| |
|||||||||||||
คิดแต่ทำไม่ได้ วันนี้อยู่ๆก็รู้สึกเหงาแบบแปลกๆ เคยเป็นไหมที่อยู่ๆก็รู้สึกเหมือนไม่มีใครเข้าใจ หมายถึงคนรอบข้างบางคนนะ วันเหงาๆแบบนี้ก็เอาเพลงรักที่ฟังแล้วรู้สึกฟินแบบเหงาๆมาฝากกัน (คนอื่นอาจจะรู้สึกไม่เหมือนกัน) บางคนอาจจะเข้ามาแล้วสงสัยว่า อินี่ทำไมบ่นอะไรดราม่าได้ทุกวี่ทุกวัน ค่ะ ความคิดแรกแค่อยากเขียนไดอารี่ออนไลน์เก็บไว้อ่านเอง แต่ในเมื่อเป็นสมาชิก Pantip อยู่แล้วเลยเข้ามาเขียนใน Bloggang ใครจะเข้ามาอ่านบ้างเราก็ไม่รู้หรอก จะแอบบ่นเราในใจนิดๆเราก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ  ความตั้งใจเราคืออยากระบายเท่านั้นเอง เรื่องทุกอย่างที่เกิดในชีวิตก็คงเป็นเรื่องที่ทุกคนต้องเจออยู่แล้ว ส่วนตัวเราเป็นคนค่อนข้างยิ้มง่ายและมองโลกในแง่ดี แต่มันมีบางอย่าง คนมองโลกในแง่ดีบางครั้งเค้าเหมือนไม่ได้คิดมากกับปัญหานะ แต่ว่าสำหรับเราความจริงแล้วมันเป็นการปลอบใจตัวเองมากกว่า สุดท้ายแล้วคนเราก็ไม่สามารถยิ้มไปได้ตลอด หาที่ระบายให้รู้สึกดีขึ้นบ้างก็คงไม่เป็นไร กลับมาถึงหอด้วยสภาพเหมือนไปเดินเขามา คือเหนื่อยมากวันนี้ รู้สึกง่วงแบบตาหลับลงมาครึ่งนึงอะ ซึ่งเดิมก็ตาตี่อยู่แล้ว นี่หนักกว่าเดิมอีก  การไปงานศพวันนี้เจอญาติๆเยอะมาก และทำให้เราคิดอะไรได้บางอย่าง ส่วนตัวแล้วชีวิตครอบครัวเราไม่ได้ดีมากนัก พ่อแม่หย่ากัน พ่อมีลูกและภรรยาใหม่ ตั้งแต่ยังไม่เลิกกับแม่ ซึ่งเราก็รู้ดี เอาจริงๆเราก็ไม่ชอบผู้หญิงคนนั้นเท่าไหร่นะ เจอหน้าไม่เคยไหว้เลย (อย่าว่าเรานิสัยไม่ดีเลยนะ แต่เราทำใจไหว้ไม่ลง) ส่วนน้อง ลูกคนเล็กของพ่อ เราก็ไม่ได้รู้สึกผูกพันธ์หรือรู้สึกว่าเค้าเป็นน้องเท่าไหร่ อาจจะเพราะว่ามีน้องชายอยู่แล้ว ตอนแรกออกไปทางจะไม่ชอบด้วยซ้ำ เกลียดเลยไรงี้เลย แต่พอมาวันนี้แล้ว มาเจอกับน้องที่โตมาด้วยกัน น้าเราซึ่งเป็นพ่อของน้องเสียไปแล้ว เกือบ 10 ปีแล้ว ซึ่งน้าเราก็มีลูกกับภรรยาอีกคนเหมือนกัน น้องเราเพิ่งรู้ในช่วงน้าเสีย น้องเราเกลียดน้องต่างพ่อมาก ตอนมางานศพลุง น้องก็มา และน้องต่างพ่อก็มา น้องเราร้องไห้ ถึงจะเป็นเรื่องที่ผ่านมาเกือบ 10 ปีแล้ว และตั้งสเตตัสด่าน้องต่างพ่อและแม่ของเขา " อย่างรุนแรง " เราสงสารน้องเรานะ แต่เราก็สงสารน้องต่างพ่อของเขาด้วย เพราะเราก็รู้จักเขา เราเริ่มมองมาที่ตัวเอง นั่นสิเนอะ เราอาจจะเข้าใจน้องเราก็ได้ เริ่มคิดได้แล้วว่า เราก็เกลียดเค้าในตอนแรก ทำไมเราไม่คิดจะเปิดใจบ้าง เพราะว่าน้องก็ไม่ได้ผิดอะไรเลย เราก็ได้แต่คิด ว่าบางทีเรื่องบางเรื่องถ้าเราไม่เจอกับตัวเองเราอาจจะไม่เข้าใจ หรือบางอย่าง เรารู้สึกสงสาร แต่เราก็ไม่เคยคิดจะเปิดใจให้กับเรื่องของเราเลย โลกนี้มีการสูญเสียคนรักเกิดขึ้นทุกวัน ไม่ว่าจะจากเป็นหรือจากตาย จากไปจากสายตา จากไปจากหัวใจ จากไปจากครอบครัว ทุกการสูญเสีย ต้องมีอย่างน้อย 1 คนที่จะเสียใจ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราก็ต้องก้าวเดินต่อไป บางคนกลายเป็นความทรงจำที่ดี แม้มันจะไม่เกิดขึ้นอีก บางคนกลายเป็นความเจ็บปวดในหัวใจ นึกถึงก็เศร้า แต่เราไม่ต้องหาเหตุผลว่าทำไม แต่เราควรคิดต่อว่าเราควรทำอะไรต่อไป มากกว่าพยายามหาคำตอบให้กับมัน Goodnight everyone Hope tomorrow is a better day. คนเราอยู่ได้ด้วยความหวัง ใช่ไหมล่ะคะ 
|
viesnowki
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Group Blog All Blog
Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
