เศร้าจังเลยค่ะ ...เรื่องเรียนทำงานคงต้องการความเข้าใจมากๆ ถึงมากที่สุด .. เพราะตอนนี้เราก็เป็นแบบนี้ .. แต่เราสงสารเค้าที่ต้องเหนื่อย เรียนก็เหนื่อย ทำงานก็เหนื่อย ... เลยเข้าใจความรู้สึกคุณเลยอะคะ ว่ามันเหงาๆ เพราะ เราคิดถึงเขาตลอดเวลา

เศร้าจัง..

สู้ๆ นะคะ

ไม่รู้จะช่วยอย่างไร
ขอเป็นกำลังใจแล้วกัน

เมื่อยามอกหัก

เพลงรักเศร้าๆก็จะเป็นของเราทุกเพลง

เราเป็นฝ่ายเลือกได้หนิ
เค้าไม่บอกเลิก ก็ ห่างๆกันไปเลย
ต่างคน ต่างห่าง
ไหนๆ เราก็ ต้องเป็นฝ่ายผิด
ไหนๆ เราก็ ต้องเหงา
ก็ อย่ามาตามหา ความรู้สึก เราอีกเลย ดีกว่า

ก่อนอื่นต้องขอบคุณที่เข้ามาแวะชมน่ะค่ะ (มือใหม่น่ะค่ะ..555 )

ส่วนเรื่องที่ได้อ่านเหมือนความรู้สึกที่เคยเปนเลยค่ะ ไม่ขอแนะนำน่ะค่ะ แต่อยากจะบอกว่าถ้าเราทำอย่างนี้แล้วเราหลอกตัวเองว่ามีความสุข ทำต่อไปเถอะค่ะ เพราะความรักไม่มีคำว่าผิดหรือถูก สักวัน...เราจะได้รู้ว่าเราได้รัก...อย่างดีที่สุด

เปนกำลังใจค่ะ

เอาน่า คิดถึงสิ่งดีๆของเค้าเข้าไว้

จิงด้วยค่ะเฟ

ความเหงามันกัดกินเราทุกวัน

จนจะแย่แระ..

เฮ้อออ

บางครั้งเคยพยายามที่จะเลิกรัก เลิกชอบ พอไม่เจอบางทีก็ทำใจได้ แต่พอได้เจอได้คุย ใจก็แกว่งอีก บางทีการทำใจมันก็เหนื่อย ก็เลยว่าจะเลิกทำใจละ รักแบบเจ็บๆ แบบนี้ล่ะ สะใจดี

..


ทำไงได้ ก็มันทำใจให้เลิกชอบไม่ได้นิ

แต่พอมาคิดดู ถ้าจะให้ชอบแบบงมงายแบบแต่ก่อนคงเป็นไปไม่ได้ ก็เรยยพยายามทำชีวิตให้ดี พยายามอยู่ได้โดยไม่มีเขา พยายามไม่คาดหวังอะไร พยายามหาอะไรทำให้เป้นสุข... ถึงเวลานั้น เราคงทำใจได้เอง และก็อาจมีอะไรดีๆ เข้ามาในชีวิตเรา แทนเขาก็เป็นได้

อะไรในโลกนี้ นี่มันก็ไม่แน่ไม่นอน
ค่อยๆ พยายามทำไป..

สักวันมันคงจะทำได้เองล่ะเนอะ
ไม่ต้องไปกดดันมากๆ

คิดซะว่าเป็นโปรเจคระยะยาวไงคะ

อิอิ