงนี้bloggangรวนอยู่บ่อยๆ เลยทำให้มาทักทายขาดช่วงไป มีความสุขมากๆค่ะคุณวี

โดย: เกศสุริยง

วันที่: 20 เมษายน 2555 เวลา:10:31:03 น.