ละคร พ่อหนูเป็นซูเปอร์สตาร์ ตอนที่ 16

ตอนที่ 16

ขณะที่แดนเทพยืนอยู่บนระเบียงบ้าน เขาเห็นต้อมขับรถกลับมา มีหญิงสาวที่ดูท่าทางสนิทสนมกันกลับมาด้วย ต้อมให้เธอรอหน้าบ้านแล้วเข้าไปเอาของในบ้าน เขารู้สึกไม่พอใจที่ต้อมไม่ซื่อสัตย์ต่อเคท "อ้าว... อย่างนี้ชักไม่สวยสิท่านชาย" แดนเทพรีบออกไปดูทั้งที่ตัวเองใส่บ๊อกเซอร์กับเสื้อกล้ามเท่านั้น...สักพักต้อม ออกมาพร้อมกล่องของขวัญเล็กๆ แพรเข้าไปยื้อแย่งจึงดูเหมือนโอบกอดกัน แดนเทพยิ่งไม่พอใจ
"ฉันจะกระชากหน้ากากสุภาพบุรุษของเธอให้ดู...เคทธี่"
แดนเทพขับรถตามรถต้อมไปทันทีทั้งที่ตัวเองยังอยู่ในชุดเสื้อกล้ามกางเกงบ๊อกเซอร์รถต้อมเข้ามาในโรงแรมหรู แดนเทพยิ่งตะลึง "เข้าโรงแรม!!"
ในห้องพักของแพร เคทกับเพื่อนของแพรช่วยกันจัดงานวันเกิดให้ เคทพูดกับพวกน้องๆ "พี่เคททวนนะคะ พอได้ยินเสียงเปิดประตู พวกเราก็ซ่อนตัวนะคะ แล้วค่อยออกมาเซอร์ไพรส์พร้อมๆกัน ส่วนพี่จะยกเค้กมาตอนหลังค่ะ"
"โอเคค่ะ อิจฉาคุณแพรที่มีพี่ชายกับว่าที่พี่สะใภ้น่ารักๆจังเลยเนอะ อุตส่าห์วางแผนเซอร์ไพรส์เบิร์ธเดย์ปาร์ตี้ให้"
เคทพูดไม่ออกได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ...แพรกำลังบ่นกับต้อม ที่พาเธอกลับมาที่โรงแรมแทนที่จะพาไปเจอเคท ต้อมอ้างว่าเคทไม่ว่าง แพรจึงถามว่าจะให้เธอดูของขวัญได้หรือยัง
"ยัยตัวดีเผลอเป็นไม่ได้บอกว่าไม่ให้ดูๆ เดินไป" ต้อม ดุนหลังให้แพรเดินไปที่ห้องพัก
แดนเทพย่องตามมาด้วยความโกรธหาว่าเข้าโรงแรมกันกลางวันแสกๆ พอต้อมเสียบการ์ด จังหวะที่แพรเปิดประตูเข้าไป แดนเทพก็ตรงมากระชากไหล่ต้อมแล้วชกเปรี้ยงเข้าเต็มหน้า ทุกคนในห้องออกมาร้องเซอร์ไพรส์แล้วต้องตกใจเพราะแพรกรีดร้อง
"คุณเป็นใคร มีสิทธิ์อะไรมาทำพี่ชายแบบนี้"
"แล้วคุณจะต้องขอบคุณผมถ้าคุณรู้ว่าผู้ชายคนนี้เค้าไม่ได้มีคุณคนเดียว"
"คุณเข้าใจผิดแล้ว แพรพักอยู่ที่นี่ แล้วผมก็จัดเซอร์ไพรส์ วันเกิดให้เค้าเท่านั้นเอง"

"เหรอฮะ โรแมนติกดีนี่ งั้นผมถามท่านชายหน่อยนะฮะ เคทธี่ล่ะ ท่านชายเอาเค้าไปไว้ไหน เค้ารู้บ้างมั้ยว่าท่านชายกับแฟนกำลังเซอร์ไพรส์น่ะ" แดนเทพประชดสุดฤทธิ์

เคทเดินถือเค้กออกมา เห็นท่าทางแดนเทพแล้วตกใจเค้กหล่นจากมือ แดนเทพหันมามองชะงัก ต้อมส่ายหน้าอย่างเห็นใจ "คุณยังต้องการคำตอบอยู่มั้ย"

แดนเทพเริ่มจับต้นชนปลายได้พร้อมกับรู้สึกตัวว่ามาในสภาพไหน...

วันรุ่งขึ้น แดนเทพต้องหลบนักข่าวอยู่ที่คอนโดฯของปั๋ง เพื่อให้ปั๋งคอยรับโทรศัพท์แก้ข่าวที่คนเห็นในโรงแรมไม่ใช่ แดนเทพเพราะตอนนี้กำลังทำงานอยู่ฮ่องกง...โอ๋โทร.เข้ามา ปั๋งกำลังยุ่งจึงบอกไปว่าเสร็จธุระจะโทร.กลับ โอ๋รอไม่ได้มากดกริ่งหน้าห้อง พอปั๋งเปิดประตูก็แปลกใจ "เฮ้ย! มาได้ไง"

"ฉันมีเรื่องด่วนต้องคุยกับคุณ แดนเทพไม่ได้เป็นมะเร็ง" โอ๋ก้าวฉับๆเข้ามาในห้อง

ปั๋งพยักหน้ารับฮื่อ...โอ๋งง "ฮื่องั้นเหรอ คุณทำยังกับคุณรู้แล้ว"

"เปล่า เพิ่งรู้นี่ล่ะ แต่พักนี้เรื่องเซอร์ไพรส์มันเยอะเลยไม่ประหลาดใจอะไร"

โอ๋เดินบ่น "โกรธตัวเองชะมัด เสียเวลาทำดีด้วยจริงจริ๊ง เมื่อวานก็ไปชกหน้าท่านชายเค้าดื้อๆ ตกลงมันเรื่องเป็นไง นายนั่นกินยาอะไรผิด เห็นเค้าว่าแต่งตัวปัญญาอ่อนด้วยนี่"

"ปัญญาอ่อนแบบนี้ใช่มั้ย" แดนเทพเดินออกมายืนเท้าเอวให้ดู

โอ๋ตกใจยังไม่ทันพูดอะไร เสียงปรายฟ้าดังมา ปั๋งจะดึงโอ๋หลบแต่ไม่ทัน ปรายฟ้าเข้ามาเห็นโอ๋ก็แหวใส่ทันที "นังเคทธี่เพื่อนเธอก็อยู่ที่นี่ด้วยใช่มั้ย"

"เคทธี่ไม่ได้มาที่นี่หรอกจ้ะ มีแต่นังโอ๋นี่ละแทนกันได้มั้ยจ๊ะนังปรายฟ้า"

"แก๊..."

"ทำไม จะทำไมฉันยะ เธอไม่มีสิทธิ์มาเรียกเพื่อนฉันนังนั่นนังนี่ รู้ไว้ซะด้วย"

ปั๋งรีบเข้ามาห้ามและขอโอ๋ให้ปรายฟ้าได้พูดธุระก่อน โอ๋จึงถอยห่างออกไป แดนเทพถามปรายฟ้ามีธุระอะไร ปรายฟ้าตอบด้วยความโกรธ "เราต้องแต่งงานกันเร็วที่สุด ก่อนที่ชื่อเสียงคุณจะเน่าจนกู่ไม่กลับเพราะนังเคทธี่"

"ฟังภาษาคนรู้เรื่องรึเปล่า บอกอยู่หยกๆว่าอย่ามาเรียกจิกเพื่อนฉัน ฮึ อยากแต่งงานจนตัวสั่น ชุดแต่งงานมีกะเค้าแล้วเหรอคุณป๋ายฝ้า" โอ๋หัวเราะร่า

"แก...เป็นฝีมือแกใช่มั้ยที่แก้ชุดแต่งงานฉัน แก๊..." ปรายฟ้าจะเข้าตบ

"เข้ามาสิ" โอ๋เอามือล้วงกระเป๋าทำเหมือนมีปืน ปรายฟ้า ชะงัก โอ๋พูดว่าตราบใดที่เคทกับไอด้ายังอยู่เมืองไทย จะต้องไม่มีการแต่งงานระหว่างแดนเทพกับปรายฟ้า โอ๋ขยับมือในกระเป๋าให้ปรายฟ้ารับปาก ปรายฟ้ากลัวรีบรับปาก

"ดีมาก นิสัยเสียอย่างเธอก็ว่าง่ายดีเหมือนกันนะ ได้ยินแล้วนะ คุณเป็นอิสระแล้วแดนเทพ" โอ๋หันไปบอกแดนเทพ

แดนเทพแอบดีใจแต่ขอร้องให้โอ๋กลับไปก่อน โอ๋จึงดึงมือออกจากกระเป๋า กำทอฟฟี่ออกมาวางที่มือปรายฟ้า หัวเราะร่าเดินออกไป ปรายฟ้าโกรธจนตัวสั่นที่โดนหลอก

ooooooo

หน้าห้องทำงานปรายฟ้า เอื้อมดาวซึ่งแขนซ้นมีผ้าพันข้อมือข้างหนึ่งเดินเข้ามาทักแอนที่นั่งทำงานกองพะเนิน แอนสะดุ้งคิดว่าเจ้าหนี้ปรายฟ้ามาทวงอีก แอนบอกเอื้อมดาวว่าปรายฟ้าไม่อยู่ แล้วขอให้ เอื้อมดาวช่วยเฝ้าโทรศัพท์ให้หน่อยเธอขอไปเข้าห้องน้ำ

เอื้อมดาวได้โอกาสจะหาหลักฐาน พอดีมีช่างเข้ามาถามว่าจะให้เอาคอมฯเครื่องไหนไปซ่อม เอื้อมดาวคิดได้รีบพาช่างไปยกซีพียูของปรายฟ้าออกมาจากห้อง แล้วพากันออกไป แอนกลับมาแปลกใจที่เอื้อมดาวหายไปไหน แล้วต้องนั่งรอช่างมาเอาเครื่องอีก

พอช่างเช็กคอมฯไม่มีอะไรเสียกำลังจะโทร.ไปแจ้ง เอื้อมดาวตามมาที่ร้านรีบบอกว่ายกมาผิดเครื่อง ช่างหน้าเหวอ เอื้อมดาวขอร้องไม่ต้องแจ้งไปที่บริษัทเดี๋ยวโดนเจ้านายด่าเธอจัดการเอง จากนั้นเธอก็แอบมาคล้องสายยูล็อกห้องทำงานของปรายฟ้าไว้ ตอนค่ำ ปรายฟ้ากลับมาตั้งใจจะทำงานสักหน่อย พอเห็นหน้าห้องถูกคล้อยสายยูตัวใหญ่บึ้มก็โทร.ไปโวยวายแอน

ในคืนนั้น เอื้อมดาวยกซีพียูอย่างทุลักทุเลเพราะแขนเจ็บข้างหนึ่ง กำลังเรียกรถแท็กซี่ รถเก๋งคันหนึ่งมาจอดเทียบเอื้อมดาวแปลกใจ ไอด้าเลื่อนกระจกลงทักแล้วรับเอื้อมดาวมาส่งที่อพาร์ตเมนต์ ไอด้าช่วยยกซีพียูมาส่งให้บนห้อง เอื้อมดาววิ่งเข้าห้องน้ำก่อนเป็นอย่างแรก ไอด้าวางเครื่องแล้วเผลอสะดุดหมอนที่วางกับพื้น เห็นรูปโป๊ของเธออยู่ให้หมอน ไอด้าตกใจคิดว่าเอื้อมดาวเป็นพวกโรคจิต เอื้อมดาวออกมาจากห้องน้ำเห็นไอด้าหน้าซีดถือรูปอยู่

"หนูกำลังเข้าใจพี่ผิด"

"เข้าใจผิดอะไร แล้วรูปพวกนี้หมายความว่าไง"

"พี่ไม่ได้ทำ เจ้านั่นต่างหากล่ะ" เอื้อมดาวมองไปที่ ซีพียู...

วันรุ่งขึ้น แดนเทพนั่งรอที่กองถ่ายเพราะคีตะยังมาไม่ถึง ทีมงานปั่นป่วน...ปรายฟ้ากำลังเล่นงานแอนที่ปล่อยให้ใครมาล็อกห้องของเธอ แอนส่ายหน้าตอบแต่ว่าไม่รู้ๆ จนปรายฟ้าโกรธจะไล่ออกและทวงเงินที่ยืมไปคืนด้วย พอดีลูกน้องเข้ามารายงานเรื่องที่กองถ่ายปั่นป่วน ปรายฟ้าจึงต้องรีบไป พอมาถึงที่กองถ่ายพบคีตะนอนกระดิกขาฟังเพลงอยู่ในรถตู้จิบเบียร์อย่างสบายใจ ปรายฟ้าข่มอารมณ์เข้าไปพูด "เชิญเข้าฉากค่ะ"

"คอยไปก่อน แล้วปิดประตูให้มันเบาๆด้วย"

ปรายฟ้าพีคสุดๆ กระชากที่ปิดตาคีตะออก คีนตะลุกขึ้นพอเห็นว่าเป็นปรายฟ้าก็ทำท่ายียวน ปรายฟ้าโวย "ผีซุปเปอร์สตาร์เข้าสิงเหรอ ทั้งกองเค้าปวดหัวกันไปหมด ไม่มีใครอยากร่วมงานกับนายแล้วรู้ตัวบ้างมั้ย"

"ก็ช่างพวกมันดิ ทำไม่ได้ก็ไม่ต้องทำ"

"นายคิดว่านายเป็นใคร ถ้าบริษัทฉันแย่นายเองก็จะพลอยแย่ไปด้วย"

"แล้วไง หุ้นที่ฉันได้มามันก็ไม่ได้เสียตังค์สักสลึง อยากเจ๊งก็เจ๊งไปสิ ไม่ต้องกลัวอดตายหรอก สวยๆอย่างเธอยังเป็นเมียน้อยไฮโซได้"
ปรายฟ้าโกรธเงื้อมือจะตบ คีตะคว้าข้อมือไว้แล้วขู่ อย่ามาทำอะไรเขาเพราะเขาจะเป็นคนทำให้ค่ายสกายดังโดยไม่ต้องมีแดนเทพ ปรายฟ้าแค้นใจ อั๋นถือถุงอาหารมาเห็นคีตะจับมือปรายฟ้าก็โกรธสะบัดหน้าเดินกลับไป ปรายฟ้าสะบัดมือจะตบอีก คีตะจึงรวบตัวปรายฟ้ามากอด แล้วเขาก็รู้สึกแปลกๆที่ได้กอดผู้หญิง...ปรายฟ้าเจ็บใจกลับมาที่บริษัท แอนซึ่งจัดการเปิดห้องทำงานให้เรียบร้อยแล้วจึงรู้ว่าซีพียูของปรายฟ้าหายไป พอเห็นปรายฟ้ากลับมาก็พยายามกันสุดฤทธิ์ไม่ให้เข้าห้องทำงาน แต่ยื้อไว้ไม่สำเร็จ สักพักก็ได้ยินเสียงกรี๊ดดังออกมา

เสียงบ่นด่าแอนของปรายฟ้าไม่ขาดสาย แอนยืนหน้าจ๋อยเพราะไม่รู้อะไรจริงๆ ปรายฟ้าโกรธจัดแผดเสียงไล่ "เธอออกไปซะ เก็บข้าวของเธอไปให้หมด ครั้งนี้ฉันไล่เธอออกจริงๆ เงินที่เบิกไปฉันทำบุญให้ ออกไป๊..."

แอนกลับดีใจย้ำอย่าลืมคำพูดแล้วรีบยกมือลา คีตะเดินสวนเข้ามา ปรายฟ้าเห็นหน้ายิ่งหงุดหงิดสั่งคีตะมีธุระอะไรให้บอกเลขาฯไว้ คีตะกลับย้อนว่าก็ได้ยินว่าไล่ออก

ไปแล้ว ปรายฟ้าหลับตาอย่างอดกลั้นถามว่ามีอะไร

"ก็ไม่มีเรื่องใหญ่อะไร แค่อยากให้คุณดูแลเรื่องค่างวดรถผมหน่อย" คีตะวางเอกสาร

ปรายฟ้าจ้องหน้าคีตะอย่างไม่หวั่นเกรงบอกว่าไม่ใช่หน้าที่ของเธอ แต่พอคีตะพูดว่าจัดการให้เขาแล้วจะเอาซีพียูมาคืนให้ ปรายฟ้าเข้าใจว่าคีตะเป็นคนเอาไปจึงต้องยอม

ooooooo

ทางด้านไอด้า พอฟังเอื้อมดาวอธิบายเรื่องภาพ ก็แปลกใจทำไมปรายฟ้าต้องทำแบบนี้ทั้งที่ได้แต่งงานกับแดนเทพอยู่แล้ว เอื้อมดาวถาม "หนูไม่คิดบ้างเหรอว่าที่พ่อหนูต้องแต่งงานกับยัยปรายฟ้าก็อาจจะเป็นเพราะเรื่องนี้ก็ได้ อย่าลืมสิว่าพี่เจอซองนี้ในบ้านพ่อหนูนะ"

ไอด้าไม่มีวันยอมให้แดนเทพต้องแต่งงานกับปรายฟ้า จึงต้องพยายามเปิดเครื่องของปรายฟ้าเพื่อค้นหลักฐานการตัดต่อภาพ แต่ทั้งสองคนทำไม่เป็น ไอด้าจึงนึกได้ โทร.หลอกโม่งว่ามีงานเป็นตากล้องให้ทำ แล้วให้เอื้อมดาวบอกทางมาอพาร์ตเมนต์ให้

เมื่อโม่งมาถึงก็แปลกใจว่าเล่นตลกอะไร ไอด้าสีหน้าจริงจัง "เรามีเรื่องให้นายช่วย"

หน้าจอคอมฯ โม่งนั่งหน้าเครียดพยายามใส่พาสเวิร์ดเพื่อเปิดเข้าไป "ทำไมพวกคุณดูแปลกๆ ในฮาร์ดดิสก์นี่มันมีอะไรเหรอ"

ไอด้าบอกว่าอยากรู้ก็รีบๆเปิดให้ได้ เอื้อมดาวชักหวั่น "น้องไอด้าแน่ใจเหรอว่าให้นายนี่ดูได้ โป๊นะ"

"รูปโป๊!"

"ใช่รูปโป๊ รูปเราเอง"

โม่งหน้าเหวอนี่มันเรื่องอะไรกัน...พอเปิดเข้าไปได้ก็พบรูปถ่ายปรายฟ้ามากมายจนลานตา หาอยู่ครึ่งค่อนวันกว่าจะพบรูปไอด้า แล้วโม่งก็สังเกตเห็นว่าเป็นรูปตัดต่อเพราะท่าทางเป็นภาพเดียวกับที่ปรายฟ้าโพสท่าเซ็กซี่เอาไว้

ooooooo

ในร้านหนังสือของต้อม เคทยืนเลือกหนังสือสำหรับทารกใส่ตะกร้าอย่างมีความสุข ต้อมคุยเรื่องงานกับพนักงานสองสามคนก่อนจะเดินมาหา

"จะเหมาหมดร้านเลยเหรอครับคุณแม่"

"เสร็จงานแล้วเหรอคะ"

"ยังครับแต่แวะมาดุคนท้องที่อึดที่สุดในโลก...คุณยืนอยู่อย่างนี้นานแล้วนะฮะ"

"ถ้านั่งเลือกได้ก็ทำแล้วล่ะค่ะ"

ต้อมจะเรียกเด็กในร้านให้เอาหนังสือมาให้เคทเลือก เคทเกรงใจบอกไม่ต้อง เธอจะเอาแค่พอไปอ่านก็ได้ ให้ต้อม กลับไปทำงานเสีย

"แล้วเลือกซะเยอะแยะน่ะขนขึ้นเครื่องไหวเหรอครับ อนุญาตให้ซื้อแค่สองเล่มพอนะ ที่เหลือผมจะหอบไปฝากเจ้าตัวเล็กที่โน่นเอง"

เคทซึ้งกับน้ำใจของต้อมและรู้สึกละอายใจที่แดนเทพทำเรื่องไม่ดีไว้ ต้อมปลอบว่าเขาเข้าใจที่แดนเทพทำไปเพราะเข้าใจผิด ดูแล้วแดนเทพเป็นห่วงเคทมากและก็รู้สึกว่าเคทยังรักแดนเทพเช่นกัน...ต้อมกลับไปดูแลงาน เคทยังคงเลือกหนังสือ แล้วเกิดหน้ามืดเซไปชนพนักงานในร้านที่หอบหนังสือมา ทุกคนในร้านตกใจหันมองเคทรวมทั้งต้อมด้วย...

พอดนัยรู้เรื่องที่แดนเทพชกหน้าต้อมก็รีบมาลากตัวแดนเทพให้ไปขอโทษต้อม โดยขู่ว่าถ้าไม่ไปเขาจะเอาเรื่องไปฟ้องยุทธแถมแต่งตัวอุบาทว์เสียชาติตระกูลอีกต่างหาก

หมอซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของต้อมมาดูแลอาการเคทถึงที่บ้านต้อม ให้ยาและให้ไปทำอัลตราซาวนด์ที่คลินิกวันพรุ่งนี้ เคทประคองท้องอย่างกังวล

"เคทรู้สึกดีขึ้นมากนะคะ ไปเลยก็ได้ค่ะ"

"อย่ากังวลเลยครับ หัวใจเค้าเต้นปกติ ทุกอย่างปกติ ยกเว้นก็แต่อาการเครียดของคุณแม่นี่แหละที่ต้องรักษาก่อนเลย"

"ทำตามที่หมอบอกเถอะครับเคท ผมเองก็ไม่อยากให้คุณนั่งรถ"

หมอยิ้มให้ต้อม ซึ่งเป็นญาติผู้พี่แล้วขอตัวกลับเพราะมีผ่าตัด เคทรีบขอบคุณและขอโทษที่ทำให้เสียเวลา พอดีสาวใช้ เข้ามารายงานว่าดนัยมาขอพบ พอดนัยกับแดนเทพเดินเข้ามา ดนัยรีบขอโทษที่ไม่รู้ว่าต้อมมีแขก หมอจึงรีบบอกว่าเขากำลังจะกลับแล้วหันมาย้ำกับเคท

"อย่าลืมทานยานะครับ แล้วเจอกันวันอัลตราซาวนด์ครับ"

เคทหน้าเจื่อนกลัวแดนเทพรู้ความจริง เธอรีบเดินออกไปส่งหมอที่รถ แดนเทพสะดุดหู ตามออกไปอย่างสงสัย ดนัยพูดคุยขอโทษขอโพยต้อมเรื่องแดนเทพ แต่ต้อมกลับบอกว่าเขาเข้าใจ แต่แล้วทั้งสองต้องแปลกใจที่แดนเทพหายไปไหน... หมอลาเคทแล้วบอกให้รีบเข้าบ้าน เขารู้สึกไม่ดีที่คนไข้เดินมาส่ง เคทยิ้มบอกให้ขับรถดีๆ หมอก็ย้ำให้เคทเดินช้าๆ

พอจะเข้าบ้าน แดนเทพโผล่มาขวางถาม "คุณจะบอกผมมั้ยว่าคุณป่วยเป็นอะไร"

เคทคิดหาทางแก้ตัว แดนเทพไม่รอช้า เดินดุ่ยไปที่รถดนัยพอเห็นว่าไม่มีกุญแจ จึงไปเปิดรถต้อมที่จอดอยู่ใกล้ๆ เห็นว่ามีกุญแจเสียบอยู่จึงขับออกไป เคทตกใจร้องเรียก...ดนัย กำลังจะไปตามแดนเทพมาขอโทษต้อม เคทหน้าเสียเข้ามา

"แดนเทพขับรถท่านชายออกไปแล้วค่ะ เหมือนเค้าจะตามรถคุณหมอ"...

ขณะเดียวกัน แดนเทพขับรถด้วยความเร็วตามรถหมอ แต่เผอิญหมอพูดโทรศัพท์จึงไม่ทันเห็นรถแดนเทพที่พยายามแซง พลันมีแท็กซี่สวนมา แดนเทพหักหลบอย่างรวดเร็ว รถพุ่งชนฟุตปาทอย่างแรงจนแอร์แบ็กระเบิดออกมา รถหมอวิ่งไปไม่รู้เรื่องอะไร แดนเทพลงจากรถอย่างหัวเสียตะโกนตามหลังว่าเขาแค่อยากรู้ว่าเคทเป็นอะไร คนขับแท็กซี่ลงมาดูเห็นแดนเทพเอ็ดตะโรก็ทำหน้าเอือมบ่นว่าเศรษฐีก็แบบนี้ ก่อนจะกลับไปขึ้นรถขับออกไป

ooooooo

โม่งฟังเรื่องทั้งหมดจากเอื้อมดาว รู้สึกโกรธแค้นปรายฟ้าไปด้วย เขาถามไอด้าทำไมไม่บอกแดนเทพว่ารู้เรื่องทั้งหมดแล้ว ไอด้าตอบว่าถึงบอกไปพ่อก็ต้องแต่งงานกับปรายฟ้าเพื่อปกป้องเธอ แล้วไม่ทันไร โม่งก็เจอโฟลเดอร์คอลัมน์เจ๊ใหญ่ใส่ไข่ จึงรู้ว่าปรายฟ้าคือเจ๊ใหญ่ที่เขียนเรื่องเผาดารา...

ขณะที่แอนเก็บข้าวของบนโต๊ะ ไอด้าเดินยิ้มแย้มเข้ามา แอนจึงบอกว่าปรายฟ้าไม่อยู่และเธอก็ลาออกแล้ว ไอด้าจึงโกหกว่าปรายฟ้าวานให้เธอมาดูคนส่งคอมฯเพราะพอดีเป็นร้านที่เธอสนิท แอนยิ้มเยาะ "เอ้อใช่ จู่ๆนะซีพียูก็หายไปทั้งเครื่อง พี่ละง้งงง แล้วนี่เค้าสั่งเครื่องใหม่เลยเหรอคะ สมน้ำหน้า มีเลขาฯดีๆอย่างพี่ไม่ชอบ เอ๊ะแล้วไหนล่ะคะร้านคอมฯ"
ไอด้าชี้ไปที่โม่งซึ่งสวมหมวกพรางตัวยกซีพียูมา ไอด้าขอยืมบันไดจากแอน แอนงงว่าเซตอัพคอมฯต้องใช้บันได

ด้วยหรือ แต่ก็หามาให้...ไอด้าคุมเชิงตรงประตู โม่งจัดการติดกล้องวงจรปิดมาที่โต๊ะทำงานปรายฟ้า แอนโผล่เข้ามาถามว่าเรียบร้อยไหม ต้องตกใจเมื่อเห็นโม่งปีนบันไดอยู่ ไอด้าแก้ตัวว่าปรายฟ้าฝากให้ดูเครื่องปรับอากาศด้วย แล้วไอด้าก็หลอกแอนว่ามาสคาร่าเลอะ แอนจึงรีบออกไปเข้าห้องน้ำดูหน้าตา

ปรายฟ้ามาไม่เห็นแอนที่โต๊ะก็บ่นว่าอู้งาน ไอด้าเห็นปรายฟ้ามารีบเร่งโม่ง แล้วออกมารับหน้า ปรายฟ้างง ไอด้ารีบออกตัว "เลขาฯคุณไม่ยักบอกว่าคุณไม่อยู่ ปล่อยให้หนูเข้ามาคอยในห้องตั้งนาน"

โม่งแอบคลานออกจากห้องขณะที่ไอด้าชวนปรายฟ้าคุย พอเห็นโม่งพ้นไปได้ ไอด้าก็รีบปลีกตัวลา ปรายฟ้าเข้ามาในห้องแบบงงๆ เห็นมีบันไดพิงอยู่ข้างผนัง แล้วเห็นข้อความแปะที่หน้าจอคอมฯว่า "คืนอิสระคุณแดนเทพ ถ้าไม่อยากให้ข้อมูลในคอมพิวเตอร์คุณถึงมือตำรวจ"

ปรายฟ้าเหลือบมองเห็นซีพียูกลับคืนมาก็รำพึง "ไอด้า... นังเด็กเมื่อวานซืน แกบังอาจมากไปแล้ว"

ในรถไอด้า โม่งต่อสัญญาณภาพเข้าโน้ตบุ๊กไรต์คลิปของไอด้าลงแผ่นให้ ไอด้าอยากเอาภาพนี้ไปให้แดนเทพโดยเร็ว

ooooooo

เมื่อแดนเทพโทร.กลับมาบอกดนัยว่าเขาขับรถต้อมชนฟุตปาท เคทเป็นห่วงรีบถามว่าแดนเทพปลอดภัยดีไหม ต้อมไม่ว่าอะไรกลับเป็นห่วงเช่นกัน พูดเป็นนัยๆว่าถ้าดนัยรู้บางเรื่องจะเห็นใจแดนเทพเช่นกัน

ดนัยมีท่าทีสงบนิ่งยืนรอแดนเทพกลับมาที่บ้าน แดนเทพวางซองเอกสารให้พร้อมกับฝากบอกต้อมว่า เขารับผิดชอบค่าเสียหายให้ทั้งหมด ดนัยกลับถามว่า

"แกมีอะไรในใจบอกฉันได้มั้ยวะไอ้แดน...ไม่มีใครโกรธแกนะ ท่านชายดูเหมือนจะรู้อะไรแต่ไม่ยอมปริปากเล่าให้ฉันฟัง"

แดนเทพกุมไหล่ที่รู้สึกเจ็บ ดนัยรีบถามว่าบาดเจ็บด้วยหรือ เคทเดินเข้ามาท่าทีเคร่งขรึม "ถ้าเสร็จธุระกับพี่ดนัยแล้ว ฉันขอคุยกับคุณหน่อยได้มั้ย"

แดนเทพบอกให้คุยตรงนี้เลย ดนัยตบไหล่ให้กำลังใจ "สองคนคุยกันไปเถอะ"

เคทมองมือที่กุมไหล่ของแดนเทพอย่างสงสัย "นี่คุณ..."

"ถ้าจะโวยผมเรื่องรถท่านชายละก็ ผมฝากพี่ดนัยไปเรียนท่านชายสุดที่รักของคุณแล้วว่าผมจะรับผิดชอบให้ดีที่สุด หรือถ้าไม่พอใจก็จะซื้อคันใหม่ใช้ให้"

แววเห็นใจของเคทหายวับเป็นหมั่นไส้ "ทำให้ได้อย่างที่พูดก็แล้วกัน แล้วก็น่าจะเลิกสร้างความเดือดร้อนให้คนที่เค้าไม่รู้อีโหน่อีเหน่อะไรซะทีนะ"

"ไม่รู้อีโหน่อีเหน่งั้นเหรอ ผมไม่เชื่อหรอก ท่านชายรู้อะไรบางอย่างแต่ไม่บอกผม"

"คุณอยากรู้อะไรฉันก็ตอบคุณไปหมดแล้วนี่"

"ถ้าผมไม่ได้บังเอิญเข้าไปเจอหมอที่มาตรวจครรภ์คุณแล้ว...มันก็จะไม่เกี่ยวกับผมเลยถ้าไม่มีเรื่องคืนนั้น" แดนเทพจ้องลึกเข้าไปในดวงตาเคท

เคทพยายามหลบสายตา แดนเทพถามย้ำว่าจะบอกความจริงเขาได้ไหม หมอที่มาวันนี้ตรวจครรภ์ใช่ไหม เคทอึกอักพูดไม่ออก พอดีไอด้าเข้ามาขัดจังหวะ

"นี่พ่อกับแม่อยู่ด้วยกันเหรอคะ" ท่าทางไอด้าดีใจ

เคทหันมาตำหนิที่ไอด้ากลับบ้านดึกดื่นป่านนี้ ไอด้ารีบบอกว่าเธอมีเรื่องสำคัญจะคุย ปรายฟ้าเดินเข้ามาขัดคอ "เหมือนกันเลย...ฉันก็มีเรื่องสำคัญต้องคุยกับพ่อแม่เธอเหมือนกัน"

เคทดึงไอด้าออกมาจากห้องโถง ปรามไอด้าให้มีมารยาทเพราะไอด้าดื้อดึงจะคุยกับแดนเทพให้ได้ เคทขึ้นเสียงปราม ไอด้าจึงบ่นว่าทำไมไม่มีใครเห็นความสำคัญของเด็กบ้างเลย เคทจึงบอกให้พูดกับเธอ แต่ไอด้าอยากรอพูดพร้อมกันทั้งพ่อแม่

แดนเทพดึงกึ่งลากปรายฟ้าออกมาและห้ามมาวุ่นวายที่บ้านพ่อแม่เขาอีก ปรายฟ้าโวย "ฉันจะไม่มาเหยียบที่นี่เลยถ้าไอด้าลูกสาวคุณไม่ไปบุกรุกและขโมยของในห้องทำงานฉัน"

แดนเทพนิ่งฟังเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ยิ่งปรายฟ้าบอกว่าข้อมูลในคอมพิวเตอร์ของเธอเสียหาย "ฉันไม่รู้ว่าลูกสาวคุณต้องการอะไร หรือไม่ก็ทั้งหมดเป็นแผนการของคุณ"

แดนเทพส่ายหน้าไม่เข้าใจ ปรายฟ้าย้ำว่าถึงเธอจะร้ายกาจในสายตาของเขา แต่เธอก็มีสัจจะที่ว่าจะทำลายรูปเปลือยไอด้าหลังงานแต่งงาน แต่ถ้ายังวุ่นวายแบบนี้อีกเธอจะปล่อยภาพไปตามเน็ต

"เชิญคุณพูดเองเออเองไปคนเดียวเถอะ ผมบอกว่าเปล่าก็เปล่าสิ แล้วจะบอกอะไรให้นะ เดี๋ยวนี้หน้าผมเคทเค้ายังไม่อยากมองเลย คุณไม่ต้องลงทุนแต่งงานกับผมแล้วก็ได้"

"นึกว่าฉันจะเชื่อคุณงั้นสิ เชิญคุณกับท่านชายเชื่อท่าทางติ๋มๆหงิมๆของยัยเคทธี่ไปเถอะ ฉันไม่มีวันปล่อยให้มันทำลายสกายด้วยการดึงคุณไปเป็นคุณพ่อให้ลูกติดของมันอย่างที่มันต้องการหรอก"

"ไอด้าเป็นลูกของผม ไม่ว่าคุณจะสร้างภาพให้ผมดีเลิศยังไงไอด้าก็เป็นลูกผมและเคทก็เป็นแม่ของลูกผมวันยังค่ำ"

"งั้นเหรอ ฉันจะทำให้คุณกับทั้งโลกเห็นว่าคุณคือ แดนเทพ ยุทธดำรง ที่มีชีวิตคู่ที่น่าอิจฉากับปรายฟ้านักธุรกิจพันล้าน ไม่ใช่ดาราตกอับ เพราะแอบไข่ทิ้งไว้เมืองนอกตั้งแต่ ยังไม่มีบัตรอย่างที่เคทอยากให้คุณเป็น"

แดนเทพสะอิดสะเอียนความคิดของปรายฟ้า บอกให้ เธอพอได้แล้วและกลับไปเสีย ขอให้เขาได้เหลือความทรงจำ ดีๆกับเธอไว้บ้างและอย่ามาที่นี่อีก แดนเทพเดินกลับเข้าบ้านปรายฟ้าเดินมาที่รถอย่างเคียดแค้น พลันสะดุดก้อนหินที่พื้นยิ่งโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงหาว่าแม้แต่ก้อนหินยังเป็นศัตรูกับเธอ

ooooooo

วันต่อมา ขณะที่ไอด้าถ่ายแฟชั่นคู่กับแดนเทพ เธอพยายามกระซิบคุยเรื่องที่อยากเล่า แต่แดนเทพให้ตั้งใจทำงาน พอทำงานเสร็จ แดนเทพก็หลบฉากกลับไปก่อน ไอด้าไม่พอใจตามมาที่กองถ่ายอีกงาน แต่เจอปั๋งซึ่งบอกว่าแดนเทพเสร็จงานกลับไปแล้วอีก
"อีกแล้วเหรอ คราวนี้ไปที่ไหนล่ะ หนูจะตามไม่ไหวอยู่แล้วน้า"

"ฮ่องกง"

ไอด้าอ้าปากหวอ รีบถามว่ากลับเมื่อไหร่ ปั๋งจึงถามว่ามีเรื่องอะไรให้บอกเขาก็ได้ แต่ไอด้าอยากพูดด้วยตัวเองเพราะเรื่องมันซับซ้อน ปั๋งจึงเตือนว่าให้อยู่ห่างๆปรายฟ้าไว้ ไอด้าย้อนถามว่าพ่อเป็นคนบอกหรือ? สังหรณ์ใจว่าพ่อจะรู้เรื่องแล้ว...

แต่แล้วขณะที่เคทกำลังจะเข้าไปดูแลยุทธในห้อง

แดนเทพโผล่มาดึงมือเธอไว้

"คุยกับผมก่อน ผมมีเวลาไม่มาก เก็บนี่ไว้...ตั๋วเครื่องบินพาไอด้าไปจากเมืองไทยให้เร็วที่สุด เงินที่เพิ่มขึ้นมาในบัญชีคุณคือเงินที่ผมโอนเข้าไป คุณกับลูกอยู่ได้สบายๆไม่ต้องกังวลนะ" แดนเทพยื่นซองตั๋วเครื่องบินใส่มือเคท

เคททั้งงงทั้งน้อยใจถามขึ้นลอยๆว่าเงินถึงสิบล้านไหม แดนเทพตอบว่าเกิน เคทฝืนยิ้มอย่างขมขื่น "ฉันต้องขอบคุณคุณมั้ย"

"โธ่เคท คุณจะประชดผมทำไม นี่คือดีที่สุดที่ผมทำได้ในเวลานี้ ผมไม่อยากเห็นคุณกับลูกในวันแต่งงานของผมกับปรายฟ้า"

เคทน้ำตารื้นเข้าใจว่าแดนเทพรังเกียจเธอ พยายามกลั้นน้ำตากลบเกลื่อนความรู้สึกกลับมาที่ห้อง มองของที่ต้องเก็บใส่กระเป๋า หยิบโน่นจับนี่เผลอปัดไดอารี่ของไอด้าหล่นลงมา มีตั๋วเครื่องบินที่ไอด้าเหน็บไว้พร้อมกับเขียนข้อความว่า การเดินทางคนเดียวครั้งแรกมันน่าตื่นเต้น จะได้เจอพ่อ พ่อจะคุยด้วยไหม ป่านนี้แม่จะเป็นห่วงไหม สงสารแม่จัง...

และบันทึกข้อความดีใจแต่ละวันที่ไอด้าเจอกับแดนเทพ เคทสงสารลูกที่ต้องพากลับ เธอปาดน้ำตาแล้วเอามือถือมาโทร.นัดหมอปรึกษาว่าเธอขึ้นเครื่องบินได้ไหม...เคทมาทำอัลตราซาวนด์พร้อมกับปรึกษา หมอลงความเห็นว่าเดินทางได้แต่ถ้าเลือกได้ยังไม่อยากให้เดินทางเคทยิ้มแบ่งรับแบ่งสู้ว่ามันจำเป็น

ต้อมเดินเข้ามา หมอยกมือไหว้แล้วขอตัวไปตรวจคนไข้อีกห้อง ต้อมถามเคททันที

"ทำไมกะทันหันนัก คุณจะไปพรุ่งนี้เลยหรือ"

"ค่ะ เคทคิดถึงอัมสเตอร์ดัม...เคยมีคนแพ้แปลกๆแบบเคทมั้ยคะ" เคทฝืนยิ้ม

ต้อมไม่อยากจะเชื่อ ต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ...

ooooooo

ไอด้าเอาเรื่องมาปรึกษาเอื้อมดาวกับโม่ง ว่าแดนเทพสั่งปั๋งให้บอกว่า ถ้าไม่อยากเห็นพ่อไม่สบายใจ ห้ามยุ่งกับปรายฟ้าเด็ดขาด เอื้อมดาวคิดว่าแดนเทพอาจจะมีทางออกอยู่แล้วเลยไม่อยากให้ไอด้าทำเสียแผน โม่งเห็นด้วยกับความคิดนี้ ไอด้าครุ่นคิดว่าพ่อมีแผนอะไรให้เผอิญ ปรายฟ้าได้เจอกับเพื่อนที่เป็นเจ้าของธุรกิจตั๋วเครื่องบิน ถามเธอจะแต่งงานอยู่วันมะรืน ทำไมแดนเทพ จองตั๋วไปอัมสเตอร์ดัมพรุ่งนี้ ปรายฟ้าขอไปดูว่าจองในนามใคร...

วันรุ่งขึ้นเคทกับไอด้าล่ำลา ยุทธกับเอื้อเธอโดนต่อว่ายกใหญ่ ต้องแก้ตัวไปว่า "ไม่เกี่ยวกับแดนเทพจริงๆค่ะ หนูมีธุระด่วนต้องรีบกลับไปที่นั่น แล้วไอด้าก็อยากจะตามไปด้วย"

ไอด้ากอดยุทธกับเอื้อสัญญาว่าเธอจะรีบกลับมา ดนัยขอไปส่งแต่เคทขอไปกันเอง...

ปั๋งมาหาโอ๋ที่ร้าน พอดีวันนี้โอ๋จัดเซลส์เสื้อผ้าอีกครั้ง จึงวุ่นวายมากในร้าน ปั๋งมาฝากจดหมายไปให้เคทจากแดนเทพ โอ๋รีบร้อนเก็บจดหมาย ลูกค้าชนจดหมายหล่นลงพื้นเหลือแต่ซองที่เก็บใส่กระเป๋า...แดนเทพจอดรถมองเครื่องบินที่ขึ้นลงอยู่ไกลๆราวกับกำลังส่งเคทกับไอด้า ในใจคิดถึงข้อความในจดหมายที่เขาเขียนถึงเคท

ต้อมมาส่งเคทกับไอด้าและช่วยเช็กอิน ปรากฏว่าตั๋วของเคทกับไอด้าถูกยกเลิก เคทแปลกใจ "เป็นไปได้ไงคะ ดิฉันกับลูกจะยกเลิกไฟลต์ทำไม"

พนักงานยืนยันว่า "ข้อมูลในจอบอกอย่างนั้นจริงๆค่ะ คุณเคทธี่โทร.มายกเลิกเที่ยวบินด้วยตัวเองเช้าวันนี้ค่ะ มีการแจ้งโค้ดถูกต้องค่ะ"

ต้อมแปลกใจจึงขอให้พนักงานเพิ่มชื่อเคทกับไอด้าลงไปในไฟลต์นี้ แต่ทุกคลาสเต็มต้องจองวันถัดไป โอ๋ซึ่งรออยู่กับปั๋งแปลกใจที่เห็นไอด้ายิ้มแย้มเดินมากับเคทซึ่งหน้าซีด เคทบอกโอ๋ว่าตั๋วเธอกับลูกถูกยกเลิก ปั๋งตกใจ "แล้วนี่คุณแดนเทพจะทำยังไงครับ"

เคทเองก็งง ห่างออกมา ปรายฟ้ายืนยิ้มสะใจ โอ๋ควานหาจดหมายให้เคท พอเคทรับมาแล้วแปลกใจมีแต่ซอง ปั๋งต่อว่าโอ๋ "คุณแดนเทพเค้ากำชับนักกำชับหนาว่า ต้องให้คุณเคทก่อนขึ้นเครื่อง"

"แล้วยัยเคทได้ขึ้นเครื่องมั้ยล่ะ ก็ยังใช่มะ เพราะฉะนั้นให้นายคุณเขียนมาใหม่"

ปั๋งเซ็ง แถมโอ๋ยังย้ำอย่าบอกแดนเทพว่าเธอเป็นคนทำจดหมายหาย...ทุกคนกลับมาที่คอนโดฯของโอ๋ โอ๋หาของให้ทานกัน เคทขอร้องปั๋งอย่าบอกแดนเทพว่าเธอกับลูกยังไม่ได้บินไปไหนจนกว่าแดนเทพจะผ่านการแต่งงานไปแล้ว

"พรุ่งนี้แล้วสินะงานแต่งของคุณแดนเทพกับปรายฟ้า เฮ้อ...มะรืนเลยใช่มั้ยไฟลต์เธอน่ะ...ไปแล้วก็ไม่ต้องกลับมาพูดถึงงานแต่งอุบาทว์นั่นให้ได้ยินเลยนะ" โอ๋หันมาสั่งปั๋ง

"ปากอย่างนี้นี่เองถึงไม่ได้แต่งงาน ใครว่าผมจะไปงานแต่งคุณแดนเทพ"

"อย่างคุณเนี่ยนะจะไม่ตามไปดูแลคุณแดนเทพ"

ปั๋งบอกว่าแดนเทพห้ามไม่ให้ไป ไม่รู้ว่าคิดอะไรของเค้า เคทเองก็ประหลาดใจ

ooooooo

จบตอนที่ 16
เครดิต ไทยรัฐ

Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2553		1 comments
Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2553 20:37:15 น.
Counter : 722 Pageviews.
Share Tweet