Bloggang.com : weblog for you and your gang
เดินสายกลาง..ไม่อ้างว้าง..ไม่วุ่นวาย
Group Blog
ชีวิตหลากสีที่นอร์เวย์
ชีวิตก็เป็นอย่างนี้
ชีวิตคือการฝึกฝน
ชีวิตของพ่อและแม่ของฉัน
ชีวิตงอกงามตามสุขภาพ
ชีวิตท่องเที่ยวไป..ถึงไหนถึงกัน
<<
เมษายน 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
15 เมษายน 2553
งานแรกที่ขั้วโลก (3)
All Blogs
Northai ย้ายร้านใหม่ได้ปีนึงแล้ว
กำลังจะได้ย้ายร้านใหม่..ใหญ่ขึ้นอีกนิด
๒ปีกับการมีร้านไทย(เล็กๆ)ในต่างแดน
สอนสาวๆแบ้งค์ทำอาหารไทย
เพื่อนพม่าน่าคบไหม?
สาวๆฝรั่งหันมาเรียนทำอาหารไทย
ปิดร้านพักร้อน..พักผ่อนที่เมืองไทย
ร้านเล็กๆ..แต่ภาระนั้นใหญ่นัก
มาเล่าความคืบหน้าเล็กๆของร้านไทยน้อยๆ
งานสังสรรค์กระชับไมตรีประจำปีอีกรอบแล้ว
ร่วมทำบุญเลี้ยงพระต้นปี
ครั้งแรกที่ จนท. มาตรวจสอบร้าน
สินค้าในร้านไทย(เล็กๆ)ที่ขายดี
เมื่อแม่ของสมเดชได้ออกสื่อใน นสพ.ท้องถิ่น
ปีนี้ได้ทำบุญวันสารทเดือนสิบกับเขาเหมือนกัน
ร้านเอ๋ย..ร้านเล็กๆอันเป็นที่รัก
เทศกาลหม่ำปลาซัลมอนประจำปี
แขกเยือนสวนที่แสนสวย
ประเพณีเผาเรือเล่นไฟของชาวไวกิ้ง
มาถึงเสียที..ผลไม้ไทยที่เฝ้ารอ
เมื่อฉันได้ทำบุญ-ตักบาตรในต่างแดนเป็นครั้งแรก
ฉลองวันชาตินอร์เวย์ ณ เมืองเล็กๆ
ซากุระเมืองฉันเพิ่งจะบานแฉ่ง
ไปต้มไข่..กลางขุนเขา
สิ่งเล็กๆที่เรียกว่าแซ่บ
เมื่อลูกค้าเจอแมงป่องซ่อนตัวมากับผลไม้ไทย
อาหารแช่แข็งที่มีขายในร้านเอเชีย
งานสังสรรค์กระชับมิตรไมตรีประจำปีที่เมืองเล็กๆ
จ๊อบนังแจ๋ว..ไม่แจ๋วก็ทำได้
มีอะไรขายบ้าง..ในร้านเอเชียในเมืองที่ฉันอยู่
หิมะตกในฤดูเก็บเห็ด
เมืองนี้..มีหงส์เยอะ
เมื่อฉันได้สอนภรรยาเก่าของสามีทำอาหารไทย
ลีลาขับเคลื่อนบนหิมะของเจ้าตัวแสบ
ประสบการณ์บัดซบที่สอนให้รู้ว่า..เมื่อเจองูกับเจอแขก ให้ตีแขกก่อนแล้วจึงตีงู
งาน 3 ควบ งาน 4 ที่ขั้วโลก
งานที่ 2 ที่ขั้วโลก
เลโก้แลนด์..แดนมหัศจรรย์ของใคร
ทำไมใครๆถึงอยากไปพักร้อนที่เดนมาร์ก
น้ำใจและไมตรีที่ฉันได้รับจากลูกๆและภรรยาเก่าของสามี
โอ้..ปูจ๋าอย่าจากฉันไป..
เข้าป่าหน้าร้อนที่นอร์เวย์..ระวังได้ของฝากติดเนื้อติดตัวกลับบ้าน บรื๋อส์!!
วันรัฐธรรมนูญของนอร์เวย์
เมื่อสามเรา..เข้าป่า หาขุมทรัพย์
ประเทศนี้เค้าไม่มีบัตรประชาชนกัน
งานแรกที่ขั้วโลก (3)
งานแรกที่ขั้วโลก(2)
ทากยักษ์..นักฆ่าที่น่าขยะแขยงแห่งสแกนดิเนเวีย
งานแรกที่ขั้วโลก (1)
ครั้งหนึ่งในชีวิตที่ได้เห็นแสงเหนือ
ตัดช่องน้อยแต่พอตัว
งานแรกที่ขั้วโลก (3)
ใดๆในโลกล้วน..อนิจจัง..จริงๆ
หลังจากโรงงานประกาศหยุดการผลิตชั่วคราว พนักงานแต่ละคนต่างก็ระทดระทวยห่วยเหี่ยวหัวใจกันถ้วนหน้า (เฮ๋ย..มันมีด้วยเรอะสำนวนเนี้ย
) ระหว่างนี้บางคนก็นอนตีพุงอยู่กับบ้าน (ได้แก่คนนอร์สค์ที่ทำงานแบบแก้เหงา สัปดาห์ 2-3 วัน คือจะไม่ทำก็อยู่ได้) , บ้างก็เริ่มมองหางานใหม่ (ส่วนมากเป็นต่างชาติ+พวกที่มีภาระใช้จ่ายในครอบครัวเยอะ ผ่อนบ้านผ่อนรถ จิปาถะ) บ้างก็เริ่มเล็งๆหาคอร์สวิชาชีพอื่นๆ ซึ่งเราเองก็เข้าข่ายนี้ เพียงแต่ของเราเป็นคอร์สค์ภาษานอร์สค์ ที่ต้องเรียนให้จบไปก่อน ถึงจะสมัครเรียนคอร์สวิชาชีพกับเขาได้ ตอนนั้นแม้ว่าแต่ละคนจะเริ่มทำใจได้บ้างแล้วและเตรียมตัวให้พร้อมกับการมองหางานอื่น แต่ลึกๆต่างก็มีความหวังว่าไม่ช้าโรงงานคงเปิดและเรียกตัวกลับไปทำงานตามเดิม
พอว่างงานเราก็เลยขอครูกลับไปเรียนภาษานอร์สค์ภาคกลางวันตามเดิมอีก เพราะเรียนภาคค่ำมันจะได้เรียนแค่สัปดาห์ละ 2 วันๆละ 2 ชม.เอง แต่ถ้าเรียนภาคปกติจะเรียนสัปดาห์ละ 4 วันๆละ 4 ชม ได้เนื้อหาสาระต่อเนื่องกว่ากันเยอะ สมัยนั้นเรียนภาษานอร์สค์จะฟรี
หมดทุกคนไม่ว่าใคร แต่สมัยนี้ต้องเสียตังส์ เท่าที่รู้มาเขาให้เรียนฟรีเฉพาะคนที่สมรสกับคนนอร์เวย์ และผู้อพยพหลบภัยสงคราม/การเมือง ที่รัฐบาลนอร์เวย์ต้องรับผิดชอบช่วยเหลือ ส่วนคนต่างด้าวที่หลั่งใหลเข้ามานอร์เวย์เพื่อหางานทำ จะต้องเสียค่าเรียนเป็นรายชั่วโมง มีเพื่อนคนไทยที่นี่คนนึง เขาแต่งงานกับคนเยอรมัน แล้วย้ายครอบครัวจากเยอรมันมาทำมาหากินที่นอร์เวย์ พวกเขาเสียดายค่าเรียน ก็เลยไม่ไปเรียน ซึ่งมันไม่เป็นผลดีกับตัวเขาเองเลย เพราะน้องเขาไปสมัครงานแล้วเขาไม่รับ จนท.เขาไล่ให้ไปเรียนภาษามาก่อน
ในความคิดเรา แม้ว่าเราจะเรียนรู้+ฝึกฝนภาษาได้จากชีวิตจริงประจำวันที่บ้านก็ได้ มันก็จริงอยู่ แต่มันก็ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย ไม่เหมือนไปเรียนรู้ตามหลักสูตรที่โรงเรียนจัดไว้ให้อยู่ดี เพราะการ
ฟัง-พูด-อ่าน-เขียน ได้
กับ
ฟัง-พูด-อ่าน-เขียนเป็น
มันไม่เหมือนกัน มีต่างชาติเยอะมากที่ฟังได้-พูดได้ แต่ก็ได้แบบผิดๆ ได้แบบครึ่งๆกลางๆ อันนี้เจ้าของภาษาเขาบ่นให้ฟังอ่ะจ่ะ
ไล่ๆนิ้วดู เมืองที่เราอยู่ก็มีคนไทยไม่น้อยเหมือนกันที่ได้สิทธิ์เรียนฟรีแล้วไม่อยากเรียน เพราะไม่ชอบเรียน กว่าจะคิดได้ก็สาย บางคนก็ไปขอเรียนเอาภายหลัง บางคนก็เรียนๆหยุดๆเพราะมัวแต่กลับมาเที่ยวเมืองไทยปีๆละหลายเดือน พอไปนั่งเรียนอีกทีก็เจอรุ่นน้องหน้าใหม่ๆ น้องๆก็จะถามว่าพี่มาอยู่ตั้งนานทำไมเพิ่งมาเรียน? ก็เห็นพี่พูดได้แล้วทำไมต้องมาเรียนอีก? ที่เจ็บกว่านี้คือ พี่อยู่มาตั้งหลายปียังเรียนไม่จบอีกหรือจ๊ะ?
(เพื่อนเอามาเล่าสู่กันฟัง) แต่สำหรับเราเราชอบเรียนภาษามาก ชอบทำแบบฝึกหัด ชอบเขียน ชอบแต่งประโยค (กึ๋ย..แต่การพูด-การฟังนี่สิไม่ได้เรื่องเลย
) คนเราพอชอบอันไหนก็มักจะทำอันนั้นได้ดีเนาะ พอเราเขียนได้แต่ประโยคดี พวกครูก็เข้าใจ(ไปเอง)ว่าเราเก่งแล้ว ก็ไล่ให้เราไปสอบ ตอนแรกเราก็ปฏิเสธว่ายังไม่พร้อมเลยนะครูเอ๋ย ขอเรียนอีกหน่อยแล้วค่อยไปสอบนะจ๊ะครูจ๋า แต่ครูๆก็คงเหม็นหน้าเราเต็มทนมั้งเลยช่วยกันชักแม่น้ำทั้ง5 บลาๆๆๆ จนเรา อ่ะ ก็ได้ ไปก็ไป (ก็เสือกไสไล่ส่งตูขนาดนี้แล้วนี่ จะอยู่ไปใยให้ช้ำชอก) และแล้วพอไปสอบ ผลสอบก็ออกมาว่าเราสอบผ่านเฉพาะทักษะการเขียนกับการอ่าน(คืออ่านจับใจความแล้วตอบคำถาม) ส่วนการฟังกับการพูดไม่ผ่าน แป่ว
ปาฏิหารย์ไม่มีจริง มันเป็นไปดังที่เราคาดไว้เดี๊ยะ เพราะจำได้ดีว่าตอนสอบพูดได้คู่กับนังคนสวยจากโคลัมเบีย เธอพูดเก่งมาก ตอบคำถามเป็นต่อยหอยเลยเชียว ขณะที่ไอ้เรามัวแต่ตื่นเต้น แต่กลบเกลื่อนด้วยการนั่งทำหน้าปั้นจิ้มปั้นเจ๋อ กว่าจะพูดออกมาได้แต่ละคำ กรรมการลุ้นจนตาแทบจะถลน เฮ้อ..นึกถึงวันนั้นแล้วขมขื่นในใจยังไงพิกล และจนบัดนี้นี่ผ่านมาแล้วก็หลายปีดีดัก ก็ยังไม่ได้ไปสอบซ่อมเลยอ่ะ อายจัง
โอ้ว..แวะไปเรื่องภาษาซะไกล อ่ะ กลับมาเล่าเรื่องงานต่อเนาะ นับไปนับมาก็ผ่านพ้นไปหลายเดือนทีเดียว กว่าทางโรงงานจะมีจดหมายเรียกตัวให้พนักงานกลับเข้าไปทำงานตามปกติ แล้วก็ปรากฎว่าทางโรงงานไม่ได้เรียกกลับไปทำงานทั้งหมดทุกคน แต่คัดเลือกกลับไปทำแค่ 60% เท่านั้น โดยที่เราเป็นคนหนึ่งในนั้นที่โชคดี (อีกแล้วครับท่าน) ได้กลับไปทำ นั่นก็เลยสร้างความเจ็บแค้นเคืองขุ่นและข้องใจแก่พนักงานคนอื่นๆมิใช่น้อย โดยเฉพาะคนที่ไม่ได้กลับมาทำ พวกเขาข้องใจว่าเราเพิ่งเข้าใหม่และทำงานเชื่องช้ากว่าคนอื่น ทำไมโรงงานถึงได้เรียกกลับมาทำต่อ ช่วงนั้นน่าเห็นใจฝ่ายบุคคลเป็นที่สุด แต่ละวันจะมีพนักงานมาขอเข้าพบ , ขอดูน้ำหน้า เอ้ย ดูชื่อคนที่ได้กลับมาทำ, ขอฟังคำชี้แจง(ว่าอิฉันไม่ดีตรงไหน
ทำไมจึงไม่เรียกมาทำ คงประมาณนั้น) ของานทำ , ขอ..ฯลฯ บลาๆๆๆๆๆ
อ่ะ ฝ่ายบุคคลรับไป
ตอนนั้นเราเองก็สงสัยเลยลองดอดๆถามๆพี่คนไทยและเพื่อนร่วมทีมที่เข้างานเช้ากะเราดู ได้ความว่าเพราะเรารู้เรื่องเครื่องและประกอบเครื่องได้นั่นเอง ทางโรงงานจึงจำเป็นต้องเลือกกรุ๊ปสาวเข้ากะเช้า 4 คนนี้ไว้ก่อน โอ้..บุญของข้อยแท้ๆ
มิเสียแรงที่สู้อดทนกล้ำกลืนฝืนใจ ตื่นแต่ไก่โห่ แหกขี้ตามาทำงานเช้ากว่าคนอื่นเขา นี่มั้งเขาว่า สวรรค์มีตา (
เว่อร์ซะไม่มี)
และแล้วเครื่องจักรในโรงงานปลาซัลมอนรมควันก็เดินเครื่องอีกครั้ง วันแรกที่โรงงานเริ่มเปิดฉากเรารู้สึกได้ว่าสยิวกิ๋วยังไงๆอยู่ ทุกคนที่เข้ามาทำงานยิ้มแย้มหน้าระรื่น(ที่ได้กลับมาทำงานอีก)ก็จริง แต่พอเราทักทายกลับมึนๆตึงๆ ชอบกล ไอ้คนที่เคยมึนอยู่แล้วก็ยิ่งตึงหนัก จะใครล่ะก็สาวโปแลนด์(ขาประจำที่ชอบแกล้งเรา)นั่นไง ตอนนี้เหลือแค่คนเดียว ก็เลยยิ่งชิงชังเหม็นขี้หน้าเราหนักขึ้นเลยทีนี้, สาวยูโกสลาเวียนั่นก็คู่หูหายไป จากที่ไม่เคยมีท่าทีเฉยชากับเราก็เปลี่ยนไป, ส่วนคนไทยมีได้กลับมาทำ 5 คน(รวมเราแล้ว) อีก 4 คนที่ไม่ได้กลับมาทำ มีทั้งที่ทำมานานแล้วและเพิ่งเข้าทำพร้อมๆกับเรา แรกๆเราก็ถูกแย๊บๆอยู่เหมือนกันว่า..เก่งแท้น้อได้กลับมาทำงาน , คนเขาถูกคัดออกตั้งเยอะเจ้าคึเส้นใหญ่หลายเติบแท้ บลาๆๆ แต่เราก็เฉยๆ แซวนิดแซวหน่อยถือว่าเขาให้เกียรติและเอ็นดูเรา
ไอ้ครั้นจะตอกกลับไปว่าคนเราทำดีย่อมได้ดี หรือสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม มันก็จะยาวไปอีก
จะว่าไปมันคงเป็นธรรมชาติของคนเรามั้งเนาะที่มีความไม่พอใจ แล้วเตลิดไปจนถึงขั้นอิจฉาริษยา ที่เห็นคนอื่นได้ดีกว่าตนหรือเพื่อนพ้องของตน ทำให้ต้องแสดงอาการออกมา แต่หลังจากฝ่ายบุคคลเรียกพนักงานทุกคนทั้งคนที่โดนพักงานและคนที่ได้กลับมาทำงาน ให้มาประชุมพร้อมเพรียงกันเพื่อชี้แจงเหตุผลของการเลือกพนักงานบางคนกลับมาทำงาน หลายคนก็ไม่ติดใจอะไร กลับมามีท่าทีดีกับเราตามปกติ บางคนออกจะเอ็นดูมากขึ้นด้วยซ้ำเพราะเขาเห็นว่าเราเงียบๆ ไม่มีพิษมีภัยอะไรกับใครเลย ใครจะด่าจะแกล้งก็เฉยๆ ไม่เคยฟ้อง ไม่เคยโวยวาย และไม่เคยโกรธใครเลย อึดหยั่งควายเลยนะนั่น เหอๆ
ถ้าเรามาคิดในแง่ดี นิสัยของฝรั่งแบบนี้ก็ดีไปอย่าง เขาคิดยังไงกับเรา เขาก็แสดงออกมาอย่างนั้น เปิดเผยตรงไปตรงมาดีออก ทำให้เราคาดเดาท่าทีและตั้งมือรับได้ถูก เช่น ใครไม่ชอบขี้หน้าเรา เราก็ถอยห่างไปไกลๆ ยังดีกว่าพวกเดียวกันเองที่รู้หน้าไม่รู้ใจ ต่อหน้าพูด-ทำกับเราดีแสนดี แต่ลับหลังกลับเชือดเราซะจ้อย
ชีวิตสาวโรงงานของเราก็ดำเนินไปตามปกติ สุกๆดิบๆตามประสาของชีวิต กระทั่งปลายปี 2547 เราเริ่มตั้งท้องลูกชาย(ท้องครั้งแรกในชีวิต หลังจากพากเพียรพยายามมานานถึง3ปีเต็มครับท่าน
) แต่เราก็ไปทำงานได้ตามปกติ เพราะไม่มีอาการแพ้ใดๆเลย และไม่เคยเจ็บป่วยอีกด้วย ถือว่าโชคดีไป เขาว่าคนท้องจะชอบกินอะไรแปลกๆ แต่เรากลับไม่อยากกินอะไรพิเศษเลย เอ..หรืออาจจะมีหว่า คือตลอดหลายปีที่ทำงานมา ต้องเจอแต่ปลาซัลมอนทุกวัน กินประจำ เพราะมันฟรีและมีโปรตีนสูงไง กินจนหน้าจะเป็นปลา แถมกลิ่นคาวมันยังตามไปหลอกหลอนที่บ้านด้วย
มันเลยเอียน แต่พอตั้งท้องกลับกินได้กินดี
กินมันทุกวันๆละ 3 รอบ พักรอบไหนก็หยิบแหม็บออกมากิน วันละหลายชิ้นซะด้วยซี ตอนนั้นก็ยังสงสัยว่าลูกเราเกิดมามันคงจะงกน่าดูชม ชอบกินของฟรี
งกเหมือนใครก็ม่ายรุ
อ่ะ ต่อ ต่อ เกือบจบละ ไอ้เราก็ทำงานไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเราท้องโตได้ 6 เดือนก็ได้ข่าวร้ายจากโรงงานอีกระลอกว่าโรงงานจะหยุดการผลิตชั่วคราวอีกครั้ง พอได้ยินข่าวร้ายนี้ คนอื่นๆก็คงใจแป้วกันอ่ะนะ แต่สำหรับเรางวดนี้เรากลับแอบดีใจ
เพราะรู้สึกว่าตัวเองอุ้ยอ้าย (ชักเริ่มขี้เกียจ) ขึ้นทุกที ยืนทำงานนานๆก็เริ่มปวดหลัง ปวดเอว ปวดขา เลยคิดว่าโรงงานปิดก็ดีเหมือนกันจะได้พัก ไม่ต้องลำบากและตื่นแต่ดึกแต่ดื่นอีกด้วย อิๆๆ ดีใจ ดีใจ
....และแล้วโรงงานก็ปิดอีกรอบสมดังใจไอ้ตา ล้าลัลลา
ขอบคุณเพื่อนๆที่แข็งใจอ่านจนถึงบรรทัดนี้นะจ๊า
เพื่อเป็นการตอบแทนน้ำใจ ขอมอบปลาซัลมอนตัวบะเอ๊บนี้ให้คนละตัวละกัน อิๆๆ
เชิญแบกเอาไปโลด
Create Date : 15 เมษายน 2553
Last Update : 15 เมษายน 2553 3:03:21 น.
46 comments
Counter : 1645 Pageviews.
Share
Tweet
อ่านจบแล้ว เลยขอรับปลาไปเลยนะ ฮ่าๆ...
อ่านดูแล้วกิ๊ฟว่าจขบ เป็นคนเก่งมากเลยนะคะ ใจสู้มากๆด้วย เรื่องภาษานี่จริงอย่างที่ว่า ถ้าเริ่มต้นจากศูนย์ไปเรียนดีกว่า ขนาดภาษาอังกฤษเรายังเรียนกันมาตั้งแต่เด็กเลยนะคะ...อ่านสนุกดีค่ะ ชอบ เขียนบ่อยๆนะ
โดย:
grippini
วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:3:01:53 น.
แอบเข้ามาดูเห็นเข้าไปเม้มบล๊อกเรา ปลาน่ากินมาก...
โดย: factory IP: 183.89.69.239 วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:4:27:29 น.
โดย:
นนนี่มาแล้ว
วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:4:37:07 น.
แข็งใจอ่านจนจบที่ไหนละคะ อ่านอย่างตั้งใจและอ่านเพลินจนจบเลย
ป้าชอบอ่านเรื่องราวประสบการณ์ต่างบ้านต่างเมืองแบบนี้ค่ะ จะได้รู้ว่าความแตกต่าง และวัตนธรรมของแต่ละที่ว่าเป็นยังไง....คุณตุ๊กตาเป็นคนที่วางเฉยได้ดีมากนะคะ ส่วนนี้เป็นเกราะคุ้มภัยให้เราได้จริงๆ ถ้าเราสามารถวางตัวเป็นกลางได้กับทุกสถานการณ์ เราก็จะไม่จนมุมเลย และไม่มีใครเกลียดเราด้วย พูดมาซะยาว แต่ป้าทำไม่ได้ค่ะ ฮ่า ฮ่า
ป้าใจร้อน และใครดีมาก็ดีตอบ ซึ่งสร้างปัญหาให้ป้ามาแล้วหลายครั้งกับนิสัยนี้ ทุกวันนี้ก็พยายามเย็นลงให้มากที่สุด
เรื่องภาษาป้าก็เป็นเหมือนคุณตุ๊กตา ชอบทำการบ้านทำแบบฝึกหัด แต่ไม่ค่อยพูด ทำให้พูดอิตาเลี่ยนได้ช้า แต่เวลาทำข้อสอบนี่จะเร็วเลย เพราะเราเห็นประโยคอยู่ตรงหน้า แต่เวลาพูดต้องมาเรียงลำดับ ผันกริยาตามประธาน เปลี่ยนเพศของกรรม เลยวุ่นวายนึกไม่ออก และปัญหาใหญ่ของป้าอีกข้อคือ ป้าไม่สามารถเรียนติดต่อกันได้ เพราะไม่ได้อยู่อิตาลี่ตลอดค่ะ ต้องไปนั่นไปนี่ติดตามลุงที่บ้าน บางทีหายไปสองเดือน กลับมาอีกทีเค้าเรียนเรื่องอะไรกันแล้วก็ไม่รู้....ปัญหาใหญ่เลยค่ะ
ดึกแล้วป้าขอตัวไปนอนก่อนนะคะ เมื่อกี้แวะไปบ้านป้าโซเสร็จก็ว่าจะไปนอนแล้ว พอกลับมาบล๊อกตัวเองเห็นเม้นท์คุณตุ๊กตาเลยวิ่งมาอีกที....ฝันดีนะคะ
โดย:
ปลาทอง9
วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:4:39:31 น.
สวัสดีค่ะ พี่ตา (ขออนุญาตเรียกชื่อนะคะ)
เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ ทั้งเรื่องเรียน เรื่องคนไทยที่มาหลายๆปีและยังพูดไม่ได้ ที่ฝรั่งเศสก็มีค่ะ มาเป็นสิบปีแล้วยังพูดไม่ค่อยได้ก็มีเยอะค่ะ แต่หลายๆคนเราก็เข้าใจเพราะพื้นฐานเขามาไม่ดี คือเขาไม่ได้เรียนสูงและเข้ามาแบบว่ามาตายเอาดาบหน้า อันนี้ไม่ว่ากัน แต่มีอีกพวกที่มาแบบว่าแต่งงาน สุข สบาย แต่ขี้เกียจไปเรียน แถมมาสร้างชื่อ เสีย ให้เพื่อนร่วมชาติด้วยการเข้าเรียนบ้าง ไม่เข้าบ้าง ไปสายบ้าง เดี๋ยวหยุดตามสามีไปโน่นนี่บ้าง มีเยอะเหมือนกันค่ะ เราเองแรกๆไปเรียนครูถามว่ามาจากไหน พอบอกไทยแลนด์ครูทำหน้าแบบว่าเรารู้เลย มาอีกแล้วเหรอชาตินี้ แต่ดีที่เรากู้ชื่อให้ชาวไทยได้บ้าง ไม่ได้ชมตัวเองนะคะ เราเรียนยังไม่ถึงสองเดือนพูดคล่อง และเขียนเกือบดี ครูจากที่เคยดูจะไม่ค่อยอยากรับประมานกับชาวไทยก็หันมาพูดจาดี แหมคนเราก็ไม่เหมือนกัน
พี่ตาเก่งจังเลยท้องตั้งหกเดือนแล้วยังสู้ตาย ช่วงนี้ที่ไหนๆก็แย่ คนไทยที่นี่ เราอาจจะเป็นเมืองเล็กนะคะเลยไม่ค่อยมีปัญหา ก็มีบ้างเป็นธรรมดา นินทาเล็กๆน้อยแต่ว่าดูแล้วไม่รุนแรง ประมาณเหยียบจมดิน ดูไปแล้วก็ถือว่าไม่มีใครร้ายๆแบบนางร้ายช่องหลายสี น้อยสี ที่ประเภทมารยา ไรแบบนั้นน่ะค่ะ
หนูโชคดีที่มีงานทำอยู่กับบ้านเลยไม่ค่อยได้ไปรับรู้สังคมก็ดีไปอย่างค่ะ
ปลาตัวใหญ่มากค่ะ ชอบรรยากาศนอร์เวย์ค่ะ หน้าร้อนปีที่แล้วเราก็ไปทัวร์นอร์เวย์กันมาค่ะ ไล่ลงมาตั้งแต่ทางเหนือ Narvik, Bordo, ลงมาเรื่อยๆเลยค่ะ จนข้ามเข้าสวีเดน
โดย: ปลา (
scorpionfish
) วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:4:40:29 น.
แต่ก่อนมาอยู่เดนมาร์กใหม่ๆก็ทำงานโรงงานปลาเหมือนกัน. มีแต่ต่างชาติคนประเทศเขามีน้อยมาก. คนไทยก็หลายคน. เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าคนไทย(บางคน)เป็นอะไร. ทำไมไม่ค่อยรักกัน. เห็นใครไดีกว่าเป็นไม่ได้. เรื่องเรียนภาษาก็เหมือนกันไม่ค่อยอยากจะเรียนกัน. บ้างคนบอกชะอีกไม่ใช่ภาษาพ่อภาษาแม่เรียนไปทำไม. เรานี่โมโหมากเมื่อได้ยิน. เราย้อนบอกว่าแล้วมาอยู่บ้านเมืองเขาทำไม. พอเราเรียนมีงานกันดีกว่าทำก็ว่าอีกว่า "หัวสูง". เราเลยบอกเลยว่า เรานะไม่อยากจมปรกเป็นควายนี่. เป็นกันไปหมดไม่ว่าที่ไหน. เราไม่เข้าใจจริๆ. คนหนอคน.
โดย: จันทร์จ้า (
Rasmussen
) วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:5:29:16 น.
ดีใจจัง พี่กลายเป็นผู้นำทางด้านตักส้วมไปเลย พี่เดาได้เลยว่าไม่มีใครทำงานได้อย่างพี่ โฮย..เหนื่อยไม่อยากจะเซด ไว้โชว์รูปให้ดูนะ เพราะแค้นสุดเดช สุึดชีวิตสุดกู่
ขอยืมทากมากินซากส้วมด้วยนะ พี่จะได้ไม่ต้องทำงานมากน่ะ ตัีวใหญ่ดี น่าทอดกินเนอะ วุ้ย..พูดเล่นน่ะ
ตอนนี้อากาศเป็นอย่างไรบ้างจ๊ะ ตาน่าจะปลูกผักขายอีกนะ เพราะพี่ก็กะว่าจะขาย เพราะรู้สึกสนุกดี อยากทำงานที่ตัวรัก ไว้ตักส้วมมาราดผักเหมือนบ้านเราดีกว่าจะได้งามๆ ฮูยพูดเรื่อยเปื่อยอีกและ ไว้เข้ามาคุยใหม่เด้อน้องหล้า
โดย: ลูกหมู (
ลูกหมูตัวกลม
) วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:5:38:39 น.
ตอนเราทำโรงงานปลา ก็ปลาซัลมอนเหมือนกัน. เราก็ทำงานตอนกลางวันและไปเรียนตอนเย็นเหมือนกัน. พอเราเรียนภาษาจบเราก็ไปเรียนดูแลคนแก่. ตอนนี้ทำงานดูแลคนแก่ดีหน่อยไม่ค่อยเหนื่อยเหมือนตอนทำโรงงานปลา. อยู่จังหวัดใกล้กันเลย. เราเป็นคนสุพรรณ ก็ติดกับจังหวัดกาญจนบุรี.
โดย: จันทร์จ้า (
Rasmussen
) วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:5:49:45 น.
แหม๊ๆๆ นี่ถ้าอ่านตอนจบก่อน จะลากปลากลับบ้านโดยที่ไม่อ่านตอนแรกเลยนะคะเนี่ย คริคริ
พี่ตาเล่าได้เห็นภาพเลยค่ะ เห็นด้วยนะคะ ว่าอยู่บ้านเมืองเค้า ก็ต้อง รู้ภาษาเค้า เหมือนเป็นการให้เกียรติเจ้าของประเทศเค้าด้วย ที่นี่ก็มีนะคะ บางคนอยู่มา 20 ปีแล้ว ภาษาอังกฤษยังไม่ไปถึงไหนเลยค่ะ เราเองก็ไม่ใช่จะอยากว่าอะไรเค้านะคะ แต่ก็สงสัยว่า 20 ปีที่ผ่านมาเนี่ยทำอะไรอยู่คะ
อ่านจบแล้ว ทำให้สัมผัสได้ว่า พี่ตาเป็นคนใจเย็น และอดทนมากค่ะ
ตอนนี้ลูกชายกี่ขวบแล้วคะ ชื่ออะไรคะ อยากรู้อีกแล้ว คริคริ
โดย:
somjaidean100
วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:8:31:39 น.
มาเยือนครับจาก //www.thai-school.net/wanarat
โดย: พริกดิบ (
พริกดิบ
) วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:10:22:00 น.
อากาศอึมครึมเหมือนฝนจะตก แต่ก้อยังร้อนอยู่ดี ทักทายค่ะ
โดย:
cd2lucky
วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:11:59:07 น.
ทักทายยามเช้าค้าา^^
โดย:
หาแฟนตัวเป็นเกลียว
วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:12:03:05 น.
อากาศอึมครึมเหมือนฝนจะตก แต่ก้อยังร้อนอยู่ดี ทักทายค่ะ
โดย:
cd2lucky
วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:12:15:14 น.
เข้าบล็อกนี้ ต้องปัดๆเศษเกลือแหวกทางเข้ามาอ่าน เจอดองซะ..
วู้ยยยย.. ฉอเลาะปานฉะนี้ ป้าโซจะไม่มาได้อย่างไร?
สงสัยมานานแล้ว ถามหน่อยจ้ะ รูปที่เอามาลงน่ะ คือรูปที่รง.ที่ตุ๊กตาทำอยู่รึ? หรือว่าไปเม้มๆที่อื่นมาลงประกอบเรื่อง? ป้าโซพยายามเล็งๆอยู่ว่าตุ๊กตาจะอยู่ตรงไหนน้า แต่มันจะมีได้ยังไง ถ้าตุ๊กตาเป็นคนถ่ายรูป ใช่มะ?
มีความพยายามเป็นเลิศศศศศ.. ขนาดท้องหกเดือนแล้วยังไปทำงานอย่างนั้นได้ เพราะร่างกายต้องสมบุกสมบันมากเลยงานรง.น่ะ
ตัวจริงตุ๊กตาท่าทางจะเป็นคนไม่ค่อยพูดหรือเปล่าจ๊ะ? คงจะอย่างที่เล่าว่าชอบเรียนเขียนอ่าน แต่ไม่เปิดปาก
ถ้าทางเรื่องภาษาแล้ว ป้าโซจะชอบพูดนะจ๊ะ ถึงแม้ว่าจะผิดๆถูกๆก็เถอะ ถือซะว่าผิดเป็นครู เวลาผิดก็มีคนช่วยแก้ให้แล้วเราก็จำอันที่ถูกแทน.. แต่การจะพูดได้มันก็ต้องมาจากความเข้าใจทางด้านแกรมม่า ทางด้านการวางรูปประโยคอยู่ดี ก็ต้องมีพื้นฐานทางด้านการอ่าน เขียนก่อนแล้วค่อยมาพัฒนาทางพูด เหลืออีกขั้นตอนเดียวคือสอบพูด.. กลับไปสอบซ่อมเลยยยย ยัยคนขี้เกียจ
ไล่ตุ๊กตาไปสอบพูดเนี่ย ใช่ว่าป้าโซจะผ่านทั้งอ่าน เขียน พูดภาษาญี่ปุ่นนะจ๊ะ .. ไม่ได้อะไรเลยต่างหาก เขามีสอบวัดระดับแต่ป้าโซขอบาย.. แก่เกินแกง
โดย:
ป้าโซ
วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:13:06:39 น.
ภาษานอร์สค์
พูดไม่เป็นอ่ะ
เป็นอย่างเดียว จะได้ดูไม่ซือบื้องัย
555
โดย:
นนนี่มาแล้ว
วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:13:49:48 น.
แวะมาเยี่ยมตอนเช้าก่อนไปเรียนเลยจ้า
แล้วพี่ตายังเรียนอยู่อะเปล่าตอนนี้ ไงอ้อเอาใจช่วยนะให้ผ่าน นิโว 1-2ไม่ยากหรอกพี่ตา จริงๆนะ แต่ 3 ที่อ้อจะไปสอบนี่สิ
ไม่อยากจะคิด บรื๋ออออ
สู้ ๆ นะเคอะคุณพี่
โดย:
thainurse@norway
วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:14:03:25 น.
อยากกินแซลมอน
โดย:
มิสเตอร์ฮอง
วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:16:10:48 น.
สวัสดีค่ะ อนุญาติเรียกพี่ตาด้วยคนนะค่ะ
ตั้งใจอ่านจนจบเลยค่ะ อ่านๆไปเพลินเลย อ้าวจบซะแล้ว
แนะนำตัวนิดนึงนะค่ะ ชื่อสายคะ หนูอยู่นอร์เวย์เหมือนกันคะ
พอดีพี่พีชsomjaideanแนะนำมา ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ
ขอสวัสดีปีใหม่ไทยย้อนหลังจะค่ะ พี่ตา
โดย:
amonrat35
วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:18:22:45 น.
เจ๊ น้อยมาตามสัญญา ไม่แข็งใจอ่านหรอก ตั้งใจอ่านเต็มที่เลยแหละ อ่านจบแล้วง่ะ แล้วปลามันยังเหลืออยู่หรือปล่าวว เพราะน้อยมาทีหลังเพื่อน ๆ น่ะพี่ เหอ เหอ ไม่เป็นไรงวดนี้ตัวเดียว งวดหน้าสงสัยสองตัว เราคงมาทัน ฮะฮ่าฮ่า
พี่ตา ที่คนโบราณสอน ทำดีผีคุ้ม ไม่เคยเห็นผี แต่น้อยชอบฟัง เพราะมันอุ่นใจดี เหมือนมีเพื่อนคอยปกปักรักษาเรา พี่ตาก้อเหมือนกัน คนทำดีก้อต้องได้ดี คนไม่ดีก้อต้องได้รับสิ่งไม่ดีวันยังค่ำแหละ ไม่รู้สิน้อยว่าพี่ตาเป็นคนดี มีสติดี คือสติไม่แตก ยังเก่งอดทนสู้กับปัญหารอบตัวได้ดี
น้อยยังยืนเป็นกำลังใจให้คนดี ๆ ต่อไป วันหน้าจะรีบวิ่งมาเข้าแถวอ่านอีกจ๊ะ
โดย: น้อยเองจ๊ะ (
GLA_GAW
) วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:23:26:45 น.
จริงซินะ ถ้าพีชบวกลบเลขถูก ก็น่าจะรู้ว่าลูกชายพี่ตา สี่ขวบแล้ว แหะแหะ
ของพีชมีสองเต้าค่ะ อุปส์ ไม่ใช่ค่ะ สองคน คนโตหนุ่มน้อยกำลังอยู่ในวัยสร้างปัญหา 11 ส่วนคนเล็กผู้หญิงค่ะ เพิ่งจะสองขวบเดือนที่แล้วเอง
เพิ่งกลับจากทำงานเหรอคะ เหนื่อยมั้ยคะ
เห็นข้างบน น้องสายมาแล้ว น้องสายเค้าน่ารักค่ะพี่ ส่วนอีกคนนึง ช่วงนี้เค้าเงียบๆ ไม่เห็นเปิดบล็อก ต้องรอก่อน
โดย:
somjaidean100
วันที่: 16 เมษายน 2553 เวลา:2:17:16 น.
โรงงานก็ปิดได้จังหวะพอดีเลยนะ พี่ตา
6 เดือนนี่ก็อุ้ยอ้ายแล้ว แต่ยังงัยคน
อดทนและขยันอยู่ที่ไหนก็ไม่มีตกงานเนาะ
ปลาแซลม่อนชอบทานเหมือนกันค่ะ
แต่ขอเป็นรมควันนะ ถ้าเป็นแบบสดแล้ว
เอาทำอาหารเก๋ว่ากลิ่นมันคาวไปนิดส์
โดย: keakai (
tossagun1
) วันที่: 16 เมษายน 2553 เวลา:3:03:40 น.
เก๋ก็ภาวนาพี่ตา ไม่อยากดูข่าวมากเลย
เครียด สงสารประเทศไทย
โดย: keakai (
tossagun1
) วันที่: 16 เมษายน 2553 เวลา:3:27:47 น.
ฃ่วงนี้พักงานกันก่อนแล้วกันนะครับ บริหารรายรับจ่ายให้ดี
ประคองตัวไว้รอวนที่เค้าเรียกกลับเข้าไปครับ ...
ส่วนปลาน่าทานมาก ตัวใหญ่สะใจจริงๆ
fueltank.generatormind.com/">
gastanks.generatormind.com/">
owtanks.generatormind.com/">
โดย:
ensim
วันที่: 16 เมษายน 2553 เวลา:9:54:56 น.
โอ้ววววว..ปลาซัลมอน จะแบกไปยังไงล่ะเนี่ยยย
ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันนะคะพี่ตา(ขออนุญาตเรียกตามคนอื่นๆนะคะ)
อุ๋ยยังไม่ได้อัพบล็อกเลย อัพเมื่อไหร่จะแวะมาบอกน๊า...
โดย:
By ~ BeLovE
วันที่: 16 เมษายน 2553 เวลา:12:21:00 น.
หวัดดีจ้า
แวะมาทักทายค่ะเคยเข้ามาอ่านแล้วนี่เองยินดีที่ได้รู้จักจ้า
อ่านแล้วก็ขำไปด้วยจบข.อดทนจริงๆเลยค่ะและขยันด้วย
เห็นปลาแซลมอนแล้วขอเอาไปทำปลาร้าล่ะกันแต่ไม่รูจะใส่ไหได้อะป่าวเดี๋ยวจะเอามาปันนะจ๊ะอิๆๆๆ
โดย:
Goedmorgen52
วันที่: 16 เมษายน 2553 เวลา:13:35:28 น.
สวัสดีตอนเช้าคะพี่ตา
หนูเข้ามาขอแบกปลาซัลมอนคะ คราวที่แล้วหนูลืม อิอิ
เกลือหนึ่งกำน้อย ชอบประโยคนี่จัง
หนูขอสมัครเป็นเม็ดเกลือน้อยๆอีกเม็ดหนึงนะค่ะ
ปรกติหนูก็ทำตัวเป็นเกลือบ้างบางโอกาศคะ
เหอๆออกแนวงกแนวเค็ม ขำๆนะค่ะพี่น้อย
พี่น้อยทำอะไรอยู่ค่ะ ว่างๆขอเชิญที่บล็อกนะค่ะ รบกวนเข้าไปเป็นผู้โชคดีให้ที
รักษาสุขภาพนพค่ะ
โดย:
amonrat35
วันที่: 16 เมษายน 2553 เวลา:14:50:18 น.
โอ้ยยยย เขียนผิดเขียนถูกอีกแล้ววว
ขอโทษนะค่ะพี่ตา ขอโทษจริงๆเขียนชื่อผิด
โก๊ะอีกแล้ว
เพิ่งกลับมาจากบล็อกพี่น้อยนะค่ะ พิมพ์ไปพิมพ์มาเปลี่ยนชื่อให้เฉยเลย
โดย:
amonrat35
วันที่: 16 เมษายน 2553 เวลา:15:11:55 น.
ขอบคุณมากๆจ้านี่ถ้าไม่ทักก็ไม่รู้ว่าตัวเองลงข้อความไปสองรอบ
พอหลังจากเซฟเพิ่งได้เข้ามาดู
ขายขี้หน้าประชาชีหมดเลยขอบคุณจริงๆ
โดย:
Goedmorgen52
วันที่: 16 เมษายน 2553 เวลา:17:45:58 น.
น้องสายคงเมาค่ะพี่ตา คริคริ
โดย:
somjaidean100
วันที่: 16 เมษายน 2553 เวลา:19:36:45 น.
กำลังจะนอนพอดี อ่านความเห็นพี่ตา(แอบเห็นจากข้างบน) ขำค่ะเพราะแปลเกือบตลอดเลย จนขี้เกียจพูดแล้ว ดีที่พ่อกิ๊ฟกะน้องชายพูดได้บ้างค่ะ...แต่ปกติใช้ยิ้มกันเอานะ ฮ่า
พี่ตาท้องอยู่เหรอคะ พักผ่อนมากๆนะ
โดย:
grippini
วันที่: 17 เมษายน 2553 เวลา:4:45:55 น.
โหพี่ตา ลูกชายพี่น่ารักมากๆเลยค่ะ พูด กับมด กับแมว รีบๆกิน กินให้หมดนะ แล้วพวกเธอจะได้กลับบ้านไปหาแม่ น่ารักๆๆ ค่ะ เค้าคงสงสารว่า มด แมว ไม่ได้อยู่กับแม่หน่ะค่ะ
พีชก็กะจะลงร่อง ปลูกผักเหมือนกันค่ะ แพลนไว้ ว่าวันนี้ จะออกไปซื้อเมล็ดผัก เพาะไว้ก่อน แล้วค่อยลงแปลง ดันมีกรรมค่ะ วันนี้หิมะตก แทบไม่น่าเชื่อ เมื่อวานแดดเปรี้ยง 25 องศา นี่แหละน๊า เค้าว่า จะเอาอะไรแน่นอน กับฝนฟ้าอากาศ
ลูกตื่นแล้ว ไปก่อนนะคะ มีความสุขทั้งวันนะคะ
โดย:
somjaidean100
วันที่: 17 เมษายน 2553 เวลา:20:32:44 น.
เข้ามาเก็บค่าต๋ง ฐานไปแอบอ่านป้าโซคุยกะป้าแอ๊ก
เย้ยยย.. ไม่ได้บอกซ้ากคำ ว่าที่ยี่ปุ่นเขาลาพักงานตอนท้องได้ ไม่มีเสียละจ้ะญี่ปุ่นน่ะ .. อึด ถึก กันมากมาย ทำงานจนจะคลอดแล้วก็ยังโย้มาทำกันอยู่
ตาไวจริงนะยัยคนนี้.. ไอ้บล็อกพิซซ่านั่นน่ะ ป้าโซลองเข้าไปแปะลิงก์เพื่อจะดูว่ามันจะออกมายังไง แต่ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงในนั้นเลยจ้ะ เพราะลบลิงก์นั่นออก
อ่านเม้นท์ข้างบน คุณgrippini ทักว่าตุ๊กตาท้อง?? เฮ่ย.. ท้องจิงป่ะ แจ้งมาโลดดดด..
โดย:
ป้าโซ
วันที่: 17 เมษายน 2553 เวลา:22:04:27 น.
ขอบคุณนะคะ สำหรับกำลังใจ เข้ามาอ่านแล้ว ต้องขอชื่นชมค่ะ ที่มีความตั้งใจเรียนภาษา ตัวเองก็พยายามแล้วนะ ขอแค่ภาษาอังกฤษให้คล่อง ๆ ก็พอใจแล้ว ยังไม่ไหวเลย มาเที่ยวต่างประเทศกับสามีที ก็แบบ งู ๆ ปลา ๆ แต่ยังโชคดีสามียังพอฟังออก พูดได้นิดหน่อยพอรู้เรื่อง บอกเคล็ดลับหน่อยซิคะ พยายามอย่างไร ถึงมีลูกสำเร็จ อีชั้นก็พยายามแล้วนะคะ สองปีผ่านไปยังไม่ได้ผลเลยค่า
โดย:
nongmacki
วันที่: 17 เมษายน 2553 เวลา:23:38:38 น.
ตามป้าโซมาเก็บค่าต๋งด้วยคน ฮี่ ฮี่
ตกใจตามป้าโซด้วย....คุณตุ๊กตากำลังมีน้องอีกคนเหรอคะ....เฉลยด่วนนน
โดย:
ปลาทอง9
วันที่: 18 เมษายน 2553 เวลา:3:42:28 น.
โดย:
เกลือหนึ่งกำน้อย
วันที่: 18 เมษายน 2553 เวลา:15:03:02 น.
ขอบคุณพี่ตามากนะคะ สำหรับคำแนะนำ จะได้มีกำลังใจ สู้ ๆ ต่อไปค่ะ
โดย:
nongmacki
วันที่: 18 เมษายน 2553 เวลา:16:23:12 น.
สวัสดีคะ คุณตา ตามมาจาก blog คุณสายนะคะ แวะมาแจ้งคะว่าภาระกิจ Tag ที่ได้รับมาจากคุณสายนั้น ตอนนี้ได้ทำการ up blog แล้วคะเลยมาเชิญให้ติชมด้วยนะคะ
ข้อมูลใน blog น่าสนใจจังเลยคะ เดี๋ยวจะทำการท่องblog ให้ทั่วๆนะคะ
โดย:
cengorn
วันที่: 18 เมษายน 2553 เวลา:20:58:14 น.
แวะมาชมครับผม
โดย:
bqhuahin
วันที่: 18 เมษายน 2553 เวลา:21:05:30 น.
อ่านBLOG นี้เรียบร้อยแล้วคะ ปลาซัลมอลนี่ของโปรดทั้งครอบครัวเลยคะ จะแวะมาสำรวจบ่อยๆเลยคะ เขียนเรื่อง ใน blog ได้อารมณ์และน่ารักดีคะ สวรรค์มีตาดีจังเลยคะ
โดย:
cengorn
วันที่: 18 เมษายน 2553 เวลา:21:17:06 น.
อ้อ....ตกลงเข้าใจผิดนี่เอง ป้าเกือบแสดงความยินดีไปแล้วนะคะ
ส่วนเรื่องที่เล่าว่าท้องหกเดือน ตอนนี้หนุ่มน้อยนั้นโตเป็นหนุ่มหล่อ
ตาม คคห.36 แล้วใช่มั้ยคะ..ความหล่อฉายแววตั้งแต่เด็กเล้ย
โดย:
ปลาทอง9
วันที่: 19 เมษายน 2553 เวลา:0:44:09 น.
Thank you for stoping by at my blog na kha. Actually i've been reading your blog since last month but i've never left any comment^^
I'll come by more often and leave the comment from now on kha.
โดย:
Jaz in Norway
วันที่: 19 เมษายน 2553 เวลา:1:41:58 น.
ฮิ ฮิ ฮิ พี่ตาจะถามถูกคนหรือเปล่าคะเนี๊ย อรก็เพิ่งจะทำเป็นครั้งแรกนี่แหละคะ จากที่เข้าใจนะคะ ก็พี่ตาเอาตุ๊กตาของพี่ตาสภาพเดิมๆ เลยนะคะไม่ต้องเสริมสวยให้เขา หรือทำความสะอาดใดๆ สภาพไหนก็สภาพ นั้นนะคะ แล้วเราก็มาถ่ายรูปลง blog พร้อมกับถ่ายรูปพี่ตาคู่กับตุ๊กตานะคะ หลักๆ ก็น่าจะประมาณนี้นะคะ
ที่จริงอรก็ไม่มีตุ๊กตากรอกคะ แต่พี่สาววัยใกล้เกษียณแล้วเขาชอบตุ๊กตามากก็เลยไปยืมเขามาถ่าย แล้วกตา
ที่ถ่ายนะ จ๊กม๊กมากเลยคะแต่พอถ่ายออกมาไม่เห้น 555
โดย:
cengorn
วันที่: 19 เมษายน 2553 เวลา:2:08:41 น.
เอาน้องหมี Have A Good Day มาฝากพี่ตาเลี้ยงสักตัวนะคะ
โดย:
cengorn
วันที่: 19 เมษายน 2553 เวลา:3:19:15 น.
โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา (
ลงสะพาน...เลี้ยวขวา
) วันที่: 19 เมษายน 2553 เวลา:8:29:29 น.
ปลาแซลมอน รมควัน อร่อยมาก(ที่ตาเคยติดมาให้กินน่ะ)แต่วันก่อนดูทีวี มีหมอรพ.พญาไทบอกว่าระวังพยาธิจากปลาแซลมอน แต่ไม่ได้อยากให้เพื่อนๆ ครณาพยาธิ เพราะเรามีกระเจี๊ยบขาวไว้กินขับพยาธิได้ 55 ชอบเปล่าล่ะตา ลวกกระเจี๊ยบขาวจิ้มน้ำพริกอาหย่อยจาบอกใครเชียว
โดย: แหม่ม IP: 160.1.10.77, 58.8.171.207 วันที่: 19 เมษายน 2553 เวลา:13:03:49 น.
สวัสดีคะพี่ตุ๊กตา (คราวนี้หนูมีกาแฟมาแก้วหนึง วางอยู่ข้างๆ ^ ^)
หนูอยู่ใกล้ๆกับ Trondhiem คะพี่ตา ต้องนั่งเรือข้ามฝากเวลาที่หนูจะเมือง
ประวัตืชีวิตยาวเล็กน้อย หลังไมค์ดีก่านะค่ะพี่ตา
รอดูการบ้านอยู่น๊าา
เจ้าชายตัวน้อยๆของพี่ตา คือหนุ่มน้อยน่ารักในรูปใช่มั้ยค่ะ เป็นเด็กใจดีด้วย
(พูด กับมด กับแมว รีบๆกิน กินให้หมดนะ แล้วพวกเธอจะได้กลับบ้านไปหาแม่ )ว้าวๆๆๆๆๆ
อ่านแล้วเป็นปลื้มไปด้วย
ภาษานอร์สค์ ....เฮ้อออมันยากกกกกกกกกจริงๆคะ
แล้วคุยกันใหม่นะค่ะ
โดย:
amonrat35
วันที่: 19 เมษายน 2553 เวลา:14:12:49 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
เกลือหนึ่งกำน้อย
Location :
กาญจนบุรี Norway
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 33 คน [
?
]
มิตรดี มีเพียงหนึ่ง ถึงจะน้อย
ยังดีกว่า มิตรร้อย คอยคิดริษยา
เหมือนเกลือหนึ่ง กำน้อย ด้อยราคา
ยังดีกว่า น้ำเค็ม เต็มทะเล
...เป็นคนใจดี ที่ไม่เรื่องมาก แต่มากเรื่อง 555
Friends' blogs
ป้าโซ
Don't try this at home.
อาคุงกล่อง
grippini
GLA_GAW
aehaeh55
kumpluem
j a r n i k
somjaidean100
thainurse@norway
นางฟ้าของผม
tossagun1
scorpionfish
GamnangNorway
ลูกหมูตัวกลม
ปลาทอง9
นนนี่มาแล้ว
amonrat35
Goedmorgen52
cengorn
Rasmussen
ถมทอง
sawadeeuk
แม่สลิ่ม
By ~ BeLovE
curry
ผัสสะ
Mellitus
wirolek
พลูด่างในอ่างดิน
อันธกาล
quosego
chinanod
ป้าขั้วโลกใต้
luckiezgalz
ลงสะพาน...เลี้ยวขวา
มินทิวา
Oops! a daisy
เศษไม้ใบหญ้า
cool'prince
ป้าศรีอุ่น
apple007
jamaica
ปลายแป้นพิมพ์
อารีรัตน์
diamondsky
kruaun
naliman
ไวน์กับสายน้ำ
เป็ดสวรรค์
panwat
ในความอ่อนไหว
กิ่งฟ้า
makampom-ta
sinaporn
กระติ๊บน้อย
ผู้หญิงจากดาวพฤหัส
ชื่ออะไรไม่ซ้ำ
วาดะจัง
สกุลลัน
Bananarumba
nootikky
jewelmoda
PhueJa
magic-women
kim_tiger
Katai_Akiko
หมูตอนพ่อเต๊าะ
คนเคยผ่านมหาสมุทร
MollyJinx
Miacara
คนผ่านทางมาเจอ
phunsud
ประนม
Wildpoodle
ภายใต้
แม่บ้านครอว์ฟอร์ด
หมุยจุ๋ย
anigia
เรไรไอด้า
นุ่มณอ่อนนุช
เนินน้ำ
Aery
ชีวิตนี้ขอแค่สุขพอดี
ณ เมืองเบียร์
go far far
ถนนสายเดียว
PrettyNovember
sirivinit
SweetVanilje@Norway
Maeboon
Sai Eeuu
กิน ๆ เที่ยว ๆ
หกพันไมล์
มารน้อยไร้สังกัด
Schnuggy ชนุ๊กกี้
ป้าณู
คล้ายดาว
Ooy1_chan
gumber
Red Blood
อุ้มสี
somjaidean100
พรหมญาณี
ฝากเธอ
Webmaster - BlogGang
[Add เกลือหนึ่งกำน้อย's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
อ่านดูแล้วกิ๊ฟว่าจขบ เป็นคนเก่งมากเลยนะคะ ใจสู้มากๆด้วย เรื่องภาษานี่จริงอย่างที่ว่า ถ้าเริ่มต้นจากศูนย์ไปเรียนดีกว่า ขนาดภาษาอังกฤษเรายังเรียนกันมาตั้งแต่เด็กเลยนะคะ...อ่านสนุกดีค่ะ ชอบ เขียนบ่อยๆนะ