Bloggang.com : andromeda

เมื่อยาม...ฝนพรำ

มองดูฝนหล่นพรำ...น้ำตาฟ้า
นอนอยู่หน้าเฉลียงฟังเสียงฝน
ฝนเม็ดแรกแทรกแดดส่องละอองอล
บ่ายกว่ากว่าฟ้าเบื้องบนหลั่งฝนริน
นอนดูฟ้ารำพันกลั่นน้ำฝน
ฝุ่นถนนโปรยปรายจนได้กลิ่น
ฝนเม็ดแรกแทรกพื้นสู่ผืนดิน
ปลุกดวงจินต์กลิ่นดินหอมโชยกล่อมเกลา

ฟังเพลงฝนบรรเลงเพลงชีวิต
กล่อมดวงจิตคิดคำนึงถึงบ้านเก่า
ภาพเลือนพร่าพาดวงใจสู่วัยเยาว์
บ้านของเราเหมือนเงางามในยามนี้
ปรากฎภาพทาบทอก่อเป็นภาพ
ณ ระนาบแห่งวัยเยาว์ได้เงาวิถี
ขณะฟังเสียงฝนเหมือนดนตรี
มโหรีแห่งชีวิต พิจารณา
ฝนบ่ายคล้ายจะบอกและตอกย้ำ
อดีตอันดื่มด่ำคร่ำครวญหา
ลมระบัดพัดผ่านกาลเวลา
ภาพบางภาพเหมือนเลือนพร่า น้ำตาคลอ

บางเม็ดฝนหล่นจากตา หลั่งมาเถิด
เมื่อคิดถึงบ้านเกิดกำเนิดก่อ
คิดถึงแม่ที่บ้านท่านคงรอ
ลูกจะกลับมาหนอ รอเมื่อใด
มองดูฝนหล่นพรำ น้ำตาฟ้า
นอนอยู่หน้าเฉลียงฟังเสียงน้ำไหล
บ่ายกว่ากว่าฟ้าเบื้องบนเหมือนดลใจ
คิดถึงบ้านอันห่างไกล อยากไปเยือน
ฝนเม็ดแรกแทรกลงในใจเราเอง
เพียงแต่เพลงฝนโชยโปรยเป็นเพื่อน
แท้...หัวใจไหวหวั่นสั่นสะเทือน
ภาพบางภาพเหมือนเลือนพร่าก่อนฟ้าริน

Create Date : 26 เมษายน 2549

0 comments

Last Update : 26 เมษายน 2549 12:40:06 น.

Counter : 739 Pageviews.