ชีวิตที่ไม่ยอมแพ้ 2

Dawn Loggins เธอเป็นเด็กสาววัย 18 เติบโตและอยู่ที่ North Carolina เธอต่อสู้ชีวิตมาตั้งแต่เด็ก เติบโตมากับครอบครัวที่แตกแยก ชนชั้นกรรมกรของอเมริกา พ่อแม่ติดยา ตกงาน เร่ร่อน เธออยู่ในสลัมห้องเช่าเล็กๆ ที่ไม่มีเงินจ่ายค่า น้ำค่า ค่าไฟ และค่าแก๊ส เคยต้องใช้ชีวิตข้างถนนเพราะถูกไล่ออกจากห้องเช่าเนื่องจากแม่ไม่มีเงินจ่าย และถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวลำพัง ต้องหาอาหาร กินเอง ชีวิตเธอไม่มีคำว่า "สบาย" แต่ด้วยความรักดี และไม่ยอมแพ้ เธอไม่นำพาตัวเองไปสู้โลกมืดแบบเด็กมีปัญหาทั่วไป แต่เธอกับใช้อุปสรรค์และความลำบาก เป็นพลังด้วยความคิดว่าสักวันเธอจะต้องมีชีวิตที่ดีกว่านี้ เธอเป็นเด็กขยันเรียน ตั้งใจเรียนมีผลการเรียนดี หลายเธอที่ได้ A เกือบทุกวิชาแม้จะต้องทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย

ตอนเด็กๆเธอใช้ชีวิตอยู่กับยายจนๆในห้องเช่าเล็กๆ สกปรก ไม่ค่อยได้อาบน้ำ มีชุดนักเรียนเพียงชุดเดียวและต้องใส่ซ้ำๆเธอต้องนั่งอ่านหนังสือทำการบ้านจากเทียนไขเพราะไม่มีไฟฟ้า, เธอต้องมาอาบน้ำที่โรงเรียนเพราะที่บ้านไม่มีน้ำประปา เธอโตขึ้นมาโดยปราศจากเครื่องใช้ไฟฟ้าในบ้าน

ส่วนใหญ่เธอใช้ชีวิตลำพังแบบดูแลตัวเอง และเมื่อเข้าโรงเรียนมัธยมเธอได้มาอยู่กับครอบครัวอุปถัมภ์ แต่ก็ต้องทำงานพิเศษเพื่อใช้จ่าย ปัจจุบันเธออายุ 18 เธอพักอยู่กับเพื่อน นอนบนพื้น ไม่มีพ่อแม่ดูแล แม่และพ่อเลี้ยงทิ้งเธอไป นานๆจะกลับมาเยี่ยมทั้งสองใช้ชีวิตเร่รอนแบบคนไร้บ้านย้ายไปทำงานเมืองต่างๆ ชีวิตมัธยมปลายของเธอที่ Burns High School ก็แตกต่างจากวัยรุ่นทั่วไป ด้วยความที่ยากจนทำให้ไม่มีเงินใช้จ่าย ครูหลายคนต่างช่วยบริจาคเสื้อผ้า และอาหารให้เธอ นอกจากที่เธอจะได้ทุนค่าเรียนจากโรงเรียนแล้ว

เธอยังทำงานพิเศษที่โรงเรียน เป็นภารโรงในโครงการช่วยเหลือของโรงเรียน เธอทำความสะอาดเธอต้องมาโรงเรียนแต่เช้าเกือบ 3 ชั่วโมงก่อนโรงเรียนเข้า เพื่อใช้เวลาทำความสะอาดห้องเรียน โรงยิมและห้องน้ำ จากนั้นตอนเย็นเธอก็ต้องทำความสะอาดห้องเรียนอีกรอบ แน่นอนว่าคงไม่ต้องพูดถึงว่า เธอต้องเหนื่อยและอายแค่ไหน ที่ต้องโดนดูถูกจากเพื่อนๆ เวลาที่เห็นเธอทำงาน แต่เธอก็ไม่ท้อ เปลี่ยนความลำบากเป็นพลังในการเรียนและการทำงาน


ผลการเรียนดีเด่นระดับท๊อปของโรงเรียน เธอยังเป็นนักกิจกรรมเป็นประธานชมรมถ่ายภาพ เป็นนักกีฬาวิ่งคอสคันทรี เป็นอาสาสมัครรับใช้สังคม และทำงานต่างๆมากมาย ทำให้เธอสามารถเข้ามหาวิทยาลัยที่ดีได้ เธอสมัครเข้าเรียนต่อใน 4 มหาวิทยาลัยคือ University of North Carolina , North Carolina State University; Davidson College; and Warren Wilson College. และสุดท้ายเธอได้ส่งใบสมัครไปที่ Harvard

เธอได้รับการตอบรับจากทั้งสีมหาวิทยาลัยและแน่นอนว่า หนึ่งในนั้นคือ Harvard เธอได้รับทุนเรียนต่อเต็ม นี่เป็นเพียงความสำเร็จแรกของเธอ ยังมีความท้าทายมากมายที่รอเธออยู่ เพราะเธอเป็นเพียงผู้หญิงที่ไม่เคย มีโอกาสได้เดินทางออกนอกเมือง ไม่เคยนั่งรถไฟใต้ดิน ไม่เคยใช้ชีวิตในเมืองใหญ่ ดังนั้นความท้าทายมากมายยังคงรอเธอ แต่เธอเชื่อว่าคงไม่มีอะไรยากไปกว่าที่เธอเคยผ่านมาอีกแล้ว


ทั้งสองตัวอย่างหวังว่าจะช่วยสร้างแรงบันดาลใจให้เพื่อนๆ ได้ต่อสู้กันต่อไปนะครับ ผมเชื่อว่าหลายๆคนโชคดีกว่าทั้งสองคนนี้มาก ผมเชื่อในความสามารถในการเอาชนะขีดจำกัดของตัวเอง ดังนั้นถ้าเราคิดจะประสบความสำเร็จ ทั้งในด้านธุรกิจ การลงทุน หรือแม้แต่เรื่องอื่นๆ คงไม่มีอะไรที่เราจะทำไม่ได้ ถ้าตั้งใจทำจริงๆ

Create Date : 15 กรกฎาคม 2555 Last Update : 15 กรกฎาคม 2555 11:34:35 น. Counter : 2273 Pageviews.		0 comments
Share Tweet